ولایت امام علی
مقدمه
زیستن و مردن بر روال حیات و ممات نبوی، آرزوی هر مسلمان است. در خواستههای ما در ادعیه نیز آمده است که: «أللّهمّ أحینا حیاة محمّد و أمتنا ممات محمّد»[۱]، امّا چگونه و با چه شرایط و زمینههایی؟ در احادیث، از جمله آنچه که حیات و ممات انسان را در این مدار قرار میدهد، "ولایت علی و امامان" به شمار آمده است. حضرت رسول (ص) فرمود: «من سرّه أن یحیی حیاتی و یموت مماتی و یسکن جنّة عدن غرسها ربّی، فلیوال علیّا من بعدی و لیوال ولیّه و لیقتد بالأئمّة من بعدی...»[۲] در حدیث دیگری آمده که فرمود: «من سرّه أن یحیی حیاتی و یموت میتتی... فلیتمسّک بولایة علیّ بن أبی طالب»[۳] که تمسّک به ولای علی (ع) موجب دست یافتن به حیات محمّدی شمرده شده است. این مضمون در روایات متعددی آمده[۴] و تولای اهل بیت و اوصیای پیامبر و تسلیم بودن در مقابل فضایلشان و دشمنی با دشمنانشان را یادآور شده و تعلیل آورده که اینان عترت من و پارۀ تن منند، شما را گمراه نمیکنند و با علم و دانشی که دارند به خدا و بهشت راهنمایی میکنند. اینگونه است که حیات محمّدی در سایۀ ولایت علوی پدید میآید و رسیدن به رضای خدا با تمسّک به ولایت و اطاعتشان فراهم میگردد[۵].
فریضه ولایت
علام ولایت امیر مؤمنان از سوی پیامبر، تکلیف الهی او بود که در آیۀ ﴿يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ﴾[۶] بیان شده است، پذیرش این ولایت و اطاعت از امر ولیّ نیز، تکلیف واجب مسلمانان بود که در آیه اطاعت از اولی الأمر آمده است.
بنابراین، خلافت و ولایت، یک فریضه است، هم در بعد اعتقادی، هم در بعد عملی. در روایاتی هم به فریضۀ ولایت تصریح شده است. امام باقر آخرین تکلیف واجبی که خداوند آن را نازل فرمود ولایت است و پس از آن فریضهای نازل نکرد. تاریخ هم گواهی میدهد که پس از حادثۀ غدیر خم که آن حکم از سوی خدا ابلاغ شد، دیگر حکمی و دستوری نازل نشد تا آنکه پیامبر درگذشت. امام باقر(ع) در سخنی دیگر فرمود: پیامبر خدا از مدینه به قصد حج بیرون آمد، درحالی که همۀ احکام الهی را برای قوم خود بیان کرده بود، مگر حج و ولایت را. جبرئیل نازل شد و به آن حضرت گفت: ای محمّد! خداوند سلام میرساند و میفرماید: جان هیچ پیامبری از پیامبرانم را نگرفتهام تا آنکه دینم را کامل و حجّتم را استوار سازم. برعهدۀ تو دو فریضه باقی مانده است که نیاز است آن دو را به قوم خود برسانی، یکی فریضۀ حج، دیگری فریضۀ ولایت و جانشینی پس از خود: «قد بقی علیک من ذلک فریضتان ممّا یحتاج ان تبلّغها قومک: فریضة الحجّ و فریضة الولایة و الخلافة من بعدک...»[۷]. آنگاه دستور میدهد که حج انجام دهد و مسلمانان هم با او حج گزارند تا پیامبر، حج را نیز مثل نماز و روزه و زکات به آنان نیکو بیاموزد، سپس فرمان میدهد که موضوع ولایت ولیّ خدا را هم مطرح کند و مولی بودن علی(ع) را بر هرزن و مرد مؤمن یادآور شود. رسول خد(ص) به تکلیف خود عمل کرد. مردم نیز آن روز به تکلیف عمل کردند و پذیرفتند و به حضرت علی(ع) به عنوان "امیر المؤمنین" تهنیت و تبریک گفتند، هرچند پس از وفات پیامبر خدا و بروز فتنۀ سقیفه و پیمانشکنی مردم، حق این فریضه ادا نشد و مردم بسیاری از منهاج صحیح و صراط مستقیم کنار ماندند. ابن هارون عبدی میگوید: من همعقیده با خوارج بودم. روزی نزد ابوسعید خدری نشسته بودم، شنیدم که میگوید: مردم به پنج چیز مأمور شدند، به چهارتا عمل کردند و یکی را واگذاشتند. کسی گفت: ای ابوسعید، آن چهار چیز که به آنها عمل شد کدام است؟ گفت: نماز و زکات و حج و روزه. گفت: آن یکی که به آن عمل نشد کدام است؟ گفت: ولایت علی بن ابی طالب(ع)، پرسید: مگر آن هم مثل آنها واجب و فرض است؟ گفت: آری. گفت: پس مردم راه کفر پیش گرفتهاند! پاسخ داد: گناه من چیست؟ این، همان ارتداد سیاسی و بازگشت به جاهلیت و ترک سنّت نبوی است که در مقابل نصّ پیامبر، به اجتهاد پرداختند و وصیت حضرت رسول را نادیده گرفته، جامعه را از امامت علی(ع) محروم ساختند و با کنار گذاشتن آن حضرت از خلافت، بزرگترین ترک واجب را مرتکب شدند. اگر ولایت، فریضۀ الهی نبود، خداوند با آن لحن شدید به پیامبر خطاب نمیفرمود که اگر آن را به مردم ابلاغ نکنی، رسالت الهی را انجام ندادهای. هم ولایت فریضه است، هم اطاعت ولیّ خدا فرض است، هم امامان مفترض الطّاعهاند[۸].
جستارهای وابسته
- آخرین خطبه امام علی
- شهادت آرزوی امام علی
- پدر امام علی
- از ذو قار تا بصره
- ازدواج امام علی
- امارت امام علی در حدیث
- امامت امام علی در حدیث
- انواع دانشهای امام علی
- انگیزههای دشمنی با امام علی
- ایثار امام علی در شب هجرت
- بازگشت خورشید برای امام علی
- اقدامات امام علی در جنگ بدر
- بیعت با امام علی
- اقدامات امام علی در جنگ تبوک
- ترور امام علی
- توطئه برای ترور امام علی
- جایگاه علمی امام علی
- اقدامات امام علی در جنگ احد
- اقدامات امام علی در جنگ بنی قریظه
- اقدامات امام علی در جنگ بنی نضیر
- اقدامات امام علی در جنگ حنین
- خبر دادن پیامبر از شهادت علی
- خلافت امام علی در حدیث
- اقدامات امام علی در جنگ خندق
- اقدامات امام علی در جنگ خیبر
- داوریهای امام علی
- دشمنان امام علی
- دعاهای پیامبر خاتم برای امام علی
- دلایل تنهایی امام علی
- حب امام علی
- رویارویی امام علی با ناکثین
- زیانهای دشمنی با امام علی
- سیاستهای اجتماعی امام علی
- سیاستهای اداری امام علی
- سیاستهای اقتصادی امام علی
- سیاستهای امنیتی امام علی
- سیاستهای جنگی امام علی
- سیاستهای حکومتی امام علی
- سیاستهای فرهنگی امام علی
- سیاستهای قضایی امام علی
- سیمای امام علی
- شکست بتها توسط امام علی
- شکایت امام علی از نافرمانی یارانش
- عصمت امام علی در حدیث
- علم امام علی در حدیث
- امام علی از زبان اهل بیت
- امام علی از زبان دشمنانش
- امام علی از زبان قرآن
- امام علی از زبان همسران پیامبر
- امام علی از زبان پیامبر
- امام علی از زبان یارانش
- امام علی از زبان یاران پیامبر
- امام علی از زبان خودش
- غلو در دوست داشتن امام علی
- اقدامات امام علی در ماجرای فتح مکه
- فرزندان امام علی
- لقبهای امام علی
- مأموریت امام علی
- محبوبیت امام علی
- محدودیتهای امام علی در انتخاب کارگزاران
- هشدار امام علی به یارانش درباره نافرمانی
- نافرمانی سپاه امام علی
- نامهای امام علی
- نسب امام علی
- نیرنگهای دشمنان امام علی
- هدایت امام علی در حدیث
- وراثت امام علی در حدیث
- وصایت امام علی در حدیث
- ولادت امام علی
- ولایت امام علی در حدیث
- ویژگیهای اخلاقی امام علی
- ویژگیهای اعتقادی امام علی
- ویژگیهای امام علی
- ویژگیهای جنگی امام علی
- ویژگیهای دشمنان امام علی
- ویژگیهای دوستداران امام علی
- ویژگیهای سیاسی امام علی
- ویژگیهای عملی امام علی
- پذیرفته شدن دعاهای امام علی
- پرورش امام علی
- پس از شهادت امام علی
- پیشگویی امام علی
- کارگزاران امام علی
- کنیههای امام علی
- کینورزی به امام علی
- یاران امام علی
- یاری خواستن امام علی از کوفیان
- یومالدار
منابع
پانویس
- ↑ ما را به حیات محمّد زنده بدار و به ممات او بمیران.
- ↑ «هرکس دوست دارد که بر حیات من زندگی کند و بر ممات من بمیرد و در بهشت جاودانی که خدا آن را کاشته و رویانده ساکن شود، پس از من با علی (ع) و دوستدار او دوستی کند و به امامان پس از من اقتدا کند». احقاق الحقّ، ج ۵ ص ۱۱۱، بحارالأنوار، ج ۲۳، اثبات الهداة، ج ۳ ص ۱۹
- ↑ بحارالأنوار، ج ۴۰ ص ۸۱
- ↑ از جمله در بحارالأنوار، ج ۲۳ صفحات ۱۱۰، ۱۲۳، ۱۳۶، ۱۳۷، ۱۵۳، ۲۴۸ و... نیز در ج ۳۶ صفحات ۲۲۷، ۲۴۷، ۲۴۸، ۲۶۹
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۵۹۷.
- ↑ سوره مائده آیه۶۷.
- ↑ بحار الأنوار، ج ۳۷ ص۲۰۱.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۴۶۳.