ندای آسمانی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*ندا، بلند شدن صدا و ظاهر شدن آن است و گاهی فقط به صدا اطلاق میشود<ref>راغب، المفردات، ماده ندا</ref>. اینجا منظور از ندای | *ندا، بلند شدن صدا و ظاهر شدن آن است و گاهی فقط به صدا اطلاق میشود<ref>راغب، المفردات، ماده ندا</ref>. اینجا منظور از [[ندای آسمانی]]، صدایی است که [[در آستانه ظهور]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} همه [[مردم]]، آن را از [[آسمان]] میشنوند. روایاتی که درباره مورد این نشانهها از طریق [[شیعه]] و [[اهل سنت|سنی]] رسیده فراوان، بلکه [[متواتر]] است<ref>ر. ک: لطف اللّه صافی گلپایگانی، منتخب الاثر، ص ۴۵۹</ref>. [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: " نداکنندهای از [[آسمان]]، نام [[قائم]] را ندا میکند؛ پس هرکس در شرق و غرب است، آن را میشنود. از [[وحشت]] این صدا، خوابیدهها بیدار، ایستادگان نشسته و نشستگان بر دو پای خویش میایستند. [[رحمت خدا]] بر کسی که از این صدا عبرت گیرد و آن را [[اجابت]] کند! زیرا صدای نخست، صدای [[جبرئیل]] [[روح]] الامین است"<ref> امام باقر علیه السّلام{{عربی|" يُنَادِي مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ بِاسْمِ الْقَائِمِ {{ع}} فَيَسْمَعُ مَنْ بِالْمَشْرِقِ وَ مَنْ بِالْمَغْرِبِ لَا يَبْقَى رَاقِدٌ إِلَّا اسْتَيْقَظَ وَ لَا قَائِمٌ إِلَّا قَعَدَ وَ لَا قَاعِدٌ إِلَّا قَامَ عَلَى رِجْلَيْهِ فَزِعاً مِنْ ذَلِكَ الصَّوْت... هُوَ صَوْتُ جَبْرَئِيلَ الرُّوحِ الْأَمِينِ {{ع}}"}}، نعمانی، الغیبة، ص ۲۵۳، ح ۱۳</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص: ۴۴۱ - ۴۴۳.</ref>. | ||
*از مجموع روایات در این باره میتوان چند نکته را استفاده کرد<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص: ۴۴۱ - ۴۴۳.</ref>: | *از مجموع [[روایات]] در این باره میتوان چند نکته را استفاده کرد<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص: ۴۴۱ - ۴۴۳.</ref>: | ||
#ندای | #[[ندای آسمانی]]، از نشانههای حتمی [[ظهور]] شمرده شده است و [[شیخ طوسی]]، [[نعمانی]]، [[شیخ مفید]]، [[شیخ صدوق]]، و ... به حتمی بودن آن اشاره کردهاند<ref> ر. ک: شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۳۵، ح ۴۲۵؛ شیخ مفید، الارشاد، ج ۲، ص ۳۷۰</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص: ۴۴۱ - ۴۴۳.</ref>. | ||
#این صدا، از آسمان شنیده میشود؛ به گونهای که همه مردم کره زمین- در شرق و غرب- آن را میشنوند و به خود میآیند. از برخی روایات استفاده میشود هر جمعیتی آن صدا را به زبان خود خواهد شنید<ref> شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۶۵۰، ح ۸</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص: ۴۴۱ - ۴۴۳.</ref>. | #این صدا، از [[آسمان]] شنیده میشود؛ به گونهای که همه [[مردم]] کره زمین- در شرق و غرب- آن را میشنوند و به خود میآیند. از برخی [[روایات]] استفاده میشود هر جمعیتی آن صدا را به زبان خود خواهد شنید<ref> شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۶۵۰، ح ۸</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص: ۴۴۱ - ۴۴۳.</ref>. | ||
#محتوای این پیام | #محتوای این [[پیام آسمانی]]، [[دعوت]] به [[حق]] و [[حمایت]] از [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} و [[بیعت]] با آن حضرت است<ref>شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۶۵۲، ح ۱۴</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص: ۴۴۱ - ۴۴۳.</ref>. | ||
#همزمان با شنیده شدن این صدا از آسمان یا کمی پس از آن، روی زمین نیز صدایی شنیده میشود. ندا دهنده آن، شیطان است که مردم را به گمراهی فرا میخواند و میکوشد با ایجاد تردید در | #همزمان با شنیده شدن این صدا از [[آسمان]] یا کمی پس از آن، روی [[زمین]] نیز صدایی شنیده میشود. ندا دهنده آن، [[شیطان]] است که [[مردم]] را به [[گمراهی]] فرا میخواند و میکوشد با ایجاد [[تردید]] در [[مردم]]، آنان را از [[حمایت]] [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} و [[اجابت]] [[دعوت آسمانی]]، بازدارد<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص: ۴۴۱ - ۴۴۳.</ref>. | ||
# | #[[جبرئیل]]، [[مردم]] را به [[حق]] فرا میخواند و [[شیطان]] و نیروهای شیطانی و [[پیروان]] [[سفیانی]] به [[باطل]]<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص: ۴۴۱ - ۴۴۳.</ref>. | ||
*از ظاهر | *از ظاهر [[روایات]]، با توجه به ویژگیهایی که برای آن بیان شده است، فهمیده میشود که تحقّق آن، طبیعی نخواهد بود. [[خداوند]] سبحانه و تعالی، برای آنکه شروع این [[انقلاب جهانی]] را اعلان کند و به همگان برساند که انقلابی بزرگ در حال شکلگیری است و [[حق]] بودن [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} را بنمایاند و به [[یاران]] و [[دوستان]] و علاقهمندان به چنین رستاخیزی خبر بدهد، [[صیحه آسمانی]] را [[معجزه]] آسا به گوش همگان میرساند<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص: ۴۴۱ - ۴۴۳.</ref>. | ||
*این نشانه در روایات [[اهل سنت]] نیز مورد اشاره قرار گرفته است<ref>ر. ک: مقدسی شافعی، عقد الدرر، ص ۱۳۵، فرائد السمطین، ج ۲، ص ۳۱۶، ح ۵۶۶ و ۵۶۹؛ متقی هندی، کنز العمال، ح ۱۴، ص ۵۸۸، ح ۳۹۶۶۵</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص: ۴۴۱ - ۴۴۳.</ref>. | *این نشانه در [[روایات]] [[اهل سنت]] نیز مورد اشاره قرار گرفته است<ref>ر. ک: مقدسی شافعی، عقد الدرر، ص ۱۳۵، فرائد السمطین، ج ۲، ص ۳۱۶، ح ۵۶۶ و ۵۶۹؛ متقی هندی، کنز العمال، ح ۱۴، ص ۵۸۸، ح ۳۹۶۶۵</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص: ۴۴۱ - ۴۴۳.</ref>. | ||
==احادیث ندای آسمانی== | ==احادیث ندای آسمانی== | ||
*بنابر [[روایات]] [[شیعه]]، [[جبرئیل]] نخستین کسی است که با [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} [[بیعت]] و با صدایی بلند به گونهای که به گوش همه جهانیان برسد، این آیه را تلاوت میکند: {{متن قرآن|أَتَى أَمْرُ اللَّهِ فَلاَ تَسْتَعْجِلُوهُ}}<ref> فرمان خدا رسید؛ پس دیگر شتاب مکنید؛ سوره نحل، آیه ۱.</ref><ref>عیاشی، ج۲، ص۲۵۴.</ref> آیه {{متن قرآن|وَاسْتَمِعْ يَوْمَ يُنَادِ الْمُنَادِ مِن مَّكَانٍ قَرِيبٍ يَوْمَ يَسْمَعُونَ الصَّيْحَةَ بِالْحَقِّ ذَلِكَ يَوْمُ الْخُرُوجِ}}<ref> و آنان را (به کیفر کفرشان) پیشوایانی کردیم که (مردم را) به سوی آتش دوزخ فرا میخوانند و روز رستخیز یاری نخواهند شد و در این جهان، لعنتی بدرقه آنان کردیم و در روز رستخیز، آنان از زشت چهرگانند؛ سوره ق، آیه ۴۱ - ۴۲.</ref> نیز درباره این حادثه، [[تأویل]] شده است<ref>نورالثقلین، ج۵، ص۱۱۸ و ۱۱۹.</ref><ref>[http://maarefquran.com/Files/viewdmaarefBooks.php?bookId=1 دائرة المعارف قرآن کریم، ص ۱۱۴-۱۲۴.]</ref>. | *بنابر [[روایات]] [[شیعه]]، [[جبرئیل]] نخستین کسی است که با [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} [[بیعت]] و با صدایی بلند به گونهای که به گوش همه جهانیان برسد، این [[آیه]] را تلاوت میکند: {{متن قرآن|أَتَى أَمْرُ اللَّهِ فَلاَ تَسْتَعْجِلُوهُ}}<ref> فرمان خدا رسید؛ پس دیگر شتاب مکنید؛ سوره نحل، آیه ۱.</ref><ref>عیاشی، ج۲، ص۲۵۴.</ref> [[آیه]] {{متن قرآن|وَاسْتَمِعْ يَوْمَ يُنَادِ الْمُنَادِ مِن مَّكَانٍ قَرِيبٍ يَوْمَ يَسْمَعُونَ الصَّيْحَةَ بِالْحَقِّ ذَلِكَ يَوْمُ الْخُرُوجِ}}<ref> و آنان را (به کیفر کفرشان) پیشوایانی کردیم که (مردم را) به سوی آتش دوزخ فرا میخوانند و روز رستخیز یاری نخواهند شد و در این جهان، لعنتی بدرقه آنان کردیم و در روز رستخیز، آنان از زشت چهرگانند؛ سوره ق، آیه ۴۱ - ۴۲.</ref> نیز درباره این حادثه، [[تأویل]] شده است<ref>نورالثقلین، ج۵، ص۱۱۸ و ۱۱۹.</ref><ref>[http://maarefquran.com/Files/viewdmaarefBooks.php?bookId=1 دائرة المعارف قرآن کریم، ص ۱۱۴-۱۲۴.]</ref>. | ||
==ندای آسمانی در ۲۳ رمضان== | ==ندای آسمانی در ۲۳ رمضان== | ||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
==نشانه های پیش از اين ندا== | ==نشانه های پیش از اين ندا== | ||
==واکنش مردم درباره این ندا== | ==واکنش [[مردم]] درباره این ندا== | ||
==مفاد این ندا== | ==مفاد این ندا== | ||
==صیحه آسمانی در موعودنامه== | ==صیحه آسمانی در موعودنامه== | ||
*منظور از صیحه | *منظور از [[صیحه آسمانی]]، ظاهرا صدایی است که [[در آستانه ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} از [[آسمان]] شنیده میشود<ref>وافی، ج ۲، ص ۴۴۳.</ref> و همه [[مردم]] آن را میشنوند. در [[روایات]]، تعبیرهای "نداء" و "فزعة" و "صوت" نیز به کار رفته که ظاهر آنها نشان میدهد که هریک از آنها نشانه جداگانهای است که [[پیش از ظهور]] واقع میشود<ref>غیبة نعمانی، ص ۲۵۷.</ref>، لکن به نظر میرسد که اینها تعبیرهایی گوناگون از یک حادثه و یا دستکم، اَشکال گوناگون یک حادثه باشند. مراد از همه آنها، بلند شدن صدایی در [[آسمان]] است. ولی به اعتبار اینکه صدای عظیم، بیدارباشی است که همه را متوجه خود میکند و نیز موجب [[وحشت]] عمومی و ایجاد [[دلهره]] و اضطراب میگردد، به آن [[صیحه]]، فزعة، صوت و نداء که هریک بیانگر ویژگی از آن حادثهاند، اطلاق شده است. این احتمال هم وجود دارد که آنها سه حادثه جدای از هم باشند که در یک زمان رخ نمیدهند، بلکه ابتدا صدایی عظیم همه را متوجه خود میکند ([[صیحه]])، به دنبال آن صدایی هولناک، [[مردم]] را به [[وحشت]] میاندازد (فزعه) و آنگاه [[صدایی از آسمان]] شنیده میشود که [[مردم]] را به سوی [[مهدی]] {{ع}} فرا میخواند (نداء). | ||
*[[امام باقر]] {{ع}} میفرماید: "نداکنندهای از آسمان نام قائم را ندا میکند، پس هرکس در شرق و غرب است، آن را میشنود. از وحشت این صدا، خوابیدهها بیدار، ایستادگان نشسته و نشستگان بر دو پای خویش میایستند. رحمت خدا بر کسی که از این صدا عبرت بگیرد و ندای وی را اجابت کند؛ زیرا صدای نخست، صدای جبرئیل روح الامین است. آنگاه میفرماید: این صدا در شب جمعه ۲۳ ماه رمضان خواهد بود. در این هیچ شک نکنید و بشنوید و فرمان برید. در آخر روز، شیطان فریاد میزند که "فلانی مظلومانه کشته شد" تا مردم را بفریبد و به شک اندازد"<ref>همان، ص ۲۵۴.</ref>. | *[[امام باقر]] {{ع}} میفرماید: "نداکنندهای از [[آسمان]] نام [[قائم]] را ندا میکند، پس هرکس در شرق و غرب است، آن را میشنود. از [[وحشت]] این صدا، خوابیدهها بیدار، ایستادگان نشسته و نشستگان بر دو پای خویش میایستند. [[رحمت خدا]] بر کسی که از این صدا عبرت بگیرد و ندای وی را [[اجابت]] کند؛ زیرا صدای نخست، صدای [[جبرئیل]] [[روح]] الامین است. آنگاه میفرماید: این صدا در [[شب جمعه]] ۲۳ [[ماه رمضان]] خواهد بود. در این هیچ [[شک]] نکنید و بشنوید و [[فرمان]] برید. در آخر روز، [[شیطان]] فریاد میزند که "فلانی مظلومانه کشته شد" تا [[مردم]] را بفریبد و به [[شک]] اندازد"<ref>همان، ص ۲۵۴.</ref>. | ||
*البته [[روایات]] دیگری نیز به همین مضمون وجود دارد. از مجموع [[روایات]] میتوان استفاده کرد: | *البته [[روایات]] دیگری نیز به همین مضمون وجود دارد. از مجموع [[روایات]] میتوان استفاده کرد: | ||
#"صیحه" از نشانههای حتمی ظهور است، | #"[[صیحه]]" از [[نشانههای حتمی ظهور]] است، | ||
#این صدا از آسمان شنیده میشود، به گونهای که همه مردم زمین از شرق و غرب آن را میشنوند، | #این صدا از [[آسمان]] شنیده میشود، به گونهای که همه [[مردم]] [[زمین]] از شرق و غرب آن را میشنوند، | ||
#محتوای این پیام | #محتوای این [[پیام آسمانی]]، [[دعوت]] به [[حق]] و [[حمایت]] و [[بیعت]] با [[مهدی]] {{ع}} است، | ||
#همزمان با آن یا کمی پس از آن، در روی زمین نیز صدایی شنیده میشود. ندا دهنده شیطان است که مردم را به گمراهی فرا میخواند، | #همزمان با آن یا کمی پس از آن، در روی [[زمین]] نیز صدایی شنیده میشود. ندا دهنده [[شیطان]] است که [[مردم]] را به [[گمراهی]] فرا میخواند، | ||
#[[جبرئیل]]، مردم را به حق فرا میخواند<ref>برترینهای فرهنگ مهدویت در مطبوعات، ص ۲۳۰.</ref>. | #[[جبرئیل]]، [[مردم]] را به [[حق]] فرا میخواند<ref>برترینهای فرهنگ مهدویت در مطبوعات، ص ۲۳۰.</ref>. | ||
*مطلب دیگر اینکه در برخی | *مطلب دیگر اینکه در برخی [[روایات]]، سخن از "نداء" در کنار [[کعبه]] به میان آمده است. [[امام صادق]] {{ع}} میفرماید: "گویا میبینیم که [[حضرت قائم]] {{ع}} در روز شنبه، [[عاشورا]]، هنگام ظهر، بین [[رکن و مقام]]، در کنار [[کعبه]] [[ایستاده]] است و در پیش او، [[جبرئیل]] صدا میزند: [[بیعت]] برای خداست..."<ref>غیبة طوسی، ص ۴۵۳؛ منتخب الاثر، ص ۴۶۴.</ref>. | ||
*گویا این ندا غیر از ندای آسمانی و صیحه است که بهعنوان نشانه ظهور بیان شده، زیرا این ندا در زمین و پس از ظهور است و ندا در آسمان و در آغاز روز صورت میگیرد. ولی احتمال هم دارد که همان صدای | *گویا این ندا غیر از [[ندای آسمانی]] و [[صیحه]] است که بهعنوان نشانه [[ظهور]] بیان شده، زیرا این ندا در [[زمین]] و [[پس از ظهور]] است و ندا در [[آسمان]] و در آغاز روز صورت میگیرد. ولی احتمال هم دارد که همان [[صدای آسمانی]]، توسط سخنگوی [[حق]]، [[جبرئیل]]، از کنار [[کعبه]] بلند شود و در تمام [[جهان]] شنیده شود<ref>برترینهای فرهنگ مهدویت در مطبوعات، ص ۲۳۳.</ref>. از [[امام صادق]] {{ع}} درباره [[ندای آسمانی]] پرسیدند، فرمود: "هرجامعه و مردمی به زبان و [[فرهنگ]] خود، آن [[ندای آسمانی]] را میشنود"<ref>غیبة طوسی، ص ۲۶۶؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۸۸.</ref><ref>[[مجتبی تونهای|تونهای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۴۶۴.</ref>. | ||
==پرسشهای وابسته== | ==پرسشهای وابسته== | ||
خط ۹۷: | خط ۹۷: | ||
[[رده:امام مهدی]] | [[رده:امام مهدی]] | ||
[[رده:مدخل موعودنامه]] | [[رده:مدخل موعودنامه]] | ||
[[رده:اتمام لینک داخلی]] |
نسخهٔ ۱۰ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۰۷:۵۶
- این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "ندای آسمانی" از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
- در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل ندای آسمانی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
- ندا، بلند شدن صدا و ظاهر شدن آن است و گاهی فقط به صدا اطلاق میشود[۱]. اینجا منظور از ندای آسمانی، صدایی است که در آستانه ظهور حضرت مهدی(ع) همه مردم، آن را از آسمان میشنوند. روایاتی که درباره مورد این نشانهها از طریق شیعه و سنی رسیده فراوان، بلکه متواتر است[۲]. امام باقر(ع) فرمود: " نداکنندهای از آسمان، نام قائم را ندا میکند؛ پس هرکس در شرق و غرب است، آن را میشنود. از وحشت این صدا، خوابیدهها بیدار، ایستادگان نشسته و نشستگان بر دو پای خویش میایستند. رحمت خدا بر کسی که از این صدا عبرت گیرد و آن را اجابت کند! زیرا صدای نخست، صدای جبرئیل روح الامین است"[۳][۴].
- از مجموع روایات در این باره میتوان چند نکته را استفاده کرد[۵]:
- ندای آسمانی، از نشانههای حتمی ظهور شمرده شده است و شیخ طوسی، نعمانی، شیخ مفید، شیخ صدوق، و ... به حتمی بودن آن اشاره کردهاند[۶][۷].
- این صدا، از آسمان شنیده میشود؛ به گونهای که همه مردم کره زمین- در شرق و غرب- آن را میشنوند و به خود میآیند. از برخی روایات استفاده میشود هر جمعیتی آن صدا را به زبان خود خواهد شنید[۸][۹].
- محتوای این پیام آسمانی، دعوت به حق و حمایت از حضرت مهدی(ع) و بیعت با آن حضرت است[۱۰][۱۱].
- همزمان با شنیده شدن این صدا از آسمان یا کمی پس از آن، روی زمین نیز صدایی شنیده میشود. ندا دهنده آن، شیطان است که مردم را به گمراهی فرا میخواند و میکوشد با ایجاد تردید در مردم، آنان را از حمایت مهدی(ع) و اجابت دعوت آسمانی، بازدارد[۱۲].
- جبرئیل، مردم را به حق فرا میخواند و شیطان و نیروهای شیطانی و پیروان سفیانی به باطل[۱۳].
- از ظاهر روایات، با توجه به ویژگیهایی که برای آن بیان شده است، فهمیده میشود که تحقّق آن، طبیعی نخواهد بود. خداوند سبحانه و تعالی، برای آنکه شروع این انقلاب جهانی را اعلان کند و به همگان برساند که انقلابی بزرگ در حال شکلگیری است و حق بودن حضرت مهدی(ع) را بنمایاند و به یاران و دوستان و علاقهمندان به چنین رستاخیزی خبر بدهد، صیحه آسمانی را معجزه آسا به گوش همگان میرساند[۱۴].
- این نشانه در روایات اهل سنت نیز مورد اشاره قرار گرفته است[۱۵][۱۶].
احادیث ندای آسمانی
- بنابر روایات شیعه، جبرئیل نخستین کسی است که با امام زمان (ع) بیعت و با صدایی بلند به گونهای که به گوش همه جهانیان برسد، این آیه را تلاوت میکند: أَتَى أَمْرُ اللَّهِ فَلاَ تَسْتَعْجِلُوهُ[۱۷][۱۸] آیه وَاسْتَمِعْ يَوْمَ يُنَادِ الْمُنَادِ مِن مَّكَانٍ قَرِيبٍ يَوْمَ يَسْمَعُونَ الصَّيْحَةَ بِالْحَقِّ ذَلِكَ يَوْمُ الْخُرُوجِ[۱۹] نیز درباره این حادثه، تأویل شده است[۲۰][۲۱].
ندای آسمانی در ۲۳ رمضان
نشانه های پیش از اين ندا
واکنش مردم درباره این ندا
مفاد این ندا
صیحه آسمانی در موعودنامه
- منظور از صیحه آسمانی، ظاهرا صدایی است که در آستانه ظهور حضرت مهدی (ع) از آسمان شنیده میشود[۲۲] و همه مردم آن را میشنوند. در روایات، تعبیرهای "نداء" و "فزعة" و "صوت" نیز به کار رفته که ظاهر آنها نشان میدهد که هریک از آنها نشانه جداگانهای است که پیش از ظهور واقع میشود[۲۳]، لکن به نظر میرسد که اینها تعبیرهایی گوناگون از یک حادثه و یا دستکم، اَشکال گوناگون یک حادثه باشند. مراد از همه آنها، بلند شدن صدایی در آسمان است. ولی به اعتبار اینکه صدای عظیم، بیدارباشی است که همه را متوجه خود میکند و نیز موجب وحشت عمومی و ایجاد دلهره و اضطراب میگردد، به آن صیحه، فزعة، صوت و نداء که هریک بیانگر ویژگی از آن حادثهاند، اطلاق شده است. این احتمال هم وجود دارد که آنها سه حادثه جدای از هم باشند که در یک زمان رخ نمیدهند، بلکه ابتدا صدایی عظیم همه را متوجه خود میکند (صیحه)، به دنبال آن صدایی هولناک، مردم را به وحشت میاندازد (فزعه) و آنگاه صدایی از آسمان شنیده میشود که مردم را به سوی مهدی (ع) فرا میخواند (نداء).
- امام باقر (ع) میفرماید: "نداکنندهای از آسمان نام قائم را ندا میکند، پس هرکس در شرق و غرب است، آن را میشنود. از وحشت این صدا، خوابیدهها بیدار، ایستادگان نشسته و نشستگان بر دو پای خویش میایستند. رحمت خدا بر کسی که از این صدا عبرت بگیرد و ندای وی را اجابت کند؛ زیرا صدای نخست، صدای جبرئیل روح الامین است. آنگاه میفرماید: این صدا در شب جمعه ۲۳ ماه رمضان خواهد بود. در این هیچ شک نکنید و بشنوید و فرمان برید. در آخر روز، شیطان فریاد میزند که "فلانی مظلومانه کشته شد" تا مردم را بفریبد و به شک اندازد"[۲۴].
- البته روایات دیگری نیز به همین مضمون وجود دارد. از مجموع روایات میتوان استفاده کرد:
- "صیحه" از نشانههای حتمی ظهور است،
- این صدا از آسمان شنیده میشود، به گونهای که همه مردم زمین از شرق و غرب آن را میشنوند،
- محتوای این پیام آسمانی، دعوت به حق و حمایت و بیعت با مهدی (ع) است،
- همزمان با آن یا کمی پس از آن، در روی زمین نیز صدایی شنیده میشود. ندا دهنده شیطان است که مردم را به گمراهی فرا میخواند،
- جبرئیل، مردم را به حق فرا میخواند[۲۵].
- مطلب دیگر اینکه در برخی روایات، سخن از "نداء" در کنار کعبه به میان آمده است. امام صادق (ع) میفرماید: "گویا میبینیم که حضرت قائم (ع) در روز شنبه، عاشورا، هنگام ظهر، بین رکن و مقام، در کنار کعبه ایستاده است و در پیش او، جبرئیل صدا میزند: بیعت برای خداست..."[۲۶].
- گویا این ندا غیر از ندای آسمانی و صیحه است که بهعنوان نشانه ظهور بیان شده، زیرا این ندا در زمین و پس از ظهور است و ندا در آسمان و در آغاز روز صورت میگیرد. ولی احتمال هم دارد که همان صدای آسمانی، توسط سخنگوی حق، جبرئیل، از کنار کعبه بلند شود و در تمام جهان شنیده شود[۲۷]. از امام صادق (ع) درباره ندای آسمانی پرسیدند، فرمود: "هرجامعه و مردمی به زبان و فرهنگ خود، آن ندای آسمانی را میشنود"[۲۸][۲۹].
پرسشهای وابسته
- صیحه آسمانی که از نشانههای حتمی ظهور است چیست؟ (پرسش)
- مفهوم لغوی ندای آسمانی چیست؟ (پرسش)
- ندا دهنده ندای آسمانی کیست؟ (پرسش)
- چه زمانی ندای آسمانی تحقق پیدا میکند؟ (پرسش)
- محتوای ندای آسمانی چیست؟ (پرسش)
- مخاطبان ندای آسمانی چه کسانی میباشند؟ (پرسش)
- مکان وقوع ندای آسمانی کدام منطقه است؟ (پرسش)
- ویژگیهای ندای آسمانی چیست؟ (پرسش)
- وظایف مؤمنان در هنگام شنیدن صیحه آسمانی چیست؟ (پرسش)
مدخلهای وابسته
جستارهای وابسته
- آخر الزمان
- آدینه (جمعه)
- آستانه عسکریین
- آستانه قیامت
- آفتاب پشت ابر (خورشید پشت ابر)
- آینده پژوهی
- آیین جدید دین در عصر ظهور
- اَبدال
- ابوالادیان
- ابوصالح
- ابوالقاسم (امام مهدی)
- اثناعشریه
- احمد (امام مهدی)
- احمد بن اسحاق قمی
- احمد بن هلال کرخی
- احمدیه (قادیانیه)
- اخیار
- ادله رجعت
- اسماعیلیه
- أشراط الساعه
- اصحاب قائم (یاران امام مهدی)(ع)
- اصحاب کهف
- اقامتگاه امام مهدی در عصر ظهور (مسجد سهله)
- القاب امام مهدی (ع)
- امامت امام مهدی (ع)
- امامت و مهدویت
- امام حسن عسکری
- امام زمان (صاحب الزمان)
- امام شناسی (مرگ جاهلی)
- امام مهدی از ولادت تا ظهور
- امامیه
- امدادهای غیبی
- امکان رجعت (رجعت)
- امنیت (حکومت جهانی)
- انتظار فرج
- انتقام
- انجمن حجتیه
- انطاکیه
- اوتاد
- اهل سنت و امام مهدی موعود
- اهل سنّت و ولادت امام مهدی (ع)
- اهل کتاب در عصر ظهور
- ایام الله
- ایستادن هنگام شنیدن لقب قائم
- باب (علی محمد شیرازی)
- بابیه (باب)
- باران های پیاپی
- باقریه
- البرهان فی علامات امام مهدی آخر الزمان
- بعثت امام مهدی
- بلالی (محمد بن علی بن بلال)
- بلالیه
- بهائیت
- البیان فی اخبار صاحب الزمان
- بیت الحمد
- بیت المقدس
- بیدا (خسف به بیدا)
- بیعت امام مهدی
- بیعت نامه امام مهدی
- البیعه لله
- پایان تاریخ (آخرالزمان)
- پدر امام مهدی (امام حسن عسکری)
- پدر امام مهدی و اهل سنّت
- پرچم امام مهدی
- پرچم های سیاه
- پیراهن امام مهدی
- تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم
- تاریخ عصر غیبت
- تاریخ غیبت کبرا
- تشرف (ملاقات با امام مهدی
- تکذیب وقت گزاران وقت ظهور
- تَناثُرُ النُّجُوم
- توقیع
- جبرئیل
- جده
- جزیره خضرا
- جزیره خضرا در ترازوی نقد
- جعفر کذاب
- جمعه
- جنگ افزارهای امام مهدی (سلاح امام مهدی)
- حجت
- حجر الاسود
- حدیث غدیر
- حدیث لوح حضرت زهرا (لوح حضرت زهرا)
- حدیث معراج
- حِرْز امام مهدی
- حرمت نام بردن امام مهدی
- حسن شریعی
- حسین بن روح نوبختی
- حسین بن منصور حلاج
- حکومت جهانی
- حکومت صالحان
- حکومت مستضعفان
- حکیمه خاتون
- حیرت
- خاتم الاوصیاء
- خراسانی (خروج خراسانی)
- خردسال ترین پیشوای معصوم (امامت امام مهدی)
- خروج خراسانی
- خروج دابة الاَرض
- خروج دجال
- خروج سفیانی
- خروج سید حسنی
- خروج شعیب بن صالح
- خروج شیصبانی
- خروج عوف سلمی
- خروج امام مهدی (قیام امام مهدی)
- خروج یأجوج (یأجوج و مأجوج)
- خروج یمانی
- خسف به بیداء
- خسوف و کسوف غیرعادی
- خضر
- خلافت موعود
- خورشید پشت ابر
- خطبه قیام
- خورشید مغرب
- خیمه
- دابه الارض (خروج دابه الارض)
- دادگستر جهان
- دانشمندان عامه و امام مهدی موعود
- دجال (خروج دجال)
- در انتظار ققنوس
- در فجر ساحل
- دست بر سر گذاشتن
- دعای افتتاح
- دعای عهد
- دعای ندبه
- دعای سمات
- دوازده امامی (اثناعشریه)
- دولت کریمه (حکومت جهانی)
- دین در آخرالزمان (آخرالزمان)
- دین عصر ظهور
- ذی طوی
- رایات سود (پرچم های سیاه)
- رحلت امام مهدی (فرجام امام مهدی)
- رجعت
- رجعت کنندگان
- رکن و مقام
- رؤیت امام مهدی (ملاقات امام مهدی)
- زبور داود
- زمینه سازان ظهور
- زنان آخرالزمان (آخرالزمان)
- زنان و قیام امام مهدی (یاران امام مهدی)
- زندگی آخرالزمان (آخرالزمان)
- زیارت آل یس
- زیارت ناحیه مقدسه
- زیارت رجبیه
- زیدیه
- سازمان وکالت
- سامرا
- سرداب سامرا
- سلاح امام مهدی
- سفیانی (خروج سفیانی)
- سید حسنی (خروج سید حسنی)
- سیره حکومتی امام مهدی
- سیصد و سیزده
- شاهدان ولادت امام مهدی
- شرایط ظهور
- شرید
- شریعیه
- شعبان
- شعیب بن صالح (خروج شعیب)
- شلمغانیه
- شمائل امام مهدی
- شمشیر امام مهدی (سلاح امام مهدی)
- شهادت امام مهدی (فرجام امام مهدی)
- شیخیه
- شیطان (کشته شدن شیطان)
- شیصبانی (خروج شیصبانی)
- شیعه
- صاحب الامر
- صاحب الدار
- صاحب الزمان
- صاحب السیف
- صاحب الغیبه
- صاید بن صید (خروج دجال)
- صقیل (مادر امام مهدی)
- صیحه آسمانی (ندای آسمانی)
- طالقان
- طرید
- طلوع خورشید از مغرب
- طویل العمر
- طی الارض
- طیبه
- ظهور
- عاشورا
- عبرتایی (احمد بن هلال)
- عثمان بن سعید عمری
- عدد یاران امام مهدی (سیصد و سیزده)
- عدل و قسط (حکومت جهانی)
- العرف الوردی فی اخبار الامام مهدی
- عسکریه
- عصائب
- عصر زندگی
- عقد الدرر فی اخبار المنتظر
- علایم ظهور (نشانه های ظهور)
- علائم قیامت (اشراط الساعه)
- علی بن محمد سمری
- غار انطاکیه (انطاکیه)
- غایب (امام غایب)
- غریم
- غلام
- غیبت (پنهان شدن)
- الغیبه
- غیبت صغرا
- غیبت کبرا
- فترت
- فرید
- فرجام امام مهدی
- فرجام شناسی (آینده پژوهی)
- فضیلت انتظار فرج (انتظار فرج)
- فضیلت منتظران (منتظر)
- فلسفه رجعت (رجعت)
- فلسفه غیبت صغرا (غیبت صغرا)
- فلسفه غیبت (غیبت امام مهدی)
- فواید امام غایب
- فوتوریسم
- قائم
- قادیانیه
- قتل نفس زَکیّه
- قم
- قیامت صغرا (رجعت)
- قیام های پیش از ظهور
- کتاب الغیبه للحجه
- کشته شدن شیطان
- کمال الدین و تمام النعمه
- کوفه
- کنیه امام مهدی (ابوالقاسم)
- کوه رَضْوی
- کیسانیه
- لباس امام مهدی (پیراهن امام مهدی)
- لوح حضرت زهرا
- مادر امام مهدی
- متمهدی (مدعیان مهدویت)
- مثلث برمودا (جزیره خضرا)
- محدَّث
- محل بیعت امام مهدی (رکن و مقام)
- محل ظهور امام مهدی (مسجد الحرام)
- محل قتل نفس زکیه (رکن و مقام)
- محمد
- محمد بن عثمان بن سعید عمری
- محمد بن علی بن هلال
- محمد بن علی شلمغانی
- محمد بن نصیر نمیری
- محمدیه
- مدعیان بابیت
- مدعیان مهدویت
- مرجع تقلید
- مردان آخرالزمان (آخرالزمان)
- مرکز حکومت امام مهدی (مسجد کوفه)
- مرگ جاهلی
- مرگ سرخ
- مرگ سفید
- مستضعف
- مسجد جمکران
- مسجد الحرام
- مسجد سهله
- مسجد صاحب الزمان (مسجد جمکران)
- مسجد کوفه
- مصلای جمعه و جماعات در عصر ظهور (مسجد کوفه)
- مضطر
- معجم احادیث الامام المهدی
- معمرین
- مغیریه
- مقتدای مسیح
- مکیال المکارم فی فواید الدعاء للقائم
- ملاحم و فتن
- ملاقات با امام مهدی
- ملیکه (مادر امام مهدی)
- منتخب الاثر
- منتظِر
- منتَظَر
- منتقم
- منصور
- موتور
- موسویه
- موعود مسیحیت
- موعود یهود
- مهدی
- مهدی سودانی
- مهدی موعود
- مهدویت
- ممهدون (زمینه سازان ظهور)
- مهدویت پژوهی (آینده پژوهی)
- امام مهدی شخصی و امام مهدی نوعی
- مهدیه
- میراث دار پیامبران
- ناحیه مقدسه
- نام های حضرت محمد (احمد)
- ناووسیه
- نجبا
- ندای آسمانی
- نرگس (مادر امام مهدی)
- نزول عیسی
- نشانه های آخرالزمان (آخرالزمان
- نشانه های ظهور
- نفس زکیه
- نماز امام زمان
- نواب خاص
- نیابت خاص
- نیابت عام
- نیمه شعبان
- وقاتون (وقت ظهور)
- وقت ظهور
- وقت معلوم
- وکلای امام مهدی
- ولادت امام مهدی
- ولایت فقیه
- ولی فقیه
- همسر و فرزند امام مهدی
- هیبت امام مهدی
- یأجوج و مأجوج
- یاران امام مهدی
- یالثارات الحسین
منابع
پانویس
- ↑ راغب، المفردات، ماده ندا
- ↑ ر. ک: لطف اللّه صافی گلپایگانی، منتخب الاثر، ص ۴۵۹
- ↑ امام باقر علیه السّلام" يُنَادِي مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ بِاسْمِ الْقَائِمِ (ع) فَيَسْمَعُ مَنْ بِالْمَشْرِقِ وَ مَنْ بِالْمَغْرِبِ لَا يَبْقَى رَاقِدٌ إِلَّا اسْتَيْقَظَ وَ لَا قَائِمٌ إِلَّا قَعَدَ وَ لَا قَاعِدٌ إِلَّا قَامَ عَلَى رِجْلَيْهِ فَزِعاً مِنْ ذَلِكَ الصَّوْت... هُوَ صَوْتُ جَبْرَئِيلَ الرُّوحِ الْأَمِينِ (ع)"، نعمانی، الغیبة، ص ۲۵۳، ح ۱۳
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص: ۴۴۱ - ۴۴۳.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص: ۴۴۱ - ۴۴۳.
- ↑ ر. ک: شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۴۳۵، ح ۴۲۵؛ شیخ مفید، الارشاد، ج ۲، ص ۳۷۰
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص: ۴۴۱ - ۴۴۳.
- ↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۶۵۰، ح ۸
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص: ۴۴۱ - ۴۴۳.
- ↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۶۵۲، ح ۱۴
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص: ۴۴۱ - ۴۴۳.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص: ۴۴۱ - ۴۴۳.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص: ۴۴۱ - ۴۴۳.
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص: ۴۴۱ - ۴۴۳.
- ↑ ر. ک: مقدسی شافعی، عقد الدرر، ص ۱۳۵، فرائد السمطین، ج ۲، ص ۳۱۶، ح ۵۶۶ و ۵۶۹؛ متقی هندی، کنز العمال، ح ۱۴، ص ۵۸۸، ح ۳۹۶۶۵
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص: ۴۴۱ - ۴۴۳.
- ↑ فرمان خدا رسید؛ پس دیگر شتاب مکنید؛ سوره نحل، آیه ۱.
- ↑ عیاشی، ج۲، ص۲۵۴.
- ↑ و آنان را (به کیفر کفرشان) پیشوایانی کردیم که (مردم را) به سوی آتش دوزخ فرا میخوانند و روز رستخیز یاری نخواهند شد و در این جهان، لعنتی بدرقه آنان کردیم و در روز رستخیز، آنان از زشت چهرگانند؛ سوره ق، آیه ۴۱ - ۴۲.
- ↑ نورالثقلین، ج۵، ص۱۱۸ و ۱۱۹.
- ↑ دائرة المعارف قرآن کریم، ص ۱۱۴-۱۲۴.
- ↑ وافی، ج ۲، ص ۴۴۳.
- ↑ غیبة نعمانی، ص ۲۵۷.
- ↑ همان، ص ۲۵۴.
- ↑ برترینهای فرهنگ مهدویت در مطبوعات، ص ۲۳۰.
- ↑ غیبة طوسی، ص ۴۵۳؛ منتخب الاثر، ص ۴۶۴.
- ↑ برترینهای فرهنگ مهدویت در مطبوعات، ص ۲۳۳.
- ↑ غیبة طوسی، ص ۲۶۶؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۸۸.
- ↑ تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص:۴۶۴.
پیوند به بیرون