صاحب الامر: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۳۰ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۸:۵۰

متن این جستار آزمایشی است؛ امید می رود در آینده نه چندان دور آماده شود. برای اطلاع از جزئیات بیشتر به بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت مراجعه کنید.

مقدمه

یکی از لقب‌‏های حضرت مهدی(ع)‏ "صاحب الامر" است. امام صادق(ع) درباره اتفاقات هنگام ظهور می‌‏فرماید: "در این زمان، هر کس از فرزندان علی(ع) که در مدینه است، به مکه می‌‏گریزد و به صاحب امر می‌‏پیوندد و او به سوی عراق روی می‌‏آورد"^[۱]
همه امامان(ع) صاحب امر امامت بوده‌‏اند؛ ولی به سبب عظمت امر امامت و قیام آن حضرت، این لقب درباره حضرت مهدی(ع)‏ متداول‌‏تر است.
ریان بن صلت گوید: به امام رضا(ع) گفتم: "آیا شما صاحب الامر هستید؟ فرمود: من صاحب الامر هستم؛ امّا نه آن کسی که زمین را از عدل آکنده سازد؛ همان‏گونه که پر از جور شده‏ باشد. چگونه او باشم؛ در حالی که سستی بدن مرا می‌‏بینی و قائم کسی است که در سن پیران و منظر جوانان قیام می‏‌کند^[۲]
البته آنچه بیشتر در روایات آمده "صاحب هذا الامر» است؛ ولی رفته رفته این ترکیب به "صاحب الامر» تبدیل شده و یکی از القاب آن حضرت شمرده شده است^[۳].

صاحب الامر در موعودنامه

از القاب متداوله حضرت است^[۴]^[۵].

پرسش‌های وابسته

پرسمان القاب امام مهدی (نمایه)

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ " يَوْمَئِذٍ مَنْ كَانَ بِالْمَدِينَةِ مِنْ وُلْدِ عَلِيٍّ(ع) إِلَى مَكَّةَ فَيَلْحَقُونَ بِصَاحِبِ الْأَمْرِ وَ يُقْبِلُ‏ صَاحِبُ‏ الْأَمْرِ نَحْوَ الْعِرَاقِ‏ ‏‏‏‏"، نعمانی، الغیبة، ص ۲۷۰، باب ۱۴، ح ۴۳
↑ " أَنَا صَاحِبُ‏ هَذَا الْأَمْرِ وَ لَكِنِّي‏ لَسْتُ‏ بِالَّذِي‏ أَمْلَأُهَا عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ كَيْفَ أَكُونُ ذَلِكَ عَلَى مَا تَرَى مِنْ ضَعْفِ بَدَنِي فَإِنَّ الْقَائِمَ هُوَ الَّذِي إِذَا خَرَجَ خَرَجَ فِي سِنِّ الشُّيُوخِ وَ مَنْظَرِ الشَّبَابِ‏ ‏‏‏‏"»، شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، باب ۳۵، ح ۸
↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص:۲۸۳ - ۲۸۴.
↑ نجم الثاقب باب دوم.
↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص:۴۴۷.

[1] " يَوْمَئِذٍ مَنْ كَانَ بِالْمَدِينَةِ مِنْ وُلْدِ عَلِيٍّ(ع) إِلَى مَكَّةَ فَيَلْحَقُونَ بِصَاحِبِ الْأَمْرِ وَ يُقْبِلُ‏ صَاحِبُ‏ الْأَمْرِ نَحْوَ الْعِرَاقِ‏ ‏‏‏‏"، نعمانی، الغیبة، ص ۲۷۰، باب ۱۴، ح ۴۳

[2] " أَنَا صَاحِبُ‏ هَذَا الْأَمْرِ وَ لَكِنِّي‏ لَسْتُ‏ بِالَّذِي‏ أَمْلَأُهَا عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ كَيْفَ أَكُونُ ذَلِكَ عَلَى مَا تَرَى مِنْ ضَعْفِ بَدَنِي فَإِنَّ الْقَائِمَ هُوَ الَّذِي إِذَا خَرَجَ خَرَجَ فِي سِنِّ الشُّيُوخِ وَ مَنْظَرِ الشَّبَابِ‏ ‏‏‏‏"»، شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، باب ۳۵، ح ۸

[3] سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص:۲۸۳ - ۲۸۴.

[4] نجم الثاقب باب دوم.

[5] تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص:۴۴۷.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

@@ خط ۵: / خط ۵: @@
 *یکی از لقب‌‏های [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ "[[صاحب الامر]]" است. [[امام صادق]]{{ع}} درباره اتفاقات [[هنگام ظهور]] می‌‏فرماید: "در این زمان، هر کس از [[فرزندان]] [[امام علی|علی]]{{ع}} که در [[مدینه]] است، به [[مکه]] می‌‏گریزد و به [[صاحب]] امر می‌‏پیوندد و او به سوی [[عراق]] روی می‌‏آورد"<ref> {{عربی|" يَوْمَئِذٍ مَنْ كَانَ بِالْمَدِينَةِ مِنْ وُلْدِ عَلِيٍّ{{ع}} إِلَى مَكَّةَ فَيَلْحَقُونَ بِصَاحِبِ الْأَمْرِ وَ يُقْبِلُ‏ صَاحِبُ‏ الْأَمْرِ نَحْوَ الْعِرَاقِ‏ ‏‏‏‏"}}، نعمانی، الغیبة، ص ۲۷۰، باب ۱۴، ح ۴۳</ref>
 *همه [[امامان]]{{عم}} [[صاحب]] امر [[امامت]] بوده‌‏اند؛ ولی به سبب [[عظمت]] امر [[امامت]] و [[قیام]] آن حضرت، این [[لقب]] درباره [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ متداول‌‏تر است.
-*[[ریان بن صلت]] گوید: به [[امام رضا]]{{ع}} گفتم:"آیا شما [[صاحب الامر]] هستید؟ فرمود: من [[صاحب الامر]] هستم؛ امّا نه آن کسی که [[زمین]] را از [[عدل]] آکنده سازد؛ همان‏گونه که پر از [[جور]] شده‏ باشد. چگونه او باشم؛ در حالی که سستی [[بدن]] مرا می‌‏بینی و [[قائم]] کسی است که در سن پیران و منظر [[جوانان]] [[قیام]] می‏‌کند<ref> {{عربی|" أَنَا صَاحِبُ‏ هَذَا الْأَمْرِ وَ لَكِنِّي‏ لَسْتُ‏ بِالَّذِي‏ أَمْلَأُهَا عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ كَيْفَ أَكُونُ ذَلِكَ عَلَى مَا تَرَى مِنْ ضَعْفِ بَدَنِي فَإِنَّ الْقَائِمَ هُوَ الَّذِي إِذَا خَرَجَ خَرَجَ فِي سِنِّ الشُّيُوخِ وَ مَنْظَرِ الشَّبَابِ‏ ‏‏‏‏"}}»، شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، باب ۳۵، ح ۸</ref>
+*[[ریان بن صلت]] گوید: به [[امام رضا]]{{ع}} گفتم: "آیا شما [[صاحب الامر]] هستید؟ فرمود: من [[صاحب الامر]] هستم؛ امّا نه آن کسی که [[زمین]] را از [[عدل]] آکنده سازد؛ همان‏گونه که پر از [[جور]] شده‏ باشد. چگونه او باشم؛ در حالی که سستی [[بدن]] مرا می‌‏بینی و [[قائم]] کسی است که در سن پیران و منظر [[جوانان]] [[قیام]] می‏‌کند<ref> {{عربی|" أَنَا صَاحِبُ‏ هَذَا الْأَمْرِ وَ لَكِنِّي‏ لَسْتُ‏ بِالَّذِي‏ أَمْلَأُهَا عَدْلًا كَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ كَيْفَ أَكُونُ ذَلِكَ عَلَى مَا تَرَى مِنْ ضَعْفِ بَدَنِي فَإِنَّ الْقَائِمَ هُوَ الَّذِي إِذَا خَرَجَ خَرَجَ فِي سِنِّ الشُّيُوخِ وَ مَنْظَرِ الشَّبَابِ‏ ‏‏‏‏"}}»، شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، باب ۳۵، ح ۸</ref>
 *البته آنچه بیشتر در [[روایات]] آمده "[[صاحب هذا الامر]]» است؛ ولی رفته رفته این ترکیب به "[[صاحب الامر]]» تبدیل شده و یکی از [[القاب]] آن حضرت شمرده شده است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۲۸۳ - ۲۸۴.</ref>.
 ==صاحب الامر در موعودنامه==