بیت المقدس

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

امام مهدی در قرآن | امام مهدی در حدیث | امام مهدی در کلام اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

محل اقتدای حضرت مسیح(ع) به حضرت مهدی(ع) در عصر ظهور.
شهر "البیت المقدّس" یا "بیت المقدس" یا "قدس" در غرب آسیا و شمال خاورمیانه، در فلسطین واقع شده و نخستین قبله مسلمانان است.
قداست این شهر بسیار است. آن را پیامبران بنا کرده‌‏اند، حضرت داود(ع) و حضرت سلیمان(ع) در این شهر حشمت داشتند^[۱].
خداوند سبحانه و تعالی در همین شهر، حضرت زکریا(ع) را به حضرت یحیی(ع) بشارت داد. جبال و طیر را در بیت المقدس برای حضرت داود(ع) مسخر ساخت^[۲]. هاجر از کوثا به بیت المقدس هجرت کرد. حضرت موسی(ع) این‏جا به نور رب العزة نگریست و همین‏جا با خداوند سخن گفت^[۳]. مریم عذرا در بیت المقدس وفات یافت عیسی بن مریم در همین‏جا به دنیا آمد و عروج کرد. حضرت محمد(ص) مدت‏ها رو به بیت المقدس نماز می‏‌گزارد و أسرای آن حضرت به این‏جا و معراج آن حضرت، از همین‌‏جا بود^[۴]. بالاخره در اینجا حضرت مسیح نازل شده و در نماز به حضرت مهدی(ع) اقتدا خواهد کرد.
امام علی(ع) از "بیت المقدس" در آستانه ظهور به عنوان بهترین جاها یاد کرده، فرمود: "بهترین جاها در آن روز، بیت المقدس باشد و بر مردم زمانی درآید که هر کدامشان آرزو کنند از ساکنان آن‏جا باشند"^[۵]^[۶].

جستارهای وابسته

منابع

سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت.

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ ر. ک: محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۸، ص ۱۴۴، ح ۱۱۴؛ شیخ طوسی، التهذیب، ج ۶، ص۲۲، ح ۱۰۷.
↑ ر. ک: محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۱۴، ص ۷۲
↑ ر.ک: میرزا حسین طبرسی نوری، مستدرک الوسائل، ح ۱۰، ص ۳۲۴
↑ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۳، ص ۲۸۶
↑ ر.ک: صافی گلپایگانی، منتخب الاثر، فصل ۸۴، ح ۱۳؛ ابن بطریق، العمدة، ص ۴۳۰، ح ۹۰۱
↑ سلیمیان، خدامراد،فرهنگ‌نامه مهدویت، ص:۱۲۵ - ۱۲۶.

[1] ر. ک: محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۸، ص ۱۴۴، ح ۱۱۴؛ شیخ طوسی، التهذیب، ج ۶، ص۲۲، ح ۱۰۷.

[2] ر. ک: محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۱۴، ص ۷۲

[3] ر.ک: میرزا حسین طبرسی نوری، مستدرک الوسائل، ح ۱۰، ص ۳۲۴

[4] محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۳، ص ۲۸۶

[5] ر.ک: صافی گلپایگانی، منتخب الاثر، فصل ۸۴، ح ۱۳؛ ابن بطریق، العمدة، ص ۴۳۰، ح ۹۰۱

[6] سلیمیان، خدامراد،فرهنگ‌نامه مهدویت، ص:۱۲۵ - ۱۲۶.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]