انتظار ظهور امام مهدی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Bahmani (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۳ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۰۱ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

انتظار ظهور امام مهدی

انتظار ظهور امام مهدی (ع) از مهمترین ارکان اعتقادی شیعیان است که بسیاری آن را صرفا یک حالت قلبی تلقی می کنند در حالی که روح سازنده انتظار، با حرکت و عمل پیوند خورده است و تمام ابعاد فردی و اجتماعی زندگی انسان را دربر می گیرد و آثار عمیق تربیتی، روانشناختی، سیاسی، اقتصادی و... بر فرد و جامعه باقی می گذارد.

معناشناسی انتظار

انتظار در لغت به معنای توقع، چشم‌ داشت پیدا کردن و چشم ‌به راه بودن برای آینده‌ای مطلوب است[۱] و در اصطلاح، مهمترین مصداق انتظار فرج، انتظار ظهور حضرت مهدی موعود(ع) است که با برپایی حکومت عدلِ جهانی، بساط طاغوت و ظلم و ستم‌ را برمی‌چیند. باتوجه به اینکه انتظار فرج یک مفهوم بسیار وسیع و گسترده‌ است، در معنای عام به انتظار گشایش در تمام امور اشاره دارد؛ بنابراین مفهوم انتظار در دو معنای عام و خاص استفاده می‌شود:

  1. انتظار عام: مقصود از انتظار به معنای عام، انتظار کشیدن برای گشایش در تمام مشکلاتی است که انسان در امور زندگی خود با آن مواجه می‌‌شود.
  2. انتظار خاص: به انتظار کشیدن برای ظهور امام مهدی(ع) یا زمینه‌سازی برای ظهور ایشان گفته می‌شود[۲].

مراتب انتظار ظهور امام زمان(ع)

انتظار ظهور امام زمان(ع) به انتظار قلبی و عملی تقسیم می‌‌شود:

  1. انتظار قلبی: حالتی قلبی و نفسانی است که وقتی شدت و عمق پیدا کرد، از قلب به اعضا و جوارح سرازیر می‌‌شود و آثار خود را در عمل نشان می‌دهد. انتظار مورد نظر پیشوایان معصوم این نوع از انتظار است که موجب تلاش و مجاهدت منتظر می‌شود.
  2. انتظار عملی: انتظار عملی به این معنی است که منتظر واقعی در تمامی عرصه‌ها، زندگیِ امام زمان پسند داشته باشد و عصر غیبت را عصر تکلیف بداند و علاوه بر اصلاح خود در اصلاح جامعه نیز کوشا باشد[۳].

همچنین انتظار ظهور براساس بینش و اهدافی که منتظران برای خود در نظر گرفته‌اند به دو قسم منفی و مثبت نیز تقسیم می‌شود:

  1. انتظار منفی و ویران‌گر: این نگاه، برداشت سطحی از مهدویت، قیام و انقلاب مهدی(ع) است که از ما می‌‌خواهد یا در برابر هر نوع ضعف، عیب و ستمی‌ سکوت کنیم تا خود حضرت ظهور کرده و آن را اصلاح می‌نماید، یا به اعتراض، بدون هیچ اقدام و عملی در برابر ظلم و بیداد ستمگران اکتفا کنیم؛ این نوع انتظار ظهور به هیچ‌وجه با موازین اسلامی و قرآنی سازگار نیست، چراکه اقدام و عمل، اصل جدایی ناپذیر از مفهوم انتظار است.
  2. انتظار مثبت و سازنده: در این انتظار، ظهور مهدی موعود(ع) حلقه‌ای از حلقه‌های مبارزۀ اهل حق علیه باطل است که به پیروزی نهایی اهل حق منتهی می‌‌شود. شخص منتظِر، از وضعیت موجود جهان ناراضی است، اما در عین حال نقش خود را نیز مهم و موثر می‌‌داند و با امید به آینده‌ای روشن، برای فراهم ساختن زمینه‌های ظهور می‌کوشد و خود را برای سربازی امام زمان آماده می‌‌کند[۴].

ویژگی‌های انتظار پویا و سازنده

مهمترین ویژگی‌های انتظار سازنده که روحیه امید را در انسان زنده نگه می‌دارد عبارت است از:

  1. ناخشنودی از وضعیت موجود یا قانع نبودن به آن: انتظار شایسته و سازنده آن است که انسان نسبت به شرایط عصر انتظار و جامعه موعود آگاهی داشته باشد تا از پذیرش نظام فاسد حکومتی و دین ستیزی آشکار سرباز زند.
  2. امید و باور نسبت به آیندۀ مطلوب: مشخصۀ اساسی انتظار سازنده، خوش‌بینی به آیندۀ بشریت است؛ آینده‌ای روشن و سعادت‌بخش و انسانی که در آن تقوای الهی و عدالت و آزادی، در برابر زور و استکبار، در سراسر گیتی، قد علم می‌‌کند.
  3. تلاش برای تحقق آیندۀ مطلوب: انتظار جنبش‌‏آفرین، سرچشمۀ قیام و مقاومت و حرکت است و حالت فرسایشی و سست‏‌کنندگی ندارد؛ زیرا با تلاش و زمینه‌‏سازی، فرج و گشایش نزدیک می‌‌شود.
  4. مسئولیت‌پذیری: انتظار، احساس مسئولیت در قبال سرنوشت خود و اجتماع و زمینه‌سازی برای تحقق حکومت عدل است و به عبارتی دیگر انتظار سازنده همان انتظار مثبت است که تعهدآور، مسئولیت آفرین، نیروبخش و به حرکت درآورنده است[۵].

منشأ و عناصر انتظار

مفهوم انتظار ریشه در اصل کلیِ «حرام بودن یاس از گشایش و رحمت خداوند» دارد که از آیه ﴿يَا بَنِيَّ اذْهَبُوا فَتَحَسَّسُوا مِنْ يُوسُفَ وَأَخِيهِ وَلَا تَيْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ[۶] گرفته شده است، پس روحِ اصلی انتظار، امید به آینده و رسیدن به وضعیت مطلوب و ایده‌آل است. انتظار ظهور حضرت مهدی(ع)، حالتی نفسانی است که برای تحقق این آرمان در انسان آمادگی ایجاد می‌کند؛ ضد این حالت یأس و ناامیدی است؛ ازاین‌رو، هر قدر انتظار شدیدتر باشد، یعنی با امید و تلاش کامل همراه باشد، آمادگی قوی‌تر خواهد بود؛ لذا هویتِ انتظار مرکب از دو عنصر "نفی" و "اثبات" است. عنصر نفی، بیگانگی از وضع موجود و ناخشنودی از آن و عنصر اثبات، امید به آینده‌ای روشن و آرمانی و تلاش برای آن است[۷].

در نگاهی دقیق‌تر پنج عنصر حقیقت انتظار عبارت است از: اعتراض به وضع موجود و قانع نشدن به داشته‌ها؛ آگاهی از وضع مطلوب و تحلیل درست عصر ظهور؛ اعتقاد و امید به تحقق وضع مطلوب و اینکه عدالت حداکثری، شدنی و حقیقت ظهور نزدیک است و اقدام برای تحقق وضع مطلوب که نشان‌دهنده صداقت در ادعای انتظار است[۸].

انتظار در روایات

انتظار ظهور حضرت مهدی(ع) در روایات معصومین(ع) بخش قابل توجهی را به خود اختصاص داده که در اینجا به عنوان نمونه به چند مورد اشاره شده است:

  1. درباره اینکه چرا حضرت مهدی(ع) را "مُنتَظَر" (مورد انتظار واقع شده) نامیده‌اند، صقر بن ابی دلف می‌گوید: از امام جواد(ع) پرسیدم پس از حسن (امام حسن عسکری(ع)) چه کسی امام است؟ فرمودند: «همانا پس از حسن، فرزندش قائم، به حق، امام منتظر است».، گفتم: ای فرزند رسول خدا! چرا او را قائم می‌گویند؟ فرمودند: «زیرا او پس از آنکه یادش از بین مردم برود و اکثر معتقدین به امامتش مرتد شوند قیام کند»، گفتم: چرا او را منتظر گویند؟ فرمودند: «زیرا ایام غیبتش زیاد شود و مدتش طولانی گردد، مخلصان، در انتظار قیامش باشند و شکاکان، انکارش کنند و منکران، یادش را استهزاء نمایند و عجله کنندگان در آن هلاک شوند و تسلیم شوندگان در آن نجات یابند»[۹].
  2. ائمه(ع) در همان حال که شیعیان را دعوت به دعای تعجیل فرج می‌کردند، به آنان پند می‌داده‌اند در ظهور امام شتاب نکنند و تسلیم قضای الهی شوند؛ زیرا شتاب مایه یأس و نامیدی از ظهور و راضی نبودن به قضای الهی و انکار حکمت خداوند متعال و پیروی از گمراهان است.
  3. انتظار فرج برترین و محبوب‌ترین عمل است. رسول اکرم(ص) فرمودند: «برترین عمل امت من، انتظار فرج از جانب خدای بلند مرتبه است»[۱۰].[۱۱]

ابعاد انتظار

انتظار ظهور امام زمان(ع) تمام ابعاد زندگی انسان را در بر می‌‌گیرد، برخی از آنها عبارت‌اند از:

  1. بعد فکری و اعتقادی انتظار: انتظار صحیح استفاده از قدرت تعقل و تفکر را در درون خویش دارد، زیرا حضور منتظِر در جامعه وقتی کارساز و کارآمد است که همراه با دانش و آگاهی باشد، او باید بنیان‌های اعتقادی و فکری خود را تقویت کند تا در دام مکتب‌های انحرافی گرفتار نشود. در بعد اعتقادی نیز انتظار موعود به عنوان اصل مسلّم اعتقادی که بر ضرورت و وجوب آن تصریح شده، مطرح است[۱۲]. به علاوه می‌‌توان در بازتاب منشور عظیم انتظار، تمام رنگ‌های اصول عقاید را دید مانند: اصل توحید؛ اصل نبوت؛ اصل امامت؛ اصل عدل و اصل معاد.
  2. بعد روحی و روانی انتظار: انتظار عاملی است تا شخص منتظِر به تقویت حیات روحی و روانی و جسمی خود و کسب فضیلت‌های اخلاقی روی ‌آورد و ظرفیت وجودی خود را برابر گرفتاری‌ها و مشکلات بالا ببرد.
  3. بعد اخلاقی و تربیتی: انتظار در جامعۀ منتظر که جامعه‌ای اسلامی است باید دارای اخلاق و رفتار اسلامی نیز باشد لذا جامعۀ اسلامی، برای ایجاد فرهنگ مهدوی، به ابعاد اخلاقی و تربیتی افراد از جمله: خودسازی و پارسایی، ایمان و عمل صالح، اقتدا به امام، تقوا و عدالت و امر به معروف و نهی از منکر، توجه دارد.
  4. بعد سیاسی انتظار: انسان‌ها حاکمی را می‌طلبند که بتواند ارزش‌های انسانی را در جهان حاکم سازد، ظلم و اختناق را نفی کند و به طرد استکبار بپردازد، آنان خواستار سیاستی هستند که حد و مرز جغرافیایی نشناسد، حکومتی که مخصوص تیپ و نژادی خاص نباشد.
  5. بعد اقتصادی: بعد اقتصادی انتظار ظهور حضرت به عنوان یکی از مؤلفه‌های زمینه‌سازی ظهور ایشان، به دو شکل قابل تفسیر است یکی ایجاد رفاه عمومی در همه ابعاد زندگی که با تلاش و کوشش فراوان انسان‌ها و آباد کردن زمین به دست می‌آید و دیگری اقامه قسط و عدل که ارتباط مستقیمی با جنبه‌های اقتصادی زندگی دارد.
  6. بعد نظامی و انتظامی انتظار: به تصریح روایات، آماده کردن سلاح و کسب مهارت نظامی، برای شرکت در سپاه حضرت مهدی(ع) از وظایف منتظران است. بر این اساس حکومت اسلامی وظیفه دارد آمادگی نظامی جامعه اسلامی را بیشتر نموده تا دشمنان اسلام، طمع آسیب‌رسانی به حکومت اسلامی را نداشته باشند[۱۳].

آثار انتظار

  1. آثار اخلاقی و تربیتی: برخی آثار اخلاقی و تربیتی انتظار عبارت‌اند از:
    1. گسترش امیدهای واقعی: یکی از ویژگی‌های نسل منتظر امیدواری و نگرش مثبت به آیندۀ جهان است.
    2. معنا یافتن زندگی: اندیشۀ مهدویت، می‌‌تواند به انسان بیاموزد جهت رسیدن به جامعۀ آرمانی با محوریت امام مهدی(ع)، همواره باید به این کانون فکر کرد و فعالیت‌های خود را بدان سو معطوف ساخت، لذا در مقایسه با زندگی بدون هدف و سرشار از روزمرگی، می‌‌تواند معنای بسیار عمیقی به زندگی انسان ببخشد.
    3. ایجاد وحدت و همبستگی فردی و اجتماعی: چنانچه انتظار را آرمان مشترک بدانیم، این احساس، از حیث فردی موجب تمرکز افکار و نیروهای آدمی می‌‌شود و از حیث جمعی، موجب هم دلی، هم نوایی و هم اندیشی امت منتظر خواهد شد.
    4. سلامت اخلاقی جامعه؛ الگوسازی؛ مداومت بر دعا، به جریان افتادن نیروهای نهفته و سرمایه‌های راکد انسان در پرتو دوران سخت انتظار نیز از دیگر آثار تربیتی انتظار ظهور است.
  2. آثار فکری و اعتقادی: آنچه قیام جهانی امام زمان را از دیگر انقلاب‌ها متمایز و ممتاز می‌سازد، دگرگونی‌هایی در اعتقاد و باور انسان‌هاست، که در پرتو تلاش‌های او و یارانش پدید خواهد آمد. برخی از آثار فکری و معرفتی انتظار عبارت‌اند از: دین‌شناسی؛ شناخت و اطاعت از امام زمان(ع)؛ رشد عقلانی انسان‌ها در دوران غیبت امام عصر(ع) و وسعت فکر و اندیشه.
  3. آثار روان‌شناختی: برخی از آثار روان‌شناختی عبارت است از: پیش‌گیری از بیماری‌های روانی؛ ماندگاری اصل امید در دل‌ها؛ برخورداری از احساس امنیت با داشتن پناهگاه معنوی؛ مراقبۀ دائمی و سلامت اخلاقی جامعه.
  4. آثار نظامی و انتظامی: جمع‌آوری و مجهز شدن به سلاح و مهمات و کسب مهارت و آمادگی و تلاش‌های نظامی و نیروی سلحشوری و آمادگی برای نبرد نهایی؛ تقویت و آمادگی جسمانی از آثار نظامی و انتظامی انتظار است.
  5. آثار اقتصادی: آثار اقتصادی هم می‌‌توان برای انتظار نام برد مانند: مصرف مال در موارد مورد رضایت امام زمان(ع)؛ تعدیل عادلانۀ ثروت و برداشته شدن فواصل طبقاتی؛ جلوگیری از حملۀ تجاوزکارانه برای منافع اقتصادی.
  6. آثار سیاسی: دو اثر از آثار سیاسی انتظار امام مهدی(ع) عبارت است از: حق‌طلبی و ظلم ستیزی و عدالت‌گرایی[۱۴].

آمادگی برای ظهور

  1. خودسازی: منتظر باید اعمال و رفتارش را اصلاح کند؛ منتظر واقعی باید حسادت، کینه، نفاق و کارهای خلاف را از خود دور کرده و سپس خود را به فضایل اخلاقی آراسته کند و در جهت تثبیت آن گام بردارد، زیرا فرد ناپاک و آلوده نمی‌‌تواند منتظر تحوّل و انقلابی باشد که شعله اوّلش دامان او را می‌‌گیرد و افراد ظالم و فاسد در نظام مهدوی هیچ گونه نقشی ندارند، بلکه مطرود و منفور خواهند بود.
  2. اصلاح دیگران: برنامۀ عظیم انقلاب جهانی که انتظارش را می‌‌کشند برنامه فردی نیست؛ بلکه باید کار به صورت دسته جمعی و همگانی باشد. در یک میدان وسیع مبارزۀ دست‌جمعی هیچ فردی نمی‌تواند از حال دیگران غافل بماند؛ بلکه موظّف است هر نقطه ضعفی را در هرکجا ببیند اصلاح کند؛ زیرا بدون شرکت فعّالانه و هماهنگِ تمام مبارزین، پیاده کردن چنان برنامه عظیمی امکان پذیر نیست.
  3. ایمان و عمل صالح: تحقّق انقلاب جهانی بدون ایمان مستحکم، که هر گونه ضعف و زبونی و ناتوانی را دور سازد و بدون اعمال صالحی که‌ راه را برای اصلاح جهان بگشاید، امکان‌پذیر نیست و آنها که در انتظار چنین اصلاحی هستند، باید سطح آگاهی و ایمان خود را بالا ببرند.
  4. دعا برای ظهور: از دعا کردن برای ظهور حضرت نباید غفلت کرد زیرا علاوه بر آثاری که دارد، برای برخورداری از نعمت حضور ظاهری امام معصوم و امیدوار بودن به آن، اشتیاقِ را در انسان زنده نگه می‌‌دارد، از پیامبر اسلام(ص) نقل است که خدای متعال، فرج امام زمان(ع) را در یک شب محقق می‌سازد و لذا وظیفۀ منتظران آن است که همواره انتظار کشند و برای‌ ظهور مقدمات و قیام حضرت مهدی(ع) دعا و لحظه‌شماری کنند[۱۵].

پرسش مستقیم

  1. معنای انتظار چیست؟ (پرسش)
  2. منظور از انتظار به معنای عام چیست؟ (پرسش)
  3. منظور از انتظار به معنای خاص چیست؟ (پرسش)
  4. ارکان انتظار چیست؟ (پرسش)
  5. عناصر و اجزاء انتظار چیستند؟ (پرسش)
  6. هدف از انتظار فرج چیست؟ (پرسش)
  7. انتظار فرج چه ضرورتی دارد؟ (پرسش)
    1. ضرورت عقلی انتظار چیست؟ (پرسش)
    2. ضرورت نقلی انتظار چیست؟ (پرسش)
  8. آیا مسئله انتظار قابل تحقق است؟ (پرسش)
  9. جایگاه انتظار در مکاتب فکری غیر دینی چیست؟ (پرسش)
  10. نقش انتظار در حرکت توحیدی چیست؟ (پرسش)
  11. انواع انتظار چیست؟ (پرسش)
  12. شدت انتظار شخص منتظر چگونه در آرزوها و دعاهای او تجلی پیدا می‌کند؟ (پرسش)
  13. لوازم انتظار فرج چیست؟ (پرسش)
    1. آیا زندگی با یاد امام مهدی از لوازم انتظار فرج است؟ (پرسش)
    2. آیا آرزوی یاری کردن امام مهدی از لوازم انتظار فرج است؟ (پرسش)
    3. آیا ایجاد آمادگی برا پیوستن به امام مهدی از لوازم انتظار فرج است؟ (پرسش)
    4. آیا تربیت منتظران راستین از لوازم انتظار فرج است؟ (پرسش)
  14. دیدگاه اهل سنت درباره انتظار چیست؟ (پرسش)
  15. دیدگاه آیین بودا درباره انتظار چیست؟ (پرسش)
  16. آیا جنیان در انتظار منجی موعود هستند؟ (پرسش)
  17. آیا فرشتگان در انتظار منجی موعود هستند؟ (پرسش)
  18. چرا گفته می‌شود امام مهدی منتظر ظهور است؟ (پرسش)
  19. دلایل انتظار فرج و امید به آینده چیست؟ (پرسش)
  20. آیا شیعیان در امر انتظار عجول و شتاب‌زده هستند؟ (پرسش)
  21. آیا مسئله انتظار سبب فراگیری ظلم و ستم می‌شود؟ (پرسش)
  22. آیا مسئله انتظار سبب تعطیلی احکام اسلامی می‌شود؟ (پرسش)
  23. آیا اندیشه انتظار موعود در امت‌های پیشین بوده است؟ (پرسش)
  24. آیا انتظار در میان ادیان و ملل گوناگون سابقه‌ای دارد؟ (پرسش)
  25. منشأ نگاه عامیانه به ظهور منجی چیست؟ (پرسش)
  26. آفات نگاه عامیانه به ظهور منجی چیست؟ (پرسش)
  27. گونه‌های احادیث درباره انتظار چیستند؟ (پرسش)
  28. نمادهای انتظار چیستند؟ (پرسش)
    1. آیا دعای ندبه از نمادهای انتظار است؟ چرا؟ (پرسش)
    2. آیا دعای عهد از نمادهای انتظار است؟ چرا؟ (پرسش)
    3. آیا زیارت آل یاسین از نمادهای انتظار است؟ چرا؟ (پرسش)
    4. آیا مسجد جمکران از نمادهای انتظار است؟ چرا؟ (پرسش)
    5. آیا مسجد کوفه از نمادهای انتظار است؟ چرا؟ (پرسش)
    6. آیا مسجد صعصعه از نمادهای انتظار است؟ چرا؟ (پرسش)
    7. آیا مسجد سهله از نمادهای انتظار است؟ چرا؟ (پرسش)
    8. آیا عید نیمه شعبان از نمادهای انتظار است؟ چرا؟ (پرسش)
    9. آیا روز جمعه از نمادهای انتظار است؟ چرا؟ (پرسش)
  29. چرا کسانی که انتظار امام مهدی را می‌کشیده‌اند بعد از ظهور به مخالفت با ایشان برمی‌خیزند؟ (پرسش)
  30. ویژگی‌های اعتراض به وضع موجود در راستای انتظار امام مهدی چیست؟ (پرسش)
  31. شیوه ابراز اعتراض به وضع موجود در راستای انتظار امام مهدی چگونه است؟ (پرسش)
  32. منظور از عمومیت انتظار چیست؟ (پرسش)
  33. مبانی اشتیاق به فرج چیست؟ (پرسش)
  34. چگونه می‌توان انتظار را در جامعه ترویج داد؟ (پرسش)
  35. آیا مراد از انتظار تنها انتظار قلبی است؟ (پرسش)
  36. منظور از انتظار، انتظار فردی است یا انتظار امت؟ (پرسش)
  37. منظور از انتظار امام و امت چیست؟ (پرسش)
  38. شرایط انتظار واقعی چیست؟ (پرسش)
  39. انتظار عملی به چه معناست؟ (پرسش)
  40. آیا انتظار مذهب اعتراض است؟ (پرسش)
  41. آیا انتظار به معنای گوشه‌گیری و احتراز است؟ (پرسش)
  42. آیا انتظار فرج مورد اتفاق همه مسلمین است؟ (پرسش)
  43. مسئولیت اجتماعی مسلمین درباره انتظار چیست؟ (پرسش)
  44. کامل‌ترین شکل انتظار عملی برای مقدمه ظهور امام مهدی چیست؟ (پرسش)
  45. انتظار فرج با سرنوشت بشریت چه پیوندی دارد؟ (پرسش)
  46. مقصود از انتظار مسیحا چیست؟ (پرسش)
  47. منظور از انتظار ویرانگر چیست؟ (پرسش)
  48. منظور از انتظار سازنده چیست؟ (پرسش)
  49. منظور از انتظار مسئولانه چیست؟ (پرسش)
  50. منظور از انتظار غیر مسئولانه چیست؟ (پرسش)
  51. انواع برداشت از انتظار چیست؟ (پرسش)
  52. دیدگاه شیعه درباره انتظار چیست؟ (پرسش)
  53. دیدگاه آیین زرتشت درباره انتظار چیست؟ (پرسش)
  54. دیدگاه آیین هندو درباره انتظار چیست؟ (پرسش)
  55. دیدگاه یهود درباره انتظار چیست؟ (پرسش)
  56. دیدگاه مسیحیت درباره انتظار چیست؟ (پرسش)
  57. برداشت‌های نادرست از انتظار فرج چیست؟ (پرسش)
  58. علت برداشت‌های انحرافی از انتظار چیست؟ (پرسش)
  59. آیا انتظار امام مهدی واجب است؟ (پرسش)
  60. عوامل ایجاد کننده انتظار چیستند؟ (پرسش)
  61. لوازم تعریف انتظار چیست؟ (پرسش)
  62. نقطه مقابل انتظار فرج چیست؟ (پرسش)
  63. رابطه انتظار با شدت گرفتاری‌ها چیست؟ (پرسش)
  64. امام مهدی منتظر چه چیزی است؟ (پرسش)
  65. آیا انتظار فرج باید با قصد قربت باشد؟ (پرسش)
  66. مراتب انتظار فرج چیست؟ (پرسش)
  67. رابطه محبت با انتظار فرج چیست؟ (پرسش)
  68. بالاترین درجه انتظار فرج امام مهدی چیست؟ (پرسش)
  69. مشاهده وقوع ظلم در زمین چگونه انتظار فرج را در مؤمن تشدید می‌کند؟ (پرسش)
  70. چه رابطه‌ای میان انتظار فرج و ایمان وجود دارد؟ (پرسش)
  71. انتظار منجی در ادوار مختلف دعوت‌های الهی چه معنایی داشته است؟ (پرسش)
  72. اندیشه انتظار موعود در اسلام چگونه است؟ (پرسش)
  73. آیا انتظار فرج افضل الاعمال است؟ (پرسش)
  74. انتظار فرج چیست و چرا بهترین عمل خوانده شده است؟ (پرسش)
  75. برداشت‌های نادرست از انتظار فرج چیست؟ (پرسش)
  76. آیا مکاتب فلسفی نیز انتظار فرج را امری ارزشی می‌‏دانند؟ (پرسش)
  77. آیا در کتاب مقدس یهود سخن از انتظار فرج به میان آمده است؟ (پرسش)
  78. مقصود از روایات مطلق در باب انتظار فرج چیست؟ (پرسش)
  79. چه امتیازی در انتظار منجی موجود است؟ (پرسش)
  80. آیا تأخیر در فرج موجب قساوت قلب می‌‏شود؟ (پرسش)
  81. آیا انتظار طولانی فرج خسته کننده و ملالت‌‏آور است؟ (پرسش)
  82. علت سختی انتظار چیست و چرا می‏‌گویند انتظار زیباست؟ زیبایی انتظار در چیست؟ (پرسش)
  83. امام مهدی در قبال منتظران و شیعیان چه عنایاتی دارند؟ (پرسش)
  84. منتظران امام مهدی که در قرن‏های گذشته بدون پاین انتظارشان فوت کرده‌اند؛ چه تضمینی وجود دارد که انتظار ما به ثمر برسد؟ (پرسش)
  85. آیا انتظار موجب انفعال جامعه نمی‌شود؟ (پرسش)
  86. فرج مردم جهان در چیست و چرا انتظار فرج فضیلت و ارزش بیشتری دارد؟ (پرسش)
  87. خاستگاه و منشأ اصلی انتظار ظهور «مصلح و نجات‏‌دهنده بزرگ» چیست؟ (پرسش)
  88. دعا برای تعجیل فرج چه تأثیری در فرج شیعیان دارد؟ (پرسش)
  89. دعای اللهم کن لولیک الحجه بن الحسن به چه منظوری خوانده می‌شود؟ (پرسش)
  90. آیات مربوط به ظهور و انتظار کدامند؟ (پرسش)
  91. انتظار در دیگر روزهای سال چگونه معنا پیدا می‏‌کند؟ (پرسش)
  92. رابطه انتظار با بهداشت روان چیست؟ (پرسش)
  93. رابطه انتظار با آینده جهان چیست؟ (پرسش)
  94. فلسفه انتظار چیست؟ (پرسش)
  95. باور به ظهور امام مهدی چگونه عامل پایداری و استقامت شیعه می‌شود؟ (پرسش)
  96. انتظار فرج چه فضیلتی دارد؟ (پرسش)
  97. جایگاه انتظار در فرهنگ شیعه چیست؟ (پرسش)
  98. چرا انتظار اهمیت و جایگاه ویژه و برجسته‌ای دارد؟ (پرسش)
  99. چرا انتظار فرج افضل اعمال است؟ (پرسش)
  100. ویژگی‌‏های منتظران واقعی در دوران غیبت چیست؟ (پرسش)
  101. انتظارات امام مهدی از منتظران چیست؟ (پرسش)
  102. چه نوع انتظاری راجح است؟ (پرسش)
  103. دانش ‏آموزان چگونه باید منتظر امام مهدی باشند؟ (پرسش)
  104. رضایت امام مهدی از چه راهی به دست می‌آید؟ (پرسش)
  105. آیا شیعیان و منتظران ظهور افزون‌بر وظایف فردی و دینی تکالیف سیاسی و اجتماعی نیز دارند؟ (پرسش)
  106. آیا برای منتظر واقعی بودن اقدام‌های سیاسی و اجتماعی خاصی باید انجام داد؟ (پرسش)
  107. وظایف ما در دوران غیبت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
  108. چه تناسبی میان انتظار موعود و مبارزه با فساد وجود دارد؟ آیا انتظار به معنای ساکت ماندن نیست؟ (پرسش)
  109. چه مقام و منزلتی در روایات برای منتظران بیان شده است؟ (پرسش)
  110. جامعه منتظر دارای چه ویژگی‌هایی است؟ (پرسش)
  111. انتظارات امام مهدی از منتظران چیست؟ (پرسش)
  112. صرف‏‌نظر از وظایف شخصی در قبال امام مهدی وظایف خود انسان منتظر به‌طور کلی چیست؟ (پرسش)
  113. منتظران برجسته همچون علما باید چه عملکردی داشته باشند؟ (پرسش)
  114. منتظران راستین امام مهدی دارای چه فضیلت و منزلتی هستند؟
  115. منتظران برجسته همچون علما باید چه عملکردی داشته باشند؟ (پرسش)
  116. در روایات چه پاداشی برای منتظران امام مهدی بیان شده است؟ (پرسش)
  117. ویژگی‏های منتظران واقعی در این دوران چیست؟ (پرسش)
  118. آیا تنها انتظار فرج برای ظهور امام مهدی کافی است؟ (پرسش)
  119. ویژگی‌های انتظار فرج چیست؟ (پرسش)
  120. ویژگی‌های فرهنگ انتظار در ابعاد اعتقادی چیست؟ (پرسش)
  121. ویژگی‌های فرهنگ انتظار در ابعاد علمی و اخلاقی چیست؟ (پرسش)
  122. فواید و آثار انتظار چیست؟ (پرسش)
  123. آثار فردی انتظار امام مهدی چیست؟ (پرسش)
  124. آثار اجتماعی انتظار امام مهدی چیست؟ (پرسش)
  125. آثار تربیتی انتظار چیست؟ (پرسش)
  126. چرا انتظار فرج امام مهدی موجب گشایش می‌شود؟ (پرسش)
  127. عنصر انتظار چگونه در آمادگی نظامی منتظران تأثیر دارد؟ (پرسش)
  128. چگونه روحیه انتظار را در خود تقویت کنیم؟ (پرسش)
  129. آیا انتظار فرج منشأ فرج‌های مادی برای منتظر خواهد بود؟ (پرسش)
  130. انتظار چه ابعادی دارد؟ (پرسش)
  131. ابعاد اعتقادی انتظار فرج چیست؟ (پرسش)
  132. ابعاد عملی انتظار فرج چیست؟ (پرسش)

بخش نخست: فلسفه انتظار فصل اول: چیستی انتظار

فصل دوم: ضرورت انتظار (وجوب انتظار)

فصل سوم: چرایی انتظار

فصل چهارم: انتظار در ادیان و ملل

بخش دوم: ابعاد و آثار انتظار فصل اول: ابعاد انتظار

فصل دوم: آثار و کارکردهای انتظار (فواید و برکات انتظار)

بخش سوم: لوازم انتظار (وظایف منتظران راستین)

بخش چهارم: آسیب‌های انتظار

بخش پنجم: سرانجام انتظار

منابع

پانویس

  1. دهخدا، علی اکبر، لغتنامه، ذیل کلمه انتظار؛ معین، محمد، فرهنگ فارسی، ذیل کلمه انتظار؛ ابن منظور، لسان العرب، ج ۵، ص ۲۱۹.
  2. ر.ک. جوادی آملی، عبدالله، امام مهدی موجود موعود، ص۱۸۴؛ بنی‌هاشمی، سید محمد، انتظار فرج، ص ۲۷؛ زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵ ج۲ ۵، ج۲، ص۲۴۱ ـ ۲۴۲؛ موسوی‌نسب، سید جعفر، دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ص۳۲۱؛ سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص ۱۸۸ـ ۱۸۹.
  3. ر.ک. خاتمی، سید احمد، انتظار مسئولانه؛ آیتی، نصرت‌الله، مکاتبه اختصاصی دانشنامه مجازی امامت و ولایت.
  4. ر.ک. مکارم شیرازی، ناصر، حکومت جهانی مهدی، ص ۸۵؛ محمدی، مسلم، فرهنگ اصطلاحات علم کلام، ص ۴۴؛ فرهنگ شیعه، ص ۱۳۵.
  5. ر.ک. محمد‌هاشمی، عبدالله، فرهنگ انتظار زمینه‌ساز تحقق جامعه مهدوی، ص ۲۷؛ سلیمیان، خدامراد، مؤلفه‌های انتظار توانمند از نگاه روایات معصومین؛ مهدوی‌فرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۸۵-۸۹؛ کارگر، رحیم، مهدویت پیش از ظهور، ص ۱۹۹، ۲۰۲.
  6. «ای فرزندان من! بروید و از یوسف و برادرش خبر گیرید و از رحمت خداوند نومید نگردید» سوره یوسف، آیه 87.
  7. برقی، احمد بن محمد بن خالد، المحاسن، ج۱، ص۲۷۸؛ شیخ صدوق، کمال الدین، ج۲، ص۶۴۴؛ مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۵۲، ص۱۲۶.
  8. ر.ک. مطهری، مرتضی، قیام و انقلاب مهدی از دیدگاه فلسفه تاریخ، ص۱۴؛ سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص۱۵۹-۱۶۸.
  9. «قَالَ إِنَّ بَعْدَ الْحَسَنِ ابْنُهُ الْقَائِمُ بِالْحَقِّ الْمُنْتَظَرُ فَقُلْتُ لَهُ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ وَ لِمَ سُمِّیَ الْقَائِمَ قَالَ لِأَنَّهُ یَقُومُ بَعْدَ مَوْتِ ذِکْرِهِ وَ ارْتِدَادِ أَکْثَرِ الْقَائِلِینَ بِإِمَامَتِهِ فَقُلْتُ لَهُ وَ لِمَ سُمِّیَ الْمُنْتَظَرَ قَالَ لِأَنَّ لَهُ غَیْبَةً یَکْثُرُ أَیَّامُهَا وَ یَطُولُ أَمَدُهَا فَیَنْتَظِرُ خُرُوجَهُ الْمُخْلِصُونَ وَ یُنْکِرُهُ الْمُرْتَابُونَ وَ یَسْتَهْزِئُ بِهِ الْجَاحِدُونَ وَ یَکْذِبُ فِیهَا الْوَقَّاتُونَ وَ یَهْلِکُ فِیهَا الْمُسْتَعْجِلُونَ وَ یَنْجُو فِیهَا الْمُسْلِمُونَ»؛ خزاز قمی، علی بن محمد بن علی، کفایة الأثر، ص۲۸۴؛ شیخ صدوق، کمال الدین، ج۲، ص۳۷۸.
  10. «قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص): «أَفْضَلُ أَعْمَالِ أُمَّتِی انْتِظَارُ فَرَجِ اللَّهِ»؛ شیخ صدوق، عیون أخبار الرضا(ع)، ج۲، ص۳۶.
  11. ر.ک. محمدی، مسلم، فرهنگ اصطلاحات علم کلام، ص ۴۴؛ فرهنگ شیعه، ص ۱۳۵؛ مکارم شیرازی، ناصر، حکومت جهانی مهدی، ص ۸۵.
  12. امام صادق(ع) پس از گواهی به یگانگی خدای سبحان و ایمان به نبوت رسول خدا(ص) و اعتراف به وحیانی بودن قرآن کریم و اقرار به ولایت امامان معصوم(ع)، انتظار ظهور قائم اهل بیت(ع) را مایه دین‌داری خداپسندانه دانست و سبب پذیرش اعمال بندگان برشمرد(نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبه، ص ۲۰۰).
  13. ر.ک. جوادی آملی، عبدالله، ادب فنای مقربان، ج۹، ص۳۶۹، ۳۷۱؛ کارگر، رحیم، مهدویت پیش از ظهور، ص ۱۹۹، ۲۰۲؛ زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵ ج۲، ص۲۴۲؛ سلیمیان، خدامراد، نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی، ص۶۸ و پرسمان مهدویت، ص ۱۹۹- ۲۱۲.
  14. ر.ک. موسوی، سید مهدی، تربیت سیاسی در پرتو انتظار، ص ۳۸-۳۹؛ سلیمیان، خدامراد، انتظار و منتظران، ص ۱۹۷ـ ۱۹۸ و نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی، ص۶۸؛ مهدوی‌فرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۱۱۸ـ ۱۳۵؛ آذربایجانی، مسعود، رابطه انتظار و بهداشت روان، ص ۷۵؛ نصیری، علی، انتظار موعود، ص ۴۹-۵۹.
  15. ر.ک. مکارم شیرازی، ناصر، پیدایش مذاهب، ص۱۱۸؛ حکیمی، محمد، عصر زندگی‌، ۲۷۴- ۲۶۳؛ فرهنگ شیعه، ص ۱۳۶-۱۳۷.