نجبا

مقدمه

یاران حضرت مهدی(ع) از سرزمین مصر هنگام ظهور.
حضرت علی(ع) فرمود: "نجبا از مصر بیرون می‏‌آیند ... که راهبان شب و شیران روز هستند؛ دل‏‌هایشان چون فولاد سخت است. میان رکن و مقام با او بیعت می‏‌کنند"^[۱].
امام باقر(ع) نیز فرمود: "سیصد و چند نفر، به شمار اهل بدر بین رکن و مقام با قائم بیعت می‌‏کنند. بین آنان نجبا، از اهل مصر ... وجود دارند .... "^[۲]^[۳].

طبق روایتی که از حضرت علی و امام باقر (ع) نقل شده، اینان از یاران حضرت مهدی (ع) از سرزمین مصر هستند^[۴]. و در روایتی از امام صادق (ع) رسیده است که نجبا از سرزمین کوفه هستند^[۵]. باتوجه به‌معنای نجبا که جمع "نجیب" و به‌معنای افراد پاک‌سرشت و خوش‌نفس و جوانمرد است، به ویژگی دیگری از یاران حضرت مهدی (ع) پی می‌بریم. تعداد نجبا را هفتاد نفر آورده‌اند و گفته‌اند گاهی می‌شود که بیشتر از این باشند^[۶]. امام صادق (ع) فرمود: "آنان که در امر دین به بحث و جدال نشستند، تباه گشتند و آن‌ها که به حقایق دین تسلیم شدند، اهل نجات خواهند بود، همانا تسلیم‌شدگان نجبا باشند^[۷]^[۸].

جمع نجیب است به معنای نیکو سرشت و جوانمرد و بزرگوار. لقب گروهی از یاوران حضرت مهدی(ع) است^[۹]^[۱۰].

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ " فَيَخْرُجُ‏ النُّجَبَاءُ مِنْ‏ مِصْر... رُهْبَانٌ بِاللَّيْلِ لُيُوثٌ بِالنَّهَارِ كَأَنَّ قُلُوبَهُمْ زُبَرُ الْحَدِيدِ فَيُبَايِعُونَهُ بَيْنَ الرُّكْنِ وَ الْمَقَامِ ‏‏‏"، شیخ مفید، الاختصاص، ص ۲۰۸
↑ " يُبَايِعُ‏ الْقَائِمَ‏ بَيْنَ‏ الرُّكْنِ‏ وَ الْمَقَامِ‏ ثَلَاثُمِائَةٍ وَ نَيِّفٌ‏ عِدَّةَ أَهْلِ‏ بَدْرٍ فِيهِمُ‏ النُّجَبَاءُ مِنْ‏ أَهْلِ‏ مِصْر ‏‏‏"، شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۷۶، ح ۵۰۲
↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص ۴۴۱.
↑ بحار الانوار، ج ۶۲، ص ۳۳۴.
↑ بحار الانوار، ج ۶۲، ص ۳۳۴.
↑ نجم الثاقب، باب نهم.
↑ بحار الانوار، ج ۲، ص ۱۳۲.
↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۷۲۹.
↑ ر.ک: ابدال.
↑ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۵۸۳.