موسویه

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Heydari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۱۱ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۱۰ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

متن این جستار آزمایشی است؛ امید می رود در آینده نه چندان دور آماده شود. برای اطلاع از جزئیات بیشتر به بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت مراجعه کنید.


مقدمه

  • یکی از فرقه‌‏های منحرف در باب مهدویت، موسویه یا موسائیه هستند.
  • آنان، طرفدار امامت امام موسی بن جعفر(ع) و منتظر رجعت او بودند. این گروه را واقفه نیز می‌‏گویند[۱].
  • از دیدگاه این گروه، امام موسی بن جعفر(ع) نمرده و زنده است، تا این‏که شرق و غرب عالم از آن او گردد و جهان را پر از عدل‏ وداد کند و او مهدی قائم است. به نظر آنان، هارون الرشید و یاران او، به دروغ بر مردم وانمود کردند آن حضرت مرده است؛ حال آن‏که وی زنده و روی از مردم نهفته است البته گروهی گفتند: او امام قائم است و از دنیا رفته و هیچ امامی جز وی نباشد؛ او پس از مرگ، رجعت می‌‏کند و در جایی پنهان می‌‏شود. یاران او با وی دیدار می‏‌کنند و او به ایشان امر و نهی می‌‏کند و در این ‏باره روایتی از پدرش آورده‌‏اند که گفت: "بدان جهت قائم را قائم خوانند که پس از مرگ برمی‏‌خیزد"[۲].
  • شیخ طوسی در کتاب الغیبة در ضمن بیان ده‏‌ها روایت از این دست، به همه آن‏ها پاسخ داده است[۳].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. شیخ طوسی، کتاب الغیبة، الکلام علی الواقفة
  2. ر. ک: شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۸۳ و ۲۱۸ و ۴۷۱
  3. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص: ۴۲۶.