حرز امام مهدی

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

امام مهدی در قرآن - امام مهدی در حدیث - امام مهدی در کلام اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

دعای منسوب به حضرت مهدی(ع) برای در امان ماندن از بلاها.
حرز، در لغت به معنای جای استوار و پناهگاه است. نیز دعای حفظ و تعویذ را گویند. در اصطلاح، بیشتر معنای دوم مقصود است^[۱]؛ یعنی هرگونه دعای خواندنی و نوشتنی، بلکه هرگونه تعویذی است که مایه حفظ باشد و به وسیله آن پناه جویند.
وجه مشترک بین همه حرزها، به کار بستن آن‏ها برای محفوظ ماندن شخص و یا همراهان یا اموال او از گزند دشمنان یا پیش‏آمدهای ناگوار و حوادث پیش‏بینی نشده روزگار است.
برخی حرزها - مانند سایر احادیث و دعاها- با ذکر سند معتبر از معصوم نقل شده است؛ اما بعضی از آن‏ها استناد محکمی ندارد.
هریک از حرزها، ویژگی‌‏هایی دارند که در کتاب‌‏های دعا مورد اشاره قرار گرفته است. برای هرکدام از معصومان (ع) حرزهایی نقل شده است که بعضی از آن‏ها شهرت بیشتری دارند؛ یکی از آن‏ها حرز حضرت مهدی(ع)‏ است که چنین است: " بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‏ يَا مَالِكَ الرِّقَابِ وَ يَا هَازِمَ‏ الْأَحْزَابِ‏ يَا مُفَتِّحَ‏ الْأَبْوَابِ‏ يَا مُسَبِّبَ‏ الْأَسْبَابِ سَبِّبْ لَنَا سَبَباً لَا نَسْتَطِيعُ لَهُ طَلَباً بِحَقِّ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ (ص)‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"^[۲]^[۳].