غزوه بدر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '''']].' به '''']]') |
جز (جایگزینی متن - '==جستارهای وابسته == {{' به '{{') |
||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
==[[یاران خاص امام مهدی]] به تعداد [[اهل بدر]] == | ==[[یاران خاص امام مهدی]] به تعداد [[اهل بدر]] == | ||
* [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: هنگامی که [[قائم]]{{ع}} [[قیام]] کند، فرشتگانی که به صورت گروه پنج هزار نفری در [[بدر]] به [[یاری پیامبر]] آمدند، فرود خواهند آمد<ref>غیبة نعمانی، ص ۲۴۴؛ معجم الاحادیث الامام المهدی، ج ۴، ص ۱۹.</ref>. و [[امام سجاد]]{{ع}} فرمود: کسی که در زمان [[غیبت]] [[قائم]] بر [[ولایت]] ما [[استوار]] بماند، [[خداوند]] به او [[پاداش]] هزاران [[شهید]] از [[شهیدان بدر]] و [[اُحد]] عطا می‌فرماید<ref>کشف الغمه، ج ۳، ص ۳۱۲؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۵.</ref>. و [[امام باقر]]{{ع}} در تعداد [[یاران]] [[حضرت]] و محل [[بیعت]] آنان با [[حضرت]] می‌فرماید: سیصد و اندی نفر به تعداد [[اهل بدر]]، در میان [[رکن و مقام]] با [[قائم]]{{ع}} [[بیعت]] می‌کنند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۴؛ کشف الغمه، ج ۳، ص ۲۶۹.</ref>. و نیز فرمود: او همراه [[سیصد و سیزده]] نفر به تعداد [[اهل بدر]]، شتابان چون قطعه‌های ابر پاییزی ظاهر می‌شود<ref>الزام الناصب، ص ۲۲۶.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۶۴.</ref>. | * [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: هنگامی که [[قائم]]{{ع}} [[قیام]] کند، فرشتگانی که به صورت گروه پنج هزار نفری در [[بدر]] به [[یاری پیامبر]] آمدند، فرود خواهند آمد<ref>غیبة نعمانی، ص ۲۴۴؛ معجم الاحادیث الامام المهدی، ج ۴، ص ۱۹.</ref>. و [[امام سجاد]]{{ع}} فرمود: کسی که در زمان [[غیبت]] [[قائم]] بر [[ولایت]] ما [[استوار]] بماند، [[خداوند]] به او [[پاداش]] هزاران [[شهید]] از [[شهیدان بدر]] و [[اُحد]] عطا می‌فرماید<ref>کشف الغمه، ج ۳، ص ۳۱۲؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۵.</ref>. و [[امام باقر]]{{ع}} در تعداد [[یاران]] [[حضرت]] و محل [[بیعت]] آنان با [[حضرت]] می‌فرماید: سیصد و اندی نفر به تعداد [[اهل بدر]]، در میان [[رکن و مقام]] با [[قائم]]{{ع}} [[بیعت]] می‌کنند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۴؛ کشف الغمه، ج ۳، ص ۲۶۹.</ref>. و نیز فرمود: او همراه [[سیصد و سیزده]] نفر به تعداد [[اهل بدر]]، شتابان چون قطعه‌های ابر پاییزی ظاهر می‌شود<ref>الزام الناصب، ص ۲۲۶.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۶۴.</ref>. | ||
{{مدخل امام علی}} | {{مدخل امام علی}} | ||
نسخهٔ ۲۵ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۰۱:۱۶
متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
- این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام علی(ع) است. "امام علی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام علی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- بدر، آبی و محلی معروف در حجاز، میان مکه و مدینه است. می‌گویند این محل منسوب است به "بدر بن یخلد بن نضر بن کنانه". نیز آورده‌اند: بدر، نام چاهی است که در اطراف آن، نبرد میان مسلمانان و مشرکان شعله‌ور گردید و پس از پایان نبرد، کشته‌های مشرکین در آن افکنده شدند[۱].
- در این غزوه که نخستین مقابله سپاه اسلام با کفر و نبرد اهل توحید با اهل شرک بود، مشرکان و کفار در آن، از جنبه ساز وبرگ نظامی بر مسلمانان برتری داشتند و نفرات آنان سه برابر سپاه اسلام بود. شمار اصحاب پیامبر در این غزوه سیصد و سیزده نفر بودند[۲].[۳].
جنگ بدر
- جنگ بدر، دشوارترین و شکوهمندترین نبرد پیامبر خداست. امیرمؤمنان (ع) در این نبرد- که آغازین جنگ پیامبر خدا و نیز نخستین چهره‌نمایی قهرمانانه علی (ع) است-، جلوه‌ای دیدنی، ستودنی و شگفت دارد، بدین سان که:
- پرچم پیروزمند سپاه اسلام در دست‌های پر توان علی (ع) بود.
- پیش از رویارویی و در مرحله حساس کسب اطلاعات، برای دست یافتن به چند و چون نیروی دشمن، همراه برخی صحابیان به مأموریت رفت که موفقیتی کارآمد داشت.
- در دلِ سیاهی تاریک و هولناک شب نبرد، آن گاه که پیامبر خدا طلبِ آب نمود، علی (ع) به پا خاست و ثابت و استوار به "بدر" گام نهاد و از چاهی بس ژرف و تاریک، آب برگرفت و پیامبر خدا را سیراب کرد.
- علی (ع) در اولین نبرد تن به تن، ولید بن عُتبه را به خاک هلاکت افکند و سپس در کشتن عتبه، پدر ولید، هماوردِ او را یاری رسانْد. علی (ع)، این حماسه شکوهمند را در نامهای به معاویه یادآوری کرده است:
من پدر حسنم! کشنده جد و برادر و دایی‌ات که در نبرد بدر، سرشان را شکافتم؛ و آن شمشیر را با خود دارم و با همان دل با دشمنم رویارو می‌شوم[۴].
- علی (ع) همچنین عاص بن سعید، رزم‌آور نیرومند قریش و نوفل بن خُوَیلِد، دشمن شرور و کینه‌توز پیامبر (ص) را به خاک افکند.
- چون فرمان حمله عمومی صادر شد و نیروها در هم آمیختند و آتش نبرد، شعله‌ور گشت، این علی (ع) بود که چونان شیری خشمگین بر دشمن می‌تاخت و آرایشِ نظامی آنان را در هم می‌ریخت و از کشته، پُشته می‌ساخت، بدان‌سان که آورده‌اند ۳۵ نفر از هفتاد تن کشته‌های مشرکان، با ضربت شمشیر علی (ع) بر خاک افتادند.
- او که در آن هنگام در عنفوان جوانی بود، با این شهامت‌ها، شجاعت‌ها و رزم‌آوری‌ها، مدال افتخار جاودانه "لا سیفَ إلاذوالفقارِ ولا فَتی إلاعلی"[۵] را به دست آورد.
- المستدرک علی الصحیحین- به نقل از ابن عباس-: پیامبر خدا، در جنگ بدر، پرچم را به علی (ع) سپرد و او در آن هنگام، بیست سال داشت[۶].
- السیرة النبویة، ابن هشام- به نقل از ابن اسحاق، در ذکر وقایع جنگ بدر-: پس از او (اسود بن عبد الأسد مخزومی که حمزه او را کشت)، عتبة بن ربیعه با برادرش شیبة بن ربیعه و پسرش ولید بن عتبه [برای جنگ] بیرون آمد و چون از صف جدا شد، هماورد طلبید. پس سه جوان از انصار، بیرون آمدند: عوف و معوذ، پسران حارث- که نام مادرشان عفراء بود-، و مردی دیگر که گفته می‌شود عبد الله بن رواحه بود. گفتند: شما کیستید؟ گفتند: ما گروهی از انصار هستیم. گفتند: ما به شما کاری نداریم. سپس مُنادی آنان ندا در داد: ای محمد! همتایانمان از قوم خودمان را به سوی ما گسیل دار. پیامبر خدا فرمود: "ای عبیدة بن حارث، برخیز! ای حمزه، برخیز! ای علی، برخیز!". پس چون برخاستند و به آنان نزدیک شدند، گفتند: شما کیستید؟ عبیده گفت: عبیده. و حمزه گفت: حمزه. و علی گفت: علی. گفتند: آری، همتایان ارجمندی هستید. پس عبیده- که مسن‌ترین فرد گروه بود- با عتبة بن ربیعه، و حمزه با شیبة بن ربیعه، و علی (ع) با ولید بن عُتبه رویارو شدند.
حمزه، در کشتن شیبه به وی مهلت نداد و علی (ع) نیز در کشتن ولید، و دو ضربه میان عبیده و عتبه رد و بدل شد؛ ولی هر دو در برابر هم ایستادگی می‌کردند و حمزه و علی (ع) با شمشیرهایشان به سوی عتبه بازگشتند و کارش را تمام کردند و عبیده را برداشتند و به همراهانش رساندند[۷].
امام باقر (ع): در جنگ بدر، [فرشته] مُنادی‌ای به نام "رضوان"، در آسمان، ندا داد: "شمشیری جز ذوالفقار، و جوان مردی جز علی نیست"[۸][۹].
یاران خاص امام مهدی به تعداد اهل بدر
- امام صادق(ع) فرمودند: هنگامی که قائم(ع) قیام کند، فرشتگانی که به صورت گروه پنج هزار نفری در بدر به یاری پیامبر آمدند، فرود خواهند آمد[۱۰]. و امام سجاد(ع) فرمود: کسی که در زمان غیبت قائم بر ولایت ما استوار بماند، خداوند به او پاداش هزاران شهید از شهیدان بدر و اُحد عطا می‌فرماید[۱۱]. و امام باقر(ع) در تعداد یاران حضرت و محل بیعت آنان با حضرت می‌فرماید: سیصد و اندی نفر به تعداد اهل بدر، در میان رکن و مقام با قائم(ع) بیعت می‌کنند[۱۲]. و نیز فرمود: او همراه سیصد و سیزده نفر به تعداد اهل بدر، شتابان چون قطعه‌های ابر پاییزی ظاهر می‌شود[۱۳][۱۴].
- آخرین خطبه امام علی
- شهادت آرزوی امام علی
- پدر امام علی
- از ذو قار تا بصره
- ازدواج امام علی
- امارت امام علی در حدیث
- امامت امام علی در حدیث
- انواع دانش‌های امام علی
- انگیزه‌های دشمنی با امام علی
- ایثار امام علی در شب هجرت
- بازگشت خورشید برای امام علی
- اقدامات امام علی در جنگ بدر
- بیعت با امام علی
- اقدامات امام علی در جنگ تبوک
- ترور امام علی
- توطئه برای ترور امام علی
- جایگاه علمی امام علی
- اقدامات امام علی در جنگ احد
- اقدامات امام علی در جنگ بنی قریظه
- اقدامات امام علی در جنگ بنی نضیر
- اقدامات امام علی در جنگ حنین
- خبر دادن پیامبر از شهادت علی
- خلافت امام علی در حدیث
- اقدامات امام علی در جنگ خندق
- اقدامات امام علی در جنگ خیبر
- داوری‌های امام علی
- دشمنان امام علی
- دعاهای پیامبر خاتم برای امام علی
- دلایل تنهایی امام علی
- حب امام علی
- رویارویی امام علی با ناکثین
- زیان‌های دشمنی با امام علی
- سیاست‌های اجتماعی امام علی
- سیاست‌های اداری امام علی
- سیاست‌های اقتصادی امام علی
- سیاست‌های امنیتی امام علی
- سیاست‌های جنگی امام علی
- سیاست‌های حکومتی امام علی
- سیاست‌های فرهنگی امام علی
- سیاست‌های قضایی امام علی
- سیمای امام علی
- شکست بت‌ها توسط امام علی
- شکایت امام علی از نافرمانی یارانش
- عصمت امام علی در حدیث
- علم امام علی در حدیث
- امام علی از زبان اهل بیت
- امام علی از زبان دشمنانش
- امام علی از زبان قرآن
- امام علی از زبان همسران پیامبر
- امام علی از زبان پیامبر
- امام علی از زبان یارانش
- امام علی از زبان یاران پیامبر
- امام علی از زبان خودش
- غلو در دوست داشتن امام علی
- اقدامات امام علی در ماجرای فتح مکه
- فرزندان امام علی
- لقب‌های امام علی
- مأموریت امام علی
- محبوبیت امام علی
- محدودیت‌های امام علی در انتخاب کارگزاران
- هشدار امام علی به یارانش درباره نافرمانی
- نافرمانی سپاه امام علی
- نامهای امام علی
- نسب امام علی
- نیرنگ‌های دشمنان امام علی
- هدایت امام علی در حدیث
- وراثت امام علی در حدیث
- وصایت امام علی در حدیث
- ولادت امام علی
- ولایت امام علی در حدیث
- ویژگی‌های اخلاقی امام علی
- ویژگی‌های اعتقادی امام علی
- ویژگی‌های امام علی
- ویژگی‌های جنگی امام علی
- ویژگی‌های دشمنان امام علی
- ویژگی‌های دوستداران امام علی
- ویژگی‌های سیاسی امام علی
- ویژگی‌های عملی امام علی
- پذیرفته شدن دعاهای امام علی
- پرورش امام علی
- پس از شهادت امام علی
- پیشگویی امام علی
- کارگزاران امام علی
- کنیه‌های امام علی
- کین‌ورزی به امام علی
- یاران امام علی
- یاری خواستن امام علی از کوفیان
- یوم‌الدار
پرسش‌های وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۶۴.
- ↑ معارف و معاریف، ج ۲.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۶۴.
- ↑ نهج البلاغة، نامه ۱۰.
- ↑ تاریخ دمشق، ج ۴۲، ص ۷۱.
- ↑ المستدرک علی‌الصحیحین، ج ۳، ص ۱۲۰، ح ۴۵۸۳.
- ↑ السیرة النبویة، ابن هشام، ج ۲، ص ۲۷۷.
- ↑ الإمام الباقر (ع): «نادی مُنادٍ فِی السماءِ یومَ بَدرٍ یقالُ لَهُ رِضوانُ: لا سَیفَ إلاذُو الفَقارِ، ولا فَتی إلاعَلِی» (تاریخ دمشق، ج ۴۲، ص ۷۱).
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین، ص ۵۴.
- ↑ غیبة نعمانی، ص ۲۴۴؛ معجم الاحادیث الامام المهدی، ج ۴، ص ۱۹.
- ↑ کشف الغمه، ج ۳، ص ۳۱۲؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۵.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۴؛ کشف الغمه، ج ۳، ص ۲۶۹.
- ↑ الزام الناصب، ص ۲۲۶.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۶۴.