نیمه شعبان

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

امام مهدی در قرآن | امام مهدی در حدیث | امام مهدی در کلام اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

نیمه شعبان اگرچه شرافتش را وامدار مولود خجسته‌‏ای است که در این روز زمین را با قدوم خویش متبرک ساخته است، در تقویم عبادی اهل ایمان، نیز از جایگاه و مرتبه والایی برخوردار است. در روایاتی که از طریق شیعه و اهل سنت نقل شده^[۱]، فضیلت‏‌های بسیاری برای عبادت و راز و نیاز در شب و روز خجسته نیمه شعبان برشمرده شده است.
رسول گرامی اسلام(ص) فرمود: "هرکس شب عید و شب نیمه شعبان را با عبادت زنده بدارد، روزی که قلب‌‏ها همه بمیرند، قلب او نخواهد مرد"^[۲].
از امام صادق(ع) روایت شده است که پدر بزرگوارش- در پاسخ کسی که از فضیلت شب نیمه شعبان پرسیده بود- فرمود: "این شب، برترین شب‏ها پس از شب قدر است. خداوند سبحانه و تعالی در این شب، فضلش را بر بندگان جاری می‏‌سازد و از منت خویش، گناهان آنان را می‌‏بخشد. پس بکوشید در این شب به خداوند سبحانه و تعالی نزدیک شوید.

همانا این شب، شبی است که خداوند سبحانه و تعالی به وجود خود سوگند خورده است که در آن، درخواست کننده‌‏ای را- تا آن‏گاه که درخواست گناه نداشته باشد- از درگاه خود نراند. این شب، شبی است که خداوند سبحانه و تعالی آن را برای ما خاندان قرار داده است؛ همچنان‏که شب قدر را برای پیامبر(ص) قرار داده است؛ پس بر دعا و ثنای خداوند تعالی بکوشید، که هرکس در این شب صد بار او را تسبیح گوید، و صد بار حمد الهی را بر زبان جاری سازد و صد بار زبان به تکبیر گشاید و صد بار بگوید: " لَا إِلَهَ‏ إِلَّا اللَّهُ‏ "، خداوند سبحانه و تعالی از سر فضل و احسانی که بر بندگان دارد، همه گناهان او را بیامرزد و درخواست‌‏های دنیایی و آخرتی او را برآورده سازد؛ چه درخواست‌‏هایی که بر خداوند سبحانه و تعالی اظهار کرده و چه درخواست‏هایی که‏ اظهار نکرده و خداوند سبحانه و تعالی با علم خود بر آن‏ها آگاه است"^[۳].

بنابراین شایسته است افزون بر برپایی جشن و سرور در شب با عظمت نیمه شعبان، از بزرگی و عظمت آن شب غافل نشده، اعمال عبادی را به دقت انجام دهیم.
بر اساس روایت‏‌های بسیاری که از شیعه و برخی اهل سنت نقل شده، میلاد خجسته امام عصر(ع) در شب نیمه شعبان ۲۵۵ ق واقع و باعث کامل شدن فضیلت این شب مبارک شده است^[۴]^[۵].

نیمه شعبان در موعودنامه

در سحر پانزدهم شعبان سال ۲۵۵ هجری قمری در شهر سامرا حضرت مهدی (ع) چشم جهان را روشن کرد. شب نیمه شعبان، شب بسیار مبارکی است و امام باقر (ع) فرمودند: آن شب پس از لیلة القدر، بهترین شب‌ها است^[۶]. در شب نیمه شعبان، خواندن دعایی سفارش شده است که مطلع آن چنین است: "اللَّهُمَّ بِحَقِّ لَيْلَتِنَا هَذِهِ وَ مَوْلُودِهَا وَ حُجَّتِكَ وَ مَوْعُودِهَا الَّتِي قَرَنْتَ إِلَى فَضْلِهَا فَضْلًا فَتَمَّتْ كَلِمَتُكَ صِدْقاً وَ عَدْلًا..."^[۷]^[۸].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ ر. ک: متقی هندی، کنز العمال، ج ۳، ص ۴۶۴، ح ۷۴۵۰، ۷۴۵۱، ۷۴۶۱؛ تفسیر القرطبی، ج ۱۲، ص ۱۶۷ و
↑ " مَنْ‏ أَحْيَا لَيْلَةَ الْعِيدِ وَ لَيْلَةَ النِّصْفِ‏ مِنْ‏ شَعْبَانَ‏ لَمْ‏ يَمُتْ‏ قَلْبُهُ‏ يَوْمَ‏ تَمُوتُ‏ الْقُلُوبُ‏‏ "، حر عاملی، وسائل الشیعة، ج ۷، ص ۴۷۸، ح ۹۹۰۳
↑ محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۹۴، ص ۸۵، ح ۵؛ همچنین ر. ک: سیوطی، الدر المنثور، ج ۶، ص ۲۷
↑ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۵۱۴؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۴۲۴؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۱۴۷
↑ سلیمیان، خدامراد،فرهنگ‌نامه مهدویت، ص: ۴۵۹ - ۴۶۰.
↑ مفاتیح الجنان، باب دوم.
↑ نجم الثاقب، باب یازدهم.
↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص:۷۵۰.

[1] ر. ک: متقی هندی، کنز العمال، ج ۳، ص ۴۶۴، ح ۷۴۵۰، ۷۴۵۱، ۷۴۶۱؛ تفسیر القرطبی، ج ۱۲، ص ۱۶۷ و

[2] " مَنْ‏ أَحْيَا لَيْلَةَ الْعِيدِ وَ لَيْلَةَ النِّصْفِ‏ مِنْ‏ شَعْبَانَ‏ لَمْ‏ يَمُتْ‏ قَلْبُهُ‏ يَوْمَ‏ تَمُوتُ‏ الْقُلُوبُ‏‏ "، حر عاملی، وسائل الشیعة، ج ۷، ص ۴۷۸، ح ۹۹۰۳

[3] محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۹۴، ص ۸۵، ح ۵؛ همچنین ر. ک: سیوطی، الدر المنثور، ج ۶، ص ۲۷

[4] محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۵۱۴؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۴۲۴؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۱۴۷

[5] سلیمیان، خدامراد،فرهنگ‌نامه مهدویت، ص: ۴۵۹ - ۴۶۰.

[6] مفاتیح الجنان، باب دوم.

[7] نجم الثاقب، باب یازدهم.

[8] تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص:۷۵۰.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]