نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari(بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ۲۳ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۹:۵۷ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.
نسخهٔ ویرایششده در تاریخ ۲۳ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۹:۵۷ توسط Heydari(بحث | مشارکت‌ها)
مراتب انتظارفرج چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارت‌های دیگری از این پرسش
پاسخ جامع اجمالی
* پاسخ جامع به این پرسش، برگرفته از تمامی پاسخ‌ها ودیدگاه‌های متفرقه اندیشمندان و نویسندگانی است که تصویر و متن سخنان آنان در ذیل دیده می‌شود:
یک عمل خاص، بسته به شرایط و حالات مختلفی که فاعل آن دارد می‌تواند ارزش‌های مختلفی نزد خداوند داشته باشد. عوامل گوناگونی بر میزانارزش یک عمل تأثیر دارد که در رأس همۀ آنها نیت است[۱]. در موضوع انتظار فرج نیز، باتوجه به اینکه ظهور امام زمان(ع) نه تنها فرج همۀ مؤمنان عالم، بلکه همۀ مظلومان و حتی فرج غیر انسانها هم هست، بسته به اینکه منتظر ظهورحضرت، انتظار فرج چه کسانی را دارد، ارزش آن را کاملاً متفاوت می‌کند و مراتب مختلفی از انتظار فرج را به وجود می‌آورد[۲].
انتظار در جهت گشایش امور شخصی: اولین و سطحی ترین مرتبۀ انتظار این است که مؤمنی از گرفتاری‌های شخصی خود به ستوه آمده و در انتظار فرجالهی نسبت به آنها باشد. اگرچه چنین شخصی نسبت به کسی که با موضوع انتظار فرجبیگانه است، در مرتبۀ بالایی قرار دارد، اما چون تنها در فکرسعادت خویش است از این نظر رتبۀ بالایی ندارد[۳].
انتظار جهت گشایش امور جامدات، گیاهان و حیوانات: این مرتبۀ انتظار، انتظار برای گشایش در حیات حیوانات و گیاهان و جمادات است، چرا که با امر فرج در زمین و زمان و عالم نباتات و حیوانات نیز تحولات مثبت ایجاد خواهد شد. پیامبر اکرم(ص) فرمودند: «او زمین را همچنان که آکنده از ستم و بیداد شده، از عدل و داد پر می‌کند. آسمان از ریختن نزولاتش هیچ دریغ نمی‌ورزد و زمین از رویاندن گیاهانش»[۷].[۸]
«ظهور امام زمان (ع) فرج همه مؤمنان در عالم بلکه همه مظلومان و حتی فرج غیر انسانها هم هست. این که منتظر ظهورحضرت، انتظارفرج چه کسانی را دارد، ارزش آن را کاملاً متفاوت می‌کند و مراتب مختلفی از انتظار فرج را به وجود می‌آورد. اولین رتبه این است که مؤمنی از گرفتاری‌های شخصی خود به ستوه آمده و در انتظار فرج الهی نسبت به آنها باشد. چنین شخصی همه فکر و همشف خلاصی خودش از گرفتاریهایش می‌باشد و به غیر خود – از گرفتاران – توجه خاصی ندارد.
این که انسان رفع گرفتاریهایش را از خدا بخواهد و خلاصی از آنها را در ظهور امام عصر (ع) بداند، بسیار ارزشمند است و در مقایسه با آن که در گرفتاری‌های خود به خدا توجه نمی‌کند یا رفع آن را به ظهور امام (ع) نمی‌بیند، از رتبه ایمانی بسیار بالایی برخوردار است، ولی در عین حال چون فقط خودش را می‌بیند و تنها به سعادت خویش می‌اندیشد، از این لحاظ رتبه بالایی ندارد.
در دعای بسیار زیبایی که از حضرت صادق (ع) به نام "دعای عهد" به ما رسیده است، چنین می‌خوانیم: «"وَ اجْعَلْهُ اللَّهُمَّ مَفْزَعاً لِمَظْلُومِ عِبَادِكَ وَ نَاصِراً لِمَنْ لا يَجِدُ لَهُ نَاصِراً غَيْرَكَ"»[۱۵].
در این عبارات امام (ع) برای همه بندگانمظلومخداوند – چه مؤمن و چه غیر مؤمن – و همه کسانی که یار و یاوری جز پروردگار عالم ندارند، دعا کرده‌اند و رهایی آنها را از ظلم و ستمی که به ناحق بر ایشان می‌رود، با ظهور امام عصر (ع) درخواست کرده‌اند. پس مؤمن باید سطح خواست خود را بالاتر از حد مؤمنان آورده، انتظارگشایش در امور همه مستضعفان عالم را در فرج مولایش حضرت مهدی (ع) داشته باشد. این مرتبه از انتظار فرج بالاتر از دو مربته قبلی است. رتبه بالاتر هم این است که یک مؤمن فقط به رهایی انسان‌های مظلوم عالم نیندیشد، بلکه ظهور امام خود را برای رفع گرفتاری از همه مخلوقات الهی اعم از انسانها و غیر انسانها، بخواهد. غیر انسانها شامل فرشتگان، جنیان، حیوانات، گیاهان و جمادات می‌گردد. اعتقاد قطعی شیعه این است که ظهور امام (ع) فرج همه اینهاست[۱۶].
در حدیثی که در درس ششم نقل کردیم، فرموده بودند که انسانها و حیوانات و حتی جمادات، از ظهورحضرتخشنود می‌گردند. نمونه دیگری از فرمایش‌های حضرت امیر (ع) چنین است: «"لَوْ قَدْ قَامَ قَائِمُنَا لَا نَزَلَتِ السَّمَاءُ قَطْرَهَا وَ لَا خَرَجَتْ الارض نَبَاتَهَا . . . وَ اصطلحت السِّبَاعِ وَ الْبَهَائِمِ"»[۱۷]. کار به آنجا می‌رسد که زمین به نوروجود امام زمان (ع) نورانی شده و مردم از نورخورشید بی‌نیاز می‌گردند. خدای متعال می‌فرماید: ﴿وَأَشْرَقَتِ الْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهَا وَوُضِعَ الْكِتَابُ وَجِيءَ بِالنَّبِيِّينَ وَالشُّهَدَاءِ وَقُضِيَ بَيْنَهُمْ بِالْحَقِّ وَهُمْ لَا يُظْلَمُونَ﴾[۱۸]
امام صادق (ع) در توضیح آیه شریفه فرموده‌اند: «"رَبُّ الارض یعن أَمَامَ الارض"»[۱۹]. در این جا از وجود مقدسامام (ع) به "رب الارض" تعبیر شده است. "رب" در لغت به معنا صاحب اختار و سرپرست می‌باش و منظور از ربزمین در این آیه شریفه، صاحباختیارزمین – که همانا وجود مقدس امام زمان (ع) است – می‌باشد. امام صادق (ع) در توضیح بیشتر آیه مبارکه فرموده‌اند: «"انَّ قَائِمُنَا اذا قَامَ أَشْرَقَتْ الارض بِنُورِ رَبِّها وَ استغنی الْعِبَادَ عَنْ ضَوْءِ الشَّمْسُ وَ ذَهَبَتِ الظَّلَمَةَ . . . وَ تَظْهَرُ الارض کنوزها حتی تَرَاهَا النَّاسُ علی وَجْهِهَا"»[۲۰].
پس ظهور امام (ع) همه دنیا و ساکنان آن را متحول می‌سازد و زمین را نورانی و آسمان را پر برکت می‌گرداند. اگر مؤمنی برای فرج همه دنیا و عالم هستی، انتظار ظهور مولایش را از جانب خداوند داشته باشد، عبادت بزرگی انجام داده و رتبه انتظار فرجش از مراتب قبلی بالاتر است. چنین مؤمنی فقط به خودش و سایر مؤمنان و مظلومان عالم نمی‌اندیشد، بلکه فرج و سعادت همه مخلوقات خداوند را در نظر دارد. تا این جا چهار مرتبه انتظار فرجامام عصر (ع) را مطرح کردیم که در هر یک از آنها می‌توانیم با در نظر گرفتن قصد قربت یا عدم آن و نیز درجات مختلف قصد قربت، مراتبی را قائل شویم که در مجموع با توجه به نیت‌های مختلفی که مؤمنان از جهات مختلف در "انتظار فرج" امام خود دارند، اقسام بسیار متعددی در این عبادت بزرگ به وجود می‌آید.
در انتظار رفع گرفتاری از خود امام عصر (ع): اما مرتبه پنجمی هم در انتظار فرج امام زمان (ع) می‌توانیم داشته باشیم که از همه مراتب قبلی بالاتر و با فضیلت‌تر است و در عین آن که همه آنها را شامل می‌شود، ولی بسیار کاملتر و در پیشگاه الهی عبادت با عظمت تری محسوب می‌شود. این مرتبه را می‌توان بالاترین درجه انتظار فرج برای مؤمنان و منتظران دانست[۲۱].
این مرتبه از آن کسی است که فرجامام عصر (ع) را به خاطر خود ایشان از خداوند طلب می‌کند و در انتظار رفع گرفتاری از خود امام (ع) می‌باشد. اگر وجود مقدس ایشان با هر مؤمنی و بلکه مجموع همه مؤمنان – غیر سیزده معصوم دیگر – مقایسه شود – قدر و منزلت ایشان از سایرین بالاتر است وجود مقدسشان در پیشگاه الهی از همه عزیزتر و محترم‌تر می‌باشد، بنابراین انتظار فرج ایشان و سرور و خوشحالی حضرتش در مقایسه با فرج سایرین، نزد خداوند عبادتی با فضیل‌تر می‌باشد.
اگر مظلومان و مستضعفان روی کره زمین را در نظر بگیریم، هیچ مستضعف و مظلومی را ستمدیده‌تر از اهل بیت (ع) – و در این زمان حضرت مهدی (ع) – نمی‌توان یافت. بزرگی هر ظلمی متناسب با میزان حقی که از مظلوم پایمال می‌شود، سنجیده می‌شود. هر قدرحق بیشتر و بزرگتری از فرد ضایع و تباه گردد، ظلمی که به او رفته بیشتر و بزرگ‌تر است. پس از خدای متعال – که بزرگ‌ترین حقوق را بر بندگانش دارد – کسی جز اهل بیت (ع) صاحبحق عظیم بر همه انسانها – و بلکه همه موجودات – نیست[۲۲]. اگر گفته شود که حقوق ایشان از مجموع همه حقوقی که سایر انسانها بر گردن یکدیگر دارند بالاتر است. سخن مبالغه آمیزی نخواهد بود.
بنابراین می‌توان فهمید که حضرت بقیة الله (ع) – به عنوان تنها باقیمانده خاندانعصمت و طهارت (ع) – در رأس همه مظلومان عالم قرار دارند، چون ظلمی که به ایشان رفته و می‌رود، بیش از همه ظلم‌های دیگر در عالم می‌باشد. در زیارتحضرتامیر المؤمنین (ع) از زبان حضرت ابی الحسن (ع) چنین می‌خوانیم: «"السَّلامُ عَلَيْكَ يَا وَلِيَّ اللَّهِ أَنْتَ أَوَّلُ مَظْلُومٍ وَ أَوَّلُ مَنْ غُصِبَ حَقُّهُ"»[۲۳]. "اول" در عبارت معصوم (ع) اول زمانی نیست، چون قبل از ایشان انبیا و اولیای الهی و در رأس همه آنها سید الانبیاء و خاتم المرسلین (ص) مورد ظلم و ستم فراوان قرار گرفته بودند. "اول" در اینجا، اول رتبی است و دلالت بر بالاترین درجه مظلومیت می‌کند. در این رتبه بین ایشان و سایر اهل بیت (ع) تفاوتی نیست، با وجود این که هر کدام در زمان خود به صورت‌های مختلفی مورد ظلم قرار گرفته‌اند. امام عصر (ع) وارث همه انبیا و اولیا در این زمینه هستند و مظلومیت را از جد غریب خود امیر مؤمنان (ع) به ارث برده‌اند. پس ایشان هم به همان معنایی که امیر عالم (ع)، اول مظلوم بودند، اول مظلوم عالم در این زمان هستند. بالاتر از هر مظلومیتی این است که کسی را از حقوق مسلم خود محروم کنند و چنین وانمود کنند که او هیچ گونه حقی نداشته است. متأسفانه نسبت به پیامبر (ص) و اهل بیت ایشان در طول تاریخ چنین ظلمی صورت گرفته است. لذا این ذوات مقدسه غیر از این که مورد انواع ظلم‌ها واقع شده‌اند، "مستضعف" نیز بوده‌اند. "مستضعف" با "ضعیف" تفاوت دارد. ضعیف یعنی ناتوان، ولی مستضعف یعنی کسی که ناتوان شمرده شده است[۲۴]. ائمه (ع) ضعیف نبوده‌اند ولی اطلاق "مستضعف" به ایشان می‌توان کرد، چون در طول تاریخ "ضعیف شمرده شده" بوده‌اند. اینها از حقوق خویش توسط ظالمان محروم نگه داشته شده‌اند و به گونه‌ای با آنها رفتار شده است که گویی صاحب هیچ حقی نبوده‌اند، لذا رفتاری با ایشان صورت گرفته که با ضعیفان صورت می‌گیرد. بنابراین در عین حال که نمی‌توان آنها را "ضعیف" دانست، اما "مستضعف" نامیده شده‌اند. این تعبیر در قرآن کریم به ایشان اطلاق شده است. ﴿وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ﴾[۲۵] این آیه در قرآن ضمن داستان بنی اسرائیل آمده است، ولی چنان که حضرتسید العابدین (ع) فرموده‌اند، اشاره به اهل بیت (ع) و پیروان ایشان دارد. «"وَ الَّذِی بَعَثَ مُحَمَّداً بِالْحَقِّ بَشِیراً وَ نَذِیراً إِنَّ الْأَبْرَارَ مِنَّا أَهْلَ الْبَیْتِ وَ شِیعَتَهُمْ بِمَنْزِلَةِ مُوسَى وَ شِیعَتِهِ وَ إِنَّ عَدُوَّنَا وَ أَشْیَاعَهُمْ بِمَنْزِلَةِ فرعون واشیاعه"»[۲۶].
از همین جهت در تفسیرآیه شریفه از امامامیر المؤمنین (ع) چنین نقل شده است: «"هُمْ آلُ مُحَمَّدٍ صَلِّ : یبعث اللَّهِ مهدیهم بَعْدَ جَهْدِهِمْ فیعزهم وَ یذل عَدُوِّهِمْ"»[۲۷]. مستضعفین در آیهآل محمد (ص) هستند که خداوندمهدی ایشان را پس از (گذشت دوران) سختی و مشقت آنها مبعوث می‌فرماید، پس او آنها را عزت داده، دشمن آنها را ذلیل و خوار می‌سازد. احادیث متعددی در این موضوع ذکر شده است که علاقه مندان می‌توانند به تفاسیر روایی در ذیل این آیهرجوع کنند. به هر حال اگر کسی در انتظار فرجمستضعفان می‌باشد، باید متوجه باشد که در رأس همه آنها وجود مقدس امام زمان (ع) هستند و اگر فرج ایشان از ناحیهخداوند برسد، فرجه همه مستضعفان عالم نیز رسیده است. به طور خلاصه می‌توان گفت که فرج امام زمان (ع) فرج همه آسمانیان و زمینیان – اعم از فرشتگان و جنیان و حیوانات و گیاهان و جمادات – می‌باشد، پس کسی که انتظار فرج ایشا را در این مرتبه (مرتبه پنجم) داشته باشد، در حقیقت همه مراتب قبلی و بالاتر از آنها را هم داراست و عبادتی فوق همه عبادت‌ها انجام می‌دهد»[۲۸].]]]]
«انتظار در جهت گشایش امور شخصی: اولین و ضعیف‌ترین مراتب انتظار، انتظار به جهت گشایش در امور شخصی خود و فتح و فرج غصه‌ها و ناگواری‌های فردی می‌باشد، البته همین امور شخصی گاهی غصه‌های زندگی مادی و امور عادی خود است و گاهی دردها و غصه‌های معنوی که انسان در دل دارد و خواستار گشایش آن با فرج امام زمان(ع) است. وجود مبارکحضرت مهدی(ع) در توقیع شریفی که به محمد بن عثمان العمری ارسال داشت بعد از جواب سؤالات اسحاق بن یعقوب می‌فرمایند: "برای تعجیل در فرج بسیار دعا کنید که آن فرج خود شماست"[۲۹]. در دعای افتتاح می‌خوانیم: «اللَّهُمَّ الْمُمْ بِهِ شَعْثَنَا وَ اشْعَبْ بِهِ صَدْعَنَا وَ ارْتُقْ بِهِ فَتْقَنَا وَ كَثِّرْ بِهِ قِلَّتَنَا وَ أَعْزِزْ بِهِ ذِلَّتَنَا... وَ اجْبُرْ بِهِ فَقْرَنَا وَ سُدَّ بِهِ خَلَّتَنَا وَ يَسِّرْ بِهِ عُسْرَنَا وَ...»[۳۰]
انتظار جهت گشایش در امور مؤمنین: دومین مرتبه انتظار، انتظار برای رفع مشکلات از جامعه ایمانی و آحاد مؤمنین و موحدین است، مشکلاتی که از جهت مادی و معنوی؛ دینی و دنیائی مؤمنین را محاصره نموده و آنان را در نوعی سرگردانی و بی‌سامانی قرار داده است. حضرت سجاد(ع) می‌فرمایند:"زمانی که قائم ما قیام کند خداوند آفت را از شیعیان ما بزداید و دل‌های آنان را چون پاره‌های (سخت و تزلزل‌ناپذیر) کند و هر مرد آنان را قدرتچهل مرد دهد. آنان فرمانروا و سالار جهان خواهند بود" [۳۱]. حضرت باقر(ع) می‌فرمایند:"هر گاه زمان ما (ظهور ما) فرا رسد و مهدی ما بیاید، شیعه ما از شیر دلیرتر و از سر نیزه برنده‌تر خواهد بود..."[۳۲]. حضرت علی(ع) می‌فرمایند:"با مهدی ما حجت‌ها تمام می‌شود، او پایان‌بخش امامان و نجاتبخشامت و منتهای نور است"[۳۳]. در دعای افتتاح چنین می‌خوانیم:"خدایا ما به سوی تو، از دوری پیغمبرمان (صلواتت بر او و بر آل او) و غایب بودن ولی‌مان شکایت می‌کنیم"[۳۴]. همچنین در دعای عهد با امام زمان(ع)[۳۵] می‌خوانیم:"خداوندا با حضور حضرت(ع) این گرفتاری را از این امت برطرف کن و ظهور او را برای ما نزدیک کن"[۳۶]
انتظار جهت گشایش امور جامدات، گیاهان و حیوانات: چهارمین مرتبه انتظار، انتظار برای گشایش در حیات حیوانات و گیاهان و جمادات است، چرا که با امر فرج در زمین و زمان و عالم نباتات و حیوانات نیز تحولات مثبت ایجاد خواهد شد و دامنه ظهور و شعاع نور آن شامل حال آنان نیز می‌گردد. همچنان‌که در عصر غیبت می‌خوانیم: «ظَهَرَ الْفَسَادُ فِي الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ أَيْدِي النَّاسِ». پیامبر اکرم(ص) فرمودند: "او زمین را، همچنان که آکنده از ستم و بیداد شده، از عدل و داد پر می‌کند. آسمان از ریختن نزولاتش هیچ دریغ نمی‌ورزد و زمین از رویاندن گیاهانش" [۴۰]. حضرت علی(ع) فرمودند: "زمانی که قائم ما قیام کند آسمان نزولات خود را فرو ریزد و زمین گیاهانش را برویاند و کینه و دشمنی از دل‌های بندگان رخت بربندد و درندگان و چرندگان با هم بسازند چندان که زنانزیور (زنبیل) به سر عراق را تا شام می‌پیمایند و جز بر علف و سبزه گام نمی‌نهند و هیچ درنده‌ای آنها را آشفته و هراسان نمی‌کند"[۴۱]. پیامبر(ص) فرمودند: "قیامت برپا نمی‌شود تا زمانی که زمین از ستم و دشمنی آکنده شود، آنگاه مردی از خاندان من قیام کند و زمین را، همچنان که از ظلم و جور آکنده شده، از عدل و داد پر کند"[۴۲]. در دعای عهد با امام زمان(ع)[۴۳] می‌خوانیم: "خداوندا، به وسیله او سرزمین‌هایت را آباد کن و بندگان را زندگانی (حقیقی) ببخش"[۴۴].
پیشرفتکفر و نفاق و سرعت و پیروزی‌های ظاهری آنان را می‌بیند.
از عمق شرک و ریاکاری و جریانات ضد توحیدی خبر دارد.
و ده‌ها و صدها اتفاق و حادثه ناگوار را نظاره‌گر است که هر یک به تنهایی ایشان را سخت آزرده خاطر می‌سازد. آری بالاترین حالت انتظار و مقدس‌ترین و عمیق‌ترین نوع انتظار در خود حضرت وجود دارد، چرا که از علم و اشراف کامل به احوال هستی برخوردار است و روحیه اصلاح‌گری و عزت‌طلبی در روح بلند او موج می‌زند» [۵۳].]]]]
«یک عمل خاص - بسته به شرایط و حالات مختلفی که فاعل آن دارد - می‌تواند ارزش‌های مختلفی نزد خداوند داشته باشد. عوامل گوناگونی بر میزانارزش یک عمل تأثیر دارد که در رأس همه آنها نیت است. یک عمل اگر با نیت‌های مختلف انجام شود، در حقیقتاعمال مختلفی انجام شده است که هر کدام ارزشی غیر از دیگری دارد. به همین دلیلانتظار فرج مراتب مختلفی دارد:
اولین مرتبه این است که مؤمنی از گرفتاری‌های شخصی خود به ستوه آمده و در انتظار فرجالهی باشد. چنین شخصی همه فکر و همتش خلاصی از گرفتاریهایش است و به غیر از خود توجه خاصی به سایر گرفتاران ندارد. اینکه انسان رفع گرفتاریهایش را از خدا بخواهد و خلاصی از آنها را در ظهور امام عصر بداند بسیار ارزشمند است، و در مقایسه با آن که در گرفتاری‌های خود به خدا توجه نمی‌کند یا رفع آن را در ظهور امام نمی‌بیند، از رتبه ایمانی بسیار بالایی برخوردار است؛ ولی در عین حال چون فقط خودش را می‌بیند و تنها به سعادت خویش می‌اندیشد از این لحاظ رتبه والایی ندارد.
مرتبه سوم این است که مؤمن نه فقط به مشکلات و گرفتاری‌های اهل ایمان توجه داشته باشد، بلکه به فکر همه مظلومان و مستضعفان عالم باشد و رهایی آنها را با فرج حضرت مهدی از خداوند طلب کند. امام عصر متعلق به همه انسان‌هاست و درست است که برخی انسانها، نه شناختی از امام زمان دارند و نه در گرفتاری‌های خود به ظهور ایشان می‌اندیشند؛ ولی مؤمنان می‌دانند که امام آنها با ظهور خویش نه فقط شیعیان را بلکه همه انسان‌های ستم دیده و رنج کشیده را از ظلممستکبران و زورگویان عالم نجات می‌بخشد. در دعای بسیار زیبایی که از حضرتامام صادق به نام دعای عهد به ما رسیده است، چنین می‌خوانیم: «وَ اجْعَلْهُ اللَّهُمَّ مَفْزَعاً لِمَظْلُومِ عِبَادِكَ وَ نَاصِراً لِمَنْ لَا يَجِدُ لَهُ نَاصِراً غَيْرَكَ»؛ خداوندا ایشان امام زمان را پناهبندگانستم دیده خود و یاور کسانی قرار ده که جز تو یاری ندارند. در این عبارت امام برای همه بندگانمظلومخداوند - چه مؤمن و چه غیر مؤمن - و همه کسانی که یار و یاوری جز پروردگار عالم ندارند، دعا کرده‌اند و رهایی آنها از ستمی که به ناحق بر ایشان می‌رود، با ظهور امام عصر درخواست کرده‌اند. پس مؤمن باید سطح خواست خود را بالاتر آورده و انتظارگشایش در امور همه مستضعفان عالم را داشته باشد.
↑«و خداوندا، ایشان (امام زمان (ع)) را پناهبندگان ستمدیده خود و یاور کسانی که جز تو یاری ندارند، قرار بده.» بحار الانوار، ج ۱۰۲، ص ۱۱۲.
↑البته در مخلوقات عاقل مختار – مانند انسان – حساب ظالمان و منکران ولایت جداست، زیرا ظهور امام (ع) برای آنها نقمت است نه نعمت.
↑«اگر قائم ما (اهل بیت) قیام کند، آسمانباران خود را (به طور کامل) فرو می‌ریزد و زمین گیاهانش را (را در سطح وسیع و فراگیر) می‌رویاند... و حیوانات درنده و اهلی با یکدیگر سازش می‌کنند» بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۱۶، ح ۱۱.
↑"و زمین (رستخیز) به نور پروردگارش تابناک می‌گردد و کارنامه (ها) برنهاده می‌شود و پیامبران و گواهان را می‌آورند و میان آنان به حقّ داوری می‌کنند و بر آنان ستم نخواهد رفت" سوره زمر، آیه ۶۹.
↑البته در این جا انسان‌های عادی مراد هستند نه خود امام زمان (ع) که درجه انتظارشان از دیگران بالاتر است و ما درباره انتظار ایشان در فصل گذشته مباحث لازم را مطرح کردیم.
↑توضیح این مطلب در دروس دهم و یازدهم از حلقه پنجم آمده است.
↑«سلام بر تو ای ولی خدا، شهادت می‌دهم که تو اولین مظلوم و اولین کسی هستی که حق او را غصب کرده‌اند» کامل الزیارات، باب ۱۱، ح ۲.
↑"خداوندا پراکندگی ما را به وسیله او جمع کن و گسیختگی‌مان را دور کن و پریشانی‌ها را بدو پیوست کن و کمی ما را به وسیله او زیاد کن و ذلت ما را به وسیله او تبدیل به عزت کن و... فقر ما را به وسیله او جبران کن و شکاف و تفرقه ما را به او برطرف کن و سختی ما را به وسیله او آسان کن و..."
با کلیک بر «ادامه مطلب» پاسخ باز و با کلیک بر «نهفتن» بسته می‌شود:
