اصحاب امام مهدی چه ویژگیهایی دارند؟ (پرسش)
اصحاب امام مهدی (ع) چه ویژگیهایی دارند؟ یکی از پرسشهای مرتبط به بحث مهدویت است که میتوان با عبارتهای متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
اصحاب امام مهدی چه ویژگیهایی دارند؟ | |
---|---|
موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
مدخل بالاتر | مهدویت / یاران امام مهدی / ویژگی یاران امام مهدی |
مدخل اصلی | ویژگیهای یاران امام مهدی |
تعداد پاسخ | ۲۵ پاسخ |
عبارتهای دیگری از این پرسش
- یاران خاص امام مهدی (ع) چه کسانی هستند و چه ویژگیهایی خواهند داشت؟
- یاران کنونی امام مهدی (ع) چه ویژگیهایی دارند؟
پاسخ جامع اجمالی
شایستگیهای غبطه برانگیز یاران موعود
ایجاد حالت انتظار مستلزم تحقق مقدماتی است که با فراهم شدن آنها فرد به عنوان منتظر حقیقی شناخته میشود[۱]. اگر امام مهدی (ع) و اهداف قیام و انقلاب او به درستی شناخته شود، اصحاب حضرت هم معلوم خواهد شد. آنچه موجب شایستگی و برگزیدگی یاران خاص حضرت شده، وجود خصوصیات و اوصافی است که توجه به آنها، آموزنده و در ابعاد فردی و اجتماعی قابل تأمل است[۲]. یاران امام، سنگهای زیرین انقلاب جهانیاند[۳]. کارآمدی و شایستگی یاران امام عصر (ع) در روایات معصومین به معنای دارا بودن صفات و ویژگیهایی است که تنها بخشی از مهمترین آنها بیان میشوند[۴]. البته باید توجه داشت صفاتی که ذکر میشوند اختصاص به سیصد و سیزده تن ندارد، گرچه در ایشان قویتر و شدیدتر است[۵].
ویژگیهای اصحاب امام مهدی (ع)
برخی از ویژگیهای منتظران واقعی به اختصار چنین است:
ویژگیهای فکری و اعتقادی (علمی و معرفتی)
فکر، زیربنای اعمال و رفتار انسان است و باورهای اساسی حیات آدمی را در حصار خود حفظ میکند. در جریان انتظار انسان با قرار گرفتن تحت تربیت حضرت ولی عصر (ع) و طهارت فکری و عقلی رشد میکند[۶]. آنچه قیام و انقلاب جهانی امام زمان (ع) را از دیگر انقلابها متمایز و ممتاز میسازد، دگرگونیهای اعتقادی و باور انسانهاست که در پرتو تلاشهای او و یارانش پدید خواهد آمد[۷].
برخی از ویژگیهای فکری و اعتقادی اصحاب امام مهدی (ع) عبارتاند از:
- بینش عمیق نسبت به خداوند: خداجویی و توحید، سرلوحۀ عقاید و خصال یاران مهدی (ع) است[۸]. امیر المؤمنین (ع) درباره آنها فرموده است: «مردانی که خدا را چنانکه شایسته است، شناختهاند»[۹][۱۰] و امام صادق (ع) میفرماید: «در قلوب آنان شکّی به ذات خدا نیست»[۱۱][۱۲]
- شناخت و اعتقاد به امام زمان: شناختی فراتر از دانستن نام و نشان و نسب امام معرفت به حق ولایت و جایگاه والای حضرت در مجموعه هستی[۱۳]. امام سجاد (ع) میفرماید: «آنان کسانی هستند که به امامت آن بزرگوار اعتقاد دارند»[۱۴][۱۵]
- بصیرت و آگاهی: شناخت مقصد، چراغ راه است و راه را بر رونده آشکار و آسان میسازد. یاران مهدی (ع)، در بصیرت، درایت و خردمندی سرآمدند. امام صادق (ع) فرمودند: «آنان، نجبا و قضات و حکام و فقهای در دین هستند و خداوند چنان عنایتی به آنها مینماید که ابداً حکم و وظایف آنان بر آنان مشتبه نمیشود»[۱۶][۱۷]
ویژگیهای روحی و روانی (معنوی و عرفانی)
برای درک زمان ظهور حضرت مهدی (ع)، اساسیترین ویژگی در بخش رفتار، ایجاد آمادگی روحی و روانی در خود است[۱۸]. انتظار، در تمام ابعاد روحی و روانی فرد منتظر تأثیرگذار است. از جمله ویژگیهای روحی و روانی اصحاب امام مهدی (ع) میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- قدرت والای روحی: میدان جنگ، عرصۀ جنگیدن، کشتن و کشته شدن است. آنان تحت عنایت خاص امام زمان در برابر هیبت و شوکت دشمنان، خم به ابرو نمیآورند و هیچ گاه احساس شکست و حقارت نمیکنند[۱۹]. از امام صادق (ع) نقل شد، اصحاب حضرت مهدی (ع) هر یک نفر برابر چهل نفر توانایی و قدرت دارند و دارای قلبی قوی مانند پارههای آهن هستند[۲۰].
- عشق به خداوند و امام زمان (ع): خداوند در آینده، مؤمنانی را برخواهد انگیخت که نخستین صفت و مدال افتخارشان این است که خداوند دوستدار ایشان است و ایشان نیز دوستدار خداوندند ﴿يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ﴾[۲۱] عشقی مقدس و طرفینی بین ایشان و پروردگارشان که مقامی بالاتر از آن تصور شدنی نیست[۲۲]. امام صادق (ع) در این باره میفرماید: «یاران حضرت دستهای خود را بر زین مرکب امام (ع) میکشند و با این کار، درخواست برکت میکنند. دور حضرت حلقه میزنند و در جنگها جسم و جان خود را سپر بلای او میکنند و هر چه از آنان بخواهد، اجابت کرده، انجام میدهند»[۲۳][۲۴]
ویژگیهای اخلاقی و تربیتی
از ویژگیهای اصلی اصحاب حکومت مهدوی، تهذیب نفس و آراستگی به مکارم اخلاق است[۲۵]. انتظار در بین جامعۀ منتظر؛ فرهنگی ممتاز و بیبدیل میسازد که میتواند جامعۀ اسلامی را در راه پیشرفت و تکامل جلو ببرد[۲۶] و بزرگترین وجه تمایز جامعۀ اسلامی، از دیگر جامعهها، اخلاق نورانی اسلام است[۲۷].
چند نمونه از ویژگیهای اخلاقی و تربیتی ایشان عبارت است از:
- اهل عبادت و پارسایی و صلابت: یاران مهدی (ع)، مردان عبادت و نیایش، شیران روز و نیایشگران شب هستند[۲۸]. آن هم نه عبادتی عادتگونه و یا مانند مزدوران و تاجران، بلکه نیایشی عارفانه و پاکبازانه که روح بندگی با جانشان درآمیخته است. امام صادق (ع) در این باره میفرماید: «مردانی که شبها نمیخوابند، زمزمۀ آنها در حال عبادت همچون زنبور عسل است. تمام شب را به عبادت مشغولند و روزها، سواره به دشمن حمله میکنند، شیران روز و زاهدان شباند»[۲۹][۳۰]
- ولایتپذیری و فرمانبرداری کامل از امام: نتیجۀ معرفت صحیح، اطاعت همه جانبه از امام است. از امام صادق (ع) نقل شده است: «اطاعت آنان از امام، از فرمان برداری کنیز برابر مولایش، بیشتر است»[۳۱][۳۲]
- نصرت دین خدا و ترویج احکام الهی: یکی از ویژگیهای انصارالمهدی، دغدغۀ ترویج دین حق و رساندن آن به مردم است؛ چنانچه امام سجاد (ع) فرمودند: «آنان به حق، مخلصان و شیعیان ما و دعوتکنندگان به دین خدا در پنهان و آشکارند»[۳۳][۳۴]
- زهد و سادهزیستی: زهد، زینت کارگزاران مهدی (ع) است. زندگیشان از معیشت درویشان فراتر نمیرود[۳۵]. امام علی (ع) میفرماید: «او، از یارانش بیعت میگیرد که طلا و نقرهای نیاندوزند و گندم و جویی ذخیره نکنند»[۳۶][۳۷]
- اخلاق محوری: یاران مهدی (ع) انسانهای خود ساخته، شجاع و دریادل هستند و در نقطۀ اوج تربیت نفس قرار دارند و در بحرانها تحت تأثیر هواهای نفسانی قرار نمیگیرند[۳۸]. امام صادق (ع) در این زمینه میفرماید: «هر کس دوست دارد از یاران امام باشد باید منتظر باشد و بر اساس ورد و [[[اخلاق نیک]] رفتار کند»[۳۹]. این افراد دارای نفوذ معنوی و صاحب دین مورد رضایت الهی، کاملترین صفات الهی و انسانی هستند، چراکه از تأییدات الهی برخوردارند[۴۰].
- صبر و بردباری: صبر از صفات حتمی کارگزاران آن حضرت است[۴۱]، مبارزه بر ضد ظلم جهانی و برقراری حکومت عدل جهانی، با رنج و مشقتهای فراوانی همراه است. یاوران امام مشکلات و ناگواریها را به جان میخرند. امیرالمؤمنین (ع) میفرماید: «آنها گروهی هستند که به سبب صبر و بردباری در راه خدا، بر خداوند منّت نمیگذارند و از اینکه جان خویش را تقدیم آستان حضرت حق میکنند، به خود نمیبالند و آن را بزرگ نمیشمارند»[۴۲][۴۳]
- اخلاص و انگیزه الهی: تنها انگیزه انصارالمهدی، خدا و تقرب به اوست، چنانچه امام سجاد (ع) میفرمایند: «مردم زمان غیبت او که معتقد به امامت او بوده و منتظر ظهورش هستند، از مردم هر زمانی برترند... آنان به حق، مخلصان و به درستی، شیعیان ما هستند»[۴۴][۴۵] آنها در نتیجه آزمایشهای الهیِ دوره پیش از ظهور، به درجه نخست اخلاص بار مییابند[۴۶].
ویژگیهای سیاسی
انسانها خواستار حکومتی صالح، دور از منکر و ریا فریبند و حاکمی را میطلبند که بتواند ارزشهای انسانی را در جهان حاکم سازد، ظلم، اختناق، استکبار و استبعاد را نفی کند. بدون شک با توجه به جهانی بودن حکومت حضرت مهدی (ع)، نیازمند بازشناسی و بازنمایی ابعاد سیاسی حکومت جهانی آن حضرت به جهانیان هستیم[۴۷].
برخی از ویژگیهای سیاسی اصحاب امام مهدی (ع) عبارت است از:
- فروتنی در برابر مؤمنان و گردنفرازی در مقابل کافران: یاران حضرت ولیعصر (ع) تحت ولایت خاص ایشان در برابر هیبت و شوکت دشمنان احساس شکست و حقارت نمیکنند و اندک باجی نمیدهند، بلکه سرسخت و عزتمند هستند و در برابر مؤمنان خاکی و متواضعند[۴۸].
- اقتدار و استقامت: از ویژگیهای مهم یاران امام مهدی (ع) اقتدار و استقامت در برابر دشمنان است. امام صادق (ع) میفرماید: «وقتی امر ما فرا رسد و مهدی ما قیام کند، هر یک از یاران او قویتر از شیر و برّندهتر از نیزهاند؛ دشمن را زیر قدمهایشان میگذارند و با دستهای خود از پا در میآورند»[۴۹][۵۰]
- اتحاد و همدلی: امیرالمؤمنین (ع) در توصیف همدلی و اتحاد یاران امام چنین فرموده است: «ایشان یکدل و هماهنگ هستند»[۵۱]. این یکدلی به سبب آن است که خودخواهیها و خواستههای شخصی در وجود آنان نیست. آنها با اعتقادی صحیح در زیر یک پرچم و برای یک هدف، قیام میکنند و این خود یکی از عوامل پیروزی آنها بر جبهه مقابل است[۵۲].
- دارای نظم و انضباط تشکیلاتی: یاران امام زمان دارای نظم و تشکیلاتی مناسب با حکومت جهانیاند. با اینکه روابط گرمی با مردم دارند، بسان پدر و فرزند، ولی کارها را براساس اصولی محکم و روشن پیش میبرند و تشکیلاتی براساس معیارهای اسلامی در میانشان برقرار است[۵۳].
- دارای روحیۀ اصلاح گری در جامعه: منتظر حقیقی که خواستار فراگیری توحید در جهان و همراهی با مصلح جهانی است، باید از روحیه اصلاح گری برخوردار باشد که تجلّی عینی این روحیه، امر به معروف و نهی از منکر است[۵۴].
ویژگیهای اقتصادی
حراست از فرهنگ دینی و زنده نگه داشتن اندیشۀ اسلامی از وظایف منتظران است و بدون تردید تبلیغ این فرهنگ پویا بدون پشتوانۀ مالی و اقتصادی امکانپذیر نیست و به همین جهت منتظران باید با سعی و تلاش در عرصههای مختلف این آمادگی مالی و اقتصادی برای ظهور را فراهم کنند[۵۵]. منتظران موعود باید هر چه بیشتر برای کسب قلههای دانش و کشف ناشناختههای جهان و بهرهمندی از موهبتهای الهی برای خدمت به بندگان خدا، کوشش کنند. همچنین منتظر او به اجرای عدالت و قسط در تمام زوایای زندگی میاندیشد و مال و ثروت خود را به گونهای که مورد رضایت امام است، صرف میکند[۵۶].
ویژگیهای نظامی و انتظامی
انسان منتظرِ یک قیام بزرگ و یک درگیری عظیم جهانی، باید آمادگی برای آن داشته باشد[۵۷]. امام باقر (ع) ذیل آیۀ ﴿يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَصَابِرُوا وَرَابِطُوا﴾[۵۸] فرمود: «بر انجام واجبات شکیبایی کنید و برابر دشمنان، یکدیگر را یاری نمایید و برای یاری پیشوای منتظَر، همواره آمادگی خود را حفظ کنید»[۵۹][۶۰]
ویژگیهای نظامی اصحاب امام مهدی (ع) به این شرح است:
- سپاهیان جوان: امیرمؤمنان (ع) میفرماید: «یاران مهدی (ع) جوانند و پیر و کهنسال در میان آنان وجود ندارد، جز تعداد اندکی که مانند سرمه برای چشم و نمک برای غذا لازم هستند»[۶۱][۶۲]
- جان نثاری و شهادتطلبی: شهادت در راه خدا یکی از افتخارات یاران امام مهدی (ع) است. امام صادق (ع) میفرماید: «آنان آرزو میکنند در راه خدا به شهادت برسند و شعارشان در جنگ، یالثارات الحسین است»[۶۳][۶۴]
- شجاعت و دلیری: یاران مهدی (ع) مانند مولایشان، افرادی شجاع و مردانی پولادین هستند که از هیچ چیز جز خدا هراس ندارند. امام علی (ع) در وصف آنان فرمود: «همه آنان، شیرانی هستند که از بیشه بیرون شدهاند و اگر اراده کنند، کوهها را از جا میکنند»[۶۵][۶۶]
- نیرومند و قوی: یاران حضرت از بعد جسمانی نیرومند و پرتواناند. امام صادق (ع) در بیان صلابت و شهامت آنان چنین فرمود: «این گفتار حضرت لوط به قومش که ﴿لَوْ أَنَّ لِي بِكُمْ قُوَّةً أَوْ آوِي إِلَى رُكْنٍ شَدِيدٍ﴾[۶۷] مقصودش جز این نبود که نیروی حضرت قائم (ع) و یاران او را آرزو داشت، همان استوانههایی استواری که هرکدام نیروی چهل مرد را دارد و دلهای آنان از شدت ایمان سختتر از پارههای آهناند و اگر بر کوههای آهن بگذرند، آن را متلاشی میکنند! آنان در حمایت از دین خدا، هرگز شمشیرها را در نیام نمیبرند تا خدای بزرگ از آنان خشنود گردد»[۶۸][۶۹]
پاسخها ودیدگاههای متفرقه
۱. آیت الله صدر؛ |
---|
آیت الله شهید سید محمد صدر در کتاب «تاریخ پس از ظهور» در اینباره گفته است:
|
۲. آیتالله مصباح یزدی؛ |
---|
آیتالله محمد تقی مصباح یزدی، در کتاب «آفتاب ولایت» در اینباره گفته است:
«خداوند متعال در قرآن کریم میفرماید: ﴿وَكَأَيِّن مِّن نَّبِيٍّ قَاتَلَ مَعَهُ رِبِّيُّونَ كَثِيرٌ فَمَا وَهَنُواْ لِمَا أَصَابَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَمَا ضَعُفُواْ وَمَا اسْتَكَانُواْ وَاللَّهُ يُحِبُّ الصَّابِرِينَ وَمَا كَانَ قَوْلَهُمْ إِلاَّ أَن قَالُواْ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَإِسْرَافَنَا فِي أَمْرِنَا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ﴾[۷۳]. واژه ﴿رِبِّيُّونَ﴾ در این دو آیه شریف به مردمی خداپرست اشاره دارد که مخلصانه در رکاب پیامبران با کافران و مشرکان جنگیدند. ویژگیهای اساسی ﴿رِبِّيُّونَ﴾ که در این دو آیه شریف بیان شده است، عبارتند از: قدرت والای روحی، بردباری، طلب مغفرت، طلب استواری و استقامت و طلب نصرت که درباره هریک از این ویژگیها توضیحی مختصر ارائه میکنیم:
|
۳. حجت الاسلام و المسلمین قزوینی؛ |
---|
آیتالله سید محمد کاظم قزوینی، در کتاب «امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور» در اینباره گفته است:
«درباره مدح و ستایش کسانی که برگزیدگان خداوند تعالی هستند و به همنشینی و همراهی امام زمان (ع) مشرف گشتهاند، روایات بسیاری راجع به چگونگی پیوستن آنان به امام (ع) وجود دارد و بلکه در قرآن کریم نیز آیاتی درباره اینها آمده است. هم اکنون بعضی از این روایتها را میآوریم و آنهایی را که نیاز به توضیح دارند، شرح میدهیم:
|
۴. حجت الاسلام و المسلمین خراسانی؛ |
---|
آیتالله محمد جواد خراسانی، در کتاب «مهدی منتظر» در اینباره گفته است:
«این صفات که ذکر میشود اختصاص به سیصد و سیزده تن ندارد، گرچه در ایشان قویتر و شدیدتر است و شاید در این حدیث که کلمه اصحاب دارد اختصاص به ایشان داشته باشد ولی باز هم جزمی نیست. حضرت باقر (ع) فرمود: "گویا اصحاب قائم (ع) را میبینم در حالتی که احاطه کردهاند مابین مشرق و مغرب را، هیچ چیز نیست مگر اینکه مطیع ایشان است، حتی درندگان زمین و پرندگان درنده، همهچیز طالب رضای ایشان است، حتی اینکه زمین بر زمین فخر میکند و میگوید: امروز مردی از اصحاب قائم (ع) از من عبور کرد"[۹۵]. حضرت صادق (ع) فرمود: "لوط که میگفت: ﴿لَوْ أَنَّ لِي بِكُمْ قُوَّةً أَوْ آوِي إِلَى رُكْنٍ شَدِيدٍ﴾[۹۶] "ای کاش برای من بر شما قوتی میبود یا به رکن محکمی میپیوستم این را نمیگفت جز اینکه قوت قائم (ع) را تمنی میکرد و یاد نمیکرد مگر اصحاب او را. به تحقیق که به هر مردی از ایشان قوت چهل مرد داده میشود و قلب او سختتر است از پاره آهن، اگر به کوههای آهنین گذر کنند آنها را پاره کنند، شمشیرهای خود را باز نگیرند تا اینکه خداوند عز و جل راضی شود"[۹۷]. و اما اخبار دیگر بهنحو عموم است و برای همه یاران آن حضرت است، حضرت زین العابدین (ع) فرمود: "هرگاه قائم ما قیام کند خداوند از شیعیان آفت و مرض را ببرد و دلهای ایشان را مانند پارههای آهن سازد و به هر مردی از ایشان قوت چهل مرد دهد و ایشان حکام زمین و بلند رتبهها خواهند بود"[۹۸]. حضرت باقر (ع) فرمود: "هرگاه امر ما واقع شود و مهدی ما بیاید هر مرد از شیعیان ما جریتر از شیر و سریعتر از نیزه خواهد بود، دشمن خود را به پای خود لگدکوب میکند و به دست خود میزند و این در نزد نزول رحمت خدا و فرج او است بر بندگان"[۹۹]. و نیز فرمود: "هرکسی از صاحبان آفت و مرض قائم اهل بیت را درک کند صحت یابد و هر صاحب ضعفی قوی شود"[۱۰۰]. حضرت صادق (ع) فرمود: "خداوند در دل دوستان ما رعب افکنده، پس چون قائم ما قیام کند و مهدی ما ظاهر شود مرد جریتر از شیر و سریعتر از نیزه خواهد بود". حضرت باقر (ع) نیز نظیر او فرمود، و نیز حضرت صادق (ع) فرمود: "شیعه ما در دولت قائم (ع) کوهان زمین و حکام وی خواهند بود، به هرمردی از ایشان قوت چهل مرد داده خواهد شد"[۱۰۱]. و نیز فرمود: "خداوند ترس را از دلهای شیعه ما ببرد و در دل دشمنان ما جای دهد، پس یک نفر از شیعیان از نیزه سریعتر و از شیر جریتر خواهد بود، دشمن خود را به نیزه طعن کند و به شمشیر بزند و یا پایمال کند"[۱۰۲]. نیز فرمود: "هرگاه قائم ما قیام کند خداوند، شیعیان ما را در گوش و چشمشان مدد دهد، تا اینکه بین ایشان و بین قائم (ع) یک برید (چهار فرسخ) راه باشد، با او سخن بگویند و حرف او را بشنوند و او را ببینند در مکان خود"[۱۰۳]. نیز فرمود: "مؤمن در زمان قائم (ع) با اینکه در مشرق است برادر خود را که در مغرب است میبیند و همچنین آنکه در مغرب است آن را که در مشرق است میبیند"[۱۰۴]. عبد الملک بن اعین گفت: "روزی در خدمت حضرت صادق (ع) بودم چون خواستم برخیزم از ضعف تکیه بر دست خود کردم، پس مرا گریه گرفت گفتم، من امیدوار بودم که این امر (قیام) را دریابم و مرا قوتی باشد". فرمود: "آیا شما راضی نیستید که دشمنان شما بعضی، بعضی را بکشند و شماها در خانهها خود ایمن هستید، بدان که چون آن هنگام شود به هر مردی از شما قوت چهل مرد داده شود و دلهای شما مانند پارههای آهن محکم گردد، اگر بر کوهها بزنید کوهها را بشکافید و شماها قوام زمین و خزینهداران زمین خواهید بود"[۱۰۵]. این اخبار چنانکه میبینی عام است برای همه یاران، بلکه برای همه شیعیان حتی بعد از زمان جنگ. "جعلنا الله ان شاء الله من شیعتهم و رزقنا ایام دولتهم و وفقنا لنصرتهم"»[۱۰۶].
|
۵. حجت الاسلام و المسلمین قرائتی؛ |
---|
حجت الاسلام و المسلمین محسن قرائتی در کتاب «جهتنما» در اين باره گفته است:
«یاران امام زمان (ع) ویژگیهای خاصی دارند که مهمترین آنها عبارتند از:
|
۶. حجت الاسلام و المسلمین صمدی؛ |
---|
حجت الاسلام و المسلمین قنبر علی صمدی، در کتاب «آخرین منجی» در اینباره گفته است:
«آن چه موجب برازندگی و برگزیدگی یاران خاص حضرت شده، وجود خصوصیات و اوصاف غبطه برانگیزی است که توجه به آن، بسی آموزنده و در ابعاد فردی و اجتماعی قابل تأمل است. یاران حضرت، هم از بعد جسمانی، نیرومند و پرتواناند و هم در بعد معنوی، مجهز به سلاح ایمان و تقوی و دارای قدرت و اراده نافذ هستند؛ به طوری که بر انبوه مشکلات فائق میآیند و خواستههای رهبر و پیشوای خویش را بیکم و کاست به اجرا میگذارند. آن چه موجب درخشش یاران حضرت مهدی (ع) میشود، اطاعت و فرمانبری کامل آنان از دستورات امام (ع) و ثبات و پایمردی بینظیر آنان در پیشبرد اهداف حضرت، در آن شرایط حساس دوران آغازین ظهور است. یاران مهدی (ع) انسانهایی خودساخته، شجاع، دریادل و نیرومند یاند و هیچ کسی در برابر آنان، تاب مقاومت ندارد. امام جواد (ع) از قول اجداد طاهرینش از رسول خدا (ص) قاطعیت و اطاعت پذیری یاران حضرت مهدی (ع) را چنین بیان کرده است: "آنان با سختی و تلاش در پی انجام فرمان مولای خویش است"[۱۲۱]؛ امام صادق (ع) در توصیف یاران حضرت مهدی (ع) فرمود: "گویا میبینم که قائم (ع) با یاران خویش در نجف نزدیک کوفه حضور دارند، آثار سجده در پیشانی آنان نمایان است؛ شیران روز و زاهدان شباند، دلهایشان از شدت ایمان همانند پاره آهناند هریک از آنان توانمندی چهل مرد را دارند، هیچ کدام آنان جز منافق و کافر را نمیکشند"[۱۲۲]؛ بر پایه گزارش ابی بصیر، امام صادق (ع) در بیان صلابت و شهامت آنان چنین فرمود: "این گفتار حضرت لوط به قومش که ﴿لَوْ أَنَّ لِي بِكُمْ قُوَّةً أَوْ آوِي إِلَى رُكْنٍ شَدِيدٍ﴾[۱۲۳] مقصودش جز این نبود که نیروی حضرت قائم (ع) و یاران او را آرزو داشت، همان استوانههایی استواری که هرکدام نیروی چهل مرد را دارد و دلهای آنان از شدت ایمان سختتر از پارههای آهناند و اگر بر کوههای آهن بگذرند، آن را متلاشی میکنند! آنان در حمایت از دین خدا، هرگز شمشیرها را در نیام نمیبرند تا خدای بزرگ از آنان خشنود گردد"[۱۲۴]؛ از امام باقر (ع) نقل است که در تأویل آیه ﴿فَإِذَا جَاءَ وَعْدُ أُولاهُمَا بَعَثْنَا عَلَيْكُمْ عِبَادًا لَّنَا أُولِي بَأْسٍ شَدِيدٍ فَجَاسُواْ خِلالَ الدِّيَارِ وَكَانَ وَعْدًا مَّفْعُولاً﴾[۱۲۵]؛ گروهی از بندگان خویش را که جنگاورانی رزمنده و با صلابت بودند بر سر شما فرستادیم. سپس فرمود: این بندگان سخت مقاوم و با صلابت، حضرت قائم و یاران جنگاور او هستند"[۱۲۶]؛ از امیر مؤمنان (ع) نیز نقل شده است: "آن گاه خداوند متعال گروهی را که مانند ابرهای پاره پاره متفرق بودهاند جمع و بین آنها دوستی حاکم میکند. آنان از احدی نمیترسند و از این که کسی به جمع آنها وارد، به آنها اضافه شود، خوشحال نمیشوند. زیرا آنان فقط فریفته امام خویشاند و بود و نبود اشخاص دیگر برای آنان مهم نخواهد بود. تعداد آنها به عدد اصحاب بدر است. نه کسی از پیشینیان بر آنان سبقت میگیرد و نه کسی از آیندگان موقعیت آنان را در مییابد! آنان به تعداد اصحاب طالوت پیامبرند که همراه با او از نهر گذشتند"[۱۲۷]؛ روشن است که شدت عمل و انعطاف ناپذیری یاران مهدی (ع) نه از روی خشونت و بیرحمی، بلکه مبتنی بر آیه شریفه ﴿أَشِدَّاء عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاء بَيْنَهُمْ﴾[۱۲۸] نوعی شدت آمیخته با رحمت و عطوفت است. شدت در مقابل دشمنان بیرحم و عطوفت و مهربانی در برابر سایر خلق الله. لذا از نظر وجهه اجتماعی، آنان از بیشترین محبوبیت در میان مردم و جامعه برخوردارند. طبق نقل روایات، همه اصحاب مهدی (ع) جواناند، مگر تعداد اندکی، هم چون سرمه در چشم یا نمک در غذا[۱۲۹]. در برخی روایات، یاران مهدی (ع) به شیران روز و نیایشگران شب زنده دار که دل هایشان مانند پارههای آهن محکم و استوار است، توصیف شدهاند[۱۳۰]. آنان رادمردانی هستند که جز شهادت در راه خدا، آرزوی دیگری ندارند و در برابر رهبر و مولایشان، سخت مطیع و فرمانبرند. ابهت و هیبت این جنگ جویان مصمم و فولادین، در دل دشمنان رعب میافکند و آنان را زمینگیر میکنند[۱۳۱]. در راه انجام مأموریت خود، بسیار قاطع و نترساند و از دشمن هراسی به دل راه نمیدهند[۱۳۲]. امام مهدی (ع) با چنین اصحاب و یارانی، اسلام را در سراسر گیتی حکم فرما و عدالت و دادگری را جایگزین ستم و بیداد میکند»[۱۳۳].
|
۷. حجت الاسلام و المسلمین طاهری؛ |
---|
حجت الاسلام و المسلمین دکتر حبیبالله طاهری در کتاب «سیمای آفتاب» در اینباره گفتهاست:
|
۸. حجت الاسلام و المسلمین موسوینسب؛ |
---|
حجت الاسلام و المسلمین سید جعفر موسوینسب، در کتاب «دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان» در اینباره گفته است:
«مطابق برخی از روایات، اصحاب حضرت مهدی (ع) از صفات و ویژگیهایی برخوردارند از قبیل:
|
۹. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛ |
---|
حجت الاسلام و المسلمین خدامراد سلیمیان، در کتاب «پرسمان مهدویت» در اینباره گفته است:
|
۱۰. آیت الله طبسی؛ |
---|
آیت الله نجمالدین طبسی در کتاب «چشم اندازی به حکومت مهدی» در اينباره گفته است:
«در روایات برای اصحاب و یاران مهدی (ع) ویژگیهای بسیاری گفته شده که به پارهای از آنها بسنده میکنیم:
|
۱۱. حجت الاسلام و المسلمین یوسفیان؛ |
---|
حجت الاسلام و المسلمین دکتر مهدی یوسفیان، در کتاب «شرایط ظهور» در اینباره گفته است:
«یاران واقعی رهبر و انقلاب، دارای صفات و ویژگیهای مهمی هستند؛ از جمله:
با توجه به روایات، میتوان ویژگیها و صفات یاران را چنین برشمرد:
|
۱۲. حجت الاسلام و المسلمین رضوی؛ |
---|
حجت الاسلام و المسلمین سید عباس رضوی، در مقاله «موافقان و مخالفان مهدی» در اینباره گفته است:
«در روایت فضیل بن یسار از امام صادق (ع) به اهم صفات یاران مهدی (ع) اشاره شده است:
|
۱۳. حجت الاسلام و المسلمین محمدی اشتهاردی؛ |
---|
حجت الاسلام و المسلمین محمد محمدی اشتهاردی، در کتاب «حضرت مهدی فروغ تابان ولایت» در اینباره گفته است:
«در قرآن کریم، این کتاب انسانساز و حرکتآفرین در رابطه با یاران حضرت مهدی (ع) یک آیه است که بسیار امیدبخش و سازنده است، این آیه در حقیقت بیانگر حقایق و واقعیتهایی است که اگر به طور جدی و همهجانبه تعقیب گردد، موانع سر راه را برمیدارد و جهان را به استقبال مصلح جهانی حرکت میدهد. در سوره مائده آیه ۵۹ خداوند به طور مستقیم، مؤمنان را مورد خطاب قرار داده و میفرماید: "ای مؤمنان! هر کس از شما مرتد شد و از اسلام بیرون رفت، خداوند در آینده جمعیتی را میآورد که دارای این پنج امتیاز هستند:
در روایات برای این آیه مصادیق مختلفی بیان شده، از جمله اینکه: این آیه در مورد یاران حضرت مهدی (ع) است که با این ویژگیها با تمام قدرت، در مقابل مرتدین و کارشکنان میایستند و برای برقراری حکومت عدل امام قائم (ع) و برقراری عدالت در کل جهان تلاش میکنند[۲۲۵]. و در عبارتی امام صادق (ع) فرمود: "صاحب این امر (حضرت مهدی (ع)) در پرتو این آیه (در حمایت چنین یاران آگاه و دلاور) محفوظ است"[۲۲۶]. ویژگی اول: به عشق آن یاران به خدا اشاره میکند، آنها که جز به خدا نمیاندیشند، در حدی که خداوند نیز آنها را دوست دارد. روشن است که چنین روحیهای که در پرتو ایمان و توکل به دست میآید، بزرگترین عامل خیزش و پرواز و اراده و تقوی است که نقش آن در حماسهآفرینی اعجازآمیز و شگفتانگیز میباشد. ویژگی دوم: به پیوند اخلاقی و وحدت و یکپارچگی با مؤمنان اشاره میکند، که نقش آن در پیشبرد کار بسیار مهم و چشمگیر است. ویژگی سوم: حاکی از سازشناپذیری مؤمنان در برابر کافران، نه شرقی بودن و نه غربی بودن آنهاست، که در پرتو آن هرگونه تلاش و شگرد دشمن خنثی میگردد... ویژگی چهارم: جهاد و مبارزه پیگیر با کفار و دشمنان اسلام است. ویژگی پنجم: که بسیار مهم است، قاطعیت و پایمردی مؤمنان را بیان میکند که روح محافظهکاری و مجادله در آنها نیست، از عوامزدگی و محیطزدگی غوغای اکثریت منحرف و استهزاء آنها نمیهراسند، و با گامهای استوار در صراط مستقیم حرکت میکنند و یاوههای چپ و راست در حرکت آنها تأثیری ندارد. و باید به آغاز آیه نیز توجه داشت که ارتداد و بیعت شکنی عدهای وجیه الله، آنها را سست و نگران نمیکند، آنها شرایط سخت حاضر را معیار قرار نمیدهند، امید به آینده دارند، چراکه خود آیندهسازند و کمبودها آنها را سست و لرزان نمیکند. در میان این ویژگیها، هرچند همه در جای خود از اهمیت بسیار برخوردارند، ولی این ویژگی پنجم از همه مهمتر بهنظر میرسد. ابوذر غفاری، آن مرد نستوه و قاطع را در تاریخ با این لقب " لَا يَخَافَ فِي اللَّهِ لَوْمَةَ لَائِم " میخوانند، میگوید: "پیامبر (ص) به من سفارش کرد که در راه خدا از یاوهسرایی یاوهسرایان و سرزنشکنندگان نهراسم"[۲۲۷]. وقتی که حجر بن عدی آن بزرگمرد خدا با یارانش به فرمان معاویه به شهادت رسیدند، امام حسین (ع) بزرگترین چهره انقلابی تاریخ به عنوان اعتراض به معاویه نوشت و در آن نامه بخصوص، این ویژگی حجر و یارانش را تذکر داد و نوشت: "تو کسانی را کشتهای که امر به معروف و نهی از منکر میکردند، گناه را بزرگ میشمردند، "و لا یخافون فی الله لومة لآئم"؛ و در راه خدا از ملامتکنندگان نمیهراسیدند"[۲۲۸]»[۲۲۹]. |
۱۴. حجت الاسلام و المسلمین امامی میبدی؛ |
---|
حجت الاسلام و المسلمین علی رضا امامی میبدی، در کتاب «آموزههای مهدویت در آثار علامه طباطبائی» در اینباره گفته است:
«طبق روایات حلقه اصلی یاران امام مهدی (ع) را افرادی ویژه و خاص تشکیل میدهند که در خدمت آن حضرت میباشند و در پیشبرد قیام و حکومت امام آن حضرت را یاری میکنند. اکنون به بررسی تعداد و ویژگیهای بینشی و گرایشی این افراد میپردازیم.
الف) تعداد یاران: مطابق روایات فراوان، عدد اصحاب امام زمان (ع) به تعداد لشکریان اسلام در جنگ بدر یعنی ۳۱۳ نفر میباشد. علامه در تفسیر آیه ﴿وَلَئِنْ أَخَّرْنَا عَنْهُمُ الْعَذَابَ إِلَى أُمَّةٍ مَّعْدُودَةٍ﴾ ضمن اینکه این آیه را مربوط به کسانی میداند که در آخرالزمان برای یاری دین میآیند[۲۳۰]. به روایاتی اشاره میکند که منظور از ﴿أُمَّةٍ مَّعْدُودَةٍ﴾ را اصحاب امام زمان (ع) و تعداد آنها را سیصد و چند نفر میداند[۲۳۱]. همچنین از مجمع البیان نقل میکند که گفته شده است منظور از امت معدوده اصحاب مهدی (ع) است که عددشان سیصد و اندی نفر است -به مقدار عدد اصحاب بدر- که در روز ظهورش در یک ساعت، دوران جناب جمع میشوند، همانطور که قطعات ابرهای پاییزی دور هم جمع میشوند[۲۳۲]. طبرسی بعد از ذکر این قول، به روایتی از امام باقر و امام صادق (ع) اشاره میکند که همین مطلب را بیان میکند[۲۳۳]. گرچه در این روایات و تعابیر سخن از سیصد و چند نفر آمده است ولی در جای دیگری از بیانات علامه عدد سیصد و سیزده نفر نیز ذکر شده است. آن مرحوم در ذیل تفسیر آیه ﴿وَلَوْ تَرَى إِذْ فَزِعُوا فَلا فَوْتَ وَأُخِذُوا مِن مَّكَانٍ قَرِيبٍ﴾[۲۳۴] حدیثی را از تفسیر قمی از امام باقر (ع) نقل میکند که در قسمتی از آن آمده است: «اولین کسی که با او بیعت کند، جبرئیل و سپس سیصد و سیزده نفر از یاران او میباشند»[۲۳۵]. البته ایشان در پاسخ به پرسشی درباره چگونگی قیام امام زمان (ع) تعداد یاران حضرت را بیشتر از سیصد و سیزده نفر میداند و میگوید در روایت است که چون حضرت قائم ظهور کند اول دعوت خود را از مکه آغاز میکنند؛ بدین طریق که بین رکن و مقام پشت به کعبه نموده و اعلان میفرمایند؛ از خواص آن حضرت سیصد و شصت نفر در حضور آن حضرت مجتمع میگردند[۲۳۶]. ذکر این نکته در اینجا لازم است که دریچه روایتای به صورت صریح عدد سیصد و شصت نفر برای اصحاب امام (ع) ذکر نشده است ولی در بعضی از روایات آمده است که وَ يَجِي ءُ وَ اللَّهِ ثَلَاثُ مِائَةٍ وَ بِضْعَةَ عَشَرَ رَجُلًا فِيهِمْ خَمْسُونَ امْرَأَةً يَجْتَمِعُونَ بِمَكَّةَ عَلَى غَيْرِ مِيعَادٍ و سیصد و چند مرد که در میان آنها پنجاه زن نیز هستند، خواهند آمد و بدون قرار قبلی در مکه جمع میشوند[۲۳۷]. بر اساس این روایت مجموع مردان و زنانی که حلقه اصلی یاران حضرت را تشکیل میدهند در حدود سیصد و شصت نفر میباشند و به احتمال قوی نظر مرحوم علامه نیز به همین مطلب میباشد لذا ذکر این عدد با سیصد و سیزده نفر بودن اصحاب که در بسیاری از احادیث آمده است مغایرتی ندارد،[۲۳۸] ب) کیستی یاران: در بعضی از اخبار اسامی بعضی از اصحاب حضرت ضبط شده است که مرحوم علامه نیز در ضمن مباحث تفسیری خود، بعضی از این احادیث را نقل کرده است[۲۳۹]. از جمله در تفسیر سوره کهف از سیوطی نقل میکند که پیامبر اکرم (ص) فرمودند: اصحاب کهف یاران مهدیاند[۲۴۰]. همچنین از تفسیر برهان نقل میکند که ابن الفارسی میگوید: امام صادق (ع) فرمود: قائم (ع) از پشت کوفه خروج میکند با هفده نفر از قوم موسی (ع) که به حق راه یافته و با حق عدالت میکردند و هفت نفر از اهل کهف و یوشع بن نون و ابودجانه انصاری و مقداد بن اسود و مالک اشتر که اینان نزد آن جناب از انصار و حکام او هستند[۲۴۱]. در این روایت بیست و هشت نفر از یاران امام (ع) مشخص شدهاند،[۲۴۲] به غیر از هفده نفری که از قوم حضرت موسی (ع) هستند و نامشان مشخص نیست اسامی بقیه از این قرار است: اسامی اصحاب کهف:
۱.بندگان صالح خدا: بر اساس روایات، مقصود از ﴿عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ﴾ در آیه ﴿وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ﴾[۲۴۵] امام زمان و یاران آن حضرت میباشند[۲۴۶]. لذا بندگی خداوند و از صالحین بودن از خصوصیات یاران حضرت میباشد[۲۴۷]. در توصیف این بندگان خداوند همین کافی است که قرآن درباره آنها میفرماید: ﴿فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلاَ يَخَافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ﴾[۲۴۸] و نیز فرموده: ﴿وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُم فِي الأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِينَهُمُ الَّذِي ارْتَضَى لَهُمْ... يَعْبُدُونَنِي لا يُشْرِكُونَ بِي شَيْئًا﴾[۲۴۹] بر اساس این آیات شریفه خدای سبحان وعده داده که روزی، این دین را به دست قومی صالح تأیید میکند، قومی که هیچ چیزی را بر دین خدا مقدم نمیدارند و چون این قوم فراهم آیند در آن هنگام خدای تعالی دینی را که برای آنان پسندیده بلامانع و بدون مزاحم بر جهان مسلط میکند[۲۵۰]. ۲. دارای کاملترین صفات الهی و انسانی: در تبیین آیات مربوط به تحقق دوران ظهور گفته شد، که از آیه ﴿فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلاَ يَخَافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ﴾[۲۵۱] که مربوط به امام مهدی (ع) و یاران ایشان میباشد، خصوصیاتی که انسانهای الهی دارند به دست میآید[۲۵۲]. در اینجا به صورت خلاصه به این صفات اشاره میکنیم. خدا آنان را دوست میدارد و آنان نیز خداوند را به معنای حقیقی دوست میدارند. آنها از کفر و ظلم و اسراف و افساد و تجاوز و استکبار و خیانت و دیگر رذائلی که خداوند دوست ندارد مبرا هستند. چنین انسانهایی به فضائلی مانند تقوا، عدل، احسان، صبر، ثبات، توکل و دیگر ارزشهای الهی و انسانی متصف میباشند. نسبت به مؤمنان مهربان و رئوف میباشند. در برابر دشمنان خدا سختگیر و مقاوم هستند. تحت تأثیر سخنان و سرزنشهای دیگران قرار نمیگیرند. و... ۳. اهل طی الارض: علامه از تفسیر قمی روایتی را از امام باقر (ع) نقل میکند که در بخشی از آن میفرماید: اولین کسی که با او بیعت کند جبرئیل و سپس ۳۱۳ نفراند و این عدد هرکدام بتوانند راه افتاده خود را به وی میرسانند و هر یک به این صورت به وی نرسند، در رختخوابشان ناپدید میشوند و منظور امیرالمؤمنین (ع) از عبارت هم المفقودون عن فرشهم[۲۵۳] همین است و نیز منظور از آیه ﴿فَاسْتَبِقُواْ الْخَيْرَاتِ أَيْنَ مَا تَكُونُواْ يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعًا﴾[۲۵۴] همین است و فرمود منظور از خیرات ولایت و (محبت اهل بیت (ع)) است. همچنان که در جای دیگر فرمود: ﴿وَلَئِنْ أَخَّرْنَا عَنْهُمُ الْعَذَابَ إِلَى أُمَّةٍ مَّعْدُودَةٍ﴾[۲۵۵] منظور از امت معدوده اصحاب قائم (ع) است که در عرض یک ساعت همه یکجا جمع میشوند[۲۵۶]. ایشان درباره آیه اخیر که در روایت فوق ذکر شده است، از مرحوم طبرسی نقل میکند که بر اساس روایاتی از ائمه اطهار (ع) منظور از امت معدوده، اصحاب مهدی (ع) است که عددشان سیصد و اندی نفر میباشد -به تعداد اصحاب بدر- که در روز ظهور امام در یک ساعت دور آن جناب جمع میشوند[۲۵۷]. ایشان در پاسخ سؤالی درباره ظهور امام زمان (ع) میگوید: «از خواص آن حضرت سیصد و شصت نفر در حضور آن حضرت مجتمع میگردند. مرحوم استاد ما قاضی میفرمود: که در این حال حضرت به آنها مطلبی میگویند که همه آنها در اقطار عالم متفرق و منتشر میگردند؛ و چون همه آنها دارای طیالارض هستند، تمام عالم را تفحص میکنند و میفهمند که غیر از آن حضرت کسی دارای مقام ولایت مطلقه الهیه، مأمور به ظهور و قیام و حاوی همه گنجینههای اسرار الهی و صاحب الامر نیست. در این حال همه به مکه مراجعت میکنند و به آن حضرت تسلیم میشوند و بیعت مینمایند».[۲۵۸]»[۲۵۹]. |
۱۵. حجت الاسلام و المسلمین ملکی راد؛ |
---|
حجت الاسلام و المسلمین محمود ملکی راد، در کتاب «خانواده و زمینهسازی ظهور» در اینباره گفته است:
«با بررسی روایات موجود در مباحث مهدویت، برای یاران امام زمان (ع) میتوان ویژگیهایی چند برشمرد از جمله:
|
۱۶. آقای رضوانی؛ |
---|
آقای علی اصغر رضوانی، در کتاب «موعودشناسی و پاسخ به شبهات» در اینباره گفته است:
«مطابق برخی از روایات، اصحاب حضرت (ع) از صفات و ویژگیهایی برخوردارند از قبیل:
|
۱۷. آقای باقریزاده اشعری؛ |
---|
آقای محمد باقریزاده اشعری، در کتاب «از امام مهدی بیشتر بدانیم» در اینباره گفته است:
«بر اساس احادیث، یاران امام مهدی (ع) دارای ویژگیهای زیرند:
|
۱۸. آقای تونهای (پژوهشگر معارف مهدویت)؛ |
---|
آقای مجتبی تونهای، در کتاب «موعودنامه» در اینباره گفته است:
«یاران امام، سنگهای زیرین انقلاب جهانیاند. امامان (ع) همواره آرزومند همراهی آن حضرت بودهاند و یاوری آن چهره پنهانکرده را به دوستان خویش، همهگاه یادآوری میفرمودند: "خدایا درود فرست بر مولا و سرورم صاحب الزمان و مرا از یاران و پیروان و حامیان او قرار ده و از آنان که در رکابش، شربت شهادت مینوشند..."[۲۹۳]. و اما برای یاران و همراهان حضرت مهدی (ع) ویژگیهایی ذکر کردهاند که اهم آنها عبارتند از:
|
۱۹. آقای کامل (پژوهشگر معارف مهدویت)؛ |
---|
آقای حیدر کامل ، در کتاب «دجال آخرالزمان» در اینباره گفته است:
«از ابی یحیی حکیم بن سعد، نقل شده که گفت: شنیدم امام علی (ع) فرمودند: "اصحاب قائم جوان هستند، نه پیر؛ مگر مانند سرمه دور چشم یا نمک در توشه سفر، که کمترین توشه، نمک است"[۳۰۹]؛ و نیز از محمد بن سعید روایت شده که: از امام صادق (ع) شنیدم که فرمودند: "اصحاب صاحب این امر، محفوظ هستند و اگر از دنیا بروند، خداوند اصحابش را به او ملحق خواهد نمود و آنان همان کسانی هستند که خدای عزوجل درباره آنان گفته است: آنان کسانی هستند که به ایشان، کتاب، حکومتو نبوت دادیم. پس اگر به آن کافر گردند، قومی را بر پاسداری از آن میگماریم که هرگز به آن کافر نخواهد شد. آنان همان کسانی هستند که خداوند در مورد آنان گفته است: ای کسانی ایمان آوردهاید! هر کس که از شما از دین خود برگردد، خداوند به زودی قومی را خواهد آورد که آنان خدا را دوست دارند و خدا نیز انان را دوست دارد. آنان نسبت به اهل ایمان فروتن و نسبت به کافران سرسخت هستند. در راه خدا جهاد مینمایند و از سرنش هیچ نکوهشگری نمیهراسند، این فضل خداست که به هر کس بخواهدف میدهد و خداوند گشایش دهنده داناست"[۳۱۰]»[۳۱۱].
|
۲۰. آقای کریمی (پژوهشگر معارف مهدویت)؛ |
---|
آقای محمد علی کریمی، در کتاب «آیا ظهور نزدیک است» در اینباره گفته است:
«کارآمدی و شایستگی یاران امام عصر (ع) در روایات صادره از معصومین به معنای دارا بودن صفات و ویژگیهایی است که در اینجا به بیان مهمترین آنها میپردازیم.
|
۲١. آقای لطفی؛ |
---|
آقای مهدی لطفی، در کتاب «پیامبر و امام مهدی» در اینباره گفته است:
یاران مهدی (ع) نشانههایی دارند که به آنها شناخته میشوند. آنان که میخواهند از یاران حضرت باشند، باید بکوشند خود را به آن صفتها بیارایند. پیامبر اسلام در وصف یاران حضرت فرمود: "... آنان عابدان شب و شیران روز هستند. قلوبشان چون آهن، محکم و انعطاف ناپذیر است..."[۳۳۰]. در حدیثی دیگر، یاران حضرت را ۳۱۳ نفر به تعداد اصحاب بدر میداند و آنان را به گنجهای گرانقیمت تشبیه میکند [۳۳۱]. پیامبر اعظم (ص) در حدیث دیگری، دو ویژگی برای یاران حضرت مهدی (ع) بیان میکند که منتظران حضرتش باید در دوران غیبت بکوشند خود را به این دو ویژگی بیارایند تا بتوانند در شمار یاران آن حضرت قرار گیرند. پیامبر اسلام فرمود: "یاران مهدی (ع) در جنگها حملهور و در اطاعت حضرت مهدی (ع) بسیار کوشا هستند"[۳۳۲]. بنابراین، نشانه یاران حضرت مهدی (ع)، شجاعت و برخورداری از ایمان راسخ و سختکوشی در اطاعت از آن حضرت است، به گونهای که در همه کارها هدفشان جلب رضایت حضرت مهدی (ع) باشد[۳۳۳].
|
۲٢. خانم شکریان؛ |
---|
خانم محترم شکریان، در مقاله «مهدویت از دیدگاه استاد شهید مرتضی مطهری» در اینباره گفته است:
«شهید مطهری درباره ویژگی یاران حضرت حجت میفرماید: "در اوصاف اصحاب حضرت حجت تعبیری است که من نه فقط در یک حدیث بلکه در احادیث متعدد، آن را دیدهام " رُهْبَانٌ بِاللَّيْلِ لُيُوثٌ بِالنَّهَارِ" راهبان شباند، شب که سراغ آنها میروی گویی سراغ یک عده راهب رفتهای ولی روز که سراغشان میروی [گویی] سراغ یک عده شیر رفتهای"[۳۳۴]. یاران امام، سنگهای زیرین انقلاب جهانیاند. منابع دینی ما، بر جایگاه والای آن جوانمردان اشاره دارد[۳۳۵]. دو ویژگی که استاد مطهری در کلام خویش برای یاران امام برشمرده است، عبادت شبانه و تلاش روزانه آنهاست. به گفته فضیل بن یسار: " رِجَالٌ لَا يَنَامُونَ اللَّيْلَ لَهُمْ دَوِيٌ فِي صَلَاتِهِمْ كَدَوِيِ النَّحْلِ يَبِيتُونَ قِيَاماً عَلَى أَطْرَافِهِمْ وَ يُصْبِحُونَ عَلَى خُيُولِهِمْ رُهْبَانٌ بِاللَّيْلِ لُيُوثٌ بِالنَّهَارِ "[۳۳۶]، مردانی که سبک خوابند و در نماز بسان زنبور عسل، زمزمهکنان". امام در سفر و حضر، جنگ و صلح یاران را به تعبد و تضرع سفارش میکند تا مقصد فراموش نگردد و پیروزیهای پیاپی، آنان را به غفلت و غرور دچار نسازد. همواره پیروزی را از جانب خدا ببینند و مناجات و نماز را کلید نصرت او. امام باقر (ع) میفرماید: " حَتَّى إِذا صَعِدَ النَّجَفِ قَالَ لِأَصْحَابِهِ: تَعْبُدُوا لَيْلَتِكُمْ هَذِهِ، فيبيتون بَيْنَ رَاكِعٍ وَ سَاجِدُ، يَتَضَرَّعُونَ إِلَى اللَّهِ"[۳۳۷]؛ چون برفراز نجف برآید، به یاران خطاب کند: امشب را به عبادت به روز آورید. آنان برخی در رکوع و برخی در سجده شب را به سحر میرسانند و به درگاه خدا تضرع میکنند". نیز امام محمد باقر (ع) میفرماید: "گویا، قائم و یارانش را در نجف اشرف مینگرم، و توشههایشان به پایان رسیده و لباسهایشان مندرس گشته است. جای سجده بر پیشانیشان نمایان است. شیران روزند و راهبان شب"[۳۳۸]. یاران مهدی مردان عبادتند و نیایش، شیران روز و نیایشگران شب. آن هم نه عبادتی عادتگونه و یا چون پرستش مزدوران و تاجران، بلکه نیایش عارفانه و پاکبازانه. روح بندگی و راز و نیاز با جانشان در هم آمیخته است. همواره خود را در محضر خدا میبینند و از یاد او لحظهای غفلت نمیورزند. از ترس خدا، نیمه شب چونان مادران فرزند مرده میگریند و شب زندهداران و روزهدارانند. ویژگی دیگری که استاد برای اصحاب حضرت حجت میشمرد این است که "آنان همچون شیرند"[۳۳۹].یاران امام مهدی، دلیرمرد و جنگاوران میدان نبرد هستند. دلهایی چون پولاد دارند و از انبوه دشمن، هراسی به دل راه نمیدهند. ایمان به هدف، همه وجودشان را تسخیر کرده و عشق به خاندان پیامبر اسلام (ص)، به بازوانشان قوت بخشیده است. شجاعت بیمانندشان، ترسی را بر دلهای مستکبران چیره ساخته که پیشاپیش، راه گریز پیش میگیرند. امام باقر (ع) میفرماید: "گویا آنان را مینگرم، سیصد و اندی مرد، بر بلندای نجف ایستادهاند، دلهایی چون پولاد دارند. در هر سو، تا مسافت یک ماه راه، ترس بر دلهای دشمنان سایه میافکند"[۳۴۰]»[۳۴۱]. |
٢٣. پژوهشگران مؤسسه آینده روشن؛ |
---|
پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، در کتاب «مهدویت پرسشها و پاسخها» در اینباره گفتهاند:
«مهمترین ویژگیهای یاران حضرت مهدی (ع) که در روایات به آن اشاره شده عبارتاند از:
در روایت دیگری امام صادق (ع) درباره آنها میفرماید: آنان مردانی هستند که دلهایشان مانند پارههای آهن است و هیچ تردیدی نسبت به ذات مقدس خداوند ندارند[۳۴۴] این بینش نشانه دارد؛ نشانههای آن ذکر و تلاش در اطاعت است که روایات بدان اشاره دارد: امام صادق (ع) میفرماید: آنان در دل شب، از خشیت خداوند مانند مادران جوان از دست داده ناله میکنند[۳۴۵] در روایت دیگری میفرماید: شبها را با عبادت به صبح میرسانند و روزها را با روزه به پایان میبرند[۳۴۶] در روایت دیگری آمده است: آنان مردان شبزندهداری هستند که زمزمه نمازشان مانند صدای کندوی زنبوران به گوش میرسد. شبها را با زندهداری سپری میکنند و بر فراز اسبها، خداوند را تسبیح میگویند[۳۴۷] پیامبر مکرم اسلام (ص) هم درباره آن بزرگواران میفرماید: آنان در طریق عبودیت، اهل جدیت و تلاشاند[۳۴۸].
نتیجه این بینش عمیق، عشق و محبت و اطاعت از امام است. امام صادق (ع) دراینباره میفرماید: آنان برای تبرک، بر زین اسب امام دست میکشند و در میان رزم، گردش میچرخند و با جان خود، از او محافظت میکنند و اطاعت آنان از امام، از فرمانبرداری کنیز در برابر مولایش بیشتر است... و آرزو میکنند که در راه خدا به شهادت برسند[۳۵۰] و [۳۵۱] شهدا هم جزو یاران حضرت مهدی (ع) هستند؛ در روایات رجعت بیان شده است که مؤمنین خالص که از دنیا رفتهاند، برمیگردند[۳۵۲] مثلاً در روایات آمده: امام حسین (ع) و یاران باوفایش رجعت میکنند[۳۵۳]. یارانی که همراه امام زمان هستند، در اوج تربیت نفس خویش، به پایگاهی رسیدهاند که تصور آن مشکل است. ایشان در بحران تضادها و کشمکشهای مادی حاکم بر اجتماع بشری، خودشان را نگه میدارند و هیچ موقع تابع هواهای نفسانی خود و دیگران نمیشوند. هیچ کاری را به دلیل سود مادی انجام نمیدهند. در هر کاری خدا و مصالح افراد و جامعه را مدنظر خود قرار میدهند. به دلیل رسیدن به این مرحله، امام آنها را برای همراهی خود، انتخاب میکند و به مقامی میرسند که همیشه همراه اماماند. در واقع عمل ایشان، سبب رسیدن به جایگاه و مقام همراهی امام میشود»[۳۵۴]. |
٢٤. نویسندگان کتاب «آفتاب مهر»؛ |
---|
نویسندگان کتاب «آفتاب مهر» در اینباره گفتهاند:
«با توجه به روایات، میتوان ویژگیها و صفات یاران را چنین برشمرد:
|
٢٥. نویسندگان کتاب «نگین آفرینش»؛ |
---|
نویسندگان کتاب «نگین آفرینش» در این باره گفتهاند:
«صفات و ویژگیهای یاوران امام مهدی (ع) در آیینه روایات پیشوایان دینی عبارتند از:
|
پرسشهای وابسته
- اصحاب امام مهدی چه ویژگیهایی دارند؟ (پرسش)
- اصحاب امام مهدی در شجاعت چگونهاند؟ (پرسش)
- آیا شهدا نیز از یاران امام مهدی هستند؟ (پرسش)
- یاران اصلی امام مهدی دارای چه ویژگیهای هستند که به این مقام برگزیده شدهاند؟ (پرسش)
- اصحاب و یاران امام مهدی چند نفرند؟ و دارای چه ویژگیهایی هستند؟ (پرسش)
- ویژگی یاران خاص امام مهدی چیست؟ (پرسش)
- ویژگی یاران امام مهدی در احادیث چیست؟ (پرسش)
پانویس
- ↑ ر.ک: طاووسی، سکینه، انتظار از دیدگاه اهل بیت، ص ۲۱-۲۲.
- ↑ ر.ک: صمدی، قنبر علی، آخرین منجی، ص۲۱۳ -۲۱۷.
- ↑ ر.ک: رضوی، سید عباس، موافقان و مخالفان مهدی، چشم به راه مهدی، ص ۳۷۲ -۳۸۴.
- ↑ ر.ک: کریمی، محمد علی، آیا ظهور نزدیک است، ص ۳۱-۳۴.
- ↑ ر.ک: خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۲۶۱.
- ↑ ر.ک: صمیمی، سیمین، عرصههای تأثیرگذاری اعتقاد به مهدویت در اصلاح فرد از دیدگاه قرآن و حدیث.
- ↑ ر.ک: سلیمیان، خدامراد، نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی، ص۶۸.
- ↑ ر.ک: رضوی، سید عباس، موافقان و مخالفان مهدی، چشم به راه مهدی، ص ۳۷۲ -۳۸۴.
- ↑ «رِجَالٌ مُؤْمِنُونَ عَرَفُوا اللَّهَ حَقَّ معرفته»؛ بحار الأنوار ج ۵۱، ص ۸۷.
- ↑ ر.ک: طاهری، حبیبالله، سیمای آفتاب، ص ۲۳۱ ـ ۲۳۵؛ موسوینسب، سید جعفر، دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ج۲، ص۱۰۷ ـ ۱۰۸؛ رضوی، سید عباس، موافقان و مخالفان مهدی، چشم به راه مهدی، ص ۳۷۲ -۳۸۴؛ ملکی راد، محمود، خانواده و زمینهسازی ظهور، ص ۱۹۳؛ پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، مهدویت پرسشها و پاسخها، ص ۴۲۲؛ بالادستان، محمد امین؛ حائریپور، محمد مهدی؛ یوسفیان، مهدی، نگین آفرینش، ص ۱۶۰ - ۱۶۳.
- ↑ «لا یشوبها شک فی ذات الله»؛ بحار الأنوار ج ۵۲، ۳۰۷.
- ↑ ر.ک: یوسفیان، مهدی؛ شرایط ظهور، ص۳۰ ـ ۳۶؛ ملکی راد، محمود، خانواده و زمینهسازی ظهور، ص ۱۹۳؛ نویسندگان، آفتاب مهر، ص ۱۰۳- ۱۰۵.
- ↑ ر.ک: بالادستان، محمد امین؛ حائریپور، محمد مهدی؛ یوسفیان، مهدی، نگین آفرینش، ص ۱۶۰ ـ ۱۶۳؛ قرائتی، محسن، جهتنما، ص ۱۱۷ـ ۱۱۸
- ↑ «إِنَ أَهْلَ زَمَانِ غَیْبَتِهِ الْقَائِلِینَ بِإِمَامَتِهِ»؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج۱، ص ۳۲۰.
- ↑ ر.ک: یوسفیان، مهدی؛ شرایط ظهور، ص ۳۰ ـ ۳۶؛ کریمی، محمد علی، آیا ظهور نزدیک است، ص ۳۱-۳۴؛ پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، مهدویت پرسشها و پاسخها، ص ۴۲۲؛ نویسندگان، آفتاب مهر، ص ۱۰۳- ۱۰۵.
- ↑ «عَنْ أَبِی بَصِیرٍ، عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (ع): هُمُ النُّجَبَاءُ وَ الْقُضَاةُ وَ الْحُکَّامُ وَ الْفُقَهَاءُ فِی الدِّینِ، یَمْسَحُ بُطُونَهُمْ وَ ظُهُورَهُمْ فَلَا یَشْتَبِهُ عَلَیْهِمْ حُکْمٌ»؛ طبری، محمد بن جریر، دلائل الامامه، ص۵۶۲.
- ↑ ر.ک: طاهری، حبیبالله، سیمای آفتاب، ص ۲۳۱ ـ ۲۳۵؛ ملکی راد، محمود، خانواده و زمینهسازی ظهور، ص ۱۹۳.
- ↑ ر.ک: سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص ۱۹۹- ۲۱۲.
- ↑ ر.ک: مصباح یزدی، محمد تقی، آفتاب ولایت، ص۱۷۷ - ۱۸۳.
- ↑ «فَإِنَ الرَّجُلَ مِنْهُمْ یُعْطَی قُوَّةَ أَرْبَعِینَ رَجُلًا وَ إِنَّ قَلْبَهُ لَأَشَدُّ مِنْ زُبَرِ الْحَدِیدِ...»؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۲۷.
- ↑ «دوستشان میدارد و دوستش میدارند» سوره مائده، آیه ۵۴.
- ↑ ر.ک: مصباح یزدی، محمد تقی، آفتاب ولایت، ص۱۷۷ – ۱۸۳؛ محمدی اشتهاردی، محمد، حضرت مهدی فروغ تابان ولایت، ص ۱۳۲-۱۳۴؛ امامی میبدی، علی رضا، آموزههای مهدویت در آثار علامه طباطبائی، ص ۲۲۷-۲۳۴.
- ↑ «یتمسحون بسرج الامام یطلبون بذلک البرکه و یحفّون به یقونه بانفسهم فی الحروب»؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۸.
- ↑ ر.ک: طبسی؛ نجمالدین، چشم اندازی به حکومت مهدی، ص ۷۶ – ۷۸؛ پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، مهدویت پرسشها و پاسخها، ص ۴۲۲؛ بالادستان، محمد امین؛ حائریپور، محمد مهدی؛ یوسفیان، مهدی، نگین آفرینش، ص ۱۶۰ - ۱۶۳.
- ↑ ر.ک: الهینژاد، حسین، ویژگیهای منتظران و جامعه منتظر، ص ۲۶۵.
- ↑ ر.ک: مهدویفرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۲۰۰-۲۰۱.
- ↑ ر.ک: شفائی، محبوب، موعود حق، ص ۸۴-۸۸.
- ↑ ر.ک: صمدی، قنبر علی، آخرین منجی، ص۲۱۳ -۲۱۷؛ طاهری، حبیبالله، سیمای آفتاب، ص ۲۳۱ ـ ۲۳۵؛ موسوینسب، سید جعفر، دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ج۲، ص۱۰۷ ـ ۱۰۸؛ طبسی؛ نجمالدین، چشم اندازی به حکومت مهدی، ص ۷۶ – ۷۸؛ ملکی راد، محمود، خانواده و زمینهسازی ظهور، ص ۱۹۳؛ کریمی، محمد علی، آیا ظهور نزدیک است، ص ۳۱-۳۴؛ شکریان، محترم، مهدویت از دیدگاه استاد شهید مرتضی مطهری، ص؟؟؟
- ↑ «رِجَالٌ لَا یَنَامُونَ اللَّیْلَ لَهُمْ دَوِیٌ فِی صَلَاتِهِمْ کَدَوِیِ النَّحْلِ یَبِیتُونَ قِیَاماً عَلَی أَطْرَافِهِمْ وَ یُصْبِحُونَ عَلَی خُیُولِهِمْ رُهْبَانٌ بِاللَّیْلِ لُیُوثٌ بِالنَّهَارِ»؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۸.
- ↑ ر.ک: خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۲۶۱؛ سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص ۲۵۷- ۲۶۱؛ طبسی؛ نجمالدین، چشم اندازی به حکومت مهدی، ص ۷۶ – ۷۸؛ رضوی، سید عباس، موافقان و مخالفان مهدی، چشم به راه مهدی، ص ۳۷۲ -۳۸۴؛ ملکی راد، محمود، خانواده و زمینهسازی ظهور، ص ۱۹۳؛ شکریان، محترم، مهدویت از دیدگاه استاد شهید مرتضی مطهری، ص؟؟؟.
- ↑ «هُمْ أَطْوَعُ لَهُ مِنَ الْأَمَةِ لِسَیِّدِهَا»؛ بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۰۷ و ۳۰۸.
- ↑ ر.ک: خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۲۶۱؛ سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص ۲۵۷- ۲۶۱؛ طبسی؛ نجمالدین، چشم اندازی به حکومت مهدی، ص ۷۶ – ۷۸؛ ملکی راد، محمود، خانواده و زمینهسازی ظهور، ص ۱۹۳؛ یوسفیان، مهدی؛ شرایط ظهور، ص ۳۰ ـ ۳۶؛ پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، مهدویت پرسشها و پاسخها، ص ۴۲۲؛ نویسندگان، آفتاب مهر، ص ۱۰۳ـ ۱۰۵.
- ↑ «أُولَئِکَ الْمُخْلَصُونَ حَقّاً وَ شِیعَتُنَا صِدْقاً وَ الدُّعَاةُ إِلَی دِینِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ سِرّاً وَ جَهْرا»؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج۱، ص۳۲۰.
- ↑ ر.ک: طاهری، حبیبالله، سیمای آفتاب، ص ۲۳۱ ـ ۲۳۵؛ کریمی، محمد علی، آیا ظهور نزدیک است، ص ۳۱-۳۴.
- ↑ ر.ک: رضوی، سید عباس، موافقان و مخالفان مهدی، چشم به راه مهدی، ص ۳۷۲ -۳۸۴.
- ↑ «أبایعکم علی أن لا تولّوا دبرا و لا تسرقوا و لا تزنوا و لا تفعلوا محرما و لا تأتوا فاحشة و لا تضربوا أحدا إلّا بحقّ و لا تکنزوا ذهبا و لا فضّة و لا برّا و لا شعیراً»؛ یزدی حائری، علی، الزام الناصب ج ۲ ص ۱۶۸.
- ↑ ر.ک: یوسفیان، مهدی؛ شرایط ظهور، ص ۳۰ ـ ۳۶؛ نویسندگان، آفتاب مهر، ص ۱۰۳- ۱۰۵؛ بالادستان، محمد امین؛ حائریپور، محمد مهدی؛ یوسفیان، مهدی، نگین آفرینش، ص ۱۶۰ ـ ۱۶۳.
- ↑ ر.ک: صمدی، قنبر علی، آخرین منجی، ص۲۱۳ -۲۱۷؛ کریمی، محمد علی، آیا ظهور نزدیک است، ص ۳۱-۳۴؛ پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، مهدویت پرسشها و پاسخها، ص ۴۲۲.
- ↑ «مَنْ سَرَّهُ أَنْ یَکُونَ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ فَلْیَنْتَظِرْ وَ لْیَعْمَلْ بِالْوَرَعِ وَ مَحَاسِنِ الْأَخْلَاق»؛ غیبت نعمانی، ص ۲۰۰.
- ↑ ر.ک: سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص ۲۵۷- ۲۶۱؛ ملکی راد، محمود، خانواده و زمینهسازی ظهور، ص ۱۹۳؛ امامی میبدی، علی رضا، آموزههای مهدویت در آثار علامه طباطبائی، ص ۲۲۷-۲۳۴.
- ↑ ر.ک: مصباح یزدی، محمد تقی، آفتاب ولایت، ص۱۷۷ – ۱۸۳؛ کریمی، محمد علی، آیا ظهور نزدیک است، ص ۳۱-۳۴.
- ↑ معجم احادیث الامام المهدی، ج ۴، ح ۶۴۲، ص ۱۳۷.
- ↑ ر.ک: یوسفیان، مهدی؛ شرایط ظهور، ص ۳۰ ـ ۳۶؛ ملکی راد، محمود، خانواده و زمینهسازی ظهور، ص ۱۹۳؛ نویسندگان، آفتاب مهر، ص ۱۰۳- ۱۰۵؛ بالادستان، محمد امین؛ حائریپور، محمد مهدی؛ یوسفیان، مهدی، نگین آفرینش، ص ۱۶۰ ـ ۱۶۳.
- ↑ «إِنَّ أَهْلَ زَمَانِ غَیْبَتِهِ الْقَائِلِینَ بِإِمَامَتِهِ وَ الْمُنْتَظِرِینَ لِظُهُورِهِ أَفْضَلُ مِنْ أَهْلِ کُلِّ زَمَانٍ...أُولَئِکَ الْمُخْلَصُونَ حَقّاً وَ شِیعَتُنَا صِدْقاً وَ الدُّعَاةُ إِلَی دِینِ اللَّهِ عَزَّوَجَل»؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج۱، ص۳۲۰.
- ↑ ر.ک: کریمی، محمد علی، آیا ظهور نزدیک است، ص ۳۱-۳۴.
- ↑ ر.ک: صدر، سید محمد، تاریخ پس از ظهور، ص۲۵۳-۲۵۵.
- ↑ ر.ک: مکارم شیرازی، ناصر، حکومت جهانی حضرت مهدی (ع)، ص۸۴ ـ ۷۹.
- ↑ ر.ک: مصباح یزدی، محمد تقی، آفتاب ولایت، ص۱۷۷ ـ ۱۸۳؛ طاهری، حبیبالله، سیمای آفتاب، ص ۲۳۱ ـ ۲۳۵؛ صمدی، قنبر علی، آخرین منجی، ص۲۱۳ -۲۱۷؛ محمدی اشتهاردی، محمد، حضرت مهدی فروغ تابان ولایت، ص ۱۳۲-۱۳۴.
- ↑ «یَکُونُ شِیعَتُنَا فِی دَوْلَةِ الْقَائِمِ عَلَیْهِ السَّلَامُ سَنَامَ الْأَرْضِ وَ حُکَّامَهَا یُعْطَی کُلُّ رَجُلٍ مِنْهُمْ قُوَّةَ أَرْبَعِینَ رَجُلًا وَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ (ع)أُلْقِیَ الرُّعْبُ فِی قُلُوبِ شِیعَتِنَا مِنْ عَدُوِّنَا فَإِذَا وَقَعَ أَمْرُنَا وَ خَرَجَ مَهْدِیُّنَا کَانَ أَحَدُهُمْ أَجْرَی مِنَ اللَّیْثِ وَ أَمْضَی مِنَ السِّنَانِ یَطَأُ عَدُوَّنَا بِقَدَمَیْهِ وَ یَقْتُلُهُ بِکَفَّیْهِ»؛ بحارالأنوار، ج۵۲، ص۳۷۲.
- ↑ ر.ک: ملکی راد، محمود، خانواده و زمینهسازی ظهور، ص ۱۹۳.
- ↑ «قلوبهم مجتمعة»؛ معجم احادیث الامام المهدی، ج ۴، ح ۶۴۲، ص ۱۳۷.
- ↑ ر.ک: یوسفیان، مهدی؛ شرایط ظهور، ص ۳۰ ـ ۳۶؛ ملکی راد، محمود، خانواده و زمینهسازی ظهور، ص ۱۹۳؛ نویسندگان، آفتاب مهر، ص ۱۰۳- ۱۰۵؛ بالادستان، محمد امین؛ حائریپور، محمد مهدی؛ یوسفیان، مهدی، نگین آفرینش، ص ۱۶۰ ـ ۱۶۳.
- ↑ ر.ک: رضوی، سید عباس، موافقان و مخالفان مهدی، چشم به راه مهدی، ص ۳۷۲ -۳۸۴.
- ↑ ر.ک: کریمی، محمد علی، آیا ظهور نزدیک است، ص ۳۱-۳۴.
- ↑ ر.ک: فلاحی، صفر، امام مهدی ذخیره امامت (کتاب)، ص ۱۷ -۱۹.
- ↑ ر.ک: سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ص۵۴-۶۱ و پرسمان مهدویت، ص ۱۹۹- ۲۱۲.
- ↑ ر.ک: شفائی، محبوب، موعود حق، ص ۸۴-۸۸.
- ↑ «ای مؤمنان! شکیبایی ورزید و یکدیگر را به شکیب فرا خوانید و از مرزها نگهبانی کنید» سوره آل عمران، آیه ۲۰۰.
- ↑ «اصْبِرُوا عَلَی أَدَاءِ الْفَرَائِضِ وَ صابِرُوا عَدُوَّکُمْ وَ رابِطُوا إِمَامَکُمُ الْمُنْتَظَرَ»؛ الغیبه نعمانی، ص۱۹۹.
- ↑ ر.ک: سلیمیان، خدامراد، نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی، ص۶۸.
- ↑ «إِنَ أَصْحَابَ الْقَائِمِ شَبَابٌ لَا کُهُولَ فِیهِمْ إِلَّا کَالْکُحْلِ فِی الْعَیْنِ أَوْ کَالْمِلْحِ فِی الزَّادِ وَ أَقَلُّ الزَّادِ الْمِلْح»؛ بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۳۳۳.
- ↑ ر.ک: صدر، سید محمد، تاریخ پس از ظهور، ص۲۵۳-۲۵۵؛ قزوینی، سید محمد کاظم، امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور، ص ۳۶۵-۳۷۰؛ صمدی، قنبر علی، آخرین منجی، ص۲۱۳ -۲۱۷؛ سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص ۲۵۷- ۲۶۱؛ طبسی؛ نجمالدین، چشم اندازی به حکومت مهدی، ص ۷۶ – ۷۸؛ باقریزاده اشعری، محمد، از امام مهدی بیشتر بدانیم، ص۱۱۴-۱۱۶.
- ↑ «یَدْعُونَ بِالشَّهَادَةِ وَ یَتَمَنَّوْنَ أَنْ یُقْتَلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ شِعَارُهُمْ یَا لَثَارَاتِ الْحُسَیْن»؛ بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۰۷، ح۸۲.
- ↑ ر.ک: خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۲۶۱؛ صمدی، قنبر علی، آخرین منجی، ص۲۱۳ -۲۱۷؛ طبسی؛ نجمالدین، چشم اندازی به حکومت مهدی، ص ۷۶ – ۷۸؛ یوسفیان، مهدی؛ شرایط ظهور، ص ۳۰ ـ ۳۶؛ ملکی راد، محمود، خانواده و زمینهسازی ظهور، ص ۱۹۳؛ باقریزاده اشعری، محمد، از امام مهدی بیشتر بدانیم، ص۱۱۴-۱۱۶؛ پژوهشگران مؤسسه آینده روشن، مهدویت پرسشها و پاسخها، ص ۴۲۲؛ نویسندگان، آفتاب مهر، ص ۱۰۳- ۱۰۵؛ بالادستان، محمد امین؛ حائریپور، محمد مهدی؛ یوسفیان، مهدی، نگین آفرینش، ص ۱۶۰ ـ ۱۶۳.
- ↑ «و هم ثلاثمائة و ثلاثة عشر رجلا کلّهم لیوث قد خرجوا من غاباتهم مثل زبر الحدید، لو أنّهم همّوا بإزالة الجبال الرواسی لأزالوها عن مواضعها»؛ معجم احادیث الامام المهدی، ج ۴، ح ۶۴۲، ص ۱۳۷.
- ↑ ر.ک: یوسفیان، مهدی؛ شرایط ظهور، ص ۳۰ ـ ۳۶؛ نویسندگان، آفتاب مهر، ص ۱۰۳- ۱۰۵؛ بالادستان، محمد امین؛ حائریپور، محمد مهدی؛ یوسفیان، مهدی، نگین آفرینش، ص ۱۶۰ ـ ۱۶۳.
- ↑ «گفت: کاش برای رویارویی با شما توانی داشتم یا به گوشهای استوار پناه میجستم» سوره هود، آیه ۸۰.
- ↑ «مَا کَانَ قَوْلُ لُوطٍ (ع)لِقَوْلِهِ ﴿ لَوْ أَنَّ لِی بِکُمْ قُوَّةً أَوْ آوِی إِلی رُکْنٍ شَدِیدٍ﴾ إِلَّا تَمَنِّیاً لِقُوَّةِ الْقَائِمِ (ع) وَ لَا ذَکَرَ إِلَّا شِدَّةَ أَصْحَابِهِ وَ إِنَّ الرَّجُلَ مِنْهُمْ لَیُعْطَی قُوَّةَ أَرْبَعِینَ رَجُلًا وَ إِنَّ قَلْبَهُ لَأَشَدُّ مِنْ زُبَرِ الْحَدِیدِ وَ لَوْ مَرُّوا بِجِبَالِ الْحَدِیدِ لَقَلَعُوهَا وَ لَا یَکُفُّونَ سُیُوفَهُمْ حَتَّی یَرْضَی اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ»؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص ۶۷۴.
- ↑ ر.ک: صمدی، قنبر علی، آخرین منجی، ص۲۱۳ -۲۱۷؛ طاهری، حبیبالله، سیمای آفتاب، ص ۲۳۱ ـ ۲۳۵؛ طبسی؛ نجمالدین، چشم اندازی به حکومت مهدی، ص ۷۶ ـ ۷۸؛ محمدی اشتهاردی، محمد، حضرت مهدی فروغ تابان ولایت، ص ۱۳۲-۱۳۴.
- ↑ ر.ک: النعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبة؛ ص ۱۶۷ به بعد.
- ↑ ر.ک: الصدوق، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمة (نسخه خطی).
- ↑ صدر، سید محمد، تاریخ پس از ظهور، ص۲۵۳-۲۵۵.
- ↑ چه بسیار پیامبرانی که مردان الهی فراوانی به همراهشان نبرد کردند و از هر رنجی که در راه خدا دیدند، نه سستی ورزیدند و نه ضعف و زبونی نشان دادند و خداوند، شکیبایان را دوست میدارد. سخنشان فقط این بود که پروردگارا! گناهان ما را ببخش و از تندرویهای ما در کارها در گذر! گامهای ما را استوار بدار و ما را بر جمعیت کافران پیروز کن!؛ سوره آل عمران، ۱۴۶ و ۱۴۷.
- ↑ از هر صدمهای که در راه خدا دیدند، نه سستی ورزیدند و نه ضعف و زبونی نشان دادند؛ سوره آل عمران، ۱۴۶.
- ↑ و خداوند، چنین صبرکنندگانی را دوست میدارد؛ سوره آل عمران، ۱۴۶.
- ↑ سخنشان جز این نبود که پروردگارا! گناهان ما را ببخش و از تندرویهای ما در کارها در گذر؛ سوره آل عمران، ۱۴۷.
- ↑ سوره آل عمران، ۱۴۷.
- ↑ سوره آل عمران، ۱۴۷.
- ↑ سوره آل عمران، ۱۴۷.
- ↑ سوره آل عمران، ۱۴۷.
- ↑ ای کسانی که ایمان آوردهاید! هرکس از شما که از آیین خود بازگردد، [بداند که] خداوند به زودی، قومی را برمیانگیزاند که ایشان را بسیار دوست میدارد و آنها نیز خداوند را دوست میدارند و در برابر مؤمنان سرافکنده و فروتن و در مقابل کافران سرافراز و مقتدرند؛ سوره مائده، ۵۴.
- ↑ خاضع و فروتن در برابر مؤمنان
- ↑ عزتمند و مقتدر در برابر کافران.
- ↑ آنها در راه خدا مجاهده میکنند و از سرزنش هیچ ملامت گری هراسی ندارند؛ سوره مائده، ۵۴.
- ↑ مصباح یزدی، محمد تقی، آفتاب ولایت، ص۱۷۷ - ۱۸۳.
- ↑ به سبب امتی معدود، عذاب را به تأخیر انداختیم؛ سوره هود، آیه ۸.
- ↑ " إِنَّ الْأُمَّةُ الْمَعْدُودَةُ هُمْ أَصْحابُ الْمَهْدِيِّ فِي آخِرِ الزَّمَانِ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ بِضْعَةَ عَشَرَ رَجُلًا كَعِدَّةِ أَهْلِ بَدْرٍ يَجْتَمِعُونَ فِي سَاعَةٍ وَاحِدَةٍ كَمَا يَجْتَمِعُ قَزَعُ الْخَرِيفِ "؛ ینابیع المودة؛ قندوزی حنفی و تفسیر برهان؛ بحرانی درباره تفسیر این آیه.
- ↑ در نیکی کردن از یکدیگر سبقت بگیرید هرجا که باشید، خداوند شما را جمع میکند.
- ↑ " أَصْحَابُ الْمَهْدِيِّ (ع) فِي آخِرِ الزَّمَانِ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ بِضْعَةَ عَشَرَ رَجُلًا كَعِدَّةِ أَهْلِ بَدْرٍ يَجْتَمِعُونَ فِي سَاعَةٍ وَاحِدَةٍ كَمَا يَجْتَمِعُ قَزَعُ الْخَرِيف "؛ غیبت؛ نعمانی؛ باب ۲۰، حدیث ۳.
- ↑ " أَصْحَابُ الْقَائِمِ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ ثَلَاثَةَ عَشَرَ رَجُلًا أَوْلَادُ الْعَجَمِ بَعْضُهُمْ يُحْمَلُ فِي السَّحَابِ نَهَاراً يُعْرَفُ بِاسْمِهِ وَ اسْمِ أَبِيهِ وَ نَسَبِهِ وَ حِلْيَتِهِ وَ بَعْضُهُمْ نَائِمٌ عَلَى فِرَاشِهِ فَيُوَافِيهِ فِي مَكَّةَ عَلَى غَيْرِ مِيعَادٍ "؛ غیبت؛ نعمانی؛ باب ۲۰، حدیث ۸.
- ↑ " إِنَ أَصْحَابَ الْقَائِمِ شَبَابٌ لَا كُهُولَ فِيهِمْ إِلَّا كَالْكُحْلِ فِي الْعَيْنِ أَوْ كَالْمِلْحِ فِي الزَّادِ وَ أَقَلُّ الزَّادِ الْمِلْح "؛ بحار؛ مجلسی؛ ج ۵۲، ص ۳۳۳ و غیبت؛ نعمانی؛ باب ۲۰، حدیث ۱۰.
- ↑ " فَمَنْ كَانَ ابْتُلِيَ بِالْمَسِيرِ وَافَى فِي تِلْكَ السَّاعَةِ وَ مَنْ لَمْ يُبْتَلَ بِالْمَسِيرِ فُقِدَ مِنْ فِرَاشِهِ وَ هُوَ قَوْلُ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيٍّ (ع)الْمَفْقُودُونَ مِنْ فُرُشِهِمْ "؛ غیبت؛ نعمانی؛ ص ۳۱۴، باب ۲۰، حدیث ۶.
- ↑ " بَيْنَا شَبَابُ الشِّيعَةِ عَلَى ظُهُورِ سُطُوحِهِمْ نِيَامٌ إِذْ تَوَافَوْا إِلَى صَاحِبِهِمْ فِي لَيْلَةٍ وَاحِدَةٍ عَلَى غَيْرِ مِيعَادٍ فَيُصْبِحُونَ بِمَكَّةَ "؛ غیبت؛ نعمانی؛ ص ۳۱۶، باب ۲۱، حدیث ۱۱.
- ↑ قزوینی، سید محمد کاظم، امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور، ص ۳۶۵-۳۷۰.
- ↑ بحارالانوار، ج ۵، ۳۲۷، ح ۴۳.
- ↑ هود، ۸۰.
- ↑ منتخب الاثر، ص ۶۱۳، ح ۱.
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ۳۱۷، ح ۱۲.
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ۳۱۸، ح ۱۷.
- ↑ همان ۵۲، ۳۳۵، ح ۶۸.
- ↑ اثباة الهداة، ج ۳، ۵۵۶.
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ۳۳۶، ح ۷۰.
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ۳۳۶، ح ۷۲.
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ۳۹۱، ح ۲۱۳.
- ↑ روضه کافی، ص ۲۳۳، ح ۴۴۹.
- ↑ خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۲۵۹.
- ↑ الزام الناصب، ج ۲، ۲۹۶.
- ↑ سوره حجر، ۷۵.
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ۳۸۶، ح ۲۰۲.
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ۳۴۵، ح ۹۱.
- ↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ۴۴۹، ح ۱۹.
- ↑ خراسانی، محمد جواد، مهدی منتظر، ص ۲۶۱.
- ↑ کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص ۴۰۹.
- ↑ " لَا يَكُونُ الْعَبْدُ مُؤْمِناً حَتَّى يَعْرِفَ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ الْأَئِمَّةَ كُلَّهُمْ وَ إِمَامَ زَمَانِهِ "؛ کافی، ج ۱، ص ۱۸۰.
- ↑ " كُلُ مَنْ دَانَ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَ بِعِبَادَةٍ يُجْهِدُ فِيهَا نَفْسَهُ وَ لَا إِمَامَ لَهُ مِنَ اللَّهِ فَسَعْيُهُ غَيْرُ مَقْبُولٍ"؛ کافی، ج ۱، ص ۱۸۳.
- ↑ غیبت نعمانی، ص ۲۰۰.
- ↑ خداوند به کسانی از شما که ایمان آوردهاند و کارهای شایسته کردهاند وعده داده است که آنان را به یقین در زمین جانشین میگرداند- چنان که کسانی پیش از آنها را جانشین گردانید- و بیگمان دینی را که برای آنان پسندیده است برای آنها استوار میدارد و (حال) آنان را از پس هراس به آرامش بر میگرداند؛ (آنان) مرا میپرستند و چیزی را شریک من نمیگردانند و کسانی که پس از این کفر ورزند نافرمانند؛ سوره نور، آیه: ۵۵.
- ↑ و آنان که به کتاب (آسمانی) چنگ میزنند و نماز را بر پا میدارند، ما پاداش نکوکاران را تباه نمیگردانیم؛ سوره اعراف، آیه: ۱۷۰.
- ↑ کافی، ج ۱، ص ۱۸۵.
- ↑ قرائتی، محسن، جهتنما، ص ۱۱۷ - ۱۱۸.
- ↑ "كَدَّادُونَ مُجِدُّونَ فِي طَاعَتِه"؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۱۱.
- ↑ "كَأَنِّي أَنْظُرُ إِلَى الْقَائِمِ (ع)وَ أَصْحَابِهِ فِي نَجَفِ الْكُوفَةِ كَأَنَّ عَلَى رُءُوسِهِمُ الطَّيْرَ فَنِيَتْ أَزْوَادُهُمْ وَ خَلَقَتْ ثِيَابُهُمْ مُتَنَكِّبِينَ قِسِيَّهُمْ قَدْ أَثَّرَ السُّجُودُ بِجِبَاهِهِمْ لُيُوثٌ بِالنَّهَارِ رُهْبَانٌ بِاللَّيْلِ كَأَنَّ قُلُوبَهُمْ زُبَرَ الْحَدِيدِ يُعْطَى الرَّجُلُ مِنْهُمْ قُوَّةَ أَرْبَعِينَ رَجُلًا وَ يُعْطِيهِمْ صَاحِبُهُمُ التَّوَسُّمَ لَا يَقْتُلُ أَحَدٌ مِنْهُمْ إِلَّا كَافِراً أَوْ مُنَافِقاً "؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص۳۸۷.
- ↑ ای کاش من در برابر شما توانائی داشتم یه به سوی رکن شدیدی ماوی داشتم؛ سوره هود، آیه ۸۰.
- ↑ " مَا كَانَ قَوْلُ لُوطٍ (ع)لِقَوْلِهِ ﴿ لَوْ أَنَّ لِي بِكُمْ قُوَّةً أَوْ آوِي إِلى رُكْنٍ شَدِيدٍ﴾ إِلَّا تَمَنِّياً لِقُوَّةِ الْقَائِمِ (ع) وَ لَا ذَكَرَ إِلَّا شِدَّةَ أَصْحَابِهِ وَ إِنَّ الرَّجُلَ مِنْهُمْ لَيُعْطَى قُوَّةَ أَرْبَعِينَ رَجُلًا وَ إِنَّ قَلْبَهُ لَأَشَدُّ مِنْ زُبَرِ الْحَدِيدِ وَ لَوْ مَرُّوا بِجِبَالِ الْحَدِيدِ لَقَلَعُوهَا وَ لَا يَكُفُّونَ سُيُوفَهُمْ حَتَّى يَرْضَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ"؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج ۲، ص ۶۷۴؛ شرح الاخبار، ج۳، ص۵۶۹؛ نور الثقلین، ج۲، ص۳۸۸؛ ینابیع الموده، ج۳، ص۲۴۲.
- ↑ و چون وعده نخست (از) آن دو (تباهی) فرا رسد بندگانی سخت جنگاور را که داریم بر شما برمیانگیزیم که درون خانهها را جست و جو میکنند و (این) وعدهای انجام یافتنی است؛ سوره اسراء، آیه ۵.
- ↑ " ثُمَّ قَالَ وَ هُوَ الْقَائِمُ وَ أَصْحَابُهُ أُولِي بَأْسٍ شَدِيدٍ"؛ بحار الانوار، ج۵۱، ص۵۷.
- ↑ " فَيَجْمَعُ اللَّهُ تَعَالَى لَهُ قَوْماً قَزَعُ كَقَزَعِ السَّحَابِ، يُؤَلِّفَ اللَّهُ بَيْنَ قُلُوبِهِمْ، لا يَسْتَوْحِشُونَ إِلَى أَحَدٍ، وَ لَا يَفْرَحُونَ بِأَحَدٍ، يُدْخِلُ فِيهِمْ عَلَى عِدَّةُ أَصْحَابِ بَدْرٍ، لَمْ يَسْبِقُهُمْ الْأَوَّلُونَ وَ لَا يدركهم الْآخَرُونَ، وَ عَلَى عَدَدِ أَصْحَابِ طَالُوتَ الَّذِينَ جاوزوا مَعَهُ النَّهَرِ "؛ معجم احادیث الامام المهدی (ع)، ج۳، ص۱۰۰.
- ↑ سوره فتح، آیه ۲۹.
- ↑ الغیبة، طوسی، ص۲۸۴؛ کنزالعمال، ج۱۴، ص۵۹۲؛ بحار الانوار، ج۵۲، ص۳۳۴.
- ↑ بحار الانوار، ج۵۲، ص۳۸۶.
- ↑ مستدرک الوسائل، ج۱۱، ص۱۱۴.
- ↑ بحار الانوار، ج۵۲، ص۳۰۸.
- ↑ صمدی، قنبر علی، آخرین منجی، ص213 -217
- ↑ "قَالَ عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْنِ (ع): يَا أَبَا خَالِدٍ إِنَ أَهْلَ زَمَانِ غَيْبَتِهِ الْقَائِلِينَ بِإِمَامَتِهِ وَ الْمُنْتَظِرِينَ لِظُهُورِهِ أَفْضَلُ مِنْ أَهْلِ كُلِّ زَمَانٍ لِأَنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى أَعْطَاهُمْ مِنَ الْعُقُولِ وَ الْأَفْهَامِ وَ الْمَعْرِفَةِ مَا صَارَتْ بِهِ الْغَيْبَةُ عِنْدَهُمْ بِمَنْزِلَةِ الْمُشَاهَدَةِ وَ جَعَلَهُمْ فِي ذَلِكَ الزَّمَانِ بِمَنْزِلَةِ الْمُجَاهِدِينَ بَيْنَ يَدَيْ رَسُولِ اللَّهِ (ص) بِالسَّيْفِ أُولَئِكَ الْمُخْلَصُونَ حَقّاً وَ شِيعَتُنَا صِدْقاً وَ الدُّعَاةُ إِلَى دِينِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ سِرّاً وَ جَهْراً"؛ کمال الدین صدوق، ص ۳۲۰.
- ↑ "قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص): يَخْرُجُ نَاسٌ مِنَ الْمَشْرِقِ فَيُوَطِّئُونَ لِلْمَهْدِيِّ سُلْطَانَهُ"؛ کنز العمال، ج ۷، ص ۱۸۶.
- ↑ "قَالَ عَلِيٌّ (ع): وَيْحاً لِلطَّالَقَانِ فَإِنَّ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ بِهَا كُنُوزاً لَيْسَتْ مِنْ ذَهَبٍ وَ لَا فِضَّةٍ وَ لَكِنْ بِهَا رِجَالٌ مُؤْمِنُونَ عَرَفُوا اللَّهَ حَقَّ مَعْرِفَتِهِ وَ هُمْ أَيْضاً أَنْصَارُ الْمَهْدِيِّ فِي آخِرِ الزَّمَانِ"؛ منتخب الاثر، ص ۴۸۴، به نقل از: منتخب کنز العمال.
- ↑ "عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ (ع) قَالَ: أَصْحَابُ الْمَهْدِيِ شَبَابٌ لَا كُهُولَ فِيهِمْ إِلَّا مِثْلَ كُحْلِ الْعَيْنِ وَ الْمِلْحِ فِي الزَّادِ وَ أَقَلُّ الزَّادِ الْمِلْحُ"
- ↑ "عَنْ أَبِي بَصِيرٍ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع): قُلْتُ: جُعِلْتُ فِدَاكَ، لَيْسَ عَلَى الْأَرْضِ يَوْمَئِذٍ مُؤْمِنٌ غَيْرُهُمْ؟ قَالَ: بَلَى، وَ لَكِنْ هَذِهِ الَّتِي يُخْرِجُ اللَّهُ فِيهَا الْقَائِمَ (ع)، هُمُ النُّجَبَاءُ وَ الْقُضَاةُ وَ الْحُكَّامُ وَ الْفُقَهَاءُ فِي الدِّينِ، يَمْسَحُ بُطُونَهُمْ وَ ظُهُورَهُمْ فَلَا يَشْتَبِهُ عَلَيْهِمْ حُكْمٌ"؛ منتخب الاثر، ص ۴۸۵.
- ↑ "وَ قَدْ ذَكَرَ بَعْضُهُمْ أَنَّ أَهْلَ اَلْكَهْفِ كُلَّهُمْ أَعْجَامٌ وَ لا يَتَكَلَّمُونَ إِلاَّ بِالعَرَبِيَّةِ وَ أَنَّهُمْ يَكنُّونَ وُزَراءَ المَهْدِيّ"؛ منتخب الاثر، ص ۴۸۵.
- ↑ "فَإِنَ الرَّجُلَ مِنْهُمْ يُعْطَى قُوَّةَ أَرْبَعِينَ رَجُلًا وَ إِنَّ قَلْبَهُ لَأَشَدُّ مِنْ زُبَرِ الْحَدِيدِ..."؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۲۷.
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۹.
- ↑ "قَالَ الصّادِقُ (ع): كَأَنِّي أَنْظُرُ إِلَى الْقَائِمِ (ع) وَ أَصْحَابِهِ فِي نَجَفِ الْكُوفَةِ... قَدْ أَثَّرَ السُّجُودُ بِجِبَاهِهِمْ، لُيُوثٌ بِالنَّهَارِ، رُهْبَانٌ بِاللَّيْلِ، كَأَنَّ قُلُوبَهُمْ زُبَرُ الْحَدِيدِ يُعْطَى الرَّجُلُ مِنْهُمْ قُوَّةَ أَرْبَعِينَ رَجُلًا..."؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۸۶.
- ↑ "عَنْ مُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: يَخْرُجُ إِلَى الْقَائِمِ مِنْ ظَهْرِ الْكُوفَةِ سَبْعَةٌ وَ عِشْرُونَ رَجُلًا خَمْسَةَ عَشَرَ مِنْ قَوْمِ مُوسَى الَّذِينَ كَانُوا يَهْدُونَ بِالْحَقِّ وَ بِهِ يَعْدِلُونَ وَ سَبْعَةٌ مِنْ أَصْحَابِ الْكَهْفِ وَ يُوشَعُ بْنُ نُونٍ وَ سَلْمَانُ وَ أَبُو دُجَانَةَ الْأَنْصَارِيُّ وَ الْمِقْدَادُ بْنُ الْأَسْوَدِ وَ مَالِكٌ الْأَشْتَرُ فَيَكُونُونَ بَيْنَ يَدَيْهِ أَنْصَاراً وَ حُكَّاماً"
- ↑ طاهری، حبیبالله، سیمای آفتاب، ص ۲۳۱ - ۲۳۵.
- ↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۳۷۷ و ۳۷۸.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۷، ح ۸۲.
- ↑ همان، ج ۵۱، ص ۸۷، ح ۸۳.
- ↑ همان، ج ۵۲، ص ۳۸۳.
- ↑ موسوینسب، سید جعفر، دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ج۲، ص۱۰۷، ۱۰۸.
- ↑ و اگر عذاب را از آنان چندگاهی پس افکنیم به یقین میگویند: چه آن را باز داشت؟ آگاه باشید روزی که به آنان برسد از ایشان بازگردانده نمیشود و آنچه به ریشخند میگرفتند آنها را فرا میگیرد؛ سوره هود، آیه: ۸.
- ↑ " أُمَّةٍ مَعْدُودَةٍ يَعْنِي عِدَّةً كَعِدَّةِ بَدْرٍ قَالَ يَجْمَعُونَ لَهُ فِي سَاعَةٍ وَاحِدَةٍ قَزَعاً كَقَزَعِ الْخَرِيفِ "؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۵۵، ح ۴۲؛ نیز: ر. ک: الغیبة، ص ۲۴۱.
- ↑ در نیکیها بر یکدیگر پیشی گیرید. هر کجا باشید، خدا همه شما را خواهد آورد؛ سوره بقره، آیه: ۱۴۸.
- ↑ شیخ کلینی، کافی، ج ۸، ص ۳۱۳، ح ۴۸۷.
- ↑ کافی، ج ۸، ص ۳۱۳، ح ۴۸۷؛ همچنین ر. ک: کتاب الغیبة، ص ۴۷۷؛ الغیبة، ص ۲۸۲.
- ↑ محمّد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۸.
- ↑ تفسیر عیاشی، ج ۱، ص ۶۴.
- ↑ عصر زندگی، ص ۵۷.
- ↑ ر. ک: نگارنده، بازگشت به دنیا در پایان تاریخ، بخش رجعتکنندگان.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۷، ح ۸۱.
- ↑ " إِنَ أَصْحَابَ الْقَائِمِ شَبَابٌ لَا كُهُولَ فِيهِمْ إِلَّا كَالْكُحْلِ فِي الْعَيْنِ أَوْ كَالْمِلْحِ فِي الزَّادِ وَ أَقَلُّ الزَّادِ الْمِلْحُ"؛ نعمانی، الغیبة، ص ۳۱۵، ح ۱۰.
- ↑ ر. ک: امام مهدی عجل اللّه تعالی فرجه الشریف از ولادت تا ظهور، ص ۵۰۶- ۵۰۷.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص ۲۵۷- ۲۶۱.
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۸
- ↑ سوره حجر: آیه: ۷۵.
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۸۶
- ↑ عیاشی، تفسیر، ج ۲، ص ۵۶؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۱
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۸
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۸
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۱۰
- ↑ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۸۵
- ↑ طوسی، غیبة، ص ۲۸۴؛ نعمانی، غیبة، ص ۳۱۵؛ ابن طاووس، ملاحم، ص ۱۴۵؛ کنز العمّال، ج ۱۴، ص ۵۹۲؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۴؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۱۷
- ↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۶۷۳؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۱۷ و۳۲۷
- ↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۶۷۳؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۱۷، ۳۲۷، ۳۷۲؛ ینابیع المودّه، ص ۴۲۴؛ احقاق الحق، ج ۱۳، ص ۳۴۶
- ↑ مفید، اختصاص، ص ۲۴؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۷۲
- ↑ مفید، اختصاص، ص ۲۴؛ بصائر الدرجات، ج ۱، ص ۱۲۴؛ ینابیع المودّه، ص ۴۴۸، ۴۸۹؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۵۷؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۱۸، ۳۷۲
- ↑ کافی، ج ۸، ص ۲۸۲؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۵
- ↑ خرائج، ج ۲، ص ۸۴۰؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۶؛ ر. ک: حلیة الاولیاء، ج ۳، ص ۱۸۴؛ کشف الغمّه، ج، ص ۳۴۵؛ ینابیع المودّه، ص ۴۴۸؛ مانند این روایت از امام باقر (ع) رسیده است: بصائر الدرجات، ص ۲۴؛ بحارالانوار، ج ۲، ص ۱۸۹
- ↑ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۸
- ↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۶۷۳؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۴۹۳؛ بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۳۲۷
- ↑ مستدرک الوسائل، ج ۱۱، ص ۱۱۴
- ↑ طبسی؛ نجمالدین، چشم اندازی به حکومت مهدی، ص ۷۶ - ۷۸.
- ↑ بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۰۷، ح۸۲.
- ↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۱، ب۳۱، ح۲.
- ↑ بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۰۷، ح ۸۲.
- ↑ یوم الخلاص، ص۲۲۴.
- ↑ بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۰۷، ح۸۲.
- ↑ بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۰۷، ح۸۲.
- ↑ بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۰۷، ح۸۲.
- ↑ یوم الخلاص، ص۲۲۴.
- ↑ یوم الخلاص، ص۲۲۴.
- ↑ یوم الخلاص، ص۲۲۳.
- ↑ منتخب الاثر، فصل ۶، ب۱۱، ح۴.
- ↑ خوشا به حال کسی که قائم اهل بیت مرا درک کند، در حالی که پیش از قیامش، به او اقتدا کرده و از او پیروی نماید؛ بحار الانوار، ج۵۲، ص ۱۲۹
- ↑ برای آگاهی بیشتر ر.ک: نصرت الله آیتی، فصل نامه انتظار موعود، ش۳، سال ۱۳۸۱.
- ↑ یوسفیان، مهدی؛ شرایط ظهور، ص ۳۰ - ۳۶.
- ↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ۳۷۸.
- ↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ۲۹۱.
- ↑ "رجال کان قلوبهم زبر الحدید لا یشوبها شک فی ذات الله... كَالْمَصَابِيحِ كَأَنَّ قُلُوبَهُمُ الْقَنَادِيلُ وَ هُمْ مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ مُشْفِقُونَ يَدْعُونَ بِالشَّهَادَةِ وَ يَتَمَنَّوْنَ أَنْ يُقْتَلُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ "؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ۳۰۸.
- ↑ "وَيْحاً لِلطَّالَقَانِ فَإِنَّ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ بِهَا كُنُوزاً لَيْسَتْ مِنْ ذَهَبٍ وَ لَا فِضَّةٍ وَ لَكِنْ بِهَا رِجَالٌ مُؤْمِنُونَ عَرَفُوا اللَّهَ حَقَّ مَعْرِفَتِهِ وَ هُمْ أَيْضاً أَنْصَارُ الْمَهْدِيِّ فِي آخِرِ الزَّمَانِ"؛ ینابیع الموده، ۴۴۹.
- ↑ نهج البلاغه، فیض الاسلام، خطبه ۸۶.
- ↑ " وَ قَدْ فُتِحَ بَابُ الْحَرْبِ بَيْنَكُمْ وَ بَيْنَ أَهْلِ الْقِبْلَةِ، وَ لَا يَحْمِلُ هَذَا الْعَلَمَ إِلَّا أَهْلُ الْبَصَرِ وَ الصَّبْرِ وَ الْعِلْمِ بِمَوَاقِعِ الْحَق"؛ نهج البلاغه، ترجمه دکتر شهیدی، خطبه ۱۷۳، ۱۷۹، انقلاب اسلامی.
- ↑ " حَتَّى إِذَا وَافَقَ وَارِدُ الْقَضَاءِ انْقِطَاعَ مُدَّةِ الْبَلَاءِ، حَمَلُوا بَصَائِرَهُمْ عَلَى أَسْيَافِهِمْ، وَ دَانُوا لِرَبِّهِمْ بِأَمْرِ وَاعِظِهِم"؛ نهج البلاغه، فیض الاسلام، خطبه ۱۵۰.
- ↑ الزام الناصب، شیخ علی یزدی حائری، ج ۲، ۲۰.
- ↑ " رِجَالٌ لَا يَنَامُونَ اللَّيْلَ لَهُمْ دَوِيٌّ فِي صَلَاتِهِمْ كَدَوِيِّ النَّحْلِ يَبِيتُونَ قِيَاماً عَلَى أَطْرَافِهِمْ وَ يُصْبِحُونَ عَلَى خُيُولِهِمْ رُهْبَانٌ بِاللَّيْلِ لُيُوثٌ بِالنَّهَار"؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ۳۰۸.
- ↑ الملاحم و الفتن، ۱۴۹.
- ↑ منتخب الاثر، ۳۱۱.
- ↑ کشف الغمه فی معرفة الائمه، علی بن عیسی اربلی، ج ۳، ۲۷۱ دار الکتاب الاسلامی.
- ↑ خصال، شیخ صدوق، ترجمه کمرهای، ج ۲، ۳۱۸. اسلامیه.
- ↑ " لَكَأَنِّي أَنْظُرُ إِلَيْهِمْ مُصْعِدِينَ مِنْ نَجَفِ الْكُوفَةِ ثَلَاثَمِائَةٍ وَ بِضْعَةَ عَشَرَ رَجُلًا كَأَنَّ قُلُوبَهُمْ زُبَرُ الْحَدِيدِ جَبْرَئِيلُ عَنْ يَمِينِهِ وَ مِيكَائِيلُ عَنْ يَسَارِهِ يَسِيرُ الرُّعْبُ أَمَامَهُ شَهْراً وَ خَلْفَهُ شَهْراً "؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ۳۴۳.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ۳۱۰.
- ↑ "كَدَّادُونَ مُجِدُّونَ فِي طَاعَتِهِ "؛ عیون اخبار الرضا، شیخ صدوق، ج ۱، ۶۳، طوس.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ۳۵.
- ↑ اصول کافی، کلینی، ج ۲، ۱۷۴.
- ↑ " قِيلَ لِأَبِي جَعْفَرٍ الْبَاقِرِ (ع) إِنَّ أَصْحَابَنَا بِالْكُوفَةِ جَمَاعَةٌ كَثِيرَةٌ فَلَوْ أَمَرْتَهُمْ لَأَطَاعُوكَ وَ اتَّبَعُوكَ فَقَالَ يَجِيءُ أَحَدُهُمْ إِلَى كِيسِ أَخِيهِ فَيَأْخُذُ مِنْهُ حَاجَتَهُ فَقَالَ لَا قَالَ فَهُمْ بِدِمَائِهِمْ أَبْخَلُ ثُمَّ قَالَ إِنَّ النَّاسَ فِي هُدْنَةٍ تناكحهم [نُنَاكِحُهُمْ] وَ نُوَارِثُهُمْ وَ نُقِيمُ عَلَيْهِمُ الْحُدُودَ وَ نُؤَدِّي أَمَانَاتِهِمْ حَتَّى إِذَا قَامَ الْقَائِمُ جَاءَتِ الْمُزَايَلَةُ وَ يَأْتِي الرَّجُلُ إِلَى كِيسِ أَخِيهِ فَيَأْخُذُ حَاجَتَهُ لَا يَمْنَعُهُ"؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ۳۷۲؛ اختصاص، شیخ مفید، ۲۴، چاپشده در مصنفات شیخ مفید، ج ۱۲ کنگره هزاره شیخ مفید.
- ↑ ینابیع الموده، ۴۳۳.
- ↑ نهج البلاغه، کلمات قصار، شماره ۱۱۰.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ۳۴۰. برداشت از سخنان امام به معلی بن خنیس.
- ↑ " مَا تَسْتَعْجِلُونَ بِخُرُوجِ الْقَائِمِ فَوَ اللَّهِ مَا لِبَاسُهُ إِلَّا الْغَلِيظُ وَ لَا طَعَامُهُ إِلَّا الْجَشِبُ وَ مَا هُوَ إِلَّا السَّيْفُ وَ الْمَوْتُ تَحْتَ ظِلِّ السَّيْف ""}}؛ الغیبة، نعمانی، ۲۳۳.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۳، ۸۳.
- ↑ همان مدرک، ۸۵.
- ↑ عیون اخبار الرضا، شیخ صدوق، ج ۱، ۳۱۷؛ فتح الباری فی شرح صحیح بخاری، ابن حجر عسقلانی، ج ۸، ۱۱۸، دار الفکر، بیروت.
- ↑ نهج البلاغه، نامه ۴۷.
- ↑ فروع کافی، ج ۸، ۱۶۷.
- ↑ رضوی، سید عباس، موافقان و مخالفان مهدی، چشم به راه مهدی، ص ۳۷۲ -۳۸۴.
- ↑ تفسیر برهان، ج ۱، ص ۴۹۷؛ مجمع البیان، ج ۳، ص ۲۰۸.
- ↑ تفسیر برهان، ج ۱، ص ۴۹۷؛ مجمع البیان، ج ۳، ص ۲۰۸.
- ↑ تفسیر نور الثقلین، ج ۱، ص ۶۴۲.
- ↑ تفسیر نور الثقلین، ج ۱، ص ۶۴۲.
- ↑ محمدی اشتهاردی، محمد، حضرت مهدی فروغ تابان ولایت، ص ۱۳۲-۱۳۴.
- ↑ المیزان، جلد ۱۰، صفحه ۱۵۵.
- ↑ المیزان، جلد ۱۰، صفحه ۱۸۱؛ به نقل از الغیبه للنعمانی، صفحه ۲۴۱؛تفسیر قمی، جلد ۱، صفحه ۳۲۳؛ تفسیر عیاشی، جلد ۲، صفحه ۵۶ و ۱۴۰؛الکافی، جلد ۸، صفحه ۳۱۳.
- ↑ المیزان، جلد ۱۰، صفحه ۱۸۱.
- ↑ مجمع البیان فی تفسیر القرآن، جلد ۵، صفحه ۲۱۸.
- ↑ «و اگر ببینی، هنگامی که کفار به فزع میافتند، پس هیچ راه فراری ندارند و هیچ چیز از خدا فوت نمیشود بلکه از مکانی نزدیک گرفتار میشوند». سبأ: ۵۱.
- ↑ المیزان، جلد ۱۶، صفحه ۳۹۳ به نقل از: تفسیر قمی، جلد ۲، صفحه ۲۰۴ تا ۲۰۵.
- ↑ مهرتابان (طبع قدیم)، صفحه ۲۲۶؛ رساله لب اللباب (طبع جدید)، صفحه ۲۷۷.
- ↑ تفسیر العیاشی، جلد ۱، صفحه ۶۴؛بحارالانوار، جلد ۵۲، صفحه ۲۲۳.
- ↑ البته بعضی برخلاف بیان فوق معتقدند که از تعبیر «فیهم» که در روایت آمده است استفاده میشود که پنجاه زن مذکور در روایت جزء سیصد و سیزده نفر میباشند و تعبیر رجل در ثلاثمائه و بضعه عشر رجلا از باب تغلیب میباشد. موعودشناسی، صفحه ۵۹۴.
- ↑ المیزان، جلد ۱۳، صفحه ۲۹۰.
- ↑ الدر المنثور، جلد ۴، صفحه ۲۱۵.
- ↑ تفسیر البرهان، جلد ۲، صفحه ۴۶۰.
- ↑ تمامی این افراد از رجعتکنندگان میباشند و در بحث رجعت در فصل سیزدهم خواهد آمد.
- ↑ مرحوم علامه اسامی مذکور را از روایتی از ابن عباس ذکر میکند، البته روایت دیگری نیز ذکر میکند که چندان مورد پذیرش ایشان نیست. المیزان، جلد ۱۳، صفحه ۲۸۸.
- ↑ نام افراد دیگر نیز در روایت آمده است که به علت ذکر نشدن این روایات در آثار علامه از ذکر آنها پرهیز میکنیم. ر.ک: معجم احادیث الامام المهدی (ع)، جلد ۵، صفحه ۱۲۲.
- ↑ «و به تحقیق در زبور بعد از ذکر چنین نوشتیم، که زمین را بندگان شایسته من به میراث میبرند». انبیا: ۱۰۵.
- ↑ تفسیر قمی، جلد ۲، صفحه ۷۷.
- ↑ المیزان، جلد ۱۴، صفحه ۳۳۷.
- ↑ «پس خدای تعالی به زودی قومی را خواهد آورد که دوستشان دارد و آنان نیز او را دوست دارند، قومی که در برابر مؤمنین خوار و علیه کفار شکست ناپذیرند، در راه خدا جهاد میکنند و از ملامت هیچ ملامتگری نمیترسند». مائده: ۵۴.
- ↑ «خدا به کسانی از شما که ایمان آوردند و اعمال صالح کردند وعده داده که بهزودی آنان را جانشین کفار در زمین خواهد کرد، همانطور که مؤمنین قبل از ایشان را جایگزین کفار نمود و بهزودی آنان را در عمل به دینی که خدا برایشان پسندیده مطمئن خواهد ساخت، تا مرا بپرستند و چیزی را شریک من در پرستش نگیرند». نور: ۵۵.
- ↑ المیزان، جلد ۱۰، صفحه ۱۵۵.
- ↑ «پس خدای تعالی به زودی قومی را خواهد آورد که دوستشان دارد و آنان نیز او را دوست دارند قومی که در برابر مؤمنین خوار و علیه کفار شکست ناپذیرند، در راه خدا جهاد میکنند و از ملامت هیچ ملامتگری نمیترسند». مائده: ۵۴.
- ↑ مراجعه شود به گفتار دوم در فصل نهم:
- ↑ «ایشان از رختخواب شان مفقود میشوند».
- ↑ «پس در عمل به خیرات سبقت جویید، که هرجا باشید خدا همگیتان را میآورد. بقره:۱۴۸. علامه در المیزان، جلد ۱، صفحه ۳۳۴ نیز بیان میکند که مقصود از این آیه اصحاب امام زمان (ع) میباشند.
- ↑ «اگر عذاب را از ایشان تاخیر اندازیم، تا امت معدوده...) هود: ۸.
- ↑ المیزان، جلد ۱۶، صفحه ۳۹۳ به نقل از: تفسیر قمی، جلد ۲، صفحه ۲۰۴ تا ۲۰۵.
- ↑ همانطور که قطعات ابرهای پاییزی دور هم جمع میشوند. المیزان، جلد ۱۰، صفحه ۱۸۱ به نقل از: مجمع البیان، جلد ۵، صفحه ۱۴۴.
- ↑ علامه پس از ذکر مطلب فوق ادامه میدهد که مرحوم قاضی رضوان الله علیه میفرمود من میدانم آن کلمهای را که حضرت به آنها فرمود و همه از دور آن حضرت متفرق شدند چه بود. و من در روایت دیدم که حضرت صادق (ع) میفرمایند: من آن کلمه را میدانم. مهرتابان (طبع قدیم)، صفحه ۲۲۶؛ رساله لب اللباب (طبع جدید)، صفحه ۲۷۷.
- ↑ امامی میبدی، علی رضا، آموزههای مهدویت در آثار علامه طباطبائی، ص ۲۲۷-۲۳۴.
- ↑ یزدی حایری، علی، الزام الناصب، ج۲، ص۱۶۵.
- ↑ اربلی، علی بن عیسی، کشف الغمه، ج۲، ص۴۷۲.
- ↑ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۰۸ و ۳۴۳.
- ↑ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۰۸.
- ↑ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۴۸.
- ↑ سلیمان، کامل، یوم الخلاص، ص۲۲۴.
- ↑ مجلسی، محمدباقر، بحارالأنوار، ج۵۲، ص۳۰۸، ح۸۲.
- ↑ مجلسی، محمدباقر، بحارالأنوار، ج۵۲، ص۲۲۴.
- ↑ مجلسی، محمدباقر، بحارالأنوار، ج۵۲، ص۲۲۴.
- ↑ مجلسی، محمدباقر، بحارالأنوار، ج۵۲، ص۳۸۶، ح۲۰۲.
- ↑ مجلسی، محمدباقر، بحارالأنوار، ج۵۲، ص۳۳۳-۳۳۴.
- ↑ ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین، ج۱، ص۲۹۱.
- ↑ نهج البلاغه، خطبه ۱۵۰؛ مجلسی، محمدباقر، بحارالأنوار، ج۵۲، ص۳۳۴، ح۶۴.
- ↑ طبری، محمد بن جریر، دلائل الامامه، ص۵۶۲.
- ↑ مجلسی، محمدباقر، بحارالأنوار، ج۵۲، ص۳۰۸.
- ↑ مجلسی، محمدباقر، بحارالأنوار، ج۵۲، ص۳۷۲.
- ↑ کورانی، علی، معجم احادیث الامام المهدی، ج۳، ص۹۴.
- ↑ ملکی راد، محمود، خانواده و زمینهسازی ظهور، ص ۱۹۳
- ↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۳۷۷و۳۷۸
- ↑ بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۳۰۷، ح ۸۲
- ↑ همان، ج ۵۱، ص ۸۷، ح ۸۳
- ↑ همان، ج ۵۲، ص ۳۸۶
- ↑ همان، ج ۵۲، ص ۲۸۰، ح ۶
- ↑ رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص ۵۹۹.
- ↑ نعمانی، الغیبة، ص ۳۱۵، ح ۱۰.
- ↑ اسرا، آیه ۵.
- ↑ تفسیر العیاشی، ج ۲، ص ۲۸۱، ح ۲۱.
- ↑ بحار الأنوار، ج ۵۲، ص ۳۸۶، ح ۲۰۲.
- ↑ تفسیر القمی، ج ۱، ص ۱۷۰.
- ↑ کمال الدین، ص ۳۵۷، ح ۵۴.
- ↑ بحار الأنوار، ج ۵۲، ص ۳۰۷، ح ۸۲.
- ↑ ر.ک: محمدی ریشهری، محمد، دانشنامهٔ امام مهدی، ج ۸، ص ۲۶۹–۲۸۳.
- ↑ باقریزاده اشعری، محمد، از امام مهدی بیشتر بدانیم، ص۱۱۴-۱۱۶.
- ↑ مفاتیح الجنان، ترجمه الهى قمشهاى، ص ۹۸۸، انتشارات علمى
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۸
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۷
- ↑ الملاحم و الفتن، ص ۱۴۹
- ↑ منتخب الاثر، ص ۳۱۱
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۸
- ↑ خصال صدوق، ج ۲، ص ۳۱۸
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۳ و ۳۱۰
- ↑ عیون اخبار الرضا، صدوق، ج ۱، ص ۶۳
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۵
- ↑ الزام الناصب، ج ۲، ص ۲۰
- ↑ نهج البلاغه، کلمات قصار، ش ۱۱۰
- ↑ چشمبهراه مهدى، ص ۳۸۳
- ↑ تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص ۷۶۴.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۱۰ (به نقل از چشمبهراه مهدی، ص ۳۷۸.).
- ↑ تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص ۳۱۰.
- ↑ " عَنْ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ (ع) قَالَ: أَصْحَابُ الْمَهْدِيِّ شَبَابٌ لَا كُهُولَ فِيهِمْ إِلَّا مِثْلَ كُحْلِ الْعَيْنِ وَ الْمِلْحِ فِي الزَّادِ وَ أَقَلُّ الزَّادِ الْمِلْحُ"؛ غیبت نعمانی، ص ۳۱۶.
- ↑ " إِنَ صَاحِبَ هَذَا الْأَمْرِ مَحْفُوظٌ لَهُ لَوْ ذَهَبَ النَّاسُ جَمِيعاً أَتَى اللَّهُ لَهُ بِأَصْحَابِهِ وَ هُمُ الَّذِينَ قَالَ لَهُمُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَ ﴿فَإِنْ يَكْفُرْ بِها هؤُلاءِ فَقَدْ وَكَّلْنا بِها قَوْماً لَيْسُوا بِها بِكافِرِينَ﴾ وَ هُمُ الَّذِينَ قَالَ اللَّهُ فِيهِمْ ﴿فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكافِرِينَ﴾ "؛ غیبت نعمانی، ص ۳۱۶.
- ↑ حیدر کامل، دجال آخرالزمان، ص 259 -260.
- ↑ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۲۵، ص۳۰۸.
- ↑ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۲۵، ص۳۰۸.
- ↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۱، ص۳۲۰.
- ↑ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۲۵، ص۳۰۸.
- ↑ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۲۵، ص۳۰۸.
- ↑ نعمانی، الغیبه، ص۲۰۰.
- ↑ ﴿إِنْ تَنْصُرُوا اللَّهَ يَنْصُرْكُمْ وَيُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ﴾ «اگر (دین) خداوند را یاری کنید او نیز شما را یاری میکند و گامهایتان را استوار میدارد» سوره محمد، آیه ۷.
- ↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۱، ص۳۲۰.
- ↑ «زمین را بندگان شایسته من به ارث خواهند برد» سوره انبیاء، آیه ۱۰۵.
- ↑ ﴿إِنَّ اللَّهَ اصْطَفَاهُ عَلَيْكُمْ وَزَادَهُ بَسْطَةً فِي الْعِلْمِ وَالْجِسْمِ وَاللَّهُ يُؤْتِي مُلْكَهُ مَنْ يَشَاءُ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ﴾ «و پیامبرشان به آنان گفت: خداوند طالوت را به پادشاهی شما گمارده است، گفتند:» سوره بقره، آیه ۲۴۷.
- ↑ شیخ صدوق، الخصال، ج۲، ص۵۴۱.
- ↑ ﴿وَلَقَدْ كُذِّبَتْ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِكَ فَصَبَرُوا عَلَى مَا كُذِّبُوا وَأُوذُوا حَتَّى أَتَاهُمْ نَصْرُنَا﴾ «و به یقین پیش از تو (نیز) پیامبرانی دروغگو شمرده شدند پس، هر چه دروغگو شمرده شدند و آزار دیدند شکیبایی ورزیدند تا آنکه یاری ما به ایشان رسید» سوره انعام، آیه ۳۴.
- ↑ علی بن محمد خزاز، کفایةالاثر، ص۲۳۲.
- ↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۱، ص۳۲۰.
- ↑ ﴿وَمَا رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَلَكِنَّ اللَّهَ رَمَى﴾ «و چون تیر افکندی تو نیفکندی بلکه خداوند افکند» سوره انفال، آیه ۱۷.
- ↑ ﴿قَاتِلُوهُمْ يُعَذِّبْهُمُ اللَّهُ بِأَيْدِيكُمْ وَيُخْزِهِمْ وَيَنْصُرْكُمْ عَلَيْهِمْ وَيَشْفِ صُدُورَ قَوْمٍ مُؤْمِنِينَ﴾ «با آنان پیکار کنید تا خداوند آنها را به دست شما عذاب کند و خوارشان گرداند و شما را بر آنان پیروزی دهد و دلهای گروهی مؤمن را خنک گرداند» سوره توبه، آیه ۱۴.
- ↑ ﴿...أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ﴾ «در برابر مؤمنان خاکسار و در برابر کافران دشوارند، در راه خداوند جهاد میکنند و از سرزنش سرزنشگری نمیهراسند» سوره مائده، آیه ۵۴.
- ↑ کریمی، محمد علی، آیا ظهور نزدیک است، ص ۳۱-۳۴.
- ↑ شیخ مفید، الاختصاص، تحقیق: علی اکبر غفاری، قم، جامعه مدرسین، ۱۴۲۵ ه.ق، چ ۷، ص۲۰۸.
- ↑ بحارالانوار، ج۳۶، ص۲۰۷.
- ↑ کمال الدین، ج۱، باب ۲۴، ص۴ و ۵، ح۱۱.
- ↑ لطفی، مهدی، پیامبر و امام مهدی، ص۴۱- ۴۲.
- ↑ مطهری، [شهید] مرتضی، انسان کامل، ص ۱۰۱.
- ↑ المجلسی، [العلامة] محمد باقر، بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۵.
- ↑ المجلسی، [العلامة] محمد باقر، بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۸.
- ↑ المجلسی، العلامة محمد باقر، بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۳۴۴.
- ↑ المجلسی، [العلامة] محمد باقر، بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۷.
- ↑ مطهری، [شهید] مرتضی، انسان کامل، ص ۱۰۱.
- ↑ المجلسی، العلامة محمد باقر، بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۳.
- ↑ شکریان، محترم، مهدویت از دیدگاه استاد شهید مرتضی مطهری، ص.
- ↑ منتخب الاثر، ص ۶۱۱: رِجَالٌ عَرَفُوا اَللَّهَ حَقَّ مَعْرِفَتِهِ
- ↑ یوم الخلاص، ص ۲۲۴: فهم الذین وحّدوا اللّه حق توحیده
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۸: رِجَالٌ كَأَنَّ قُلُوبَهُمْ زُبَرُ الْحَدِيدِ لَا يَشُوبُهَا شَكٌّ فِي ذَاتِ اللَّ
- ↑ یوم الخلاص، ص ۲۲۴: لهم فی اللیل اصوات کأصوات الثواکل حزنا من خشیه اللّه
- ↑ همان: قُوّامٌ بِاللَّيلِ صُوّامٌ بِالنَّهارِ
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۸: رِجالٌ لا ینامُونَ اللَّیلَ، لَهُمْ دَوِی فی صلَواتهِمْ كَدَوِی النَّحْلِ، یبیتُونَ قِیاما عَلی اَطْرافِهِمْ و یسبّحون علی خیولهم
- ↑ کامل سلیمان، یوم الخلاص، ص ۲۲۳: مُجِدُّونَ فی طاعَةِ اللّه
- ↑ منتخب الاثر، ص ۲۴۴: القائلین بامامته
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۸: یتمسحون بسرج الامام یطلبون بذلک البرکه و یحفّون به یقونه بانفسهم فی الحروب... هم اطوع له من الأمه لسیدها... و یتمنّون ان یقتلوا فی سبیل اللّه
- ↑ در روایات ویژگیهای دیگری مانند شجاعت، ایثار، یکدلی، استواری و امثال آن بیان شده است که میتوانید برای اطلاع بیشتر، نک: فصلنامه انتظار، ش ۲، ص ۷۳، مهدی یاوران؛ محمد باقر پورامینی، جوانان یاوران مهدی (ع)، انتشارات بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود (ع)، تهران
- ↑ تفسیر برهان، ج ۲، ص ۴۰۸
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۵۶
- ↑ مهدویت پرسشها و پاسخها، ص ۴۲۲.
- ↑ بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۰۷ و ۳۰۸.
- ↑ بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۰۷ و ۳۰۸.
- ↑ بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۰۷ و ۳۰۸.
- ↑ بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۰۷ و ۳۰۸.
- ↑ بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۰۷ و ۳۰۸.
- ↑ بحارالانوار، ج۵۲، ص۳۰۷ و ۳۰۸.
- ↑ روزگار رهایی، ترجمه علی اکبر مهدی پور، ج۱، ح۴۷۷، ص۴۱۴.
- ↑ روزگار رهایی، ترجمه علی اکبر مهدی پور، ج۱، ح۴۷۷، ص۴۱۴.
- ↑ روزگار رهایی، ترجمه علی اکبر مهدی پور، ج۱، ح۴۷۷، ص۲۲۳.
- ↑ منتخب الاثر، فصل ۶، ب۱۱، ح۴.
- ↑ آفتاب مهر، ج۱، ص ۱۰۳- ۱۰۵.
- ↑ منتخب الاثر، فصل ۸، باب ۱، ح ۲، ص ۶۱۱.
- ↑ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، باب ۲۴، ح ۱۱، ص ۵۰۴.
- ↑ بحار الانور، ج ۵۲، ح ۸۲، ص ۳۰۸.
- ↑ بحار الانور، ج ۵۲، ح ۸۲، ص ۳۰۸.
- ↑ بحار الانور، ج ۵۲، ح ۸۲، ص ۳۰۸.
- ↑ بحار الانور، ج ۵۲، ح ۸۲، ص ۳۰۸.
- ↑ بحار الانور، ج ۵۲، ح ۸۲، ص ۳۰۸.
- ↑ معجم احادیث الامام المهدی، ج ۴، ح ۶۴۲، ص ۱۳۷.
- ↑ معجم احادیث الامام المهدی، ج ۴، ح ۶۴۲، ص ۱۳۷.
- ↑ معجم احادیث الامام المهدی، ج ۴، ح ۶۴۲، ص ۱۳۷.
- ↑ منتخب الاثر، فصل ۶، باب ۱۱، ح ۴، ص۵۸۱.
- ↑ " أُولئِكَ هُمُ خِيَارَ الْأَمَةِ "؛ غیبت طوسی، ح ۴۹۵، ص ۴۷۳.
- ↑ " فبابي وَ أُمِّي مَنْ عِدَّةِ قَلِيلَةُ أسمائهم فِي الْأَرْضِ مَجْهُولَةُ "؛ نهج البلاغه فیض الاسلام، خطبه ۲۲۹، ص ۷۵۵.
- ↑ بالادستان، محمد امین؛ حائریپور، محمد مهدی؛ یوسفیان، مهدی، نگین آفرینش، ج۱، ص ۱۶۰ - ۱۶۳.