ایام الله: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱۱ آوریل ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۳۰

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدیS است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

امام مهدی در قرآن | امام مهدی در حدیث | امام مهدی در کلام اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

روزهای بزرگ تاریخی، هنگام پیدایش رحمت‌‏ها یا بلاهای ویژه‏^[۱].
ایام جمع یوم، به معنای روز است و برای بزرگداشت حوادثی که در روزهایی خاص رخ داده است - اعم از نعمت‌‏ها و بلاهای الهی- ایام ظهور آن‏ها به خدا نسبت داده می‏‌شود. این واژه ترکیبی فقط دو بار در قرآن کریم به صراحت آمده است^[۲]:

خداوند، پس از آنکه یکی از وظایف حضرت موسیS را خارج کردن قوم خود از تاریکی به روشنایی می‏‌شناساند به یکی دیگر از مأموریت‏‌های مهم آن حضرت، یعنی یادآوری روزهای خدا "ایام اللّه" به قوم خود اشاره کرده است:﴿ وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآيَاتِنَا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّهِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ ﴾^[۳]^[۴].
پروردگار، در خطابی به رسول خداa به روش برخورد مؤمنان با کافران اشاره کرده و از آن‏ها می‌‏خواهد از کسانی که روزهای سخت و ناگوار خدا "ایام اللّه" را باور ندارند، درگذرند، تا خداوند خود سزای کردار بد ایشان را بدهد:﴿قُل لِّلَّذِينَ آمَنُوا يَغْفِرُوا لِلَّذِينَ لا يَرْجُون أَيَّامَ اللَّهِ لِيَجْزِيَ قَوْمًا بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ﴾^[۵]

خداوند سبحانه و تعالی در آیه نخست، به یکی از مأموریت‏‌های بزرگ حضرت موسیS اشاره کرده، می‌‏فرماید: تو موظفی ایام الهی و روزهای خدا را به یاد قوم خود بیاوری. به طور مسلم، همه روزها، ایام خداوند است؛همان‏گونه که همه مکان‏ها متعلق به خدا است. اگر مکان خاصی به نام بیت اللّه "خانه خدا" نامیده شد، دلیل بر ویژگی آن است. همچنین عنوان "ایام اللّه" اشاره به روزهای مخصوصی است که امتیاز و روشنایی و درخشش فوق العاده‏ای دارد. به همین سبب مفسران، در تفسیر آن، احتمالات مختلفی داده‏اند؛ برخی گفته‌‏اند: اشاره به روزهای پیروزی پیامبران پیشین و امت‏های راستین آنان و روزهایی است که گونه‌‏های نعمت‏های الهی بر اثر شایستگی‌‏ها شامل حال آن‏ها است. عده‌‏ای گفته‏‌اند: اشاره به روزهایی است که خداوند سبحانه و تعالی اقوام سرکش را به زنجیر عذاب می‌‏کشید و طاغوت‏ها را با یک فرمان درو می‌‏کرد؛ گروهی نیز به هر دو قسمت اشاره کرده‌‏اند؛ اما اصولا نمی‌‏توان این تعبیر گویا و رسا را محدود ساخت. "ایام اللّه"، تمام روزهایی است که دارای عظمتی در تاریخ زندگی بشر است. هر روز که یکی از فرمان‌‏های خدا در آن چنان درخشیده که بقیه امور را تحت الشعاع خود قرار داده، از ایام اللّه است.
هرروز که فصل تازه‏‌ای در زندگی انسان‏ها گشوده و درس عبرتی به آن‏ها داده شده است و ظهور و قیام پیامبری در آن بوده یا طاغوت و فرعون گردن‏کشی در آن به قعر دره نیستی فرستاده شده، و خلاصه هرروز که حق و عدالتی برپا شده و ظلم و بدعتی خاموش گشته است، همه آن‏ها از ایام اللّه است^[۶]^[۷].
در روایاتی که از امامان معصوم(ع) به ما رسیده، "ایام اللّه" به روزهای گوناگونی تفسیر شده است؛ امام باقرS فرموده است: "ایام اللّه سه روز است؛ روزی که حضرت قائمS قیام خواهد کرد و روز بازگشت برخی از مردگان و روز رستاخیز"^[۸]^[۹].
روشن است که این‏گونه احادیث دلیل بر انحصار نیست؛ بلکه بیان قسمتی از مصداق‏های روشن است^[۱۰].

ایام الله در موعودنامه

در آیه پنجم سوره مبارکه ابراهیم آمده است: ﴿...وَذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّهِ﴾ از امام محمد باقر S روایت است که "ایام الله" سه روز است: روز قیام قائم S، روز رجعت و روز قیامت^[۱۱]. این حدیث به همین تعبیر از امام صادق S نیز روایت شده است^[۱۲]. و در تفسیر علی بن ابراهیم قمی نیز آمده که "ایام الله" سه روز است: روز قیام قائم S، روز مرگ و روز رستاخیز^[۱۳].^[۱۴].

پرسش‌های وابسته

ایام الله چه روزهایی است؟ (پرسش)

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص:۱۰۲ - ۱۰۴.
↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص:۱۰۲ - ۱۰۴.
↑ و به راستی موسی را با نشانه‌های خویش فرستادیم (و گفتیم) که قومت را به سوی روشنایی از تیرگی‌ها بیرون بر و روزهای خداوند را به آنان گوشزد کن، بی‌گمان در آن نشانه‌هایی برای هر شکیبای سپاسگزاری است؛ سوره ابراهیم، آیه: ۵.
↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص:۱۰۲ - ۱۰۴.
↑ به مؤمنان بگو، از کسانی که به «روزهای خداوند» امیدی ندارند درگذرند تا (خداوند، هر) قومی را برابر با کارهایی که می‌کرده‌اند کیفر دهد؛ سوره جاثیه، آیه:۱۴.
↑ ناصر مکارم شیرازی و دیگران، تفسیر نمونه، ج ۱۰، ص ۲۷۱- ۲۷۲
↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص:۱۰۲ - ۱۰۴.
↑ " أَيَّامُ‏ اللَّهِ‏ ثَلَاثَةٌ يَوْمُ‏ يَقُومُ‏ الْقَائِمُ‏ وَ يَوْمُ‏ الْكَرَّةِ وَ يَوْمُ‏ الْقِيَامَةِ‏ ‏‏‏‏"؛ شیخ صدوق، الخصال، ص ۱۰۸، ح ۷۵
↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص:۱۰۲ - ۱۰۴.
↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص:۱۰۲ - ۱۰۴.
↑ ینابیع المودّه، ج ۳، ص ۲۴۲.
↑ المحجّة، ص ۱۰۸.
↑ خصال صدوق، ص ۱۰۸؛ تفسیر صافی، ج ۴، ص ۲۲۵.
↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص:۱۴۷.

[1] سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص:۱۰۲ - ۱۰۴.

[2] سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص:۱۰۲ - ۱۰۴.

[3] و به راستی موسی را با نشانه‌های خویش فرستادیم (و گفتیم) که قومت را به سوی روشنایی از تیرگی‌ها بیرون بر و روزهای خداوند را به آنان گوشزد کن، بی‌گمان در آن نشانه‌هایی برای هر شکیبای سپاسگزاری است؛ سوره ابراهیم، آیه: ۵.

[4] سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص:۱۰۲ - ۱۰۴.

[5] به مؤمنان بگو، از کسانی که به «روزهای خداوند» امیدی ندارند درگذرند تا (خداوند، هر) قومی را برابر با کارهایی که می‌کرده‌اند کیفر دهد؛ سوره جاثیه، آیه:۱۴.

[6] ناصر مکارم شیرازی و دیگران، تفسیر نمونه، ج ۱۰، ص ۲۷۱- ۲۷۲

[7] سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص:۱۰۲ - ۱۰۴.

[8] " أَيَّامُ‏ اللَّهِ‏ ثَلَاثَةٌ يَوْمُ‏ يَقُومُ‏ الْقَائِمُ‏ وَ يَوْمُ‏ الْكَرَّةِ وَ يَوْمُ‏ الْقِيَامَةِ‏ ‏‏‏‏"؛ شیخ صدوق، الخصال، ص ۱۰۸، ح ۷۵

[9] سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص:۱۰۲ - ۱۰۴.

[10] سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص:۱۰۲ - ۱۰۴.

[11] ینابیع المودّه، ج ۳، ص ۲۴۲.

[12] المحجّة، ص ۱۰۸.

[13] خصال صدوق، ص ۱۰۸؛ تفسیر صافی، ج ۴، ص ۲۲۵.

[14] تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص:۱۴۷.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

@@ خط ۱۰: / خط ۱۰: @@
 ==مقدمه==
-*روزهای بزرگ تاریخی، هنگام پیدایش رحمت‌‏ها یا بلاهای ویژه‏<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۱۰۲ - ۱۰۴.</ref>.
+*روزهای بزرگ تاریخی، هنگام پیدایش رحمت‌‏ها یا بلاهای ویژه‏<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۱۰۲ - ۱۰۴.</ref>.
-*ایام جمع یوم، به معنای روز است و برای بزرگداشت حوادثی که در روزهایی خاص رخ داده است - اعم از نعمت‌‏ها و بلاهای الهی- ایام ظهور آن‏ها به خدا نسبت داده می‏‌شود. این واژه ترکیبی فقط دو بار در [[قرآن کریم]] به صراحت آمده است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۱۰۲ - ۱۰۴.</ref>:
+*ایام جمع یوم، به معنای روز است و برای بزرگداشت حوادثی که در روزهایی خاص رخ داده است - اعم از نعمت‌‏ها و بلاهای الهی- ایام ظهور آن‏ها به خدا نسبت داده می‏‌شود. این واژه ترکیبی فقط دو بار در [[قرآن کریم]] به صراحت آمده است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۱۰۲ - ۱۰۴.</ref>:
-#خداوند، پس از آنکه یکی از وظایف [[حضرت موسی]]{{ع}} را خارج کردن قوم خود از تاریکی به روشنایی می‏‌شناساند به یکی دیگر از مأموریت‏‌های مهم آن حضرت، یعنی یادآوری روزهای خدا "ایام اللّه" به قوم خود اشاره کرده است:{{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن| وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآيَاتِنَا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّهِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ }}﴾}}<ref> و به راستی موسی را با نشانه‌های خویش فرستادیم (و گفتیم) که قومت را به سوی روشنایی از تیرگی‌ها بیرون بر و روزهای خداوند را به آنان گوشزد کن، بی‌گمان در آن نشانه‌هایی برای هر شکیبای سپاسگزاری است؛ سوره ابراهیم، آیه: ۵.</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۱۰۲ - ۱۰۴.</ref>.
+#خداوند، پس از آنکه یکی از وظایف [[حضرت موسی]]{{ع}} را خارج کردن قوم خود از تاریکی به روشنایی می‏‌شناساند به یکی دیگر از مأموریت‏‌های مهم آن حضرت، یعنی یادآوری روزهای خدا "ایام اللّه" به قوم خود اشاره کرده است:{{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن| وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآيَاتِنَا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّهِ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِّكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ }}﴾}}<ref> و به راستی موسی را با نشانه‌های خویش فرستادیم (و گفتیم) که قومت را به سوی روشنایی از تیرگی‌ها بیرون بر و روزهای خداوند را به آنان گوشزد کن، بی‌گمان در آن نشانه‌هایی برای هر شکیبای سپاسگزاری است؛ سوره ابراهیم، آیه: ۵.</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۱۰۲ - ۱۰۴.</ref>.
 #پروردگار، در خطابی به [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} به روش برخورد مؤمنان با کافران اشاره کرده و از آن‏ها می‌‏خواهد از کسانی که روزهای سخت و ناگوار خدا "ایام اللّه" را باور ندارند، درگذرند، تا خداوند خود سزای کردار بد ایشان را بدهد:{{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|قُل لِّلَّذِينَ آمَنُوا يَغْفِرُوا لِلَّذِينَ لا يَرْجُون أَيَّامَ اللَّهِ لِيَجْزِيَ قَوْمًا بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ}}﴾}}<ref> به مؤمنان بگو، از کسانی که به «روزهای خداوند» امیدی  ندارند درگذرند تا (خداوند، هر) قومی را برابر با کارهایی که می‌کرده‌اند کیفر دهد؛ سوره جاثیه، آیه:۱۴.</ref>
 *خداوند سبحانه و تعالی در آیه نخست، به یکی از مأموریت‏‌های بزرگ [[حضرت موسی]]{{ع}} اشاره کرده، می‌‏فرماید: تو موظفی ایام الهی و روزهای خدا را به یاد قوم خود بیاوری. به طور مسلم، همه روزها، ایام خداوند است؛همان‏گونه که همه مکان‏ها متعلق به خدا است. اگر مکان خاصی به نام بیت اللّه "خانه خدا" نامیده شد، دلیل بر ویژگی آن است. همچنین عنوان "ایام اللّه" اشاره به روزهای مخصوصی است که امتیاز و روشنایی و درخشش فوق العاده‏ای دارد. به همین سبب مفسران، در تفسیر آن، احتمالات مختلفی داده‏اند؛ برخی گفته‌‏اند: اشاره به روزهای پیروزی پیامبران پیشین و امت‏های راستین آنان و روزهایی است که گونه‌‏های نعمت‏های الهی بر اثر شایستگی‌‏ها شامل حال آن‏ها است. عده‌‏ای گفته‏‌اند: اشاره به روزهایی است که خداوند سبحانه و تعالی اقوام سرکش را به زنجیر عذاب می‌‏کشید و طاغوت‏ها را با یک فرمان درو می‌‏کرد؛ گروهی نیز به هر دو قسمت اشاره کرده‌‏اند؛ اما اصولا نمی‌‏توان این تعبیر گویا و رسا را محدود ساخت. "ایام اللّه"، تمام روزهایی است که دارای عظمتی در تاریخ زندگی بشر است. هر روز که یکی از فرمان‌‏های خدا در آن چنان درخشیده که بقیه امور را تحت الشعاع خود قرار داده، از ایام اللّه است.
-*هرروز که فصل تازه‏‌ای در زندگی انسان‏ها گشوده و درس عبرتی به آن‏ها داده شده است و ظهور و قیام پیامبری در آن بوده یا طاغوت و فرعون گردن‏کشی در آن به قعر دره نیستی فرستاده شده، و خلاصه هرروز که حق و عدالتی برپا شده و ظلم و بدعتی خاموش گشته است، همه آن‏ها از ایام اللّه است<ref>  ناصر مکارم شیرازی و دیگران، تفسیر نمونه، ج ۱۰، ص ۲۷۱- ۲۷۲</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۱۰۲ - ۱۰۴.</ref>.
+*هرروز که فصل تازه‏‌ای در زندگی انسان‏ها گشوده و درس عبرتی به آن‏ها داده شده است و ظهور و قیام پیامبری در آن بوده یا طاغوت و فرعون گردن‏کشی در آن به قعر دره نیستی فرستاده شده، و خلاصه هرروز که حق و عدالتی برپا شده و ظلم و بدعتی خاموش گشته است، همه آن‏ها از ایام اللّه است<ref>  ناصر مکارم شیرازی و دیگران، تفسیر نمونه، ج ۱۰، ص ۲۷۱- ۲۷۲</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۱۰۲ - ۱۰۴.</ref>.
-*در روایاتی که از [[امامان معصوم]]{{عم}} به ما رسیده، "ایام اللّه" به روزهای گوناگونی تفسیر شده است؛ [[امام باقر]]{{ع}} فرموده است: "ایام اللّه سه روز است؛ روزی که [[امام مهدی|حضرت قائم]]{{ع}} قیام خواهد کرد و روز بازگشت برخی از مردگان و روز رستاخیز"<ref> {{عربی|اندازه=150%|" أَيَّامُ‏ اللَّهِ‏ ثَلَاثَةٌ يَوْمُ‏ يَقُومُ‏ الْقَائِمُ‏ وَ يَوْمُ‏ الْكَرَّةِ وَ يَوْمُ‏ الْقِيَامَةِ‏ ‏‏‏‏"}}؛ شیخ صدوق، الخصال، ص ۱۰۸، ح ۷۵</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۱۰۲ - ۱۰۴.</ref>.
+*در روایاتی که از [[امامان معصوم]]{{عم}} به ما رسیده، "ایام اللّه" به روزهای گوناگونی تفسیر شده است؛ [[امام باقر]]{{ع}} فرموده است: "ایام اللّه سه روز است؛ روزی که [[امام مهدی|حضرت قائم]]{{ع}} قیام خواهد کرد و روز بازگشت برخی از مردگان و روز رستاخیز"<ref> {{عربی|اندازه=150%|" أَيَّامُ‏ اللَّهِ‏ ثَلَاثَةٌ يَوْمُ‏ يَقُومُ‏ الْقَائِمُ‏ وَ يَوْمُ‏ الْكَرَّةِ وَ يَوْمُ‏ الْقِيَامَةِ‏ ‏‏‏‏"}}؛ شیخ صدوق، الخصال، ص ۱۰۸، ح ۷۵</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۱۰۲ - ۱۰۴.</ref>.
-*روشن است که این‏گونه احادیث دلیل بر انحصار نیست؛ بلکه بیان قسمتی از مصداق‏های روشن است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۱۰۲ - ۱۰۴.</ref>.
+*روشن است که این‏گونه احادیث دلیل بر انحصار نیست؛ بلکه بیان قسمتی از مصداق‏های روشن است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۱۰۲ - ۱۰۴.</ref>.
 ==ایام الله در موعودنامه==
 *در آیه پنجم سوره مبارکه ابراهیم آمده است: {{عربی|اندازه=100%|﴿{{متن قرآن|...وَذَكِّرْهُمْ بِأَيَّامِ اللَّهِ}}﴾}} از امام محمد باقر {{ع}} روایت است که "ایام الله" سه روز است: روز قیام قائم {{ع}}، روز رجعت و روز قیامت<ref>ینابیع المودّه، ج ۳، ص ۲۴۲.</ref>. این حدیث به همین تعبیر از [[امام صادق]] {{ع}} نیز روایت شده است<ref>المحجّة، ص ۱۰۸.</ref>. و در تفسیر علی بن ابراهیم قمی نیز آمده که "ایام الله" سه روز است: روز قیام قائم {{ع}}، روز مرگ و روز رستاخیز<ref>خصال صدوق، ص ۱۰۸؛ تفسیر صافی، ج ۴، ص ۲۲۵.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۱۴۷.</ref>.