موسویه

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۱ آوریل ۲۰۱۹، ساعت ۱۲:۲۹ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • یکی از فرقه‌‏های منحرف در باب مهدویت، موسویه یا موسائیه هستند.
  • آنان، طرفدار امامت امام موسی بن جعفر(ع) و منتظر رجعت او بودند. این گروه را واقفه نیز می‌‏گویند[۱].
  • از دیدگاه این گروه، امام موسی بن جعفر(ع) نمرده و زنده است، تا این‏که شرق و غرب عالم از آن او گردد و جهان را پر از عدل‏ وداد کند و او مهدی قائم است. به نظر آنان، هارون الرشید و یاران او، به دروغ بر مردم وانمود کردند آن حضرت مرده است؛ حال آن‏که وی زنده و روی از مردم نهفته است البته گروهی گفتند: او امام قائم است و از دنیا رفته و هیچ امامی جز وی نباشد؛ او پس از مرگ، رجعت می‌‏کند و در جایی پنهان می‌‏شود. یاران او با وی دیدار می‏‌کنند و او به ایشان امر و نهی می‌‏کند و در این ‏باره روایتی از پدرش آورده‌‏اند که گفت: "بدان جهت قائم را قائم خوانند که پس از مرگ برمی‏‌خیزد"[۲].
  • شیخ طوسی در کتاب الغیبة در ضمن بیان ده‏‌ها روایت از این دست، به همه آن‏ها پاسخ داده است[۳].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. شیخ طوسی، کتاب الغیبة، الکلام علی الواقفة
  2. ر. ک: شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۸۳ و ۲۱۸ و ۴۷۱
  3. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص: ۴۲۶.