دعای افتتاح: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۹ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۲۱:۳۳

متن این جستار آزمایشی است؛ امید می رود در آینده نه چندان دور آماده شود. برای اطلاع از جزئیات بیشتر به بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت مراجعه کنید.

مقدمه

از دعاهای مشهور شب‏‌های ماه رمضان، "دعای افتتاح" است. این دعا به وسیله ابو جعفر محمد بن عثمان بن سعید عمری، نایب خاص حضرت مهدی(ع)‏ صادر شده است؛ چنان‏که علامه مجلسی گفته است: "به سند معتبر از حضرت صاحب الامر(ع) نقل شده است که به شیعیان نوشتند: در هر شب ماه رمضان این دعا را بخوانید که دعای این ماه را ملائکه می‌‏شنوند و برای صاحبش استغفار می‏‌کنند ...." ^[۱]
نام این دعای شریف از جمله اوّل آن " اللَّهُمَ‏ إِنِّي‏ أَفْتَتِحُ‏ الثَّنَاءَ بِحَمْدِكَ‏ ‏‏‏"^[۲] گرفته شده است. مضامین بلند خداشناسی و ستایش و ثنای الهی و برشمردن صفات خداوند سبحانه و تعالی- به ویژه مهربانی کامل و بی‏‌نظیر هنگام عفو و گذشت، و شدّت کیفر و عقوبت‏ هنگام حساب‏رسی و نقمت - و بعضی از علل تأخیر استجابت دعا و بیان مهم‏ترین نعمت‌‏های الهی، سرآغاز این دعای شریف است. سپس درود و صلوات مخصوص بر پیامبر و آل او (ع) با ذکر نام و القاب ایشان، آن‏گاه دعا برای قیام حضرت قائم(ع) و اظهار اشتیاق برای برقراری دولت کریمه‌‏ای که اسلام و اهل اسلام در آن، عزت یابند و نفاق و منافقان، خوار و زبون گردند و ما از داعیان آن دولت باشیم که دیگران را به اطاعت الهی فراخوانیم و به راه خداوند سبحانه و تعالی راهبری کنیم. پایان دعا شکوه‏‌ای به درگاه خداوند سبحانه و تعالی است از فقدان پیامبر(ص) و غیبت امام(ع) و بسیاری دشمن، و کمی تعداد و فتنه‌‏های شدید، و پس از آن فتح و گشایش از او درخواست می‌‏شود^[۳].

دعای افتتاح در موعودنامه

دعایی است که حضرت مهدی (ع) آن را به "محمد بن عثمان" -دومین نائب خاص- تعلیم داده و او منتشر نموده است. علامه مجلسی در زاد المعاد می‌آورد: امام زمان (ع) آن را برای شیعیان نوشته است که هرشب ماه رمضان بخوانند. فرشتگان می‌شنوند و برای خواننده آن استغفار می‌کنند. در این دعای شریف به ویژگی‌های حکومت حضرت به‌عنوان دولت کریمه اشاراتی شده است^[۴]^[۵].

پرسش مستقیم

امام مهدی چه دعاهایی را تعلیم داده‌اند؟ (پرسش)

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ ر. ک: محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۲۴، ص ۱۶۶.
↑ شیخ طوسی، التهذیب، ج ۳، ص ۱۰۸؛ سید بن طاووس، الاقبال، ص ۵۸؛ کفعمی، البلد الامین، ص ۱۹۳؛ همو، المصباح، ص ۵۷۸.
↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۲۲۷ - ۲۲۸.
↑ سیره چهارده معصوم، محمدی اشتهاردی، پاورقی ص ۹۷۴.
↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۳۲۶.

[1] ر. ک: محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۲۴، ص ۱۶۶.

[2] شیخ طوسی، التهذیب، ج ۳، ص ۱۰۸؛ سید بن طاووس، الاقبال، ص ۵۸؛ کفعمی، البلد الامین، ص ۱۹۳؛ همو، المصباح، ص ۵۷۸.

[3] سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۲۲۷ - ۲۲۸.

[4] سیره چهارده معصوم، محمدی اشتهاردی، پاورقی ص ۹۷۴.

[5] تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۳۲۶.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

@@ خط ۴: / خط ۴: @@
 ==مقدمه==
 *از دعاهای مشهور شب‏‌های [[ماه رمضان]]، "[[دعای افتتاح]]" است. این [[دعا]] به وسیله [[ابو جعفر محمد بن عثمان بن سعید عمری]]، [[نایب خاص]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ صادر شده است؛ چنان‏که [[علامه مجلسی]] گفته است: "به [[سند]] معتبر از [[امام مهدی|حضرت صاحب الامر]]{{ع}} [[نقل]] شده است که به [[شیعیان]] نوشتند: در هر شب [[ماه رمضان]] این [[دعا]] را بخوانید که دعای این ماه را [[ملائکه]] می‌‏شنوند و برای صاحبش [[استغفار]] می‏‌کنند ...." <ref>ر. ک: محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۲۴، ص ۱۶۶.</ref>
-*نام این دعای شریف از جمله اوّل آن {{عربی|" اللَّهُمَ‏ إِنِّي‏ أَفْتَتِحُ‏ الثَّنَاءَ بِحَمْدِكَ‏ ‏‏‏"}}<ref>[[شیخ طوسی]]، التهذیب، ج ۳، ص ۱۰۸؛ سید بن طاووس، الاقبال، ص ۵۸؛ کفعمی، البلد الامین، ص ۱۹۳؛ همو، المصباح، ص ۵۷۸.</ref> گرفته شده است. مضامین بلند [[خداشناسی]] و [[ستایش]] و ثنای الهی و برشمردن صفات [[خداوند]] سبحانه و تعالی- به ویژه [[مهربانی]] کامل و بی‏‌نظیر هنگام عفو و گذشت، و شدّت [[کیفر]] و عقوبت‏ هنگام حساب‏رسی و نقمت - و بعضی از علل تأخیر [[استجابت دعا]] و بیان مهم‏ترین نعمت‌‏های الهی، سرآغاز این دعای شریف است. سپس [[درود]] و [[صلوات]] مخصوص بر [[پیامبر]] و آل او {{عم}} با ذکر نام و [[القاب]] ایشان، آن‏گاه [[دعا]] برای [[قیام]] [[امام مهدی|حضرت قائم]]{{ع}} و اظهار [[اشتیاق]] برای برقراری [[دولت]] کریمه‌‏ای که [[اسلام]] و اهل [[اسلام]] در آن، [[عزت]] یابند و [[نفاق]] و [[منافقان]]، خوار و زبون گردند و ما از داعیان آن [[دولت]] باشیم که دیگران را به [[اطاعت الهی]] فراخوانیم و به راه [[خداوند]] سبحانه و تعالی راهبری کنیم. پایان [[دعا]] شکوه‏‌ای به درگاه [[خداوند]] سبحانه و تعالی است از فقدان [[پیامبر]]{{صل}} و [[غیبت]] [[امام]]{{ع}} و بسیاری [[دشمن]]، و کمی تعداد و فتنه‌‏های شدید، و پس از آن [[فتح]] و [[گشایش]] از او درخواست می‌‏شود<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۲۲۷ - ۲۲۸.</ref>.
+*نام این دعای شریف از جمله اوّل آن {{عربی|" اللَّهُمَ‏ إِنِّي‏ أَفْتَتِحُ‏ الثَّنَاءَ بِحَمْدِكَ‏ ‏‏‏"}}<ref>[[شیخ طوسی]]، التهذیب، ج ۳، ص ۱۰۸؛ سید بن طاووس، الاقبال، ص ۵۸؛ کفعمی، البلد الامین، ص ۱۹۳؛ همو، المصباح، ص ۵۷۸.</ref> گرفته شده است. مضامین بلند [[خداشناسی]] و [[ستایش]] و [[ثنای الهی]] و برشمردن صفات [[خداوند]] سبحانه و تعالی- به ویژه [[مهربانی]] کامل و بی‏‌نظیر هنگام عفو و گذشت، و شدّت [[کیفر]] و عقوبت‏ هنگام حساب‏رسی و نقمت - و بعضی از علل تأخیر [[استجابت دعا]] و بیان مهم‏ترین نعمت‌‏های الهی، سرآغاز این دعای شریف است. سپس [[درود]] و [[صلوات]] مخصوص بر [[پیامبر]] و آل او {{عم}} با ذکر نام و [[القاب]] ایشان، آن‏گاه [[دعا]] برای [[قیام]] [[امام مهدی|حضرت قائم]]{{ع}} و اظهار [[اشتیاق]] برای برقراری [[دولت]] کریمه‌‏ای که [[اسلام]] و اهل [[اسلام]] در آن، [[عزت]] یابند و [[نفاق]] و [[منافقان]]، خوار و زبون گردند و ما از داعیان آن [[دولت]] باشیم که دیگران را به [[اطاعت الهی]] فراخوانیم و به راه [[خداوند]] سبحانه و تعالی راهبری کنیم. پایان [[دعا]] شکوه‏‌ای به درگاه [[خداوند]] سبحانه و تعالی است از فقدان [[پیامبر]]{{صل}} و [[غیبت]] [[امام]]{{ع}} و بسیاری [[دشمن]]، و کمی تعداد و فتنه‌‏های شدید، و پس از آن [[فتح]] و [[گشایش]] از او درخواست می‌‏شود<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۲۲۷ - ۲۲۸.</ref>.
 ==دعای افتتاح در موعودنامه==
 *دعایی است که [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} آن را به "[[محمد بن عثمان]]" -دومین [[نائب]] خاص- [[تعلیم]] داده و او منتشر نموده است. [[علامه مجلسی]] در زاد المعاد می‌آورد: [[امام زمان]] {{ع}} آن را برای [[شیعیان]] نوشته است که هرشب [[ماه رمضان]] بخوانند. [[فرشتگان]] می‌شنوند و برای خواننده آن [[استغفار]] می‌کنند. در این دعای شریف به ویژگی‌های [[حکومت]] حضرت به‌عنوان [[دولت کریمه]] اشاراتی شده است<ref>سیره چهارده معصوم، محمدی اشتهاردی، پاورقی ص ۹۷۴.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۲۶.</ref>.