محمد بن نصیر نمیری: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
خط ۱: خط ۱:
{{مهدویت}}
{{مهدویت}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
* [[محمد بن نصیر نمیری]]، یکی از رقبای [[محمد بن عثمان]] بود که [[نیابت]] وی را قبول نداشت و خود مدعی [[نیابت]] بود.
* [[محمد بن نصیر نمیری]]، یکی از رقبای [[محمد بن عثمان]] بود که [[نیابت]] وی را قبول نداشت و خود مدعی [[نیابت]] بود.
* [[شیخ طوسی]]، در [[اصحاب]] [[امام جواد]]{{ع}} دو بار از او نام برده و هیچ شرحی درباره او نداده است<ref>[[شیخ طوسی]]، رجال الطوسی، ص ۴۰۵، رقم ۷ و ص ۴۰۷ رقم ۲۳</ref>. و [[علامه حلی]] نیز، دو جا از او نام برده، می‌‏نویسد: "[[محمد بن نصیر نمیری]] کسی است که [[امام هادی]]{{ع}} او را [[لعن]] کرده است".
* [[شیخ طوسی]]، در [[اصحاب]] [[امام جواد]] {{ع}} دو بار از او نام برده و هیچ شرحی درباره او نداده است<ref>[[شیخ طوسی]]، رجال الطوسی، ص ۴۰۵، رقم ۷ و ص ۴۰۷ رقم ۲۳</ref>. و [[علامه حلی]] نیز، دو جا از او نام برده، می‌‏نویسد: "[[محمد بن نصیر نمیری]] کسی است که [[امام هادی]] {{ع}} او را [[لعن]] کرده است".
*در جای دیگر می‏‌نویسد: [[ابن غضائری]] درباره او گفته است: [[محمد]] بن نصیر از نگاه علمی، از فضلای [[بصره]] بود و از نظر عقیدتی‏ ضعیف بود. [[فرقه]] "نصیریه" را او تأسیس کرده و به او منسوب است<ref>علامه حلی، رجال العلامه، ص ۲۵۴ و ۲۵۷</ref>.  
* در جای دیگر می‏‌نویسد: [[ابن غضائری]] درباره او گفته است: [[محمد]] بن نصیر از نگاه علمی، از فضلای [[بصره]] بود و از نظر عقیدتی‏ ضعیف بود. [[فرقه]] "نصیریه" را او تأسیس کرده و به او منسوب است<ref>علامه حلی، رجال العلامه، ص ۲۵۴ و ۲۵۷</ref>.  
*در [[رجال]] کشی نیز شرح حال او مطرح است. به نظر [[مرحوم کشی]] [[امام هادی]]{{ع}} سه نفر را [[لعن]] کرده که یکی از آن‏ها [[محمد بن نصیر نمیری]] است<ref> کشی، اختیار معرفة الرجال، ج ۲، ص ۸۰۵</ref>. در جای دیگر از [[عبیدی]] [[نقل]] می‏‌کند: "[[امام عسکری]]{{ع}}- بدون این‏که من چیزی از او بپرسم- نامه‏ای برایم فرستاد و در آن [[نامه]]، از [[محمد بن نصیر نمیری]] و [[حسن بن محمد بن باباقمی]]، اعلان انزجار کرده، فرمود: "تو و همه دوستداران ما، از آنان دوری جویید و من آن‏ها را [[لعن]] می‏‌کنم و [[لعنت خدا]] نیز بر آن‏ها باد! آنان از نام ما سوءاستفاده کرده و [[اموال]] [[مردم]] را می‏‌خورند و [[فتنه]] انگیزی می‏‌کنند. آنان ما و [[شیعیان]] ما را اذیت کردند. [[خداوند]] سبحانه و تعالی آن‏ها را اذیت کند و آنان را در فتنه‌‏ای که ایجاد کرده‌‏اند، مغلوب و نابود سازد"<ref>کشی، اختیار معرفة الرجال، ج ۲، ص ۸۰۵</ref>.
* در [[رجال]] کشی نیز شرح حال او مطرح است. به نظر [[مرحوم کشی]] [[امام هادی]] {{ع}} سه نفر را [[لعن]] کرده که یکی از آن‏ها [[محمد بن نصیر نمیری]] است<ref> کشی، اختیار معرفة الرجال، ج ۲، ص ۸۰۵</ref>. در جای دیگر از [[عبیدی]] [[نقل]] می‏‌کند: "[[امام عسکری]] {{ع}}- بدون این‏که من چیزی از او بپرسم- نامه‏ای برایم فرستاد و در آن [[نامه]]، از [[محمد بن نصیر نمیری]] و [[حسن بن محمد بن باباقمی]]، اعلان انزجار کرده، فرمود: "تو و همه دوستداران ما، از آنان دوری جویید و من آن‏ها را [[لعن]] می‏‌کنم و [[لعنت خدا]] نیز بر آن‏ها باد! آنان از نام ما سوءاستفاده کرده و [[اموال]] [[مردم]] را می‏‌خورند و [[فتنه]] انگیزی می‏‌کنند. آنان ما و [[شیعیان]] ما را اذیت کردند. [[خداوند]] سبحانه و تعالی آن‏ها را اذیت کند و آنان را در فتنه‌‏ای که ایجاد کرده‌‏اند، مغلوب و نابود سازد"<ref>کشی، اختیار معرفة الرجال، ج ۲، ص ۸۰۵</ref>.
*وی [[عقاید]] [[کفرآمیز]] و [[الحادی]] داشت که سعی می‏‌کرد آن را در بین عامّه [[مردم]] منتشر سازد. [[محمد بن موسی بن حسن بن فرات]] نیز اسباب کار او را فراهم و او را پشتیبانی می‌‏کرد<ref>[[شیخ طوسی]]، کتاب الغیبة، ص ۳۹۸</ref>. ابن [[فرات]] از [[خاندان]] معروف به نوفرات بود. وی در [[بغداد]] و [[کوفه]] محدثی معروف بود و به نظر می‌‏رسد نخستین فرد از [[خاندان]] بنوفرات است که در [[حکومت عباسی]] مقامی به دست آورد<ref> جاسم حسین، تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم، ص ۱۶۹</ref>. از این‏جا نقش [[حکومت]] در [[حمایت]] و پشتیبانی از خطوط انحرافی روشن می‌‏شود. [[عقاید]] نمیری در کتاب "[[الغیبة]]"، "[[رجال]] کشی" و "فرق الشیعه" بیان شده است.
* وی [[عقاید]] [[کفرآمیز]] و [[الحادی]] داشت که سعی می‏‌کرد آن را در بین عامّه [[مردم]] منتشر سازد. [[محمد بن موسی بن حسن بن فرات]] نیز اسباب کار او را فراهم و او را پشتیبانی می‌‏کرد<ref>[[شیخ طوسی]]، کتاب الغیبة، ص ۳۹۸</ref>. ابن [[فرات]] از [[خاندان]] معروف به نوفرات بود. وی در [[بغداد]] و [[کوفه]] محدثی معروف بود و به نظر می‌‏رسد نخستین فرد از [[خاندان]] بنوفرات است که در [[حکومت عباسی]] مقامی به دست آورد<ref> جاسم حسین، تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم، ص ۱۶۹</ref>. از این‏جا نقش [[حکومت]] در [[حمایت]] و پشتیبانی از خطوط انحرافی روشن می‌‏شود. [[عقاید]] نمیری در کتاب "[[الغیبة]]"، "[[رجال]] کشی" و "فرق الشیعه" بیان شده است.
* [[سعد بن عبد اللّه اشعری]] گوید: [[محمد بن نصیر نمیری]] مدعی بود [[پیغمبر]] است و [[امام هادی]]{{ع}} او را [[مبعوث]] کرده است. [[عقیده]] به تناسخ داشت و [[معتقد]] به خدایی [[امام هادی]]{{ع}} بود، نزدیکی با [[محارم]] را جایز می‌‏دانست و ....<ref>[[شیخ طوسی]]، کتاب الغیبة، ص ۳۹۸، ح ۳۷۱؛ کشی، اختیار معرفة الرجال، ج ۲، ص ۸۰۵؛ نوبختی، فرق الشیعه، ص ۱۰۳</ref>. [[سعد بن عبد اللّه]] گوید: نمیری در آخر [[عمر]] [[بیمار]] شد و در آن حال مرد. در آن بیماری از وی پرسیدند: [[جانشین]] تو کیست؟ او با زبان ضعیف و گرفته‌‏ای گفت: [[احمد]]؛ ولی کسی نفهمید [[احمد]] کیست؛ به همین سبب این حرف، موجب انشعاب [[پیروان]] او شد؛ عده‏‌ای گفتند: مقصود نمیری، [[احمد]] فرزندش بوده است. جمعی گفتند: [[احمد بن محمد بن موسی بن فرات]] است. و گروهی گفتند: منظور وی [[احمد بن موسی بن فرات]] است. و فرقه‌‏ای گفتند: منظور وی [[احمد بن ابو الحسین بن بشر بن یزید]] است. این انشعاب باعث پراکندگی اتباع او شد<ref>ر. ک: شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۳۹۹، ح ۳۷۳</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص ۳۸۵ - ۳۸۶.</ref>.
* [[سعد بن عبد اللّه اشعری]] گوید: [[محمد بن نصیر نمیری]] مدعی بود [[پیغمبر]] است و [[امام هادی]] {{ع}} او را [[مبعوث]] کرده است. [[عقیده]] به تناسخ داشت و [[معتقد]] به خدایی [[امام هادی]] {{ع}} بود، نزدیکی با [[محارم]] را جایز می‌‏دانست و ....<ref>[[شیخ طوسی]]، کتاب الغیبة، ص ۳۹۸، ح ۳۷۱؛ کشی، اختیار معرفة الرجال، ج ۲، ص ۸۰۵؛ نوبختی، فرق الشیعه، ص ۱۰۳</ref>. [[سعد بن عبد اللّه]] گوید: نمیری در آخر [[عمر]] [[بیمار]] شد و در آن حال مرد. در آن بیماری از وی پرسیدند: [[جانشین]] تو کیست؟ او با زبان ضعیف و گرفته‌‏ای گفت: [[احمد]]؛ ولی کسی نفهمید [[احمد]] کیست؛ به همین سبب این حرف، موجب انشعاب [[پیروان]] او شد؛ عده‏‌ای گفتند: مقصود نمیری، [[احمد]] فرزندش بوده است. جمعی گفتند: [[احمد بن محمد بن موسی بن فرات]] است. و گروهی گفتند: منظور وی [[احمد بن موسی بن فرات]] است. و فرقه‌‏ای گفتند: منظور وی [[احمد بن ابو الحسین بن بشر بن یزید]] است. این انشعاب باعث پراکندگی اتباع او شد<ref>ر. ک: شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۳۹۹، ح ۳۷۳</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص ۳۸۵ - ۳۸۶.</ref>.
==محمد بن نصیر نمیری در موعودنامه==
== محمد بن نصیر نمیری در موعودنامه ==
*در دوران [[محمد بن عثمان]]، به [[دروغ]] [[ادعای نیابت]] کرد. [[ابو العباس بن نوح]] می‌نویسد: "ابو نصر هبة [[الله]] بن [[محمد]] به من خبر داد که [[محمد بن نصیر نمیری]]، از [[اصحاب]] [[امام حسن عسکری]] {{ع}} بود. چون آن حضرت [[وفات]] یافت، مدعی [[منصب]] [[محمد بن عثمان]] شد و گفت:  
* در دوران [[محمد بن عثمان]]، به [[دروغ]] [[ادعای نیابت]] کرد. [[ابو العباس بن نوح]] می‌نویسد: "ابو نصر هبة [[الله]] بن [[محمد]] به من خبر داد که [[محمد بن نصیر نمیری]]، از [[اصحاب]] [[امام حسن عسکری]] {{ع}} بود. چون آن حضرت [[وفات]] یافت، مدعی [[منصب]] [[محمد بن عثمان]] شد و گفت:  
[[نایب]] [[امام زمان]] {{ع}} من هستم، اما [[خداوند]] او را رسوا گردانید؛ زیرا [[الحاد]] و [[نادانی]] وی آشکار گردید. [[محمد بن عثمان]] هم او را لعنت کرد و از وی دوری نمود و خود را از او پنهان نگاه داشت. نمیری پس از [[شریعی]] به [[دروغ]] [[ادعای نیابت]] کرد"<ref>غیبة طوسی، ص ۳۹۸.</ref>.
[[نایب]] [[امام زمان]] {{ع}} من هستم، اما [[خداوند]] او را رسوا گردانید؛ زیرا [[الحاد]] و [[نادانی]] وی آشکار گردید. [[محمد بن عثمان]] هم او را لعنت کرد و از وی دوری نمود و خود را از او پنهان نگاه داشت. نمیری پس از [[شریعی]] به [[دروغ]] [[ادعای نیابت]] کرد"<ref>غیبة طوسی، ص ۳۹۸.</ref>.
*وی [[عقاید]] [[کفرآمیز]] و [[الحادی]] داشت و سعی می‌نمود آن را میان [[عامه]] [[مردم]] منتشر سازد. [[سعد بن عبدالله اشعری]] می‌گوید: "[[محمد بن نصیر نمیری]] مدعی بود که [[پیغمبر]] است و [[امام هادی]] {{ع}} او را [[مبعوث]] کرده است و [[عقیده]] به تناسخ داشت. وی [[معتقد]] به خدایی [[امام هادی]] {{ع}} بود. [[ازدواج]] با [[محارم]] را جایز می‌دانست و عمل لواط‍‌ را [[حلال]] کرده بود. نمیری این را موجب [[تواضع]] و [[فروتنی]] مفعول و [[لذت]] و [[کامرانی]] فاعل می‌دانست و می‌گفت: [[خدا]] هیچ‌یک از این‌ها را بر بندگانش [[حرام]] نکرده است"<ref>غیبة طوسی، ص ۳۹۸؛ فرق الشیعه، ص ۱۰۳.</ref>.
* وی [[عقاید]] [[کفرآمیز]] و [[الحادی]] داشت و سعی می‌نمود آن را میان [[عامه]] [[مردم]] منتشر سازد. [[سعد بن عبدالله اشعری]] می‌گوید: "[[محمد بن نصیر نمیری]] مدعی بود که [[پیغمبر]] است و [[امام هادی]] {{ع}} او را [[مبعوث]] کرده است و [[عقیده]] به تناسخ داشت. وی [[معتقد]] به خدایی [[امام هادی]] {{ع}} بود. [[ازدواج]] با [[محارم]] را جایز می‌دانست و عمل لواط‍‌ را [[حلال]] کرده بود. نمیری این را موجب [[تواضع]] و [[فروتنی]] مفعول و [[لذت]] و [[کامرانی]] فاعل می‌دانست و می‌گفت: [[خدا]] هیچ‌یک از این‌ها را بر بندگانش [[حرام]] نکرده است"<ref>غیبة طوسی، ص ۳۹۸؛ فرق الشیعه، ص ۱۰۳.</ref>.
* [[فرقه]] "نمیریّه" منسوب به [[محمد بن نصیر نمیری]] است. "نمیریّه" فرقه‌ای از قائلین به [[امامت]] [[امام هادی]] {{ع}} در زمان حیات او بودند و بعدا [[منحرف]] شدند و قائل به [[نبوت]] [[محمد]] بن نصیری نمیری شدند و ادعا کردند که [[محمد]] بن نصیر را [[امام هادی]] {{ع}} [[مبعوث]] کرده است<ref>فرق الشیعه، ص ۱۰۲.</ref>. چون نمیری جزء [[شیعیان]] نبود، ادعاهای وی نه موقعیت [[محمد بن عثمان]] را تضعیف کرد و نه هیچ‌یک از پیروانش را به جانب خود کشانید. از این‌رو نفوذ وی عمدتا به [[غلات]] محدود می‌شد<ref>آخرین امید، داود الهامی، ص ۱۲۵.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۲۲.</ref>.
* [[فرقه]] "نمیریّه" منسوب به [[محمد بن نصیر نمیری]] است. "نمیریّه" فرقه‌ای از قائلین به [[امامت]] [[امام هادی]] {{ع}} در زمان حیات او بودند و بعدا [[منحرف]] شدند و قائل به [[نبوت]] [[محمد]] بن نصیری نمیری شدند و ادعا کردند که [[محمد]] بن نصیر را [[امام هادی]] {{ع}} [[مبعوث]] کرده است<ref>فرق الشیعه، ص ۱۰۲.</ref>. چون نمیری جزء [[شیعیان]] نبود، ادعاهای وی نه موقعیت [[محمد بن عثمان]] را تضعیف کرد و نه هیچ‌یک از پیروانش را به جانب خود کشانید. از این‌رو نفوذ وی عمدتا به [[غلات]] محدود می‌شد<ref>آخرین امید، داود الهامی، ص ۱۲۵.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۲۲.</ref>.
==پرسش مستقیم==
== پرسش مستقیم ==
* [[مدعیان دروغین سفارت چه کسانی بوده‌اند؟ (پرسش)]]
* [[مدعیان دروغین سفارت چه کسانی بوده‌اند؟ (پرسش)]]


۱۱۸٬۲۸۱

ویرایش