موعود مسیحیت

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Saqi (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۹ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۲۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • دین مسیحیت- به ویژه از دیدگاه مسائل معرفتی و شناختی- ادامه دین یهود است. منبع اصلی دینی و فرهنگی آن، عهد عتیق است که همان کتاب مقدس یهودیان است؛ بنابراین هرچه درباره دین یهود گفته شود، تقریبا درباره دین مسیحیت نیز صدق می‏‌کند. افزون بر آنچه در متون یهودی مورد اشاره قرار گرفته، در کتاب‌‏های ویژه مسیحیت نیز، بشارت‏‌های بیشتر و روشن‏‌تری، در باره موعود آخر الزمان، نقل شده است؛ زیرا:
  1. با ظهور حضرت مسیح(ع)، زمان در مقیاس کلی، به ظهور حضرت مهدی(ع)‏ نزدیک‌‏تر شده است.
  2. تحریف کمتری در این آثار پدید آمده است؛ زیرا از دوره نزول آثار مقدس یهود، زمان بسیار بیشتری می‏‌گذرد، تا دوره کتاب مقدس مسیحیت. این امر، باعث شده است دست تحریف و پوشیده‏‌داری، در این آثار، به اندازه آثار یهود فرصت کار نیابد؛ اگرچه دانشمندان مسیحی نیز در این‏ باره کوشش بسیار کردند و در تأیید یا رد انجیل‌‏ها، به این مسائل نیز توجه داشتند و انجیل برنابا را کمتر تأیید می‌‏کردند[۱].
  • اکنون به چند کتاب که در آن‏ها بشارت‏هایی درباره ظهور منجی آمده است، اشاراتی می‌‏شود:
  1. انجیل متی‏: و چون فرزند انسان در جلال خود خواهد آمد، با جمیع ملائکه مقدسه بر کرسی بزرگی خود قرار خواهد گرفت. همه قبایل نزد وی جمع خواهند شد و آن‏ها را از همدیگر جدا خواهد کرد؛ چنان‏‌که شبانی میش‏ها را از بزها جدا کند ....[۲]
  2. انجیل لوقا: پس بایست که بسته باشد کمرهای شما و افروخته باشد چراغ‏‌های شما و خود باشید مانند آن کسانی که انتظار می‌‏کشند آقای خود را که کی از عروسی بازآید که چون آید و در زند، دفعتا در را گشایند. خوشا به حال آن نوکران که چون آقا آید، بیدار یابد آن‏ها را و من به شما می‏‌گویم که به درستی کمر خود را بسته آن‏ها را نشانید و نزدشان آمده آنان را خدمت خواهد نمود[۳].
  3. انجیل مرقس‏: و بر حقیقت آن روز و آن ساعت - سوای پدر- نه ملائکه آسمان و نه فرزند، هیچ‏کس مطلع نیست. احتیاط نمایید که با حذر باشید و دعا نمایید؛ زیرا از هنگام رسیدن آن زمان مطلع نیستید؛ چنانچه شخصی به سفر بعیدی رفته و خانه خود را گذاشته و ملازمان خود را قدرت داده و هرکس را به شغل خاص مقرر فرموده و دربان را به بیدار بودن امر فرموده است. پس بیدار باشید از آن‏جا که نمی‌‏دانید بزرگ خانه چه وقت خواهد آمد. در شام یا نصف شب یا وقت بانگ خروس یا صبح؛ مبادا که ناگاه آمده، شما را در خواب یابد و آنچه من به شما می‌‏گویم، به همه می‌‏گویم بیدار باشید[۴].
  4. مکاشفات یوحنّا؛ چنانچه پدر در ذات خود زندگانی دارد، به پسر نیز داده است که او در ذات خود زندگانی داشته باشد و قدرت به او داده است که هم حکم‏رانی بکند، به علت آن‏که فرزند انسان است[۵][۶].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. محمد رضا حکیمی، خورشید مغرب، ص ۵۲- ۵۸.
  2. کتاب مقدس، انجیل متی، باب بیست و پنجم، ص ۶۰، بندهای ۳۱- ۳۳
  3. کتاب مقدس، انجیل لوقا، ص ۱۵۴، باب دوازدهم، بندهای ۳۵- ۳۷
  4. کتاب مقدس، انجیل مرقس، باب سیزدهم، بندهای ۳۲- ۳۷
  5. کتاب مقدس، انجیل یوحنا، باب پنجم، بندهای ۲۶- ۲۸
  6. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص: ۴۲۶ - ۴۲۸.