امام مهدی در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
(۱۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = امام مهدی
| عنوان مدخل  = امام مهدی
| مداخل مرتبط = [[امام مهدی در قرآن]] - [[امام مهدی در حدیث]] - [[امام مهدی در نهج البلاغه]] - [[امام مهدی در کلام اسلامی]] - [[امام مهدی در تاریخ اسلامی]] - [[امام مهدی در معارف و سیره نبوی]] - [[امام مهدی در معارف و سیره حسینی]] - [[امام مهدی در معارف و سیره رضوی]] - [[امام مهدی در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]] - [[امام مهدی از دیدگاه اهل سنت]]
| پرسش مرتبط  = مهدویت (پرسش)
}}
{{ جعبه اطلاعات امام معصوم
{{ جعبه اطلاعات امام معصوم
| عنوان = امام مهدی(عج)
| عنوان = امام مهدی(عج)
خط ۶: خط ۱۲:
| عنوان تصویر =  
| عنوان تصویر =  
| نقش = امام دوازدهم [[شیعه|شیعیان]]  
| نقش = امام دوازدهم [[شیعه|شیعیان]]  
| کنیه =  
| کنیه =  
| زادروز = [[۱۵ شعبان]]، سال ۲۵۵ ق یا ۲۵۶ ق
| زادروز = [[۱۵ شعبان]]، سال ۲۵۵ ق یا ۲۵۶ ق
| زادگاه = [[سامرا]]
| زادگاه = [[سامرا]]
خط ۱۲: خط ۱۸:
| شهادت =  
| شهادت =  
| مدفن =  
| مدفن =  
| محل زندگی =
| محل زندگی =  
| القاب = [[مهدی]] • [[بقیة الله]] • قائم • صاحب الزمان • خلف صالح • حجت • منتظَر
| القاب = [[مهدی]] • [[بقیة الله]] • قائم • صاحب الزمان • خلف صالح • حجت • منتظَر
| پدر = [[امام عسکری علیه السلام]]
| پدر = [[امام عسکری علیه السلام]]
خط ۲۰: خط ۲۶:
| طول عمر = در قید حیات هستند
| طول عمر = در قید حیات هستند
}}
}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[امام مهدی]]''' است. "'''[[امام مهدی]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[امام مهدی در قرآن]] - [[امام مهدی در حدیث]] - [[امام مهدی در نهج البلاغه]] - [[امام مهدی در کلام اسلامی]] - [[امام مهدی در تاریخ اسلامی]] - [[امام مهدی از دیدگاه اهل سنت]] - [[امام مهدی در معارف و سیره رضوی]] - [[امام مهدی در معارف و سیره حسینی]] - [[امام مهدی در معارف و سیره نبوی]]</div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[امام مهدی (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
==مقدمه==
از نظرگاه [[کلامی]] و [[نقلی]]، [[باور]] به اصل کلی "منجی موعود" [[مورد اتفاق]] همۀ [[ادیان الهی]]، بلکه همه الهّیون است. [[خداشناسی]]، رابطۀ تفکیک‌ناپذیری با [[اعتقاد]] به "منجی موعود" دارد.
[[عدل]] و [[حکمت]] [[آفریدگار]] که زیربنای [[جهان‌بینی الهی]] است، اقتضا می‌کند [[بشر]]، در [[راه تکامل]] خویش به نقطه‌ای برسد که بتواند با [[امدادهای الهی]] و [[رهبری]] [[انسان کامل]]، جامعۀ [[عدل و قسط]] و [[پاکی]] و [[فضیلت]] را برپا دارد و [[جهان]] را از ناپاکی و [[ستم]] [[پاک]] کند. این سرانجام [[نیکو]]، [[حکمت]] [[آفرینش انسان]] و [[راز]] پیدایش [[بشریت]] است، با همۀ آنچه برای او و در [[خدمت]] اوست از [[خاک]] تا افلاک.
این [[حقیقت]] در [[قرآن کریم]]، بارها مورد تأکید قرار گرفته است. [[خدای متعال]] می‌فرماید: {{متن قرآن|وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ}}<ref>«و در زبور  پس از تورات نگاشته‌ایم که بی‌گمان زمین را بندگان شایسته من به ارث خواهند برد» سوره انبیاء، آیه ۱۰۵.</ref>.


در [[منابع اسلامی]] علاوه بر این اصل کلی، جزئیات دیگری نیز به تفصیل در این‌باره تبیین شده است که در اینجا به‌طور اختصار، به برخی از آنها اشاره می‌شود:
== مقدمه ==
از نظرگاه [[کلامی]] و [[نقلی]]، [[باور]] به اصل کلی "منجی موعود" مورد اتفاق همۀ [[ادیان الهی]]، بلکه همه الهّیون است. [[خداشناسی]]، رابطۀ تفکیک‌ناپذیری با [[اعتقاد]] به "منجی موعود" دارد.


#در [[منابع شیعه]] و [[سنی]]، بر این [[حقیقت]]، تأکید فراوان شده است که [[جانشینان]] [[رسول خدا]] و [[حاکمان]] [[جامعۀ اسلامی]] پس از او [[دوازده تن]] می‌باشند. در [[صحیح بخاری]] آمده است که [[رسول‌خدا]]{{صل}} فرمود: "در [[آینده]] دوازده [[فرمانروا]] خواهند آمد"<ref>{{متن حدیث|يَكُونَ اثْنَا عَشَرَ أَمِيراً}}؛ صحیح بخاری، کتاب الاحکام، ج۵، ح۱۶۵.</ref>. [[راوی]] می‌گوید، سپس کلمه‌ای فرمود که متوجه نشدم. از پدرم پرسیدم چه فرمود: "همۀ آنان از قریشند"<ref>{{متن حدیث|فَقَالَ: كُلُّهُمْ مِنْ قُرَيْشٍ}}.</ref>. همین مضمون در کُتب دیگر [[اهل سنت]]، نظیر: [[صحیح مسلم]] و [[صحیح ترمذی]] و [[سنن ابی داوود]] و [[مسند احمد]] آمده است. در کتاب‌های معتبر [[شیعه]] نظیر: [[اصول کافی]]، [[روایات]] فراوانی با همین مضمون آمده است. از جمله، [[کلینی]] با [[سند]] معتبر از [[امام باقر]]{{ع}} [[روایت]] می‌کند که فرمود: "[[خداوند]] [[رسول]] خود، [[محمد مصطفی]]{{صل}}، را برای [[انس]] و [[جن]] فرستاد و پس از او [[دوازده جانشین]] قرار داد"<ref>{{متن حدیث|إِنَّ اللَّهَ أَرْسَلَ مُحَمَّداً{{صل}} إِلَى الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ وَ جَعَلَ مِنْ بَعْدِهِ اثْنَيْ عَشَرَ وَصِيّاً...}}؛ اصول کافی، ج۱، ص۵۳۲.</ref>. و نیز در همین کتاب از [[امام باقر]]{{ع}} [[روایت]] شده است که فرمود: "ما [[دوازده امام]] هستیم از جمله [[حسن]] و [[حسین]]، سپس [[امامان]] از [[فرزندان]] [[حسین]]{{ع}}"<ref>{{متن حدیث|نَحْنُ اثْنَا عَشَرَ إِمَاماً مِنْهُمْ حَسَنٌ وَ حُسَيْنٌ ثُمَّ الْأَئِمَّةُ مِنْ وُلْدِ الْحُسَيْنِ{{ع}}}}؛ اصول کافی، ج۱، ص۵۳۳.</ref>.
[[عدل]] و [[حکمت]] [[آفریدگار]] که زیربنای [[جهان‌بینی الهی]] است، اقتضا می‌کند [[بشر]]، در راه تکامل خویش به نقطه‌ای برسد که بتواند با [[امدادهای الهی]] و [[رهبری]] [[انسان کامل]]، جامعۀ [[عدل و قسط]] و [[پاکی]] و [[فضیلت]] را برپا دارد و [[جهان]] را از ناپاکی و [[ستم]] [[پاک]] کند. این سرانجام [[نیکو]]، [[حکمت]] [[آفرینش انسان]] و راز پیدایش [[بشریت]] است، با همۀ آنچه برای او و در خدمت اوست از خاک تا افلاک.
#در [[منابع شیعه]] و [[سنی]] آمده است که [[امامان]] بعد از [[رسول خدا]] از [[آل]] محمدند و نخستین آنها [[علی]]{{ع}} است. [[متقی هندی]] در کنز العمال و [[ابونعیم اصفهانی]] در حلية الأولیاء و تعدادی از بزرگان علمای [[اهل سنت]] چنین [[روایت]] کرده‌اند: "[[ابن عباس]] گفت، [[رسول خدا]] فرمود: آن‌کس که [[دوست]] دارد [[زندگی]] و مرگش همانند من باشد و در [[بهشت]] عدن [[خدا]] جای بگیرد، بعد از من از [[علی]]{{ع}} [[پیروی]] کند و با [[پیروان]] [[علی]]{{ع}} باشد و از [[امامان]] پس ازمن که از [[اهل بیت]] و [[عترت]] من‌اند، [[پیروی]] کند"<ref>{{متن حدیث|عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}}: مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَحْيَا حَيَاتِي وَ يَمُوتَ مَمَاتِي وَ يَسْكُنَ جَنَّةَ عَدْنٍ الَّتِي غَرَسَهَا رَبِّي، فَلْيَتَوَلَّ عَلِيّاً بَعْدِي، وَ لْيُوَالِ وَلِيَّهُ، وَ لْيَقْتَدِ بِالْأَئِمَّةِ مِنْ بَعْدِهِ، فَإِنَّهُمْ عِتْرَتِي...}}؛ حلية الأولياء، ج۱، ص۸۶، ح۳۸۱۹؛ کنز العمال، ج۱۲، ص۴۸، ح۲۵۷۸.</ref>.
#[[حدیث ثقلین]] و [[حدیث سفینه]] و دیگر [[احادیث]] قطعی و مسلّمی که [[شیعه]] و [[سنی]] [[روایت]] کرده‌اند همگی بر این [[حقیقت]] تأکید دارند که بعد از [[رسول خدا]] باید در کنار [[قرآن]]، از [[اهل بیت پیامبر]]{{صل}}[[پیروی]] کرد.
#در [[منابع شیعه]] و [[سنی]] آمده است که [[مهدی]] از [[آل محمد]]{{صل}} است و اوست که [[جهان]] را پر از [[عدل]] ‌و داد خواهد کرد. در [[مسند احمد]] و مستدرکالصحیحین و برخی دیگر از منابع معتبر [[اهل سنت]] آمده است که [[رسول خدا]] فرمود: "[[قیامت]] برپا نمی‌شود تا اینکه [[زمین]] پر از [[ظلم و جور]] شود پس آنگاه از [[اهل بیت]] من کسی خروج و [[قیام]] می‌کند و [[زمین]] را پر از [[قسط و عدل]] می‌نماید همانگونه که پر از [[ظلم و جور]] شده بود"<ref>{{متن حدیث|لا تقوم الساعة حتی تملأ الارض جوراً و عدواناً، ثم يخرج من اهل بيتي من يملأها قسطاً و عدلاً كما ملئت ظلماً و جوراً}}؛ مستدرک الصحيحين، ج۴، ص۵۵۷؛ همچنین مسند احمد، ج۳، ص۳۶. </ref>. و در "سنن ابن‌ماجه" که از [[صحاح]] [[اهل سنت]] است، آمده است که [[رسول خدا]] فرمود: "اگر از [[عمر]] [[دنیا]] جز یک روز نمانده باشد [[خداوند]] آن روز را آنقدر طولانی خواهد کرد تا مردی از [[اهل بیت]] من [[ملک]] و [[حکومت]] را به دست گیرد"<ref>{{متن حدیث|لَوْ لَمْ يَبْقَ مِنَ الدُّنْيَا إِلاَّ يَوْمٌ لَطَوَّلَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ حَتَّى يَمْلِكَ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ بَيْتِي}}؛ سنن ابن‌ماجه، ابواب الجهاد، باب۲۴، ح۲۸۸۴.</ref>.
#در [[منابع شیعه]] و سنی آمده است که [[مهدی]] از [[اولاد فاطمه]]{{س}} است. در صحیح ابن ماجه و [[سنن ابی‌داوود]] و برخی دیگر از معتبرترین کتب [[روایی]] [[اهل سنت]] آمده است که: "از [[ام سلمه]] [[روایت]] شده است که گفت: شنیدم از [[رسول خدا]]{{صل}} که فرمود: [[مهدی]]{{ع}} از [[عترت]] من و از [[فرزندان فاطمه]]{{س}} است<ref>{{متن حدیث|عَنْ أُمِّ سَلَمَةَ قَالَتْ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ يَقُولُ: الْمَهْدِيُّ مِنْ وَلَدِ فَاطِمَةَ}}؛ سنن ابن‌ماجه، ابواب الفتن، باب خروج المهدی،ح۱۶۱؛ سنن ابی‌داوود، کتاب المهدی، ج۴، ص۷، ح۴۲۸۴؛ مستدرک الصحيحين، ج۴، ص۵۵۷.</ref>.
#در [[منابع شیعه]] و [[سنی]] آمده است که [[مهدی]] آل محمد، دوازدهمین [[پیشوا]] از [[پیشوایان]] [[اهل بیت]] است که نخستین آنها [[علی]]{{ع}} و آخرین آنها [[مهدی]]{{ع}} است. [[امام]] [[جوینی شافعی]]، از بزرگان علمای [[اهل سنت]]، در [[کتاب]] [[فرائد السمطین]] از [[عبدالله بن عباس]] [[روایت]] کرده است که [[رسول خدا]]{{صل}} فرمود: "من [[سید]] پیامبرانم و [[علی بن ابی‌طالب]]{{ع}} [[سید]] [[اوصیاء]] و [[اوصیاء]] بعد از من [[دوازده نفر]] می‌باشند که اول آنان [[علی بن ابی‌طالب]]{{ع}} و آخرین آنها [[مهدی]]{{ع}} می‌باشد"<ref>{{متن حدیث|أَنَا سَيِّدُ النَّبِيِّينَ وَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ سَيِّدُ الْوَصِيِّينَ وَ إِنَّ أَوْصِيَائِي بَعْدِي اثْنَا عَشَرَ أَوَّلُهُمْ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ وَ آخِرُهُمُ الْمَهْدِيُّ}}؛ معالم المدرستین به نقل از فرائد السمطين، مخطوط در کتابخانه دانشگاه تهران، ص۱۶۰به شماره ۱۱۶۴/۱۶۹۰- ۱۶۹۱.</ref>.


و نیز در همین منبع از [[ابن عباس]] [[روایت]] کرده است که [[رسول خدا]] فرمود: "[[خلفا]] و اوصیای من و [[حجت‌های خدا]] بر [[خلق]]، بعد از من، [[دوازده تن]] می‌باشند که نخستین آنها برادرم و آخرین آنها فرزندم است. سؤال شد [[برادر]] شما چه کسی است؟ فرمود: [[علی]] ابن [[ابی‌طالب]]. سؤال شد: [[فرزند]] شما چه کسی است؟ فرمود: [[مهدی]]. آنکه [[زمین]] را پر از [[عدل و داد]] می‌کند همان‌گونه که [[ظلم و جور]] آن را فراگرفته است. [[سوگند]] به کسی که مرا بهحق به [[پیامبری]] فرستاد، اگر از [[عمر]] [[دنیا]] جز یک روز باقی نماند، آن یک روز را [[خدا]] آنچنان طولانی خواهد کرد تا فرزندم [[مهدی]] [[قیام]] کند. در آن هنگام، [[روح خدا]]، [[عیسی بن مریم]]، فرود خواهد آمد و پشت سر او [[نماز]] خواهد گزارد و [[زمین]]، با [[نور]] [[خدا]] روشن خواهد شد و حکومتش [[شرق]] و [[غرب]] عالم را فراخواهد گرفت"<ref>{{متن حدیث|إن خلفائي و أوصيائي و حجج اللّه على الخلق بعدي اثنى عشر أولهم أخي، و آخرهم ولدي، قيل يا رسول اللّه! و من أخوك؟ قال: علي بن أبي طالب، قيل فمن ولدك؟ قال: المهدي الذي يملأها قسطا و عدلا كما ملئت ظلما و جورا. و الذي بعثني بالحق بشيرا و نذيرا لو لم يبق من الدنيا إلا يوم واحد، لطوّل الله ذلك اليوم حتى يخرج فيه ولدي المهدي، فينزل روح اللّه عيسى بن مريم فيصلي خلفه، و تشرق الأرض بنور ربها، و يبلغ سلطانه المشرق و المغرب}}؛ معالم المدرستین به نقل از فرائد السمطين، مخطوط در کتابخانه دانشگاه تهران، ص۱۶۰به شماره ۱۱۶۴/۱۶۹۰- ۱۶۹۱.</ref>.
این [[حقیقت]] در [[قرآن کریم]]، بارها مورد تأکید قرار گرفته است. [[خدای متعال]] می‌فرماید: {{متن قرآن|وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ}}<ref>«و در زبور پس از تورات نگاشته‌ایم که بی‌گمان زمین را بندگان شایسته من به ارث خواهند برد» سوره انبیاء، آیه ۱۰۵.</ref>.


بنا بر آنچه [[گذشت]] از نظرگاه [[روایات]] قطعی و غیر قابل تشکیک که [[مورد اتفاق]] [[شیعه]] و [[سنی]] است [[خلفا]] و [[جانشینان]] [[رسول خدا]] [[دوازده تن]] از [[اهل بیت]] [[رسول]] خدایند که نخستین آنها [[علی]]{{ع}} است و دوازدهمین آنها [[مهدی]]{{ع}} است و این همان چیزی است که [[شیعیان]] [[اثنی عشری]] به آن معتقدند<ref>[[محسن اراکی|اراکی، محسن]]، [[نگاهی به رسالت و امامت (کتاب)|نگاهی به رسالت و امامت]]، ص ۸۵-۹۳.</ref>.
در منابع اسلامی علاوه بر این اصل کلی، جزئیات دیگری نیز به تفصیل در این‌باره تبیین شده است که در اینجا به‌طور اختصار، به برخی از آنها اشاره می‌شود:
# در منابع شیعه و [[سنی]]، بر این [[حقیقت]]، تأکید فراوان شده است که [[جانشینان]] [[رسول خدا]] و [[حاکمان]] [[جامعۀ اسلامی]] پس از او دوازده تن می‌باشند. در [[صحیح بخاری]] آمده است که [[رسول‌خدا]] {{صل}} فرمود: "در [[آینده]] دوازده [[فرمانروا]] خواهند آمد"<ref>{{متن حدیث|يَكُونَ اثْنَا عَشَرَ أَمِيراً}}؛ صحیح بخاری، کتاب الاحکام، ج۵، ح۱۶۵.</ref>. راوی می‌گوید، سپس کلمه‌ای فرمود که متوجه نشدم. از پدرم پرسیدم چه فرمود: "همۀ آنان از قریشند"<ref>{{متن حدیث|فَقَالَ: كُلُّهُمْ مِنْ قُرَيْشٍ}}.</ref>. همین مضمون در کُتب دیگر [[اهل سنت]]، نظیر: [[صحیح مسلم]] و [[صحیح ترمذی]] و [[سنن ابی داوود]] و [[مسند احمد]] آمده است. در کتاب‌های معتبر [[شیعه]] نظیر: [[اصول کافی]]، [[روایات]] فراوانی با همین مضمون آمده است. از جمله، [[کلینی]] با سند معتبر از [[امام باقر]] {{ع}} [[روایت]] می‌کند که فرمود: "[[خداوند]] [[رسول]] خود، [[محمد مصطفی]] {{صل}}، را برای [[انس]] و [[جن]] فرستاد و پس از او [[دوازده جانشین]] قرار داد"<ref>{{متن حدیث|إِنَّ اللَّهَ أَرْسَلَ مُحَمَّداً {{صل}} إِلَى الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ وَ جَعَلَ مِنْ بَعْدِهِ اثْنَيْ عَشَرَ وَصِيّاً...}}؛ اصول کافی، ج۱، ص۵۳۲.</ref> و نیز در همین کتاب از [[امام باقر]] {{ع}} [[روایت]] شده است که فرمود: "ما [[دوازده امام]] هستیم از جمله [[حسن]] و [[حسین]]، سپس [[امامان]] از [[فرزندان]] [[حسین]] {{ع}}"<ref>{{متن حدیث|نَحْنُ اثْنَا عَشَرَ إِمَاماً مِنْهُمْ حَسَنٌ وَ حُسَيْنٌ ثُمَّ الْأَئِمَّةُ مِنْ وُلْدِ الْحُسَيْنِ {{ع}}}}؛ اصول کافی، ج۱، ص۵۳۳.</ref>.
# در منابع شیعه و [[سنی]] آمده است که [[امامان]] بعد از [[رسول خدا]] از [[آل]] محمدند و نخستین آنها [[علی]] {{ع}} است. [[متقی هندی]] در کنز العمال و [[ابونعیم اصفهانی]] در حلية الأولیاء و تعدادی از بزرگان علمای [[اهل سنت]] چنین [[روایت]] کرده‌اند: "[[ابن عباس]] گفت، [[رسول خدا]] فرمود: آن‌کس که [[دوست]] دارد [[زندگی]] و مرگش همانند من باشد و در [[بهشت]] عدن [[خدا]] جای بگیرد، بعد از من از [[علی]] {{ع}} [[پیروی]] کند و با [[پیروان]] [[علی]] {{ع}} باشد و از [[امامان]] پس ازمن که از [[اهل بیت]] و [[عترت]] من‌اند، [[پیروی]] کند"<ref>{{متن حدیث|عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ {{صل}}: مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَحْيَا حَيَاتِي وَ يَمُوتَ مَمَاتِي وَ يَسْكُنَ جَنَّةَ عَدْنٍ الَّتِي غَرَسَهَا رَبِّي، فَلْيَتَوَلَّ عَلِيّاً بَعْدِي، وَ لْيُوَالِ وَلِيَّهُ، وَ لْيَقْتَدِ بِالْأَئِمَّةِ مِنْ بَعْدِهِ، فَإِنَّهُمْ عِتْرَتِي...}}؛ حلية الأولياء، ج۱، ص۸۶، ح۳۸۱۹؛ کنز العمال، ج۱۲، ص۴۸، ح۲۵۷۸.</ref>.
# [[حدیث ثقلین]] و [[حدیث سفینه]] و دیگر [[احادیث]] قطعی و مسلّمی که [[شیعه]] و [[سنی]] [[روایت]] کرده‌اند همگی بر این [[حقیقت]] تأکید دارند که بعد از [[رسول خدا]] باید در کنار [[قرآن]]، از [[اهل بیت پیامبر]] {{صل}}[[پیروی]] کرد.
# در منابع شیعه و [[سنی]] آمده است که [[مهدی]] از [[آل محمد]] {{صل}} است و اوست که [[جهان]] را پر از [[عدل]] ‌و داد خواهد کرد. در [[مسند احمد]] و مستدرکالصحیحین و برخی دیگر از منابع معتبر [[اهل سنت]] آمده است که [[رسول خدا]] فرمود: "[[قیامت]] برپا نمی‌شود تا اینکه [[زمین]] پر از [[ظلم و جور]] شود پس آنگاه از [[اهل بیت]] من کسی خروج و [[قیام]] می‌کند و [[زمین]] را پر از [[قسط و عدل]] می‌نماید همانگونه که پر از [[ظلم و جور]] شده بود"<ref>{{متن حدیث|لا تقوم الساعة حتی تملأ الارض جوراً و عدواناً، ثم يخرج من اهل بيتي من يملأها قسطاً و عدلاً كما ملئت ظلماً و جوراً}}؛ مستدرک الصحيحين، ج۴، ص۵۵۷؛ همچنین مسند احمد، ج۳، ص۳۶. </ref> و در "سنن ابن‌ماجه" که از [[صحاح]] [[اهل سنت]] است، آمده است که [[رسول خدا]] فرمود: "اگر از [[عمر]] [[دنیا]] جز یک روز نمانده باشد [[خداوند]] آن روز را آنقدر طولانی خواهد کرد تا مردی از [[اهل بیت]] من [[ملک]] و [[حکومت]] را به دست گیرد"<ref>{{متن حدیث|لَوْ لَمْ يَبْقَ مِنَ الدُّنْيَا إِلاَّ يَوْمٌ لَطَوَّلَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ حَتَّى يَمْلِكَ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ بَيْتِي}}؛ سنن ابن‌ماجه، ابواب الجهاد، باب۲۴، ح۲۸۸۴.</ref>.
# در منابع شیعه و سنی آمده است که [[مهدی]] از [[اولاد فاطمه]] {{س}} است. در صحیح ابن ماجه و [[سنن ابی‌داوود]] و برخی دیگر از معتبرترین کتب [[روایی]] [[اهل سنت]] آمده است که: "از [[ام سلمه]] [[روایت]] شده است که گفت: شنیدم از [[رسول خدا]] {{صل}} که فرمود: [[مهدی]] {{ع}} از [[عترت]] من و از [[فرزندان فاطمه]] {{س}} است<ref>{{متن حدیث|عَنْ أُمِّ سَلَمَةَ قَالَتْ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ يَقُولُ: الْمَهْدِيُّ مِنْ وَلَدِ فَاطِمَةَ}}؛ سنن ابن‌ماجه، ابواب الفتن، باب خروج المهدی، ح۱۶۱؛ سنن ابی‌داوود، کتاب المهدی، ج۴، ص۷، ح۴۲۸۴؛ مستدرک الصحيحين، ج۴، ص۵۵۷.</ref>.
# در منابع شیعه و [[سنی]] آمده است که [[مهدی]] آل محمد، دوازدهمین [[پیشوا]] از [[پیشوایان]] [[اهل بیت]] است که نخستین آنها [[علی]] {{ع}} و آخرین آنها [[مهدی]] {{ع}} است. [[امام]] جوینی شافعی، از بزرگان علمای [[اهل سنت]]، در [[کتاب]] [[فرائد السمطین]] از [[عبدالله بن عباس]] [[روایت]] کرده است که [[رسول خدا]] {{صل}} فرمود: "من [[سید]] پیامبرانم و [[علی بن ابی‌طالب]] {{ع}} [[سید]] [[اوصیاء]] و [[اوصیاء]] بعد از من دوازده نفر هستند که اول آنان [[علی بن ابی‌طالب]] {{ع}} و آخرین آنها [[مهدی]] {{ع}} است"<ref>{{متن حدیث|أَنَا سَيِّدُ النَّبِيِّينَ وَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ سَيِّدُ الْوَصِيِّينَ وَ إِنَّ أَوْصِيَائِي بَعْدِي اثْنَا عَشَرَ أَوَّلُهُمْ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ وَ آخِرُهُمُ الْمَهْدِيُّ}}؛ معالم المدرستین به نقل از فرائد السمطين، مخطوط در کتابخانه دانشگاه تهران، ص۱۶۰به شماره ۱۱۶۴/۱۶۹۰- ۱۶۹۱.</ref>.


==زندگی‌نامه [[امام مهدی]]{{ع}}==
و نیز در همین منبع از [[ابن عباس]] [[روایت]] کرده است که [[رسول خدا]] فرمود: "[[خلفا]] و اوصیای من و [[حجت‌های خدا]] بر [[خلق]]، بعد از من، دوازده تن می‌باشند که نخستین آنها برادرم و آخرین آنها فرزندم است. سؤال شد [[برادر]] شما چه کسی است؟ فرمود: [[علی ابن ابی‌طالب]]. سؤال شد: [[فرزند]] شما چه کسی است؟ فرمود: [[مهدی]]. آنکه [[زمین]] را پر از [[عدل و داد]] می‌کند همان‌گونه که [[ظلم و جور]] آن را فراگرفته است. [[سوگند]] به کسی که مرا بهحق به [[پیامبری]] فرستاد، اگر از [[عمر]] [[دنیا]] جز یک روز باقی نماند، آن یک روز را [[خدا]] آنچنان طولانی خواهد کرد تا فرزندم [[مهدی]] [[قیام]] کند. در آن هنگام، روح خدا، [[عیسی بن مریم]]، فرود خواهد آمد و پشت سر او [[نماز]] خواهد گزارد و [[زمین]]، با [[نور]] [[خدا]] روشن خواهد شد و حکومتش شرق و [[غرب]] عالم را فراخواهد گرفت"<ref>{{متن حدیث|إن خلفائي و أوصيائي و حجج اللّه على الخلق بعدي اثنى عشر أولهم أخي، و آخرهم ولدي، قيل يا رسول اللّه! و من أخوك؟ قال: علي بن أبي طالب، قيل فمن ولدك؟ قال: المهدي الذي يملأها قسطا و عدلا كما ملئت ظلما و جورا. و الذي بعثني بالحق بشيرا و نذيرا لو لم يبق من الدنيا إلا يوم واحد، لطوّل الله ذلك اليوم حتى يخرج فيه ولدي المهدي، فينزل روح اللّه عيسى بن مريم فيصلي خلفه، و تشرق الأرض بنور ربها، و يبلغ سلطانه المشرق و المغرب}}؛ معالم المدرستین به نقل از فرائد السمطين، مخطوط در کتابخانه دانشگاه تهران، ص۱۶۰به شماره ۱۱۶۴/۱۶۹۰- ۱۶۹۱.</ref>.
[[امام مهدی]]{{ع}} [[آخرین امام]] از [[چهارده معصوم]] است. [[نام حضرت مهدی]]{{ع}} همنام جدش [[رسول الله]]{{صل}} است. این نام گذاری از قبل، توسط خود [[پیامبر اکرم]]{{صل}} اعلام شده بود؛ چنانکه فرمودند: «[[مهدی]] [[فرزند من]] است، نام او نام من و کنیۀ او کنیۀ من است»<ref>قندوزی، سلیمان بن ابراهیم، ینابیع المودة، ص۴۹۱؛ العمده، ص۴۳۳.</ref> و در برخی [[روایات]] از تصریح به نام [[حضرت]] منع شده است<ref>نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبه، ص۲۹۹.</ref>، به همین جهت [[علمای شیعه]] غالباً از تصریح به نام [[مبارک]] ایشان خودداری می‌‌ورزند. [[پدر]] ارجمندش [[امام عسکری]]{{ع}} و [[مادر]] [[حضرت]]، کنیزی است از تبار [[حواریون عیسی]]{{ع}}، موسوم به [[نرجس خاتون]] و در برخی نقل‌‌ها از وی با نام‌‌هایی چون: [[ریحانه]]، [[سوسن]] و [[صیقل]] نیز یاد شده است<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین، ص۴۳؛ طوسی، محمد بن حسن، الغیبه، ص۲۴۱.</ref> اما در [[روایت]] معروف جناب [[حکیمه]]، [[امام عسکری]]{{ع}} ایشان را با نام [[نرجس]] یاد نموده است<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین، ص۴۲۴.</ref>.<ref>ر.ک: [[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[امامت امام مهدی (مقاله)|امامت امام مهدی]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی]]، ص۴۶۶.</ref> از [[القاب]] مشهور آن [[حضرت]]: [[حجت]]، [[مهدی]]، [[خلف صالح]]، [[قائم]]، [[منتظَر]]، [[صاحب الزمان]] و [[بقیة الله]] و کنیۀ مبارکش [[ابوالقاسم]] است<ref>اعیان الشیعه، ج۲، ص۴۴.</ref> و در صبح گاه [[جمعه]]، پانزدهم [[شعبان]] [[سال]] ۲۵۵ یا ۲۵۶ قمری در [[سامرا]] دیده به [[جهان]] گشود و تا هنگام [[امامت]] همواره در خفا بود و پنج سالگی [[امامت]] [[مسلمانان]] را بر عهده گرفت و جز چند نفر کسی از ولادت ایشان خبر نداشت؛ زیرا به [[دلیل]] [[احادیث]] رسیده از [[پیامبر]]{{صل}} دربارۀ اینکه از صلب [[امام حسن عسکری]]{{ع}} فرزندی به [[دنیا]] خواهد آمد که برپا دارندۀ [[عدل و قسط]] و نابود کنندۀ بساط [[ظلم و جور]] [[ستمکاران]] خواهند بود، دستگاه [[خلافت عباسی]] بر آن شدند تا با [[هدف]] جلوگیری از چنین رخدادی، [[امام عسکری]]{{ع}} و بیت ایشان را مدت‌‌ها تحت [[مراقبت]] شدید قرار دهند تا در صورت [[آگاهی]] از [[تولد]] چنین فرزندی او را بکشند، بنابراین در چنین شرایطی [[امام عسکری]]{{ع}} [[با تدبیر]] خاصی ضمن [[حفظ جان]] فرزندش، وی را به تعدادی از [[خواص]] [[شیعیان]] و [[یاران]] خود نشان داد و معرفی کرد تا [[شیعیان]] در مورد [[امام دوازدهم]]، دچار تردید و [[انحراف]] نشوند. [[احمد بن اسحاق قمی]]، [[ابوهاشم]] بن [[جعفر]]، [[معاویه]] بن [[حکم]]، [[محمد بن ایوب بن نوح]]، [[محمد بن عثمان عمری]] و... از جمله کسانی‌‌اند که در زمان [[حیات]] [[امام عسکری]]{{ع}}، موفق به [[دیدار]] و گفت و گو با فرزندش [[مهدی]] شده‌‌اند. آنان گزارش کرده‌اند که: ما چهل تن از [[شیعیان]]، حضور [[امام حسن عسکری]]{{ع}} رسیدیم تا در مورد [[امام]] بعد از وی از [[حضرت]] سؤال کنیم. [[حضرت]] فرزندش [[مهدی]]{{ع}} را به ما نشان داد و فرمودند: «این، [[امام]] شما بعد از من و من بر شماست از او [[اطاعت]] کنید و از گرد او پراکنده نشوید که هلاک می‌‌گردید و [[دین]] تان را تباه می‌‌کنید، [[آگاه]] باشید از این به بعد او را نخواهید دید»<ref>{{متن حدیث|هَذَا إِمَامُکُمْ مِنْ بَعْدِی وَ خَلِیفَتِی عَلَیْکُمْ أَطِیعُوا وَ لَا تَتَفَرَّقُوا مِنْ بَعْدِی فَتَهْلِکُوا فِی أَدْیَانِکُمْ أَمَا إِنَّکُمْ لَا تَرَوْنَهُ بَعْدَ یَوْمِکُمْ هَذَا}}؛ ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین، ص۴۲۷؛ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۲، ص۲۶.</ref>. همچنین، [[حکیمه]] عمۀ [[امام عسکری]]{{ع}}[[ شاهد]] [[ولادت حضرت مهدی]]{{ع}} بوده و جریان ولادت [[حضرت]] را بازگو نموده است<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین، ص۴۲۷.</ref>. موضوع [[ولادت حضرت مهدی]]{{ع}} نه تنها در میان [[شیعیان]] یک امر مسلّم و قطعی است بلکه بیش از یکصد و سی نفر از علمای [[تاریخ]]، [[فقه]]، [[ حدیث]]، انساب و برخی از علمای [[اهل سنت]] در کتاب‌‌های خود نیز به [[ولادت حضرت مهدی]]{{ع}} در سال ۲۵۵ [[اذعان]] و یا تصریح کرده‌اند و بیش از ۶۵ نفر از آنان در خصوص [[زندگی حضرت مهدی]]{{ع}}، کتاب‌‌های مستقلی نگاشته‌اند<ref>ر.ک: العمیدی، سید ثامر هاشم، در انتظار ققنوس، ص۱۸۹ ـ ۱۹۹؛ [[محمد رضا حکیمی|حکیمی، محمد رضا]]، [[خورشید مغرب (کتاب)|خورشید مغرب]]، ص۷۵ـ۱۳۶.</ref>. ارادۀ حکیمانه [[الهی]] چنین بوده است که [[امام مهدی]]{{ع}} همانند [[حضرت موسی]]{{ع}} به طور [[معجزه‌آسا]]، دوران حملش نامحسوس و قضیۀ ولادتش از [[آگاهی]] و دید [[دشمنان]]، پنهان بماند<ref>ر.ک: [[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[امامت امام مهدی (مقاله)|امامت امام مهدی]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی]]، ص۴۶۶.</ref> تا [[مسلمانان]] از [[فیض]] وجود او [[محروم]] نگردند و [[حجت خدا]] همچنان برقرار مانَد. از این موضوع تعبیر به "[[غیبت]]" می‌شود<ref>ر.ک: دانشنامۀ نهج البلاغه، ج۲، ص ۶۶۶.</ref>.


[[غیبت امام مهدی]]{{ع}} در دو دورۀ [[غیبت صغری]] و [[غیبت کبری]] صورت گرفت:
بنابر آنچه [[گذشت]] از نظرگاه [[روایات]] قطعی و غیر قابل تشکیک که مورد اتفاق [[شیعه]] و [[سنی]] است [[خلفا]] و [[جانشینان]] [[رسول خدا]] دوازده تن از [[اهل بیت]] [[رسول]] خدایند که نخستین آنها [[علی]] {{ع}} است و دوازدهمین آنها [[مهدی]] {{ع}} است و این همان چیزی است که [[شیعیان]] [[اثنی عشری]] به آن معتقدند<ref>[[محسن اراکی|اراکی، محسن]]، [[نگاهی به رسالت و امامت (کتاب)|نگاهی به رسالت و امامت]]، ص ۸۵-۹۳.</ref>.


#[[غیبت صغری]] از سال ۲۶۰ آغاز شد و تا ۳۲۹ ه.ق ادامه داشت و [[امام]] در طول این مدت به‌ واسطۀ [[نواب اربعه]] با [[مردم]] در ارتباط بود و گاه به ‌واسطۀ آنان با برخی از [[مردم]] یا گروه‌‌ها‌‌یی از آنان [[دیدار]] می‌کرد. [[نواب خاص]] عبارت‌اند: [[عثمان بن سعید]]، [[محمد بن عثمان]]، [[حسین بن روح نوبختی]]، [[علی بن محمد]] سَمَری.  
== زندگی‌نامه [[امام مهدی]] {{ع}} ==
#[[غیبت کبری]]: از سال ۳۲۹ ه.ق آغاز گشت و هنوز پایان نیافته است و دوران [[سختی]] است و [[مردمان]] در معرض [[امتحان]] و [[آزمایش]] قرار دارند. او در این زمان [[نایب خاص]] ندارد و [[مردم]] می‌توانند [[مشکلات]] و مسائل [[دینی]] خود را از طریق [[فقیهان]] جامع الشرائط و در رأس آنان [[ولی فقیه]]، رفع نمایند<ref>ر.ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۱۲۹.</ref>، چنانکه خود [[حضرت]] راه را به [[مردم]] نشان داده و فرمودند: «در [[حوادث واقعه]] به [[علمای دین]] و [[راویان احادیث]] ما مراجعه کنید»<ref>{{متن حدیث|وَ أَمَّا الْحَوَادِثُ الْوَاقِعَةُ فَارْجِعُوا فِیهَا إِلَی رُوَاةِ حَدِیثِنَا}}؛ کمال الدین، ج۲، ص۴۸۴.</ref>.<ref>ر.ک: [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ص ۶۶۶.</ref>
[[امام مهدی]] {{ع}} [[آخرین امام]] از [[چهارده معصوم]] است. [[نام حضرت مهدی]] {{ع}} همنام جدش [[رسول الله]] {{صل}} است. این نام گذاری از قبل، توسط خود [[پیامبر اکرم]] {{صل}} اعلام شده بود؛ چنانکه فرمودند: «[[مهدی]] فرزند من است، نام او نام من و کنیۀ او کنیۀ من است»<ref>قندوزی، سلیمان بن ابراهیم، ینابیع المودة، ص۴۹۱؛ العمده، ص۴۳۳.</ref> و در برخی [[روایات]] از تصریح به نام حضرت منع شده است<ref>نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبه، ص۲۹۹.</ref>، به همین جهت علمای شیعه غالباً از تصریح به نام [[مبارک]] ایشان خودداری می‌‌ورزند. پدر ارجمندش [[امام عسکری]] {{ع}} و مادر حضرت، کنیزی است از تبار [[حواریون عیسی]] {{ع}}، موسوم به [[نرجس خاتون]] و در برخی نقل‌‌ها از وی با نام‌‌هایی چون: [[ریحانه]]، [[سوسن]] و [[صیقل]] نیز یاد شده است<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین، ص۴۳؛ طوسی، محمد بن حسن، الغیبه، ص۲۴۱.</ref> اما در [[روایت]] معروف جناب [[حکیمه]]، [[امام عسکری]] {{ع}} ایشان را با نام [[نرجس]] یاد نموده است<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین، ص۴۲۴.</ref><ref>ر.ک: [[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[امامت امام مهدی (مقاله)|امامت امام مهدی]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)| دانشنامه کلام اسلامی ج۱]]، ص۴۶۶.</ref> از [[القاب]] مشهور آن حضرت: [[حجت]]، [[مهدی]]، [[خلف صالح]]، [[قائم]]، [[منتظَر]]، [[صاحب الزمان]] و [[بقیة الله]] و کنیۀ مبارکش [[ابوالقاسم]] است<ref>اعیان الشیعه، ج۲، ص۴۴.</ref> و در صبح گاه [[جمعه]]، پانزدهم [[شعبان]] سال ۲۵۵ یا ۲۵۶ قمری در [[سامرا]] دیده به [[جهان]] گشود و تا هنگام [[امامت]] همواره در خفا بود و پنج سالگی [[امامت]] [[مسلمانان]] را بر عهده گرفت و جز چند نفر کسی از ولادت ایشان خبر نداشت؛ زیرا به [[دلیل]] [[احادیث]] رسیده از [[پیامبر]] {{صل}} دربارۀ اینکه از صلب [[امام حسن عسکری]] {{ع}} فرزندی به [[دنیا]] خواهد آمد که برپا دارندۀ [[عدل و قسط]] و نابود کنندۀ بساط [[ظلم و جور]] [[ستمکاران]] خواهند بود، دستگاه [[خلافت عباسی]] بر آن شدند تا با [[هدف]] جلوگیری از چنین رخدادی، [[امام عسکری]] {{ع}} و بیت ایشان را مدت‌‌ها تحت [[مراقبت]] شدید قرار دهند تا در صورت [[آگاهی]] از تولد چنین فرزندی او را بکشند، بنابراین در چنین شرایطی [[امام عسکری]] {{ع}} با تدبیر خاصی ضمن حفظ جان فرزندش، وی را به تعدادی از [[خواص]] [[شیعیان]] و [[یاران]] خود نشان داد و معرفی کرد تا [[شیعیان]] در مورد [[امام دوازدهم]]، دچار تردید و [[انحراف]] نشوند. [[احمد بن اسحاق قمی]]، [[ابوهاشم بن جعفر]]، [[معاویه بن حکم]]، [[محمد بن ایوب بن نوح]]، [[محمد بن عثمان عمری]] و... از جمله کسانی‌‌اند که در زمان [[حیات]] [[امام عسکری]] {{ع}}، موفق به دیدار و گفت و گو با فرزندش [[مهدی]] شده‌‌اند. آنان گزارش کرده‌اند که: ما چهل تن از [[شیعیان]]، حضور [[امام حسن عسکری]] {{ع}} رسیدیم تا در مورد [[امام]] بعد از وی از حضرت سؤال کنیم. حضرت فرزندش [[مهدی]] {{ع}} را به ما نشان داد و فرمودند: «این، [[امام]] شما بعد از من و من بر شماست از او [[اطاعت]] کنید و از گرد او پراکنده نشوید که هلاک می‌‌گردید و [[دین]] تان را تباه می‌‌کنید، [[آگاه]] باشید از این به بعد او را نخواهید دید»<ref>{{متن حدیث|هَذَا إِمَامُکُمْ مِنْ بَعْدِی وَ خَلِیفَتِی عَلَیْکُمْ أَطِیعُوا وَ لَا تَتَفَرَّقُوا مِنْ بَعْدِی فَتَهْلِکُوا فِی أَدْیَانِکُمْ أَمَا إِنَّکُمْ لَا تَرَوْنَهُ بَعْدَ یَوْمِکُمْ هَذَا}}؛ ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین، ص۴۲۷؛ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۲، ص۲۶.</ref>. همچنین، [[حکیمه]] عمۀ [[امام عسکری]] {{ع}}[[شاهد]] [[ولادت حضرت مهدی]] {{ع}} بوده و جریان ولادت حضرت را بازگو نموده است<ref>ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین، ص۴۲۷.</ref>. موضوع [[ولادت حضرت مهدی]] {{ع}} نه تنها در میان [[شیعیان]] یک امر مسلّم و قطعی است بلکه بیش از یکصد و سی نفر از علمای [[تاریخ]]، [[فقه]]، [[حدیث]]، انساب و برخی از علمای [[اهل سنت]] در کتاب‌‌های خود نیز به [[ولادت حضرت مهدی]] {{ع}} در سال ۲۵۵ [[اذعان]] و یا تصریح کرده‌اند و بیش از ۶۵ نفر از آنان در خصوص زندگی حضرت مهدی {{ع}}، کتاب‌‌های مستقلی نگاشته‌اند<ref>ر.ک: العمیدی، سید ثامر هاشم، در انتظار ققنوس، ص۱۸۹ ـ ۱۹۹؛ [[محمد رضا حکیمی|حکیمی، محمد رضا]]، [[خورشید مغرب (کتاب)|خورشید مغرب]]، ص۷۵ـ۱۳۶.</ref>. ارادۀ حکیمانه [[الهی]] چنین بوده است که [[امام مهدی]] {{ع}} همانند [[حضرت موسی]] {{ع}} به طور [[معجزه‌آسا]]، دوران حملش نامحسوس و قضیۀ ولادتش از [[آگاهی]] و دید [[دشمنان]]، پنهان بماند<ref>ر.ک: [[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[امامت امام مهدی (مقاله)|امامت امام مهدی]]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)| دانشنامه کلام اسلامی ج۱]]، ص۴۶۶.</ref> تا [[مسلمانان]] از [[فیض]] وجود او [[محروم]] نگردند و [[حجت خدا]] همچنان برقرار مانَد. از این موضوع تعبیر به "[[غیبت]]" می‌شود<ref>ر.ک: [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه ج۲]]، ص ۶۶۶.</ref>.


==فضیلت‌‌ها و [[ویژگی‌های امام مهدی]]{{ع}}==
[[غیبت امام مهدی]] {{ع}} در دو دورۀ [[غیبت صغری]] و [[غیبت کبری]] صورت گرفت:
از جمله فضیلت‌‌ها و [[ویژگی‌های امام مهدی]]{{ع}} عبارت‌اند از:
# [[غیبت صغری]] از سال ۲۶۰ آغاز شد و تا ۳۲۹ه‍.ق ادامه داشت و [[امام]] در طول این مدت به‌ واسطۀ [[نواب اربعه]] با [[مردم]] در ارتباط بود و گاه به ‌واسطۀ آنان با برخی از [[مردم]] یا گروه‌‌ها‌‌یی از آنان دیدار می‌کرد. [[نواب خاص]] عبارت‌اند: [[عثمان بن سعید]]، [[محمد بن عثمان]]، [[حسین بن روح نوبختی]]، [[علی بن محمد سَمَری]].
# [[غیبت کبری]]: از سال ۳۲۹ه‍.ق آغاز گشت و هنوز پایان نیافته است و دوران [[سختی]] است و [[مردمان]] در معرض [[امتحان]] و [[آزمایش]] قرار دارند. او در این زمان [[نایب خاص]] ندارد و [[مردم]] می‌توانند [[مشکلات]] و مسائل [[دینی]] خود را از طریق [[فقیهان]] جامع الشرائط و در رأس آنان [[ولی فقیه]]، رفع نمایند<ref>ر.ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۱۲۹.</ref>، چنانکه خود حضرت راه را به [[مردم]] نشان داده و فرمودند: «در حوادث واقعه به [[علمای دین]] و راویان احادیث]ما مراجعه کنید»<ref>{{متن حدیث|وَ أَمَّا الْحَوَادِثُ الْوَاقِعَةُ فَارْجِعُوا فِیهَا إِلَی رُوَاةِ حَدِیثِنَا}}؛ کمال الدین، ج۲، ص۴۸۴.</ref>.<ref>ر.ک: [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)| دانشنامه نهج البلاغه ج۲]]، ص ۶۶۶.</ref>


#ویژگی‌های هفت [[پیامبر]]{{ع}}: از [[آدم]] و [[نوح]] {{ع}} [[طول عمر]] را به [[ارث]] برده است و از [[ابراهیم]] {{ع}} ولادت پنهانی و کناره‌گیری از [[مردمان]] را و از [[موسی]] {{ع}} [[خوف]] و [[غیبت]] را و از [[عیسی]] {{ع}} [[اختلاف مردم]] دربارۀ شخصیت و تولدش را و از [[ایوب ]]{{ع}} [[فَرَج]] بعد از شدت را و از [[محمد]]{{صل}} [[قیام]] به [[شمشیر]] را<ref>کمال الدین و تمام النعمة، ۵۷۷.</ref>.
== فضیلت‌‌ها و [[ویژگی‌های امام مهدی]] {{ع}} ==
#زنده کردن [[سنت پیامبر]]{{صل}}: هنگامی که [[ظهور]] می‌کند بیش‌تر [[احکام دین]] [[خدا]] بر [[زمین]] مانده است ولی از گذر [[مجاهدت]] و [[برکت]] او، [[کتاب خدا]] و [[سنت پیامبر]]{{صل}} زنده می‌شود<ref>نهج البلاغه‌، خطبۀ ۱۳۸.</ref>.
از جمله فضیلت‌‌ها و [[ویژگی‌های امام مهدی]] {{ع}} عبارت‌اند از:
#[[اعلم]] زمان خود: [[حضرت علی]]{{ع}} در [[وصف]] او فرمودند: «[[زره]] [[دانش]] بر تن دارد و... همواره در پی [[حکمت]] است»<ref>نهج البلاغه‌، خطبۀ ۱۸۲.</ref>.<ref>ر.ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۱۲۷.</ref>
# ویژگی‌های هفت [[پیامبر]] {{ع}}: از [[آدم]] و [[نوح]] {{ع}} طول عمر را به [[ارث]] برده است و از [[ابراهیم]] {{ع}} ولادت پنهانی و کناره‌گیری از [[مردمان]] را و از [[موسی]] {{ع}} [[خوف]] و [[غیبت]] را و از [[عیسی]] {{ع}} [[اختلاف مردم]] دربارۀ شخصیت و تولدش را و از [[ایوب]] {{ع}} [[فَرَج]] بعد از شدت را و از [[محمد]] {{صل}} [[قیام]] به [[شمشیر]] را<ref>کمال الدین و تمام النعمة، ۵۷۷.</ref>.
#[[راهنمای مردم]] در مسیر [[هدایت الهی]]: زمان آن بزرگوار زمان [[پیروزی]] [[هدایت]] بر [[هواپرستی]] است. مسیر هوا‌‌پرستی را به ‌سوی [[هدایت]] و خدا‌پرستی گردانَد؛ آن‌گاه که در جامعه‌‌ها [[هدایت]] [[قربانی]] هوس‌‌ها شود آن بزرگوار مسیر [[دنیا]] را تغییر دهد و [[هواپرستی]] را به خدا‌پرستی باز‌گردانَد و آنگاه که دیگران [[رأی]] خود را بر [[قرآن]] تحمیل کنند، عصر [[حاکمیت قرآن]] بر [[افکار]] [[بشر]] فرارسد<ref>نهج البلاغه، خطبۀ ۱۳۸</ref>.
# زنده کردن [[سنت پیامبر]] {{صل}}: هنگامی که [[ظهور]] می‌کند بیش‌تر [[احکام دین]] [[خدا]] بر [[زمین]] مانده است ولی از گذر [[مجاهدت]] و [[برکت]] او، [[کتاب خدا]] و [[سنت پیامبر]] {{صل}} زنده می‌شود<ref>نهج البلاغه‌، خطبۀ ۱۳۸.</ref>.
#در هم کوبندۀ [[حاکمان ستمگر]] و [[مجری عدالت]]: [[آگاه]] باشید که فردا آن [[امام]] [[دادگر]]، [[کارگزاران]] طاغوتی را بر زشت‌ کاری‌هاشان [[محاکمه]] کند در چنین روزگاری [[زمین]] دُردانه‌ها و گنجینه‌هایش را چون پاره‌های جگر خود به پایش ریزد و تقدیمش کند و کلیدهای گنج‌های خویش را از صمیم [[دل]] تسلیمش کند؛ آنگاه [[عدالت]] در [[زندگی]] و زنده شدن [[قرآن]] و [[سنت]] را به تماشا خواهی نشست<ref>نهج البلاغه، خطبۀ ۱۳۸.</ref>.
# [[اعلم]] زمان خود: [[حضرت علی]] {{ع}} در وصف او فرمودند: «[[زره]] [[دانش]] بر تن دارد و... همواره در پی [[حکمت]] است»<ref>نهج البلاغه‌، خطبۀ ۱۸۲.</ref>.<ref>ر.ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۱۲۷.</ref>
#[[منجی راستین بشریت]]: ای [[مردم]]! زمان فراز آمدن چیزهایی است که شما را [[وعده]] داده‌اند. نزدیک است فتنه‌ای را که نمی‌دانید چیست، [[دیدار]] کنید. بدانید که از ما هر که آن را دریابد با چراغ روشنی که در دست دارد آن تاریکی‌ها را پشت‌سر گذارد و پا جای پای [[صالحان]] نهد تا بندهایی را که بر گردن‌هاست بگشاید و [[اسیران]] را آزاد کند و جمعیت [[باطل]] را پریشان سازد و پراکندگان اهل [[صلاح]] را گرد آورد و این [[کارها]] پوشیده از [[مردم]] به انجام رساند آنکه در پی یافتن نشان اوست هر چه به جست‌وجویش کوشد از او نشانی نیابد<ref>نهج البلاغه، خطبۀ ۱۵۰</ref>.<ref>ر.ک: دانشنامه نهج البلاغه، ج۲، ص ۶۶۸.</ref>
# راهنمای مردم در مسیر [[هدایت الهی]]: زمان آن بزرگوار زمان [[پیروزی]] [[هدایت]] بر [[هواپرستی]] است. مسیر هوا‌‌پرستی را به ‌سوی [[هدایت]] و خدا‌پرستی گردانَد؛ آن‌گاه که در جامعه‌‌ها [[هدایت]] [[قربانی]] هوس‌‌ها شود آن بزرگوار مسیر [[دنیا]] را تغییر دهد و [[هواپرستی]] را به خدا‌پرستی باز‌گردانَد و آنگاه که دیگران رأی خود را بر [[قرآن]] تحمیل کنند، عصر حاکمیت قرآن بر [[افکار]] [[بشر]] فرارسد<ref>نهج البلاغه، خطبۀ ۱۳۸</ref>.
# در هم کوبندۀ [[حاکمان ستمگر]] و مجری عدالت: [[آگاه]] باشید که فردا آن [[امام]] [[دادگر]]، [[کارگزاران]] طاغوتی را بر زشت‌ کاری‌هاشان محاکمه کند در چنین روزگاری [[زمین]] دُردانه‌ها و گنجینه‌هایش را چون پاره‌های جگر خود به پایش ریزد و تقدیمش کند و کلیدهای گنج‌های خویش را از صمیم [[دل]] تسلیمش کند؛ آنگاه [[عدالت]] در [[زندگی]] و زنده شدن [[قرآن]] و [[سنت]] را به تماشا خواهی نشست<ref>نهج البلاغه، خطبۀ ۱۳۸.</ref>.
# منجی راستین بشریت: ای [[مردم]]! زمان فراز آمدن چیزهایی است که شما را [[وعده]] داده‌اند. نزدیک است فتنه‌ای را که نمی‌دانید چیست، دیدار کنید. بدانید که از ما هر که آن را دریابد با چراغ روشنی که در دست دارد آن تاریکی‌ها را پشت‌سر گذارد و پا جای پای [[صالحان]] نهد تا بندهایی را که بر گردن‌هاست بگشاید و [[اسیران]] را آزاد کند و جمعیت [[باطل]] را پریشان سازد و پراکندگان اهل [[صلاح]] را گرد آورد و این [[کارها]] پوشیده از [[مردم]] به انجام رساند آنکه در پی یافتن نشان اوست هر چه به جست‌وجویش کوشد از او نشانی نیابد<ref>نهج البلاغه، خطبۀ ۱۵۰</ref>.<ref>ر.ک: [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه ج۲]]، ص ۶۶۸.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل وابسته}}
{{مدخل وابسته}}
*[[آخر الزمان]]
* [[آخر الزمان]]
*[[آدینه]] ([[جمعه]])
* [[آدینه]] ([[جمعه]])
*[[آستانه عسکریین]]
* [[آستانه عسکریین]]
*[[آستانه قیامت]]
* [[آستانه قیامت]]
*[[آفتاب پشت ابر]] ([[خورشید پشت ابر]])
* [[آفتاب پشت ابر]] ([[خورشید پشت ابر]])
*[[آینده پژوهی]]
* [[آینده پژوهی]]
*[[آیین جدید دین در عصر ظهور]]
* [[آیین جدید دین در عصر ظهور]]
*[[اَبدال]]
* [[اَبدال]]
*[[ابوالادیان]]
* [[ابوالادیان]]
*[[ابوصالح]]
* [[ابوصالح]]
*[[ابوالقاسم (امام مهدی)]]
* [[ابوالقاسم (امام مهدی)]]
*[[اثناعشریه]]
* [[اثناعشریه]]
*[[احمد (امام مهدی)]]
* [[احمد (امام مهدی)]]
*[[احمد بن اسحاق قمی]]
* [[احمد بن اسحاق قمی]]
*[[احمد بن هلال کرخی]]
* [[احمد بن هلال کرخی]]
*[[احمدیه]] ([[قادیانیه]])
* [[احمدیه]] ([[قادیانیه]])
*[[اخیار]]
* [[اخیار]]
*[[ادله رجعت]]
* [[ادله رجعت]]
*[[اسماعیلیه]]
* [[اسماعیلیه]]
*[[أشراط الساعه]]
* [[أشراط الساعه]]
*[[اصحاب قائم]] ([[یاران امام مهدی]]){{ع}}
* [[اصحاب قائم]] ([[یاران امام مهدی]]){{ع}}
*[[اصحاب کهف]]
* [[اصحاب کهف]]
*[[اقامت‌گاه امام مهدی در عصر ظهور]] ([[مسجد سهله]])
* [[اقامت‌گاه امام مهدی در عصر ظهور]] ([[مسجد سهله]])
*[[القاب امام مهدی]]{{ع}}
* [[القاب امام مهدی]] {{ع}}
*[[امامت امام مهدی]]{{ع}}
* [[امامت امام مهدی]] {{ع}}
*[[امامت و مهدویت]]
* [[امامت و مهدویت]]
*[[امام حسن عسکری]]
* [[امام حسن عسکری]]
*[[امام زمان]] ([[صاحب الزمان]])
* [[امام زمان]] ([[صاحب الزمان]])
*[[امام شناسی]] ([[مرگ جاهلی]])
* [[امام شناسی]] ([[مرگ جاهلی]])
*[[امام مهدی از ولادت تا ظهور]]
* [[امام مهدی از ولادت تا ظهور]]
*[[امامیه]]
* [[امامیه]]
*[[امدادهای غیبی]]
* [[امدادهای غیبی]]
*[[امکان رجعت رجعت]]
* [[امکان رجعت رجعت]]
*[[امنیت حکومت جهانی]]
* [[امنیت حکومت جهانی]]
*[[انتظار فرج]]
* [[انتظار فرج]]
*[[انتقام]]
* [[انتقام]]
*[[انجمن حجتیه]]
* [[انجمن حجتیه]]
*[[انطاکیه]]
* [[انطاکیه]]
*[[اوتاد]]
* [[اوتاد]]
*[[اهل سنت و امام مهدی موعود]]
* [[اهل سنت و امام مهدی موعود]]
*[[اهل سنّت و ولادت امام مهدی{{ع}}]]
* [[اهل سنّت و ولادت امام مهدی {{ع}}]]
*[[اهل کتاب در عصر ظهور]]
* [[اهل کتاب در عصر ظهور]]
*[[ایام الله]]
* [[ایام الله]]
*[[ایستادن هنگام شنیدن لقب قائم]]
* [[ایستادن هنگام شنیدن لقب قائم]]
*[[باب]] ([[علی محمد شیرازی]])
* [[باب]] ([[علی محمد شیرازی]])
*[[بابیه باب]]
* [[بابیه باب]]
*[[باران های پیاپی]]
* [[باران های پیاپی]]
*[[باقریه]]
* [[باقریه]]
*[[البرهان فی علامات امام مهدی آخر الزمان]]
* [[البرهان فی علامات امام مهدی آخر الزمان]]
*[[بعثت امام مهدی]]
* [[بعثت امام مهدی]]
*[[بلالی محمد بن علی بن بلال]]
* [[بلالی محمد بن علی بن بلال]]
*[[بلالیه]]
* [[بلالیه]]
*[[بهائیت]]
* [[بهائیت]]
*[[البیان فی اخبار صاحب الزمان]]
* [[البیان فی اخبار صاحب الزمان]]
*[[بیت الحمد]]
* [[بیت الحمد]]
*[[بیت المقدس]]
* [[بیت المقدس]]
*[[بیدا خسف به بیدا]]
* [[بیدا خسف به بیدا]]
*[[بیعت امام مهدی]]
* [[بیعت امام مهدی]]
*[[بیعت نامه امام مهدی]]
* [[بیعت نامه امام مهدی]]
*[[البیعه لله]]
* [[البیعه لله]]
*[[پایان تاریخ آخرالزمان]]
* [[پایان تاریخ آخرالزمان]]
*[[پدر امام مهدی امام حسن عسکری]]
* [[پدر امام مهدی امام حسن عسکری]]
*[[پدر امام مهدی و اهل سنّت]]
* [[پدر امام مهدی و اهل سنّت]]
*[[پرچم امام مهدی ]]
* [[پرچم امام مهدی]]
*[[پرچم های سیاه]]
* [[پرچم های سیاه]]
*[[پیراهن امام مهدی]]
* [[پیراهن امام مهدی]]
*[[تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم]]
* [[تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم]]
*[[تاریخ عصر غیبت]]
* [[تاریخ عصر غیبت]]
*[[تاریخ غیبت کبرا]]
* [[تاریخ غیبت کبرا]]
*[[تشرف ملاقات با امام مهدی]]
* [[تشرف ملاقات با امام مهدی]]
*[[تکذیب وقت گزاران وقت ظهور]]
* [[تکذیب وقت گزاران وقت ظهور]]
*[[تَناثُرُ النُّجُوم]]
* [[تَناثُرُ النُّجُوم]]
*[[توقیع]]
* [[توقیع]]
*[[جبرئیل]]
* [[جبرئیل]]
*[[جده]]
* [[جده]]
*[[جزیره خضرا]]
* [[جزیره خضرا]]
*[[جزیره خضرا در ترازوی نقد]]
* [[جزیره خضرا در ترازوی نقد]]
*[[جعفر کذاب]]
* [[جعفر کذاب]]
*[[جمعه]]
* [[جمعه]]
*[[جنگ افزارهای امام مهدی سلاح امام مهدی]]
* [[جنگ افزارهای امام مهدی سلاح امام مهدی]]
*[[حجت]]
* [[حجت]]
*[[حجر الاسود]]
* [[حجر الاسود]]
*[[حدیث غدیر]]
* [[حدیث غدیر]]
*[[حدیث لوح حضرت زهرا لوح حضرت زهرا]]
* [[حدیث لوح حضرت زهرا لوح حضرت زهرا]]
*[[حدیث معراج]]
* [[حدیث معراج]]
*[[حِرْز امام مهدی ]]
* [[حِرْز امام مهدی]]
*[[حرمت نام بردن امام مهدی]]
* [[حرمت نام بردن امام مهدی]]
*[[حسن شریعی]]
* [[حسن شریعی]]
*[[حسین بن روح نوبختی]]
* [[حسین بن روح نوبختی]]
*[[حسین بن منصور حلاج]]
* [[حسین بن منصور حلاج]]
*[[حکومت جهانی]]
* [[حکومت جهانی]]
*[[حکومت صالحان]]
* [[حکومت صالحان]]
*[[حکومت مستضعفان]]
* [[حکومت مستضعفان]]
*[[حکیمه خاتون]]
* [[حکیمه خاتون]]
*[[حیرت]]
* [[حیرت]]
*[[خاتم الاوصیاء]]
* [[خاتم الاوصیاء]]
*[[خراسانی]] ([[خروج خراسانی]])
* [[خراسانی]] ([[خروج خراسانی]])
*[[خردسال ترین پیشوای معصوم]] ([[امامت امام مهدی]])
* [[خردسال ترین پیشوای معصوم]] ([[امامت امام مهدی]])
*[[خروج خراسانی]]
* [[خروج خراسانی]]
*[[خروج دابة الاَرض]]
* [[خروج دابة الاَرض]]
*[[خروج دجال]]
* [[خروج دجال]]
*[[خروج سفیانی]]
* [[خروج سفیانی]]
*[[خروج سید حسنی]]
* [[خروج سید حسنی]]
*[[خروج شعیب بن صالح]]
* [[خروج شعیب بن صالح]]
*[[خروج شیصبانی]]
* [[خروج شیصبانی]]
*[[خروج عوف سلمی]]
* [[خروج عوف سلمی]]
*[[خروج امام مهدی]] ([[قیام امام مهدی]])
* [[خروج امام مهدی]] ([[قیام امام مهدی]])
*[[خروج یأجوج]] ([[یأجوج و مأجوج]])
* [[خروج یأجوج]] ([[یأجوج و مأجوج]])
*[[خروج یمانی]]
* [[خروج یمانی]]
*[[خسف به بیداء]]
* [[خسف به بیداء]]
*[[خسوف و کسوف غیرعادی]]
* [[خسوف و کسوف غیرعادی]]
*[[خضر]]
* [[خضر]]
*[[خلافت موعود]]
* [[خلافت موعود]]
*[[خورشید پشت ابر]]
* [[خورشید پشت ابر]]
*[[خطبه قیام]]
* [[خطبه قیام]]
*[[خورشید مغرب]]
* [[خورشید مغرب]]
*[[خیمه]]
* [[خیمه]]
*[[دابه الارض]] ([[خروج دابه الارض]])
* [[دابه الارض]] ([[خروج دابه الارض]])
*[[دادگستر جهان]]
* [[دادگستر جهان]]
*[[دانشمندان عامه و امام مهدی موعود]]
* [[دانشمندان عامه و امام مهدی موعود]]
*[[دجال خروج دجال]]
* [[دجال خروج دجال]]
*[[در انتظار ققنوس]]
* [[در انتظار ققنوس]]
*[[در فجر ساحل]]
* [[در فجر ساحل]]
*[[دست بر سر گذاشتن]]
* [[دست بر سر گذاشتن]]
*[[دعای افتتاح]]
* [[دعای افتتاح]]
*[[دعای عهد]]
* [[دعای عهد]]
*[[دعای ندبه]]
* [[دعای ندبه]]
*[[دعای سمات]]
* [[دعای سمات]]
*[[دوازده امامی]] ([[اثناعشریه]])
* [[دوازده امامی]] ([[اثناعشریه]])
*[[دولت کریمه]] ([[حکومت جهانی]])
* [[دولت کریمه]] ([[حکومت جهانی]])
*[[دین در آخرالزمان آخرالزمان]]
* [[دین در آخرالزمان آخرالزمان]]
*[[دین عصر ظهور]]
* [[دین عصر ظهور]]
*[[ذی طوی]]
* [[ذی طوی]]
*[[رایات سود]] ([[پرچم های سیاه]])
* [[رایات سود]] ([[پرچم های سیاه]])
*[[رحلت امام مهدی]] ([[فرجام امام مهدی]])
* [[رحلت امام مهدی]] ([[فرجام امام مهدی]])
*[[رجعت]]
* [[رجعت]]
*[[رجعت کنندگان]]
* [[رجعت کنندگان]]
*[[رکن و مقام]]
* [[رکن و مقام]]
*[[رؤیت امام مهدی]] ([[ملاقات امام مهدی]])
* [[رؤیت امام مهدی]] ([[ملاقات امام مهدی]])
*[[زبور داود]]
* [[زبور داوود]]
*[[زمینه سازان ظهور]]
* [[زمینه سازان ظهور]]
*[[زنان آخرالزمان]] ([[آخرالزمان]])
* [[زنان آخرالزمان]] ([[آخرالزمان]])
*[[زنان و قیام امام مهدی]] ([[یاران امام مهدی]])
* [[زنان و قیام امام مهدی]] ([[یاران امام مهدی]])
*[[زندگی آخرالزمان]] ([[آخرالزمان]])
* [[زندگی آخرالزمان]] ([[آخرالزمان]])
*[[زیارت آل یس]]
* [[زیارت آل یس]]
*[[زیارت ناحیه مقدسه]]
* [[زیارت ناحیه مقدسه]]
*[[زیارت رجبیه]]
* [[زیارت رجبیه]]
*[[زیدیه]]
* [[زیدیه]]
*[[سازمان وکالت]]
* [[سازمان وکالت]]
*[[سامرا]]
* [[سامرا]]
*[[سرداب سامرا]]
* [[سرداب سامرا]]
*[[سلاح امام مهدی]]
* [[سلاح امام مهدی]]
*[[سفیانی]] ([[خروج سفیانی]])
* [[سفیانی]] ([[خروج سفیانی]])
*[[سید حسنی]] ([[خروج سید حسنی]])
* [[سید حسنی]] ([[خروج سید حسنی]])
*[[سیره حکومتی امام مهدی]]
* [[سیره حکومتی امام مهدی]]
*[[سیصد و سیزده]]
* [[سیصد و سیزده]]
*[[شاهدان ولادت امام مهدی]]
* [[شاهدان ولادت امام مهدی]]
*[[شرایط ظهور]]
* [[شرایط ظهور]]
*[[شرید]]
* [[شرید]]
*[[شریعیه]]
* [[شریعیه]]
*[[شعبان]]
* [[شعبان]]
*[[شعیب بن صالح]] ([[خروج شعیب ]])
* [[شعیب بن صالح]] ([[خروج شعیب]])
*[[شلمغانیه]]
* [[شلمغانیه]]
*[[شمائل امام مهدی]]
* [[شمائل امام مهدی]]
*[[شمشیر سلاح امام مهدی]]
* [[شمشیر سلاح امام مهدی]]
*[[شهادت امام مهدی]] ([[فرجام امام مهدی]])
* [[شهادت امام مهدی]] ([[فرجام امام مهدی]])
*[[شیخیه]]
* [[شیخیه]]
*[[شیطان]] ([[کشته شدن شیطان]])
* [[شیطان]] ([[کشته شدن شیطان]])
*[[شیصبانی]] ([[خروج شیصبانی]])
* [[شیصبانی]] ([[خروج شیصبانی]])
*[[شیعه]]
* [[شیعه]]
*[[صاحب الامر]]
* [[صاحب الامر]]
*[[صاحب الدار]]
* [[صاحب الدار]]
*[[صاحب الزمان]]
* [[صاحب الزمان]]
*[[صاحب السیف]]
* [[صاحب السیف]]
*[[صاحب الغیبه]]
* [[صاحب الغیبه]]
*[[صاید بن صید]] ([[خروج دجال]])
* [[صاید بن صید]] ([[خروج دجال]])
*[[صقیل]] ([[مادر امام مهدی]])
* [[صقیل]] ([[مادر امام مهدی]])
*[[صیحه آسمانی]] ([[ندای آسمانی]])
* [[صیحه آسمانی]] ([[ندای آسمانی]])
*[[طالقان]]
* [[طالقان]]
*[[طرید]]
* [[طرید]]
*[[طلوع خورشید از مغرب]]
* [[طلوع خورشید از مغرب]]
*[[طویل العمر]]
* [[طویل العمر]]
*[[طی الارض]]
* [[طی الارض]]
*[[طیبه]]
* [[طیبه]]
*[[ظهور]]
* [[ظهور]]
*[[عاشورا]]
* [[عاشورا]]
*[[عبرتایی]] ([[احمد بن هلال]])
* [[عبرتایی]] ([[احمد بن هلال]])
*[[عثمان بن سعید عمری]]
* [[عثمان بن سعید عمری]]
*[[عدد یاران امام مهدی]] ([[سیصد و سیزده]])
* [[عدد یاران امام مهدی]] ([[سیصد و سیزده]])
*[[عدل و قسط حکومت جهانی]]
* [[عدل و قسط حکومت جهانی]]
*[[العرف الوردی فی اخبار الامام مهدی]]
* [[العرف الوردی فی اخبار الامام مهدی]]
*[[عسکریه]]
* [[عسکریه]]
*[[عصائب]]
* [[عصائب]]
*[[عصر زندگی]]
* [[عصر زندگی]]
*[[عقد الدرر فی اخبار المنتظر]]
* [[عقد الدرر فی اخبار المنتظر]]
*[[علایم ظهور]] ([[نشانه های ظهور]])
* [[علایم ظهور]] ([[نشانه های ظهور]])
*[[علائم قیامت اشراط الساعه]]
* [[علائم قیامت اشراط الساعه]]
*[[علی بن محمد سمری]]
* [[علی بن محمد سمری]]
*[[غار انطاکیه]] ([[انطاکیه]])
* [[غار انطاکیه]] ([[انطاکیه]])
*غایب ([[امام غایب]])
* غایب ([[امام غایب]])
*[[غریم]]
* [[غریم]]
*[[غلام]]
* [[غلام]]
*[[غیبت]] ([[پنهان شدن]])
* [[غیبت]] ([[پنهان شدن]])
*[[الغیبه]]
* [[الغیبه]]
*[[غیبت صغرا]]
* [[غیبت صغرا]]
*[[غیبت کبرا]]
* [[غیبت کبرا]]
*[[فترت]]
* [[فترت]]
*[[فرید]]
* [[فرید]]
*[[فرجام امام مهدی]]
* [[فرجام امام مهدی]]
*[[فرجام شناسی]] ([[آینده پژوهی]])
* [[فرجام شناسی]] ([[آینده پژوهی]])
*[[فضیلت انتظار فرج]] ([[انتظار فرج ]])
* [[فضیلت انتظار فرج]] ([[انتظار فرج]])
*[[فضیلت منتظران]] ([[منتظر]])
* [[فضیلت منتظران]] ([[منتظر]])
*[[فلسفه رجعت]] ([[رجعت]])
* [[فلسفه رجعت]] ([[رجعت]])
*[[فلسفه غیبت صغرا]] ([[غیبت صغرا]])
* [[فلسفه غیبت صغرا]] ([[غیبت صغرا]])
*[[فلسفه غیبت]] ([[غیبت امام مهدی]])
* [[فلسفه غیبت]] ([[غیبت امام مهدی]])
*[[فواید امام غایب]]
* [[فواید امام غایب]]
*[[فوتوریسم]]
* [[فوتوریسم]]
*[[قائم]]
* [[قائم]]
*[[قادیانیه]]
* [[قادیانیه]]
*[[قتل نفس زَکیّه]]
* [[قتل نفس زَکیّه]]
*[[قم]]
* [[قم]]
*[[قیامت صغرا]] ([[رجعت]])
* [[قیامت صغرا]] ([[رجعت]])
*[[قیام های پیش از ظهور]]
* [[قیام های پیش از ظهور]]
*[[کتاب الغیبه للحجه]]
* [[کتاب الغیبه للحجه]]
*[[کشته شدن شیطان]]
* [[کشته شدن شیطان]]
*[[کمال الدین و تمام النعمه]]
* [[کمال الدین و تمام النعمه]]
*[[کوفه]]
* [[کوفه]]
*[[کنیه امام مهدی]] ([[ابوالقاسم]])
* [[کنیه امام مهدی]] ([[ابوالقاسم]])
*[[کوه رَضْوی]]
* [[کوه رَضْوی]]
*[[کیسانیه]]
* [[کیسانیه]]
*[[لباس امام مهدی]] ([[پیراهن امام مهدی]])
* [[لباس امام مهدی]] ([[پیراهن امام مهدی]])
*[[لوح حضرت زهرا]]
* [[لوح حضرت زهرا]]
*[[مادر امام مهدی]]
* [[مادر امام مهدی]]
*[[متامام مهدی]] ([[مدعیان مهدویت]])
* [[متامام مهدی]] ([[مدعیان مهدویت]])
*[[مثلث برمودا]] ([[جزیره خضرا]])
* [[مثلث برمودا]] ([[جزیره خضرا]])
*[[محدَّث]]
* [[محدَّث]]
*[[محل بیعت امام مهدی]] ([[رکن و مقام]])
* [[محل بیعت امام مهدی]] ([[رکن و مقام]])
*[[محل ظهور امام مهدی]] ([[مسجد الحرام]])
* [[محل ظهور امام مهدی]] ([[مسجد الحرام]])
*[[محل قتل نفس زکیه رکن و مقام]]
* [[محل قتل نفس زکیه رکن و مقام]]
*[[محمد]]
* [[محمد]]
*[[محمد بن عثمان بن سعید عمری]]
* [[محمد بن عثمان بن سعید عمری]]
*[[محمد بن علی بن هلال]]
* [[محمد بن علی بن هلال]]
*[[محمد بن علی شلمغانی]]
* [[محمد بن علی شلمغانی]]
*[[محمد بن نصیر نمیری]]
* [[محمد بن نصیر نمیری]]
*[[محمدیه]]
* [[محمدیه]]
*[[مدعیان بابیت]]
* [[مدعیان بابیت]]
*[[مدعیان مهدویت]]
* [[مدعیان مهدویت]]
*[[مرجع تقلید]]
* [[مرجع تقلید]]
*[[مردان آخرالزمان]] ([[آخرالزمان]])
* [[مردان آخرالزمان]] ([[آخرالزمان]])
*[[مرکز حکومت امام مهدی]] ([[مسجد کوفه]])
* [[مرکز حکومت امام مهدی]] ([[مسجد کوفه]])
*[[مرگ جاهلی]]
* [[مرگ جاهلی]]
*[[مرگ سرخ]]
* [[مرگ سرخ]]
*[[مرگ سفید]]
* [[مرگ سفید]]
*[[مستضعف]]
* [[مستضعف]]
*[[مسجد جمکران]]
* [[مسجد جمکران]]
*[[مسجد الحرام]]
* [[مسجد الحرام]]
*[[مسجد سهله]]
* [[مسجد سهله]]
*[[مسجد صاحب الزمان]] ([[مسجد جمکران]])
* [[مسجد صاحب الزمان]] ([[مسجد جمکران]])
*[[مسجد کوفه]]
* [[مسجد کوفه]]
*[[مصلای جمعه و جماعات در عصر ظهور]] ([[مسجد کوفه]])
* [[مصلای جمعه و جماعات در عصر ظهور]] ([[مسجد کوفه]])
* [[مضطر]]
* [[مضطر]]
*[[معجم احادیث الامام الامام مهدی ]]
* [[معجم احادیث الامام الامام مهدی]]
*[[معمرین]]
* [[معمرین]]
*[[مغیریه]]
* [[مغیریه]]
*[[مقتدای مسیح]]
* [[مقتدای مسیح]]
*[[مکیال المکارم فی فواید الدعاء للقائم]]
* [[مکیال المکارم فی فواید الدعاء للقائم]]
*[[ملاحم و فتن]]
* [[ملاحم و فتن]]
*[[ملاقات با امام مهدی]]
* [[ملاقات با امام مهدی]]
*[[ملیکه مادر امام مهدی]]
* [[ملیکه مادر امام مهدی]]
*[[منتخب الاثر]]
* [[منتخب الاثر]]
*[[منتظِر]]
* [[منتظِر]]
*[[منتَظَر]]
* [[منتَظَر]]
*[[منتقم]]
* [[منتقم]]
*[[منصور]]
* [[منصور]]
*[[موتور]]
* [[موتور]]
*[[موسویه]]
* [[موسویه]]
*[[موعود مسیحیت]]
* [[موعود مسیحیت]]
*[[موعود یهود]]
* [[موعود یهود]]
*[[امام مهدی]]
* [[امام مهدی]]
*[[امام مهدی سودانی]]
* [[امام مهدی سودانی]]
*[[امام مهدی موعود]]
* [[امام مهدی موعود]]
*[[مهدویت]]
* [[مهدویت]]
*[[ممهدون]] ([[زمینه سازان ظهور]])
* [[ممهدون]] ([[زمینه سازان ظهور]])
*[[مهدویت پژوهی]] ([[آینده پژوهی]])
* [[مهدویت پژوهی]] ([[آینده پژوهی]])
*[[امام مهدی شخصی و امام مهدی نوعی]]
* [[امام مهدی شخصی و امام مهدی نوعی]]
*[[امام مهدیه]]
* [[امام مهدیه]]
*[[میراث دار پیامبران]]
* [[میراث دار پیامبران]]
*[[ناحیه مقدسه]]
* [[ناحیه مقدسه]]
*[[نام های حضرت محمد]] ([[احمد]])
* [[نام های حضرت محمد]] ([[احمد]])
*[[ناووسیه]]
* [[ناووسیه]]
*[[نجبا]]
* [[نجبا]]
*[[ندای آسمانی]]
* [[ندای آسمانی]]
*[[نرگس]] ([[مادر امام مهدی]])
* [[نرگس]] ([[مادر امام مهدی]])
*[[نزول عیسی]]
* [[نزول عیسی]]
*[[نشانه های آخرالزمان]] ([[آخرالزمان]]
* [[نشانه های آخرالزمان]] ([[آخرالزمان]]
*[[نشانه های ظهور]]
* [[نشانه های ظهور]]
*[[نفس زکیه]]
* [[نفس زکیه]]
*[[نماز امام زمان]]
* [[نماز امام زمان]]
*[[نواب خاص]]
* [[نواب خاص]]
*[[نیابت خاص]]
* [[نیابت خاص]]
*[[نیابت عام]]
* [[نیابت عام]]
*[[نیمه شعبان]]
* [[نیمه شعبان]]
*[[وقاتون]] ([[وقت ظهور]])
* [[وقاتون]] ([[وقت ظهور]])
*[[وقت ظهور]]
* [[وقت ظهور]]
*[[وقت معلوم]]
* [[وقت معلوم]]
*[[وکلای امام مهدی]]
* [[وکلای امام مهدی]]
*[[ولادت امام مهدی]]
* [[ولادت امام مهدی]]
*[[ولایت فقیه]]
* [[ولایت فقیه]]
*[[ولی فقیه]]
* [[ولی فقیه]]
*[[همسر و فرزند امام مهدی]]
* [[همسر و فرزند امام مهدی]]
*[[هیبت امام مهدی]]
* [[هیبت امام مهدی]]
*[[یأجوج و مأجوج]]
* [[یأجوج و مأجوج]]
*[[یاران امام مهدی]]
* [[یاران امام مهدی]]
*[[یالثارات الحسین]]
* [[یالثارات الحسین]]
{{پایان مدخل وابسته}}
{{پایان مدخل وابسته}}


خط ۳۸۶: خط ۳۸۶:
# [[پرونده:440259451.jpg|22px]] [[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[امامت امام مهدی (مقاله)|'''امامت امام مهدی''']]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی ج۱]]
# [[پرونده:440259451.jpg|22px]] [[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[امامت امام مهدی (مقاله)|'''امامت امام مهدی''']]، [[دانشنامه کلام اسلامی ج۱ (کتاب)|دانشنامه کلام اسلامی ج۱]]
# [[پرونده:1414.jpg|22px]] [[فرهنگ شیعه (کتاب)|پژوهشکده علوم اسلامی امام صادق (ع)، '''فرهنگ شیعه''']]
# [[پرونده:1414.jpg|22px]] [[فرهنگ شیعه (کتاب)|پژوهشکده علوم اسلامی امام صادق (ع)، '''فرهنگ شیعه''']]
# [[پرونده:13681049.jpg|22px]] [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|'''دانشنامه نهج البلاغه ج۲''']]
# [[پرونده:13681049.jpg|22px]] [[سید حسین دین‌پرور|دین‌پرور، سید حسین]]، [[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|'''دانشنامه نهج البلاغه ج۲''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۳۹۳: خط ۳۹۳:


[[رده:امام مهدی]]
[[رده:امام مهدی]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:مفاهیم در کلام اسلامی]]
[[رده:مفاهیم در کلام اسلامی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۹ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۴۹

امام مهدی(عج)
نقشامام دوازدهم شیعیان
ناممحمد بن حسن
زادروز۱۵ شعبان، سال ۲۵۵ ق یا ۲۵۶ ق
زادگاهسامرا
مدت امامت۸ ربیع الاول ۲۶۰ ق- هنوز ادامه دارد
لقب(ها)مهدیبقیة الله • قائم • صاحب الزمان • خلف صالح • حجت • منتظَر
پدرامام عسکری علیه السلام
مادرنرجس خاتون
طول عمردر قید حیات هستند

مقدمه

از نظرگاه کلامی و نقلی، باور به اصل کلی "منجی موعود" مورد اتفاق همۀ ادیان الهی، بلکه همه الهّیون است. خداشناسی، رابطۀ تفکیک‌ناپذیری با اعتقاد به "منجی موعود" دارد.

عدل و حکمت آفریدگار که زیربنای جهان‌بینی الهی است، اقتضا می‌کند بشر، در راه تکامل خویش به نقطه‌ای برسد که بتواند با امدادهای الهی و رهبری انسان کامل، جامعۀ عدل و قسط و پاکی و فضیلت را برپا دارد و جهان را از ناپاکی و ستم پاک کند. این سرانجام نیکو، حکمت آفرینش انسان و راز پیدایش بشریت است، با همۀ آنچه برای او و در خدمت اوست از خاک تا افلاک.

این حقیقت در قرآن کریم، بارها مورد تأکید قرار گرفته است. خدای متعال می‌فرماید: ﴿وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ[۱].

در منابع اسلامی علاوه بر این اصل کلی، جزئیات دیگری نیز به تفصیل در این‌باره تبیین شده است که در اینجا به‌طور اختصار، به برخی از آنها اشاره می‌شود:

  1. در منابع شیعه و سنی، بر این حقیقت، تأکید فراوان شده است که جانشینان رسول خدا و حاکمان جامعۀ اسلامی پس از او دوازده تن می‌باشند. در صحیح بخاری آمده است که رسول‌خدا (ص) فرمود: "در آینده دوازده فرمانروا خواهند آمد"[۲]. راوی می‌گوید، سپس کلمه‌ای فرمود که متوجه نشدم. از پدرم پرسیدم چه فرمود: "همۀ آنان از قریشند"[۳]. همین مضمون در کُتب دیگر اهل سنت، نظیر: صحیح مسلم و صحیح ترمذی و سنن ابی داوود و مسند احمد آمده است. در کتاب‌های معتبر شیعه نظیر: اصول کافی، روایات فراوانی با همین مضمون آمده است. از جمله، کلینی با سند معتبر از امام باقر (ع) روایت می‌کند که فرمود: "خداوند رسول خود، محمد مصطفی (ص)، را برای انس و جن فرستاد و پس از او دوازده جانشین قرار داد"[۴] و نیز در همین کتاب از امام باقر (ع) روایت شده است که فرمود: "ما دوازده امام هستیم از جمله حسن و حسین، سپس امامان از فرزندان حسین (ع)"[۵].
  2. در منابع شیعه و سنی آمده است که امامان بعد از رسول خدا از آل محمدند و نخستین آنها علی (ع) است. متقی هندی در کنز العمال و ابونعیم اصفهانی در حلية الأولیاء و تعدادی از بزرگان علمای اهل سنت چنین روایت کرده‌اند: "ابن عباس گفت، رسول خدا فرمود: آن‌کس که دوست دارد زندگی و مرگش همانند من باشد و در بهشت عدن خدا جای بگیرد، بعد از من از علی (ع) پیروی کند و با پیروان علی (ع) باشد و از امامان پس ازمن که از اهل بیت و عترت من‌اند، پیروی کند"[۶].
  3. حدیث ثقلین و حدیث سفینه و دیگر احادیث قطعی و مسلّمی که شیعه و سنی روایت کرده‌اند همگی بر این حقیقت تأکید دارند که بعد از رسول خدا باید در کنار قرآن، از اهل بیت پیامبر (ص)پیروی کرد.
  4. در منابع شیعه و سنی آمده است که مهدی از آل محمد (ص) است و اوست که جهان را پر از عدل ‌و داد خواهد کرد. در مسند احمد و مستدرکالصحیحین و برخی دیگر از منابع معتبر اهل سنت آمده است که رسول خدا فرمود: "قیامت برپا نمی‌شود تا اینکه زمین پر از ظلم و جور شود پس آنگاه از اهل بیت من کسی خروج و قیام می‌کند و زمین را پر از قسط و عدل می‌نماید همانگونه که پر از ظلم و جور شده بود"[۷] و در "سنن ابن‌ماجه" که از صحاح اهل سنت است، آمده است که رسول خدا فرمود: "اگر از عمر دنیا جز یک روز نمانده باشد خداوند آن روز را آنقدر طولانی خواهد کرد تا مردی از اهل بیت من ملک و حکومت را به دست گیرد"[۸].
  5. در منابع شیعه و سنی آمده است که مهدی از اولاد فاطمه (س) است. در صحیح ابن ماجه و سنن ابی‌داوود و برخی دیگر از معتبرترین کتب روایی اهل سنت آمده است که: "از ام سلمه روایت شده است که گفت: شنیدم از رسول خدا (ص) که فرمود: مهدی (ع) از عترت من و از فرزندان فاطمه (س) است[۹].
  6. در منابع شیعه و سنی آمده است که مهدی آل محمد، دوازدهمین پیشوا از پیشوایان اهل بیت است که نخستین آنها علی (ع) و آخرین آنها مهدی (ع) است. امام جوینی شافعی، از بزرگان علمای اهل سنت، در کتاب فرائد السمطین از عبدالله بن عباس روایت کرده است که رسول خدا (ص) فرمود: "من سید پیامبرانم و علی بن ابی‌طالب (ع) سید اوصیاء و اوصیاء بعد از من دوازده نفر هستند که اول آنان علی بن ابی‌طالب (ع) و آخرین آنها مهدی (ع) است"[۱۰].

و نیز در همین منبع از ابن عباس روایت کرده است که رسول خدا فرمود: "خلفا و اوصیای من و حجت‌های خدا بر خلق، بعد از من، دوازده تن می‌باشند که نخستین آنها برادرم و آخرین آنها فرزندم است. سؤال شد برادر شما چه کسی است؟ فرمود: علی ابن ابی‌طالب. سؤال شد: فرزند شما چه کسی است؟ فرمود: مهدی. آنکه زمین را پر از عدل و داد می‌کند همان‌گونه که ظلم و جور آن را فراگرفته است. سوگند به کسی که مرا بهحق به پیامبری فرستاد، اگر از عمر دنیا جز یک روز باقی نماند، آن یک روز را خدا آنچنان طولانی خواهد کرد تا فرزندم مهدی قیام کند. در آن هنگام، روح خدا، عیسی بن مریم، فرود خواهد آمد و پشت سر او نماز خواهد گزارد و زمین، با نور خدا روشن خواهد شد و حکومتش شرق و غرب عالم را فراخواهد گرفت"[۱۱].

بنابر آنچه گذشت از نظرگاه روایات قطعی و غیر قابل تشکیک که مورد اتفاق شیعه و سنی است خلفا و جانشینان رسول خدا دوازده تن از اهل بیت رسول خدایند که نخستین آنها علی (ع) است و دوازدهمین آنها مهدی (ع) است و این همان چیزی است که شیعیان اثنی عشری به آن معتقدند[۱۲].

زندگی‌نامه امام مهدی (ع)

امام مهدی (ع) آخرین امام از چهارده معصوم است. نام حضرت مهدی (ع) همنام جدش رسول الله (ص) است. این نام گذاری از قبل، توسط خود پیامبر اکرم (ص) اعلام شده بود؛ چنانکه فرمودند: «مهدی فرزند من است، نام او نام من و کنیۀ او کنیۀ من است»[۱۳] و در برخی روایات از تصریح به نام حضرت منع شده است[۱۴]، به همین جهت علمای شیعه غالباً از تصریح به نام مبارک ایشان خودداری می‌‌ورزند. پدر ارجمندش امام عسکری (ع) و مادر حضرت، کنیزی است از تبار حواریون عیسی (ع)، موسوم به نرجس خاتون و در برخی نقل‌‌ها از وی با نام‌‌هایی چون: ریحانه، سوسن و صیقل نیز یاد شده است[۱۵] اما در روایت معروف جناب حکیمه، امام عسکری (ع) ایشان را با نام نرجس یاد نموده است[۱۶][۱۷] از القاب مشهور آن حضرت: حجت، مهدی، خلف صالح، قائم، منتظَر، صاحب الزمان و بقیة الله و کنیۀ مبارکش ابوالقاسم است[۱۸] و در صبح گاه جمعه، پانزدهم شعبان سال ۲۵۵ یا ۲۵۶ قمری در سامرا دیده به جهان گشود و تا هنگام امامت همواره در خفا بود و پنج سالگی امامت مسلمانان را بر عهده گرفت و جز چند نفر کسی از ولادت ایشان خبر نداشت؛ زیرا به دلیل احادیث رسیده از پیامبر (ص) دربارۀ اینکه از صلب امام حسن عسکری (ع) فرزندی به دنیا خواهد آمد که برپا دارندۀ عدل و قسط و نابود کنندۀ بساط ظلم و جور ستمکاران خواهند بود، دستگاه خلافت عباسی بر آن شدند تا با هدف جلوگیری از چنین رخدادی، امام عسکری (ع) و بیت ایشان را مدت‌‌ها تحت مراقبت شدید قرار دهند تا در صورت آگاهی از تولد چنین فرزندی او را بکشند، بنابراین در چنین شرایطی امام عسکری (ع) با تدبیر خاصی ضمن حفظ جان فرزندش، وی را به تعدادی از خواص شیعیان و یاران خود نشان داد و معرفی کرد تا شیعیان در مورد امام دوازدهم، دچار تردید و انحراف نشوند. احمد بن اسحاق قمی، ابوهاشم بن جعفر، معاویه بن حکم، محمد بن ایوب بن نوح، محمد بن عثمان عمری و... از جمله کسانی‌‌اند که در زمان حیات امام عسکری (ع)، موفق به دیدار و گفت و گو با فرزندش مهدی شده‌‌اند. آنان گزارش کرده‌اند که: ما چهل تن از شیعیان، حضور امام حسن عسکری (ع) رسیدیم تا در مورد امام بعد از وی از حضرت سؤال کنیم. حضرت فرزندش مهدی (ع) را به ما نشان داد و فرمودند: «این، امام شما بعد از من و من بر شماست از او اطاعت کنید و از گرد او پراکنده نشوید که هلاک می‌‌گردید و دین تان را تباه می‌‌کنید، آگاه باشید از این به بعد او را نخواهید دید»[۱۹]. همچنین، حکیمه عمۀ امام عسکری (ع)شاهد ولادت حضرت مهدی (ع) بوده و جریان ولادت حضرت را بازگو نموده است[۲۰]. موضوع ولادت حضرت مهدی (ع) نه تنها در میان شیعیان یک امر مسلّم و قطعی است بلکه بیش از یکصد و سی نفر از علمای تاریخ، فقه، حدیث، انساب و برخی از علمای اهل سنت در کتاب‌‌های خود نیز به ولادت حضرت مهدی (ع) در سال ۲۵۵ اذعان و یا تصریح کرده‌اند و بیش از ۶۵ نفر از آنان در خصوص زندگی حضرت مهدی (ع)، کتاب‌‌های مستقلی نگاشته‌اند[۲۱]. ارادۀ حکیمانه الهی چنین بوده است که امام مهدی (ع) همانند حضرت موسی (ع) به طور معجزه‌آسا، دوران حملش نامحسوس و قضیۀ ولادتش از آگاهی و دید دشمنان، پنهان بماند[۲۲] تا مسلمانان از فیض وجود او محروم نگردند و حجت خدا همچنان برقرار مانَد. از این موضوع تعبیر به "غیبت" می‌شود[۲۳].

غیبت امام مهدی (ع) در دو دورۀ غیبت صغری و غیبت کبری صورت گرفت:

  1. غیبت صغری از سال ۲۶۰ آغاز شد و تا ۳۲۹ه‍.ق ادامه داشت و امام در طول این مدت به‌ واسطۀ نواب اربعه با مردم در ارتباط بود و گاه به ‌واسطۀ آنان با برخی از مردم یا گروه‌‌ها‌‌یی از آنان دیدار می‌کرد. نواب خاص عبارت‌اند: عثمان بن سعید، محمد بن عثمان، حسین بن روح نوبختی، علی بن محمد سَمَری.
  2. غیبت کبری: از سال ۳۲۹ه‍.ق آغاز گشت و هنوز پایان نیافته است و دوران سختی است و مردمان در معرض امتحان و آزمایش قرار دارند. او در این زمان نایب خاص ندارد و مردم می‌توانند مشکلات و مسائل دینی خود را از طریق فقیهان جامع الشرائط و در رأس آنان ولی فقیه، رفع نمایند[۲۴]، چنانکه خود حضرت راه را به مردم نشان داده و فرمودند: «در حوادث واقعه به علمای دین و راویان احادیث]ما مراجعه کنید»[۲۵].[۲۶]

فضیلت‌‌ها و ویژگی‌های امام مهدی (ع)

از جمله فضیلت‌‌ها و ویژگی‌های امام مهدی (ع) عبارت‌اند از:

  1. ویژگی‌های هفت پیامبر (ع): از آدم و نوح (ع) طول عمر را به ارث برده است و از ابراهیم (ع) ولادت پنهانی و کناره‌گیری از مردمان را و از موسی (ع) خوف و غیبت را و از عیسی (ع) اختلاف مردم دربارۀ شخصیت و تولدش را و از ایوب (ع) فَرَج بعد از شدت را و از محمد (ص) قیام به شمشیر را[۲۷].
  2. زنده کردن سنت پیامبر (ص): هنگامی که ظهور می‌کند بیش‌تر احکام دین خدا بر زمین مانده است ولی از گذر مجاهدت و برکت او، کتاب خدا و سنت پیامبر (ص) زنده می‌شود[۲۸].
  3. اعلم زمان خود: حضرت علی (ع) در وصف او فرمودند: «زره دانش بر تن دارد و... همواره در پی حکمت است»[۲۹].[۳۰]
  4. راهنمای مردم در مسیر هدایت الهی: زمان آن بزرگوار زمان پیروزی هدایت بر هواپرستی است. مسیر هوا‌‌پرستی را به ‌سوی هدایت و خدا‌پرستی گردانَد؛ آن‌گاه که در جامعه‌‌ها هدایت قربانی هوس‌‌ها شود آن بزرگوار مسیر دنیا را تغییر دهد و هواپرستی را به خدا‌پرستی باز‌گردانَد و آنگاه که دیگران رأی خود را بر قرآن تحمیل کنند، عصر حاکمیت قرآن بر افکار بشر فرارسد[۳۱].
  5. در هم کوبندۀ حاکمان ستمگر و مجری عدالت: آگاه باشید که فردا آن امام دادگر، کارگزاران طاغوتی را بر زشت‌ کاری‌هاشان محاکمه کند در چنین روزگاری زمین دُردانه‌ها و گنجینه‌هایش را چون پاره‌های جگر خود به پایش ریزد و تقدیمش کند و کلیدهای گنج‌های خویش را از صمیم دل تسلیمش کند؛ آنگاه عدالت در زندگی و زنده شدن قرآن و سنت را به تماشا خواهی نشست[۳۲].
  6. منجی راستین بشریت: ای مردم! زمان فراز آمدن چیزهایی است که شما را وعده داده‌اند. نزدیک است فتنه‌ای را که نمی‌دانید چیست، دیدار کنید. بدانید که از ما هر که آن را دریابد با چراغ روشنی که در دست دارد آن تاریکی‌ها را پشت‌سر گذارد و پا جای پای صالحان نهد تا بندهایی را که بر گردن‌هاست بگشاید و اسیران را آزاد کند و جمعیت باطل را پریشان سازد و پراکندگان اهل صلاح را گرد آورد و این کارها پوشیده از مردم به انجام رساند آنکه در پی یافتن نشان اوست هر چه به جست‌وجویش کوشد از او نشانی نیابد[۳۳].[۳۴]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. «و در زبور پس از تورات نگاشته‌ایم که بی‌گمان زمین را بندگان شایسته من به ارث خواهند برد» سوره انبیاء، آیه ۱۰۵.
  2. «يَكُونَ اثْنَا عَشَرَ أَمِيراً»؛ صحیح بخاری، کتاب الاحکام، ج۵، ح۱۶۵.
  3. «فَقَالَ: كُلُّهُمْ مِنْ قُرَيْشٍ».
  4. «إِنَّ اللَّهَ أَرْسَلَ مُحَمَّداً (ص) إِلَى الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ وَ جَعَلَ مِنْ بَعْدِهِ اثْنَيْ عَشَرَ وَصِيّاً...»؛ اصول کافی، ج۱، ص۵۳۲.
  5. «نَحْنُ اثْنَا عَشَرَ إِمَاماً مِنْهُمْ حَسَنٌ وَ حُسَيْنٌ ثُمَّ الْأَئِمَّةُ مِنْ وُلْدِ الْحُسَيْنِ (ع)»؛ اصول کافی، ج۱، ص۵۳۳.
  6. «عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص): مَنْ سَرَّهُ أَنْ يَحْيَا حَيَاتِي وَ يَمُوتَ مَمَاتِي وَ يَسْكُنَ جَنَّةَ عَدْنٍ الَّتِي غَرَسَهَا رَبِّي، فَلْيَتَوَلَّ عَلِيّاً بَعْدِي، وَ لْيُوَالِ وَلِيَّهُ، وَ لْيَقْتَدِ بِالْأَئِمَّةِ مِنْ بَعْدِهِ، فَإِنَّهُمْ عِتْرَتِي...»؛ حلية الأولياء، ج۱، ص۸۶، ح۳۸۱۹؛ کنز العمال، ج۱۲، ص۴۸، ح۲۵۷۸.
  7. «لا تقوم الساعة حتی تملأ الارض جوراً و عدواناً، ثم يخرج من اهل بيتي من يملأها قسطاً و عدلاً كما ملئت ظلماً و جوراً»؛ مستدرک الصحيحين، ج۴، ص۵۵۷؛ همچنین مسند احمد، ج۳، ص۳۶.
  8. «لَوْ لَمْ يَبْقَ مِنَ الدُّنْيَا إِلاَّ يَوْمٌ لَطَوَّلَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ حَتَّى يَمْلِكَ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ بَيْتِي»؛ سنن ابن‌ماجه، ابواب الجهاد، باب۲۴، ح۲۸۸۴.
  9. «عَنْ أُمِّ سَلَمَةَ قَالَتْ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ يَقُولُ: الْمَهْدِيُّ مِنْ وَلَدِ فَاطِمَةَ»؛ سنن ابن‌ماجه، ابواب الفتن، باب خروج المهدی، ح۱۶۱؛ سنن ابی‌داوود، کتاب المهدی، ج۴، ص۷، ح۴۲۸۴؛ مستدرک الصحيحين، ج۴، ص۵۵۷.
  10. «أَنَا سَيِّدُ النَّبِيِّينَ وَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ سَيِّدُ الْوَصِيِّينَ وَ إِنَّ أَوْصِيَائِي بَعْدِي اثْنَا عَشَرَ أَوَّلُهُمْ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ وَ آخِرُهُمُ الْمَهْدِيُّ»؛ معالم المدرستین به نقل از فرائد السمطين، مخطوط در کتابخانه دانشگاه تهران، ص۱۶۰به شماره ۱۱۶۴/۱۶۹۰- ۱۶۹۱.
  11. «إن خلفائي و أوصيائي و حجج اللّه على الخلق بعدي اثنى عشر أولهم أخي، و آخرهم ولدي، قيل يا رسول اللّه! و من أخوك؟ قال: علي بن أبي طالب، قيل فمن ولدك؟ قال: المهدي الذي يملأها قسطا و عدلا كما ملئت ظلما و جورا. و الذي بعثني بالحق بشيرا و نذيرا لو لم يبق من الدنيا إلا يوم واحد، لطوّل الله ذلك اليوم حتى يخرج فيه ولدي المهدي، فينزل روح اللّه عيسى بن مريم فيصلي خلفه، و تشرق الأرض بنور ربها، و يبلغ سلطانه المشرق و المغرب»؛ معالم المدرستین به نقل از فرائد السمطين، مخطوط در کتابخانه دانشگاه تهران، ص۱۶۰به شماره ۱۱۶۴/۱۶۹۰- ۱۶۹۱.
  12. اراکی، محسن، نگاهی به رسالت و امامت، ص ۸۵-۹۳.
  13. قندوزی، سلیمان بن ابراهیم، ینابیع المودة، ص۴۹۱؛ العمده، ص۴۳۳.
  14. نعمانی، محمد بن ابراهیم، الغیبه، ص۲۹۹.
  15. ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین، ص۴۳؛ طوسی، محمد بن حسن، الغیبه، ص۲۴۱.
  16. ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین، ص۴۲۴.
  17. ر.ک: صمدی، قنبر علی، امامت امام مهدی، دانشنامه کلام اسلامی ج۱، ص۴۶۶.
  18. اعیان الشیعه، ج۲، ص۴۴.
  19. «هَذَا إِمَامُکُمْ مِنْ بَعْدِی وَ خَلِیفَتِی عَلَیْکُمْ أَطِیعُوا وَ لَا تَتَفَرَّقُوا مِنْ بَعْدِی فَتَهْلِکُوا فِی أَدْیَانِکُمْ أَمَا إِنَّکُمْ لَا تَرَوْنَهُ بَعْدَ یَوْمِکُمْ هَذَا»؛ ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین، ص۴۲۷؛ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۲، ص۲۶.
  20. ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین، ص۴۲۷.
  21. ر.ک: العمیدی، سید ثامر هاشم، در انتظار ققنوس، ص۱۸۹ ـ ۱۹۹؛ حکیمی، محمد رضا، خورشید مغرب، ص۷۵ـ۱۳۶.
  22. ر.ک: صمدی، قنبر علی، امامت امام مهدی، دانشنامه کلام اسلامی ج۱، ص۴۶۶.
  23. ر.ک: دانشنامه نهج البلاغه ج۲، ص ۶۶۶.
  24. ر.ک: فرهنگ شیعه، ص ۱۲۹.
  25. «وَ أَمَّا الْحَوَادِثُ الْوَاقِعَةُ فَارْجِعُوا فِیهَا إِلَی رُوَاةِ حَدِیثِنَا»؛ کمال الدین، ج۲، ص۴۸۴.
  26. ر.ک: دانشنامه نهج البلاغه ج۲، ص ۶۶۶.
  27. کمال الدین و تمام النعمة، ۵۷۷.
  28. نهج البلاغه‌، خطبۀ ۱۳۸.
  29. نهج البلاغه‌، خطبۀ ۱۸۲.
  30. ر.ک: فرهنگ شیعه، ص ۱۲۷.
  31. نهج البلاغه، خطبۀ ۱۳۸
  32. نهج البلاغه، خطبۀ ۱۳۸.
  33. نهج البلاغه، خطبۀ ۱۵۰
  34. ر.ک: دانشنامه نهج البلاغه ج۲، ص ۶۶۸.