ذی‌حجه: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۲٬۵۱۴ بایت اضافه‌شده ،  ۱۹ اکتبر
 
(۲۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۹: خط ۹:


== مقدمه ==
== مقدمه ==
ذی حجه دوازدهمین ماه سال [[عرب]] و از ماه‌های [[حرام]] است که [[حجة الاسلام]] نیز در این ماه برگزار می‌‌شود. [[پیامبر]] {{صل}} در ذکر [[نشانه‌های ظهور]] فرمود: "صیحه‌ای در [[ماه رمضان]] شنیده می‌شود... قبیله‌ها در ماه ذی حجّه به [[جنگ]] برمی‌خیزند و نشانه آن این است که [[حجاج]] را [[غارت]] می‌کنند و فاجعه بزرگی در [[منا]] روی می‌دهد که افراد بی‌شماری کشته می‌شوند و [[خون‌ها]] ریخته می‌شود و بر جمرات می‌ریزد"<ref>روزگار رهایی، ج ۲، ص ۸۶۵؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۸۱.</ref>.  
"ذی حجه" دوازدهمین ماه سال [[عرب]] و از ماه‌های [[حرام]] است که [[حجة الاسلام]] نیز در این ماه برگزار می‌‌شود. [[پیامبر]] {{صل}} در ذکر [[نشانه‌های ظهور]] فرمود: "صیحه‌ای در [[ماه رمضان]] شنیده می‌شود... قبیله‌ها در ماه ذی حجّه به [[جنگ]] برمی‌خیزند و نشانه آن این است که [[حجاج]] را [[غارت]] می‌کنند و فاجعه بزرگی در [[منا]] روی می‌دهد که افراد بی‌شماری کشته می‌شوند و [[خون‌ها]] ریخته می‌شود و بر جمرات می‌ریزد"<ref>روزگار رهایی، ج ۲، ص ۸۶۵؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۸۱.</ref>.  


مطابق [[احادیث]]، [[نفس زکیه]] را روز ۲۵ ذی حجّه در میان [[رکن و مقام]] مظلومانه می‌کشند<ref>روزگار رهایی، ج ۲، ص ۱۰۶۷؛ الزام الناصب، ص ۱۹۰.</ref>. همچنین یکی از نامه‌هایی که از [[ناحیه مقدسه]] به افتخار [[شیخ مفید]] صادر شده، [[تاریخ]] وصول آن ٢٣ ذی حجه سال ۴١٢ هجری است<ref>احتجاج طبرسی، ج ۲، ص ۴۹۵ و ۴۹۹.</ref>.  
مطابق [[احادیث]]، [[نفس زکیه]] را روز ۲۵ ذی حجّه در میان [[رکن و مقام]] مظلومانه می‌کشند<ref>روزگار رهایی، ج ۲، ص ۱۰۶۷؛ الزام الناصب، ص ۱۹۰.</ref>. همچنین یکی از نامه‌هایی که از [[ناحیه مقدسه]] به افتخار [[شیخ مفید]] صادر شده، [[تاریخ]] وصول آن ٢٣ ذی حجه سال ۴١٢ هجری است<ref>احتجاج طبرسی، ج ۲، ص ۴۹۵ و ۴۹۹.</ref>.  


در دهم ذی حجّه آخرین سال [[غیبت]]، [[سفیانی]]، کشتارگاه [[کوفه]] را به راه می‌اندازد و علاوه بر [[مردم]]، هفتاد عالم [[دینی]] را [[شهید]] می‌کند. در دهم و یازدهم ذی حجه، در [[مکه]] و [[منی]] [[آشوب]] می‌شود و در این ماه در [[مدینه منوره]]، مرد [[هاشمی]] به [[شهادت]] می‌رسد<ref>شش ماه پایانی، مجتبی السادة (ترجمه مطهری‌نیا)، ص ۲۰۳.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۴۲.</ref>.
در دهم ذی حجّه آخرین سال [[غیبت]]، [[سفیانی]]، کشتارگاه [[کوفه]] را به راه می‌اندازد و علاوه بر [[مردم]]، هفتاد عالم [[دینی]] را [[شهید]] می‌کند. در دهم و یازدهم ذی حجه، در [[مکه]] و [[منی]] [[آشوب]] می‌شود و در این ماه در [[مدینه منوره]]، مرد [[هاشمی]] به [[شهادت]] می‌رسد<ref>شش ماه پایانی، مجتبی السادة (ترجمه مطهری‌نیا)، ص ۲۰۳.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۴۲.</ref>
 
در سالی که منتهی به [[ظهور]] حضرت می‌‌شود، در ماه‌های پایانی سال حوادث ناگواری پی‌درپی واقع می‌‌شود در روایتی فرموده‌اند: (در سال پایانی پیش از ظهور) در [[ماه مبارک رمضان]] از [[آسمان]] صدایی شنیده می‌‌شود و در ماه [[شوال]] [[جنگ]] جویان به صدا در می‌‌آیند و در ماه [[ذی‌قعده]] میان قبیله‌ها [[نزاع]] و [[جنگ]] درمی‌‌گیرد و در ماه ذیحجة [[حجاج]] [[غارت]] می‌‌شوند و در ماه [[محرم]] شخصی از [[آسمان]] صدا می‌‌زند: "هان! بدانید که فلان شخص (یعنی [[حضرت مهدی]] {{ع}}) شخصی است که [[خداوند]] از میان خلق خود [[برگزیده]] است، به سخن او گوش فرادهید و از او [[پیروی]] کنید"<ref>ملاحم: ص ۴۲ و ۱۴۰ و ۱۴۳.</ref>. در روایتی دیگر فرمود: در ماه ذی‌حجة آتشی بدود [[دود]]، حاجیان را فرا خواهد گرفت<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۲۵۴.</ref>.<ref>موعود نامه، ص ۳۴۳.</ref>.<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۲۸۰-۲۸۱.</ref>


در سالی که منتهی به [[ظهور]] حضرت می‌‌شود، در ماه‌های پایانی سال حوادث ناگواری پی‌درپی واقع می‌‌شود در روایتی فرموده‌اند: (در سال پایانی [[پیش از ظهور]]) در [[ماه مبارک رمضان]] از [[آسمان]] صدایی شنیده می‌‌شود و در ماه [[شوال]] [[جنگ]] جویان به صدا در می‌‌آیند و در ماه [[ذی‌قعده]] میان قبیله‌ها [[نزاع]] و [[جنگ]] درمی‌‌گیرد و در ماه ذیحجة [[حجاج]] [[غارت]] می‌‌شوند و در ماه [[محرم]] شخصی از [[آسمان]] صدا می‌‌زند: "هان! بدانید که فلان شخص (یعنی [[حضرت مهدی]] {{ع}}) شخصی است که [[خداوند]] از میان خلق خود [[برگزیده]] است، به سخن او گوش فرادهید و از او [[پیروی]] کنید"<ref>ملاحم: ص ۴۲ و ۱۴۰ و ۱۴۳.</ref>. در روایتی دیگر فرمود: در ماه ذی‌حجة آتشی بدود [[دود]]، حاجیان را فرا خواهد گرفت<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۲۵۴.</ref>.<ref>موعود نامه: ص ۳۴۳.</ref>.<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۲۸۰-۲۸۱.</ref>
== اول ذی‌حجه ==
== اول ذی‌حجه ==
{{اصلی|یکم ذی‌حجه}}
{{اصلی|یکم ذی‌حجه}}
خط ۴۱: خط ۴۲:
# '''پذیرش توبه آدم {{ع}}:''' [[آدم]] و [[حوا]] {{ع}} [[روز]] اول [[ذیقعده]] از [[بهشت]] بیرون رانده شدند. وقتی که از بهشت [[دنیا]] خارج شدند، در سرزمین مکه فرود آمدند. جبرئیل روز هشتم [[ذیحجه]] ([[یوم]] الترویه) آدم را به [[سرزمین منی]] برد تا شب را آنجا بماند و صبح روز بعد ([[روز عرفه]]) به صحرای [[عرفات]] رفت و به [[تعلیم]] جبرئیل عصر [[عرفه]] [[غسل]] کرد و پس از نماز عصر، در عرفات وقوف کرد و به تعبیر [[قرآن کریم]] «کلماتی» را از [[پروردگار]] دریافت کرد<ref>بحارالأنوار، ج۱۱، ص۱۷۸.</ref>.
# '''پذیرش توبه آدم {{ع}}:''' [[آدم]] و [[حوا]] {{ع}} [[روز]] اول [[ذیقعده]] از [[بهشت]] بیرون رانده شدند. وقتی که از بهشت [[دنیا]] خارج شدند، در سرزمین مکه فرود آمدند. جبرئیل روز هشتم [[ذیحجه]] ([[یوم]] الترویه) آدم را به [[سرزمین منی]] برد تا شب را آنجا بماند و صبح روز بعد ([[روز عرفه]]) به صحرای [[عرفات]] رفت و به [[تعلیم]] جبرئیل عصر [[عرفه]] [[غسل]] کرد و پس از نماز عصر، در عرفات وقوف کرد و به تعبیر [[قرآن کریم]] «کلماتی» را از [[پروردگار]] دریافت کرد<ref>بحارالأنوار، ج۱۱، ص۱۷۸.</ref>.
# '''[[فرمان]] سپردن [[میراث]] [[انبیا]] به علی {{ع}}:''' یکی از مناسبت‌های نهم ذیحجه فرمان [[تسلیم]] میراث انبیا به [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} است.  
# '''[[فرمان]] سپردن [[میراث]] [[انبیا]] به علی {{ع}}:''' یکی از مناسبت‌های نهم ذیحجه فرمان [[تسلیم]] میراث انبیا به [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} است.  
# '''[[سد الابواب]]:''' پیامبر اکرم {{صل}} پس از [[هجرت به مدینه]] منوره و تشکیل [[نظام اسلامی]]، [[اقدام]] به ساختن [[مسجد]] نمود. مهاجرانی که از [[مکه معظمه]] به [[مدینه منوره]] [[هجرت]] کرده و فاقد [[خانه]] و [[مسکن]] بودند، همین مسجد را خوابگاه خویش قرار دادند. اما پس از مدتی [[پیامبر]] {{صل}} آنان را از خوابیدن و بیتوته کردن در مسجد بازداشت و دستور داد تا برای خویش خانه‌هایی بسازند و از [[مسجد]] بیرون روند. [[مهاجران]]، خانه‌هایی در اطراف مسجد ساختند، ولی هرکدام از آنان دری به مسجد گشودند تا رفت و آمد آنان به مسجد آسان شود. این وضعیت بود تا اینکه [[جبرئیل امین]] بر [[رسول خدا]] {{صل}} فرود آمد و به آن حضرت [[وحی]] کرد که [[خداوند سبحان]] می‌خواهد مسجد [[پاک]] و نظیف بماند و رفت و آمد [[مسلمانان]] در آن، در حال [[پاکی]] و [[طهارت]] باشد؛ بدین جهت تمام درهایی که به آن گشوده شده است باید بسته شوند، جز در [[خانه علی]] {{ع}} که از این امر استثناست.
# '''[[سد الابواب]]:''' پیامبر اکرم {{صل}} پس از [[هجرت به مدینه]] منوره و تشکیل [[نظام اسلامی]]، [[اقدام]] به ساختن [[مسجد]] نمود. مهاجرانی که از [[مکه معظمه]] به [[مدینه منوره]] [[هجرت]] کرده و فاقد [[خانه]] و [[مسکن]] بودند، همین مسجد را خوابگاه خویش قرار دادند. اما پس از مدتی [[پیامبر]] {{صل}} آنان را از خوابیدن و بیتوته کردن در مسجد بازداشت و دستور داد تا برای خویش خانه‌هایی بسازند و از [[مسجد]] بیرون روند. [[مهاجران]]، خانه‌هایی در اطراف مسجد ساختند، ولی هرکدام از آنان دری به مسجد گشودند تا رفت و آمد آنان به مسجد آسان شود. این وضعیت بود تا اینکه [[جبرئیل امین]] بر [[رسول خدا]] {{صل}} فرود آمد و به آن حضرت [[وحی]] کرد که [[خداوند سبحان]] می‌خواهد مسجد [[پاک]] و نظیف بماند و رفت و آمد [[مسلمانان]] در آن، در حال [[پاکی]] و [[طهارت]] باشد؛ بدین جهت تمام درهایی که به آن گشوده شده است باید بسته شوند، جز در خانه علی {{ع}} که از این امر استثناست.
# '''[[معراج]] پیامبر {{صل}}:''' [[مرحوم مجلسی]] در «[[بحارالانوار]]» نقل کرده است که معراج پیامبر [[خدا]] {{صل}} در روز نهم [[ذیحجه]] بوده است<ref>بحارالأنوار، ج۹۵، ص۱۸۸.</ref>. [[معراج]] ماجرای عروج [[پیامبر اسلام]] {{صل}} از [[مسجد الاقصی]] به آسمان‌هاست.
# '''[[معراج]] پیامبر {{صل}}:''' [[مرحوم مجلسی]] در «[[بحارالانوار]]» نقل کرده است که معراج پیامبر [[خدا]] {{صل}} در روز نهم [[ذیحجه]] بوده است<ref>بحارالأنوار، ج۹۵، ص۱۸۸.</ref>. [[معراج]] ماجرای عروج [[پیامبر اسلام]] {{صل}} از [[مسجد الاقصی]] به آسمان‌هاست.
# '''تولد حضرت عیسی {{ع}}:''' بنا بر فرموده کفعمی در «مصباح»، [[روز]] نهم [[ذیحجه]] روز ولادت حضرت عیسی {{ع}} است<ref>کفعمی، المصباح، ص۵۱۵.</ref>.  
# '''تولد حضرت عیسی {{ع}}:''' بنا بر فرموده کفعمی در «مصباح»، [[روز]] نهم [[ذیحجه]] روز ولادت حضرت عیسی {{ع}} است<ref>کفعمی، المصباح، ص۵۱۵.</ref>.  
خط ۵۰: خط ۵۱:
مناسبت‌های روز دهم ذی‌حجه عبارت‌اند از:
مناسبت‌های روز دهم ذی‌حجه عبارت‌اند از:
# '''بیان [[حدیث ثقلین]]:''' در دهم [[ذیحجه]] که [[عید قربان]] است و همه آماده رفتن به [[منا]] و [[اعمال]] [[حج]] می‌شوند، [[پیامبر]] عظیم‌الشأن {{صل}} در رابطه با [[اهل بیت]] {{عم}} [[خطبه]] خواندند و بیاناتی فرمودند و حدیث ثقلین را بیان کردند<ref>الإقبال بالأعمال الحسنة، ج۲، ص۲۴۲.</ref>.
# '''بیان [[حدیث ثقلین]]:''' در دهم [[ذیحجه]] که [[عید قربان]] است و همه آماده رفتن به [[منا]] و [[اعمال]] [[حج]] می‌شوند، [[پیامبر]] عظیم‌الشأن {{صل}} در رابطه با [[اهل بیت]] {{عم}} [[خطبه]] خواندند و بیاناتی فرمودند و حدیث ثقلین را بیان کردند<ref>الإقبال بالأعمال الحسنة، ج۲، ص۲۴۲.</ref>.
# '''[[ابلاغ آیات برائت]]:''' [[آیات برائت]] [[روز اول ذیحجه]] نازل شده و در همان روز [[پیامبر]] {{صل}} [[ابوبکر]] را به همراه [[آیات]] به سوی [[مکه]] گسیل داشت تا آنها را به اهالی مکه [[ابلاغ]] کند. پس از ارسال آن، به پیامبر {{صل}} [[وحی]] نازل شد که این آیات را یا خودت و یا کسی از خودت باید ابلاغ کند. از این‌رو پیامبر {{صل}} علی {{ع}} را فرستاد تا آیات را از وی بگیرد و خود آن را ابلاغ کند. روز دهم ذیحجه چنان‌که [[قرآن]] به آن تصریح فرموده است یکی از روزهایی است که آیات برائت در آن ابلاغ شد. بنابراین، این روز، روز ابلاغ آیات برائت و خواندن آیات آغازین [[سوره برائت]] توسط امیرالمؤمنین علی {{ع}} در [[اجتماع]] [[مشرکان]] در مکه است.
# '''[[ابلاغ آیات برائت]]:''' [[آیات برائت]] [[روز اول ذیحجه]] نازل شده و در همان روز [[پیامبر]] {{صل}} [[ابوبکر]] را به همراه [[آیات]] به سوی [[مکه]] گسیل داشت تا آنها را به اهالی مکه [[ابلاغ]] کند. پس از ارسال آن، به پیامبر {{صل}} [[وحی]] نازل شد که این آیات را یا خودت و یا کسی از خودت باید ابلاغ کند. از این‌رو پیامبر {{صل}} علی {{ع}} را فرستاد تا آیات را از وی بگیرد و خود آن را ابلاغ کند. روز دهم ذیحجه یکی از روزهایی است که آیات برائت توسط امیرالمؤمنین علی {{ع}} در [[اجتماع]] [[مشرکان]] در مکه ابلاغ شد.
# '''[[عید قربان]]:''' [[روز]] دهم [[ذیحجه]]، عید قربان، یکی از عیدهای بزرگ [[مسلمانان]] است. در [[عید]] سعید قربان حاجیانی که به [[زیارت]] [[خانه خدا]] رفته‌اند، به [[دستور خداوند]] و برای رضای او [[قربانی]] می‌کنند و خاطره [[پیامبر بزرگ الهی]]، [[حضرت ابراهیم]] {{ع}} را زنده و گرامی می‌دارند<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۱۵۵ ـ ۱۸۰.</ref>.
# '''[[عید قربان]]:''' [[روز]] دهم [[ذیحجه]]، عید قربان، یکی از عیدهای بزرگ [[مسلمانان]] است. در [[عید]] سعید قربان حاجیانی که به [[زیارت]] [[خانه خدا]] رفته‌اند، به [[دستور خداوند]] و برای رضای او [[قربانی]] می‌کنند و خاطره [[پیامبر بزرگ الهی]]، [[حضرت ابراهیم]] {{ع}} را زنده و گرامی می‌دارند<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۱۵۵ ـ ۱۸۰.</ref>.


== دوازدهم ذی‌حجه ==
== دوازدهم ذی‌حجه ==
{{اصلی|دوازدهم ذی‌حجه}}
{{اصلی|دوازدهم ذی‌حجه}}
مناسبت‌های روز دوازدهم ذی‌حجه عبارت است از [[عقد اخوت]] که بین [[پیامبر]] {{صل}} و علی {{ع}} بسته شد. مرحوم [[علامه مجلسی]] در «[[بحارالانوار]]» به نقل از [[شیخ طوسی]] می‌گوید: [[روز]] دوازدهم ذی‌حجه روزی است که پیامبر {{صل}} با علی {{ع}} عقد اخوت بست: {{متن حدیث|الثاني عشر منه آخى رسول الله {{صل}} عليا}}<ref>بحارالأنوار، ج۹۵، ص۱۸۸.</ref>.<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۱۸۶.</ref>
== سیزدهم ذی‌حجه ==
== سیزدهم ذی‌حجه ==
{{اصلی|سیزدهم ذی‌حجه}}
{{اصلی|سیزدهم ذی‌حجه}}
مناسبت روز سیزدهم ذی‌حجه عبارت است از اعطای [[لقب]] «[[امیرالمؤمنین]] {{ع}}» برای علی {{ع}}. در [[روز]] سیزدهم [[ذیحجه]]، پس از پایان [[اعمال]] [[حج]]، [[جبرئیل امین]] نازل گردید و از سوی [[خداوند متعال]] لقب «امیرالمؤمنین» را آورد و آن را به [[حضرت علی بن ابی طالب]] {{ع}} اختصاص داد و خود نیز با همین لقب به آن حضرت [[سلام]] نمود<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۱۹۱.</ref>.
== چهاردهم ذی‌حجه ==
== چهاردهم ذی‌حجه ==
{{اصلی|چهاردهم ذی‌حجه}}
{{اصلی|چهاردهم ذی‌حجه}}
مناسبت‌های روز چهاردهم ذی‌حجه عبارت است از:
# '''[[اعطای فدک به فاطمه]] {{س}}:''' [[علامه مجلسی]] به نقل از [[شیخ طوسی]]، [[روز]] چهاردهم [[ذیحجه]] را روز واگذاری [[فدک]] به [[حضرت زهرا]] {{س}} برشمرده است<ref>بحارالأنوار، ج۱۵، ص۱۸۸.</ref>.
# '''[[شق القمر]]:''' شب چهاردهم [[ذیحجه]]، مشرکان مکه، یا بنا به روایتی از [[امام صادق]] {{ع}} چهارده تن از [[اصحاب عقبه]]، از آن حضرت درخواست [[معجزه]] کردند و گفتند: هر [[پیامبری]] دارای معجزه است، معجزه شما در این شب چه می‌تواند باشد؟ پیامبر {{صل}} فرمود: شما از من چه معجزه‌ای می‌خواهید؟ آنان گفتند: اگر [[خدا]] با توست و تو در نزد او قدر و منزلتی داری، از او بخواه که قرص [[قمر]] ماه را دو قطعه کند و آن دو را از هم جدا نماید ...<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۱۹۹ ـ ۲۰۳.</ref>.
== پانزدهم ذی‌حجه ==
== پانزدهم ذی‌حجه ==
{{اصلی|پانزدهم ذی‌حجه}}
{{اصلی|پانزدهم ذی‌حجه}}
مناسبت روز پانزدهم ذی‌حجه عبارت است از ولادت [[امام هادی]] {{ع}}. بنا بر نظریه مشهور، [[حضرت علی بن محمد]] الهادی {{ع}}، [[امام دهم]] [[شیعیان]]، [[روز]] پانزدهم [[ذیحجه]] سال ۲۱۲ هجری، در قریه صریا که حوالی [[مدینه]] است، دیده به [[جهان]] گشود<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۲۰۴.</ref>.
== هجدهم ذی‌حجه ==
== هجدهم ذی‌حجه ==
{{اصلی|هجدهم ذی‌حجه}}
{{اصلی|هجدهم ذی‌حجه}}
مناسبت‌های روز هجدهم ذی‌حجه عبارت است از:
# '''[[عید غدیر]]:''' [[روز]] [[هیجدهم ذیحجه]]، از [[ایام الله]] و از عیدهای بزرگ [[اسلام]] و جهان تشیع است. در میان همه روزها، روزی به بزرگی و [[شرافت]] آن وجود ندارد. این روز، به خاطر رویداد مهم و سرنوشت‌ساز [[تعیین جانشین]] از سوی [[خداوند متعال]] برای [[پیامبر اکرم]] {{صل}} عظیم‌ترین و شریف‌ترین روز سال محسوب می‌گردد و [[دوستداران]] [[اهل بیت]] {{عم}} و مسلمانان حقیقت‌گرا را غرق در [[شادی]] و [[شادمانی]] می‌کند.
# '''بیان [[حدیث منزلت]]:''' «[[حدیث منزلت]]» از [[احادیث]] مشهور [[نبوی]] و مورد قبول عالمان شیعه و [[سنی]] است. این [[حدیث]] به معرفی جایگاه و منزلت [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} و نسبت وی با [[نبی مکرم اسلام]] {{صل}} و [[برتری]] موقعیت آن حضرت بر دیگر [[صحابه]] پرداخته و از نظر [[عالمان]] [[شیعی]] از احادیث متواتر و از جمله [[دلایل]] شایستگی علی{{ع}} برای [[جانشینی پیامبر اکرم]] {{صل}} به شمار آمده است<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۲۱۳ ـ ۲۱۶.</ref>.
== نوزدهم ذی‌حجه ==
== نوزدهم ذی‌حجه ==
{{اصلی|نوزدهم ذی‌حجه}}
{{اصلی|نوزدهم ذی‌حجه}}
مناسبت‌های روز نوزدهم ذی‌حجه عبارت است از:
# '''[[اقدام]] [[مردم]] برای [[بیعت با حضرت علی]] {{ع}}:''' پس از آنکه [[عثمان بن عفان]] سومین [[خلیفه]] به دست [[مسلمانان]] معترض و [[انقلابیون]] [[مهاجر]] مصری در خانه‌اش کشته شد، چندین تن از [[صحابه رسول خدا]] {{صل}} و مسلمانان [[مبارز]] و سردسته‌های مخالفان [[عثمان]]، در میان مردم از شایستگی‌ها و [[فضایل]] امیرمؤمنان [[علی بن ابی طالب]] {{ع}} داد سخن داده و مردم را یکپارچه به سوی [[خانه]] [[حضرت علی]] {{ع}} به راه انداختند و از آن حضرت مصرانه درخواست پذیرش خلافت اسلامی را نمودند. سرانجام [[حضرت علی]] {{ع}} که [[جانشین]] [[منصوب]] و [[منصوص]] [[رسول خدا]] {{صل}} بود، پس از بیست و پنج سال [[محرومیت]] از [[حق]] خویش در نوزدهم [[ذیحجه]] [[سال]] ۳۵ قمری به خلافت اسلامی نایل آمد و زمام امور مسلمانان را به دست با کفایت خویش گرفت<ref>مسارالشیعة، ص۴۰؛ الفتوح ابن اعثم کوفی، ص۳۸۹؛ انساب الاشراف، ترجمه امیرالمؤمنین {{ع}}، ص۱۱۵؛ تاریخ ابن خلدون، ج۱، ص۵۷۴.</ref>.
# '''جشن عروسی [[حضرت امیر]] {{ع}} با [[حضرت زهرا]] {{س}}:''' کفعمی می‌گوید: «شب نوزدهم ذیحجه، شب عروسی حضرت علی {{ع}} و حضرت زهرا {{س}} [[غلام]] است و آن شب، [[شب جمعه]] بود»<ref>{{عربی|وَ لَيْلَةَ تِسْعَ عَشْرَةَ مِنْهُ دَخَلَ عَلِيٌّ‌{{ع}} عَلَى الزَّهْرَاءِ {{س}} وَ كَانَتْ لَيْلَةَ جُمُعَةٍ}}؛ کفعمی، المصباح، ص۵۱۵.</ref>.<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۲۲۰ ـ ۲۲۳.</ref>


== بیستم ذی‌حجه ==
== بیستم ذی‌حجه ==
{{اصلی|بیستم ذی‌حجه}}
{{اصلی|بیستم ذی‌حجه}}
مناسبت روز بیستم ذی‌حجه عبارت است از ولادت [[امام کاظم]] {{ع}}؛ مرحوم [[طبری]] در «دلائل الامامة» ماه [[ذیحجه]] را ماه ولادت با [[سعادت]] [[موسی بن جعفر]] {{ع}} گزارش کرده است. برخی نیز آن را در هفتم صفر می‌دانند<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۲۲۶.</ref>.


== بیست و یکم ذی‌حجه ==
== بیست و یکم ذی‌حجه ==
{{اصلی|بیست و یکم ذی‌حجه}}
{{اصلی|بیست و یکم ذی‌حجه}}
مناسبت روز بیست و یکم ذی‌حجه عبارت است از وقوع جریان [[حدیث]] بساط. این حدیث جریان شگفت‌انگیز سیر فضایی [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} با فرش پرنده که به همراه جمعی از [[اصحاب پیامبر]] {{صل}} از جمله [[ابوبکر]] و [[عمر]] انجام گرفته است برای [[اثبات]] [[برتری]] و [[ولایت علی]] {{ع}} بر دیگران، در زمان پیامبر {{صل}} از [[مدینه]] تا غار اصحاب کهف<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۲۲۹.</ref>.
== بیست و دوم ذی‌حجه ==
== بیست و دوم ذی‌حجه ==
{{اصلی|بیست و دوم ذی‌حجه}}
{{اصلی|بیست و دوم ذی‌حجه}}
مناسبت روز بیست و دوم ذی‌حجه عبارت است از [[شهادت]] [[میثم تمار]]؛ میثم تمار، یکی از خواص اصحاب و [[یاران]] سرّ علی {{ع}} است. بنا بر نقل [[شیخ مفید]] در [[ارشاد (کتاب)|ارشاد]]، در ماه [[ذیحجه]] سال ۶۰ هجری، ده [[روز]] پیش از ورود [[امام حسین]] {{ع}} به [[کربلا]]، به دلیل [[وفاداری]] به آن حضرت، به دست [[ابن زیاد]]، والی [[یزید]] در [[کوفه]] به دار آویخته شده و به شهادت رسید<ref>الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج۱، ص۳۲۵.</ref>.<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۲۳۵.</ref>
== بیست و چهارم ذی‌حجه ==
== بیست و چهارم ذی‌حجه ==
{{اصلی|بیست و چهارم ذی‌حجه}}
{{اصلی|بیست و چهارم ذی‌حجه}}
مناسبت‌های روز بیست و چهارم ذی‌حجه عبارت است از:
# '''روز مباهله:''' کفعمی و [[مرحوم محدث قمی]] گفته‌اند که در روز بیست و چهارم ذیحجه واقعه مهم مباهله روی داده است، حادثه‌ای که میان [[پیامبر اکرم]] {{صل}} و [[اهل بیت]] {{ع}} ایشان و میان نصاری نجران روی داد.
# '''نزول [[آیه تطهیر]]:''' علامه طباطبائی اشاره به برخی از نقل‌های [[جریان مباهله]] کرده است که به نزول آیه تطهیر در آن [[روز]] منجر شد<ref>المیزان فی تفسیر القرآن، ج۳، ص۲۳۷.</ref>.
# '''[[خاتم‌بخشی]] و [[آیه ولایت]]:''' [[شیخ مفید]] و [[محدث قمی]] نوشته‌اند: در این [[روز]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} در [[مسجد پیامبر]] {{صل}} انگشتر خود را در حالت [[رکوع]] به [[سائل]] بخشید و آیه ولایت در [[شأن]] آن حضرت نازل شد<ref>مسار الشیعه، ص۴۲؛ وقایع الأیام، ص۱۷۷.</ref>. [[شیخ طوسی]] نیز گفته است: خاتم بخشی [[روز]] بیست و چهارم [[ذیحجه]] بوده است<ref>البرهان فی تفسیر القرآن، ج۲، ص۳۲۷.</ref>.<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۲۴۲ ـ ۲۶۴.</ref>
== بیست و پنجم ذی‌حجه ==
== بیست و پنجم ذی‌حجه ==
{{اصلی|بیست و پنجم ذی‌حجه}}
{{اصلی|بیست و پنجم ذی‌حجه}}
مناسبت روز بیست و پنجم ذی‌حجه عبارت است از نزول سوره «هل اتی». [[شیخ مفید]]، [[سید بن طاووس]] و [[محدث قمی]] [[روز]] بیست و پنجم [[ذیحجه]] را روز نزول [[سوره]] «هل اتی» می‌دانند<ref>مسار الشیعه، ص۴۲؛ مصباح المتهجد، ص۷۶۷؛ الإقبال بالأعمال الحسنة، ج۲، ص۳۷۴؛ وقایع الایام، ص۱۷۸.</ref>. بر اساس [[روایات]] پرشماری که در منابع شیعه و [[سنی]] آمده است، این سوره در شأن اهل بیت {{عم}} نازل شده است. [[امیر مؤمنان]]، علی {{ع}} نیز در چند مورد به [[آیات]] این سوره بر [[فضیلت]] خود [[احتجاج]] کرده است<ref>الاحتجاج، ج۱، ص۱۶۴ - ۱۶۵؛ المیزان، ج۲۰، ص۱۳۴.</ref>. از این‌رو، سوره «هل اتی» همواره از [[فضایل اهل بیت]] {{عم}} به شمار آمده است<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۲۷۲.</ref>.
== پرسش مستقیم ==
== پرسش مستقیم ==
* [[نشانه‌های ظهور در کدام ماه قمری تحقق پیدا می‌کند؟ (پرسش)]]
* [[نشانه‌های ظهور در کدام ماه قمری تحقق پیدا می‌کند؟ (پرسش)]]
خط ۸۶: خط ۱۱۶:
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
# [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
# [[پرونده:13681151.jpg|22px]] [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|'''فرهنگنامه آخرالزمان''']].
# [[پرونده:13681151.jpg|22px]] [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|'''فرهنگنامه آخرالزمان''']]
# [[پرونده:1100832.jpg|22px]] [[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|'''غدیر برترین پیام آسمانی''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


۲۱۸٬۲۱۰

ویرایش