حدیث یوم‌الدار: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '، ص:' به '، ص') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*در اوایل [[بعثت]] [[پیامبر]]، وقتی آیۀ {{متن قرآن|وَأَنذِرْ عَشِيرَتَكَ الأَقْرَبِينَ}}<ref>سوره شعراء آیه ۲۱۴</ref> نازل شد و آن حضرت مأمور گشت که خویشاوندان خود را به [[اسلام]] دعوت کند، در خانۀ خود یا خانۀ [[ابوطالب]] جلسه‌ای برگزار کرد و چهل نفر را دعوت فرمود و ضمن طعام دادن به آنان، دعوت خود را مطرح کرد و فرمود: هریک از شما که در ایمان آوردن پیشقدم شود و [[اسلام]] را بپذیرد، او برادرم، وصیّ، جانشین من و ولیّ مؤمنان است. از حاضران کسی پاسخ مثبت نداد. تنها [[امام علی|علی]]{{ع}} بود که برخاست و ایمان و پذیرش خود را اعلام کرد. [[پیامبر]] نیز فرمود: این برادر من، وصیّ من و خلیفه من بین شماست: {{عربی|إنّ هذا أخی و وصیّی و خلیفتی فیکم، فاسمعوا له و أطیعوا}}، آن گروه خنده کنان و از روی استهزاء برخاستند و به ابوطالب می‌گفتند: تو را دستور داده که از پسرت اطاعت کنی!<ref>الغدیر، ج ۲ ص ۲۷۸ و ج ۹ ص ۹۳،۱۳۰،۲۱۸،۳۳۸، اعیان الشیعه، ج ۱ ص ۲۷۳، موسوعة الامام علی بن ابی طالب، ج ۱ ص ۱۴۵، کتاب یوم الدار، سیّد طالب الحسینی الرفاعی، دانشنامۀ امام علی، ج ۱۰ ص ۲۷۰ و ج ۳ ص ۱۴۶، دانشنامۀ امیر المؤمنین، ج ۲ ص ۲۶</ref> این حدیث و نقل تاریخی با عبارت‌های گوناگون در منابع فراوان شیعی و عامّه نقل شده است. چون در خانۀ [[ابوطالب]] یا [[پیامبر]] بوده، به حدیث الدّار یا یوم الدّار شهرت یافته است. چون پس از نزول آیۀ انذار خویشاوندان بوده، به آن حدیث الإنذار هم می‌گویند. دعوت [[پیامبر]] تنها بر ایمان آوردن نبود، بلکه همکاری در دعوت دینی و پشتیبانی هم بود، چون فرمود: {{عربی|"أیّکم یوازرنی علی هذا الأمر علی أن یکون أخی..."}}<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۲۲۳.</ref>. | *در اوایل [[بعثت]] [[پیامبر]]، وقتی آیۀ {{متن قرآن|وَأَنذِرْ عَشِيرَتَكَ الأَقْرَبِينَ}}<ref>سوره شعراء آیه ۲۱۴</ref> نازل شد و آن حضرت مأمور گشت که خویشاوندان خود را به [[اسلام]] دعوت کند، در خانۀ خود یا خانۀ [[ابوطالب]] جلسه‌ای برگزار کرد و چهل نفر را دعوت فرمود و ضمن طعام دادن به آنان، دعوت خود را مطرح کرد و فرمود: هریک از شما که در ایمان آوردن پیشقدم شود و [[اسلام]] را بپذیرد، او برادرم، وصیّ، جانشین من و ولیّ مؤمنان است. از حاضران کسی پاسخ مثبت نداد. تنها [[امام علی|علی]]{{ع}} بود که برخاست و ایمان و پذیرش خود را اعلام کرد. [[پیامبر]] نیز فرمود: این برادر من، وصیّ من و خلیفه من بین شماست: {{عربی|إنّ هذا أخی و وصیّی و خلیفتی فیکم، فاسمعوا له و أطیعوا}}، آن گروه خنده کنان و از روی استهزاء برخاستند و به ابوطالب می‌گفتند: تو را دستور داده که از پسرت اطاعت کنی!<ref>الغدیر، ج ۲ ص ۲۷۸ و ج ۹ ص ۹۳،۱۳۰،۲۱۸،۳۳۸، اعیان الشیعه، ج ۱ ص ۲۷۳، موسوعة الامام علی بن ابی طالب، ج ۱ ص ۱۴۵، کتاب یوم الدار، سیّد طالب الحسینی الرفاعی، دانشنامۀ امام علی، ج ۱۰ ص ۲۷۰ و ج ۳ ص ۱۴۶، دانشنامۀ امیر المؤمنین، ج ۲ ص ۲۶</ref> این حدیث و نقل تاریخی با عبارت‌های گوناگون در منابع فراوان شیعی و عامّه نقل شده است. چون در خانۀ [[ابوطالب]] یا [[پیامبر]] بوده، به حدیث الدّار یا یوم الدّار شهرت یافته است. چون پس از نزول آیۀ انذار خویشاوندان بوده، به آن حدیث الإنذار هم می‌گویند. دعوت [[پیامبر]] تنها بر ایمان آوردن نبود، بلکه همکاری در دعوت دینی و پشتیبانی هم بود، چون فرمود: {{عربی|"أیّکم یوازرنی علی هذا الأمر علی أن یکون أخی..."}}<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۲۲۳.</ref>. | ||
*[[پیامبر خدا]] بر اساس [[آیه]]: {{متن قرآن|وَأَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ}}<ref>«و نزدیک‌ترین خویشاوندانت را بیم ده!» سوره شعراء، آیه ۲۱۴.</ref> [[مأمور]] می‌شود [[خویشان]] خود را به [[اسلام]] [[دعوت]] کند<ref>برای آگاهی از روایات گوناگون مربوط به «روز هشدار (یوم الإنذار)»، به منابع تاریخی از جمله: تاریخ‌الطبری، ج ۲، ص ۳۱۹ مراجعه شود. نیز، ر.ک: الصحیح من سیرة النبی الأعظم، ج ۳، ص ۶۱، با منابع بسیار.</ref>. چون آنان با [[دعوت پیامبر]] {{صل}} گرد می‌آیند، او می‌کوشد با فراهم آوردن مقدمات، زمینه را برای رساندن و فهماندن [[پیام]] اصلی به جمع حاضر، آماده گرداند. پس می‌فرماید: {{متن حدیث|"فَأَيُّكُمْ يُوَازِرُنِي عَلَى هَذَا اَلْأَمْرِ عَلَى أَنْ يَكُونَ أَخِي وَ وَصِيِّي وَ خَلِيفَتِي فِيكُمْ "}}<ref>المناقب، ابن شهرآشوب، ج ۱، ص ۳۰۶.</ref>. کدامتان مرا بر این کار، [[یاری]] می‌دهد تا برادر و [[وصی]] و [[جانشین]] من در میان شما<ref>در برخی نقل‌ها به‌جای «در میان‌شما»، «پس‌از من» آمده است.</ref> باشد؟ در آن جمع، تنها کسی که به این فراخوان، پاسخ مثبت می‌دهد، [[علی]] {{ع}} است. [[پیامبر خدا]] پس از آن پاسخ مثبت، می‌فرماید: {{متن حدیث|"إِنَّ هَذَا أَخِی وَ وَصِیی وَ خَلِیفَتِی فِیكُمْ فَاسْمَعُوا لَهُ وَأَطِیعُوا"}}<ref>المناقب، ابن شهرآشوب، ج ۱، ص ۳۰۶.</ref>. این، برادر و [[وصی]] و جانشینم در میان شماست. پس، گوش‌به‌فرمان و [[مطیع]] او باشید. و بدین سان، [[پیامبر]] {{صل}} در آغازین روز [[دعوت]] علنی، [[ولایت]] و [[امامت علی]] {{ع}} و نیز دستْ‌یاری او را در [[رسالت]] خویش، رقم می‌زند<ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]]، ص ۱۰۴.</ref>. | |||
== جستارهای وابسته == | ==جستارهای وابسته == | ||
{{مدخل امام علی}} | |||
== پرسش‌های وابسته == | |||
*[[نسب امام علی چیست؟ (پرسش)]] | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
* [[پرونده:1368987.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|'''فرهنگ غدیر''']]. | * [[پرونده:1368987.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|'''فرهنگ غدیر''']]. | ||
* [[پرونده:13681148.jpg|22px]] [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین (کتاب)|'''گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین''']]. | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۲۹: | خط ۳۳: | ||
[[رده:حدیث یوم‌الدار]] | [[رده:حدیث یوم‌الدار]] | ||
[[رده:مدخل فرهنگ غدیر]] | [[رده:مدخل فرهنگ غدیر]] | ||
[[رده:مدخل گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین]] | |||
[[رده:اتمام لینک داخلی]] | |||
[[رده:مدخل]] | |||
نسخهٔ ۳ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۱۳:۲۲
 | این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید. |
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل حدیث یوم‌الدار (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
به این حدیث، حدیث الدار و حدیث بدء الدعوة و حدیث العشیره هم گفته می‌شود و یکی از فضایل علی بن ابی طالب(ع) و دلایل امامت اوست[۱].
مقدمه
- در اوایل بعثت پیامبر، وقتی آیۀ ﴿وَأَنذِرْ عَشِيرَتَكَ الأَقْرَبِينَ﴾[۲] نازل شد و آن حضرت مأمور گشت که خویشاوندان خود را به اسلام دعوت کند، در خانۀ خود یا خانۀ ابوطالب جلسه‌ای برگزار کرد و چهل نفر را دعوت فرمود و ضمن طعام دادن به آنان، دعوت خود را مطرح کرد و فرمود: هریک از شما که در ایمان آوردن پیشقدم شود و اسلام را بپذیرد، او برادرم، وصیّ، جانشین من و ولیّ مؤمنان است. از حاضران کسی پاسخ مثبت نداد. تنها علی(ع) بود که برخاست و ایمان و پذیرش خود را اعلام کرد. پیامبر نیز فرمود: این برادر من، وصیّ من و خلیفه من بین شماست: إنّ هذا أخی و وصیّی و خلیفتی فیکم، فاسمعوا له و أطیعوا، آن گروه خنده کنان و از روی استهزاء برخاستند و به ابوطالب می‌گفتند: تو را دستور داده که از پسرت اطاعت کنی![۳] این حدیث و نقل تاریخی با عبارت‌های گوناگون در منابع فراوان شیعی و عامّه نقل شده است. چون در خانۀ ابوطالب یا پیامبر بوده، به حدیث الدّار یا یوم الدّار شهرت یافته است. چون پس از نزول آیۀ انذار خویشاوندان بوده، به آن حدیث الإنذار هم می‌گویند. دعوت پیامبر تنها بر ایمان آوردن نبود، بلکه همکاری در دعوت دینی و پشتیبانی هم بود، چون فرمود: "أیّکم یوازرنی علی هذا الأمر علی أن یکون أخی..."[۴].
- پیامبر خدا بر اساس آیه: ﴿وَأَنْذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ﴾[۵] مأمور می‌شود خویشان خود را به اسلام دعوت کند[۶]. چون آنان با دعوت پیامبر (ص) گرد می‌آیند، او می‌کوشد با فراهم آوردن مقدمات، زمینه را برای رساندن و فهماندن پیام اصلی به جمع حاضر، آماده گرداند. پس می‌فرماید: «"فَأَيُّكُمْ يُوَازِرُنِي عَلَى هَذَا اَلْأَمْرِ عَلَى أَنْ يَكُونَ أَخِي وَ وَصِيِّي وَ خَلِيفَتِي فِيكُمْ "»[۷]. کدامتان مرا بر این کار، یاری می‌دهد تا برادر و وصی و جانشین من در میان شما[۸] باشد؟ در آن جمع، تنها کسی که به این فراخوان، پاسخ مثبت می‌دهد، علی (ع) است. پیامبر خدا پس از آن پاسخ مثبت، می‌فرماید: «"إِنَّ هَذَا أَخِی وَ وَصِیی وَ خَلِیفَتِی فِیكُمْ فَاسْمَعُوا لَهُ وَأَطِیعُوا"»[۹]. این، برادر و وصی و جانشینم در میان شماست. پس، گوش‌به‌فرمان و مطیع او باشید. و بدین سان، پیامبر (ص) در آغازین روز دعوت علنی، ولایت و امامت علی (ع) و نیز دستْ‌یاری او را در رسالت خویش، رقم می‌زند[۱۰].
جستارهای وابسته
- آخرین خطبه امام علی
- شهادت آرزوی امام علی
- پدر امام علی
- از ذو قار تا بصره
- ازدواج امام علی
- امارت امام علی در حدیث
- امامت امام علی در حدیث
- انواع دانش‌های امام علی
- انگیزه‌های دشمنی با امام علی
- ایثار امام علی در شب هجرت
- بازگشت خورشید برای امام علی
- اقدامات امام علی در جنگ بدر
- بیعت با امام علی
- اقدامات امام علی در جنگ تبوک
- ترور امام علی
- توطئه برای ترور امام علی
- جایگاه علمی امام علی
- اقدامات امام علی در جنگ احد
- اقدامات امام علی در جنگ بنی قریظه
- اقدامات امام علی در جنگ بنی نضیر
- اقدامات امام علی در جنگ حنین
- خبر دادن پیامبر از شهادت علی
- خلافت امام علی در حدیث
- اقدامات امام علی در جنگ خندق
- اقدامات امام علی در جنگ خیبر
- داوری‌های امام علی
- دشمنان امام علی
- دعاهای پیامبر خاتم برای امام علی
- دلایل تنهایی امام علی
- حب امام علی
- رویارویی امام علی با ناکثین
- زیان‌های دشمنی با امام علی
- سیاست‌های اجتماعی امام علی
- سیاست‌های اداری امام علی
- سیاست‌های اقتصادی امام علی
- سیاست‌های امنیتی امام علی
- سیاست‌های جنگی امام علی
- سیاست‌های حکومتی امام علی
- سیاست‌های فرهنگی امام علی
- سیاست‌های قضایی امام علی
- سیمای امام علی
- شکست بت‌ها توسط امام علی
- شکایت امام علی از نافرمانی یارانش
- عصمت امام علی در حدیث
- علم امام علی در حدیث
- امام علی از زبان اهل بیت
- امام علی از زبان دشمنانش
- امام علی از زبان قرآن
- امام علی از زبان همسران پیامبر
- امام علی از زبان پیامبر
- امام علی از زبان یارانش
- امام علی از زبان یاران پیامبر
- امام علی از زبان خودش
- غلو در دوست داشتن امام علی
- اقدامات امام علی در ماجرای فتح مکه
- فرزندان امام علی
- لقب‌های امام علی
- مأموریت امام علی
- محبوبیت امام علی
- محدودیت‌های امام علی در انتخاب کارگزاران
- هشدار امام علی به یارانش درباره نافرمانی
- نافرمانی سپاه امام علی
- نام‌های امام علی
- نسب امام علی
- نیرنگ‌های دشمنان امام علی
- هدایت امام علی در حدیث
- وراثت امام علی در حدیث
- وصایت امام علی در حدیث
- ولادت امام علی
- ولایت امام علی در حدیث
- ویژگی‌های اخلاقی امام علی
- ویژگی‌های اعتقادی امام علی
- ویژگی‌های امام علی
- ویژگی‌های جنگی امام علی
- ویژگی‌های دشمنان امام علی
- ویژگی‌های دوستداران امام علی
- ویژگی‌های سیاسی امام علی
- ویژگی‌های عملی امام علی
- پذیرفته شدن دعاهای امام علی
- پرورش امام علی
- پس از شهادت امام علی
- پیشگویی امام علی
- کارگزاران امام علی
- کنیه‌های امام علی
- کین‌ورزی به امام علی
- یاران امام علی
- یاری خواستن امام علی از کوفیان
- یوم‌الدار
پرسش‌های وابسته
منابع
پانویس
با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۲۳.
- ↑ سوره شعراء آیه ۲۱۴
- ↑ الغدیر، ج ۲ ص ۲۷۸ و ج ۹ ص ۹۳،۱۳۰،۲۱۸،۳۳۸، اعیان الشیعه، ج ۱ ص ۲۷۳، موسوعة الامام علی بن ابی طالب، ج ۱ ص ۱۴۵، کتاب یوم الدار، سیّد طالب الحسینی الرفاعی، دانشنامۀ امام علی، ج ۱۰ ص ۲۷۰ و ج ۳ ص ۱۴۶، دانشنامۀ امیر المؤمنین، ج ۲ ص ۲۶
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ غدیر، ص۲۲۳.
- ↑ «و نزدیک‌ترین خویشاوندانت را بیم ده!» سوره شعراء، آیه ۲۱۴.
- ↑ برای آگاهی از روایات گوناگون مربوط به «روز هشدار (یوم الإنذار)»، به منابع تاریخی از جمله: تاریخ‌الطبری، ج ۲، ص ۳۱۹ مراجعه شود. نیز، ر.ک: الصحیح من سیرة النبی الأعظم، ج ۳، ص ۶۱، با منابع بسیار.
- ↑ المناقب، ابن شهرآشوب، ج ۱، ص ۳۰۶.
- ↑ در برخی نقل‌ها به‌جای «در میان‌شما»، «پس‌از من» آمده است.
- ↑ المناقب، ابن شهرآشوب، ج ۱، ص ۳۰۶.
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امیرالمؤمنین، ص ۱۰۴.
