آستانه قیامت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '*[' به '* [') |
جز (جایگزینی متن - '* [' به '* [') |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
*ب. حجتهایی از طرف [[پروردگار]] [[واسطه فیض]] باشند. از آنجا که شمار [[امامان]]، به تصریح [[پیامبر]]{{صل}} بیش از دوازده نفر نخواهند بود، پس کسانی که بر [[مردم]] [[حکومت]] خواهند کرد، همانا [[امامان]]{{عم}} هستند. | *ب. حجتهایی از طرف [[پروردگار]] [[واسطه فیض]] باشند. از آنجا که شمار [[امامان]]، به تصریح [[پیامبر]]{{صل}} بیش از دوازده نفر نخواهند بود، پس کسانی که بر [[مردم]] [[حکومت]] خواهند کرد، همانا [[امامان]]{{عم}} هستند. | ||
۲. [[جهان]] پس از [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} همواره با [[حکومت]] دوازده [[امام مهدی|مهدی]] اداره خواهد شد: [[شیخ طوسی]] با ذکر [[سند]] از [[امام علی]]{{ع}} [[نقل]] کرده که در شبی که [[پیامبر اکرم]]{{صل}} [[رحلت]] کرد، مطالبی را به ایشان [[املا]] نموده که در آن پس از اشاره به [[امامان]] دوازدهگانه، آنگاه که به [[آخرین پیشوا]] رسید، چنین فرمود: "پس آنگاه که حضرتش [[امام حسن عسکری]]{{ع}} را هنگام [[وفات]] فرا رسید، پس آن امر [[امامت]] را به فرزندش [[محمد]] [[تسلیم]] میکند. ایشان دوازده [[امام]] هستند. بعد از او، [[دوازده مهدی]] خواهد بود<ref>{{عربی|"فَإِذَا حَضَرَتْهُ الْوَفَاةُ فَلْيُسَلِّمْهَا إِلَى ابْنِهِ مُحَمَّدٍ الْمُسْتَحْفَظِ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ{{ع}} فَذَلِكَ اثْنَا عَشَرَ إِمَاماً ثُمَّ يَكُونُ مِنْ بَعْدِهِ اثْنَا عَشَرَ مَهْدِيّا"}}؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۱۵۰</ref>. | ۲. [[جهان]] پس از [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} همواره با [[حکومت]] دوازده [[امام مهدی|مهدی]] اداره خواهد شد: [[شیخ طوسی]] با ذکر [[سند]] از [[امام علی]]{{ع}} [[نقل]] کرده که در شبی که [[پیامبر اکرم]]{{صل}} [[رحلت]] کرد، مطالبی را به ایشان [[املا]] نموده که در آن پس از اشاره به [[امامان]] دوازدهگانه، آنگاه که به [[آخرین پیشوا]] رسید، چنین فرمود: "پس آنگاه که حضرتش [[امام حسن عسکری]]{{ع}} را هنگام [[وفات]] فرا رسید، پس آن امر [[امامت]] را به فرزندش [[محمد]] [[تسلیم]] میکند. ایشان دوازده [[امام]] هستند. بعد از او، [[دوازده مهدی]] خواهد بود<ref>{{عربی|"فَإِذَا حَضَرَتْهُ الْوَفَاةُ فَلْيُسَلِّمْهَا إِلَى ابْنِهِ مُحَمَّدٍ الْمُسْتَحْفَظِ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ{{ع}} فَذَلِكَ اثْنَا عَشَرَ إِمَاماً ثُمَّ يَكُونُ مِنْ بَعْدِهِ اثْنَا عَشَرَ مَهْدِيّا"}}؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۱۵۰</ref>. | ||
* [[ابو بصیر]] گوید: به [[امام صادق]]{{ع}} عرض کردم از پدر شما شنیدم فرمود پس از [[قائم]] [[دوازده مهدی]] خواهد بود. [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: همانا فرمود: [[دوازده مهدی]] و نفرمود: دوازده [[امام]] و لکن ایشان گروهی از [[شیعیان]] ما هستند که [[مردم]] را به [[دوستی]] ما و [[شناخت حق]] ما [[دعوت]] میکنند<ref>{{عربی|"إِنَّمَا قَالَ اثْنَا عَشَرَ مَهْدِيّاً وَ لَمْ يَقُلْ اثْنَا عَشَرَ إِمَاماً وَ لَكِنَّهُمْ قَوْمٌ مِنْ شِيعَتِنَا يَدْعُونَ النَّاسَ إِلَى مُوَالاتِنَا وَ مَعْرِفَةِ حَقِّنَا"}}؛ [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ص ۳۵۸، ح ۵۶.</ref>. | * [[ابو بصیر]] گوید: به [[امام صادق]]{{ع}} عرض کردم از پدر شما شنیدم فرمود پس از [[قائم]] [[دوازده مهدی]] خواهد بود. [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: همانا فرمود: [[دوازده مهدی]] و نفرمود: دوازده [[امام]] و لکن ایشان گروهی از [[شیعیان]] ما هستند که [[مردم]] را به [[دوستی]] ما و [[شناخت حق]] ما [[دعوت]] میکنند<ref>{{عربی|"إِنَّمَا قَالَ اثْنَا عَشَرَ مَهْدِيّاً وَ لَمْ يَقُلْ اثْنَا عَشَرَ إِمَاماً وَ لَكِنَّهُمْ قَوْمٌ مِنْ شِيعَتِنَا يَدْعُونَ النَّاسَ إِلَى مُوَالاتِنَا وَ مَعْرِفَةِ حَقِّنَا"}}؛ [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۲، ص ۳۵۸، ح ۵۶.</ref>. | ||
*آن حضرت به [[ابو حمزه]] نیز فرمود: ای [[ابو حمزه]]! همانا پس از [[قائم]]، یازده [[مهدی]] از ما از [[فرزندان]] [[امام حسین|حسین]] خواهد بود<ref>{{عربی|"يَا أَبَا حَمْزَةَ إِنَ مِنَّا بَعْدَ الْقَائِمِ أَحَدَ عَشَرَ مَهْدِيّاً مِنْ وُلْدِ الْحُسَيْنِ{{ع}}"}}؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۷۸</ref> | *آن حضرت به [[ابو حمزه]] نیز فرمود: ای [[ابو حمزه]]! همانا پس از [[قائم]]، یازده [[مهدی]] از ما از [[فرزندان]] [[امام حسین|حسین]] خواهد بود<ref>{{عربی|"يَا أَبَا حَمْزَةَ إِنَ مِنَّا بَعْدَ الْقَائِمِ أَحَدَ عَشَرَ مَهْدِيّاً مِنْ وُلْدِ الْحُسَيْنِ{{ع}}"}}؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۷۸</ref> | ||
۳. در [[جهان]] پس از آن حضرت، تا برپایی [[قیامت]]، [[حکومت]] فقط در دست [[اولیای الهی]] خواهد بود. [[دلیل]] این دیدگاه، روایتی است که [[خداوند]] سبحانه و تعالی شب [[معراج]] به [[پیامبر خاتم|رسول گرامی اسلام]]{{صل}} فرمود: "... پس هرآینه او را به [[سپاهیان]] خویش [[یاری]] خواهم کرد و او را به [[فرشتگان]] خویش کمک خواهم نمود، تا آنکه دعوتم [[برتری]] یابد و آفریدگان بر یکتاپرستیام گرد آیند. آنگاه پادشاهی او را ادامه خواهم داد و تا [[قیامت]] اولیایم چنین خواهند کرد<ref> {{عربی|"فَلَأَنْصُرَنَّهُ بِجُنْدِي وَ لَأَمُدَّنَّهُ بِمَلَائِكَتِي حَتَّى تَعْلُوَ دَعْوَتِي وَ تَجْمَعَ الْخَلْقُ عَلَى تَوْحِيدِي ثُمَ لَأُدِيمَنَ مُلْكَهُ وَ لَأُدَاوِلَنَ الْأَيَّامَ بَيْنَ أَوْلِيَائِي إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ"}}؛ شیخ صدوق، علل الشرایع، ج ۱، ص ۷؛ همو، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۲۵۵، ح ۴</ref> | ۳. در [[جهان]] پس از آن حضرت، تا برپایی [[قیامت]]، [[حکومت]] فقط در دست [[اولیای الهی]] خواهد بود. [[دلیل]] این دیدگاه، روایتی است که [[خداوند]] سبحانه و تعالی شب [[معراج]] به [[پیامبر خاتم|رسول گرامی اسلام]]{{صل}} فرمود: "... پس هرآینه او را به [[سپاهیان]] خویش [[یاری]] خواهم کرد و او را به [[فرشتگان]] خویش کمک خواهم نمود، تا آنکه دعوتم [[برتری]] یابد و آفریدگان بر یکتاپرستیام گرد آیند. آنگاه پادشاهی او را ادامه خواهم داد و تا [[قیامت]] اولیایم چنین خواهند کرد<ref> {{عربی|"فَلَأَنْصُرَنَّهُ بِجُنْدِي وَ لَأَمُدَّنَّهُ بِمَلَائِكَتِي حَتَّى تَعْلُوَ دَعْوَتِي وَ تَجْمَعَ الْخَلْقُ عَلَى تَوْحِيدِي ثُمَ لَأُدِيمَنَ مُلْكَهُ وَ لَأُدَاوِلَنَ الْأَيَّامَ بَيْنَ أَوْلِيَائِي إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ"}}؛ شیخ صدوق، علل الشرایع، ج ۱، ص ۷؛ همو، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۲۵۵، ح ۴</ref> | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
*ناگفته نماند آنچه در [[آیات]] [[قرآن]] آمده است، مبنی بر اینکه در آستانه برپایی [[قیامت]] همه چیز نابود و منهدم می‌شود<ref> {{متن قرآن|وَلا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ لا إِلَهَ إِلاَّ هُوَ كُلُّ شَيْءٍ هَالِكٌ إِلاَّ وَجْهَهُ لَهُ الْحُكْمُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ}}و با خداوند، خدایی دیگر (به پرستش) مخوان، هیچ خدایی جز او نیست، هر چیزی نابود شدنی است جز ذات او؛ فرمان او راست و (همگان) به سوی او بازگردانده می‌شوید؛ سوره قصص، آیه: ۸۸.</ref>، مقصود زمان پیوسته به برپایی [[قیامت]] است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۲۵-۲۷.</ref>. | *ناگفته نماند آنچه در [[آیات]] [[قرآن]] آمده است، مبنی بر اینکه در آستانه برپایی [[قیامت]] همه چیز نابود و منهدم می‌شود<ref> {{متن قرآن|وَلا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ لا إِلَهَ إِلاَّ هُوَ كُلُّ شَيْءٍ هَالِكٌ إِلاَّ وَجْهَهُ لَهُ الْحُكْمُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ}}و با خداوند، خدایی دیگر (به پرستش) مخوان، هیچ خدایی جز او نیست، هر چیزی نابود شدنی است جز ذات او؛ فرمان او راست و (همگان) به سوی او بازگردانده می‌شوید؛ سوره قصص، آیه: ۸۸.</ref>، مقصود زمان پیوسته به برپایی [[قیامت]] است<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۲۵-۲۷.</ref>. | ||
==پرسش مستقیم== | ==پرسش مستقیم== | ||
* [[سرنوشت دنیا پس از امام مهدی چه خواهد شد؟ (پرسش)]] | * [[سرنوشت دنیا پس از امام مهدی چه خواهد شد؟ (پرسش)]] | ||
{{پرسمان وضعیت جهان پس از امام مهدی}} | {{پرسمان وضعیت جهان پس از امام مهدی}} | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
* [[پرونده:134491.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مهدویت''']] | * [[پرونده:134491.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مهدویت''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
نسخهٔ ۲۷ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۱۴
این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
آستانه قیامت به معنای حالات پیش از برپایی قیامت است[۱].
مقدمه
- درباره وضعیت جهان پس از حضرت مهدی(ع) و جانشین آن حضرت و رخدادهای آستانه رستاخیز بزرگ، دیدگاههای متفاوتی ارائه شده که برخی مخالف یکدیگر است. از آنجا که جهتگیری دیدگاهها بین شیعه و اهل سنت به طور کلّی با یکدیگر متفاوت است، به هردو دیدگاه اشاره میکنیم[۲]:
دیدگاه پیروان اهل بیت(ع)
- به طور عمده دیدگاههای شیعه، با بیانهای متفاوت، جهان پس از حضرت مهدی(ع) را بر خیر و صلاح معرفی کرده است و بر این باورند غیر از این نیز از حکمت و لطف الهی انتظار نیست؛ چرا که چگونه میتوان تصور کرد پس از انتظاری چندین صد ساله، یا چند هزار ساله پس از حکومتی کوتاه باز هم اوضاع به هرج و مرج منتهی شود. برخی از مهمترین دیدگاهها بدین قرار است:
۱. وضعیت جهان پس از حضرت؛ مهدی(ع) بر نیکبختی است و جانشینان آن حضرت از بین رجعتکنندگان خواهند بود.
- همانگونه که در محل خود اشاره شده، یکی از باورهای ژرف میان شیعیان، باور به زنده شدن دو گروه از مؤمنان خالص و کافران خالص است. یکی از مسائلی که آنجا مطرح شده، حکومت برخی از رجعت کنندگان مؤمن است. البته چگونگی این حکومت به روشنی بیان نشده است. کسانی که بر این دیدگاه‌اند، افزون بر دلیلهای فراوانی که از آیهها و روایتها ارائه میکنند بر این باورند روایاتی که میگوید هرگز زمین از حجت خالی نخواهد ماند، جهان پس از حضرت مهدی(ع) را ناگزیر به دو گونه تصویر خواهد کرد:
- الف. بیدرنگ، قیامت برپا شود.
- ب. حجتهایی از طرف پروردگار واسطه فیض باشند. از آنجا که شمار امامان، به تصریح پیامبر(ص) بیش از دوازده نفر نخواهند بود، پس کسانی که بر مردم حکومت خواهند کرد، همانا امامان(ع) هستند.
۲. جهان پس از حضرت مهدی(ع) همواره با حکومت دوازده مهدی اداره خواهد شد: شیخ طوسی با ذکر سند از امام علی(ع) نقل کرده که در شبی که پیامبر اکرم(ص) رحلت کرد، مطالبی را به ایشان املا نموده که در آن پس از اشاره به امامان دوازدهگانه، آنگاه که به آخرین پیشوا رسید، چنین فرمود: "پس آنگاه که حضرتش امام حسن عسکری(ع) را هنگام وفات فرا رسید، پس آن امر امامت را به فرزندش محمد تسلیم میکند. ایشان دوازده امام هستند. بعد از او، دوازده مهدی خواهد بود[۳].
- ابو بصیر گوید: به امام صادق(ع) عرض کردم از پدر شما شنیدم فرمود پس از قائم دوازده مهدی خواهد بود. امام صادق(ع) فرمود: همانا فرمود: دوازده مهدی و نفرمود: دوازده امام و لکن ایشان گروهی از شیعیان ما هستند که مردم را به دوستی ما و شناخت حق ما دعوت میکنند[۴].
- آن حضرت به ابو حمزه نیز فرمود: ای ابو حمزه! همانا پس از قائم، یازده مهدی از ما از فرزندان حسین خواهد بود[۵]
۳. در جهان پس از آن حضرت، تا برپایی قیامت، حکومت فقط در دست اولیای الهی خواهد بود. دلیل این دیدگاه، روایتی است که خداوند سبحانه و تعالی شب معراج به رسول گرامی اسلام(ص) فرمود: "... پس هرآینه او را به سپاهیان خویش یاری خواهم کرد و او را به فرشتگان خویش کمک خواهم نمود، تا آنکه دعوتم برتری یابد و آفریدگان بر یکتاپرستیام گرد آیند. آنگاه پادشاهی او را ادامه خواهم داد و تا قیامت اولیایم چنین خواهند کرد[۶] ۴. جهان پس از حضرت مهدی(ع) به دست یکی از اهل بیت پیامبر(ص) اداره خواهد شد. جابر بن یزید جعفی گوید: " از امام باقر(ع) شنیدم فرمود: و به خدا سوگند! هر آینه مردی از ما اهل بیت مدت ۳۰۹ سال حکومت خواهد کرد. جابر میگوید عرض کردم: این چه زمانی خواهد بود؟. آن حضرت فرمود: پس از رحلت قائم ..." [۷] ۵. روایاتی است که بدون اشاره به وضعیت جهان و جانشین حضرت مهدی(ع) آن را فقط در آگاهی خداوند سبحانه و تعالی دانسته است[۸]
- همانگونه که دیده شد، چهار دیدگاه اخیر، نه فقط مخالفتی با دیدگاه نخست ندارد، بلکه میتواند به نوعی در تأیید دیدگاه نخست باشد[۹].
دیدگاه اهل سنت
- بسیاری از اهل سنت بر این باورند که پس از وفات مهدی(ع) هیچ خیری در زندگی نخواهد بود[۱۰] و دنیا به صورت هرج و مرج تا قیامت ادامه خواهد داشت[۱۱].
- در کتاب "البرهان فی علامات مهدی آخر الزمان" بابی با عنوان "فی موت المهدی(ع) و ذکر احوال تقع بعده" سامان یافته است که در آن، چگونگی وفات آن حضرت و رخدادهایی که پس از او پدید خواهد آمد، بیان شده است و در روایاتی سخن از فتنهها و شرها پس از درگذشت آن حضرت به میان آورده است[۱۲].
- در "عقد الدرر" نیز روایتی از پیامبر اکرم(ص) به نقل از ابو سعید خدری آمده که پایان آن چنین است: "... حکومت [[امام مهدی|مهدی]] همچنان تا هفت یا هشت یا نه سال ادامه خواهد یافت سپس هیچ خیری در زندگی پس از او نیست"[۱۳].
- ناگفته نماند آنچه در آیات قرآن آمده است، مبنی بر اینکه در آستانه برپایی قیامت همه چیز نابود و منهدم می‌شود[۱۴]، مقصود زمان پیوسته به برپایی قیامت است[۱۵].
پرسش مستقیم
جستارهای وابسته
- آخر الزمان
- آدینه (جمعه)
- آستانه عسکریین
- آستانه قیامت
- آفتاب پشت ابر (خورشید پشت ابر)
- آینده پژوهی
- آیین جدید دین در عصر ظهور
- اَبدال
- ابوالادیان
- ابوصالح
- ابوالقاسم (امام مهدی)
- اثناعشریه
- احمد (امام مهدی)
- احمد بن اسحاق قمی
- احمد بن هلال کرخی
- احمدیه (قادیانیه)
- اخیار
- ادله رجعت
- اسماعیلیه
- أشراط الساعه
- اصحاب قائم (یاران امام مهدی)(ع)
- اصحاب کهف
- اقامت‌گاه امام مهدی در عصر ظهور (مسجد سهله)
- القاب امام مهدی (ع)
- امامت امام مهدی (ع)
- امامت و مهدویت
- امام حسن عسکری
- امام زمان (صاحب الزمان)
- امام شناسی (مرگ جاهلی)
- امام مهدی از ولادت تا ظهور
- امامیه
- امدادهای غیبی
- امکان رجعت (رجعت)
- امنیت (حکومت جهانی)
- انتظار فرج
- انتقام
- انجمن حجتیه
- انطاکیه
- اوتاد
- اهل سنت و امام مهدی موعود
- اهل سنّت و ولادت امام مهدی (ع)
- اهل کتاب در عصر ظهور
- ایام الله
- ایستادن هنگام شنیدن لقب قائم
- باب (علی محمد شیرازی)
- بابیه (باب)
- باران های پیاپی
- باقریه
- البرهان فی علامات امام مهدی آخر الزمان
- بعثت امام مهدی
- بلالی (محمد بن علی بن بلال)
- بلالیه
- بهائیت
- البیان فی اخبار صاحب الزمان
- بیت الحمد
- بیت المقدس
- بیدا (خسف به بیدا)
- بیعت امام مهدی
- بیعت نامه امام مهدی
- البیعه لله
- پایان تاریخ (آخرالزمان)
- پدر امام مهدی (امام حسن عسکری)
- پدر امام مهدی و اهل سنّت
- پرچم امام مهدی
- پرچم های سیاه
- پیراهن امام مهدی
- تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم
- تاریخ عصر غیبت
- تاریخ غیبت کبرا
- تشرف (ملاقات با امام مهدی
- تکذیب وقت گزاران وقت ظهور
- تَناثُرُ النُّجُوم
- توقیع
- جبرئیل
- جده
- جزیره خضرا
- جزیره خضرا در ترازوی نقد
- جعفر کذاب
- جمعه
- جنگ افزارهای امام مهدی (سلاح امام مهدی)
- حجت
- حجر الاسود
- حدیث غدیر
- حدیث لوح حضرت زهرا (لوح حضرت زهرا)
- حدیث معراج
- حِرْز امام مهدی
- حرمت نام بردن امام مهدی
- حسن شریعی
- حسین بن روح نوبختی
- حسین بن منصور حلاج
- حکومت جهانی
- حکومت صالحان
- حکومت مستضعفان
- حکیمه خاتون
- حیرت
- خاتم الاوصیاء
- خراسانی (خروج خراسانی)
- خردسال ترین پیشوای معصوم (امامت امام مهدی)
- خروج خراسانی
- خروج دابة الاَرض
- خروج دجال
- خروج سفیانی
- خروج سید حسنی
- خروج شعیب بن صالح
- خروج شیصبانی
- خروج عوف سلمی
- خروج امام مهدی (قیام امام مهدی)
- خروج یأجوج (یأجوج و مأجوج)
- خروج یمانی
- خسف به بیداء
- خسوف و کسوف غیرعادی
- خضر
- خلافت موعود
- خورشید پشت ابر
- خطبه قیام
- خورشید مغرب
- خیمه
- دابه الارض (خروج دابه الارض)
- دادگستر جهان
- دانشمندان عامه و امام مهدی موعود
- دجال (خروج دجال)
- در انتظار ققنوس
- در فجر ساحل
- دست بر سر گذاشتن
- دعای افتتاح
- دعای عهد
- دعای ندبه
- دعای سمات
- دوازده امامی (اثناعشریه)
- دولت کریمه (حکومت جهانی)
- دین در آخرالزمان (آخرالزمان)
- دین عصر ظهور
- ذی طوی
- رایات سود (پرچم های سیاه)
- رحلت امام مهدی (فرجام امام مهدی)
- رجعت
- رجعت کنندگان
- رکن و مقام
- رؤیت امام مهدی (ملاقات امام مهدی)
- زبور داود
- زمینه سازان ظهور
- زنان آخرالزمان (آخرالزمان)
- زنان و قیام امام مهدی (یاران امام مهدی)
- زندگی آخرالزمان (آخرالزمان)
- زیارت آل یس
- زیارت ناحیه مقدسه
- زیارت رجبیه
- زیدیه
- سازمان وکالت
- سامرا
- سرداب سامرا
- سلاح امام مهدی
- سفیانی (خروج سفیانی)
- سید حسنی (خروج سید حسنی)
- سیره حکومتی امام مهدی
- سیصد و سیزده
- شاهدان ولادت امام مهدی
- شرایط ظهور
- شرید
- شریعیه
- شعبان
- شعیب بن صالح (خروج شعیب)
- شلمغانیه
- شمائل امام مهدی
- شمشیر امام مهدی (سلاح امام مهدی)
- شهادت امام مهدی (فرجام امام مهدی)
- شیخیه
- شیطان (کشته شدن شیطان)
- شیصبانی (خروج شیصبانی)
- شیعه
- صاحب الامر
- صاحب الدار
- صاحب الزمان
- صاحب السیف
- صاحب الغیبه
- صاید بن صید (خروج دجال)
- صقیل (مادر امام مهدی)
- صیحه آسمانی (ندای آسمانی)
- طالقان
- طرید
- طلوع خورشید از مغرب
- طویل العمر
- طی الارض
- طیبه
- ظهور
- عاشورا
- عبرتایی (احمد بن هلال)
- عثمان بن سعید عمری
- عدد یاران امام مهدی (سیصد و سیزده)
- عدل و قسط (حکومت جهانی)
- العرف الوردی فی اخبار الامام مهدی
- عسکریه
- عصائب
- عصر زندگی
- عقد الدرر فی اخبار المنتظر
- علایم ظهور (نشانه های ظهور)
- علائم قیامت (اشراط الساعه)
- علی بن محمد سمری
- غار انطاکیه (انطاکیه)
- غایب (امام غایب)
- غریم
- غلام
- غیبت (پنهان شدن)
- الغیبه
- غیبت صغرا
- غیبت کبرا
- فترت
- فرید
- فرجام امام مهدی
- فرجام شناسی (آینده پژوهی)
- فضیلت انتظار فرج (انتظار فرج)
- فضیلت منتظران (منتظر)
- فلسفه رجعت (رجعت)
- فلسفه غیبت صغرا (غیبت صغرا)
- فلسفه غیبت (غیبت امام مهدی)
- فواید امام غایب
- فوتوریسم
- قائم
- قادیانیه
- قتل نفس زَکیّه
- قم
- قیامت صغرا (رجعت)
- قیام های پیش از ظهور
- کتاب الغیبه للحجه
- کشته شدن شیطان
- کمال الدین و تمام النعمه
- کوفه
- کنیه امام مهدی (ابوالقاسم)
- کوه رَضْوی
- کیسانیه
- لباس امام مهدی (پیراهن امام مهدی)
- لوح حضرت زهرا
- مادر امام مهدی
- متمهدی (مدعیان مهدویت)
- مثلث برمودا (جزیره خضرا)
- محدَّث
- محل بیعت امام مهدی (رکن و مقام)
- محل ظهور امام مهدی (مسجد الحرام)
- محل قتل نفس زکیه (رکن و مقام)
- محمد
- محمد بن عثمان بن سعید عمری
- محمد بن علی بن هلال
- محمد بن علی شلمغانی
- محمد بن نصیر نمیری
- محمدیه
- مدعیان بابیت
- مدعیان مهدویت
- مرجع تقلید
- مردان آخرالزمان (آخرالزمان)
- مرکز حکومت امام مهدی (مسجد کوفه)
- مرگ جاهلی
- مرگ سرخ
- مرگ سفید
- مستضعف
- مسجد جمکران
- مسجد الحرام
- مسجد سهله
- مسجد صاحب الزمان (مسجد جمکران)
- مسجد کوفه
- مصلای جمعه و جماعات در عصر ظهور (مسجد کوفه)
- مضطر
- معجم احادیث الامام المهدی
- معمرین
- مغیریه
- مقتدای مسیح
- مکیال المکارم فی فواید الدعاء للقائم
- ملاحم و فتن
- ملاقات با امام مهدی
- ملیکه (مادر امام مهدی)
- منتخب الاثر
- منتظِر
- منتَظَر
- منتقم
- منصور
- موتور
- موسویه
- موعود مسیحیت
- موعود یهود
- مهدی
- مهدی سودانی
- مهدی موعود
- مهدویت
- ممهدون (زمینه سازان ظهور)
- مهدویت پژوهی (آینده پژوهی)
- امام مهدی شخصی و امام مهدی نوعی
- مهدیه
- میراث دار پیامبران
- ناحیه مقدسه
- نام های حضرت محمد (احمد)
- ناووسیه
- نجبا
- ندای آسمانی
- نرگس (مادر امام مهدی)
- نزول عیسی
- نشانه های آخرالزمان (آخرالزمان
- نشانه های ظهور
- نفس زکیه
- نماز امام زمان
- نواب خاص
- نیابت خاص
- نیابت عام
- نیمه شعبان
- وقاتون (وقت ظهور)
- وقت ظهور
- وقت معلوم
- وکلای امام مهدی
- ولادت امام مهدی
- ولایت فقیه
- ولی فقیه
- همسر و فرزند امام مهدی
- هیبت امام مهدی
- یأجوج و مأجوج
- یاران امام مهدی
- یالثارات الحسین
منابع
پانویس
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۲۵-۲۷.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۲۵-۲۷.
- ↑ "فَإِذَا حَضَرَتْهُ الْوَفَاةُ فَلْيُسَلِّمْهَا إِلَى ابْنِهِ مُحَمَّدٍ الْمُسْتَحْفَظِ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ(ع) فَذَلِكَ اثْنَا عَشَرَ إِمَاماً ثُمَّ يَكُونُ مِنْ بَعْدِهِ اثْنَا عَشَرَ مَهْدِيّا"؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۱۵۰
- ↑ "إِنَّمَا قَالَ اثْنَا عَشَرَ مَهْدِيّاً وَ لَمْ يَقُلْ اثْنَا عَشَرَ إِمَاماً وَ لَكِنَّهُمْ قَوْمٌ مِنْ شِيعَتِنَا يَدْعُونَ النَّاسَ إِلَى مُوَالاتِنَا وَ مَعْرِفَةِ حَقِّنَا"؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص ۳۵۸، ح ۵۶.
- ↑ "يَا أَبَا حَمْزَةَ إِنَ مِنَّا بَعْدَ الْقَائِمِ أَحَدَ عَشَرَ مَهْدِيّاً مِنْ وُلْدِ الْحُسَيْنِ(ع)"؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۷۸
- ↑ "فَلَأَنْصُرَنَّهُ بِجُنْدِي وَ لَأَمُدَّنَّهُ بِمَلَائِكَتِي حَتَّى تَعْلُوَ دَعْوَتِي وَ تَجْمَعَ الْخَلْقُ عَلَى تَوْحِيدِي ثُمَ لَأُدِيمَنَ مُلْكَهُ وَ لَأُدَاوِلَنَ الْأَيَّامَ بَيْنَ أَوْلِيَائِي إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ"؛ شیخ صدوق، علل الشرایع، ج ۱، ص ۷؛ همو، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۲۵۵، ح ۴
- ↑ "وَ اللَّهِ لَيَمْلِكَنَ رَجُلٌ مِنَّا أَهْلَ الْبَيْتِ ثَلَاثَمِائَةِ سَنَةٍ وَ يَزْدَادُ تِسْعاً قَالَ فَقُلْتُ لَهُ مَتَى يَكُونُ ذَلِكَ قَالَ بَعْدَ مَوْتِ الْقَائِمِ (ع)"؛ نعمانی، الغیبة، ص ۳۳۱؛ عیاشی، تفسیر عیاشی، ج ۲، ص ۳۲۶
- ↑ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۳۳۸
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۲۵-۲۷.
- ↑ ر. ک: ابن منادی، الملاحم، ص ۱۸۴.
- ↑ ر. ک: نعیم بن حماد، الفتن، ص ۲۰۷، ۱۰۷۱؛ سنن ابی داود، ج ۴، کتاب المهدی، ح ۴۲۸۱
- ↑ متقی هندی، البرهان فی علامات مهدی آخر الزمان، ص ۹۵
- ↑ "سبع سنین أو ثمان سنین أو تسع سنین ثمّ لا خیر فی الحیاة بعده"؛ مقدسی شافعی، عقد الدرر فی اخبار المنتظر، ص ۲۲۰.
- ↑ ﴿وَلا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَهًا آخَرَ لا إِلَهَ إِلاَّ هُوَ كُلُّ شَيْءٍ هَالِكٌ إِلاَّ وَجْهَهُ لَهُ الْحُكْمُ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ﴾و با خداوند، خدایی دیگر (به پرستش) مخوان، هیچ خدایی جز او نیست، هر چیزی نابود شدنی است جز ذات او؛ فرمان او راست و (همگان) به سوی او بازگردانده می‌شوید؛ سوره قصص، آیه: ۸۸.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۲۵-۲۷.