مسخ

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

امام مهدی در قرآن | امام مهدی در حدیث | امام مهدی در کلام اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

در برخی روایات مسخ به عنوان یکی از علائم ظهور نام برده شده است. مسخ به معنای دگرگونی سیرت و صورت است آن چنان که صورت انسانی تبدیل به صورت خوک یا میمون یا حیوان دیگر شود. این نشانه ممکن است در سال‌های پیش از ظهور یا در همان سال ظهور اتفاق بیفتد.

مقدمه

از اموری که تقریباً حتمی الوقوع است ظهور مسخ است.^[۱] مَسخ به معنای دگرگونی سیرت و صورت است؛ یعنی اینکه صورت انسانی تبدیل به صورت خوک یا میمون یا حیوان دیگر شود و ممکن است که در سال‌های پیش از سال ظهور تحقق یابد یا در همان سال ظهور اتفاق افتد.^[۲]
روایاتی مبنی بر وقوع مسخ به عنوان نشانه‌های ظهور امام مهدی (ع) وجود دارد مانند:^[۳] رسول اکرم(ص) فرمودند: «در آخر امت من و قبل از قیامت، مسخ شدن و به زمین فرو رفتن و افکنده شدن (در دریا) رخ می‌دهد.»^[۴] و نیز فرمودند:«از این امت نیز، گروهی مسخ می‌شوند و به صورت‌های گوناگون در می‌آیند، یکی از این گروه طبقه دانشمندان درباری است و دیگری اهل لهو و لعب.»^[۵]
البته، روایتی از امام کاظم (ع) نقل شده است که فرمودند: «و مسخ در بین دشمنان حق اتفاق می‌افتد» و در امت اسلامی واقع نخواهد شد و لذا این امت را "امت مرحومه" نامیده‏‌اند.^[۶] ولی، نمی‌توان به این یک روایت عمل کرد و روایات فراوان دیگر را نادیده گرفت.
نتیجه‌گیری: در نتیجه با توجه به روایات وارد شده یکی از علایم ظهور، مسخ است که یا در سال‌های پیش از سال ظهور تحقق می‌یابد یا در همان سال ظهور اتفاق می‌افتد.^[۷]

مسخ در فرهنگ مطهر

شنیده‌اید که می‌گویند در میان امم سالفه مردمی بودند که در اثر اینکه مرتکب گناهان زیاد شدند مورد نفرین پیغمبر زمان خود واقع، و مسخ شدند، یعنی به یک حیوان تبدیل شدند مثلاً به میمون، گرگ، خرس و یا حیوانات دیگر. این را مسخ می‌گویند. حال، این مسخ به چه صورت است؟ آیا انسان‌ها مسخ شدند، یعنی واقعاً حیوان شدند؟ توضیحش را عرض می‌کنیم. یک مطلب [مسلم است] و آن این است که انسان اگر فرضاً از نظر جسمی مسخ نشود - تبدیل به یک حیوان نشود- به طور یقین از نظر روحی و معنوی ممکن است مسخ شود - تبدیل به یک حیوان شود- و بلکه، تبدیل به نوعی حیوان شود که در عالم، حیوانی به آن بدی و کثافت وجود نداشته باشد. قرآن از ﴿بَلْ هُمْ أَضَلُّ﴾^[۸]سخن می‌گوید: یعنی از مردمی که از چهارپا هم پست‌تر هستند. مگر می‌شود انسان واقعاً از نظر روحی تبدیل به یک حیوان شود؟ بله چون شخصیت انسان به خصائص اخلاقی و روانی اوست. اگر خصائص اخلاقی و روانی یک انسان، خصائص و اخلاقی^[۹] یک درنده بود، خصائص و اخلاقی یک بهیمه بود، او واقعاً مسخ شده است: یعنی روحش حقیقتاً مسخ و تبدیل به یک حیوان شده است^[۱۰]. وابستگی به یک ذات بیگانه با خود، موجب مسخ ماهیت انسان است^[۱۱]^[۱۲]

پرسش مستقیم

آیا وقوع مسخ از نشانه‌های ظهور امام مهدی است؟ (پرسش)

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ ر.ک. خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر ص؟؟؟؛ مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص۶۵۷
↑ ر.ک. خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر ص؟؟؟؛ مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص۶۵۷
↑ ر.ک. مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص۶۵۷؛ خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص؟؟؟؛ صدر، سید محمد، تاریخ غیبت کبری، ص۶۱۳، ۶۱۴
↑ رک. صدر، سید محمد، تاریخ غیبت کبری، ص۶۱۳، ۶۱۴
↑ ر.ک. مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص۶۵۷
↑ رک. صدر، سید محمد، تاریخ غیبت کبری، ص۶۱۳، ۶۱۴
↑ رک. خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص؟؟؟؛ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۵۷
↑ «آنان چون چارپایانند بلکه گمراه‌ترند» سوره اعراف، آیه ۱۷۹.
↑ صفت نسبی است، به معنای آنچه مربوط و منسوب به اخلاق است.
↑ انسان کامل، ص۲۹.
↑ انسان کامل، ص۳۴۰.
↑ محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، فرهنگ مطهر، ص ۷۳۰.

[1] ر.ک. خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر ص؟؟؟؛ مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص۶۵۷

[2] ر.ک. خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر ص؟؟؟؛ مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص۶۵۷

[3] ر.ک. مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص۶۵۷؛ خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص؟؟؟؛ صدر، سید محمد، تاریخ غیبت کبری، ص۶۱۳، ۶۱۴

[4] رک. صدر، سید محمد، تاریخ غیبت کبری، ص۶۱۳، ۶۱۴

[5] ر.ک. مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص۶۵۷

[6] رک. صدر، سید محمد، تاریخ غیبت کبری، ص۶۱۳، ۶۱۴

[7] رک. خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص؟؟؟؛ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۵۷

[8] «آنان چون چارپایانند بلکه گمراه‌ترند» سوره اعراف، آیه ۱۷۹.

[9] صفت نسبی است، به معنای آنچه مربوط و منسوب به اخلاق است.

[10] انسان کامل، ص۲۹.

[11] انسان کامل، ص۳۴۰.

[12] محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، فرهنگ مطهر، ص ۷۳۰.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]