جمعه

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۶ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۴:۲۱ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • جمعه، روز پایانی هفته، مورد احترام مسلمانان و یکی از اعیاد مهم آنان است. به عقیده برخی، جمعه از آن‏رو جمعه نامیده شده است که در آن جهت نماز اجتماع می‌‏کنند[۱]. اهمیت شب و روز جمعه، در احادیث بسیاری بیان شده و اعمال و ادعیه فراوانی برای آن مقرر گشته است.
  • از مهم‏ترین اعمال مؤمنان در روز جمعه، توجه به حضرت مهدی(ع)‏ و انتظار فرج آن بزرگوار است.
  • در این رو، زیارت آن حضرت و دعا برای تعجیل فرج او مستحب است؛ زیرا طبق برخی از روایات و زیارات، امید ظهور آن حضرت در روز جمعه بیش از سایر روزها است[۲].
  • امام صادق(ع) در این‏ باره فرموده است: "و قائم ما اهل بیت در روز جمعه خروج می‌‏کند"[۳]
  • همچنین در روایاتی آمده است: "روزی که پیامبر اکرم(ص) حضرت علی(ع) را در غدیر خم نصب فرمود، جمعه بود و روز قیام قائم(ع) جمعه خواهد بود و روز برپایی رستاخیز جمعه خواهد بود.
  • البته بین این سه رخداد عظیم، وجوه مشترک فراوانی وجود دارد. از ویژگی‌‏های دیگر این روز با عظمت، آن است که حضرت مهدی(ع)‏ در آن روز شریف پای به عرصه گیتی نهاد[۴][۵].
  • نام آخرین روز هفته نزد مسلمانان است، مانند شنبه نزد یهود و یکشنبه نزد نصاری؛ و در روایات، روز ظهور حضرت مهدی (ع) است[۶].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. راغب اصفهانی، مفردات
  2. ر. ک: محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۹۹، ص ۲۱۵
  3. ر. ک: محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۹۹، ص ۲۱۵
  4. " وَ كَانَ الْيَوْمُ الَّذِي نَصَبَ فِيهِ- رَسُولُ اللَّهِ (ص) أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ (ع)- بِغَدِيرِ خُمٍ‏ يَوْمَ‏ الْجُمُعَةِ وَ قِيَامُ‏ الْقَائِمِ‏ (ع) يَكُونُ فِي يَوْمِ الْجُمُعَةِ وَ تَقُومُ الْقِيَامَةُ فِي يَوْمِ الْجُمُعَة‏‏‏‏‏‏‏‏"شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج ۱، ص ۴۲۲، م ۱۲۴۱
  5. سلیمیان، خدامراد،فرهنگ‌نامه مهدویت، ص:۱۶۱ - ۱۶۲.
  6. مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۳۹.