ندای شیطانی در نشانه‌های ظهور: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۱۲ ژانویهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۰۹:۵۶

متن این جستار آزمایشی است؛ امید می رود در آینده نه چندان دور آماده شود. برای اطلاع از جزئیات بیشتر به بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت مراجعه کنید.

در کنار روایات مربوط به ندای آسمانی که از نشانه‌های حتمی ظهور بوده و توسط جبرئیل برای معرفی حضرت مهدی(ع) سرداده می‌‌شود، سخن از ندایی است که هم زمان توسط شیطان و از سمت زمین بلند می‌‌شود برای ایجاد تردید در دل‌های مردم، تا آنان را از یاری حضرت بازدارد. این ندا از نشانه‌های ظهور نیست و سربلندی و نجات در هنگام وقوع ندای آسمانی و ندای شیطانی به چگونگی حرکت اعتقادی و زندگی آدمی بستگی دارد.

مقدمه

در کنار روایات مربوط به ندای آسمانی در برخی سخنان از ندای زمینی که شیطان سر می‌دهد، سخن گفته شده است. از این روایات فقط به هم‌زمانی این پدیده، با ندای آسمانی می‌تون پی برد و ندای شیطانی نقش چندانی در قیام امام زمان (ع) ندارد و از نشانه‌های ظهور نیست.^[۱]
مهم‌ترین هدف شیطان از برپایی این صدا، ایجاد تردید در انسان‌ها در پیروی از حجت خداوند است.^[۲] شاید یکی از عوامل مخالفت با امام مهدی (ع) همین ندای شیطانی است که عده‌ای را به تردید می‌‌اندازد و آنها با امام عصر (ع) مخالفت می‌کنند. البته حق معلوم است زیرا: ندای جبرئیل در آسمان می‌پیچد و ندای ابلیس از زمین بر می‌خیزد. ندای حق دلنشین و مطابق روایات معصومین (ع) است و ندای ابلیس بر خلاف آنهاست. در واقع سربلندی و نجات در هنگام وقوع ندای آسمانی و ندای شیطانی به چگونگی حرکت اعتقادی و زندگی آدمی بستگی دارد.^[۳]
در مورد ندای شیطانی چندین روایت وجود دارد مانند:^[۴]

امام باقر (ع) می‌فرماید:^[۵] «در پایان روز ابلیس ملعون بانگ بر می‌آورد که: «آگاه باشید که فلانی مظلوم کشته شد، تا مردم را به شک انداخته، وارد فتنه سازد.»^[۶]
امام صادق (ع) فرمود:^[۷] «سپس ابلیس در پایان روز از زمین بانگ بر آورد: «آگاه باشید که حق با عثمان و پیروان اوست.» در اینجا منظور از عثمان، عُثمان بن عَنْبَسه یعنی سفیانی است.»^[۸]
زرارة بن اعین از امام صادق (ع) روایت می‌کند حضرت فرمودند:^[۹] گفتم: پس چه کسی با او مخالفت می‌کند، در حالی او را به نام می‌خوانند؟ فرمود: ابلیس آنان را رها نمی‌کند و در اخر شب ندا می‌کند و مردم را به شک می‌اندازد^[۱۰]
زراره بن اعین می‌گوید:^[۱۱] به امام صادق (ع) عرض کردم: "در شگفتم، خداوند حال شما را به سلامت دارد و من در عجبم از قائم که چگونه با او جنگ می‌کنند با وجود آنچه از شگفتی‌ها که می‌بینند: از فرو بردن زمین صحرا سپاهیان را، و آن صدا که از آسمان است؟" امام فرمود: «همانا شیطان آنان را رها نمی‌کند تا جایی که ندا می‌کند؛ همچنان که برای رسول خدا در روز عقبه ندا کرد.»^[۱۲]

برخی سعی کرده‌اند ندای شیطانی را با فن‌آوری‌های نوین و پیشرفتۀ دانش‌های روز مطابقت دهند ولی، فراوانی روایات خلاف این نظریه را اثبات می‌کند.^[۱۳]

پرسش‌های وابسته

آیا ندای شیطانی از نشانه‌های ظهور است؟ (پرسش)

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ ر.ک. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۳، ص ۱۲۴؛ رمضانیان، علی رضا، شرایط و علائم حتمی ظهور، ص ۴۳ ـ ۴۵
↑ ر.ک. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۳، ص ۱۲۴؛ رمضانیان، علی رضا، شرایط و علائم حتمی ظهور، ص ۴۳ ـ ۴۵؛ مهدی‌پور، علی اکبر، در آستانه ظهور، ص؟؟؟
↑ ر.ک. رمضانیان، علی رضا، شرایط و علائم حتمی ظهور، ص ۴۳ ـ ۴۵
↑ ر.ک. مهدی‌پور، علی اکبر، در آستانه ظهور، ص؟؟؟
↑ نعمانی، محمد بن ابراهیم، نعمانی، الغیبه، ص ۲۵۴، ب ۱۴، ح ۱۳: «"أَلَا إِنَّ فُلَاناً قُتِلَ مَظْلُوماً لِيُشَكِّكَ النَّاسَ وَ يَفْتِنَهُم"»
↑ ر.ک. مهدی‌پور، علی اکبر، در آستانه ظهور، ص؟؟؟
↑ طوسی، محمد بن حسن، الغیبه، ص ۴۳۵، ح ۴۲۵: «"ثُمَّ يُنَادِي إِبْلِيسُ فِي آخِرِ النَّهَارِ مِنَ الْأَرْضِ أَلَا إِنَّ الْحَقَّ فِي عُثْمَانَ‏ وَ شِيعَتِهِ"»
↑ ر.ک. مهدی‌پور، علی اکبر، در آستانه ظهور، ص؟؟؟
↑ ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۶۵۱، مجلسی محمد باقر، بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۰۵: «"فَمَنْ يُخَالِفُ الْقَائِمَ وَ قَدْ نُودِيَ بِاسْمِهِ قَالَ لَا يَدَعُهُمْ إِبْلِيسُ حَتَّى يُنَادِيَ فِي آخِرِ اللَّيْلِ وَ يُشَكِّكَ النَّاسَ"»
↑ ر.ک. رمضانیان، علی رضا، شرایط و علائم حتمی ظهور، ص ۴۳ ـ ۴۵
↑ محمد بن ابراهیم نعمانی، الغیبه، ص ۲۶۵، ح ۲۹: «"عَنْ زُرَارَةَ بْنِ أَعْيَنَ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ(ع) عَجِبْتُ أَصْلَحَكَ اللَّهُ وَ إِنِّي لَأَعْجَبُ مِنَ الْقَائِمِ كَيْفَ يُقَاتَلُ مَعَ مَا يَرَوْنَ مِنَ الْعَجَائِبِ مِنْ خَسْفِ الْبَيْدَاءِ بِالْجَيْشِ وَ مِنَ النِّدَاءِ الَّذِي يَكُونُ مِنَ السَّمَاءِ فَقَالَ إِنَّ الشَّيْطَانَ لَا يَدَعُهُمْ حَتَّى يُنَادِيَ كَمَا نَادَى بِرَسُولِ اللَّهِ ص يَوْمَ الْعَقَبَة"»
↑ ر.ک. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۳، ص ۱۲۴؛ رمضانیان، علی رضا، شرایط و علائم حتمی ظهور، ص ۴۳ ـ ۴۵
↑ ر.ک. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۳، ص ۱۲۴

[1] ر.ک. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۳، ص ۱۲۴؛ رمضانیان، علی رضا، شرایط و علائم حتمی ظهور، ص ۴۳ ـ ۴۵

[2] ر.ک. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۳، ص ۱۲۴؛ رمضانیان، علی رضا، شرایط و علائم حتمی ظهور، ص ۴۳ ـ ۴۵؛ مهدی‌پور، علی اکبر، در آستانه ظهور، ص؟؟؟

[3] ر.ک. رمضانیان، علی رضا، شرایط و علائم حتمی ظهور، ص ۴۳ ـ ۴۵

[4] ر.ک. مهدی‌پور، علی اکبر، در آستانه ظهور، ص؟؟؟

[5] نعمانی، محمد بن ابراهیم، نعمانی، الغیبه، ص ۲۵۴، ب ۱۴، ح ۱۳: «"أَلَا إِنَّ فُلَاناً قُتِلَ مَظْلُوماً لِيُشَكِّكَ النَّاسَ وَ يَفْتِنَهُم"»

[6] ر.ک. مهدی‌پور، علی اکبر، در آستانه ظهور، ص؟؟؟

[7] طوسی، محمد بن حسن، الغیبه، ص ۴۳۵، ح ۴۲۵: «"ثُمَّ يُنَادِي إِبْلِيسُ فِي آخِرِ النَّهَارِ مِنَ الْأَرْضِ أَلَا إِنَّ الْحَقَّ فِي عُثْمَانَ‏ وَ شِيعَتِهِ"»

[8] ر.ک. مهدی‌پور، علی اکبر، در آستانه ظهور، ص؟؟؟

[9] ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۶۵۱، مجلسی محمد باقر، بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۰۵: «"فَمَنْ يُخَالِفُ الْقَائِمَ وَ قَدْ نُودِيَ بِاسْمِهِ قَالَ لَا يَدَعُهُمْ إِبْلِيسُ حَتَّى يُنَادِيَ فِي آخِرِ اللَّيْلِ وَ يُشَكِّكَ النَّاسَ"»

[10] ر.ک. رمضانیان، علی رضا، شرایط و علائم حتمی ظهور، ص ۴۳ ـ ۴۵

[11] محمد بن ابراهیم نعمانی، الغیبه، ص ۲۶۵، ح ۲۹: «"عَنْ زُرَارَةَ بْنِ أَعْيَنَ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ(ع) عَجِبْتُ أَصْلَحَكَ اللَّهُ وَ إِنِّي لَأَعْجَبُ مِنَ الْقَائِمِ كَيْفَ يُقَاتَلُ مَعَ مَا يَرَوْنَ مِنَ الْعَجَائِبِ مِنْ خَسْفِ الْبَيْدَاءِ بِالْجَيْشِ وَ مِنَ النِّدَاءِ الَّذِي يَكُونُ مِنَ السَّمَاءِ فَقَالَ إِنَّ الشَّيْطَانَ لَا يَدَعُهُمْ حَتَّى يُنَادِيَ كَمَا نَادَى بِرَسُولِ اللَّهِ ص يَوْمَ الْعَقَبَة"»

[12] ر.ک. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۳، ص ۱۲۴؛ رمضانیان، علی رضا، شرایط و علائم حتمی ظهور، ص ۴۳ ـ ۴۵

[13] ر.ک. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۳، ص ۱۲۴

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
 {{مهدویت/بالا}}
 {{مهدویت}}
-آنچه که از [[نشانه‌های حتمی ظهور]] است [[ندای آسمانی]] است که توسط [[جبرئیل]] به معرفی [[حضرت مهدی]]{{ع}} پرداخته و [[مردم]] را به [[اطاعت]] او می‌خواند. در برابر آن، ندایی از [[زمین]] توسط [[شیطان]] بلند می‌شود که در دل‌های [[مردم]] ایجاد تردید می‌کند و آنان را از [[یاری]] [[حضرت]] باز می‌دارد. بنابراین ندای اول از [[نشانه‌های حتمی]] است اما ندای دوم که از [[شیطان]] است از [[نشانه‌های حتمی]] نمی‌باشد.
+در کنار [[روایات]] مربوط به [[ندای آسمانی]] که از [[نشانه‌های حتمی ظهور]] بوده و توسط [[جبرئیل]] برای معرفی [[حضرت مهدی]]{{ع}} سرداده می‌‌شود، سخن از ندایی است که هم زمان توسط [[شیطان]] و از سمت [[زمین]] بلند می‌‌شود برای ایجاد تردید در دل‌های [[مردم]]، تا آنان را از [[یاری]] [[حضرت]] بازدارد. این ندا از [[نشانه‌های ظهور]] نیست و [[سربلندی]] و [[نجات]] در هنگام وقوع [[ندای آسمانی]] و [[ندای شیطانی]] به چگونگی حرکت [[اعتقادی]] و [[زندگی]] [[آدمی]] بستگی دارد.
 ==مقدمه==