دیدگاه اهل سنت درباره انتظار چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
{{پایان جمع شدن}} | {{پایان جمع شدن}} | ||
{{جمع شدن|۲. آقای ابراهیمی؛}} | |||
[[پرونده:9030760879.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[ابراهیم ابراهیمی]]]] | |||
::::::آقای '''[[ابراهیم ابراهیمی]]'''، در کتاب ''«[[انتظار و امید (کتاب)|انتظار و امید]]»'' در این‌باره گفته است: | |||
::::::«[[اعتقاد]] به [[وجود مهدی]]{{ع}} و [[ظهور]] او، اختصاص به [[مذهب شیعه]] ندارد، بلکه [[محدثان]] بزرگ [[اهل سنت]] لازم به ذکر است که، [[احادیث]] مربوط به آن [[حضرت]] را از طریق گروه بسیاری از [[صحابه]] و [[تابعین]] در کتاب‌های خویش [[نقل]] کرده‌اند: از جمله کتب مشهور [[اهل سنت]]، [[مسند احمد]] و [[صحیح بخاری]] است که قبل از [[تولد]] [[حضرت قائم]]{{ع}} نوشته شده و [[احادیث]] مربوط به آن [[حضرت]]، در آنها [[نقل]] شده است. | |||
::::::از جمله احادیثی که [[احمد بن حنبل]] [[نقل]] کرده، [[حدیث]] مشهور [[پیامبر اسلام]]{{صل}} است که فرمود:اگر از [[عمر]] [[جهان]] جز یک روز [[باقی]] نماند، [[خداوند]] حتماً در آن روز شخصی از [[خاندان]] ما بر می‌انگیزد و او [[جهان]] را پر از [[عدل و داد]] می‌کند؛ هم چنان که پر از [[ظلم]] شده باشد<ref>{{متن حدیث|"لَوْ لَمْ يَبْقَ مِنَ الدُّنْيَا إِلَّا يَوْمٌ لَبَعَثَ اللَّهُ رَجُلًا مِنْ أَهْلِ بَيْتِي يَمْلَأُ الْأَرْضَ عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ جَوْراً"}}.</ref> | |||
::::::[[احادیث نبوی]] پیرامون [[حضرت مهدی]]{{ع}} و صفات و [[علائم]] او در منابع قدیم [[اهل سنت]] در [[حد ]][[تواتر]] است. | |||
::::::[[شیخ]] [[منصور علی ناصف]] در کتاب "التاج الجامع للاصول" می‌نویسد: "در میان [[دانشمندان]] گذشته و امروز مشهور است که در [[آخر الزمان]]، به [[یقین]] مردی از [[اهل بیت پیامبر]] - که نام او [[مهدی]] است - [[ظهور]] خواهد کرد. او بر همه [[کشورهای اسلامی]] تسلط خواهد یافت. [[مسلمانان]]، همه پیرو او خواهند شد و او در میان آنان به [[عدالت]] [[رفتار]] می‌کند و [[دین حق]] را [[قوت]] می‌بخشد"<ref>سیره پیشوایان، ص ۷۰۰.</ref>. | |||
::::::[[ابن ابی الحدید]] در [[شرح نهج البلاغه]]<ref>ج ۱۰، ص ۹۶.</ref> می‌نویسد: تمامی گروه‌های [[اسلامی]]، [[اتفاق نظر]] دارند که [[عمر]] [[دنیا]] پایان نمی‌پذیرد، مگر [[پس از ظهور]] [[مهدی]]»<ref>[[ابراهیم ابراهیمی|ابراهیمی، ابراهیم]]، [[انتظار و امید (کتاب)|انتظار و امید]]، ص 43-44.</ref>. | |||
{{پرسمان انتظار فرج}} | {{پرسمان انتظار فرج}} | ||
نسخهٔ ۱۸ سپتامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۴۸
| دیدگاه اهل سنت درباره انتظار چیست؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل بالاتر | مهدویت / غیبت امام مهدی / وظایف و تکالیف مسلمانان در عصر غیبت / انتظار فرج |
| مدخل اصلی | دیدگاه اهل سنت درباره انتظار |
دیدگاه اهل سنت درباره انتظار چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارت‌های دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- حجت الاسلام و المسلمین میرزا عباس مهدوی‌فرد، در کتاب «فلسفه انتظار» در این‌باره گفته است:
- «اهل سنت نیز منتظر ظهور حضرت مهدی(ع) در آخرالزمان هستند و به این نکته ایمان دارند که پس از پرشدن زمین از ظلم و جور، آن حضرت خواهد آمد و زمین را از عدل و داد آکنده می‌سازد. اندیشه انتظار و اعتقاد به ظهور دولت حق در میان اهل سنت آن‌گونه که در جهان‌بینی شیعه مطرح است (یعنی اینکه مانند شیعه علاوه بر کوشش در راه تحقق عدل، مبارزه با ظلم و ظالم، و دست رد زدن به سینه حکومت‌های ستمگر، توجهات و توسلاتی نیز با ساحت اقدس و اعلای حضرت حجة(ع) داشته باشند) مطرح نیست. لکن مستندات و فعالیت‌های علمی‌ای در میان آثار مکتب اهل سنت به چشم می‌خورد که از وجود فکر انتظار و آرزوی ایجاد آرمان شهر عدالت در میان اهل سنت یا حداقل در میان اقشاری از آنان حکایت می‌نماید. که در ذیل به این شواهد اشاره می‌شود:
- روایات انتظار در منابع اهل سنت: در راستای حفظ روحیه انتظار، بعضی از علمای اهل سنت روایاتی که فضیلت انتظار را بیان داشته در کتب خود ثبت و نقل نموده‌اند به عنوان نمونه علامه قندوزی این کلام نورانی را از وجود مقدس پیامبر(ص) نقل می‌کند که فرموده است: «"أَفْضَلُ الْعِبَادَةِ انْتِظَارُ الْفَرَجِ"» بعد در توضیح آن اضافه می‌کند: «"أَي انْتِظَارُ الْفَرَجِ بِظُهُورِ الْمَهْدِيِّ(ع)"»[۱].
- تأکید علمای اهل سنت بر مسأله انتظار: عدّه‌ای از علمای اهل سنت تصریح به وجود انتظار در میان مسلمانان نموده و یا دیگران را به صبر و انتظار توصیه کرده و حتی فتوی بر وجود عقیده به انتظار داده‌اند، در اینجا به مواردی از سخنان این بزرگان اشاره می‌کنیم:
- مالک بن انس (امام مالکی‌ها) در جواب شخصی به نام محمد بن جعفر که شرح گرفتاری‌های خود را برای وی نقل کرد گفت: صبر کنید تا تأویل آیه: ﴿وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ﴾[۲] آشکار گردد[۳]. در این گفتار؛ مالک بن انس شخص یاد شده را به صبر و انتظار ظهور دولت حق توصیه می‌نماید.
- ابن القیم در کتاب "اغاثة اللهفان من مصائد الشیطان" می‌نویسد: "یهودیان منتظر قائمی از اولاد داوود هستند که وقتی ظهور کند دعایی می‌خواند که همه مردم جهان می‌میرند ولی این قائم موعود ظاهراً همان دجال موعود است که یهودیان در انتظار ظهور آن هستند وگرنه مسیح بن مریم مسیح هدایت است که مسلمانان در انتظار نزول وی در کنار مهدی منتظر هستند که از اهل بیت نبوت است و پس از قیام زمین را پر از عدل و داد می‌سازد پس از آن که پر از ظلم و بیداد شده باشد"[۴]. چنانکه ملاحظه می‌شود در کلام ابن قیّم، دو نکته به چشم می‌خورد که بر وجود مسأله "انتظار" در میان اهل سنت دلالت می‌کند، نخست آنکه انتظار مسیح(ع) در کنار حضرت مهدی(ع) را به همه مسلمانان نسبت می‌دهد و دیگر آنکه حضرت مهدی(ع) را با لقب "منتظر" یاد می‌کند و لازمه "منتظر" وجود "منتظِر" است.
- شیخ محمد سفارینی در کتاب "لوامع الانوار البهیة" می‌نویسد: "با بررسی مجموع احادیث منقول علم قطعی درباره ظهور مهدی(ع) به دست می‌آید و روی همین اصل اعتقاد به ظهور مهدی(ع) همانطور که در کتاب‌های اعتقادی اهل سنت و جماعت آمده یکی از واجبات است"[۵]. سفارینی در این جملات حکم به وجوب اعتقاد به ظهور حضرت مهدی(ع) نموده و این وجوب اعتقاد به ظهور را رأی و نظر دیگر علمای اهل سنت در کتب اعتقادی آنان اعلام نموده است، و اعتقاد به ظهور اگر نگوئیم همان "انتظار" است لااقل اثر و نتیجه آن، انتظار خواهد بود.
- دکتر طه حسین می‌گوید: "مردم منتظر مسیح‌اند"[۶]. او این انتظار را به عامه مردم نسبت می‌دهد. اما در مورد انتظار حضرت عیسی(ع)، ذکر دو نکته ضروری است:
- انتظار در ادعیه اهل سنت: بعضی از علمای اهل سنت اندیشه انتظار را در قالب دعا بیان داشته‌اند چنانکه محمد بدرالدین چنین اظهار می‌دارد: "خداوند این همه پریشانی و گرفتاری را از این امت به برکت ظهور و حضور او (حضرت ولی عصر) برطرف فرما «"إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيداً وَ نَراهُ قَرِيباً"» کسانی ظهور او را بعید و ناشدنی می‌پندارند، اما ما آن را شدنی و نزدیک می‌دانیم"[۷].
- انتظار در اشعار اهل سنت: بعضی از بزرگان اهل تسنن در ضمن اشعار و ابیاتی انتظار خود نسبت به ظهور حضرت حجت(ع) را بیان داشته‌اند، سید جمال‌الدین حسینی محدث و مؤلف اهل سنت در کتاب روضة‌الاحباب که از کتب متداوله معروفه در نزد اهل سنت است چنین می‌سراید:
- برون آی از منزل اختفاء *** نمایان کن آثار مهر و وفاء[۸]
- و نیز شیخ عامر بن بصری در قصیده‌ای بنام ذات‌الانوار خطاب به حضرت ولی عصر(ع) چنین بیان می‌دارد: "به علّت طولانی شدن انتظار خسته و دلتنگ شدیم، پس ای قطب وجود! تو را به پروردگارت قسم، با ظهورت ما را خوشبخت نما[۹]. پس به گونه‌ای باش (ظهور کن) تا ما تو را ببینیم که لذت و خوشی محب در این است که بعد از دوری و غیبت محبوبش را ملاقات کند.
- و نیز شیخ فریدالدین عطار نیشابوری بعد از ذکر نام ائمه(ع) می‌گوید:
- حاصل آنکه موضوع مهدی(ع) و انتظار در نزد عالمان دینی و محدثان اهل سنت نیز مطرح است. البته جا داشت که آنان این مسأله اعتقادی و اسلامی و سیاسی اجتماعی را در میان توده‌های اهل سنت رواج بیشتری می‌دادند و تلاش می‌کردند تا دست رد گذاشتن به سینه حکومت‌های جابر و طاغوتی و اندیشیدن به حکومت عدل و قسط الهی و آمادگی برای ظهور "مصلح فاطمی" در توده‌های وسیع جهان تسنّن نیز حضور فعال داشته باشد تا این اعتقاد چونان خونی زنده و هیجانی برای مقابله با ستم و ستمگری در همه سرزمین‌های اسلامی جاری باشد و همچنین توسل و توجه به حقیقت اعلای "ولایت الاهیه مهدویة" همواره مددکار روح و جان و روشن کننده عقل و روان و پشتیبان دل و ایمان آنان گردد.
- البته از این نکته نباید غافل شد که ایده انتظار در فرهنگ شیعی، به صورت عینی و زنده، تعریف شده و با هویتی تاریخمند و بسیار دقیق ثبت گردیده است، به همین علت توان‌بخشی و شورآفرینی و سازندگی اکسیری این امید مقدس و انتظار آرمانی، به مراتب جلوه‌گر‌تر و محسوس‌تر از پیامدهای آن در میان اهل سنت است، به گونه‌ای که توجه ناظران خارجی را به خود معطوف داشته است.
- ماربین محقق آلمانی در این خصوص می‌گوید: از جمله مسائل اجتماعی بسیار مهمی که همیشه می‌تواند موجب امیدواری و رستگاری شیعه باشد، اعتقاد به وجود حجت عصر و انتظار ظهور اوست. زیرا عقیده شیعه این است هنگامی که انسان در بستر رود، به این امید باید بخوابد که چون صبح از خواب برخیزد، حجت عصر ظهور کرده، و برای تأییدش آماده باشد[۱۱].
- همانطور که ملاحظه فرمودید، اندیشه انتظار، و اعتقاد به روشن بودن پایان تاریخ زندگی بشریت اعتقادی همگانی است. تحقق چنین اتفاق نظری میان پیروان ادیان گذشته و اکثر ملت‌ها و اقوام و نیز نوابغ و فلاسفه غرب ـ با وجود تعدد ادیان و فاصله بسیار میان باورها و اختلاف افکار آنان ـ بر اصل ایده منجی‌باوری و انتظار منجی هیچگاه ممکن نیست بدون مدرک و پشتوانه‌ای استوار و اصیل باشد. زیرا نظایر چنین وحدت نظر جهان شمولی عادة بدون وجود سند و دلیل عقل‌پسند و معتبر صورت نمی‌پذیرد»[۱۲].
پاسخ‌های دیگر
| ۱. حجت الاسلام و المسلمین الهی‌نژاد؛ |
|---|
|
