انتظار ظهور امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
دیداریویکی‌متن
جز (جایگزینی متن - 'شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ' به 'شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج')
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲۴۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۹ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مهدویت/بالا}}
{{مدخل مرتبط
{{مهدویت}}
| موضوع مرتبط = امام مهدی
| عنوان مدخل  =
| مداخل مرتبط = [[انتظار فرج در حدیث]] - [[انتظار فرج در کلام اسلامی]] - [[انتظار فرج در معارف و سیره رضوی]] - [[انتظار فرج در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]]
| پرسش مرتبط  = امام مهدی (پرسش)
}}
[[پرونده:13681423.jpeg|300px|بندانگشتی|انتظار ظهور امام مهدی]]


==واژه‌شناسی==
'''انتظار ظهور امام مهدی {{ع}}''' از مهمترین ارکان [[اعتقادی]] [[شیعیان]] است که بسیاری آن را صرفا یک حالت [[قلبی]] تلقی می کنند در حالی که [[روح]] سازنده [[انتظار]]، با حرکت و عمل پیوند خورده است و تمام ابعاد فردی و [[اجتماعی]] [[زندگی]] [[انسان]] را دربر می گیرد و آثار عمیق [[تربیتی]]، روانشناختی، [[سیاسی]]، [[اقتصادی]] و... بر فرد و [[جامعه]] باقی می گذارد.
*[[انتظار]]، در لغت به معنای چشم داشتن، چشم‌داشت و چشم‌‏به‏راه بودن‏ است<ref>  ر.ک: دهخدا، علی اکبر، لغتنامه، کلمه انتظار؛ محمد معین، فرهنگ فارسی، ص ۱۲۶</ref>. این واژه که از ریشه "نظر" گرفته شده در معنا مشابه اصل خود است و آن عبارت است از تأمل یک چیز و چشم داشتن به آن. این‏که گفته می‌‏شود: "نظرته"، یعنی" انتظرته"، مثل این است که به زمانی می‌‏نگرد که شی‏ء مورد انتظارش در آن زمان می‌‏آید<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۷۶-۸۴.</ref>.
*[[انتظار]] در اصطلاح "[[مهدویت]]"، به معنای چشم‏ به‏راه بودن [[ظهور]] واپسین [[ذخیره الهی]] و آماده شدن برای [[یاری]] او در برپایی [[حکومت]] [[عدل و قسط]] در سراسر [[گیتی]] است. برخی بزرگان، با بهره‌‏مندی از سخنان [[پیشوایان]] [[معصوم]]{{عم}} [[انتظار]] را این گونه معنا کرده‌‏اند: کیفیتی روحی است که باعث به وجود آمدن حالت [[آمادگی]] "انسان‏ها" برای آنچه [[انتظار]] دارند، می‌‏شود و ضد آن [[یأس]] و [[ناامیدی]] است. هرچه [[انتظار]] بیشتر و هرچه شعله آن، فروزان‌‏تر و پر فروغ‏‌تر باشد، تحرک و [[پویایی]] او و در نتیجه [[آمادگی]] نیز بیشتر خواهد بود<ref>ر. ک: محمّد تقی موسوی اصفهانی، مکیال المکارم، ترجمه مهدی حائری قزوینی، ج ۲، ص ۲۳۵</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۷۶-۸۴.</ref>.


==[[مؤلفه‏‌های انتظار]]==
== معناشناسی ==
*دست‏کم سه مؤلفه را می‌توان بنیان‌‏های اساسی [[انتظار]]، به شمار آورد:
انتظار در لغت به معنای توقع، چشم‌ داشت پیدا کردن و چشم ‌به راه بودن برای آینده‌ای مطلوب است<ref>دهخدا، علی اکبر، لغتنامه، ذیل کلمه انتظار؛ معین، محمد، فرهنگ فارسی، ذیل کلمه انتظار؛ ابن منظور، لسان العرب، ج ۵، ص ۲۱۹.</ref> و در اصطلاح، مهمترین مصداق [[انتظار فرج]]، [[انتظار ظهور حضرت مهدی]] [[موعود]] {{ع}} است که با برپایی [[حکومت]] عدلِ جهانی، بساط [[طاغوت]] و [[ظلم]] و ستم‌ را برمی‌چیند. باتوجه به اینکه انتظار فرج یک مفهوم بسیار وسیع و گسترده‌ است، در معنای عام به انتظار [[گشایش]] در تمام امور اشاره دارد؛ بنابراین مفهوم انتظار در دو معنای عام و خاص استفاده می‌شود:
#'''قانع نبودن به وضع موجود؛''' بدون [[تردید]] وضع موجود در عصر [[غیبت]]، دارای کاستی‏‌هایی است که هر [[انسان]] کمال‌‏طلب را ناراضی خواهد کرد. این کاستی‌‏ها به طور عمده از عدم حضور ظاهری [[امام]] ناشی شده است. در باور [[شیعه]] است که آخرین پیشوای [[معصوم]]{{ع}} به دلایلی که برخی از آن‏ها بر ما پوشیده است، [[غایب]] شده است<ref> محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۳۳۸، ح ۹؛ ابن ابی زینب نعمانی، الغیبة، ص ۱۶۶، ح ۶</ref>. این [[پنهان]] بودن، باعث شده است [[جامعه بشری]] از فواید ظاهری آن [[امام]]{{ع}} بی‌‏بهره‏ باشد. یک [[منتظر راستین]]، کسی است که نه فقط به سبب محروم بودن خود از حضور ظاهری [[امام]] وضع موجود را برنمی‌‏تابد که محروم بودن [[جامعه بشری]] از [[نعمت]] حضور ظاهری [[امام]] نیز او را [[آزار]] می‌‏دهد. او بر خود لازم می‌‏داند همه عواملی را که باعث [[غیبت]] آن حضرت شده است، به اندازه توان خود برطرف کند<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۷۶-۸۴.</ref>.
# '''[[انتظار عام]]:''' مقصود از انتظار به معنای عام، انتظار کشیدن برای گشایش در تمام مشکلاتی است که [[انسان]] در امور [[زندگی]] خود با آن مواجه می‌‌شود.
#'''[[امید]] دستیابی به وضع مطلوب‏:''' یکی از نعمت‌‏های بزرگ [[خداوند]] در نهاد [[انسان]]، کمال‌‏طلبی او است، به گونه‏‌ای که همه فعالیت‏‌های خود را در سمت آن، سوق می‏‌دهد<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۷۶-۸۴.</ref>.
# '''[[انتظار خاص]]:''' به انتظار کشیدن برای [[ظهور امام مهدی]] {{ع}} یا [[زمینه‌سازی برای ظهور]] ایشان گفته می‌شود<ref>ر.ک: [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[امام مهدی موجود موعود (کتاب)|امام مهدی موجود موعود]]، ص۱۸۴؛ [[سید محمد بنی‌هاشمی|بنی‌هاشمی، سید محمد]]، [[سلسله درس‌های مهدویت ج۱۰ (کتاب)|انتظار فرج]]، ص۲۷؛ [[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید ۵ ج۲]]، ص۲۴۱ ـ ۲۴۲؛ [[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ص۳۲۱؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۱۸۸ـ ۱۸۹.</ref>.
#'''حرکت و [[تلاش]] برای گذر از وضع موجود و قرار گرفتن در وضع مطلوب‏:''' شکی نیست [[غیبت]] آخرین پیشوای [[معصوم]]، سبب می‌‏شود برخی راه‏‌های کمال بر [[انسان]] و [[جامعه]] بسته شود. در [[انتظار]]، [[امید]] به دستیابی وضع بهتر، مؤلفه‌‏ای اساسی است که [[انسان]] را از رکود و خمودگی برحذر داشته، او را به [[تلاش]] در راه رسیدن به وضع مطلوب وا می‌‏دارد. در این صورت، اگر به دلایلی به وضع مطلوب هم نرسید، به [[دلیل]] اهتمام و سعی او، [[خداوند]] سبحانه و تعالی [[پاداش]] کسانی را آن مرحله را [[درک]] می‏کنند به او خواهد داد<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۷۶-۸۴.</ref>.
*این [[امیدواری]]، ناگزیر مراحلی را در بر خواهد داشت که برخی بدین قرارند:
#'''[[آگاهی]] به عدم حضور ظاهری [[امام‏]]:''' گاهی [[انسان]] در زندگی کمبودی دارد؛ امّا به سبب آن‏که به آن کمبود [[آگاهی]] ندارد، هرگز در پی رفع آن کمبود هم نمی‌‏رود و هرگز برای جبران آن از خود تلاشی نشان نمی‏‌دهد؛ پس در نخستین مرحله [[انتظار]]، می‌‏بایست [[آگاه]] شد که [[حجت الهی]] در پرده [[غیبت]] است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۷۶-۸۴.</ref>.
#'''احساس نیاز به [[امام]] حاضر:''' ممکن است در عصر [[پنهان‌‏زیستی]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} کسی به [[غیبت]] آن حضرت [[آگاهی]] هم داشته باشد؛ امّا هرگز به این دیدگاه نرسیده که [[جامعه بشری]] نیازمند چنین [[رهبری الهی]] است. به بیان دیگر، مؤلفه پیشین وجود دارد؛ امّا فرد هرگز به آن [[حجت الهی]] احساس نیاز پیدا نکرده است. او بر این باور است که [[مردم]] چه نیازی به [[امام]] دارند؛ در حالی که زندگی خود را سپری می‌‏کنند. چنین کسی هرگز نمی‌‏تواند [[انتظار]] [[ظهور]] حضرتش را درون خود پدید آورد<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۷۶-۸۴.</ref>.
#'''[[یقین]] به [[ظهور]] [[امام]] غایب‏:''' شکی نیست کسانی که به [[ظهور]] [[امام]] [[غایب]] [[یقین]] ندارند، در [[انتظار]] نیز نخواهند بود؛ بلکه [[انتظار]] برای آن‏ها بی‏‌معنا خواهد بود. هرقدر [[آگاهی]] و [[یقین]] شخص به [[ظهور]] [[امام]]{{ع}} بیشتر و عمیق‏‌تر باشد، انتظارش به آن، بیشتر است. اگر [[شک]] و تردیدی در اصل وقوع آن داشته باشد یا اعتقادش به آن سست و ضعیف باشد، انتظارش هم به همان اندازه سست خواهد بود. [[پیشوایان]] [[معصوم]]{{عم}} با در نظر گرفتن این نکته اساسی، همواره در سخنان نورانی خود، باور قطعی به [[ظهور]] آخرین [[حجّت الهی]] را تقویت کرده، ایشان را از هرگونه [[ناامیدی]]، پرهیز می‌‏دادند. [[پیامبر خاتم|رسول اکرم]]{{صل}} فرمود: [[قیامت]] برپا نمی‌‏شود، تا این‏که قیام‌‏کننده‌‏ای به [[حق]] از [[خاندان]] ما [[قیام]] کند و این، هنگامی است که [[خداوند]] به او اجازه فرماید. هرکس از او [[پیروی]] کند، [[نجات]] می‏‌یابد و هر کس از او سرپیچد، هلاک خواهد شد<ref> {{عربی|" لَا تَقُومُ‏ السَّاعَةُ حَتَّى‏ يَقُومَ‏ الْقَائِمُ‏ الْحَقُ‏ مِنَّا وَ ذَلِكَ حِينَ يَأْذَنَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ وَ مَنْ تَبِعَهُ نَجَا وَ مَنْ تَخَلَّفَ عَنْهُ هَلَكَ اللَّهَ اللَّهَ عِبَادَ اللَّهِ فَأْتُوهُ وَ لَوْ عَلَى الثَّلْجِ فَإِنَّهُ خَلِيفَةُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ خَلِيفَتِي‏‏‏ ‏"}}؛ شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا{{ع}}، ج ۲، ص ۵۹؛ر.ک: اربلی، کشف الغمة فی معرفة الائمة{{عم}}، ج ۲، ص ۴۵۹</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۷۶-۸۴.</ref>.
#'''[[دوست]] داشتن [[ظهور]] [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}}:''' کسی که به [[ظهور]] [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} [[معتقد]] است و وقوع آن را هم نزدیک می‏‌بیند، هرقدر [[ظهور]] [[موعود]] را بیشتر [[دوست]] بدارد، انتظارش برای آن بیشتر خواهد بود و اگر آن را خوش نداشته باشد، انتظارش ضعیف و سست می‌‏شود. این [[دوست]] داشتن فقط زمانی به وجود می‌‏آید که [[مؤمنان]]، تصویر روشنی از [[زمان ظهور]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} داشته باشند، تا این‏که نه فقط از آن نهراسند، بلکه برای وقوعش لحظه‌‏شماری کنند. متأسفانه تصویرسازی [[دوران ظهور]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} همواره از افراط‌ها و تفریط‌ها در [[امان]] نبوده است. گاهی دوران [[حکومت]] آن حضرت را سخت‏‌ترین و تلخ‌‏ترین دوران یاد می‌‏کنند و گاهی آن دوران را دوران [[رفاه]] و [[آسایش]] مطلق و تن‌‏پروری معرفی می‌‏نمایند که بدون [[تردید]]، هردو تصویر، زیان‏‌های خود را در باورهای [[جامعه]] گذاشته است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۷۶-۸۴.</ref>.
#'''نزدیک دانستن [[ظهور]]:''' اگرچه [[انتظار]] با مؤلفه‌‏های یاد شده تحقق می‌‏یابد، نزدیک دانستن [[ظهور]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} می‌‏تواند بر شدت [[انتظار]] افزوده، [[آمادگی]] فرد را افزایش دهد. نزدیک دانستن [[ظهور]] باعث می‌‏شود توجه به [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} بی‌ش‏ازپیش افزایش پیدا کند، مشکلات دیگر، تحت الشعاع قرار گرفته، تمام [[رفتار]] در راستای خشنودی آن حضرت انجام شود<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۷۶-۸۴.</ref>.


==فضیلت انتظار فرج‏==
== انتظار در اسلام ==
*روایاتی که سخن از انتظار گفته‏‌اند، به دو دسته کلی تقسیم می‏‌شود:
در [[اسلام]]، [[انتظار مهدی]] [[موعود]]{{ع}} یکی از مسایل حیاتی و اعتقادات قطعی عموم مسلمانان است که شیعه و سنی در طی قرون و اعصار پیاپی همه بر این عقیده اتفاق نظر دارند<ref>ر.ک: [[سکینه طاووسی|طاووسی، سکینه]]، [[انتظار از دیدگاه اهل بیت (کتاب)|انتظار از دیدگاه اهل بیت]]، ص۷۷-۷۸.</ref>. انتظار در اسلام به ویژه [[تشیع]]، در برگیرندۀ [[ایمان]] به امام‌ حاضر و ناظر است که همۀ اعتقادات بنیادین اسلام را در خود به همراه دارد و ظهور آخرین ذخیره و [[حجت الهی]]، اتمام دوران [[ظلم]] [[ظالمان]] و آغاز [[پیروزی]] نهایی [[صالحان]] است<ref>ر.ک: [[سکینه طاووسی|طاووسی، سکینه]]، [[انتظار از دیدگاه اهل بیت (کتاب)|انتظار از دیدگاه اهل بیت]]، ص۱۹-۲۱.</ref>. اما اکثر [[ادیان]] دیگر [[منتظر]] یک وجود مافوق بشری هستند که در [[آخر الزمان]] ظهور کند‌ و [[عدالت]] را در [[جهان]] برقرار نماید. [[انتظار]] در‌ این‌ [[جوامع]]، از وجود بحران‌ها، نیازهای درونی و [[روحی]] انسان‌ و ‌‌ناتوانی‌ [[بشر]] برای [[اصلاح]]؛ نشأت می‌گیرد و تنها [[امید]] این جوامع برای [[رهایی]] از این‌ قیود، ظهور منجی و بروز یک [[انقلاب]] اجتماعی‌ همه جانبه است.
#'''انتظار فرج به معنای عامّ‏:''' در این معنا، آموزه‏‌های دینی بر آن است تا افزون بر بیان فضیلت "گشایش عمومی" و امید به آینده، و سوق انسان‏ها به این عرصه، نومیدی را نیز نکوهش کرده، از ورود جوامع بشری به آن جلوگیری کند. اهتمام آموزه‌‏های اسلامی در بیان معنای عام انتظار و امید، تا بدان حد بوده که از آن، با بلندترین عنوان‌‏ها یاد نموده، ارزش‏های شگفت‏‌آوری برای آن ذکر کرده است. برخی عبادت‌‏ها بر برخی دیگر برتری دارد؛ ازاین‌‏رو انجام آن، افزون بر آن‏که در کانون تأکید آموزه‏‌های دینی است، از پاداش افزون‌‏تری نیز برخوردار است و نقش آن، در سازندگی انسان بیشتر است. [[رسول گرامی اسلام]]{{صل}} پس از آن که انتظار فرج را در زمره عبادت‌‏های خداوند سبحانه و تعالی دانسته است، آن را یکی از برترین عبادت‌‏ها برشمرده، فرمود: "برترین عبادت انتظار فرج است"<ref> {{عربی|" أَفْضَلُ‏ الْعِبَادَةِ انْتِظَارُ الْفَرَجِ‏‏‏‏ ‏"}}؛ [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۱، ص ۲۸۷؛ ر. ک: ترمذی، سنن، ج ۵، ص ۵۶۵</ref>. درباره اهمیت انتظار فرج- افزون بر آنچه اشاره شد- به روایاتی بر می‏‌خوریم که بسی شگفتی‌‏آور است و آن، این‏که انتظار را نه فقط "جهاد" که "برترین جهاد" دانسته است. از این نوع روایات نیز به خوبی استفاده می‌‏شود انتظار، از نوع عمل است. [[رسول گرامی اسلام]]{{صل}} فرموده است: "برترین جهاد امت من انتظار گشایش است"<ref> {{عربی|" أَفْضَلُ‏ جِهَادِ أُمَّتِي‏ انْتِظَارُ الْفَرَجِ‏‏‏‏‏ ‏"}}؛ حسن بن علی حرانی، تحف العقول، ص ۳۷</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۷۶-۸۴.</ref>.
#'''انتظار فرج به معنای خاص‏:''' در این معنا، انتظار به معنای چشم‌‏به‌‏راه بودن آینده‌‏ای با تمام ویژگی‌‏های یک جامعه مورد رضایت خداوند سبحانه و تعالی است که یگانه مصداق آن دوران حاکمیت آخرین ذخیره الهی وجود مقدّس [[امام مهدی|حضرت ولی عصر]]{{ع}} است. [[امام باقر]]{{ع}} آن‏گاه که [[دین]] مورد رضایت خداوند سبحانه و تعالی را تعریف کرد، پس از شمردن اموری فرمود: "... و تسلیم به امر ما و پرهیزکاری و فروتنی و انتظار قائم ما..."<ref>{{عربی|" وَ التَّسْلِيمُ‏ لِأَمْرِنَا وَ الْوَرَعُ‏ وَ التَّوَاضُعُ‏ وَ انْتِظَارُ قَائِمِنَا‏"}}؛ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۲، ص ۲۳، ح ۱۳</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۷۶-۸۴.</ref>.
*از روایات انتظار ظهور [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} به دست می‌‏آید انتظار ظهور [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} نه فقط راه رسیدن به جامعه موعود است؛ بلکه خود نیز موضوعیت دارد؛ بدان معنا که اگر کسی در انتظار راستین به سر برد، تفاوتی ندارد که به مورد انتظار خویش دست یابد یا دست نیابد.
*در این ‏باره شخصی از [[امام صادق]]{{ع}} پرسید: "چه می‌‏فرمایید درباره کسی که دارای [[ولایت]] پیشوایان است و انتظار ظهور حکومت [[حق]] را می‌‏کشد و در این حال از دنیا می‌‏رود؟" حضرت{{ع}} در پاسخ فرمود: "او، همانند کسی است که با [[امام مهدی|حضرت قائم]] در خیمه او باشد. سپس کمی سکوت کرد و فرمود: مانند کسی است که با [[پیامبر خاتم|پیامبر اسلام]]{{صل}} در مبارزاتش همراه بوده است"<ref> احمد بن محمد بن خالد برقی، المحاسن، ج ۱، ص ۱۷۳؛ محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۵</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۷۶-۸۴.</ref>.
==انواع انتظار==
*[[انتظار]]، دو گونه [[تفسیر]] شده است:
#'''[[انتظار درست]] و سازنده‏:''' همان [[انتظار]] راستینی است که در [[روایات]]، آن را با فضیل‌‏ترین [[عبادت]] و [[برترین]] [[جهاد]] [[امت]] [[پیامبر]]{{صل}} دانسته‌‏اند که تحرک‏‌بخش و تعهدآور است. یکی از اندیشوران معاصر در گفتاری کوتاه و جامع، [[انتظار]] را این‏گونه [[تفسیر]] کرده است: معنای [[انتظار ظهور]] [[مصلح]] حقیقی و نجات‌‏بخش الهی [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} این نیست که [[مسلمانان]] در [[وظایف]] دینی خود دست روی دست گذاشته و در آنچه بر آن‏ها [[واجب]] است، مانند [[یاری]] حقّ، زنده کردن [[قوانین]] و دستورهای دینی، [[جهاد]] و [[امر به معروف و نهی از منکر]] فروگذاری کنند و به این [[امید]] که [[امام مهدی|قائم آل محمد]]{{ع}} بیاید و کارها را درست کند، از آن‏ها دست بردارند. هر [[مسلمان]]، موظف است خود را به انجام دستورهای [[اسلام]] [[مکلف]] بداند؛ برای شناسایی [[دین]] از راه صحیح، از هیچ کوششی فروگذاری نکند و به [[توانایی]] خود از [[امر به معروف و نهی از منکر]] دست نکشد؛ همچنان‏که [[پیامبر]]{{صل}} فرمود: "همه شما [[رهبر]] یکدیگر و در راه [[اصلاح]] هم [[مسئول]] هستید"<ref>{{عربی|" كُلُّكُم‏ رَاعٍ‏ و كُلَّكُم‏ مَسْؤُولٌ‏ عن‏ رَعِيَّتِه‏‏"}}؛ صحیح مسلم، ج ۳، ص ۲۰؛ صحیح بخاری، ج ۲، ص ۱۸؛ محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۷۲، ص ۳۸</ref>. بر این اساس، یک [[مسلمان]] نمی‌‏تواند به [[دلیل]] [[انتظار]] به [[ظهور مهدی]] [[مصلح]]، از [[وظایف]] مسلّم و قطعی خود دست بکشد یا کوتاه بیاید؛ چه، [[انتظار]] به [[ظهور]]، نه اسقاط [[تکلیف]] می‏‌کند و نه مجوز تأخیر انداختن عمل را می‌‏دهد. سستی در [[وظایف]] [[دین]] و بی‏تفاوتی به آن به هیچ وجه جایز نیست<ref>  محمّد رضا مظفر، عقاید الامامیة، ترجمه: علی رضا مسجد جامعی، ص ۱۱۸</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۷۶-۸۴.</ref>.  
#'''[[انتظار]] نادرست و ویرانگر:''' [[انتظار ویرانگر]]، فلج‌‏کننده و بازدارنده که در واقع نوعی اباحی‌‏گری است، همواره مورد مذمت و سرزنش بزرگان [[دین]] قرار گرفته است و این بزرگان [[پیروان]] [[مکتب]] [[اهل بیت]] را از آن پرهیز داده‏‌اند. [[مرتضی مطهری|علامه مطهری]] در این ‏باره می‏‌نویسد: برداشت قشری از [[مردم]] از [[مهدویت]] و [[قیام]] و [[انقلاب]] [[امام مهدی|مهدی موعود]]{{ع}} این است که صرفاً ماهیت انفجاری دارد؛ فقط و فقط از گسترش و اشاعه و رواج ظلم‏‌ها، تبعیض‌‏ها، اختناق‌‏ها، حق‏کشی‌‏ها و تباهی‌‏ها ناشی می‌‏شود؛ نوعی سامان یافتن است که معلول پریشان شدن است. آن‏گاه که [[صلاح]] به نقطه صفر برسد، [[حق]] و [[حقیقت]] هیچ طرفداری نداشته باشد، [[باطل]]، یکه‌‏تاز میدان گردد و جز نیروی [[باطل]] نیرویی [[حکومت]] نکند و فرد صالحی در [[جهان]] یافت نشود، این انفجار رخ می‏‌دهد و دست [[غیب]] برای [[نجات]] [[حقیقت]] - نه اهل [[حقیقت]]؛ زیرا [[حقیقت]]، طرفداری ندارد- از آستین بیرون می‌‏آید؛ بنابراین هر اصلاحی محکوم است؛ زیرا هر [[اصلاح]] یک نقطه روشن است؛ تا در صحنه اجتماع، نقطه روشنی هست، دست [[غیب]] ظاهر نمی‌‏شود. بر عکس، هر [[گناه]] و هر [[فساد]]، هر [[ستم]] و هر [[تبعیض]] و هر حق‏کشی و هر پلیدی‏ای به [[حکم]] این‏که مقدمه [[صلاح]] کلی است و انفجار را قریب الوقوع می‏‌کند رواست؛ زیرا هدف‌‏ها وسیله‌‏های [[نامشروع]] را [[مشروع]] می‌‏کنند؛ پس [[بهترین]] کمک به [[تسریع در ظهور]] و [[بهترین]] شکل [[انتظار]]، ترویج و [[اشاعه فساد]] است .... این نوع برداشت از [[ظهور]] و [[قیام]] [[امام مهدی|مهدی موعود]]{{ع}} و این نوع [[انتظار فرج]] که به نوعی تعطیل در [[حدود]] و [[مقررات اسلامی]] منجر می‌‏شود و نوعی اباحی‌‏گری باید شمرده شود، به هیچ وجه با [[موازین اسلامی]] و قرآنی وفق نمی‌‏دهد<ref>  مرتضی مطهری، قیام و انقلاب مهدی علیه السّلام، ص ۵۴( با تصرّف)</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۷۶-۸۴.</ref>.
*بنیانگذار [[نظام]] اسلامی [[ایران]]، در بیاناتی ارزشمند پس از بیان برداشت‏‌های نادرست از [[انتظار]]، کسانی را که چنین تصوراتی دارند، به شدت سرزنش کرده است<ref>  امام خمینی، صحیفه نور، ج ۲۱؛ ۱۴ فروردین ۱۳۶۷ ش</ref>.
*بنابراین، [[منتظر راستین]]، برای چنان برنامه مهمی، هرگز نمی‌‏تواند نقش تماشاگر را داشته باشد؛ بلکه باید از هم اکنون به طور حتم در صف [[یاران]] آن حضرت قرار گیرد؛ چرا که [[ایمان]] به نتایج و [[عاقبت]] این تحوّل بزرگ، هرگز به او اجازه نمی‏‌دهد در صف [[مخالفان]] باشد و قرار گرفتن در صف موافقان نیز محتاج داشتن "اعمال [[پاک]]" و "روحی پاک‌‏تر" و برخورداری از "[[شهامت]]" و "[[آگاهی]]" کافی است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۷۶-۸۴.</ref>.


==آثار انتظار==
[[اسلام]]، درصدد ایجاد جامعه‌ای خداباور، منسجم و در نهایت نهادینه‌سازی عدالت در [[جامعه انسانی]] است و در هزار و چهار صد سال قبل چنین‌ جامعۀ جهانی مبتنی بر [[عدل]] و [[اتحاد]] را پیش‌بینی نموده و مطرح می‌نماید که صالحان‌ و مستضعفان‌ بر‌ [[کافران]] و ظالمان [[غلبه]] می‌یابند و شخصی از تبار ابراهیم{{ع}} و از [[خاندان]] حضرت رسول‌ اکرم{{صل}} که نام او "محمد" و کنیه او "[[ابو القاسم]]" و [[لقب]] او "[[قائم]]" است، [[قیام]] خواهد نمود<ref>ر.ک: [[زهرا ابراهیمی|ابراهیمی، زهرا]]، [[نگاهی به انتظار و ظهور منجی از منظر ادیان توحیدی (مقاله)|نگاهی به انتظار و ظهور منجی از منظر ادیان توحیدی]]، ص۷۷-۷۹.</ref>. البته باید توجه داشت همان‌گونه که دربارۀ [[مهدی]] و [[غیبت]] او عقاید انحرافی در میان [[مسلمانان]] وجود دارد، اصل [[اندیشه]] انتظار نیز به [[انحراف]] کشیده شده است؛ بدین معنا که گروه‌هایی از مسلمانان در طول [[تاریخ]] [[انتظار ظهور]] شخصی از [[قبیله]] یا طایفه خود را داشته‌اند<ref>ر.ک: [[مصطفی صادقی|صادقی، مصطفی]]؛ [[تحلیل تاریخی نشانه‌های ظهور (کتاب)|تحلیل تاریخی نشانه‌های ظهور]]، ص۷۹- ۸۱.</ref>.
*در [[انتظار]] و [[امید]] به آینده‌‏ای روشن و رشدآفرین است که، بسیاری از نیازهای روحی و جسمی انسان‏ها پاسخ داده می‏شود. [[آدمی]] در پرتو [[انتظار]] و [[امید]]، رنج‏ها و گرفتاری‌‏ها را [[تحمل]] می‏کند و با کشتی [[امید]] و [[آرزو]] در دریای پرتلاطم و طوفان‌‏زای زندگی، به [[سلامت]] به سیر خود ادامه می‌‏دهد<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۷۶-۸۴.</ref>.
*اگر کسی به [[راستی]] به همه شرایط [[انتظار]]، پای‏بند باشد و بایسته‌‏های آن را انجام دهد، آثاری تربیتی برای وی در پی خواهد داشت که برخی چنین است:
#'''گسترش امیدهای [[راستین]]:‏''' روشن است که [[انسان]] برای گذران زندگی و پذیرش دشواری‌‏های آن، نیازمند انگیزه‏‌ای نیرومند است که در پدیده‌‏ای با نام "[[امید]] به آینده" تجلی‏ می‌‏یابد؛ آینده‌‏ای که به مراتب، عالی‏‌تر، زیباتر و بهتر از امروز باشد. این مسأله - به ویژه برای جوانان- دارای اهمیت بیشتری است؛ زیرا آنان می‌‏توانند در پرتو [[امید]] به فردایی بهتر به نیروی فراوان خود، جهت و معنا بخشند<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۷۶-۸۴.</ref>.
#'''[[پویایی]] و [[نشاط]]:''' زندگی [[انسان]]، آن زمان قابل توجیه است که آثار حرکت، [[پویایی]] و [[شادابی]] در تمام زوایای آن به چشم خورد. آن‏گاه که [[انسان]]، به وضعیت موجود [[راضی]] نیست و در صدد ایجاد شرایطی بهتر است، همانا در [[انتظار]] به سر می‌‏برد. این اثر ارزنده در [[جوامع]] [[شیعی]] به روشنی تمام دیده می‏‌شود؛ به گونه‏‌ای که آن را از دیگر [[جوامع]] به روشنی تمام، متمایز و برجسته ساخته است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۷۶-۸۴.</ref>.
#'''[[وحدت]] و هم‏گرایی‏:''' انتظار- افزون بر آثار فردی- دارای آثار اجتماعی فراوانی نیز است که از مهم‏ترین آن‏ها می‏‌توان به [[وحدت]]، [[انسجام]] و همدلی بین [[منتظران]] اشاره کرد. این همدلی، به سبب توجه به [[هدف]] مشترکی است که در مسأله [[انتظار]] به روشنی تمام در چشم‌‏انداز آن، قابل دیدن است. امروزه ثابت شده است افرادی که در پی هدفی مشترک هستند، از عملکردی مشابه برخوردارند؛ به گونه‌‏ای که هم‏گرایی در آن‏ها در مقایسه با [[جوامع]] دیگر، بسیار است. در [[جامعه]] [[شیعی]]، [[انتظار ظهور]] مردی از سلاله [[پاک]] [[پیامبر خاتم|رسول گرامی اسلام]]{{ع}} باعث شده است همه [[پیروان]] این [[آرمان]] [[مقدس]]، از همدلی بسیار خوبی برخوردار باشند<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۷۶-۸۴.</ref>.
#'''احساس حضور:''' یکی دیگر از آثار غیر قابل [[تردید]] در [[انتظار]] [[راستین]]، احساس حضور در محضر آن [[امام]] [[غایب]] از سویی و احساس حضور آن [[امام]] [[غایب]] در زندگی از سوی دیگر است. یک [[منتظر راستین]]، همواره بر این باور است که همه کارهای او در نگرگاه آن [[امام]] [[پنهان]] است و این خود در [[اصلاح]] [[رفتار]] وی بسیار مؤثر است. این مهم، نه فقط به [[اصلاح]] فرد منجر می‌‏شود که رفته ‏رفته به [[اصلاح]] و [[سلامت]] [[اخلاقی]] [[جامعه]] می‏‌انجامد که خود در زمینه‏‌سازی [[ظهور]]، نقشی بس مهم و انکارناپذیر خواهد داشتر
#'''[[آمادگی]] همه‏ جانبه‏:''' [[انتظار مصلح]] جهانی به طور قطع، به معنای آماده‏ باش کامل فکری، [[اخلاقی]]، مادی و معنوی برای [[اصلاح]] همه [[جهان]] است. [[اصلاح]] تمام روی [[زمین]] و پایان دادن به همه ظلم‏‌ها و نابسامانی‏‌ها، شوخی نیست و نمی‌‏تواند کار ساده‏‌ای باشد. آماده‌‏باش برای چنین [[هدف]] بزرگی، باید متناسب با آن باشد؛ یعنی باید به گستردگی و ژرفای آن باشد<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۷۶-۸۴.</ref>.
#'''مراقبت اجتماعی‏:''' [[منتظران راستین]] [[وظیفه]] دارند مراقب حال یک دیگر نیز باشند و علاوه بر [[اصلاح]] خویش، در [[اصلاح]] دیگران نیز بکوشند؛ زیرا برنامه عظیم و سنگینی که [[منتظر]] آنند، یک برنامه فردی نیست<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۷۶-۸۴.</ref>.
==انتظار در موعودنامه==
*"[[انتظار]]" در لغت به‌معنای چشم‌داشت و چشم‌به‌راه بودن و نوعی [[امید]] به آینده داشتن است. نتیجه‌ای که از معنای لغوی "[[انتظار]]" به دست می‌آید این است که کسی که عمل زشت و ناهنجاری انجام داده، [[منتظر]] [[کیفر]] آن است، و کسی که بذری را در [[زمین]] پاشیده [[منتظر]] است که محصولش از [[زمین]] سر برآورد و سرسبز شود و کسی که کار خیر و شایسته‌ای انجام داده، [[منتظر]] است تا روزی فرارسد و او [[پاداش]] کار خیرش را دریافت کند. و اما [[انتظار]] در [[اسلام]] -به‌ویژه [[مذهب]] [[تشیع]]- عبارت از [[ایمان]] استوار بر [[امامت]] و [[ولایت]] [[حضرت ولی‌ عصر]] {{ع}} و [[امید]] به [[ظهور]] مبارک آن واپسین [[حجّت الهی]]، و آغاز [[حکومت صالحان]] است. [[انتظار فرج]] در [[اسلام]]، در واقع نوعی [[آمادگی]] است؛ [[آمادگی]] برای [[پاک]] شدن، [[پاک]] زیستن. [[آمادگی]] برای حرکتی مستمرّ و دائم، توأم با [[خودسازی]] و دگرسازی و [[زمینه‌سازی]]. و سرانجام [[آمادگی]] برای تهیه قوا برای شرکت در [[نهضت]] عظیم [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} که آغاز آن، [[ظهور]] حضرت و پایان آن، [[شکست]] تاریکی‌ها و [[ظلم‌ها]] و نتیجه آن، برپایی [[حکومت عدل الهی]] و [[نهضت]] سبز [[مهدوی]] است.
*[[مسلمانان]] براساس وعده‌های صریحی که [[قرآن کریم]] بدان‌ها داده است، [[عقیده]] دارند که طبق قانون [[خلقت]] و [[سنت]] [[آفرینش]]، [[تاریخ]] بر مبنای سنّت‌های الهی و وعده‌های خدایی به پیش می‌رود، و اگر چند روزی [[دنیا]] به نفع [[ستمگران]] تمام شده، ولی سرانجام [[حکومت]] مطلق [[جهان]] به دست [[صالحان]] و حق‌پرستان خواهد افتاد و [[عدالت]] و [[امنیت]] براساس قانون [[خدا]] در سرتاسر [[جهان]] برقرار خواهد شد. از [[آیات]] متعدد [[قرآن]] ([[توبه]]،٣٢ و ٣٣-نور،٥٥-غافر،٥١-انبیاء،١٠٥ و ١٠٦-قصص،٤-سجده،٢٨ و ٢٩-صافّات،١٧١ و ١٧٣-حج،٤١) به خوبی استفاده می‌شود که [[جهان]] روزی را در پیش دارد که [[حکومت]] مطلق [[دنیا]] به دست پاکان و [[صالحان]] خواهد افتاد و روزی را که [[مسلمانان]] [[انتظار]] می‌کشند، همان‌روز [[قیام]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} است.
*اصل "[[انتظار فرج]]" از یک اصل کلّی اسلامی مایه می‌گیرد، و آن، اصل [[حرمت]] [[یأس]] و [[نومیدی]] از [[لطف]] و [[رحمت]] [[خداوند]] است. آن‌چه از [[روایات]] به دست می‌آید، [[انتظار فرج]]، نوعی [[عبادت]] است، [[ایمان]] به [[غیبت]] است، اقرار به [[یگانگی]] [[خدا]] و [[رسالت]] [[پیامبر]] {{صل}} و [[پیشوایی]] [[امامان]] [[معصوم]] {{عم}} است، [[تلاش]] و [[سازندگی]] است، [[عامل مقاومت]] و [[پایداری]] است، نوعی فریاد و خروشی از درون، و عدم پذیرش سلطه‌ها و اعتراض به [[زمامداران]] خودسر و خودپرست است.
*[[دلیل]] این [[انتظار]]، همان نویدهای صریح [[قرآن کریم]] و [[روایات]] معتبری است که مسأله [[ظهور]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} و [[امید]] به آینده را به‌عنوان وعده تخلّف‌ناپذیر الهی مطرح کرده‌اند. [[انتظار]] دارای دو بعد فکری یا اعتقادی، و بعد عملی یا اجتماعی است و [[معرفت]] و [[انتظار فرج]] است که [[منتظر]] را در خیمه‌گاه [[امام عصر]] {{ع}} آماده به خدمت حفظ‍‌ می‌کند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۶.</ref>.
*و اما [[انتظار]] اعتقادی؛ [[معرفت امام]]، شرط‍‌ صحت [[انتظار]] است. فضیل بن یسار از [[امام صادق]] {{ع}} درباره [[آیه]] {{متن قرآن|يَوْمَ نَدْعُو كُلَّ أُنَاسٍ بِإِمَامِهِمْ}}<ref>سوره اسراء، ۷۱.</ref>؛ روزی که هرمردمی را با امامشان می‌خوانیم، پرسید. حضرت چنین فرمود: "ای فضیل! [[امام]] خود را بشناس، زیرا اگر [[معرفت امام]] خود را داشته باشی، جلو افتادن یا به تأخیر افتادن این امر زیانی به تو نمی‌رساند"<ref>کافی، ج ۱، ص ۲۷۱.</ref>.
*[[انتظار]] اجتماعی؛ همان [[انتظار]] در [[مقام]] عمل است. محصول [[انتظار]] اعتقادی، [[انتظار]] عملی است. برخورداری از [[رحمت]] الهی، شامل حال منتظرانی است که در جهت اجرای [[اوامر]] الهی از هیچ کوششی دریغ نمی‌ورزند و همواره [[تلاش]] می‌کنند [[وظایف]] اعتقادی خود را بشناسند و با تمام توان‌شان در جهت تحقق آن‌ها کوشش نمایند. و اما از جمله [[وظایف]] عملکردی [[منتظران]]، [[دعا برای تعجیل فرج]]، حفظ‍‌ [[تقوی]]، [[تسلیم محض]] به [[امام]] و [[زمینه‌سازی]] برای [[برقراری عدل]] الهی است<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۲۷.</ref>.
*به‌معنای چشمداشت [[گشایش]] گره‌های زندگی از جانب [[خداوند]] است<ref>معارف و معاریف، ج ۲، ص ۴۷۸.</ref>. در اصطلاح به معنای چشم‌به‌راه بودن [[ظهور]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} است<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۳۰.</ref>.
==پرسش‌های وابسته==
{{:پرسمان انتظار فرج (نمایه)}}


== جستارهای وابسته ==
== انتظار در قرآن ==
{{:فرهنگنامه مهدویت (نمایه)}}
[[قرآن]] که مهم‌ترین منبع [[اسلامی]] است، بی‌آنکه به جزئیات بپردازد، در آیاتی چند به مسئله انتظار پرداخته است، برای نمونه می‌‌فرماید: انتظار بکشید من نیز با شما از منتظرانم: {{متن قرآن|فَأَنْجَيْنَاهُ وَالَّذِينَ مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِنَّا وَقَطَعْنَا دَابِرَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَمَا كَانُوا مُؤْمِنِينَ}}<ref>«پس او و همراهان او را با بخشایشی از خویش رهایی بخشیدیم و ریشه کسانی را که نشانه‌های ما را دروغ شمردند و مؤمن نبودند برکندیم» سوره اعراف، آیه ۷۲.</ref>؛ در [[انتظار]] باشید من هم در انتظارم: {{متن قرآن|وَيَحْلِفُونَ بِاللَّهِ إِنَّهُمْ لَمِنْكُمْ وَمَا هُمْ مِنْكُمْ وَلَكِنَّهُمْ قَوْمٌ يَفْرَقُونَ}}<ref>«و به خداوند سوگند می‌خورند که از شمایند در حالی که از شما نیستند امّا آنان گروهی هستند که می‌هراسند» سوره توبه، آیه ۵۶.</ref> و نیز می‌‌فرماید: [[منتظر]] باشید که ما هم با شما منتظریم: {{متن قرآن|قُلْ هَلْ تَرَبَّصُونَ بِنَا إِلَّا إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ وَنَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِكُمْ أَنْ يُصِيبَكُمُ اللَّهُ بِعَذَابٍ مِنْ عِنْدِهِ أَوْ بِأَيْدِينَا فَتَرَبَّصُوا إِنَّا مَعَكُمْ مُتَرَبِّصُونَ}}<ref>«بگو آیا برای ما جز یکی از دو نکویی را انتظار دارید؟ و ما برای شما انتظار داریم که خداوند شما را از سوی خویش یا به دست ما به عذابی دچار فرماید پس چشم به راه باشید که ما نیز با شما چشم به راهیم» سوره توبه، آیه ۵۲.</ref>. این [[آیات]] در بعضی از [[روایات]] به مسئله انتظار [[تفسیر]] و [[تأویل]] شده است<ref>بحارالانوار، ج۵۲، ص۱۱۰ و ۱۲۷؛ ج ۱۳، ص۲۷۹.</ref>.<ref>[[ناصر فروهی|فروهی، ناصر]]، [[انتظار - فروهی (مقاله)|مقاله «انتظار»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی ج۱]]، ص ۴۹۶.</ref>


==منابع==
== [[انتظار]] در [[روایات]] ==
* [[پرونده:134491.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مهدویت''']].
{{اصلی|انتظار فرج در حدیث}}
* [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']].
[[انتظار ظهور حضرت مهدی]] {{ع}} در [[روایات معصومین]] {{ع}} بخش قابل توجهی را به خود اختصاص داده که در اینجا به عنوان نمونه به چند مورد اشاره شده است:
# درباره اینکه چرا [[حضرت مهدی]] {{ع}} را "مُنتَظَر" (مورد انتظار واقع شده) نامیده‌اند، صقر بن ابی دلف می‌گوید: از [[امام جواد]] {{ع}} پرسیدم پس از [[حسن]] ([[امام حسن عسکری]] {{ع}}) چه کسی [[امام]] است؟ فرمودند: «همانا پس از حسن، فرزندش [[قائم]]، به [[حق]]، امام [[منتظر]] است»، گفتم: ای [[فرزند]] [[رسول خدا]]! چرا او را قائم می‌گویند؟ فرمودند: «زیرا او پس از آنکه یادش از بین [[مردم]] برود و اکثر معتقدین به امامتش [[مرتد]] شوند [[قیام]] کند»، گفتم: چرا او را منتظر گویند؟ فرمودند: «زیرا ایام غیبتش زیاد شود و مدتش طولانی گردد، [[مخلصان]]، در انتظار قیامش باشند و شکاکان، انکارش کنند و منکران، یادش را [[استهزاء]] نمایند و [[عجله]] کنندگان در آن هلاک شوند و [[تسلیم]] شوندگان در آن [[نجات]] یابند»<ref>{{متن حدیث|قَالَ إِنَّ بَعْدَ الْحَسَنِ ابْنُهُ الْقَائِمُ بِالْحَقِّ الْمُنْتَظَرُ فَقُلْتُ لَهُ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ وَ لِمَ سُمِّیَ الْقَائِمَ قَالَ لِأَنَّهُ یَقُومُ بَعْدَ مَوْتِ ذِکْرِهِ وَ ارْتِدَادِ أَکْثَرِ الْقَائِلِینَ بِإِمَامَتِهِ فَقُلْتُ لَهُ وَ لِمَ سُمِّیَ الْمُنْتَظَرَ قَالَ لِأَنَّ لَهُ غَیْبَةً یَکْثُرُ أَیَّامُهَا وَ یَطُولُ أَمَدُهَا فَیَنْتَظِرُ خُرُوجَهُ الْمُخْلِصُونَ وَ یُنْکِرُهُ الْمُرْتَابُونَ وَ یَسْتَهْزِئُ بِهِ الْجَاحِدُونَ وَ یَکْذِبُ فِیهَا الْوَقَّاتُونَ وَ یَهْلِکُ فِیهَا الْمُسْتَعْجِلُونَ وَ یَنْجُو فِیهَا الْمُسْلِمُونَ}}؛ خزاز قمی، علی بن محمد بن علی، کفایة الأثر، ص۲۸۴؛ شیخ صدوق، کمال الدین، ج۲، ص۳۷۸.</ref>.
# [[ائمه]] {{ع}} در همان حال که [[شیعیان]] را [[دعوت]] به [[دعای تعجیل فرج]] می‌کردند، به آنان [[پند]] می‌داده‌اند در [[ظهور امام]] [[شتاب]] نکنند و تسلیم [[قضای الهی]] شوند؛ زیرا شتاب مایه [[یأس]] و نامیدی از [[ظهور]] و [[راضی]] نبودن به قضای الهی و [[انکار]] [[حکمت]] [[خداوند متعال]] و [[پیروی]] از [[گمراهان]] است.
# [[انتظار فرج]] [[برترین]] و محبوب‌ترین عمل است. [[رسول اکرم]] {{صل}} فرمودند: «برترین عمل [[امت]] من، [[انتظار فرج]] از جانب خدای بلند مرتبه است»<ref>{{متن حدیث|قَالَ رَسُولُ اللَّهِ {{صل}}: «أَفْضَلُ أَعْمَالِ أُمَّتِی انْتِظَارُ فَرَجِ اللَّهِ}}؛ شیخ صدوق، عیون أخبار الرضا {{ع}}، ج۲، ص۳۶.</ref>.<ref>ر.ک: [[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۴۴؛ [[فرهنگ شیعه (کتاب)|پژوهشکده علوم اسلامی امام صادق (ع)، فرهنگ شیعه]]، ص ۱۳۵؛ [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[حکومت جهانی مهدی (کتاب)|حکومت جهانی مهدی]]، ص ۸۵.</ref>


==پانویس==
== مراتب [[انتظار ظهور امام زمان]] {{ع}} ==
{{یادآوری پانویس}}
{{اصلی|مراتب انتظار}}
{{پانویس2}}
انتظار ظهور امام زمان {{ع}} به [[انتظار قلبی]] و عملی تقسیم می‌‌شود:
# '''انتظار قلبی:''' حالتی [[قلبی]] و [[نفسانی]] است که وقتی شدت و عمق پیدا کرد، از [[قلب]] به اعضا و جوارح سرازیر می‌‌شود و آثار خود را در عمل نشان می‌دهد. انتظار مورد نظر [[پیشوایان معصوم]] این نوع از انتظار است که موجب تلاش و [[مجاهدت]] [[منتظر]] می‌شود.
# '''[[انتظار عملی]]:''' انتظار عملی به این معنی است که [[منتظر واقعی]] در تمامی عرصه‌ها، زندگیِ [[امام زمان]] پسند داشته باشد و عصر غیبت را عصر [[تکلیف]] بداند و علاوه بر اصلاح خود در [[اصلاح جامعه]] نیز کوشا باشد<ref>ر.ک: [[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[انتظار مسئولانه (مقاله)|انتظار مسئولانه]]، [[پاسدار اسلام (نشریه)|ماهنامه پاسدار اسلام]].</ref>.


{{امام مهدی}}
همچنین [[انتظار ظهور]] براساس [[بینش]] و اهدافی که [[منتظران]] برای خود در نظر گرفته‌اند به دو قسم منفی و مثبت نیز تقسیم می‌شود:
# '''[[انتظار منفی]] و ویران‌گر:''' این نگاه، برداشت سطحی از [[مهدویت]]، [[قیام]] و [[انقلاب مهدی]] {{ع}} است که از ما می‌‌خواهد یا در برابر هر نوع [[ضعف]]، [[عیب]] و ستمی‌ [[سکوت]] کنیم تا خود حضرت [[ظهور]] کرده و آن را [[اصلاح]] می‌نماید، یا به [[اعتراض]]، بدون هیچ [[اقدام]] و عملی در برابر [[ظلم]] و [[بیداد]] [[ستمگران]] اکتفا کنیم؛ این نوع انتظار ظهور به هیچ‌وجه با [[موازین اسلامی]] و [[قرآنی]] سازگار نیست، چراکه اقدام و عمل، اصل جدایی ناپذیر از مفهوم [[انتظار]] است.
# '''[[انتظار مثبت]] و سازنده:''' در این انتظار، [[ظهور مهدی موعود]] {{ع}} حلقه‌ای از حلقه‌های مبارزۀ [[اهل حق]] علیه [[باطل]] است که به [[پیروزی]] نهایی اهل حق منتهی می‌‌شود. شخص [[منتظِر]]، از وضعیت موجود [[جهان]] ناراضی است، اما در عین حال نقش خود را نیز مهم و موثر می‌‌داند و با امید به آینده‌ای روشن، برای فراهم ساختن [[زمینه‌های ظهور]] می‌کوشد و خود را برای سربازی امام زمان آماده می‌‌کند<ref>ر.ک: [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[حکومت جهانی مهدی (کتاب)|حکومت جهانی مهدی]]، ص ۸۵؛ [[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات علم کلام]]، ص ۴۴؛ [[فرهنگ شیعه (کتاب)|پژوهشکده علوم اسلامی امام صادق (ع)، فرهنگ شیعه]]، ص ۱۳۵.</ref>.


[[رده:انتظار ظهور امام مهدی]]
== ویژگی‌های انتظار پویا و سازنده ==
[[رده:مدخل فرهنگ‌نامه مهدویت]]
{{اصلی|ویژگی‌های انتظار}}
[[رده:مدخل موعودنامه]]
مهمترین ویژگی‌های انتظار سازنده که [[روحیه امید]] را در [[انسان]] زنده نگه می‌دارد عبارت است از:
[[رده:اتمام لینک داخلی]]
# '''ناخشنودی از وضعیت موجود یا قانع نبودن به آن:''' انتظار شایسته و سازنده آن است که انسان نسبت به شرایط عصر انتظار و [[جامعه]] موعود [[آگاهی]] داشته باشد تا از پذیرش [[نظام]] [[فاسد]] [[حکومتی]] و [[دین‌ستیزی]] آشکار سرباز زند.
# '''[[امید]] و باور نسبت به آیندۀ مطلوب:''' مشخصۀ اساسی [[انتظار سازنده]]، [[خوش‌بینی]] به آیندۀ [[بشریت]] است؛ آینده‌ای روشن و [[سعادت‌بخش]] و [[انسانی]] که در آن [[تقوای الهی]] و [[عدالت]] و [[آزادی]]، در برابر [[زور]] و [[استکبار]]، در سراسر [[گیتی]]، قد [[علم]] می‌‌کند.
# '''تلاش برای تحقق آیندۀ مطلوب:''' انتظار جنبش‌‏آفرین، سرچشمۀ [[قیام]] و [[مقاومت]] و حرکت است و حالت فرسایشی و سست‏‌کنندگی ندارد؛ زیرا با تلاش و زمینه‌‏سازی، [[فرج]] و [[گشایش]] نزدیک می‌‌شود.
# '''[[مسئولیت‌پذیری]]:''' [[انتظار]]، [[احساس مسئولیت]] در قبال [[سرنوشت]] خود و [[اجتماع]] و زمینه‌سازی برای تحقق [[حکومت]] [[عدل]] است و به عبارتی دیگر [[انتظار سازنده]] همان [[انتظار مثبت]] است که تعهدآور، [[مسئولیت]] آفرین، نیروبخش و به حرکت درآورنده است<ref>ر.ک: [[عبدالله محمد‌هاشمی|محمد‌هاشمی، عبدالله]]، [[فرهنگ انتظار زمینه‌ساز تحقق جامعه مهدوی (مقاله)|فرهنگ انتظار زمینه‌ساز تحقق جامعه مهدوی]]، ص ۲۷؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[مؤلفه‌­های انتظار توان­مند از نگاه روایات معصومین (مقاله)|مؤلفه‌­های انتظار توان­مند از نگاه روایات معصومین]]؛ [[میرزا عباس مهدوی‌فرد|مهدوی‌فرد، میرزا عباس]]، [[فلسفه انتظار (کتاب)|فلسفه انتظار]]، ص۸۵-۸۹؛ [[رحیم کارگر|کارگر، رحیم]]، [[مهدویت پیش از ظهور (کتاب)|مهدویت پیش از ظهور]]، ص ۱۹۹، ۲۰۲.</ref>.
 
== منشأ و [[عناصر انتظار]] ==
{{اصلی|ارکان انتظار}}
مفهوم انتظار ریشه در اصل کلیِ «[[حرام]] بودن [[یأس]] از گشایش و [[رحمت]] [[خداوند]]» دارد که از [[آیه]] {{متن قرآن|يَا بَنِيَّ اذْهَبُوا فَتَحَسَّسُوا مِنْ يُوسُفَ وَأَخِيهِ وَلَا تَيْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ}}<ref>«ای فرزندان من! بروید و از یوسف و برادرش خبر گیرید و از رحمت خداوند نومید نگردید» سوره یوسف، آیه 87.</ref> گرفته شده است، پس روحِ اصلی انتظار، [[امید به آینده]] و رسیدن به وضعیت مطلوب و ایده‌آل است. [[انتظار ظهور حضرت مهدی]] {{ع}}، حالتی [[نفسانی]] است که برای تحقق این آرمان در [[انسان]] آمادگی ایجاد می‌کند؛ ضد این حالت [[یأس]] و [[ناامیدی]] است؛ ازاین‌رو، هر [[قدر]] انتظار شدیدتر باشد، یعنی با [[امید]] و تلاش کامل همراه باشد، آمادگی قوی‌تر خواهد بود؛ لذا هویتِ انتظار مرکب از دو عنصر "[[نفی]]" و "[[اثبات]]" است. عنصر نفی، بیگانگی از وضع موجود و ناخشنودی از آن و عنصر اثبات، امید به آینده‌ای روشن و آرمانی و تلاش برای آن است<ref>برقی، احمد بن محمد بن خالد، المحاسن، ج۱، ص۲۷۸؛ شیخ صدوق، کمال الدین، ج۲، ص۶۴۴؛ مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۵۲، ص۱۲۶.</ref>.
 
در نگاهی دقیق‌تر پنج عنصر [[حقیقت انتظار]] عبارت است از: [[اعتراض به وضع موجود]] و قانع نشدن به داشته‌ها؛ [[آگاهی از وضع مطلوب]] و تحلیل درست عصر ظهور؛ [[اعتقاد و امید به تحقق وضع مطلوب]] و اینکه [[عدالت]] حداکثری، شدنی و [[حقیقت]] ظهور نزدیک است و [[اقدام برای تحقق وضع مطلوب]] که نشان‌دهنده [[صداقت]] در ادعای [[انتظار]] است<ref>ر.ک: [[مرتضی مطهری|مطهری، مرتضی]]، [[قیام و انقلاب مهدی از دیدگاه فلسفه تاریخ (کتاب)|قیام و انقلاب مهدی از دیدگاه فلسفه تاریخ]]، ص۱۴؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص۱۵۹-۱۶۸.</ref>.
 
== ابعاد انتظار ==
{{اصلی|ابعاد انتظار}}
[[انتظار ظهور امام زمان]] {{ع}} تمام ابعاد [[زندگی]] [[انسان]] را در بر می‌‌گیرد، برخی از آنها عبارت‌اند از:
# '''[[بعد فکری و اعتقادی انتظار]]:''' [[انتظار صحیح]] استفاده از [[قدرت]] [[تعقل]] و [[تفکر]] را در درون خویش دارد، زیرا حضور [[منتظِر]] در [[جامعه]] وقتی کارساز و کارآمد است که همراه با [[دانش]] و [[آگاهی]] باشد، او باید بنیان‌های [[اعتقادی]] و [[فکری]] خود را تقویت کند تا در دام مکتب‌های [[انحرافی]] گرفتار نشود. در بعد اعتقادی نیز [[انتظار]] [[موعود]] به عنوان اصل مسلّم اعتقادی که بر [[ضرورت]] و [[وجوب]] آن تصریح شده، مطرح است<ref>امام صادق {{ع}} پس از گواهی به یگانگی خدای سبحان و ایمان به نبوت رسول خدا {{صل}} و اعتراف به وحیانی بودن قرآن کریم و اقرار به ولایت امامان معصوم {{ع}}، انتظار ظهور قائم اهل بیت {{ع}} را مایه دین‌داری خداپسندانه دانست و سبب پذیرش اعمال بندگان برشمرد (نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبه، ص ۲۰۰).</ref>. به علاوه می‌‌توان در بازتاب منشور عظیم انتظار، تمام رنگ‌های [[اصول عقاید]] را دید مانند: اصل [[توحید]]؛ اصل [[نبوت]]؛ اصل [[امامت]]؛ اصل [[عدل]] و اصل [[معاد]].
# '''[[بعد روحی و روانی انتظار]]:''' انتظار عاملی است تا شخص منتظِر به تقویت [[حیات]] [[روحی]] و روانی و جسمی خود و کسب [[فضیلت‌های اخلاقی]] روی ‌آورد و ظرفیت وجودی خود را برابر [[گرفتاری‌ها]] و [[مشکلات]] بالا ببرد.
# '''بعد [[اخلاقی]] و [[تربیتی]]:''' انتظار در جامعۀ منتظر که جامعه‌ای [[اسلامی]] است باید دارای [[اخلاق]] و [[رفتار]] اسلامی نیز باشد لذا [[جامعۀ اسلامی]]، برای ایجاد فرهنگ مهدوی، به ابعاد اخلاقی و تربیتی افراد از جمله: [[خودسازی]] و [[پارسایی]]، [[ایمان]] و [[عمل صالح]]، [[اقتدا]] به [[امام]]، [[تقوا]] و [[عدالت]] و [[امر به معروف و نهی از منکر]]، توجه دارد.
# '''[[بعد سیاسی انتظار]]:''' [[انسان‌ها]] حاکمی را می‌طلبند که بتواند ارزش‌های انسانی را در [[جهان]] [[حاکم]] سازد، [[ظلم]] و اختناق را [[نفی]] کند و به طرد [[استکبار]] بپردازد، آنان خواستار سیاستی هستند که [[حد]] و مرز جغرافیایی نشناسد، [[حکومتی]] که مخصوص تیپ و نژادی خاص نباشد.
# '''[[بعد اقتصادی]]:''' [[بعد اقتصادی انتظار]] [[ظهور]] حضرت به عنوان یکی از مؤلفه‌های [[زمینه‌سازی ظهور]] ایشان، به دو شکل قابل [[تفسیر]] است یکی ایجاد [[رفاه عمومی]] در همه ابعاد [[زندگی]] که با تلاش و کوشش فراوان انسان‌ها و آباد کردن [[زمین]] به دست می‌آید و دیگری اقامه [[قسط و عدل]] که ارتباط مستقیمی با جنبه‌های [[اقتصادی]] زندگی دارد.
# '''[[بعد نظامی و انتظامی انتظار]]:''' به تصریح [[روایات]]، آماده کردن [[سلاح]] و کسب مهارت نظامی، برای شرکت در [[سپاه]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} از [[وظایف منتظران]] است. بر این اساس [[حکومت اسلامی]] [[وظیفه]] دارد [[آمادگی نظامی]] [[جامعه اسلامی]] را بیشتر نموده تا دشمنان [[اسلام]]، [[طمع]] آسیب‌رسانی به حکومت اسلامی را نداشته باشند<ref>ر.ک: [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[ادب فنای مقربان ج۹ (کتاب)|ادب فنای مقربان ج۹]]، ص۳۶۹، ۳۷۱؛ [[رحیم کارگر|کارگر، رحیم]]، [[مهدویت پیش از ظهور (کتاب)|مهدویت پیش از ظهور]]، ص ۱۹۹، ۲۰۲؛ [[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|معارف و عقاید ۵ ج۲]]، ص۲۴۲؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی (کتاب)|نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی]]، ص۶۸ و [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۱۹۹- ۲۱۲.</ref>.
 
== آثار انتظار ==
{{اصلی|آثار انتظار}}
# '''آثار [[اخلاقی]] و [[تربیتی]]:''' برخی آثار اخلاقی و تربیتی [[انتظار]] عبارت‌اند از:
## گسترش امیدهای واقعی: یکی از ویژگی‌های نسل [[منتظر]] [[امیدواری]] و نگرش مثبت به آیندۀ جهان است.
## معنا یافتن زندگی: اندیشۀ [[مهدویت]]، می‌‌تواند به [[انسان]] بیاموزد جهت رسیدن به جامعۀ آرمانی با محوریت [[امام مهدی]] {{ع}}، همواره باید به این کانون [[فکر]] کرد و فعالیت‌های خود را بدان سو معطوف ساخت، لذا در مقایسه با زندگی بدون [[هدف]] و سرشار از روزمرگی، می‌‌تواند معنای بسیار عمیقی به زندگی انسان ببخشد.
## ایجاد [[وحدت]] و [[همبستگی]] فردی و [[اجتماعی]]: چنانچه انتظار را آرمان مشترک بدانیم، این [[احساس]]، از حیث فردی موجب تمرکز [[افکار]] و نیروهای [[آدمی]] می‌‌شود و از حیث جمعی، موجب هم دلی، هم نوایی و هم اندیشی [[امت]] [[منتظر]] خواهد شد.
## [[سلامت]] [[اخلاقی]] [[جامعه]]؛ الگوسازی؛ مداومت بر [[دعا]]، به جریان افتادن نیروهای نهفته و سرمایه‌های راکد [[انسان]] در پرتو دوران سخت [[انتظار]] نیز از دیگر [[آثار تربیتی انتظار]] [[ظهور]] است.
# '''آثار [[فکری]] و [[اعتقادی]]:''' آنچه قیام جهانی امام زمان را از دیگر [[انقلاب‌ها]] متمایز و ممتاز می‌سازد، دگرگونی‌هایی در [[اعتقاد]] و [[باور]] انسان‌هاست، که در پرتو تلاش‌های او و یارانش پدید خواهد آمد. برخی از آثار فکری و [[معرفتی]] انتظار عبارت‌اند از: [[دین‌شناسی]]؛ [[شناخت]] و [[اطاعت از امام زمان]] {{ع}}؛ رشد عقلانی [[انسان‌ها]] در دوران غیبت امام عصر {{ع}} و وسعت [[فکر]] و [[اندیشه]].
# '''آثار روان‌شناختی:''' برخی از آثار روان‌شناختی عبارت است از: پیش‌گیری از بیماری‌های روانی؛ ماندگاری اصل [[امید]] در [[دل‌ها]]؛ برخورداری از [[احساس امنیت]] با داشتن [[پناهگاه]] [[معنوی]]؛ مراقبۀ دائمی و سلامت اخلاقی جامعه.
# '''آثار نظامی و انتظامی:''' جمع‌آوری و مجهز شدن به [[سلاح]] و مهمات و کسب مهارت و آمادگی و تلاش‌های نظامی و نیروی سلحشوری و آمادگی برای [[نبرد]] نهایی؛ تقویت و آمادگی جسمانی از آثار نظامی و انتظامی انتظار است.
# '''آثار [[اقتصادی]]:''' آثار اقتصادی هم می‌‌توان برای انتظار نام برد مانند: [[مصرف]] [[مال]] در موارد مورد [[رضایت]] [[امام زمان]] {{ع}}؛ تعدیل عادلانۀ [[ثروت]] و برداشته شدن فواصل طبقاتی؛ جلوگیری از حملۀ تجاوزکارانه برای منافع اقتصادی.
# '''آثار [[سیاسی]]:''' دو اثر از آثار سیاسی [[انتظار امام مهدی]] {{ع}} عبارت است از: [[حق‌طلبی]] و [[ظلم ستیزی]] و عدالت‌گرایی<ref>ر.ک: [[سید مهدی موسوی|موسوی، سید مهدی]]، [[تربیت سیاسی در پرتو انتظار (مقاله)|تربیت سیاسی در پرتو انتظار]]، ص۳۸-۳۹؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[انتظار و منتظران (مقاله)|انتظار و منتظران]]، ص۱۹۷ـ ۱۹۸ و [[نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی (کتاب)|نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی]]، ص۶۸؛ [[میرزا عباس مهدوی‌فرد|مهدوی‌فرد، میرزا عباس]]، [[فلسفه انتظار (کتاب)|فلسفه انتظار]]، ص۱۱۸ـ ۱۳۵؛ [[مسعود آذربایجانی|آذربایجانی، مسعود]]، [[رابطه انتظار و بهداشت روان (مقاله)|رابطه انتظار و بهداشت روان]]، ص۷۵؛ [[علی نصیری|نصیری، علی]]، [[انتظار موعود (کتاب)|انتظار موعود]]، ص۴۹-۵۹.</ref>.
 
== آمادگی برای ظهور ==
{{اصلی|آمادگی برای ظهور}}
# '''[[خودسازی]]:''' منتظر باید [[اعمال]] و رفتارش را [[اصلاح]] کند؛ [[منتظر واقعی]] باید [[حسادت]]، [[کینه]]، [[نفاق]] و کارهای خلاف را از خود دور کرده و سپس خود را به [[فضایل اخلاقی]] آراسته کند و در جهت تثبیت آن گام بردارد، زیرا فرد [[ناپاک]] و [[آلوده]] نمی‌‌تواند [[منتظر]] تحوّل و انقلابی باشد که شعله اوّلش دامان او را می‌‌گیرد و افراد [[ظالم]] و [[فاسد]] در نظام مهدوی هیچ گونه نقشی ندارند، بلکه مطرود و منفور خواهند بود.
# '''اصلاح دیگران:''' برنامۀ عظیم [[انقلاب جهانی]] که انتظارش را می‌‌کشند برنامه فردی نیست؛ بلکه باید [[کار]] به صورت دسته جمعی و همگانی باشد. در یک میدان وسیع مبارزۀ دست‌جمعی هیچ فردی نمی‌تواند از حال دیگران [[غافل]] بماند؛ بلکه موظّف است هر نقطه ضعفی را در هرکجا ببیند [[اصلاح]] کند؛ زیرا بدون شرکت فعّالانه و هماهنگِ تمام مبارزین، پیاده کردن چنان برنامه عظیمی امکان‌پذیر نیست.
# '''[[ایمان]] و [[عمل صالح]]:''' تحقّق انقلاب جهانی بدون ایمان مستحکم، که هر گونه [[ضعف]] و [[زبونی]] و [[ناتوانی]] را دور سازد و بدون [[اعمال]] صالحی که‌ راه را برای اصلاح [[جهان]] بگشاید، امکان‌پذیر نیست و آنها که در [[انتظار]] چنین اصلاحی هستند، باید سطح [[آگاهی]] و ایمان خود را بالا ببرند.
# '''[[دعا برای ظهور]]:''' از [[دعا کردن]] برای [[ظهور]] حضرت نباید [[غفلت]] کرد زیرا علاوه بر آثاری که دارد، برای برخورداری از [[نعمت]] حضور ظاهری امام [[معصوم]] و [[امیدوار]] بودن به آن، اشتیاقِ را در [[انسان]] زنده نگه می‌‌دارد، از [[پیامبر اسلام]] {{صل}} [[نقل]] است که [[خدای متعال]]، [[فرج امام زمان]] {{ع}} را در یک شب محقق می‌سازد و لذا وظیفۀ [[منتظران]] آن است که همواره انتظار کشند و برای‌ ظهور مقدمات و [[قیام حضرت مهدی]] {{ع}} [[دعا]] و لحظه‌شماری کنند<ref>ر.ک: [[محمد حکیمی|حکیمی، محمد]]، [[عصر زندگی (کتاب)|عصر زندگی]]، ۲۷۴- ۲۶۳؛ [[فرهنگ شیعه (کتاب)|پژوهشکده علوم اسلامی امام صادق (ع)، فرهنگ شیعه]]، ص ۱۳۶-۱۳۷.</ref>.
 
== پرسش مستقیم ==
* [[معنای انتظار چیست؟ (پرسش)]]
 
== پرسش‌های وابسته ==
{{پرسمان انتظار فرج}}
 
== منابع ==
{{منابع}}
# [[پرونده:25939000.jpg|22px]] [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[حکومت جهانی مهدی (کتاب)|'''حکومت جهانی مهدی''']]
# [[پرونده:ADAB-9.jpg|22px]] [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[ادب فنای مقربان ج۹ (کتاب)|'''ادب فنای مقربان ج۹''']]
# [[پرونده:151897.jpg|22px]] [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[امام مهدی موجود موعود (کتاب)|'''امام مهدی موجود موعود''']]
# [[پرونده:9030760879.jpg|22px]] [[سید احمد خاتمی|خاتمی، سید احمد]]، [[انتظار مسئولانه (مقاله)|'''انتظار مسئولانه''']]، [[پاسدار اسلام (نشریه)|ماهنامه پاسدار اسلام]]
# [[پرونده:10119661.jpg|22px]] [[مسلم محمدی|محمدی، مسلم]]، [[فرهنگ اصطلاحات علم کلام (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات علم کلام''']]
# [[پرونده:13681062.jpg|22px]] [[عبدالمجید زهادت|زهادت، عبدالمجید]]، [[معارف و عقاید ۵ ج۲ (کتاب)|'''معارف و عقاید ۵ ج۲''']]
# [[پرونده:13681057.jpg|22px]] [[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|'''دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان''']]
# [[پرونده:3694G001.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|'''پرسمان مهدویت''']]
# [[پرونده:1100126.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی (کتاب)|'''نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی''']]
# [[پرونده:13681225.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[مؤلفه‌­های انتظار توان­مند از نگاه روایات معصومین (مقاله)|'''مؤلفه‌­های انتظار توان­مند از نگاه روایات معصومین''']]، [[گفتمان مهدویت مقاله‌های گفتمان هشتم ج۱ (کتاب)|گفتمان مهدویت مقاله‌های گفتمان هشتم ج۱]]
# [[پرونده:1404.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[انتظار و منتظران (مقاله)|'''انتظار و منتظران''']]، [[معارف مهدویت (کتاب)|معارف مهدویت]]
# [[پرونده:152096.jpg|22px]] [[سید محمد بنی‌هاشمی|بنی‌هاشمی، سید محمد]]، [[سلسله درس‌های مهدویت ج۱۰ (کتاب)|'''انتظار فرج''']]
# [[پرونده:4140.jpg|22px]] [[مرتضی مطهری|مطهری، مرتضی]]، [[قیام و انقلاب مهدی از دیدگاه فلسفه تاریخ (کتاب)|'''قیام و انقلاب مهدی از دیدگاه فلسفه تاریخ''']]
# [[پرونده:440259451.jpg|22px]] [[ناصر فروهی|فروهی، ناصر]]، [[انتظار - فروهی (مقاله)|مقاله «انتظار»]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|'''دانشنامه کلام اسلامی ج۱''']]
# [[پرونده:1414.jpg|22px]] [[فرهنگ شیعه (کتاب)|پژوهشکده علوم اسلامی امام صادق (ع)، '''فرهنگ شیعه''']]
# [[پرونده:091225.jpg|22px]] [[عبدالله محمد‌هاشمی|محمد‌هاشمی، عبدالله]]، [[فرهنگ انتظار زمینه‌ساز تحقق جامعه مهدوی (مقاله)|'''فرهنگ انتظار زمینه‌ساز تحقق جامعه مهدوی''']]، [[پیام (نشریه)|فصلنامه پیام]]
# [[پرونده:97B13919.jpg|22px]] [[میرزا عباس مهدوی‌فرد|مهدوی‌فرد، میرزا عباس]]، [[فلسفه انتظار (کتاب)|'''فلسفه انتظار''']]
# [[پرونده:Mahdaviat.jpg|22px]] [[رحیم کارگر|کارگر، رحیم]]، [[مهدویت پیش از ظهور (کتاب)|'''مهدویت پیش از ظهور''']]
# [[پرونده:مشرق موعود.jpg|22px]] [[سید مهدی موسوی|موسوی، سید مهدی]]، [[تربیت سیاسی در پرتو انتظار (مقاله)|'''تربیت سیاسی در پرتو انتظار''']]، [[مشرق موعود (نشریه)|فصلنامه مشرق موعود]]
# [[پرونده:13681201.jpg|22px]] [[مسعود آذربایجانی|آذربایجانی، مسعود]]، [[رابطه انتظار و بهداشت روان (مقاله)|'''رابطه انتظار و بهداشت روان''']]، [[گفتمان مهدویت سخنرانی و مقاله‌های گفتمان چهارم (کتاب)|گفتمان مهدویت سخنرانی و مقاله‌های گفتمان چهارم]]
# [[پرونده:12476.jpg|22px]] [[علی نصیری|نصیری، علی]]، [[انتظار موعود (کتاب)|'''انتظار موعود''']]
# [[پرونده:37515962.jpg|22px]] [[محمد حکیمی|حکیمی، محمد]]، [[عصر زندگی (کتاب)|'''عصر زندگی''']]
# [[پرونده:151908.jpg|22px]] [[مصطفی صادقی|صادقی، مصطفی]]، [[تحلیل تاریخی نشانه‌های ظهور (کتاب)|'''تحلیل تاریخی نشانه‌های ظهور''']]
# [[پرونده:11384.jpg|22px]] [[زهرا ابراهیمی|ابراهیمی، زهرا]]، [[نگاهی به انتظار و ظهور منجی از منظر ادیان توحیدی (مقاله)|'''نگاهی به انتظار و ظهور منجی از منظر ادیان توحیدی''']]
# [[پرونده:1100130.jpg|22px]] [[سکینه طاووسی|طاووسی، سکینه]]، [[انتظار از دیدگاه اهل بیت (کتاب)|'''انتظار از دیدگاه اهل بیت''']]
{{پایان منابع}}
 
== پانویس ==
{{پانویس}}
 
[[رده:ظهور امام مهدی]]
[[رده:مقاله‌های اولویت دو]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۲۰

این مدخل زیرشاخهٔ بحث امام مهدی است. انتظار ظهور امام مهدی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: انتظار فرج در حدیث - انتظار فرج در کلام اسلامی - انتظار فرج در معارف و سیره رضوی - انتظار فرج در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی - پرسش‌های مرتبط
انتظار ظهور امام مهدی

انتظار ظهور امام مهدی (ع) از مهمترین ارکان اعتقادی شیعیان است که بسیاری آن را صرفا یک حالت قلبی تلقی می کنند در حالی که روح سازنده انتظار، با حرکت و عمل پیوند خورده است و تمام ابعاد فردی و اجتماعی زندگی انسان را دربر می گیرد و آثار عمیق تربیتی، روانشناختی، سیاسی، اقتصادی و... بر فرد و جامعه باقی می گذارد.

معناشناسی

انتظار در لغت به معنای توقع، چشم‌ داشت پیدا کردن و چشم ‌به راه بودن برای آینده‌ای مطلوب است[۱] و در اصطلاح، مهمترین مصداق انتظار فرج، انتظار ظهور حضرت مهدی موعود (ع) است که با برپایی حکومت عدلِ جهانی، بساط طاغوت و ظلم و ستم‌ را برمی‌چیند. باتوجه به اینکه انتظار فرج یک مفهوم بسیار وسیع و گسترده‌ است، در معنای عام به انتظار گشایش در تمام امور اشاره دارد؛ بنابراین مفهوم انتظار در دو معنای عام و خاص استفاده می‌شود:

  1. انتظار عام: مقصود از انتظار به معنای عام، انتظار کشیدن برای گشایش در تمام مشکلاتی است که انسان در امور زندگی خود با آن مواجه می‌‌شود.
  2. انتظار خاص: به انتظار کشیدن برای ظهور امام مهدی (ع) یا زمینه‌سازی برای ظهور ایشان گفته می‌شود[۲].

انتظار در اسلام

در اسلام، انتظار مهدی موعود(ع) یکی از مسایل حیاتی و اعتقادات قطعی عموم مسلمانان است که شیعه و سنی در طی قرون و اعصار پیاپی همه بر این عقیده اتفاق نظر دارند[۳]. انتظار در اسلام به ویژه تشیع، در برگیرندۀ ایمان به امام‌ حاضر و ناظر است که همۀ اعتقادات بنیادین اسلام را در خود به همراه دارد و ظهور آخرین ذخیره و حجت الهی، اتمام دوران ظلم ظالمان و آغاز پیروزی نهایی صالحان است[۴]. اما اکثر ادیان دیگر منتظر یک وجود مافوق بشری هستند که در آخر الزمان ظهور کند‌ و عدالت را در جهان برقرار نماید. انتظار در‌ این‌ جوامع، از وجود بحران‌ها، نیازهای درونی و روحی انسان‌ و ‌‌ناتوانی‌ بشر برای اصلاح؛ نشأت می‌گیرد و تنها امید این جوامع برای رهایی از این‌ قیود، ظهور منجی و بروز یک انقلاب اجتماعی‌ همه جانبه است.

اسلام، درصدد ایجاد جامعه‌ای خداباور، منسجم و در نهایت نهادینه‌سازی عدالت در جامعه انسانی است و در هزار و چهار صد سال قبل چنین‌ جامعۀ جهانی مبتنی بر عدل و اتحاد را پیش‌بینی نموده و مطرح می‌نماید که صالحان‌ و مستضعفان‌ بر‌ کافران و ظالمان غلبه می‌یابند و شخصی از تبار ابراهیم(ع) و از خاندان حضرت رسول‌ اکرم(ص) که نام او "محمد" و کنیه او "ابو القاسم" و لقب او "قائم" است، قیام خواهد نمود[۵]. البته باید توجه داشت همان‌گونه که دربارۀ مهدی و غیبت او عقاید انحرافی در میان مسلمانان وجود دارد، اصل اندیشه انتظار نیز به انحراف کشیده شده است؛ بدین معنا که گروه‌هایی از مسلمانان در طول تاریخ انتظار ظهور شخصی از قبیله یا طایفه خود را داشته‌اند[۶].

انتظار در قرآن

قرآن که مهم‌ترین منبع اسلامی است، بی‌آنکه به جزئیات بپردازد، در آیاتی چند به مسئله انتظار پرداخته است، برای نمونه می‌‌فرماید: انتظار بکشید من نیز با شما از منتظرانم: ﴿فَأَنْجَيْنَاهُ وَالَّذِينَ مَعَهُ بِرَحْمَةٍ مِنَّا وَقَطَعْنَا دَابِرَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِنَا وَمَا كَانُوا مُؤْمِنِينَ﴾[۷]؛ در انتظار باشید من هم در انتظارم: ﴿وَيَحْلِفُونَ بِاللَّهِ إِنَّهُمْ لَمِنْكُمْ وَمَا هُمْ مِنْكُمْ وَلَكِنَّهُمْ قَوْمٌ يَفْرَقُونَ﴾[۸] و نیز می‌‌فرماید: منتظر باشید که ما هم با شما منتظریم: ﴿قُلْ هَلْ تَرَبَّصُونَ بِنَا إِلَّا إِحْدَى الْحُسْنَيَيْنِ وَنَحْنُ نَتَرَبَّصُ بِكُمْ أَنْ يُصِيبَكُمُ اللَّهُ بِعَذَابٍ مِنْ عِنْدِهِ أَوْ بِأَيْدِينَا فَتَرَبَّصُوا إِنَّا مَعَكُمْ مُتَرَبِّصُونَ﴾[۹]. این آیات در بعضی از روایات به مسئله انتظار تفسیر و تأویل شده است[۱۰].[۱۱]

انتظار در روایات

مقالهٔ اصلی: انتظار فرج در حدیث

انتظار ظهور حضرت مهدی (ع) در روایات معصومین (ع) بخش قابل توجهی را به خود اختصاص داده که در اینجا به عنوان نمونه به چند مورد اشاره شده است:

  1. درباره اینکه چرا حضرت مهدی (ع) را "مُنتَظَر" (مورد انتظار واقع شده) نامیده‌اند، صقر بن ابی دلف می‌گوید: از امام جواد (ع) پرسیدم پس از حسن (امام حسن عسکری (ع)) چه کسی امام است؟ فرمودند: «همانا پس از حسن، فرزندش قائم، به حق، امام منتظر است»، گفتم: ای فرزند رسول خدا! چرا او را قائم می‌گویند؟ فرمودند: «زیرا او پس از آنکه یادش از بین مردم برود و اکثر معتقدین به امامتش مرتد شوند قیام کند»، گفتم: چرا او را منتظر گویند؟ فرمودند: «زیرا ایام غیبتش زیاد شود و مدتش طولانی گردد، مخلصان، در انتظار قیامش باشند و شکاکان، انکارش کنند و منکران، یادش را استهزاء نمایند و عجله کنندگان در آن هلاک شوند و تسلیم شوندگان در آن نجات یابند»[۱۲].
  2. ائمه (ع) در همان حال که شیعیان را دعوت به دعای تعجیل فرج می‌کردند، به آنان پند می‌داده‌اند در ظهور امام شتاب نکنند و تسلیم قضای الهی شوند؛ زیرا شتاب مایه یأس و نامیدی از ظهور و راضی نبودن به قضای الهی و انکار حکمت خداوند متعال و پیروی از گمراهان است.
  3. انتظار فرج برترین و محبوب‌ترین عمل است. رسول اکرم (ص) فرمودند: «برترین عمل امت من، انتظار فرج از جانب خدای بلند مرتبه است»[۱۳].[۱۴]

مراتب انتظار ظهور امام زمان (ع)

مقالهٔ اصلی: مراتب انتظار

انتظار ظهور امام زمان (ع) به انتظار قلبی و عملی تقسیم می‌‌شود:

  1. انتظار قلبی: حالتی قلبی و نفسانی است که وقتی شدت و عمق پیدا کرد، از قلب به اعضا و جوارح سرازیر می‌‌شود و آثار خود را در عمل نشان می‌دهد. انتظار مورد نظر پیشوایان معصوم این نوع از انتظار است که موجب تلاش و مجاهدت منتظر می‌شود.
  2. انتظار عملی: انتظار عملی به این معنی است که منتظر واقعی در تمامی عرصه‌ها، زندگیِ امام زمان پسند داشته باشد و عصر غیبت را عصر تکلیف بداند و علاوه بر اصلاح خود در اصلاح جامعه نیز کوشا باشد[۱۵].

همچنین انتظار ظهور براساس بینش و اهدافی که منتظران برای خود در نظر گرفته‌اند به دو قسم منفی و مثبت نیز تقسیم می‌شود:

  1. انتظار منفی و ویران‌گر: این نگاه، برداشت سطحی از مهدویت، قیام و انقلاب مهدی (ع) است که از ما می‌‌خواهد یا در برابر هر نوع ضعف، عیب و ستمی‌ سکوت کنیم تا خود حضرت ظهور کرده و آن را اصلاح می‌نماید، یا به اعتراض، بدون هیچ اقدام و عملی در برابر ظلم و بیداد ستمگران اکتفا کنیم؛ این نوع انتظار ظهور به هیچ‌وجه با موازین اسلامی و قرآنی سازگار نیست، چراکه اقدام و عمل، اصل جدایی ناپذیر از مفهوم انتظار است.
  2. انتظار مثبت و سازنده: در این انتظار، ظهور مهدی موعود (ع) حلقه‌ای از حلقه‌های مبارزۀ اهل حق علیه باطل است که به پیروزی نهایی اهل حق منتهی می‌‌شود. شخص منتظِر، از وضعیت موجود جهان ناراضی است، اما در عین حال نقش خود را نیز مهم و موثر می‌‌داند و با امید به آینده‌ای روشن، برای فراهم ساختن زمینه‌های ظهور می‌کوشد و خود را برای سربازی امام زمان آماده می‌‌کند[۱۶].

ویژگی‌های انتظار پویا و سازنده

مقالهٔ اصلی: ویژگی‌های انتظار

مهمترین ویژگی‌های انتظار سازنده که روحیه امید را در انسان زنده نگه می‌دارد عبارت است از:

  1. ناخشنودی از وضعیت موجود یا قانع نبودن به آن: انتظار شایسته و سازنده آن است که انسان نسبت به شرایط عصر انتظار و جامعه موعود آگاهی داشته باشد تا از پذیرش نظام فاسد حکومتی و دین‌ستیزی آشکار سرباز زند.
  2. امید و باور نسبت به آیندۀ مطلوب: مشخصۀ اساسی انتظار سازنده، خوش‌بینی به آیندۀ بشریت است؛ آینده‌ای روشن و سعادت‌بخش و انسانی که در آن تقوای الهی و عدالت و آزادی، در برابر زور و استکبار، در سراسر گیتی، قد علم می‌‌کند.
  3. تلاش برای تحقق آیندۀ مطلوب: انتظار جنبش‌‏آفرین، سرچشمۀ قیام و مقاومت و حرکت است و حالت فرسایشی و سست‏‌کنندگی ندارد؛ زیرا با تلاش و زمینه‌‏سازی، فرج و گشایش نزدیک می‌‌شود.
  4. مسئولیت‌پذیری: انتظار، احساس مسئولیت در قبال سرنوشت خود و اجتماع و زمینه‌سازی برای تحقق حکومت عدل است و به عبارتی دیگر انتظار سازنده همان انتظار مثبت است که تعهدآور، مسئولیت آفرین، نیروبخش و به حرکت درآورنده است[۱۷].

منشأ و عناصر انتظار

مقالهٔ اصلی: ارکان انتظار

مفهوم انتظار ریشه در اصل کلیِ «حرام بودن یأس از گشایش و رحمت خداوند» دارد که از آیه ﴿يَا بَنِيَّ اذْهَبُوا فَتَحَسَّسُوا مِنْ يُوسُفَ وَأَخِيهِ وَلَا تَيْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ﴾[۱۸] گرفته شده است، پس روحِ اصلی انتظار، امید به آینده و رسیدن به وضعیت مطلوب و ایده‌آل است. انتظار ظهور حضرت مهدی (ع)، حالتی نفسانی است که برای تحقق این آرمان در انسان آمادگی ایجاد می‌کند؛ ضد این حالت یأس و ناامیدی است؛ ازاین‌رو، هر قدر انتظار شدیدتر باشد، یعنی با امید و تلاش کامل همراه باشد، آمادگی قوی‌تر خواهد بود؛ لذا هویتِ انتظار مرکب از دو عنصر "نفی" و "اثبات" است. عنصر نفی، بیگانگی از وضع موجود و ناخشنودی از آن و عنصر اثبات، امید به آینده‌ای روشن و آرمانی و تلاش برای آن است[۱۹].

در نگاهی دقیق‌تر پنج عنصر حقیقت انتظار عبارت است از: اعتراض به وضع موجود و قانع نشدن به داشته‌ها؛ آگاهی از وضع مطلوب و تحلیل درست عصر ظهور؛ اعتقاد و امید به تحقق وضع مطلوب و اینکه عدالت حداکثری، شدنی و حقیقت ظهور نزدیک است و اقدام برای تحقق وضع مطلوب که نشان‌دهنده صداقت در ادعای انتظار است[۲۰].

ابعاد انتظار

مقالهٔ اصلی: ابعاد انتظار

انتظار ظهور امام زمان (ع) تمام ابعاد زندگی انسان را در بر می‌‌گیرد، برخی از آنها عبارت‌اند از:

  1. بعد فکری و اعتقادی انتظار: انتظار صحیح استفاده از قدرت تعقل و تفکر را در درون خویش دارد، زیرا حضور منتظِر در جامعه وقتی کارساز و کارآمد است که همراه با دانش و آگاهی باشد، او باید بنیان‌های اعتقادی و فکری خود را تقویت کند تا در دام مکتب‌های انحرافی گرفتار نشود. در بعد اعتقادی نیز انتظار موعود به عنوان اصل مسلّم اعتقادی که بر ضرورت و وجوب آن تصریح شده، مطرح است[۲۱]. به علاوه می‌‌توان در بازتاب منشور عظیم انتظار، تمام رنگ‌های اصول عقاید را دید مانند: اصل توحید؛ اصل نبوت؛ اصل امامت؛ اصل عدل و اصل معاد.
  2. بعد روحی و روانی انتظار: انتظار عاملی است تا شخص منتظِر به تقویت حیات روحی و روانی و جسمی خود و کسب فضیلت‌های اخلاقی روی ‌آورد و ظرفیت وجودی خود را برابر گرفتاری‌ها و مشکلات بالا ببرد.
  3. بعد اخلاقی و تربیتی: انتظار در جامعۀ منتظر که جامعه‌ای اسلامی است باید دارای اخلاق و رفتار اسلامی نیز باشد لذا جامعۀ اسلامی، برای ایجاد فرهنگ مهدوی، به ابعاد اخلاقی و تربیتی افراد از جمله: خودسازی و پارسایی، ایمان و عمل صالح، اقتدا به امام، تقوا و عدالت و امر به معروف و نهی از منکر، توجه دارد.
  4. بعد سیاسی انتظار: انسان‌ها حاکمی را می‌طلبند که بتواند ارزش‌های انسانی را در جهان حاکم سازد، ظلم و اختناق را نفی کند و به طرد استکبار بپردازد، آنان خواستار سیاستی هستند که حد و مرز جغرافیایی نشناسد، حکومتی که مخصوص تیپ و نژادی خاص نباشد.
  5. بعد اقتصادی: بعد اقتصادی انتظار ظهور حضرت به عنوان یکی از مؤلفه‌های زمینه‌سازی ظهور ایشان، به دو شکل قابل تفسیر است یکی ایجاد رفاه عمومی در همه ابعاد زندگی که با تلاش و کوشش فراوان انسان‌ها و آباد کردن زمین به دست می‌آید و دیگری اقامه قسط و عدل که ارتباط مستقیمی با جنبه‌های اقتصادی زندگی دارد.
  6. بعد نظامی و انتظامی انتظار: به تصریح روایات، آماده کردن سلاح و کسب مهارت نظامی، برای شرکت در سپاه حضرت مهدی (ع) از وظایف منتظران است. بر این اساس حکومت اسلامی وظیفه دارد آمادگی نظامی جامعه اسلامی را بیشتر نموده تا دشمنان اسلام، طمع آسیب‌رسانی به حکومت اسلامی را نداشته باشند[۲۲].

آثار انتظار

مقالهٔ اصلی: آثار انتظار
  1. آثار اخلاقی و تربیتی: برخی آثار اخلاقی و تربیتی انتظار عبارت‌اند از:
    1. گسترش امیدهای واقعی: یکی از ویژگی‌های نسل منتظر امیدواری و نگرش مثبت به آیندۀ جهان است.
    2. معنا یافتن زندگی: اندیشۀ مهدویت، می‌‌تواند به انسان بیاموزد جهت رسیدن به جامعۀ آرمانی با محوریت امام مهدی (ع)، همواره باید به این کانون فکر کرد و فعالیت‌های خود را بدان سو معطوف ساخت، لذا در مقایسه با زندگی بدون هدف و سرشار از روزمرگی، می‌‌تواند معنای بسیار عمیقی به زندگی انسان ببخشد.
    3. ایجاد وحدت و همبستگی فردی و اجتماعی: چنانچه انتظار را آرمان مشترک بدانیم، این احساس، از حیث فردی موجب تمرکز افکار و نیروهای آدمی می‌‌شود و از حیث جمعی، موجب هم دلی، هم نوایی و هم اندیشی امت منتظر خواهد شد.
    4. سلامت اخلاقی جامعه؛ الگوسازی؛ مداومت بر دعا، به جریان افتادن نیروهای نهفته و سرمایه‌های راکد انسان در پرتو دوران سخت انتظار نیز از دیگر آثار تربیتی انتظار ظهور است.
  2. آثار فکری و اعتقادی: آنچه قیام جهانی امام زمان را از دیگر انقلاب‌ها متمایز و ممتاز می‌سازد، دگرگونی‌هایی در اعتقاد و باور انسان‌هاست، که در پرتو تلاش‌های او و یارانش پدید خواهد آمد. برخی از آثار فکری و معرفتی انتظار عبارت‌اند از: دین‌شناسی؛ شناخت و اطاعت از امام زمان (ع)؛ رشد عقلانی انسان‌ها در دوران غیبت امام عصر (ع) و وسعت فکر و اندیشه.
  3. آثار روان‌شناختی: برخی از آثار روان‌شناختی عبارت است از: پیش‌گیری از بیماری‌های روانی؛ ماندگاری اصل امید در دل‌ها؛ برخورداری از احساس امنیت با داشتن پناهگاه معنوی؛ مراقبۀ دائمی و سلامت اخلاقی جامعه.
  4. آثار نظامی و انتظامی: جمع‌آوری و مجهز شدن به سلاح و مهمات و کسب مهارت و آمادگی و تلاش‌های نظامی و نیروی سلحشوری و آمادگی برای نبرد نهایی؛ تقویت و آمادگی جسمانی از آثار نظامی و انتظامی انتظار است.
  5. آثار اقتصادی: آثار اقتصادی هم می‌‌توان برای انتظار نام برد مانند: مصرف مال در موارد مورد رضایت امام زمان (ع)؛ تعدیل عادلانۀ ثروت و برداشته شدن فواصل طبقاتی؛ جلوگیری از حملۀ تجاوزکارانه برای منافع اقتصادی.
  6. آثار سیاسی: دو اثر از آثار سیاسی انتظار امام مهدی (ع) عبارت است از: حق‌طلبی و ظلم ستیزی و عدالت‌گرایی[۲۳].

آمادگی برای ظهور

مقالهٔ اصلی: آمادگی برای ظهور
  1. خودسازی: منتظر باید اعمال و رفتارش را اصلاح کند؛ منتظر واقعی باید حسادت، کینه، نفاق و کارهای خلاف را از خود دور کرده و سپس خود را به فضایل اخلاقی آراسته کند و در جهت تثبیت آن گام بردارد، زیرا فرد ناپاک و آلوده نمی‌‌تواند منتظر تحوّل و انقلابی باشد که شعله اوّلش دامان او را می‌‌گیرد و افراد ظالم و فاسد در نظام مهدوی هیچ گونه نقشی ندارند، بلکه مطرود و منفور خواهند بود.
  2. اصلاح دیگران: برنامۀ عظیم انقلاب جهانی که انتظارش را می‌‌کشند برنامه فردی نیست؛ بلکه باید کار به صورت دسته جمعی و همگانی باشد. در یک میدان وسیع مبارزۀ دست‌جمعی هیچ فردی نمی‌تواند از حال دیگران غافل بماند؛ بلکه موظّف است هر نقطه ضعفی را در هرکجا ببیند اصلاح کند؛ زیرا بدون شرکت فعّالانه و هماهنگِ تمام مبارزین، پیاده کردن چنان برنامه عظیمی امکان‌پذیر نیست.
  3. ایمان و عمل صالح: تحقّق انقلاب جهانی بدون ایمان مستحکم، که هر گونه ضعف و زبونی و ناتوانی را دور سازد و بدون اعمال صالحی که‌ راه را برای اصلاح جهان بگشاید، امکان‌پذیر نیست و آنها که در انتظار چنین اصلاحی هستند، باید سطح آگاهی و ایمان خود را بالا ببرند.
  4. دعا برای ظهور: از دعا کردن برای ظهور حضرت نباید غفلت کرد زیرا علاوه بر آثاری که دارد، برای برخورداری از نعمت حضور ظاهری امام معصوم و امیدوار بودن به آن، اشتیاقِ را در انسان زنده نگه می‌‌دارد، از پیامبر اسلام (ص) نقل است که خدای متعال، فرج امام زمان (ع) را در یک شب محقق می‌سازد و لذا وظیفۀ منتظران آن است که همواره انتظار کشند و برای‌ ظهور مقدمات و قیام حضرت مهدی (ع) دعا و لحظه‌شماری کنند[۲۴].

پرسش مستقیم

پرسش‌های وابسته

  1. معنای انتظار چیست؟ (پرسش)
  2. منظور از انتظار به معنای عام چیست؟ (پرسش)
  3. منظور از انتظار به معنای خاص چیست؟ (پرسش)
  4. ارکان انتظار چیست؟ (پرسش)
  5. عناصر و اجزاء انتظار چیستند؟ (پرسش)
  6. هدف از انتظار فرج چیست؟ (پرسش)
  7. انتظار فرج چه ضرورتی دارد؟ (پرسش)
    1. ضرورت عقلی انتظار چیست؟ (پرسش)
    2. ضرورت نقلی انتظار چیست؟ (پرسش)
  8. آیا مسئله انتظار قابل تحقق است؟ (پرسش)
  9. جایگاه انتظار در مکاتب فکری غیر دینی چیست؟ (پرسش)
  10. نقش انتظار در حرکت توحیدی چیست؟ (پرسش)
  11. انواع انتظار چیست؟ (پرسش)
  12. شدت انتظار شخص منتظر چگونه در آرزوها و دعاهای او تجلی پیدا می‌کند؟ (پرسش)
  13. لوازم انتظار فرج چیست؟ (پرسش)
    1. آیا زندگی با یاد امام مهدی از لوازم انتظار فرج است؟ (پرسش)
    2. آیا آرزوی یاری کردن امام مهدی از لوازم انتظار فرج است؟ (پرسش)
    3. آیا ایجاد آمادگی برا پیوستن به امام مهدی از لوازم انتظار فرج است؟ (پرسش)
    4. آیا تربیت منتظران راستین از لوازم انتظار فرج است؟ (پرسش)
  14. دیدگاه اهل سنت درباره انتظار چیست؟ (پرسش)
  15. دیدگاه آیین بودا درباره انتظار چیست؟ (پرسش)
  16. آیا جنیان در انتظار منجی موعود هستند؟ (پرسش)
  17. آیا فرشتگان در انتظار منجی موعود هستند؟ (پرسش)
  18. چرا گفته می‌شود امام مهدی منتظر ظهور است؟ (پرسش)
  19. دلایل انتظار فرج و امید به آینده چیست؟ (پرسش)
  20. آیا شیعیان در امر انتظار عجول و شتاب‌زده هستند؟ (پرسش)
  21. آیا مسئله انتظار سبب فراگیری ظلم و ستم می‌شود؟ (پرسش)
  22. آیا مسئله انتظار سبب تعطیلی احکام اسلامی می‌شود؟ (پرسش)
  23. آیا اندیشه انتظار موعود در امت‌های پیشین بوده است؟ (پرسش)
  24. آیا انتظار در میان ادیان و ملل گوناگون سابقه‌ای دارد؟ (پرسش)
  25. منشأ نگاه عامیانه به ظهور منجی چیست؟ (پرسش)
  26. آفات نگاه عامیانه به ظهور منجی چیست؟ (پرسش) ‏
  27. گونه‌های احادیث درباره انتظار چیستند؟ (پرسش)
  28. نمادهای انتظار چیستند؟ (پرسش)
    1. آیا دعای ندبه از نمادهای انتظار است؟ چرا؟ (پرسش)
    2. آیا دعای عهد از نمادهای انتظار است؟ چرا؟ (پرسش)
    3. آیا زیارت آل یاسین از نمادهای انتظار است؟ چرا؟ (پرسش)
    4. آیا مسجد جمکران از نمادهای انتظار است؟ چرا؟ (پرسش)
    5. آیا مسجد کوفه از نمادهای انتظار است؟ چرا؟ (پرسش)
    6. آیا مسجد صعصعه از نمادهای انتظار است؟ چرا؟ (پرسش)
    7. آیا مسجد سهله از نمادهای انتظار است؟ چرا؟ (پرسش)
    8. آیا عید نیمه شعبان از نمادهای انتظار است؟ چرا؟ (پرسش)
    9. آیا روز جمعه از نمادهای انتظار است؟ چرا؟ (پرسش)
  29. چرا کسانی که انتظار امام مهدی را می‌کشیده‌اند بعد از ظهور به مخالفت با ایشان برمی‌خیزند؟ (پرسش)
  30. ویژگی‌های اعتراض به وضع موجود در راستای انتظار امام مهدی چیست؟ (پرسش)
  31. شیوه ابراز اعتراض به وضع موجود در راستای انتظار امام مهدی چگونه است؟ (پرسش)
  32. منظور از عمومیت انتظار چیست؟ (پرسش)
  33. مبانی اشتیاق به فرج چیست؟ (پرسش)
  34. چگونه می‌توان انتظار را در جامعه ترویج داد؟ (پرسش)
  35. آیا مراد از انتظار تنها انتظار قلبی است؟ (پرسش)
  36. منظور از انتظار، انتظار فردی است یا انتظار امت؟ (پرسش)
  37. منظور از انتظار امام و امت چیست؟ (پرسش)
  38. شرایط انتظار واقعی چیست؟ (پرسش)
  39. انتظار عملی به چه معناست؟ (پرسش)
  40. آیا انتظار مذهب اعتراض است؟ (پرسش)
  41. آیا انتظار به معنای گوشه‌گیری و احتراز است؟ (پرسش)
  42. آیا انتظار فرج مورد اتفاق همه مسلمین است؟ (پرسش)
  43. مسئولیت اجتماعی مسلمین درباره انتظار چیست؟ (پرسش)
  44. کامل‌ترین شکل انتظار عملی برای مقدمه ظهور امام مهدی چیست؟ (پرسش)
  45. انتظار فرج با سرنوشت بشریت چه پیوندی دارد؟ (پرسش)
  46. مقصود از انتظار مسیحا چیست؟ (پرسش)
  47. منظور از انتظار ویرانگر چیست؟ (پرسش)
  48. منظور از انتظار سازنده چیست؟ (پرسش)
  49. منظور از انتظار مسئولانه چیست؟ (پرسش)
  50. منظور از انتظار غیر مسئولانه چیست؟ (پرسش)
  51. انواع برداشت از انتظار چیست؟ (پرسش)
  52. دیدگاه شیعه درباره انتظار چیست؟ (پرسش)
  53. دیدگاه آیین زرتشت درباره انتظار چیست؟ (پرسش)
  54. دیدگاه آیین هندو درباره انتظار چیست؟ (پرسش)
  55. دیدگاه یهود درباره انتظار چیست؟ (پرسش)
  56. دیدگاه مسیحیت درباره انتظار چیست؟ (پرسش)
  57. برداشت‌های نادرست از انتظار فرج چیست؟ (پرسش)
  58. علت برداشت‌های انحرافی از انتظار چیست؟ (پرسش) ‏
  59. آیا انتظار امام مهدی واجب است؟ (پرسش)
  60. عوامل ایجاد کننده انتظار چیستند؟ (پرسش)
  61. لوازم تعریف انتظار چیست؟ (پرسش)
  62. نقطه مقابل انتظار فرج چیست؟ (پرسش)
  63. رابطه انتظار با شدت گرفتاری‌ها چیست؟ (پرسش)
  64. امام مهدی منتظر چه چیزی است؟ (پرسش)
  65. آیا انتظار فرج باید با قصد قربت باشد؟ (پرسش)
  66. مراتب انتظار فرج چیست؟ (پرسش)
  67. رابطه محبت با انتظار فرج چیست؟ (پرسش)
  68. بالاترین درجه انتظار فرج امام مهدی چیست؟ (پرسش)
  69. مشاهده وقوع ظلم در زمین چگونه انتظار فرج را در مؤمن تشدید می‌کند؟ (پرسش)
  70. چه رابطه‌ای میان انتظار فرج و ایمان وجود دارد؟ (پرسش)
  71. انتظار منجی در ادوار مختلف دعوت‌های الهی چه معنایی داشته است؟ (پرسش)
  72. اندیشه انتظار موعود در اسلام چگونه است؟ (پرسش)
  73. آیا انتظار فرج افضل الاعمال است؟ (پرسش)
  74. انتظار فرج چیست و چرا بهترین عمل خوانده شده است؟ (پرسش)
  75. برداشت‌های نادرست از انتظار فرج چیست؟ (پرسش)
  76. آیا مکاتب فلسفی نیز انتظار فرج را امری ارزشی می‌‏دانند؟ (پرسش)
  77. آیا در کتاب مقدس یهود سخن از انتظار فرج به میان آمده است؟ (پرسش)
  78. مقصود از روایات مطلق در باب انتظار فرج چیست؟ (پرسش)
  79. چه امتیازی در انتظار منجی موجود است؟ (پرسش)
  80. آیا تأخیر در فرج موجب قساوت قلب می‌‏شود؟ (پرسش)
  81. آیا انتظار طولانی فرج خسته کننده و ملالت‌‏آور است؟ (پرسش)
  82. علت سختی انتظار چیست و چرا می‏‌گویند انتظار زیباست؟ زیبایی انتظار در چیست؟ (پرسش)
  83. امام مهدی در قبال منتظران و شیعیان چه عنایاتی دارند؟ (پرسش)
  84. منتظران امام مهدی که در قرن‏های گذشته بدون پاین انتظارشان فوت کرده‌اند؛ چه تضمینی وجود دارد که انتظار ما به ثمر برسد؟ (پرسش)
  85. آیا انتظار موجب انفعال جامعه نمی‌شود؟ (پرسش)
  86. فرج مردم جهان در چیست و چرا انتظار فرج فضیلت و ارزش بیشتری دارد؟ (پرسش)
  87. خاستگاه و منشأ اصلی انتظار ظهور «مصلح و نجات‏‌دهنده بزرگ» چیست؟ (پرسش)
  88. دعا برای تعجیل فرج چه تأثیری در فرج شیعیان دارد؟ (پرسش)
  89. دعای اللهم کن لولیک الحجه بن الحسن به چه منظوری خوانده می‌شود؟ (پرسش)
  90. آیات مربوط به ظهور و انتظار کدامند؟ (پرسش)
  91. انتظار در دیگر روزهای سال چگونه معنا پیدا می‏‌کند؟ (پرسش)
  92. رابطه انتظار با بهداشت روان چیست؟ (پرسش)
  93. رابطه انتظار با آینده جهان چیست؟ (پرسش)
  94. فلسفه انتظار چیست؟ (پرسش)
  95. باور به ظهور امام مهدی چگونه عامل پایداری و استقامت شیعه می‌شود؟ (پرسش)
  96. انتظار فرج چه فضیلتی دارد؟ (پرسش)
  97. جایگاه انتظار در فرهنگ شیعه چیست؟ (پرسش)
  98. چرا انتظار اهمیت و جایگاه ویژه و برجسته‌ای دارد؟ (پرسش)
  99. چرا انتظار فرج افضل اعمال است؟ (پرسش)
  100. ویژگی‌‏های منتظران واقعی در دوران غیبت چیست؟ (پرسش)
  101. انتظارات امام مهدی از منتظران چیست؟ (پرسش)
  102. چه نوع انتظاری راجح است؟ (پرسش)
  103. دانش ‏آموزان چگونه باید منتظر امام مهدی باشند؟ (پرسش)
  104. رضایت امام مهدی از چه راهی به دست می‌آید؟ (پرسش)
  105. آیا شیعیان و منتظران ظهور افزون‌بر وظایف فردی و دینی تکالیف سیاسی و اجتماعی نیز دارند؟ (پرسش)
  106. آیا برای منتظر واقعی بودن اقدام‌های سیاسی و اجتماعی خاصی باید انجام داد؟ (پرسش)
  107. وظایف ما در دوران غیبت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
  108. چه تناسبی میان انتظار موعود و مبارزه با فساد وجود دارد؟ آیا انتظار به معنای ساکت ماندن نیست؟ (پرسش)
  109. چه مقام و منزلتی در روایات برای منتظران بیان شده است؟ (پرسش)
  110. جامعه منتظر دارای چه ویژگی‌هایی است؟ (پرسش)
  111. انتظارات امام مهدی از منتظران چیست؟ (پرسش)
  112. صرف‏‌نظر از وظایف شخصی در قبال امام مهدی وظایف خود انسان منتظر به‌طور کلی چیست؟ (پرسش)
  113. منتظران برجسته همچون علما باید چه عملکردی داشته باشند؟ (پرسش)
  114. منتظران راستین امام مهدی دارای چه فضیلت و منزلتی هستند؟
  115. منتظران برجسته همچون علما باید چه عملکردی داشته باشند؟ (پرسش)
  116. در روایات چه پاداشی برای منتظران امام مهدی بیان شده است؟ (پرسش)
  117. ویژگی‏های منتظران واقعی در این دوران چیست؟ (پرسش)
  118. آیا تنها انتظار فرج برای ظهور امام مهدی کافی است؟ (پرسش)
  119. ویژگی‌های انتظار فرج چیست؟ (پرسش)
  120. ویژگی‌های فرهنگ انتظار در ابعاد اعتقادی چیست؟ (پرسش)
  121. ویژگی‌های فرهنگ انتظار در ابعاد علمی و اخلاقی چیست؟ (پرسش)
  122. فواید و آثار انتظار چیست؟ (پرسش)
  123. آثار فردی انتظار امام مهدی چیست؟ (پرسش)
  124. آثار اجتماعی انتظار امام مهدی چیست؟ (پرسش)
  125. آثار تربیتی انتظار چیست؟ (پرسش)
  126. چرا انتظار فرج امام مهدی موجب گشایش می‌شود؟ (پرسش)
  127. عنصر انتظار چگونه در آمادگی نظامی منتظران تأثیر دارد؟ (پرسش)
  128. چگونه روحیه انتظار را در خود تقویت کنیم؟ (پرسش)
  129. آیا انتظار فرج منشأ فرج‌های مادی برای منتظر خواهد بود؟ (پرسش)
  130. انتظار چه ابعادی دارد؟ (پرسش)
  131. ابعاد اعتقادی انتظار فرج چیست؟ (پرسش)
  132. ابعاد عملی انتظار فرج چیست؟ (پرسش)

منابع

  1. مکارم شیرازی، ناصر، حکومت جهانی مهدی
  2. جوادی آملی، عبدالله، ادب فنای مقربان ج۹
  3. جوادی آملی، عبدالله، امام مهدی موجود موعود
  4. خاتمی، سید احمد، انتظار مسئولانه، ماهنامه پاسدار اسلام
  5. محمدی، مسلم، فرهنگ اصطلاحات علم کلام
  6. زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵ ج۲
  7. موسوی‌نسب، سید جعفر، دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان
  8. سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت
  9. سلیمیان، خدامراد، نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی
  10. سلیمیان، خدامراد، مؤلفه‌­های انتظار توان­مند از نگاه روایات معصومین، گفتمان مهدویت مقاله‌های گفتمان هشتم ج۱
  11. سلیمیان، خدامراد، انتظار و منتظران، معارف مهدویت
  12. بنی‌هاشمی، سید محمد، انتظار فرج
  13. مطهری، مرتضی، قیام و انقلاب مهدی از دیدگاه فلسفه تاریخ
  14. فروهی، ناصر، مقاله «انتظار»، دانشنامه کلام اسلامی ج۱
  15. پژوهشکده علوم اسلامی امام صادق (ع)، فرهنگ شیعه
  16. محمد‌هاشمی، عبدالله، فرهنگ انتظار زمینه‌ساز تحقق جامعه مهدوی، فصلنامه پیام
  17. مهدوی‌فرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار
  18. کارگر، رحیم، مهدویت پیش از ظهور
  19. موسوی، سید مهدی، تربیت سیاسی در پرتو انتظار، فصلنامه مشرق موعود
  20. آذربایجانی، مسعود، رابطه انتظار و بهداشت روان، گفتمان مهدویت سخنرانی و مقاله‌های گفتمان چهارم
  21. نصیری، علی، انتظار موعود
  22. حکیمی، محمد، عصر زندگی
  23. صادقی، مصطفی، تحلیل تاریخی نشانه‌های ظهور
  24. ابراهیمی، زهرا، نگاهی به انتظار و ظهور منجی از منظر ادیان توحیدی
  25. طاووسی، سکینه، انتظار از دیدگاه اهل بیت

پانویس

  1. ↑ دهخدا، علی اکبر، لغتنامه، ذیل کلمه انتظار؛ معین، محمد، فرهنگ فارسی، ذیل کلمه انتظار؛ ابن منظور، لسان العرب، ج ۵، ص ۲۱۹.
  2. ↑ ر.ک: جوادی آملی، عبدالله، امام مهدی موجود موعود، ص۱۸۴؛ بنی‌هاشمی، سید محمد، انتظار فرج، ص۲۷؛ زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵ ج۲، ص۲۴۱ ـ ۲۴۲؛ موسوی‌نسب، سید جعفر، دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص۳۲۱؛ سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص ۱۸۸ـ ۱۸۹.
  3. ↑ ر.ک: طاووسی، سکینه، انتظار از دیدگاه اهل بیت، ص۷۷-۷۸.
  4. ↑ ر.ک: طاووسی، سکینه، انتظار از دیدگاه اهل بیت، ص۱۹-۲۱.
  5. ↑ ر.ک: ابراهیمی، زهرا، نگاهی به انتظار و ظهور منجی از منظر ادیان توحیدی، ص۷۷-۷۹.
  6. ↑ ر.ک: صادقی، مصطفی؛ تحلیل تاریخی نشانه‌های ظهور، ص۷۹- ۸۱.
  7. ↑ «پس او و همراهان او را با بخشایشی از خویش رهایی بخشیدیم و ریشه کسانی را که نشانه‌های ما را دروغ شمردند و مؤمن نبودند برکندیم» سوره اعراف، آیه ۷۲.
  8. ↑ «و به خداوند سوگند می‌خورند که از شمایند در حالی که از شما نیستند امّا آنان گروهی هستند که می‌هراسند» سوره توبه، آیه ۵۶.
  9. ↑ «بگو آیا برای ما جز یکی از دو نکویی را انتظار دارید؟ و ما برای شما انتظار داریم که خداوند شما را از سوی خویش یا به دست ما به عذابی دچار فرماید پس چشم به راه باشید که ما نیز با شما چشم به راهیم» سوره توبه، آیه ۵۲.
  10. ↑ بحارالانوار، ج۵۲، ص۱۱۰ و ۱۲۷؛ ج ۱۳، ص۲۷۹.
  11. ↑ فروهی، ناصر، مقاله «انتظار»، دانشنامه کلام اسلامی ج۱، ص ۴۹۶.
  12. ↑ «قَالَ إِنَّ بَعْدَ الْحَسَنِ ابْنُهُ الْقَائِمُ بِالْحَقِّ الْمُنْتَظَرُ فَقُلْتُ لَهُ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ وَ لِمَ سُمِّیَ الْقَائِمَ قَالَ لِأَنَّهُ یَقُومُ بَعْدَ مَوْتِ ذِکْرِهِ وَ ارْتِدَادِ أَکْثَرِ الْقَائِلِینَ بِإِمَامَتِهِ فَقُلْتُ لَهُ وَ لِمَ سُمِّیَ الْمُنْتَظَرَ قَالَ لِأَنَّ لَهُ غَیْبَةً یَکْثُرُ أَیَّامُهَا وَ یَطُولُ أَمَدُهَا فَیَنْتَظِرُ خُرُوجَهُ الْمُخْلِصُونَ وَ یُنْکِرُهُ الْمُرْتَابُونَ وَ یَسْتَهْزِئُ بِهِ الْجَاحِدُونَ وَ یَکْذِبُ فِیهَا الْوَقَّاتُونَ وَ یَهْلِکُ فِیهَا الْمُسْتَعْجِلُونَ وَ یَنْجُو فِیهَا الْمُسْلِمُونَ»؛ خزاز قمی، علی بن محمد بن علی، کفایة الأثر، ص۲۸۴؛ شیخ صدوق، کمال الدین، ج۲، ص۳۷۸.
  13. ↑ «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص): «أَفْضَلُ أَعْمَالِ أُمَّتِی انْتِظَارُ فَرَجِ اللَّهِ»؛ شیخ صدوق، عیون أخبار الرضا (ع)، ج۲، ص۳۶.
  14. ↑ ر.ک: محمدی، مسلم، فرهنگ اصطلاحات علم کلام، ص ۴۴؛ پژوهشکده علوم اسلامی امام صادق (ع)، فرهنگ شیعه، ص ۱۳۵؛ مکارم شیرازی، ناصر، حکومت جهانی مهدی، ص ۸۵.
  15. ↑ ر.ک: خاتمی، سید احمد، انتظار مسئولانه، ماهنامه پاسدار اسلام.
  16. ↑ ر.ک: مکارم شیرازی، ناصر، حکومت جهانی مهدی، ص ۸۵؛ محمدی، مسلم، فرهنگ اصطلاحات علم کلام، ص ۴۴؛ پژوهشکده علوم اسلامی امام صادق (ع)، فرهنگ شیعه، ص ۱۳۵.
  17. ↑ ر.ک: محمد‌هاشمی، عبدالله، فرهنگ انتظار زمینه‌ساز تحقق جامعه مهدوی، ص ۲۷؛ سلیمیان، خدامراد، مؤلفه‌­های انتظار توان­مند از نگاه روایات معصومین؛ مهدوی‌فرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۸۵-۸۹؛ کارگر، رحیم، مهدویت پیش از ظهور، ص ۱۹۹، ۲۰۲.
  18. ↑ «ای فرزندان من! بروید و از یوسف و برادرش خبر گیرید و از رحمت خداوند نومید نگردید» سوره یوسف، آیه 87.
  19. ↑ برقی، احمد بن محمد بن خالد، المحاسن، ج۱، ص۲۷۸؛ شیخ صدوق، کمال الدین، ج۲، ص۶۴۴؛ مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۵۲، ص۱۲۶.
  20. ↑ ر.ک: مطهری، مرتضی، قیام و انقلاب مهدی از دیدگاه فلسفه تاریخ، ص۱۴؛ سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص۱۵۹-۱۶۸.
  21. ↑ امام صادق (ع) پس از گواهی به یگانگی خدای سبحان و ایمان به نبوت رسول خدا (ص) و اعتراف به وحیانی بودن قرآن کریم و اقرار به ولایت امامان معصوم (ع)، انتظار ظهور قائم اهل بیت (ع) را مایه دین‌داری خداپسندانه دانست و سبب پذیرش اعمال بندگان برشمرد (نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبه، ص ۲۰۰).
  22. ↑ ر.ک: جوادی آملی، عبدالله، ادب فنای مقربان ج۹، ص۳۶۹، ۳۷۱؛ کارگر، رحیم، مهدویت پیش از ظهور، ص ۱۹۹، ۲۰۲؛ زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵ ج۲، ص۲۴۲؛ سلیمیان، خدامراد، نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی، ص۶۸ و پرسمان مهدویت، ص ۱۹۹- ۲۱۲.
  23. ↑ ر.ک: موسوی، سید مهدی، تربیت سیاسی در پرتو انتظار، ص۳۸-۳۹؛ سلیمیان، خدامراد، انتظار و منتظران، ص۱۹۷ـ ۱۹۸ و نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی، ص۶۸؛ مهدوی‌فرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۱۱۸ـ ۱۳۵؛ آذربایجانی، مسعود، رابطه انتظار و بهداشت روان، ص۷۵؛ نصیری، علی، انتظار موعود، ص۴۹-۵۹.
  24. ↑ ر.ک: حکیمی، محمد، عصر زندگی، ۲۷۴- ۲۶۳؛ پژوهشکده علوم اسلامی امام صادق (ع)، فرهنگ شیعه، ص ۱۳۶-۱۳۷.
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=انتظار_ظهور_امام_مهدی&oldid=1316651»