خبر دادن پیامبر از شهادت علی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-\n{{امامت}} +{{امامت}}))
 
(۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط| موضوع مرتبط = شهادت امام علی| عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = امام علی (پرسش)}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون [[امام علی]]{{ع}} است. "'''[[امام علی]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
== مقدمه ==
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[امام علی در قرآن]] - [[امام علی در حدیث]] - [[امام علی در کلام اسلامی]]</div>
[[امام علی]] {{ع}}: چون [[خدای سبحان]] این [[آیه]] را نازل کرد: {{متن قرآن|الم أَحَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا أَنْ يَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا يُفْتَنُونَ}}<ref>«آیا مردم پنداشته‌اند همان بگویند ایمان آورده‌ایم وانهاده می‌شوند و آنان را نمی‌آزمایند؟» سوره عنکبوت، آیه ۲.</ref>، دانستم که تا [[پیامبر خدا]] میان ماست، [[فتنه]] و آزمونی بر ما نازل نمی‌شود. گفتم:‌ ای [[پیامبر خدا]]! این فتنه‌ای که خداوند تو را از آن آگاهانیده چیست؟ فرمود: "ای [[علی]]! [[امت]] من پس از من [[امتحان]] می‌شوند". گفتم:‌ ای [[پیامبر خدا]]! مگر روز [[احد]] که برخی از [[مسلمانان]] به [[شهادت]] رسیدند و [[شهادت]] نصیب من نشد و این بر من دشوار بود، به من نفرمودی که: "مژده باد بر تو، که [[شهادت]] از پی توست"؟ به من فرمود: "آری، چنین است، و آن گاه [[صبر]] تو چگونه خواهد بود؟". گفتم:‌ای [[پیامبر خدا]]! این از جاهای [[صبر]] نیست، بلکه از موارد مژده و [[سپاس]] است<ref>{{متن حدیث|الإمام علی {{ع}}: لَمَّا أَنْزَلَ اَللَّهُ سُبْحَانَهُ قَوْلَهُ: {{متن قرآن|الم أَحَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا أَنْ يَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا يُفْتَنُونَ}} عَلِمْتُ أَنَّ اَلْفِتْنَةَ لاَ تَنْزِلُ بِنَا وَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بَيْنَ أَظْهُرِنَا فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ مَا هَذِهِ اَلْفِتْنَةُ اَلَّتِي أَخْبَرَكَ اَللَّهُ بِهَا فَقَالَ يَا عَلِيُّ إِنَّ أُمَّتِي سَيُفْتَنُونَ مِنْ بَعْدِي فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَ وَ لَيْسَ قَدْ قُلْتَ لِي يَوْمَ أُحُدٍ حَيْثُ اُسْتُشْهِدَ مَنِ اُسْتُشْهِدَ مِنَ اَلْمُسْلِمِينَ وَ حِيزَتْ عَنِّي اَلشَّهَادَةُ فَشَقَّ ذَلِكَ عَلَيَّ فَقُلْتَ لِي أَبْشِرْ فَإِنَّ اَلشَّهَادَةَ مِنْ وَرَائِكَ فَقَالَ لِي إِنَّ ذَلِكَ لَكَذَلِكَ فَكَيْفَ صَبْرُكَ إِذاً فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اَللَّهِ لَيْسَ هَذَا مِنْ مَوَاطِنِ اَلصَّبْرِ وَ لَكِنْ مِنْ مَوَاطِنِ اَلْبُشْرَى وَ اَلشُّكْرِ }}؛ (نهج البلاغة، خطبه ۱۵۶).</ref>.
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[امام علی (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>


==مقدمه==
[[پیامبر خدا]] به [[علی]] {{ع}} فرمود: "تو مردی هستی که [[خلافت]] خواهی یافت و تو کشته خواهی شد و این از [[خون]] آن (اشاره به [[محاسن]] و سر وی) رنگین خواهد شد"<ref>{{متن حدیث|حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْعَبَّاسِ بْنِ الْأَخْرَمِ الْأَصْبَهَانِيُّ، ثنا عَبَّادُ بْنُ يَعْقُوبَ، ثنا عَلِيُّ بْنُ هَاشِمٍ، ثنا نَاصِحٌ، عَنْ سِمَاكٍ، عَنْ جَابِرٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لِعَلِيٍّ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ: «إِنَّكَ امْرُؤٌ مُسْتَخْلَفٌ وَإِنَّكَ مَقْتُولٌ وَهَذِهِ مَخْضُوبَةٌ مِنْ هَذِهِ» لِحْيَتُهُ مِنْ رَأْسِهِ}}؛ الطبرانی؛ المعجم الکبیر، ج ۲، ص ۲۴۷، ح ۲۰۳۸.</ref>.
* [[امام علی]]{{ع}}: چون [[خدای سبحان]] این [[آیه]] را نازل کرد: "[[الم]]* آیا [[مردم]] پنداشتند همین که گفتند [[ایمان]] آوردیم، رها می‌شوند وآزمایش نمی‌شوند؟"<ref>عنکبوت، آیه ۱ و ۲.</ref>، دانستم که تا [[پیامبر خدا]] میان ماست، [[فتنه]] و آزمونی بر ما نازل نمی‌شود. گفتم:‌ای [[پیامبر خدا]]! این فتنه‌ای که خداوندْ تو را از آن آگاهانیده چیست؟ فرمود: "ای [[علی]]! [[امت]] من پس از من [[امتحان]] می‌شوند". گفتم:‌ای [[پیامبر خدا]]! مگر روز [[احد]] که برخی از [[مسلمانان]] به [[شهادت]] رسیدند و [[شهادت]] نصیب من نشد و این بر من دشوار بود، به من نفرمودی که: "مژده باد بر تو، که [[شهادت]] از پی توست"؟ به من فرمود: "آری، چنین است، و آن گاه [[صبر]] تو چگونه خواهد بود؟". گفتم:‌ای [[پیامبر خدا]]! این از جاهای [[صبر]] نیست، بلکه از موارد مژده و [[سپاس]] است<ref>{{متن حدیث|الإمام علی{{ع}}: إنهُ لَما أنزَلَ اللهُ سُبحانَهُ قَولَهُ: «الم* أَحَسِبَ الناسُ أَن یتْرَکواْ أَن یقُولُواْ ءَامَنا وَ هُمْ لَایفْتَنُونَ» عَلِمتُ أن الفِتنَةَ لا تَنزِلُ بِنا ورَسولُ اللهِ{{صل}} بَینَ أظهُرِنا، فَقُلتُ: یا رَسولَ اللهِ، ما هذِهِ الفِتنَةُ التی أخبَرَک اللهُ تَعالی‌ بِها؟ فَقالَ: یا عَلِی، إن امتی سَیفتَنونَ مِن بَعدی. فَقُلتُ: یا رَسولَ اللهِ، أَ وَلَیسَ قَد قُلتَ لی یومَ احُدٍ حَیثُ استُشهِدَ مَن استُشهِدَ مِنَ المُسلِمینَ، وحیزَت عَنی الشهادَةُ، فَشُق ذلِک عَلَی، فَقُلتَ لی: أبشِر، فَإِن الشهادَةَ مِن وَرائِک؟ فَقالَ لی: إن ذلِک لَکذلِک، فَکیفَ صَبرُک إذَن؟ فَقُلتُ: یا رَسولَ اللهِ، لَیسَ هذا مِن مَواطِنِ الصبرِ، ولکن مِن مَواطِنِ البُشری‌ وَالشکرِ}} (نهج البلاغة، خطبه ۱۵۶).</ref>.
* [[المعجم الکبیر (کتاب)|المعجم الکبیر]]- به [[نقل]] از [[جابر]]-: [[پیامبر خدا]] به [[علی]]{{ع}} فرمود: "تو مردی هستی که [[خلافت]] خواهی یافت و تو کشته خواهی شد و این از [[خون]] آن (اشاره به [[محاسن]] و سر وی) رنگین خواهد شد"<ref>[[المعجم الکبیر (کتاب)|المعجم الکبیر]] عن جابر: قالَ رَسولُ اللهِ{{صل}} لِعَلِی{{ع}}: إنک امرُؤٌ مُستَخلَفٌ، وإنک مَقتولٌ، وهذِهِ مَخضوبَةٌ مِن هذِهِ- [یعنی‌] لِحیتَهُ مِن رَأسِهِ- ([[المعجم الکبیر (کتاب)|المعجم الکبیر]]، ج ۲، ص ۲۴۷، ح ۲۰۳۸).</ref>.
* [[مسند]] أبی یعلی‌- به [[نقل]] از [[عایشه]]-: [[پیامبر]]{{صل}} را دیدم که [[علی]] را در بر گرفت و بوسید، در حالی که می‌گفت: "پدرم فدای تنهای [[شهید]]! پدرم فدای تنهای [[شهید]]!"<ref>مسند أبی یعلی، ج ۴، ص ۳۱۸، ح ۴۵۵۸.</ref>.
* [[امام علی]]{{ع}}: [[پیامبر خدا]] فرمود: "ای [[علی]]! می‌دانی [[بدبخت‌ترین]] پیشینیان کیست؟". گفتم: [[خدا]] و رسولش داناترند. فرمود: "پی کننده شتر [[صالح]]". [سپس‌] فرمود: "می‌دانی بدتر از او کیست؟" و یک بار فرمود: "بدبخت‌ترینِ آخرین (آیندگان) کیست؟". گفتم: [[خدا]] و رسولش داناترند. فرمود: "کشنده تو"<ref>{{متن حدیث|الإمام علی{{ع}}: قالَ رَسولُ اللهِ{{صل}}: یا عَلِی، تَدری مَن أشقَی الأَولینَ؟ قُلتُ: اللهُ ورَسولُهُ أعلَمُ. قالَ: عاقِرُ الناقَةِ. قالَ: تَدری مَن شَر، وقالَ مَرةً: مَن أشقَی الآخِرینَ؟ قُلتُ: اللهُ ورَسولُهُ أعلَمُ. قالَ: قاتِلُک}} (فضائل الصحابة، ابن حنبل، ج ۲، ص ۵۶۶، ح ۹۵۳).</ref><ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۵۵۶.</ref>.


[[پیامبر]] {{صل}} را دیدم که [[علی]] را در بر گرفت و بوسید، در حالی که می‌گفت: "پدرم فدای تنهای [[شهید]]! پدرم فدای تنهای [[شهید]]!"<ref>مسند أبی یعلی، ج ۴، ص ۳۱۸، ح ۴۵۵۸.</ref>.
[[امام علی]] {{ع}}: [[پیامبر خدا]] فرمود: "ای [[علی]]! می‌دانی بدبخت‌ترین پیشینیان کیست؟". گفتم: [[خدا]] و رسولش داناترند. فرمود: "پی کننده شتر [[صالح]]". [سپس‌] فرمود: "می‌دانی بدتر از او کیست؟" و یک بار فرمود: "بدبخت‌ترینِ آخرین (آیندگان) کیست؟". گفتم: [[خدا]] و رسولش داناترند. فرمود: "کشنده تو"<ref>{{متن حدیث|الإمام علی {{ع}}:قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ: يَا عَلِيُّ، تَدْرِي مَنْ أَشْقَى اَلْأَوَّلِينَ قُلْتُ اَللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَعْلَمُ. قَالَ: عَاقِرُ اَلنَّاقَةِ . [ثُمَّ قَالَ:] تَدْرِي - مَنْ شَرٌّ - وَ قَالَ مَرَّةً: مَنْ أَشْقَى - اَلْآخِرِينَ قُلْتُ: اَللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَعْلَمُ. قَالَ: قَاتِلُكَ }}؛ (فضائل الصحابة، ابن حنبل، ج ۲، ص ۵۶۶، ح ۹۵۳).</ref>.<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۵۵۶.</ref>
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل امام علی}}
{{مدخل امام علی}}
== پرسش‌های وابسته ==


==منابع==
== منابع ==
* [[پرونده:13681148.jpg|22px]] [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|'''گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین''']]
{{منابع}}
# [[پرونده:13681148.jpg|22px]] [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|'''گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین''']]
{{پایان منابع}}


== پانویس ==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
{{امام علی}}
{{امام علی}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:امام علی]]
[[رده:امام علی]]
[[رده:خبر دادن پیامبر از شهادت علی]]
[[رده:مدخل گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]
[[رده:مدخل گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۲۹

مقدمه

امام علی (ع): چون خدای سبحان این آیه را نازل کرد: ﴿الم أَحَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا أَنْ يَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا يُفْتَنُونَ[۱]، دانستم که تا پیامبر خدا میان ماست، فتنه و آزمونی بر ما نازل نمی‌شود. گفتم:‌ ای پیامبر خدا! این فتنه‌ای که خداوند تو را از آن آگاهانیده چیست؟ فرمود: "ای علی! امت من پس از من امتحان می‌شوند". گفتم:‌ ای پیامبر خدا! مگر روز احد که برخی از مسلمانان به شهادت رسیدند و شهادت نصیب من نشد و این بر من دشوار بود، به من نفرمودی که: "مژده باد بر تو، که شهادت از پی توست"؟ به من فرمود: "آری، چنین است، و آن گاه صبر تو چگونه خواهد بود؟". گفتم:‌ای پیامبر خدا! این از جاهای صبر نیست، بلکه از موارد مژده و سپاس است[۲].

پیامبر خدا به علی (ع) فرمود: "تو مردی هستی که خلافت خواهی یافت و تو کشته خواهی شد و این از خون آن (اشاره به محاسن و سر وی) رنگین خواهد شد"[۳].

پیامبر (ص) را دیدم که علی را در بر گرفت و بوسید، در حالی که می‌گفت: "پدرم فدای تنهای شهید! پدرم فدای تنهای شهید!"[۴].

امام علی (ع): پیامبر خدا فرمود: "ای علی! می‌دانی بدبخت‌ترین پیشینیان کیست؟". گفتم: خدا و رسولش داناترند. فرمود: "پی کننده شتر صالح". [سپس‌] فرمود: "می‌دانی بدتر از او کیست؟" و یک بار فرمود: "بدبخت‌ترینِ آخرین (آیندگان) کیست؟". گفتم: خدا و رسولش داناترند. فرمود: "کشنده تو"[۵].[۶]

جستارهای وابسته

  1. آخرین خطبه امام علی
  2. شهادت آرزوی امام علی
  3. پدر امام علی
  4. از ذو قار تا بصره‌
  5. ازدواج امام علی
  6. امارت امام علی در حدیث
  7. امامت امام علی در حدیث
  8. انواع دانش‌های امام علی
  9. انگیزه‌های دشمنی با امام علی
  10. ایثار امام علی در شب هجرت
  11. بازگشت خورشید برای امام علی
  12. اقدامات امام علی در جنگ بدر
  13. بیعت با امام علی
  14. اقدامات امام علی در جنگ تبوک
  15. ترور امام علی
  16. توطئه برای ترور امام علی
  17. جایگاه علمی امام علی
  18. اقدامات امام علی در جنگ احد
  19. اقدامات امام علی در جنگ بنی قریظه
  20. اقدامات امام علی در جنگ بنی نضیر
  21. اقدامات امام علی در جنگ حنین
  22. خبر دادن پیامبر از شهادت علی
  23. خلافت امام علی در حدیث
  24. اقدامات امام علی در جنگ خندق
  25. اقدامات امام علی در جنگ خیبر
  26. داوری‌های امام علی
  27. دشمنان امام علی
  28. دعاهای پیامبر خاتم برای امام علی
  29. دلایل تنهایی امام علی
  30. حب امام علی
  31. رویارویی امام علی با ناکثین
  32. زیان‌های دشمنی با امام علی
  33. سیاست‌های اجتماعی امام علی
  34. سیاست‌های اداری امام علی
  35. سیاست‌های اقتصادی امام علی
  36. سیاست‌های امنیتی امام علی
  37. سیاست‌های جنگی امام علی
  38. سیاست‌های حکومتی امام علی
  39. سیاست‌های فرهنگی امام علی
  40. سیاست‌های قضایی امام علی
  41. سیمای امام علی
  42. شکست بت‌ها توسط امام علی
  43. شکایت امام علی از نافرمانی یارانش
  44. عصمت امام علی در حدیث
  45. علم امام علی در حدیث
  46. امام علی از زبان اهل بیت
  47. امام علی از زبان دشمنانش
  48. امام علی از زبان قرآن
  49. امام علی از زبان همسران پیامبر
  50. امام علی از زبان پیامبر
  51. امام علی از زبان یارانش
  52. امام علی از زبان یاران پیامبر
  53. امام علی از زبان خودش
  54. غلو در دوست داشتن امام علی
  55. اقدامات امام علی در ماجرای فتح مکه
  56. فرزندان امام علی
  57. لقب‌های امام علی
  58. مأموریت امام علی
  59. محبوبیت امام علی
  60. محدودیت‌های امام علی در انتخاب کارگزاران
  61. هشدار امام علی به یارانش درباره نافرمانی
  62. نافرمانی سپاه امام علی
  63. نام‌های امام علی
  64. نسب امام علی
  65. نیرنگ‌های دشمنان امام علی
  66. هدایت امام علی در حدیث
  67. وراثت امام علی در حدیث
  68. وصایت امام علی در حدیث
  69. ولادت امام علی
  70. ولایت امام علی در حدیث
  71. ویژگی‌های اخلاقی امام علی
  72. ویژگی‌های اعتقادی امام علی
  73. ویژگی‌های امام علی
  74. ویژگی‌های جنگی امام علی
  75. ویژگی‌های دشمنان امام علی
  76. ویژگی‌های دوستداران امام علی
  77. ویژگی‌های سیاسی امام علی
  78. ویژگی‌های عملی امام علی
  79. پذیرفته شدن دعاهای امام علی
  80. پرورش امام علی
  81. پس از شهادت امام علی
  82. پیشگویی امام علی
  83. کارگزاران امام علی
  84. کنیه‌های امام علی
  85. کین‌ورزی به امام علی
  86. یاران امام علی
  87. یاری خواستن امام علی از کوفیان‌
  88. یوم‌الدار

منابع

پانویس

  1. «آیا مردم پنداشته‌اند همان بگویند ایمان آورده‌ایم وانهاده می‌شوند و آنان را نمی‌آزمایند؟» سوره عنکبوت، آیه ۲.
  2. «الإمام علی (ع): لَمَّا أَنْزَلَ اَللَّهُ سُبْحَانَهُ قَوْلَهُ: ﴿الم أَحَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا أَنْ يَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا يُفْتَنُونَ عَلِمْتُ أَنَّ اَلْفِتْنَةَ لاَ تَنْزِلُ بِنَا وَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ بَيْنَ أَظْهُرِنَا فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ مَا هَذِهِ اَلْفِتْنَةُ اَلَّتِي أَخْبَرَكَ اَللَّهُ بِهَا فَقَالَ يَا عَلِيُّ إِنَّ أُمَّتِي سَيُفْتَنُونَ مِنْ بَعْدِي فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اَللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَ وَ لَيْسَ قَدْ قُلْتَ لِي يَوْمَ أُحُدٍ حَيْثُ اُسْتُشْهِدَ مَنِ اُسْتُشْهِدَ مِنَ اَلْمُسْلِمِينَ وَ حِيزَتْ عَنِّي اَلشَّهَادَةُ فَشَقَّ ذَلِكَ عَلَيَّ فَقُلْتَ لِي أَبْشِرْ فَإِنَّ اَلشَّهَادَةَ مِنْ وَرَائِكَ فَقَالَ لِي إِنَّ ذَلِكَ لَكَذَلِكَ فَكَيْفَ صَبْرُكَ إِذاً فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اَللَّهِ لَيْسَ هَذَا مِنْ مَوَاطِنِ اَلصَّبْرِ وَ لَكِنْ مِنْ مَوَاطِنِ اَلْبُشْرَى وَ اَلشُّكْرِ »؛ (نهج البلاغة، خطبه ۱۵۶).
  3. «حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْعَبَّاسِ بْنِ الْأَخْرَمِ الْأَصْبَهَانِيُّ، ثنا عَبَّادُ بْنُ يَعْقُوبَ، ثنا عَلِيُّ بْنُ هَاشِمٍ، ثنا نَاصِحٌ، عَنْ سِمَاكٍ، عَنْ جَابِرٍ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ لِعَلِيٍّ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ: «إِنَّكَ امْرُؤٌ مُسْتَخْلَفٌ وَإِنَّكَ مَقْتُولٌ وَهَذِهِ مَخْضُوبَةٌ مِنْ هَذِهِ» لِحْيَتُهُ مِنْ رَأْسِهِ»؛ الطبرانی؛ المعجم الکبیر، ج ۲، ص ۲۴۷، ح ۲۰۳۸.
  4. مسند أبی یعلی، ج ۴، ص ۳۱۸، ح ۴۵۵۸.
  5. «الإمام علی (ع):قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ: يَا عَلِيُّ، تَدْرِي مَنْ أَشْقَى اَلْأَوَّلِينَ قُلْتُ اَللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَعْلَمُ. قَالَ: عَاقِرُ اَلنَّاقَةِ . [ثُمَّ قَالَ:] تَدْرِي - مَنْ شَرٌّ - وَ قَالَ مَرَّةً: مَنْ أَشْقَى - اَلْآخِرِينَ قُلْتُ: اَللَّهُ وَ رَسُولُهُ أَعْلَمُ. قَالَ: قَاتِلُكَ »؛ (فضائل الصحابة، ابن حنبل، ج ۲، ص ۵۶۶، ح ۹۵۳).
  6. محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین، ص ۵۵۶.