دیدگاه ادیان و مکاتب گوناگون درباره انتظار چیست؟ (پرسش)
| دیدگاه ادیان و مکاتب گوناگون درباره انتظار چیست؟ | |
|---|---|
 | |
| موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
| مدخل بالاتر | مهدویت / غیبت امام مهدی / وظایف و تکالیف مسلمانان در عصر غیبت / انتظار فرج |
| مدخل اصلی | انتظار در ادیان |
دیدگاه ادیان و مکاتب گوناگون درباره انتظار چیست؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که میتوان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. در ذیل، پاسخ به این پرسش را بیابید. تلاش بر این است که پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه این پرسش، در یک پاسخ جامع اجمالی تدوین گردد. پرسش‌های وابسته به این سؤال در انتهای صفحه قرار دارند.
عبارت‌های دیگری از این پرسش
پاسخ جامع اجمالی
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
| مهدوی‌فرد | زمانی | شفائی | نصیری | الهامی | قائمی | طاووسی |
مقدمه
انتظار و عقیده به آینده مسأله‌ای جدید نیست که با ظهور اسلام و تشیع رخ نموده باشد، بلکه سابقه‌ای بس دراز دارد و نزد اقوام گوناگون، فرهنگ‌ها، مکاتب و مذاهب، از زرتشتی، یهود و مسیحیت، مشهور است. انتظار ظهور یک مصلح بزرگ آسمانی و استقرار صلح و عدالت جاویدان، تشکیل حکومت جهانی واحد، مرهم‌گذاری بر زخم‌های جانکاه بشریت، نابودی ظلم، اصلاح جامعه بشری، امری فطری و طبیعی است که زمان و مکان نمی‌شناسد و به هیچ قومی و ملتی اختصاص ندارد[۱] و از دوران کهن تاکنون، آرزوی فلاسفه مصلحان، انقلابیون و همه اقوام و ملل دینی و غیردینی بوده است[۲] و حتی جن‌ها و ملائکه نیز در انتظار مصلح کبیری هستند[۳]. سیری کوتاه در افکار و عقاید ملل مختلف جهان مانند: مصر باستان، هند، چین، یونان، ایرانیان باستان، اهالی صربستان، برهماییان، اقوام آمریکای مرکزی، اروپای مرکزی، اسکاندیناوی و... بیانگر این حقیقت است که همۀ اقوام مختلف جهان، در انتظار مصلح جهانی‌اند[۴]. غلبۀ باطل استمرار و دوام ندارد و تحولی عظیم در جهان به وقوع خواهد پیوست که در سایۀ آن جهان، رنگ و صورتی مطلوب پیدا خواهد نمود[۵]. اسپانیایی‌ها منتظر بزرگ خود، "رودریک" هستند، اقوام مغول منتظر نجات‌بخشی چنگیزند[۶] و او را منجی بزرگ می‌شمرند، همچنین ایدۀ ظهور منجی در مصر باستان هم رواج داشته، همانگونه که چنین انتظاری در متون کهن چینی دیده میشود[۷]. هندوئیسم در انتظار «ویشنو»[۸]، قبایل سرخ‌پوست آمریکا منتظر "گرد"، نژاد اسلاو منتظر یک نفر از مشرق، اهالی صربستان در انتظار "مارکوکرالیویچ"، ساکنان جزایر انگلستان منتظر "آرتور" و اقوام اروپای مرکزی در انتظار "بوخص" هستند[۹].
انتظار در اسلام
در اسلام، انتظار مهدی موعود(ع) یکی از مسایل حیاتی و اعتقادات قطعی عموم مسلمانان است که شیعه و سنی در طی قرون و اعصار پیاپی همه بر این عقیده اتفاق نظر دارند [۱۰]. انتظار در اسلام به ویژه تشیع، در برگیرندۀ ایمان به امام حاضر و ناظر است که همۀ اعتقادات بنیادین اسلام را در خود به همراه دارد و ظهور آخرین ذخیره و حجت الهی، اتمام دوران ظلم ظالمان و آغاز پیروزی نهایی صالحان است [۱۱]. اما اکثر ادیان دیگر منتظر یک وجود مافوق بشری هستند که در آخرالزمان ظهور کند و عدالت را در جهان برقرار نماید. انتظار در این جوامع، از وجود بحران‌ها، نیازهای درونی و روحی انسان و ناتوانی بشر برای اصلاح نشأت می‌گیرد و تنها امید این جوامع برای رهایی از این قیود، ظهور منجی و بروز یک انقلاب اجتماعی همه جانبه است [۱۲]. به عبارت دیگر انتظار فرج در اسلام و به ویژه در مذهب تشیّع، عبارت از ایمان استوار به امامت و ولایت حضرت ولی عصر(ع) و امید به ظهور مبارک حجّت خداوند و آرزوی فرا رسیدن روزگار رهایی مستضعفان از چنگال مستکبران و فتح و پیروزی نهایی مؤمنان و آغاز حکومت صالحان، تا پایان جهان است که همۀ اعتقادهای اساسی اسلام را از یکتایی خدا و رسالت پیامبر(ص) و امامت امامان معصوم(ع) و تحقّق وعده تخلّف‌ناپذیر خداوند دربر دارد[۱۳].
اسلام، درصدد ایجاد جامعه‌ای خداباور، منسجم و در نهایت نهادینه‌سازی عدالت در جامعه انسانی است و در هزار و چهار صد سال قبل چنین جامعۀ جهانی مبتنی بر عدل و اتحاد را پیش‌بینی نموده و مطرح می‌نماید که صالحان و مستضعفان بر کافران و ظالمان غلبه می‌یابند و شخصی از تبار ابراهیم(ع) و از خاندان حضرت رسول اکرم(ص) که نام او "محمد" و کنیه او "ابو القاسم" و لقب او "قائم" است، قیام خواهد کرد [۱۴]. البته باید توجه داشت همانگونه که دربارۀ مهدی و غیبت او عقاید انحرافی در میان مسلمانان وجود دارد، اصل اندیشه انتظار نیز به انحراف کشیده شده است؛ بدین معنا که گروه‌هایی از مسلمانان در طول تاریخ انتظار ظهور شخصی از قبیله یا طایفه خود را داشته‌اند [۱۵].
انتظار از دیدگاه مسیحیت
در دین مسیحیّت عقیده به انتظار و ظهور موعود نسبت به سایر ادیان توحیدی بیشتر به چشم می‌خورد [۱۶] در انجیل بشارت‌های فراوانی در مورد موعودِ آخرالزمان آمده است [۱۷] که چراغ انتظار را، در میان مسیحیان روشن می‌دارد و به صراحت مسیحیان را به انتظار سازنده و آمادگی و بیدار باش، برای آمدن منجی و مصلح جهانی دعوت می‌نماید زیرا وقت ظهورش مشخص نیست [۱۸]؛ به عنوان نمونه میتوان از موارد زیر برای اعتقاد مسیحیان به انتظار و موعود نام برد:
- در انجیل لوقا آمده است: "کمرهای خود را بسته، و چراغ‌های خود را افروخته بدارید، باید مانند کسانی باشید که انتظار آقای خود را می‌کشند که چه وقت از عروسی مراجعت کند، تا هروقت آید و در را بکوبد بی‌درنگ در را برای او باز کنند، خوشا به حال آن غلامانی که آقای ایشان چون آید آنها را بیدار یابد، پس شما نیز مستعد باشید زیرا در ساعتی که شما گمان نمی‌برید، پسر انسان می‌آید" [۱۹]. در انجیل متی آمده است: "بیدار و آماده باشید در این وقت، پس به درستی که شما آن روز و ساعت را نمی‌دانید" [۲۰]. مسیحیان بر اثر شدت انتظار بازگشت عیسی(ع) دچار توهماتی شدند و تاریخ‌هایی را برای این رویداد پیشگویی کردند و بر این اساس فرقه‌های متعددِ منتظرُ ظهور، پدید آمدند [۲۱].
- در میان مسیحیان عصر حاضر هم، شوق انتظار هنوز زنده است [۲۲]؛ زیرا تمام مسیحیان معتقدند و در انجیل هم آمده که حضرت عیسی(ع) فرمود: "من اکنون می‌روم و باز خواهم گشت". و حتی یکی از یکشنبه‌های عید خود را "یکشنبه بازگشت" [۲۳] نامیده‌اند [۲۴].
انتظار از دیدگاه یهودیت
انتظار موعود آخرالزمان از اعتقادات ضروری یهودیت است [۲۵]. در طول تاریخِ پر فراز و نشیب یهود، انتظار منجی موج می‌زند و سختی‌ها و آوارگی‌ها را به امید آمدن منجی موعود و برتری در جهان متحمل شده‌اند [۲۶]. از این‌رو مسئله انتظار در آیین یهود به طور جدی مطرح است و در آثار دینی یهود از جمله اسفار تورات و دیگر کتاب‌های انبیاء آنان همواره به موعود، علائم آخرالزمان و رجعت اشاره شده است [۲۷].
بر اساس اعتقاد یهود با آمدن موعود، همۀ موجودات از وجود او بهره‌مند خواهند شد، منتظران خداوند وارث زمین خواهند شد و صالحان مورد تأیید خداوند قرار خواهند گرفت [۲۸]. از دیگر معتقدات یهود میتوان به موارد زیر اشاره کرد: ظهور منجی، حمایت از نیکان، از بین رفتن ستمگران، از بین رفتن فقر، رفتار عادلانه او با مردم و یاری رساندن به فقرا و مساکین، تسلط او بر تمام زمین، افزونی نعمت و زراعت، داوری بر اقوام و...، ظهور مصلح کل که از وعده‌های محتوم الهی و موجب آرامش و امید به آینده است [۲۹].
انتظار از دیدگاه زرتشت
انتظار از جمله اصول مسلم زرتشتیان است که در کتاب اوستا [۳۰]، از موعود سخن گفته‌اند در این دین، موعودهایی معرفی شده‌اند که آنان را "سوشیانت" می‌‌نامند [۳۱]. در این دین، مسئله انتظار منجی با توجه به منظومۀ عقیدتی آن به نحو خاص مطرح میشود. یک قدرت کیهانی یا (روح خیر) به نام "اهورا مزدا" و یک قدرت کیهانی متضاد (روح بزرگ شو) به نام "اهریمن" خودنمایی میکند. در طول تاریخ، این دو نیرو تا آخر الزمان با هم که با ظهور "سوشیانس" آغاز میشود، در ستیزند و آن زمان، خوبی بر شر غلبه میکند و دوره صلح و پاکی و اعتلای "آهورا مزدا" فرا میرسد و با ظهور (سوشیانس) آخرالزمان آغاز می‌گردد [۳۲]. احتمالاً زرتشت، نخستین دینی بود که پیروزی نهایی خوش‌رفتاری بر بدرفتاری و بشارت آمدن منجی و آبادانی جهان را تعلیم داد [۳۳]. در واقع زرتشتیان تاریخ جهان را به چهار دوره تقسیم میکنند و برای هر دوره مدت سه هزار سال قائل گردیده‌اند و گفته‌اند: "یشت زرتشت" در آغاز دوره آخرین ظهور فرمود، پس از او سه نجات دهندۀ دیگر پیاپی به فواصل هزار سال خواهند آمد. نخستین ایشان، کسی بوده به نام "اوشتار" که درست هزار سال پس از زرتشت پدیدار گشته و دومین ایشان "اوشتار ماه" نام داشت و دو هزار سال پس از زرتشت به جهان آمد و سرانجام آخرین موعود با نام "سوشیانت" است [۳۴]. که مهم‌ترین آنها است [۳۵] و او "سوشیانت پیروزگر" خوانده شده و این سوشیانت، همان موعود اصلی است [۳۶].
تجلّی شوق به ظهور موعودها و انتظار برای نوسازی جهان در کتاب اوستا [۳۷] و ادعیۀ زرتشتیان، نمایان است و اگر چه در اوستا سخن از رهانندگان و همۀ موعودها و انتظار آمدن آنهاست، اما زرتشتیان در عصر حاضر در انتظار سوشیانت سوم به سر می‌برند. آنان در زمان معاصر با خواندن ادعیه و برپایی مراسمات عملاً منتظر بودن خود را به اثبات می‌رسانند [۳۸]. از مطالب زرتشتیان دربارۀ موعود، به نظر میرسد منجی آنان از میان زرتشتیان بر می‌خیزد و کشوری برای آنان برپا میکند و بر اساس قوم‌مداری، آنان بر جهانیان برتری پیدا میکنند، اما اندیشۀ موعود زرتشتی، اندیشه‌ای جهان شمول است و پیروان آیین مزدیسنا در انتظار تولد و ظهور سوشیانت سوم و رهانندگی تمام جهانیان هستند [۳۹].
انتظار از دیدگاه آیین هندو
اندیشه موعود در آیین هندو با شخصیت "کلکی (kalki) یا کلکین (kalkin)" شکل می‌گیرد. بنابر فکر هندویی، جهان از چهار دوره رو به انحطاط تشکیل میشود. در چهارمین دوره یعنی عصر "کَلی" سراسر جهان را ظلم و تاریکی فرا می‌گیرد، ناشایستگان بر جان و مال مردم مسلط می‌شوند، دروغ و دزدی و رشوه سایه سیاه خویش را بر دنیا می‌گستراند در این عصر که بنابر باورهای هندویی، ما اکنون در آن بسر می‌بریم فقط به یک چهارم دَرمِه (نظم کیهانی یا دین) عمل میشود و سه چهارم آن به دست فراموشی سپرده میشود. در پایان چنین دوران سیاهی دهمین و آخرین تنزل (اَوتاره) و شینوا [۴۰] که "کلکی یا کلکین" نام دارد سوار بر اسبی سفید و با شمشیری آخته و شهابگون ظهور میکند تا شرارت و ظلم را ریشه‌کن کند و عدالت و فضیلت را برقرار سازد [۴۱]. به این صورت، هندویان در این عصر که عصر فساد و ظلم نام گرفته در انتظار ظهور دادگستری جهانی هستند که بیاید و به شرارت‌ها و ظلم‌ها خاتمه داده و عدالت و فضیلت را برقرار سازد.
نتیجه
باور به ظهور منجی موعود، فصل مشترک همه ادیان الهی و بسیاری از آیین‌هاست. همگی بر این باروند که روزی به‌وسیله یک منجی، غبار ظلم، بی‌عدالتی، تبعیض و... از عالم پاک میشود و مردم دنیا در جهانی به دور از ظلم و شرارت و سرشار مِهر و عدالت به زندگانی می‌پردازند.
پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه
| ۱. حجت الاسلام و المسلمین مهدوی‌فرد؛ |
|---|
|
حجت الاسلام و المسلمین میرزا عباس مهدوی‌فرد، در کتاب «فلسفه انتظار» در این‌باره گفته است:
«ایده ظهور منجی بزرگ که با خروج خود، عدل و قسط، و گشایش و آسایش را در مقطع پایانی تاریخ حیات انسانی، به ارمغان خواهد آورد و به ستم و تجاوز ظالمان در پهنه کره خاکی پایان خواهد بخشید، عقیدهای جهان وطنی است. همه ادیان و بسیاری از ملل و حتی جن‌ها و ملائکه در انتظار مصلح کبیری هستند که سر رشته امور را به دست خواهد گرفت و جامعه بشری را زیر یک پرچم و به دنبال یک هدف، گرد خواهد آورد. فیلسوف شهیر انگلیسی برتراند راسل می‌گوید: "دنیا چشم به راه مصلحی است که همگان را در سایه یک پرچم و یک شعار متّحد سازد"[۴۲][۴۳]. اسپانیایی‌ها منتظر بزرگ خود" رودریک" هستند، اقوام مغول منتظر نجات‌بخشی چنگیزند و او را منجی بزرگ می‌شمرند، همچنین ایده ظهور منجی در مصر باستان هم رواج داشته، همانگونه که چنین انتظاری در متون کهن چینی دیده میشود[۴۴]. در فرهنگ و اندیشه یونان باستان نیز سخن از صلح و آرامش در پس جنگ‌ها، و نوید حکومت جهانی مردی بوده است که که خواهد آمد تا بر همه بشریت فرمان براند. در سالهای ۱۶۵ تا ۱۶۸ پیش از میلاد، پیشگویان پیامبر گونه یونانی از شاهزادهای مقدس سخن می‌گویند که بر همه جهان تا ابد حکم خواهند راند و در جایی دیگر از پادشاهی خبر میدهند که در مشرق قیام میکند و صلح را برای همه بشریت به ارمغان می‌آورد. در میان قبایل سرخ پوست آمریکایی این عقیده رایج است که روزی "گرد" سرخپوستان، ظهور خواهد کرد و آنها را به بهشت زمین رهنمون خواهد ساخت. در میان اقوام و نژادهای غربی نیز اندیشه ظهور منجی و انتظار آن وجود داشته و دارد چنان که: نژاد اسلاو بر این عقیده بودند که از مشرق زمین، یک نفر برخیزد و تمام قبایل اسلاو را متحد سازد و آنها را بر دنیا مسلط گرداند. اهالی صربستان، انتظار ظهور "مارکوکرالیویچ" را داشتند. ساکنان جزایر انگلستان، از چندین قرن پیش آرزومند و منتظرند که "آرتور" از جزیره آلون، ظهور کند و نژاد ساکسون را در دنیا غالب گرداند و سعادت جهان نصیب آنها گردد. آسن‌ها معتقدند؛ پیشوایی در آخرالزمان ظهور کرده، دروازه‌های ملکوت آسمان را برای آدمیان خواهد گشود. اقوام اسکاندیناوی بر این باورند که؛ برای مردم دنیا بلاهایی میرسد و جنگ‌های جهانی اقوام را نابود میسازد؛ آنگاه "اودین" با نیروی الهی ظهور کرده و بر همه چیره میشود. اقوام اروپای مرکزی، در انتظار بوخص" می‌باشند[۴۵]. برخی از فیلسوفان و دانشمندان غربی نیز آشکارا عقیده انتظار خود را ابراز نموده‌اند. دانشمند بزرگ انیشتین می‌گوید: "روزی که سراسر جهان را صلح و صفا فراگیرد و مردم با یکدیگر دوست و برادر باشند، دور نیست"[۴۶]»[۴۷]. |
| ۲. حجت الاسلام و المسلمین زمانی؛ |
|---|
|
حجت الاسلام و المسلمین احمد زمانی، در مقاله «در انتظار رؤیت خورشید» در این‌باره گفته است:
«پیامبران گذشته در میان امت‌های خویش از اصلاح اساسی و اجرای عدالت همگانی سخن می‌گفتند و وعده ظهور مصلح بزرگ به پیروان خود می‌دادند. آنها خود با تمام توان در این راستا می‌کوشیدند؛ قربانیان و شهدای فراوانی تقدیم می‌داشتند؛ در جهت اصلاح جوامع گرفتاری‌های بسیار تحمل میکردند؛ ولی اصلاح فراگیر و جهان شمول تحقق پیدا نکرد. ابراهیم خلیل الرحمان(ع)، بعد از طوفان نوح، به ارشاد و تبلیغ پرداخت تا بسیاری از افراد پاک مجذوب وی گشتند و سر تسلیم فرود آوردند. او با نمرودیان درافتاد و رنج‌های بسیار تحمل کرد؛ ولی نمرود (حمورابی)، با منحرف ساختن مردم، ساختن بهشت و دوزخ و سوق دادن مردم به سوی مادیت، افکار شیطانی خود را گسترش داد؛ در نهایت سد راه شد و عدالت عمومی تحقق پیدا نکرد و باز آن وعده ابراهیم(ع) اجرا نشده باقی ماند. موسی پیامبر(ع) با تلاش قوم خویش را از دست فرعون نجات داد. ولی به پیروزی جهانی نرسید. عیسی(ع) تلاش فراوان کرد؛ ولی در نهایت او را به دار آویختند تا فریاد عدالت‌خواهی‌اش خاموش شود و خود به چپاول سرمایه‌های مادی و معنوی مردم بپردازند. البته خداوند سبحان عیسی(ع) را از شر آنان محفوظ داشت و برای روز دیگر، که همان وقت ظهور است، به آسمان برد. او از آسمان فرود می‌آید و پشت سر حضرت مهدی قرار می‌گیرد. قرآن می‌گوید: ﴿وَقَوْلِهِمْ إِنَّا قَتَلْنَا الْمَسِيحَ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ رَسُولَ اللَّهِ وَمَا قَتَلُوهُ وَمَا صَلَبُوهُ وَلَكِنْ شُبِّهَ لَهُمْ... وَمَا قَتَلُوهُ يَقِينًا * بَلْ رَفَعَهُ اللَّهُ إِلَيْهِ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا﴾[۴۸]. علامه طباطبایی، در تفسیر آیه فوق مینویسد: در اینکه عیسی بن مریم به هنگام ظهور مهدی(ع) فرود خواهد آمد و پشت سر او نماز خواهد گزارد، احادیث و روایات بسیاری، از طریق اهل سنت و شیعه، از پیامبر و ائمه اهل بیت(ع) نقل شده که یقین‌آور است و جایی برای تردید باقی نمی‌گذارد. پس انبیا و امت‌های پیشین در انتظار مصلحی بزرگ و نجات بخشی جهانی به سر می‌بردند تا زحمات پیامبران(ع) را به ثمر رساند و آن امری حتمی است»[۴۹]. |
| ۳. حجت الاسلام و المسلمین شفائی؛ |
|---|
|
حجت الاسلام و المسلمین محبوب شفائی، در کتاب «موعود حق» در این‌باره گفته است:
«انتظار ظهور یک مصلح بزرگ آسمانی، داشتن رهبری پاک، حاکیت قانون، امید به آینده و استقرار صلح و عدالت جاویدان، تشکیل حکومت جهانی واحد، مرهم‌گذاری بر زخم‌های جانکاه بشریت، نابودی ظلم، اصلاح جامعه بشری، امری فطری و طبیعی است که با ذات و وجود آدمی سر و کار داشته و با آفرینش هر انسانی همراه است و زمان و مکان را نمی‌شناسد و به هیچ قومی و ملتی اختصاص ندارد. و از دوران کهن تا کنون، آرزوی فلاسفه مصلحان، انقلابیون و همه اقوام و ملل دینی و غیردینی بوده است. از این‌رو همه افراد طبق فطرت ذاتی خود مایلند روزی فرا رسد که جهان بشریت در پرتو ظهور و رهبری الهی و آسمانی و با تأیید و عنایت پروردگار، از ظلم ظالمان و ستم ستمگران نجات یافته، شور و بلوا در جهان پایان می‌پذیرد و انسان‌ها از وضع فلاکت بار موجود نجات یابند و از نابسامانی و ناامنی و تیره‌روزی جدا می‌شوند و سرانجام به کمال مطلوب و زندگی شرافتمندانه‌ای که انسان است، نایل آیند. به همین دلیل، در تمام ادیان و مذاهب مختلف جهان از مصلحی که در آخرالزمان ظهور خواهد نمود و به جنایت‌ها و خیانت‌های انسان‌ها خاتمه خواهد داد و شالوده حکومت واحد جهانی را بر اساس عدالت و آزادی و اقعی بنیان خواهد نهاد سخن به میان آمده و تمام پیامبران و سفیران الهی در این زمینه به مردم با ایمان جهان نوید‌هایی داده‌اند[۵۰].
|
| ۴. حجت الاسلام و المسلمین علی نصیری؛ |
|---|
|
حجت الاسلام و المسلمین دکتر علی نصیری، در مقاله «[[نگاهی به پدیده انتظار و آثار حیات‌بخش آن (مقاله)|نگاهی به پدیده انتظار و آثار حیات‌بخش آن]]» در این‌باره گفته است:
«اعتقاد به بازگشت و ظهور منجی، اختصاص به اسلام ندارد... پندارهای مشابهی را میتوان میان اقوام دیگری نیز به فراوانی یافت. بنابر اعتقاد هندوییزم، "ویشنو" در پایان دوره کنونی جهان به عنوان "کال کی" ظاهر خواهد شد. میان اقوام شرقی و غربی - حتی میان سرخپوستان آمریکا - پندارهای مشابهی درباره بازگشت یا ظهور منجی موعود پدید آمده است[۵۳]. عبرانیان، منتظر قدوم مبارک "مسیح" نسلاً بعد نسل بودند و وعده آن وجود مبارک... مکرراً در زبور و کتب انبیاء - به ویژه در اشعیا - داده شده است[۵۴]. در کتب مقدس هندوان "باسک"، "شاکمونی"، "ریک ودا"، "دید"، "وشن جوک"، "دادتک" و "پاتیکل" از ظهور منجی موعود با نام‌های مختلف همچون "کشن"، "ویشتو" نام برده شده است. در کتب مقدس زرتشتیان، همچون "زند"، "جاماسب‌نامه" و "یسنا" نیز از انتظار آمدن "خورشید جهان"، سوشیانس =]نجات‌دهنده بزرگ جهان [[[گفت‌وگو]] شده است. سایر ملل همچون اسن‌ها، سلت‌ها، اقوام اسکاندیناوی، یونانیان و... نیز گفته میشود که چشم به انتظار ظهور مصلحی بزرگ به‌سر می‌برند. روح و جان انتظار ظهور منجی، در این گفتار عیسی(ع) انعکاس یافته است. کمرهای خود را بسته، چراغ‌های خود را افروخته بدارید، و مانند کسانی باشید که انتظار آقای خود را می‌کشند که چه وقت از عروسی مراجعت کند، تا هر وقت آید و در را بکوبد؛ بی‌درنگ برای او باز کنند. خوشا به حال آن غلامان که آقای ایشان چون آید ایشان را بیدار یابد!... پس شما نیز مستعد باشید؛ زیرا در ساعتی که گمان نمی‌برید، پسر انسان می‌آید[۵۵]»[۵۶]. |
| ۵. حجت الاسلام و المسلمین الهامی؛ |
|---|
|
حجت الاسلام و المسلمین داوود الهامی، در کتاب «آخرین امید» در این‌باره گفته است:
«اعتقاد به بازگشت و ظهور منجی موعود، اختصاص به اسلام ندارد... پندارهای مشابهی را میتوان در میان اقوام دیگری نیز به فراوانی یافت... بنابر اعتقاد هندویسم، ویشنو درحالی که بر اسبی سفید سوار است و شمشیری از شعله آتش به دست دارد در پایان دوره کنونی جهان به عنوان کال‌کی ظاهر خواهد شد و سرزمین آریا را از دست ستمگران غاصب (که منظور اقوام فاتح مسلمانند) رهایی خواهد بخشید. در میان اقوام مغول تا امروز این عقیده شایع است که چنگیزخان پیش از مرگ خود وعده کرده است که در هشت یا نه قرن دیگر از نو باز در زمین ظاهر خواهد شد و مغولان را از زیر یوغ چینیان نجات خواهد داد... در میان اقوام شرقی و غربی، حتی در میان سرخپوستان آمریکا پندارهای مشابهی درباره بازگشت یا ظهور منجی موعود پدید آمده است...[۵۷]. سابقه این اشتیاق دیرین، را میتوان در میان پیروان ادیان بزرگ پیگیری کرد. قاموس کتاب مقدس درباره شیوع این اشتیاق در میان قوم یهود چنین مینویسد: عبرانیان منتظر قدوم مبارک مسیح نسلاً بعد نسل بودند و وعده آن وجود مبارک مکرراً در زبور و کتب انبیاء علی الخصوص در اشعیا داده شده است تا وقتی که یحیی تعمید دهنده آمده، به قدوم مبارک وی، بشارت داد، لیکن یهود آن نبوات را نفهمیده با خود همی‌‌اندیشیدند که مسیح سلطان زمان خواهد شد و ایشان را از دست جورپیشگان و ظالمان رهایی خواهد داد و به اعلی درجه مجد و جلال ترقی خواهد کرد[۵۸]. نویسنده کتاب قاموس مقدس از یهودیان زبان به شکایت می‌‌گشاید که دعوت عیسی مسیح را بعد از آن‌همه اشتیاق و انتظار سرانجام نپذیرفتند و او را (مسیح واقعی) نپنداشتند و او را با مسیح موعود که سلطان زمان خواهد بود و منجی واپسین و مژده‌اش را کتاب مقدسشان داده بود، و سال‌ها در انتظارش در التهاب سوزان لحظه‌شماری میکردند، مطابق نیافتند، از این‌رو با او به دشمنی برخاستند حتی وی را خیانتکار به ملت اسرائیل و تعالیمش را ضد آرمان اساسی کتب مقدس عهد عتیق دانستند، ناچار به محاکمه‌اش فراخواندند و به اعدام محکومش کردند و همچنان با احساس غبن، مجدداً در انتظار مسیح موعود و رهایی‌بخش از رنج و ستم نشستند. مسیحیان با اینکه حضرت عیسی را مسیح موعود یهودیان می‌‌دانستند ولی چون نسبت به پیروی او احساس ناتمامی کردند، یکباره امیدشان از زمان حال برکنده شده، حماسه انتظار را از سر گرفتند، در انتظار مسیح و بازگشت وی از آسمان، در پایان جهان نشستند. آری، امید به بهروزی و انتظار فردایی نکوتر حدیث نفس انسان‌هاست و خواست مشترک همه بشرها، که زمان و مکان نمی‌شناسند و به هیچ قوم و گروهی هم اختصاص ندارد و آن را همه‌وقت، در همه‌جا، در میان تمام اقوام و ملل میتوان شناخت. در اسلام به خصوص در مذهب شیعه این اعتقاد بسیار عمیق‌تر و جدی‌تر عنوان شده است به نحوی که انتظار فرج در مذهب شیعه برترین عبادت‌ها شمرده شده است، و پیامبر اکرم(ص) فرمود:"برترین عبادت، انتظار فرج است"[۵۹]؛ در حدیث دیگر می‌‌فرماید: "انتظار فرج عبادت است، و برترین و باارزش‌ترین عمل امت من انتظار فرج از خدای عزوجل است"[۶۰]. این مضمون در احادیث زیادی وارد شده است. امیرمؤمنان علی(ع) می‌‌فرماید: "برترین عبادت، سکوت (از بیهوده‌گویی) و انتظار فرج است"[۶۱].
امام صادق(ع) می‌‌فرماید: "منتظر فرج باشید و از روح خدا مأیوس نشوید که محبوب‌ترین اعمال در نزد خدای تبارک و تعالی انتظار فرج است و کسی که پذیرای امر ما باشد فردا در حظیرة القدس با ماست و کسی که منتظر فرج باشد مانند کسی است که در راه خدا به خون خود آغشته گردد"[۶۵]. برقی در کتاب محاسن از سندی و او از جدش نقل میکند که به حضرت صادق(ع) عرض کردم: چه می‌‌فرمائید درباره کسی که درحال انتظار ظهور قائم شما بمیرد؟ فرمود: . او مثل کسی است که (عصر ظهور را درک کند) با قائم در خیمه‌اش باشد سپس آن حضرت لحظه‌ای سکوت کرد و آنگاه فرمود: نه، بلکه مانند کسی است که در رکاب او شمشیر زده است بعد از آن فرمود: نه به خدا بدانید که او مانند کسی است که در رکاب پیغمبر شهید شده باشد[۶۶]. و نیز در محاسن برقی است که علاء بن سیابه گفت امام صادق(ع) فرمود: "کسی که منتظر ظهور قائم باشد و بر این عقیده بمیرد مانند کسی است که در خیمه قائم باشد"[۶۷]. این روایت در اکمال الدین و الغیبة نعمانی با اسناد دیگر آمده است. امام صادق(ع) می‌‌فرماید: "کسی که از شما منتظر این امر باشد و در حال انتظار بمیرد، مانند کسی است که در خیمه (فرماندهی) حضرت قائم(ع) باشد. کسی که روی این اعتقاد بمیرد مانند کسی است که در راه خدا شمشیر بزند. منتظر امام دوازدهم، مانند کسی است که در رکاب پیامبر اکرم(ص) شمشیر کشیده از آن حضرت دفاع نموده است[۶۸]. این تشبیهات که در مورد انتظار ظهور مهدی(ع) در این روایات وارد شده روشنگر این واقعیت است که یک نوع رابطه و تشابه میان مسأله انتظار از یک‌سو، و جهاد و مبارزه با دشمن در آخرین شکل خود، از سوی دیگر وجود دارد»[۶۹]. |
| ۶. آقای دکتر قائمی (پژوهشگر معارف دینی)؛ |
|---|
|
آقای دکتر علی قائمی، در کتاب «نگاهی به مسأله انتظار» در این‌باره گفته است:
«انتظار و عقیده به آینده (FUTURISM) مسأله‌ای جدید از پدیده‌های قرن ما و هزاره ما نیست. امری نیست که با ظهور اسلام و تشیع رخ نموده باشد. سابقه‌ای دارد بس دراز و شاید نزد به پیدایش دومین نسل انسان در کره زمین. ما این سابقه را در نزد اقوام گوناگون، فرهنگ‌ها، مکاتب و مذاهب، از زرتشتی، یهود و مسیحیت بنیان می‌بینیم. اسلام به عنوان دین خاتم با نظری وسیع‌تر و عمیق‌تر به این مسأله نگریسته و ابعاد و جوانب آن را نیکوتر مورد بررسی قرار داده است. ما در این بحث سعی داریم سابقه انتظار را در نزد جوامع و ادیان با رعایت اختصار مورد بررسی قرار دهیم:
|
| ۷. خانم طاووسی؛ |
|---|
 سرکار خانم سکینه طاووسی، در کتاب «انتظار از دیدگاه اهل بیت» در این‌باره گفته است:
«تا آنجا که در حافظه تاریخ به یاد مانده است. انسان هرگز از اندیشه و رؤیای بهتر زیستن فارغ نبوده و همیشه نگاه او برای رسیدن به آینده‌ای بهتر و سامان یافته‌تر در انتظار به سر می‌‌برده است. از همین رو دانشمندان فراوانی به طراحی مدل شهرها و جوامع آرمانی و ایده آل پرداختند[۷۱]. که این امر و دلیل آن را در توجه به دو نکته مهم و ضروری، میتوان جستجو کرد که عبارتند از:
با توجه به موارد یاد شده در مییابیم که اگر انسان منتظر مصلح بزرگ است که جهان را سرشار از عدالت و نیکی کند، نشانه وجود نقطه اوجی در تکامل جامعه انسانی و عملی بودن این عشق و انتظار در درون جان هر انسانی است. بنابراین، عمومیت این اعتقاد در نزد همه اقوام و مذاهب، نشانه فطری، اصیل و واقعی بودن انتظار است؛ زیرا ویژگی خاص مسایل فطری، عمومیت آن بوده و همه اینها نشانه آن است که عواطف و سرشت آدمی، ظهور مصلح عدالت گستر را نوید داده است و این رمز وجود انتظار در نزد همه اقوام، ادیان و... میباشد. انتظار در نزد اقوام و ملل: مسأله عقیده به ظهور آمدن مصلحی جهانی در آخرالزمان، امری عمومی و همگانی است و اختصاص به هیچ قوم و ملتی ندارد. ریشه این اعتقاد علاوه بر اشتیاق درونی و فطری که هر کسی خواهان عدل و برقراری نظام صلح در سرتاسر جهان است، نویدهای الهی در طول تاریخ بشریت به انسان‌های آزادیخواه است. سیری کوتاه در افکار و عقاید ملل مختلف جهان مانند: مصر باستان، هند، چین، یونان، ایرانیان باستان، اهالی صربستان، برهماییان، اقوام آمریکای مرکزی، اروپای مرکزی، اسکاندیناوی و... بیانگر این حقیقت است که همه اقوام مختلف جهان با آن همه اختلاف عقاید و اندیشه‌های متضادی که با هم دارند، در انتظار مصلح جهانی‌اند. این افکار و عقاید با مضمون‌های مختلف از آینده درخشان و ظهور مصلحی خبر میدهد که در واقع ریشه در فطرت انسان‌ها داشته ولی در مناطق دور دستی که تابش شعاع حقیقت در آن کمتر بوده و در اثر گذر زمان از فروغ آن کاسته شده، فقط کلیاتی از نویدهای مصلح جهانی در میان ملت‌ها به جای مانده است و نشانگر عمومی بودن عقیده به ظهور مصلح جهانی است[۷۴]»[۷۵]. |
- معنای انتظار چیست؟ (پرسش)
- منظور از انتظار به معنای عام چیست؟ (پرسش)
- منظور از انتظار به معنای خاص چیست؟ (پرسش)
- ارکان انتظار چیست؟ (پرسش)
- عناصر و اجزاء انتظار چیستند؟ (پرسش)
- هدف از انتظار فرج چیست؟ (پرسش)
- انتظار فرج چه ضرورتی دارد؟ (پرسش)
- آیا مسئله انتظار قابل تحقق است؟ (پرسش)
- جایگاه انتظار در مکاتب فکری غیر دینی چیست؟ (پرسش)
- نقش انتظار در حرکت توحیدی چیست؟ (پرسش)
- انواع انتظار چیست؟ (پرسش)
- شدت انتظار شخص منتظر چگونه در آرزوها و دعاهای او تجلی پیدا میکند؟ (پرسش)
- لوازم انتظار فرج چیست؟ (پرسش)
- دیدگاه اهل سنت درباره انتظار چیست؟ (پرسش)
- دیدگاه آیین بودا درباره انتظار چیست؟ (پرسش)
- آیا جنیان در انتظار منجی موعود هستند؟ (پرسش)
- آیا فرشتگان در انتظار منجی موعود هستند؟ (پرسش)
- چرا گفته میشود امام مهدی منتظر ظهور است؟ (پرسش)
- دلایل انتظار فرج و امید به آینده چیست؟ (پرسش)
- آیا شیعیان در امر انتظار عجول و شتاب‌زده هستند؟ (پرسش)
- آیا مسئله انتظار سبب فراگیری ظلم و ستم میشود؟ (پرسش)
- آیا مسئله انتظار سبب تعطیلی احکام اسلامی میشود؟ (پرسش)
- آیا اندیشه انتظار موعود در امت‌های پیشین بوده است؟ (پرسش)
- آیا انتظار در میان ادیان و ملل گوناگون سابقه‌ای دارد؟ (پرسش)
- منشأ نگاه عامیانه به ظهور منجی چیست؟ (پرسش)
- آفات نگاه عامیانه به ظهور منجی چیست؟ (پرسش)
- گونه‌های احادیث درباره انتظار چیستند؟ (پرسش)
- نمادهای انتظار چیستند؟ (پرسش)
- آیا دعای ندبه از نمادهای انتظار است؟ چرا؟ (پرسش)
- آیا دعای عهد از نمادهای انتظار است؟ چرا؟ (پرسش)
- آیا زیارت آل یاسین از نمادهای انتظار است؟ چرا؟ (پرسش)
- آیا مسجد جمکران از نمادهای انتظار است؟ چرا؟ (پرسش)
- آیا مسجد کوفه از نمادهای انتظار است؟ چرا؟ (پرسش)
- آیا مسجد صعصعه از نمادهای انتظار است؟ چرا؟ (پرسش)
- آیا مسجد سهله از نمادهای انتظار است؟ چرا؟ (پرسش)
- آیا عید نیمه شعبان از نمادهای انتظار است؟ چرا؟ (پرسش)
- آیا روز جمعه از نمادهای انتظار است؟ چرا؟ (پرسش)
- چرا کسانی که انتظار امام مهدی را می‌کشیده‌اند بعد از ظهور به مخالفت با ایشان برمی‌خیزند؟ (پرسش)
- ویژگی‌های اعتراض به وضع موجود در راستای انتظار امام مهدی چیست؟ (پرسش)
- شیوه ابراز اعتراض به وضع موجود در راستای انتظار امام مهدی چگونه است؟ (پرسش)
- منظور از عمومیت انتظار چیست؟ (پرسش)
- مبانی اشتیاق به فرج چیست؟ (پرسش)
- چگونه میتوان انتظار را در جامعه ترویج داد؟ (پرسش)
- آیا مراد از انتظار تنها انتظار قلبی است؟ (پرسش)
- منظور از انتظار، انتظار فردی است یا انتظار امت؟ (پرسش)
- منظور از انتظار امام و امت چیست؟ (پرسش)
- شرایط انتظار واقعی چیست؟ (پرسش)
- انتظار عملی به چه معناست؟ (پرسش)
- آیا انتظار مذهب اعتراض است؟ (پرسش)
- آیا انتظار به معنای گوشه‌گیری و احتراز است؟ (پرسش)
- آیا انتظار فرج مورد اتفاق همه مسلمین است؟ (پرسش)
- مسئولیت اجتماعی مسلمین درباره انتظار چیست؟ (پرسش)
- کامل‌ترین شکل انتظار عملی برای مقدمه ظهور امام مهدی چیست؟ (پرسش)
- انتظار فرج با سرنوشت بشریت چه پیوندی دارد؟ (پرسش)
- مقصود از انتظار مسیحا چیست؟ (پرسش)
- منظور از انتظار ویرانگر چیست؟ (پرسش)
- منظور از انتظار سازنده چیست؟ (پرسش)
- منظور از انتظار مسئولانه چیست؟ (پرسش)
- منظور از انتظار غیر مسئولانه چیست؟ (پرسش)
- انواع برداشت از انتظار چیست؟ (پرسش)
- دیدگاه شیعه درباره انتظار چیست؟ (پرسش)
- دیدگاه آیین زرتشت درباره انتظار چیست؟ (پرسش)
- دیدگاه آیین هندو درباره انتظار چیست؟ (پرسش)
- دیدگاه یهود درباره انتظار چیست؟ (پرسش)
- دیدگاه مسیحیت درباره انتظار چیست؟ (پرسش)
- برداشت‌های نادرست از انتظار فرج چیست؟ (پرسش)
- علت برداشت‌های انحرافی از انتظار چیست؟ (پرسش)
- آیا انتظار امام مهدی واجب است؟ (پرسش)
- عوامل ایجاد کننده انتظار چیستند؟ (پرسش)
- لوازم تعریف انتظار چیست؟ (پرسش)
- نقطه مقابل انتظار فرج چیست؟ (پرسش)
- رابطه انتظار با شدت گرفتاری‌ها چیست؟ (پرسش)
- امام مهدی منتظر چه چیزی است؟ (پرسش)
- آیا انتظار فرج باید با قصد قربت باشد؟ (پرسش)
- مراتب انتظار فرج چیست؟ (پرسش)
- رابطه محبت با انتظار فرج چیست؟ (پرسش)
- بالاترین درجه انتظار فرج امام مهدی چیست؟ (پرسش)
- مشاهده وقوع ظلم در زمین چگونه انتظار فرج را در مؤمن تشدید میکند؟ (پرسش)
- چه رابطه‌ای میان انتظار فرج و ایمان وجود دارد؟ (پرسش)
- انتظار منجی در ادوار مختلف دعوت‌های الهی چه معنایی داشته است؟ (پرسش)
- اندیشه انتظار موعود در اسلام چگونه است؟ (پرسش)
- آیا انتظار فرج افضل الاعمال است؟ (پرسش)
- انتظار فرج چیست و چرا بهترین عمل خوانده شده است؟ (پرسش)
- برداشت‌های نادرست از انتظار فرج چیست؟ (پرسش)
- آیا مکاتب فلسفی نیز انتظار فرج را امری ارزشی میدانند؟ (پرسش)
- آیا در کتاب مقدس یهود سخن از انتظار فرج به میان آمده است؟ (پرسش)
- مقصود از روایات مطلق در باب انتظار فرج چیست؟ (پرسش)
- چه امتیازی در انتظار منجی موجود است؟ (پرسش)
- آیا تأخیر در فرج موجب قساوت قلب میشود؟ (پرسش)
- آیا انتظار طولانی فرج خسته کننده و ملالتآور است؟ (پرسش)
- علت سختی انتظار چیست و چرا می‌گویند انتظار زیباست؟ زیبایی انتظار در چیست؟ (پرسش)
- امام مهدی در قبال منتظران و شیعیان چه عنایاتی دارند؟ (پرسش)
- منتظران امام مهدی که در قرنهای گذشته بدون پاین انتظارشان فوت کرده‌اند؛ چه تضمینی وجود دارد که انتظار ما به ثمر برسد؟ (پرسش)
- آیا انتظار موجب انفعال جامعه نمی‌شود؟ (پرسش)
- فرج مردم جهان در چیست و چرا انتظار فرج فضیلت و ارزش بیشتری دارد؟ (پرسش)
- خاستگاه و منشأ اصلی انتظار ظهور «مصلح و نجات‌دهنده بزرگ» چیست؟ (پرسش)
- دعا برای تعجیل فرج چه تأثیری در فرج شیعیان دارد؟ (پرسش)
- دعای اللهم کن لولیک الحجه بن الحسن به چه منظوری خوانده میشود؟ (پرسش)
- آیات مربوط به ظهور و انتظار کدامند؟ (پرسش)
- انتظار در دیگر روزهای سال چگونه معنا پیدا میکند؟ (پرسش)
- رابطه انتظار با بهداشت روان چیست؟ (پرسش)
- رابطه انتظار با آینده جهان چیست؟ (پرسش)
- فلسفه انتظار چیست؟ (پرسش)
- باور به ظهور امام مهدی چگونه عامل پایداری و استقامت شیعه میشود؟ (پرسش)
- انتظار فرج چه فضیلتی دارد؟ (پرسش)
- جایگاه انتظار در فرهنگ شیعه چیست؟ (پرسش)
- چرا انتظار اهمیت و جایگاه ویژه و برجسته‌ای دارد؟ (پرسش)
- چرا انتظار فرج افضل اعمال است؟ (پرسش)
- ویژگی‌های منتظران واقعی در دوران غیبت چیست؟ (پرسش)
- انتظارات امام مهدی از منتظران چیست؟ (پرسش)
- چه نوع انتظاری راجح است؟ (پرسش)
- دانش آموزان چگونه باید منتظر امام مهدی باشند؟ (پرسش)
- رضایت امام مهدی از چه راهی به دست می‌آید؟ (پرسش)
- آیا شیعیان و منتظران ظهور افزون‌بر وظایف فردی و دینی تکالیف سیاسی و اجتماعی نیز دارند؟ (پرسش)
- آیا برای منتظر واقعی بودن اقدام‌های سیاسی و اجتماعی خاصی باید انجام داد؟ (پرسش)
- وظایف ما در دوران غیبت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
- چه تناسبی میان انتظار موعود و مبارزه با فساد وجود دارد؟ آیا انتظار به معنای ساکت ماندن نیست؟ (پرسش)
- چه مقام و منزلتی در روایات برای منتظران بیان شده است؟ (پرسش)
- جامعه منتظر دارای چه ویژگی‌هایی است؟ (پرسش)
- انتظارات امام مهدی از منتظران چیست؟ (پرسش)
- صرفنظر از وظایف شخصی در قبال امام مهدی وظایف خود انسان منتظر به‌طور کلی چیست؟ (پرسش)
- منتظران برجسته همچون علما باید چه عملکردی داشته باشند؟ (پرسش)
- منتظران راستین امام مهدی دارای چه فضیلت و منزلتی هستند؟
- منتظران برجسته همچون علما باید چه عملکردی داشته باشند؟ (پرسش)
- در روایات چه پاداشی برای منتظران امام مهدی بیان شده است؟ (پرسش)
- ویژگی‌های منتظران واقعی در این دوران چیست؟ (پرسش)
- آیا تنها انتظار فرج برای ظهور امام مهدی کافی است؟ (پرسش)
- ویژگی‌های انتظار فرج چیست؟ (پرسش)
- ویژگی‌های فرهنگ انتظار در ابعاد اعتقادی چیست؟ (پرسش)
- ویژگی‌های فرهنگ انتظار در ابعاد علمی و اخلاقی چیست؟ (پرسش)
- فواید و آثار انتظار چیست؟ (پرسش)
- آثار فردی انتظار امام مهدی چیست؟ (پرسش)
- آثار اجتماعی انتظار امام مهدی چیست؟ (پرسش)
- آثار تربیتی انتظار چیست؟ (پرسش)
- چرا انتظار فرج امام مهدی موجب گشایش میشود؟ (پرسش)
- عنصر انتظار چگونه در آمادگی نظامی منتظران تأثیر دارد؟ (پرسش)
- چگونه روحیه انتظار را در خود تقویت کنیم؟ (پرسش)
- آیا انتظار فرج منشأ فرج‌های مادی برای منتظر خواهد بود؟ (پرسش)
- انتظار چه ابعادی دارد؟ (پرسش)
- ابعاد اعتقادی انتظار فرج چیست؟ (پرسش)
- ابعاد عملی انتظار فرج چیست؟ (پرسش)
منبع‌شناسی جامع مهدویت
پانویس
- ↑ ر.ک. طاووسی، سکینه، انتظار از دیدگاه اهل بیت، ص ۷۱-۷۴.
- ↑ ر.ک. تقوی، سید حسین، حضرت مهدی(ع) از ظهور تا پیروزی، ص ۸۳ ؛ شفائی، محبوب، موعود حق، ص ۱۶۷ ؛ مهدوی‌فرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۱۵.
- ↑ ر.ک. مهدوی‌فرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۱۵.
- ↑ ر.ک. طاووسی، سکینه، انتظار از دیدگاه اهل بیت، ص ۷۱-۷۴ ؛ قائمی، علی، نگاهی به مسأله انتظار، ص۲۲-۲۶ ؛ شفائی، محبوب، موعود حق، ص ۱۶۷؛ مهدوی‌فرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۳۷-۳۹؛ نصیری، علی، [[نگاهی به پدیده انتظار و آثار حیات‌بخش آن (مقاله)|نگاهی به پدیده انتظار و آثار حیات‌بخش آن]]، ص ۹۷ و ۹۸.
- ↑ ر.ک. قائمی، علی، نگاهی به مسأله انتظار، ص۲۲-۲۶.
- ↑ ر.ک: الهامی، داوود، آخرین امید، ص ۱۸۴-۱۸۸
- ↑ ر.ک. العمیدی، سید ثامر هاشم حبیب، در انتظار ققنوس، ص ۴۳؛ المهدیة فی الاسلام منذ اقدم العصور حتی الیوم، صص ۴۳ - ۴۴.
- ↑ ر.ک: الهامی، داوود، آخرین امید، ص ۱۸۴-۱۸۸
- ↑ ر.ک. کارگر، رحیم، مهدویت پیش از ظهور، ص ۳۳ ؛ مهدوی‌فرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۳۷-۳۹.
- ↑ ر.ک: طاووسی، سکینه، انتظار از دیدگاه اهل بیت، ص ۷۷-۷۸.
- ↑ ر.ک: سکینه طاووسی|طاووسی، سکینه، انتظار از دیدگاه اهل بیت (کتاب)|انتظار از دیدگاه اهل بیت، ص ۱۹-۲۱.
- ↑ ر.ک: ابراهیمی، زهرا، نگاهی به انتظار و ظهور منجی از منظر ادیان توحیدی، ص ۷۷-۷۹.
- ↑ ر.ک: هاشمی شهیدی، سید اسدالله، ظهور حضرت مهدی از دیدگاه اسلام و مذاهب و ملل جهان، ص۱۹۳.
- ↑ ر.ک: ابراهیمی، زهرا، نگاهی به انتظار و ظهور منجی از منظر ادیان توحیدی، ص ۷۷-۷۹.
- ↑ ر.ک: صادقی، مصطفی؛ [[تحلیل تاریخی نشانه‌های ظهور (کتاب)|تحلیل تاریخی نشانه‌های ظهور]، ص ۷۹- ۸۱.
- ↑ ر.ک: فروهی، ناصر، انتظار فرج، ص؟؟؟
- ↑ ر.ک: طاووسی، سکینه، انتظار از دیدگاه اهل بیت، ص ۷۵-۷۶.
- ↑ انجیل لوقا، باب ۱۲، آیات ۳۵ ـ ۴۰. انجیل متی، باب ۲۵، فصل ۸۱، ص ۱۲۴. انجیل مرقس، باب ۱۳، آیه شماره ۳۵.
- ↑ انجیل لوقا، باب ۱۲، آیات ۳۵ ـ ۴۰.
- ↑ انجیل متی، باب ۲۵، فصل ۸۱، ص ۱۲۴.
- ↑ ر.ک: توفیقی، حسین، هزاره‌گرایی در مسیحیت ص ۱۹ و ۹۳.
- ↑ ر.ک حسین توفیقی|توفیقی، حسین، هزاره‌گرایی در مسیحیت (مقاله)|هزاره‌گرایی در مسیحیت، ص ۱۹.
- ↑ منظور از یکشنبه‌های عید، عشای ربانی است که در رأس شعائر هفتگانه مسیحیان قرار دارد که در آن نان و شراب می‌خورند، به عنوان جسم و خون حضرت عیسی(ع)؛ مسیحیان این مراسم را در یکشنبه‌ها برگزار میکنند. ر.ک: رضی، هاشم، ادیان بزرگ جهان، ص ۵۵۶ ـ ۵۵۷.
- ↑ ر.ک: ح‍ی‍دری، عزیزالله، امام مهدی تجسم امید و نجات، ص ۶۸.
- ↑ ر.ک: مهدوی‌فرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۲۰-۲۵.
- ↑ ر.ک: رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص۳۰، ۳۱؛ ابراهیمی، زهرا، نگاهی به انتظار و ظهور منجی از منظر ادیان توحیدی، ص ۶۷-۷۳.
- ↑ ر.ک: فروهی، ناصر، انتظار فرج؛ طاووسی، سکینه، انتظار از دیدگاه اهل بیت، ص ۷۴-۷۵.
- ↑ ر.ک: ناصر فروهی|فروهی، ناصر، انتظار فرج ۶ (مقاله)|انتظار فرج؛ شفائی، محبوب، موعود حق، ص ۱۷۴
- ↑ ر.ک: زهرا ابراهیمی|ابراهیمی، زهرا، نگاهی به انتظار و ظهور منجی از منظر ادیان توحیدی (مقاله)|نگاهی به انتظار و ظهور منجی از منظر ادیان توحیدی، ص ۶۷-۷۳.
- ↑ اوستا به معنای معرفت است. و قسمت‌های آن عبارت‌اند از: یسنا، ویسپرد، یشت‌ها، وندیدا، فرده اوستا. ر.ک: رابرت ا. هیوم، ترجمه عبدالرحیم گواهی، ادیان و مذاهب بزرگ جهان، ص ۳۳۱؛ توفیقی، حسین، آشنایی با ادیان بزرگ، ص ۶۶.
- ↑ او را از این جهت سوشیانت می‌خوانند که به همه جهان مادی منفعت و سود می‌رساند. ر.ک. اوستا، فروردین، فقره ۱۲۹.
- ↑ ر.ک: فروهی، ناصر، انتظار فرج، ص ؟؟؟.
- ↑ ر.ک: مهدوی‌فرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۲۵-۳۰.
- ↑ خورشید مغرب، ص ۵۳.
- ↑ ر.ک: مصطفوی، علی اصغر، سوشیانت، ص ۶۴.
- ↑ ر.ک: طاووسی، سکینه، انتظار از دیدگاه اهل بیت، ص ۷۶-۷۷.
- ↑ اوستا، یسناهات ۴۶ و ۴۸.
- ↑ ر.ک: مهدوی‌فرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص۲۵-۳۰؛ شفائی، محبوب، موعود حق، ص ۱۷۲
- ↑ ر.ک: میرزا عباس مهدوی‌فرد|مهدوی‌فرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار (کتاب)|فلسفه انتظار، ص۲۵-۳۰.
- ↑ در آیین هندو سه خدا وجود دارد: برهما، شینوا و شیوا، «برهما» همان خدای پدر یا خدایی است که جسم نیست و غیرمتناهی است و ازلی و ابدی میباشد. «وشینو» خدایی است که خالق موجودات است و «شیوا» خدای میراننده موجودات و آورنده سیل و خشک‌کننده درختان است.
- ↑ مجله هفت آسمان، شماره ۱۲ و ۱۳، مقاله گونه‌شناسی موعود در ادیان مختلف، ص ۱۱۶.
- ↑ در انتظار ققنوس، ص ۴۳. ر.ک. المهدی الموعود و دفع الشبهات عنه، سید عبدالرضا شهرستانی، ص ۶.
- ↑ مهدوی‌فرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص15.
- ↑ در انتظار ققنوس، ص ۴۳، ر. ک المهدیة فی الاسلام منذ اقدم العصور حتی الیوم، صص ۴۳ - ۴۴.
- ↑ کارگر، رحیم، مهدویت پیش از ظهور، ص ۳۳.
- ↑ کارگر، رحیم، مهدویت پیش از ظهور، ص ۳۲.
- ↑ مهدوی‌فرد، میرزا عباس، فلسفه انتظار، ص37-39.
- ↑ "و (این) گفتارشان که "ما مسیح عیسی فرزند مریم، پیامبر خداوند را کشتیم" در حالی که او را نکشتند و به صلیب نکشیدند، بلکه بر آنان مشتبه شد... و به یقین او را نکشت * بلکه خداوند او را نزد خویش فرا برد و خداوند پیروزمندی فرزانه است" سوره نساء، آیه ۱۵۷-۱۵۸.
- ↑ زمانی، احمد، در انتظار رؤیت خورشید، ص۱۰.
- ↑ تقوی، سید حسین، حضرت مهدی(ع) از ظهور تا پیروزی، ص ۸۳.
- ↑ ناصر مکارم شیرازی، مهدی(ع) انقلابی بزرگ، ص ۵۷.
- ↑ شفائی، محبوب، موعود حق، ص ۱۶۷.
- ↑ علی‌اکبر مهدی‌پور، او خواهد آمد، ص ۳۱، به نقل از العقیده و الشریعة فی الاسلام. برای تفصیل بیشتر ر.ک: مدخلی بر تبارشناسی کتاب مقدس، ص۳۷۱-۴۲۳؛ جمعی از نویسندگان، در انتظار خورشید، ص۱۷-۶۶.
- ↑ قاموس کتاب مقدس، ص ۸۰۶.
- ↑ انجیل لوقا، فصل ۱۲، بندهای ۳۵ - ۳۶.
- ↑ نصیری، علی، [[نگاهی به پدیده انتظار و آثار حیات‌بخش آن (مقاله)|نگاهی به پدیده انتظار و آثار حیات‌بخش آن]]، ص 97-98.
- ↑ از سخنرانی‌های گلدزیهر درباره اسلام، متن سخنرانی‌ها در سال ۱۹۱۰میلادی به زبان آلمانی انتشار یافته و در سال ۱۹۲۰ به زبان فرانسه و در سال ۱۹۴۶ در قاهره به زبان عربی به نام العقیدة والشریعة فی الاسلام توسط سه نفر از اساتید مصری ترجمه شده است و اخیراً هم توسط علینقی منزوی چهار فصل از پنج فصل آن به فارسی برگردانده شده است، این کتاب درباره شیعه نظریات ظالمانه و مغرضانه‌ای دارد و نویسندگان مغرض همچون: احمد امین مصری، دکتر نشار و احمد کسروی در ایران تحت تأثیر نوشته‌های او قرار گرفته‌اند.
- ↑ هاکس، قاموس کتاب مقدس، طبع بیروت، ص۸۰۶.
- ↑ «أَفْضَلُ الْعِبَادَةِ انْتِظَارُ الْفَرَجِ»؛ بحار، ج۵۲، ص۲۵ - ینابیع المودة، ج۳، ص۱۶۹.
- ↑ «انْتِظَارُ الْفَرْجِ عِبَادَةٌ، أَفْضَلُ أَعْمَالِ أُمَّتِي انْتِظَارُ الْفَرَجِ مِنَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ»؛ بحار، ج۵۲، ص۱۲۲.
- ↑ «أَفْضَلُ الْعِبَادَةِ الصَّمْتُ وَ انْتِظَارُ الْفَرَجِ»؛ کشکول، ص۱۵۱ بنا به نقل یوم الخلاص، ص۱۹۲.
- ↑ «انْتِظَارُ الْفَرَجِ مِنْ أَعْظَمِ الْعَمَلِ»منتب الاثر، ص۲۴۴.
- ↑ «اعْلَمُوا أَنَّ الْمُنْتَظِرَ لِهَذَا الْأَمْرِ لَهُ مِثْلُ أَجْرِ الصَّائِمِ الْقَائِمِ»؛ اصول کافی، ج۲، ص۲۲۲.
- ↑ «أَفْضَلُ أَعْمَالِ شِيعَتِنَا انْتِظَارُ الْفَرَجِ. مَنْ عَرَفَ هَذَا الْأَمْرَ فَقَدْ فُرِجَ عَنْهُ بِانْتِظَارِهِ».
- ↑ «انْتَظَرُوا الْفَرَجَ وَ لَا تَيْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ فَإِنَّ أَحَبَّ الْأَعْمَالِ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ انْتِظَارُ الْفَرَجِ. الْآخِذُ بِأَمْرِنَا مَعَنَا غَداً فِي حَظِيرَةِ الْقُدْسِ وَ الْمُنْتَظِرُ لِأَمْرِنَا كَالْمُتَشَحِّطِ بِدَمِهِ فِي سَبِيلِ اللَّهِ»؛ بحار، ج۵۲، ص۱۲۳.
- ↑ «مَنْ مَاتَ مِنْكُمْ وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ لِهَذَا الْأَمْرِ كَمَنْ هُوَ مَعَ الْقَائِمِ فِي فُسْطَاطِهِ قَالَ ثُمَّ مَكَثَ هُنَيْئَةً ثُمَّ قَالَ لَا بَلْ كَمَنْ قَارَعَ مَعَهُ بِسَيْفِهِ ثُمَّ قَالَ لَا وَ اللَّهِ إِلَّا كَمَنِ اسْتُشْهِدَ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ(ص)»
- ↑ «مَنْ مَاتَ مِنْكُمْ عَلَى هَذَا الْأَمْرِ مُنْتَظِراً لَهُ كَانَ كَمَنْ كَانَ فِي فُسْطَاطِ الْقَائِمِ(ع)»؛ بحار، ج۵۲، ص۱۲۵.
- ↑ «مَنْ مَاتَ مِنْكُمْ عَلَى هَذَا الْأَمْرِ مُنْتَظِراً لَهُ كَانَ كَمَنْ كَانَ فِي فُسْطَاطِ الْقَائِمِ. إِنَّ الْمَيِّتَ مِنْكُمْ عَلَى هَذَا الْأَمْرِ بِمَنْزِلَةِ الضَّارِبِ بِسَيْفِهِ فِي سَبِيلِ اللَّهِ! الْمُنْتَظِرُ لِلثَّانِي عَشَرَ كَالشَّاهِرِ سَيْفَهُ بَيْنَ يَدَيْ رَسُولِ اللَّهِ صيَذُبُّ عَنْهُ»؛بحار، ج۵۲، ص۱۲۵؛ غیبة نعمانی، ص۴۱، ۱۷۹.
- ↑ الهامی، داوود، آخرین امید، ص ۱۸۴-۱۸۸
- ↑ قائمی، علی، نگاهی به مسأله انتظار، ص22-26.
- ↑ از جمله اندیشمندانی که به طراحی مدل شهر طلایی و مدنیت مشعشع و ایده آل پرداخته‌اند و حتی در آثار خود جامعه ایده آل را پیشنهاد داده‌اند عبارتند از: افلاطون، فارابی، توماس مور، فرانسیس بیگن و... که همه اینها حکایت از پیشینه انتظار دارد.
- ↑ حکومت جهانی مهدی، ص ۸۶.
- ↑ مهدی انقلاب بزرگ، ص ۵۲ - ۵۴.
- ↑ ظهور حضرت مهدی از دیدگاه اسلام و مذاهب و ملل جهان، ص ۴۳ - ۴۵.
- ↑ انتظار از دیدگاه اهل بیت، ص 71-74.