خیمه

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Msadeq (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۴ دسامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۹:۱۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • در روایات فراوانی تعبیر "فسطاط" به معنای خیمه بزرگ، جایگاه فرماندهی و هدایت نیروها، به وسیله حضرت مهدی(ع)‏ در هنگام ظهور یاد شده است.

امام صادق(ع) فرمود: "... پس هرکس امام خود را شناخت همانند کسی است که در خیمه قائم(ع) باشد"[۱].

  • امام باقر(ع) فرمود: " برای کسی که در انتظار امر فرج و ظهور ما مرده است، زیانی نیست چه زیانی است که در میان خیمه حضرت مهدی(ع)‏ نمرده است[۲][۳].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. " فَمَنْ‏ عَرَفَ‏ إِمَامَهُ‏ كَانَ‏ كَمَنْ‏ هُوَ فِي‏ فُسْطَاطِ الْقَائِم‏(ع)‏‏‏‏ ‏‏‏"، نعمانی، الغیبة، ص ۳۳۱، ح ۷
  2. " مَا ضَرَّ مَنْ‏ مَاتَ‏ مُنْتَظِراً لِأَمْرِنَا أَلَّا يَمُوتَ‏ فِي‏ وَسَطِ فُسْطَاطِ الْمَهْدِيِ‏ وَ عَسْكَرِهِ‏ ‏‏‏"، محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۳۷۲، ح ۶.
  3. سلیمیان، خدامراد،فرهنگ‌نامه مهدویت، ص:۲۱۹ - ۲۲۰.