نسخهای که میبینید نسخهای قدیمی از صفحهاست که توسط Saqi(بحث | مشارکتها) در تاریخ ۲۶ نوامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۳۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوتهای عمدهای با نسخهٔ فعلی بدارد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۲۶ نوامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۳۹ توسط Saqi(بحث | مشارکتها)
انتظار فرج چه فضیلتی دارد؟ یکی از پرسشهای مرتبط به بحث مهدویت است که میتوان با عبارتهای متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
«در روایات بسیاری برای منتظران اجر و مقام والا ذکر نمودهاند از جمله در دعای عرفهامام سجّاد(ع) به منتظراندرود فرستاده است. در روایتی امام صادق(ع) میفرماید: "منتظری که در حال انتظار بمیرد مانند کسی است که در خیمهقائم(ع) بوده باشد". یا فرمودند: "خوشا به حال شیعیانقائم ما؛ کسانی که منتظر او در عصر غیبت او هستند[۱]. از مجموع روایات این باب به دست میآید که انتظاردولت حق بدین معناست که انسان باید مشتاق باشد تا در رکاب حضرت، او را یاری نماید و به آنچه خواست خدا و امام زمان(ع) هست گردن نهد، نه اینکه بخواهد به خواستهای درونی و پست خود برسد. انتظاردولت حق با تمام انتظارها متفاوت است؛ چون منتَظَر در این انتظار، مولایمان امام زمان(ع) میباشد که او حجتحق و واسطه فیض و هدایت کنندهجامعه است. بیتردید این انتظار از شدیدترین، حساسترین و مهمترین انتظارهاست که فقط مخلصان به آن نائل میشوند و بدون پرهیزکاری و عمل به دستورهای دینی امکانپذیر نیست. در روایات بسیاری که به بعض از آنها نیز اشاره شد انتظار فرج را عبادت میداند[۲]. بدین لحاظ بسیاری از علمای بزرگوار ما بحث از قصد قربت و یا عدم قصد قربت در انتظار را مطرح کردهاند»[۳].
جعفر بن ابی دلف میگوید: شنیدم حضرتامام رضا (ع) میفرمود: همانا امام بعد از من پسرم علی است، امر او امر من، گفتهاش گفته من و اطاعتش اطاعت از من است و امام بعد از او، پسرش حسن است، امر او امر پدرش، و گفته او گفته پدرش و اطاعت او اطاعت از پدرش میباشد. سپس ساکت شد. عرض کردم: ای فرزندرسول خدا! امام بعد از حسن (ع) کیست؟ پس آن حضرت به شدّت گریست، سپس فرمود: البتّه بعد از حسن پسرش آنکه قائم به حق و مورد انتظار است، میباشد. گفتم: ای فرزندرسول خدا (ص) چرا قائم نامیده شده است؟ فرمود: چونکه او به پا خیزد، پس از آنکه یادش مرده باشد و بیشتر معتقدان به امامتش برگشته باشند. گفتم: چرا منتظر نامیده شده است؟ فرمود: زیرا او را غیبتی است که روزهای بسیار و مدّتی طولانی دارد، پس مخلصانمنتظر خروجش باشند و اهل تردید انکارش کنند، و جاهلان یاد او را به استهزا گیرند، و وقتگذاران در آن دروغگو شوند، و عجلهکنندگان در آن هلاک گردند، و تسلیمشوندگان در آن نجات یابند[۴]
کسی از امام صادق (ع) پرسید: چه میگویید درباره شخصی که دارای ولایتپیشوایان است و انتظارظهورحضرتحق را میکشد و در این حال از دنیا میرود؟ امام(ع) در پاسخ فرمود: او همانند کسی است که با رهبر این انقلاب در خیمه او (ستاد ارتش او) بوده باشد -سپس اندکی سکوت کرد- و فرمود: مانند کسی است که با پیامبر اکرم (ص) در مبارزاتش همراه بوده است[۵]
فیض بن مختار از امام صادق (ع) روایت کند که فرمود: هرکس از شما بمیرد، در حالیکه منتظر این امر (ظهور مهدی) باشد، همانند کسی است که با حضرت قائم (ع) در خیمهاش بوده باشد. سپس چند لحظهای درنگ کرده و آنگاه فرمود: نه، بلکه مانند کسی است که در خدمت آن حضرتشمشیر بزند. سپس فرمود: نه به خدا، همچون کسی است که در رکاب رسول خدا (ص) شهید شده باشد[۶]
«در باب ارزشانتظار، روایات فراوانی وارد شده است. در تجلیل از مقاممنتظران، همین بس که انتظار آنان، هم سنگ شهادت و به خون طپیدن در راه خدا یاد شده است: "الْمُنْتَظِرُ لِأَمْرِنَا كَالْمُتَشَحِّطِ بِدَمِهِ فِي سَبِيلِ اللَّه"[۹] و نیز منتظرانظهور چنان ارجمند خوانده شدهاند که مردن در حال انتظار را همانند حضور در رکاب مقدسقائم(ع) شمرده است: " مَنْ مَاتَ مِنْكُمْ عَلَى هَذَا الْأَمْرِ مُنْتَظِراً لَهُ كَانَ كَمَنْ كَانَ فِي فُسْطَاطِ الْقَائِمِ(ع)"[۱۰] و یا همانند مجاهدانی که در محضر رسول خدا(ص) شمشیر زدن و با دشمنان پیکار کردند یکسان شمرده شده است: "الْمُنْتَظِرُ الثَّانِيَ عَشَرَ مِنْهُمْ كَالشَّاهِرِ سَيْفَهُ بَيْنَ يَدَيْ رَسُولِ اللَّهِ (ص) يَذُبُّ عَنْهُ "[۱۱] و... این گونه توصیفات و امثال آن، همه بیانگر اهمیت مسأله انتظارظهورامام عصر(ع) و ارجمندی مقاممنتظران واقعی آن حضرت است»[۱۲].
«در یک بررسی کوتاه، روایاتی که سخن از انتظار گفتهاند، به دو دسته تقسیم میشود:
انتظار فرج به معنای عامّ: در این معنا، آموزههای دینی بر آن است تا افزون بر بیان فضیلت "گشایش عمومی" و امید به آینده، و شوقانسانها به این عرصه، نومیدی را نیز مورد نکوهش قرار داده است. اهتمام آموزههای اسلامی در بیان معنای عام انتظار و امید، تا بدان اندازه بوده که از آن با بلندترین عنوانها یاد نموده، ارزشهای شگفت آوری برای آن ذکر کرده است برخی از این عنوانها بدین قرار است.
برترینعبادت: برخی عبادتها بر برخی دیگر برتری دارد؛ از این رو انجام آن، افزون بر آن، که مورد تأکید آموزههای دینی است، از پاداش افزون تری نیز برخوردار است و نقش آن، در سازندگیانسان بیشتر است. رسول گرامی اسلام پس از آن که انتظار فرج را در زمرۂ عبادتهای خداوند دانسته است، آن را یکی از برترین عبادتها برشمرده، میفرماید: «" أَفْضَلُ الْعِبَادَةِ انْتِظَارُ الْفَرَجِ"»[۱۵].
برترین کارها: گاهی آن را برترین کارهای امتپیامبر خاتم(ص) به معرفی میکند. رسول گرامی اسلام(ص) در اینباره میفرماید: «" أَفْضَلُ أَعْمَالِ أُمَّتِي انْتِظَارُ الْفَرَجِ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ"»[۱۶].
انتظار فرج به معنای خاص: در این معنا، انتظار به معنای چشم به راه بودن ایندهای با همه ویژگیهای یک جامعه، مورد خشنودی خداوند، که یگانه مصداق آن دوران حاکمیت آخرین ذخير الهی وجود ارزشمند حضرت ولی عصر(ع) است.
برخی سخنان معصومان(ع) ما در این باره این گونه است: امام باقر(ع) - آنگاه که دین مورد خشنودی خداوند را تعریف میکند - پس از شمردن اموری میفرماید: «" ... وَ اَلتَّسْلِيمُ لِأَمْرِنَا وَ اَلْوَرَعُ وَ اَلتَّوَاضُعُ وَ اِنْتِظَارُ قَائِمِنَا ... "»[۱۹]امام صادق(ع) فرمود: «" ... عَلَيْكُمْ بِالتَّسْلِيمِ وَ اَلرَّدِّ إِلَيْنَا وَ اِنْتِظَارِ أَمْرِنَا وَ أَمْرِكُمْ وَ فَرَجِنَا وَ فَرَجِكُمْ ... "»[۲۰] از روایاتانتظارظهورحضرت مهدی (ع) به دست میآید انتظارظهورحضرت مهدی (ع) نه فقط راه رسیدن به جامعهموعود است؛ که خود نیز موضوعیت دارد؛ بدان معنا که اگر کسی در انتظارراستین به سر برد، تفاوتی ندارد که به مورد انتظار خویش دست یابد، یا دست نیابد. در این باره شخصی از امام صادق(ع) پرسید: "چه میفرمایید درباره کسی که دارای ولایتپیشوایان است و انتظارظهورحکومتحق را میکشد و در این حال از دنیا میرود؟ حضرت (ع) در پاسخ فرمود: او همانند کسی است که با حضرت قائم(ع) در خیمه او باشد. سپس کمی سکوت کرد و فرمود: مانند کسی است که با پیامبر اسلام(ص) در مبارزاتش همراه بوده است"[۲۱]»[۲۲][۲۳].
شخصی از امام صادق (ع) پرسید: چه میفرمایید درباره کسی که ولایتپیشوایان را دارد و انتظار ظهورحکومت حق را میکشد؛ اما در حال انتظار از دنیا میرود؟ حضرت فرمود:« هُوَ بِمَنْزِلَةِ مَنْ كَانَ مَعَ الْقَائِمِ فِي فُسْطَاطِهِ... ثُمَّ قَالَ هُوَ كَمَنْ كَانَ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ (ص) »[۲۴].
در روایت دیگر، به نکته دیگری توجه شده و آن اینکه: انتظار فرج، از جانب خدای- عزّ و جلّ- است. پیامبر (ص) میفرماید:« أَفْضَلُ أَعْمَالِ أُمَّتِي انْتِظَارُ الْفَرَجِ مِنَ اللَّهِ عز وَ جل»[۲۶].
امیرالمؤمنین(ع) فرمود: «الْمُنْتَظِرُ لِأَمْرِنَا كَالْمُتَشَحِّطِ بِدَمِهِ فِي سَبِيلِ اللَّهِ»[۲۹]؛ منتظر امر ما مانند کسی است که در راه خدا در خون خود غلتان است.
امام صادق(ع) فرمود: « مَنْ مَاتَ مِنْكُمْ عَلَى هَذَا الْأَمْرِ مُنْتَظِراً لَهُ كَانَ كَمَنْ كَانَ فِي فُسْطَاطِ الْقَائِمِ»[۳۰]؛ هر یک از شما که منتظر این امر باشد، مانند آن است که در خیمهامام عصر سکونت گزیده باشد. (کنایه از نزدیکی زیاد به امام عصر)
امام صادق(ع) فرمود: «الْمُنْتَظِرُ لِلثَّانِي عَشَرَ كَالشَّاهِرِ سَيْفَهُ بَيْنَ يَدَيْ رَسُولِ اللَّهِ(ص) يَذُبُّ عَنْهُ»[۳۱]؛ منتظرامام دوازدهم مانند کسی است که در رکاب پیامبرشمشیر بزند.
امام صادق(ع) فرمود: « يَا أَبَا بَصِيرٍ طُوبَى لِشِيعَةِ قَائِمِنَا الْمُنْتَظِرِينَ لِظُهُورِهِ فِي غَيْبَتِهِ »[۳۲]؛ ای ابوبصیر، خوشا به حال شیعیانقائم ما، کسانی که در زمان غیبت، منتظر ظهور اویند.
امام باقر(ع) فرمود: « وَ اعْلَمُوا أَنَّ الْمُنْتَظِرَ لِهَذَا الْأَمْرِ لَهُ مِثْلُ أَجْرِ الصَّائِمِ الْقَائِمِ وَ مَنْ أَدْرَكَ قَائِمَنَا فَخَرَجَ مَعَهُ فَقَتَلَ عَدُوَّنَا كَانَ لَهُ مِثْلُ أَجْرِ عِشْرِينَ شَهِيداً وَ مَنْ قُتِلَ مَعَ قَائِمِنَا كَانَ لَهُ مِثْلُ أَجْرِ خَمْسَةٍ وَ عِشْرِينَ شَهِيداً»[۳۳]؛ ثوابمنتظر این امر مانند کسی است که در حال نماز و روزه باشد و کسی که در رکاب امام عصردشمنی را از پای درآورد، ثواب ۲۰ شهید را خواهد داشت و کسی که در رکاب حضرتشهید شود، اجر ۲۵ شهید را خواهد داشت»[۳۴].
در روایت دیگری، مجلسی از امام صادق (ع) چنین نقل میکند: هر کس از شما بمیرد در حالی که منتظر این امر باشد، همانند کسی است که با حضرت قائم (ع) در خیمهاش بوده باشد. سپس حضرت چند لحظهای درنگ کرد و آن گاه فرمود: نه، بلکه مانند کسی است که در خدمت آن حضرتشمشیر بزند. سپس فرمود: نه، به خدا همچون کسی است که در پیشگاه رسول خدا میشهید شده باشد[۵۳]»[۵۴].
همچنین مرحوم مجلسیروایت دیگری را به سند خود از فیض بن مختارنقل میکند که در آن امام صادق(ع) میفرمایند: "هر کس از شما بمیرد در حالی که منتظر این امر باشد همانند کسی است که با حضرت قائم(ع) در خیمهاش بوده باشد. سپس حضرت چند لحظهای درنگ کرده، آنگاه فرمود: نه، بلکه مانند کسی است که در خدمت آن حضرتشمشیر بزند، سپس فرمود: نه، بخدا همچون کسی است که در رکاب رسول خدا(ص)، شهید شده باشد"[۵۸].
↑«الْمُنْتَظِرُ لِأَمْرِنَا كَالْمُتَشَحِّطِ بِدَمِهِ فِي سَبِيلِ اللَّهِ»الصدوق (ابن بابویه)، ابوجعفر محمد بن علی بن الحسین، کمال الدین و تمام النعمة، تهران، دارالکتب الاسلامیة، ۱۳۹۵ ق، ج ۲، ص ۶۴۵، ح ۶.
↑«طُوبَى لِشِيعَةِ قَائِمِنَا الْمُنْتَظِرِينَ لِظُهُورِهِ فِي غَيْبَتِهِ وَ الْمُطِيعِينَ لَهُ فِي ظُهُورِهِ أُولَئِكَ أَوْلِيَاءُ اللَّهِ الَّذِينَ لا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لا هُمْ يَحْزَنُونَ»؛ الصدوق (ابن بابویه)، ابوجعفر محمد بن علی بن الحسین، کمال الدین و تمام النعمة، تهران، دارالکتب الاسلامیة، ۱۳۹۵ ق، ج ۲، ص ۳۵۷، ح ۵۴.