فرجام شیطان: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۴ دسامبر ۲۰۲۰، ساعت ۰۹:۵۴

متن این جستار آزمایشی است؛ امید می رود در آینده نه چندان دور آماده شود. برای اطلاع از جزئیات بیشتر به بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت مراجعه کنید.

مقدمه

از آنجایی که نقش شیطان در دشمنی با حضرت، قابل توجه است و می‌توان او را دشمن‌ترین فرد با حضرت و قیام او دانست؛ در اینجا به فعالیت‌ها و سرنوشت او اشاره می‌شود. روایات درباره سرانجام شیطان، متفاوت است؛ اما در بعضی آمده است نابودی وی به دست حضرت مهدی(ع) خواهد بود^[۱]. از وهب بن جمیع نقل شده که گفت: از حضرت صادق(ع) درباره این گفته ابلیس پرسیدم که: ﴿قَالَ رَبِّ فَأَنظِرْنِي إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ * قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنظَرِينَ * إِلَى يَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ﴾^[۲]؛ آن، چه روزی خواهد بود؟ امام فرمود: «"یا وَهْبُ أَ تَحْسَبُ أَنهُ یوْمُ یبْعَثُ اللهُ الناسَ لا وَ لَکِن اللهَ عَز وَ جَل أَنْظَرَهُ إِلَی یوْمِ یبْعَثُ اللهُ قَائِمَنَا فَیأْخُذُ بِنَاصِیتِهِ فَیضْرِبُ عُنُقَهُ فَذَلِکَ الْیوْمُ هُوَ الْوَقْتُ الْمَعْلُومُ"»^[۳]؛ آیا گمان می‌کنی آن روز رستاخیز بزرگ است؟ هرگز! بلکه خداوندعزوجل او را تا روزی که قائم ما قیام کند، فرصت داده است. آن گاه [ قائم ما] او را از پیشانی‌اش گرفته، گردنش را خواهد زد. آن هنگام روز وقت معلوم است. ممکن است مقصود از روایت، این باشد که با روشن شدن حقایق در عصر ظهور و رشد بسیار بالای عقلانی در آن عصر، دیگر مجالی برای اغوای شیطان باقی نخواهد ماند و او عملاً خلع سلاح و نابود می‌شود و این، پایان مهلت او است^[۴]. البته در برخی روایات، هلاکت شیطان به دست پیامبر اکرم(ص) دانسته شده است^[۵]^[۶].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت ج۳

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ در جلد پایانی این مجموعه به برخی پرسش‌ها در این‌باره اشاره خواهد شد.
↑ گفت: "پروردگارا، پس مرا تا روزی که برانگیخته خواهند شد مهلت ده." فرمود: "تو از مهلت یافتگانی، تا روز [و] وقت معلوم."حجر آیات ۳۶ ۳۸.
↑ عیاشی، تفسیر عیاشی، ج۲، ص۲۴۲؛ طبری، دلائل الامامه، ص۲۴۰.
↑ نک: صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۴۲، ح۵؛ طبری، دلائل الامامه، ص۲۴۶؛ مسعودی، اثبات الوصیه، ص۱۵.
↑ محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج۶۰، ص۲۴۴، ح۹۶.
↑ سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۳ ، ص۱۹۹، ۲۰۰.

[1] در جلد پایانی این مجموعه به برخی پرسش‌ها در این‌باره اشاره خواهد شد.

[2] گفت: "پروردگارا، پس مرا تا روزی که برانگیخته خواهند شد مهلت ده." فرمود: "تو از مهلت یافتگانی، تا روز [و] وقت معلوم."حجر آیات ۳۶ ۳۸.

[3] عیاشی، تفسیر عیاشی، ج۲، ص۲۴۲؛ طبری، دلائل الامامه، ص۲۴۰.

[4] نک: صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۴۲، ح۵؛ طبری، دلائل الامامه، ص۲۴۶؛ مسعودی، اثبات الوصیه، ص۱۵.

[5] محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج۶۰، ص۲۴۴، ح۹۶.

[6] سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۳ ، ص۱۹۹، ۲۰۰.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

@@ خط ۳: / خط ۳: @@
 ==مقدمه==
-*از آنجایی که نقش [[شیطان]] در [[دشمنی]] با [[حضرت]]، قابل توجه است و می‌توان او را دشمن‌ترین فرد با [[حضرت]] و [[قیام]] او دانست؛ در اینجا به فعالیت‌ها و [[سرنوشت]] او اشاره می‌شود. [[روایات]] درباره سرانجام [[شیطان]]، متفاوت است؛ اما در بعضی آمده است نابودی وی به دست [[حضرت مهدی]]{{ع}} خواهد بود<ref>در جلد پایانی این مجموعه به برخی پرسش‌ها در این‌باره اشاره خواهد شد.</ref>. از وهب بن جمیع [[نقل]] شده که گفت: از [[حضرت صادق]]{{ع}} درباره این گفته [[ابلیس]] پرسیدم که: {{متن قرآن|قَالَ رَبِّ فَأَنظِرْنِي إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ * قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنظَرِينَ * إِلَى يَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ}}<ref>گفت: "پروردگارا، پس مرا تا روزی که برانگیخته خواهند شد مهلت ده." فرمود: "تو از مهلت یافتگانی، تا روز [و] وقت معلوم."حجر  آیات ۳۶ ۳۸.</ref>؛  آن، چه روزی خواهد بود؟ [[امام]] فرمود: {{متن حدیث|"یا وَهْبُ أَ تَحْسَبُ أَنهُ یوْمُ یبْعَثُ اللهُ الناسَ لا وَ لَکِن اللهَ عَز وَ جَل أَنْظَرَهُ إِلَی یوْمِ یبْعَثُ اللهُ قَائِمَنَا فَیأْخُذُ بِنَاصِیتِهِ فَیضْرِبُ عُنُقَهُ فَذَلِکَ الْیوْمُ هُوَ الْوَقْتُ الْمَعْلُومُ"}}<ref>عیاشی، تفسیر عیاشی، ج۲، ص۲۴۲؛ طبری، دلائل الامامه، ص۲۴۰.</ref>؛ آیا [[گمان]] می‌کنی آن روز [[رستاخیز بزرگ]] است؟ هرگز! بلکه خداوندعزوجل او را تا روزی که [[قائم]] ما [[قیام]] کند، [[فرصت]] داده است. آن گاه [ [[قائم]] ما] او را از پیشانی‌اش گرفته، گردنش را خواهد زد. آن هنگام روز [[وقت معلوم]] است. ممکن است مقصود از [[روایت]]، این باشد که با روشن شدن حقایق در [[عصر ظهور]] و رشد بسیار بالای [[عقلانی]] در آن عصر، دیگر مجالی برای اغوای [[شیطان]] [[باقی]] نخواهد ماند و او عملاً [[خلع]] [[سلاح]] و نابود می‌شود و این، پایان مهلت او است<ref>نک: صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۴۲، ح۵؛ طبری، دلائل الامامه، ص۲۴۶؛ مسعودی، اثبات الوصیه، ص۱۵.</ref>. البته در برخی [[روایات]]، [[هلاکت]] [[شیطان]] به دست [[پیامبر اکرم]]{{صل}} دانسته شده است<ref>محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج۶۰، ص۲۴۴، ح۹۶.</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۳ (کتاب)|درسنامه مهدویت]]،  ج۳ ، ص۱۹۹، ۲۰۰.</ref>.
+*از آنجایی که نقش [[شیطان]] در [[دشمنی]] با [[حضرت]]، قابل توجه است و می‌توان او را دشمن‌ترین فرد با [[حضرت]] و [[قیام]] او دانست؛ در اینجا به فعالیت‌ها و [[سرنوشت]] او اشاره می‌شود. [[روایات]] درباره سرانجام [[شیطان]]، متفاوت است؛ اما در بعضی آمده است نابودی وی به دست [[حضرت مهدی]]{{ع}} خواهد بود<ref>در جلد پایانی این مجموعه به برخی پرسش‌ها در این‌باره اشاره خواهد شد.</ref>. از وهب بن جمیع [[نقل]] شده که گفت: از [[حضرت صادق]]{{ع}} درباره این گفته [[ابلیس]] پرسیدم که: {{متن قرآن|قَالَ رَبِّ فَأَنظِرْنِي إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ * قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنظَرِينَ * إِلَى يَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ}}<ref>گفت: "پروردگارا، پس مرا تا روزی که برانگیخته خواهند شد مهلت ده." فرمود: "تو از مهلت یافتگانی، تا روز [و] وقت معلوم."حجر  آیات ۳۶ ۳۸.</ref>؛  آن، چه روزی خواهد بود؟ [[امام]] فرمود: {{متن حدیث|"یا وَهْبُ أَ تَحْسَبُ أَنهُ یوْمُ یبْعَثُ اللهُ الناسَ لا وَ لَکِن اللهَ عَز وَ جَل أَنْظَرَهُ إِلَی یوْمِ یبْعَثُ اللهُ قَائِمَنَا فَیأْخُذُ بِنَاصِیتِهِ فَیضْرِبُ عُنُقَهُ فَذَلِکَ الْیوْمُ هُوَ الْوَقْتُ الْمَعْلُومُ"}}<ref>عیاشی، تفسیر عیاشی، ج۲، ص۲۴۲؛ طبری، دلائل الامامه، ص۲۴۰.</ref>؛ آیا [[گمان]] می‌کنی آن روز [[رستاخیز بزرگ]] است؟ هرگز! بلکه خداوندعزوجل او را تا روزی که [[قائم]] ما [[قیام]] کند، [[فرصت]] داده است. آن گاه [ [[قائم]] ما] او را از پیشانی‌اش گرفته، گردنش را خواهد زد. آن هنگام روز [[وقت معلوم]] است. ممکن است مقصود از [[روایت]]، این باشد که با روشن شدن حقایق در [[عصر ظهور]] و رشد بسیار بالای [[عقلانی]] در آن عصر، دیگر مجالی برای اغوای [[شیطان]] باقی نخواهد ماند و او عملاً [[خلع]] [[سلاح]] و نابود می‌شود و این، پایان مهلت او است<ref>نک: صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۴۲، ح۵؛ طبری، دلائل الامامه، ص۲۴۶؛ مسعودی، اثبات الوصیه، ص۱۵.</ref>. البته در برخی [[روایات]]، [[هلاکت]] [[شیطان]] به دست [[پیامبر اکرم]]{{صل}} دانسته شده است<ref>محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج۶۰، ص۲۴۴، ح۹۶.</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت ج۳ (کتاب)|درسنامه مهدویت]]،  ج۳ ، ص۱۹۹، ۲۰۰.</ref>.
 ==پرسش‌های وابسته==