جز
جایگزینی متن - 'لام' به 'لام'
جز (جایگزینی متن - 'ضمیر' به 'ضمیر') |
جز (جایگزینی متن - 'لام' به 'لام') |
||
| خط ۱۹۳: | خط ۱۹۳: | ||
نیز فی قوله تعالی: {{متن قرآن|فَإِنَّهَا مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ}}، فرموده: البته، [[تعظیم]] و بزرگ داشتن آن، از [[افعال]] کسانی است که دارای تقوای [[قلوب]] هستند<ref>کشاف، ج۳، ص۱۳-۱۴.</ref>. | نیز فی قوله تعالی: {{متن قرآن|فَإِنَّهَا مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ}}، فرموده: البته، [[تعظیم]] و بزرگ داشتن آن، از [[افعال]] کسانی است که دارای تقوای [[قلوب]] هستند<ref>کشاف، ج۳، ص۱۳-۱۴.</ref>. | ||
همین‌طور فی قوله تعالی: {{متن قرآن|وَأَلْزَمَهُمْ كَلِمَةَ التَّقْوَى}}، فرموده: {{متن قرآن|كَلِمَةَ التَّقْوَى}}، {{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ}} و {{متن حدیث|مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ}} است<ref>کشاف، ج۳، ص۵۴۹.</ref>. | همین‌طور فی قوله تعالی: {{متن قرآن|وَأَلْزَمَهُمْ كَلِمَةَ التَّقْوَى}}، فرموده: {{متن قرآن|كَلِمَةَ التَّقْوَى}}، {{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ}} و {{متن حدیث|مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ}} است<ref>کشاف، ج۳، ص۵۴۹.</ref>. | ||
فی قوله تعالی: {{متن قرآن|امْتَحَنَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ لِلتَّقْوَى}} هم فرموده: البته، آنان [[صابران]] بر تقوا، اقویا بر [[تحمل]] سختی‌های آن هستند، یا این که [[امتحان]] را در موضع [[معرفت]] قرار داد؛ برای این که تحقق شیء به امتحان آن است؛ مثل اینکه گفته شده: {{عربی|عرف الله قلوبهم للتقوی}}، و | فی قوله تعالی: {{متن قرآن|امْتَحَنَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ لِلتَّقْوَى}} هم فرموده: البته، آنان [[صابران]] بر تقوا، اقویا بر [[تحمل]] سختی‌های آن هستند، یا این که [[امتحان]] را در موضع [[معرفت]] قرار داد؛ برای این که تحقق شیء به امتحان آن است؛ مثل اینکه گفته شده: {{عربی|عرف الله قلوبهم للتقوی}}، و لام متعلق به محذوف است<ref>کشاف، ج۳، ص۵۵۷.</ref>. | ||
هم‌چنین فی قوله تعالی: {{متن قرآن|هُوَ أَهْلُ التَّقْوَى وَأَهْلُ الْمَغْفِرَةِ}}، فرموده: او سزاوار است به این که بنده‌هایش از او [[پروا]] کنند، و از [[عذاب]] او بترسند، پس [[ایمان]] بیاورند و [[اطاعت]] کنند، و سزاوار است، هنگامی که آنان ایمان آوردند و اطاعت کردند، آنان را مورد [[مغفرت]] و [[آمرزش]] قرار دهد<ref>کشاف، ج۴، ص۱۸۸.</ref>. | هم‌چنین فی قوله تعالی: {{متن قرآن|هُوَ أَهْلُ التَّقْوَى وَأَهْلُ الْمَغْفِرَةِ}}، فرموده: او سزاوار است به این که بنده‌هایش از او [[پروا]] کنند، و از [[عذاب]] او بترسند، پس [[ایمان]] بیاورند و [[اطاعت]] کنند، و سزاوار است، هنگامی که آنان ایمان آوردند و اطاعت کردند، آنان را مورد [[مغفرت]] و [[آمرزش]] قرار دهد<ref>کشاف، ج۴، ص۱۸۸.</ref>. | ||