شمایل امام مهدی در دوران غیبت

مقدمه

حکایت‌‏هایی که شمایل آن حضرت را در دوران غیبت صغرا توصیف کرده است^[۱]. در این گروه، گاهی ویژگی‌‏های جسمانی آن حضرت، مانند پدر بزرگوارشان دانسته شده^[۲]‏ و در برخی موارد نیز به صورت جزئی‌‏تر، مورد اشاره قرار گرفته است.

از اوصاف آن حضرت در این دوران می‌‏توان به موارد ذیل اشاره کرد: صورتی گندمگون^[۳]، گردنی بسیار زیبا^[۴]، دارای قامتی نه بسیار بلند و نه چندان کوتاه، پیشانی بلند، چهارشانه، بینی کشیده، بر روی گونه راستش خالی زیبا و... ^[۵]

حکایاتی که سخن از شمایل آن حضرت در دوران غیبت کبرا به میان آورده است^[۶]^[۷]^[۸].

↑ این دسته حکایات کم ‏وبیش در دست است؛ اما در کمتر حکایتی به روشنی از ویژگی‌‏های آن حضرت صحبت شده است
↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص ۴۴۱، ح ۱۲
↑ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۲۵۷
↑ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۳۵۵
↑ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۲۶۶
↑ البته قبول این اوصاف، منوط به این است که اساساً ادعای ملاقات با آن حضرت در دوران غیبت کبرا پذیرفته شود. افزون بر آن، در بیشتر آن حکایات به روشنی به اوصاف حضرت اشاره‏‌ای نشده است
↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۲۷۲ - ۲۷۳.
↑ سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ص۲۴۲.