باران‌های پیاپی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=120%' به '{{عربی')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۰: خط ۱۰:


==مقدمه==
==مقدمه==
*از نشانه‌‏های غیر حتمی ظهور.
*یکی از پدیده‏‌های سال [[ظهور]] و نشانه‏‌های غیر حتمی آن، باران‏‌های پیاپی است که تا آن‏روز، مانند آن دیده نشده است و زمینه آبادی و سرسبزی [[زمین]] را فراهم می‌‏کند و به بهبود وضع [[زمین]] منجر می‌‏شود؛ چنان‏که [[امام صادق]]{{ع}} می‌‏فرماید: در آستانه [[قیام]] [[امام مهدی|قائم]]{{ع}} سالی پر باران خواهد بود که در اثر آن، خرما بر روی نخل می‏‌پوسد. در این، تردیدی به خود راه ندهید<ref>{{عربی|اندازه=1۲0%|" إِنْ قُدَّامَ الْقَائِمِ {{ع}} لَسَنَةً غَيْدَاقَةً يَفْسُدُ فِيهَا الثَّمَرُ فِي‏ النَّخْلِ‏ فَلَا تَشُكُّوا فِي‏ ذَلِكَ‏ ‏‏‏‏"}}، شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص۴۴۹؛ اربلی، کشف الغمة، ج ۲، ص ۴۶۱.</ref>.
*یکی از پدیده‏‌های سال ظهور و نشانه‏‌های غیر حتمی آن، باران‏‌های پیاپی است که تا آن‏روز، مانند آن دیده نشده است و زمینه آبادی و سرسبزی زمین را فراهم می‌‏کند و به بهبود وضع زمین منجر می‌‏شود؛ چنان‏که [[امام صادق]]{{ع}} می‌‏فرماید: در آستانه قیام [[امام مهدی|قائم]]{{ع}} سالی پر باران خواهد بود که در اثر آن، خرما بر روی نخل می‏‌پوسد. در این، تردیدی به خود راه ندهید<ref>{{عربی|اندازه=1۲0%|" إِنْ قُدَّامَ الْقَائِمِ {{ع}} لَسَنَةً غَيْدَاقَةً يَفْسُدُ فِيهَا الثَّمَرُ فِي‏ النَّخْلِ‏ فَلَا تَشُكُّوا فِي‏ ذَلِكَ‏ ‏‏‏‏"}}، شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص۴۴۹؛ اربلی، کشف الغمة، ج ۲، ص ۴۶۱.</ref>.
*بارش این مقدار باران پیاپی، کم‏‌سابقه یا بی‌‏سابقه است. البته احتمال دیگری نیز وجود دارد که این باران‏ها، هم زمان و در همه جای [[زمین]] ببارد. در این صورت، می‌‏تواند جنبه [[اعجاز]] داشته باشد. [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: وقتی که زمان [[قیام]] [[امام مهدی|قائم]]{{ع}} فرارسد، بر [[مردم]] باران فروخواهد ریخت؛ در ماه [[جمادی]] الثانی و ده روز [[رجب]]؛ بارانی که مانندش دیده نشده است<ref>{{عربی|" إِذَا آنَ‏ قِيَامُ‏ الْقَائِمِ‏ مُطِرَ النَّاسُ‏ جُمَادَى‏ الْآخِرَةِ وَ عَشْرَةَ أَيَّامٍ مِنْ رَجَبٍ مَطَراً لَمْ تَرَ الْخَلَائِقُ مِثْلَه‏ ‏‏‏‏"}}، شیخ مفید، الارشاد، ج ۲، ص ۳۸۱؛ فتال نیشابوری، روضة الواعظین، ج ۲، ص ۲۶۴؛ اربلی، کشف الغمة، ج ۲، ص ۴۶۳.</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۱۱۳ - ۱۱۴.</ref>.
*بارش این مقدار باران پیاپی، کم‏‌سابقه یا بی‌‏سابقه است. البته احتمال دیگری نیز وجود دارد که این باران‏ها، هم زمان و در همه جای زمین ببارد. در این صورت، می‌‏تواند جنبه اعجاز داشته باشد. [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: وقتی که زمان قیام [[امام مهدی|قائم]]{{ع}} فرارسد، بر مردم باران فروخواهد ریخت؛ در ماه جمادی الثانی و ده روز رجب؛ بارانی که مانندش دیده نشده است<ref>{{عربی|" إِذَا آنَ‏ قِيَامُ‏ الْقَائِمِ‏ مُطِرَ النَّاسُ‏ جُمَادَى‏ الْآخِرَةِ وَ عَشْرَةَ أَيَّامٍ مِنْ رَجَبٍ مَطَراً لَمْ تَرَ الْخَلَائِقُ مِثْلَه‏ ‏‏‏‏"}}، شیخ مفید، الارشاد، ج ۲، ص ۳۸۱؛ فتال نیشابوری، روضة الواعظین، ج ۲، ص ۲۶۴؛ اربلی، کشف الغمة، ج ۲، ص ۴۶۳.</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۱۱۳ - ۱۱۴.</ref>.
==باران‌های پیاپی در موعودنامه==
==باران‌های پیاپی در موعودنامه==
*از نشانه‌های ظهور ذکر شده است. در سال ظهور، باران‌های پیاپی زمین را آباد و سرسبز می‌کند و وضع مردم بهتر می‌شود. [[امامان]] {{عم}} در تبیین نشانه‌های ظهور و خبر دادن از رخدادهای آن روزگار، از این واقعه نیز یاد کرده‌اند.[[امام صادق]] {{ع}} می‌فرماید: "در آستانه قیام مهدی {{ع}}، سالی پرباران خواهد بود که در اثر آن، خرما بر روی نخل می‌پوسد. پس در این تردیدی به خود راه ندهید"<ref>غیبة طوسی، ص ۴۴۹.</ref>. و نیز می‌فرماید: "و چون هنگام ظهور مهدی {{ع}} نزدیک شود، در تمام ماه جمادی الاخر و ده روز نخست ماه رجب، بارانی بر مردم ببارد که تا آن هنگام، مانند آن را ندیده باشند..."<ref>اعلام الوری، ص ۲۹۰ و ۴۳۲؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۷.</ref>. این نشانه را بزرگانی مانند شیخ مفید، شیخ طوسی و طبرسی در ردیف نشانه‌های ظهور آورده‌اند، ولی باید توجه داشت که روایت طبرسی و مفید مرسله است و روایت شیخ طوسی نیز ضعیف است<ref>برترین‌های فرهنگ مهدویت در مطبوعات، ص ۲۵۰.</ref>.
*از [[نشانه‌های ظهور]] ذکر شده است. در سال [[ظهور]]، [[باران‌های پیاپی]] [[زمین]] را آباد و سرسبز می‌کند و وضع [[مردم]] بهتر می‌شود. [[امامان]] {{عم}} در [[تبیین]] [[نشانه‌های ظهور]] و خبر دادن از رخدادهای آن روزگار، از این واقعه نیز یاد کرده‌اند.[[امام صادق]] {{ع}} می‌فرماید: "در آستانه [[قیام مهدی]] {{ع}}، سالی پرباران خواهد بود که در اثر آن، خرما بر روی نخل می‌پوسد. پس در این تردیدی به خود راه ندهید"<ref>غیبة طوسی، ص ۴۴۹.</ref>. و نیز می‌فرماید: "و چون [[هنگام ظهور]] [[مهدی]] {{ع}} نزدیک شود، در تمام ماه [[جمادی]] الاخر و ده روز نخست [[ماه رجب]]، بارانی بر [[مردم]] ببارد که تا آن هنگام، مانند آن را ندیده باشند..."<ref>اعلام الوری، ص ۲۹۰ و ۴۳۲؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۷.</ref>. این نشانه را بزرگانی مانند [[شیخ مفید]]، [[شیخ طوسی]] و [[طبرسی]] در ردیف [[نشانه‌های ظهور]] آورده‌اند، ولی باید توجه داشت که [[روایت]] [[طبرسی]] و مفید مرسله است و [[روایت]] [[شیخ طوسی]] نیز ضعیف است<ref>برترین‌های فرهنگ مهدویت در مطبوعات، ص ۲۵۰.</ref>.
*و اما درباره عصر ظهور [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} آورده‌اند که: خداوند، برای مهدی {{ع}}، برکت را از آسمان فرو می‌فرستد<ref>ملاحم ابن طاووس، ص ۷۱ و ۱۴۱؛ عقد الدرر، ص ۱۶۹.</ref>. آسمان، بارانی می‌بارد که زمین، محصول خود را آشکار می‌سازد و مردم در حکومت آن حضرت از نعمتی برخوردار می‌شوند که هرگز مانند آن را ندیده‌اند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۵؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۲۴؛ احقاق الحق، ج ۱۹، ص ۶۵۵.</ref>. در دولت او، آب‌ها فراوان می‌شود و رودخانه‌ها بالا می‌آید<ref>عقد الدرر، ص ۸۴.</ref>، چشمه‌ها می‌جوشد، و زمین چند برابر محصول می‌دهد<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۴؛ اختصاص مفید، ص ۲۰۸.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۵۵.</ref>.
*و اما درباره [[عصر ظهور]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} آورده‌اند که: [[خداوند]]، برای [[مهدی]] {{ع}}، [[برکت]] را از [[آسمان]] فرو می‌فرستد<ref>ملاحم ابن طاووس، ص ۷۱ و ۱۴۱؛ عقد الدرر، ص ۱۶۹.</ref>. [[آسمان]]، بارانی می‌بارد که [[زمین]]، محصول خود را [[آشکار]] می‌سازد و [[مردم]] در [[حکومت]] آن حضرت از نعمتی برخوردار می‌شوند که هرگز مانند آن را ندیده‌اند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۵؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۲۴؛ احقاق الحق، ج ۱۹، ص ۶۵۵.</ref>. در [[دولت]] او، آب‌ها فراوان می‌شود و رودخانه‌ها بالا می‌آید<ref>عقد الدرر، ص ۸۴.</ref>، چشمه‌ها می‌جوشد، و [[زمین]] چند برابر محصول می‌دهد<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۴؛ اختصاص مفید، ص ۲۰۸.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۵۵.</ref>.


== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==
خط ۳۵۲: خط ۳۵۱:
[[رده:امام مهدی]]
[[رده:امام مهدی]]
[[رده:باران‌های پیاپی]]
[[رده:باران‌های پیاپی]]
[[رده:اتمام لینک داخلی]]

نسخهٔ ‏۸ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۵۰

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • یکی از پدیده‏‌های سال ظهور و نشانه‏‌های غیر حتمی آن، باران‏‌های پیاپی است که تا آن‏روز، مانند آن دیده نشده است و زمینه آبادی و سرسبزی زمین را فراهم می‌‏کند و به بهبود وضع زمین منجر می‌‏شود؛ چنان‏که امام صادق(ع) می‌‏فرماید: در آستانه قیام قائم(ع) سالی پر باران خواهد بود که در اثر آن، خرما بر روی نخل می‏‌پوسد. در این، تردیدی به خود راه ندهید[۱].
  • بارش این مقدار باران پیاپی، کم‏‌سابقه یا بی‌‏سابقه است. البته احتمال دیگری نیز وجود دارد که این باران‏ها، هم زمان و در همه جای زمین ببارد. در این صورت، می‌‏تواند جنبه اعجاز داشته باشد. امام صادق(ع) فرمود: وقتی که زمان قیام قائم(ع) فرارسد، بر مردم باران فروخواهد ریخت؛ در ماه جمادی الثانی و ده روز رجب؛ بارانی که مانندش دیده نشده است[۲][۳].

باران‌های پیاپی در موعودنامه

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. " إِنْ قُدَّامَ الْقَائِمِ (ع) لَسَنَةً غَيْدَاقَةً يَفْسُدُ فِيهَا الثَّمَرُ فِي‏ النَّخْلِ‏ فَلَا تَشُكُّوا فِي‏ ذَلِكَ‏ ‏‏‏‏"، شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص۴۴۹؛ اربلی، کشف الغمة، ج ۲، ص ۴۶۱.
  2. " إِذَا آنَ‏ قِيَامُ‏ الْقَائِمِ‏ مُطِرَ النَّاسُ‏ جُمَادَى‏ الْآخِرَةِ وَ عَشْرَةَ أَيَّامٍ مِنْ رَجَبٍ مَطَراً لَمْ تَرَ الْخَلَائِقُ مِثْلَه‏ ‏‏‏‏"، شیخ مفید، الارشاد، ج ۲، ص ۳۸۱؛ فتال نیشابوری، روضة الواعظین، ج ۲، ص ۲۶۴؛ اربلی، کشف الغمة، ج ۲، ص ۴۶۳.
  3. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۱۱۳ - ۱۱۴.
  4. غیبة طوسی، ص ۴۴۹.
  5. اعلام الوری، ص ۲۹۰ و ۴۳۲؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۷.
  6. برترین‌های فرهنگ مهدویت در مطبوعات، ص ۲۵۰.
  7. ملاحم ابن طاووس، ص ۷۱ و ۱۴۱؛ عقد الدرر، ص ۱۶۹.
  8. بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۵؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۲۴؛ احقاق الحق، ج ۱۹، ص ۶۵۵.
  9. عقد الدرر، ص ۸۴.
  10. بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۴؛ اختصاص مفید، ص ۲۰۸.
  11. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۵۵.