وکیل امام مهدی

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

یکی از مجموعه‌‏هایی که در دوران امامان پیش از حضرت مهدی(ع)‏ شکل گرفت، سازمان وکالت بود. آن امامان بزرگوار، این تشکیلات را برای آماده کردن هرچه بیشتر مردم برای تحمل دوران غیبت حضرت مهدی(ع)‏ به وجود آوردند؛ از این‌‏رو هرچه بیشتر می‌‏کوشیدند از رویارویی مستقیم، کاسته، امور را به عهده افراد شایسته بگذارند. این تشکیلات، به گونه رسمی در زمان امام کاظم(ع) پدید آمد؛ اما در زمان حضرت مهدی(ع)‏ به اوج خود رسید.
از آن‏جا که در عصر غیبت، تماس مستقیم با امام زمان قطع شد، به طور عمده، محور ارتباط وکیلان با امام، نایبی بود که امام زمان تعیین می‌‏کرد. برخی از این وکیلان، عبارت بودند از:

البته سه تن از این افراد محمد بن علی بن بلال، محمد بن صالح همدانی و احمد بن هلال منحرف و از وکالت امام برکنار شدند^[۳].

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۱۵، ح ۳۹۱؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ح ۲، باب ۴۳، ح ۱۶
↑ ر. ک: محمد بن عمر کشی، رجال الکشی، شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة
↑ سلیمیان، خدامراد،فرهنگ‌نامه مهدویت، ص: ۴۶۷.