اثبات ولادت امام مهدی

افزودن پیوند
از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۸:۳۶ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

متن این جستار آزمایشی و غیرنهایی است. برای اطلاع از اهداف و چشم انداز این دانشنامه به صفحه آشنایی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت مراجعه کنید.
این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.


دلایل شیعه بر تولد امام مهدی(ع)

اخبار رسول خدا و ائمه(ع) به ولادت مهدی موعود(ع)

خبر دادن امام عسکری(ع) به ولادت فرزندش مهدی(ع)

گواهی حکیمه خاتون (عمه امام عسکری)

دیدارکنندگان با امام مهدی(ع) در خردسالی

  • مرحوم کلینی در کتاب کافی بابی را با عنوان "فِي تَسْمِيَةِ مَنْ رَآهُ(ع)" آورده، که در آن گزارش دیده شدن امام مهدی(ع) در دوره پیش از شهادت پدر بزرگوارشان است. در این روایت‌ها، افراد فراوانی دیدن امام را گزارش کرده‌اند و در شماری از آنها معرّفی آن حضرت توسط امام عسکری(ع) به عنوان جانشین خودشان منعکس شده است.
  • مرحوم شیخ صدوق نیز، در دو باب کمال‌الدین، این‌گونه گزارش‌ها را نقل کرده است. در مجموع ۴۱ حدیث آورده که در شماری از آنها جریان دیدن حضرت در دوره خردسالی بیان شده و در آنها به شکل‌های گوناگون، از جمله وضعیت جسمی‌و شکل و شمایل ایشان بیان شده است[۱۲][۱۳].

ملاقات‌کنندگان با امام مهدی(ع) در دوره غیبت صغری

گواهی برخی از عالمان اهل سنت بر ولادت مهدی موعود(ع)

  1. ابن خلکان می‌نویسد: ابوالقاسم محمد فرزند حسن عسکری(ع) فرزند علی الهادی(ع) فرزند محمد جواد(ع) دوازدهمین امام شیعه است. لقب معروف او حجّت است. او در نیمه شعبان سال ۲۵۵ متولّد شد. در هنگام درگذشت پدر، عمر او پنج سال بود. نام مادر از خمط و برخی نرجس هم گفته‌اند[۱۷].
  2. ابن مسعود مورّخ معروف می‌گوید: ابومحمد حسن بن علی العسکری(ع) در هنگام وفات ۲۹ سال داشت. او پدر مهدی منتظر(ع) است[۱۸].
  3. عبدالوهاب شعرانی آورده است: مهدی(ع) از اولاد امام حسن عسکری(ع) است. او در نیمه شعبان سال ۲۵۵ متولد شد. او زنده است تا اینکه با عیسی‌بن‌مریم(ع) ملاقات کند[۱۹].
  4. محمد بن طلحه شافعی می‌گوید: حضرت مهدی(ع) پسر امام حسن عسکری(ع) است. او زنده و موجود و از زمان غایب شدنش تاکنون باقی است[۲۰].
  5. ابن حجرهیثمی‌ می‌گوید: امام حسن عسکری(ع) جز از ابی القاسم محمد الحجه، فرزندی به‌جای نگذاشت و آن هنگام که پدر بزرگوارش وفات یافت، او پنج سال داشت[۲۱][۲۲].

اثبات ولادت امام مهدی

  • ولادت حضرت مهدی(ع)‏، به دلایلی پنهانی صورت گرفت و باعث شد برخی، آن را انکار کنند؛ اما شیعه برای اثبات ولادت آن حضرت، دلیل‏‌های فراوانی آورده است.
  1. نوید امام عسکری(ع) به ولادت مهدی(ع)‏: امام حسن عسکری(ع) گاهی، نوید مولودش را به یاران خاص می‌‏داد[۲۳]. و نیز در نویدی به همسر بزرگوار خود داد، چنین فرمود: در آینده‏‌ای نزدیک دارای فرزندی خواهی شد. نامش محمد است. او قائم از بعد من است[۲۴].
  2. خبر دادن امام عسکری(ع) از ولادت مهدی(ع)‏: امام حسن عسکری(ع) برای یاران ویژه، ولادت فرزند خود را گزارش کرد. احمد بن اسحاق گوید: از امام عسکری(ع) شنیدم که فرمود: "سپاس از آن خدایی است که مرا از دنیا نبرد، تا آن‏که جانشین مرا به من نشان داد. او از نظر آفرینش و اخلاق، شبیه‏‌ترین مردم به رسول خدا است. خدای تعالی، او را در غیبتش حفظ فرماید؛ سپس او را آشکار کند. او زمین را از عدل ‏وداد آکنده سازد؛ همچنان‏که آکنده از جور و ستم شده باشد"[۲۵]. ابراهیم بن ادریس نیز گوید: امام عسکری(ع) گوسفندی به من داد و فرمود: "این را برای فرزندم فلان عقیقه کن و خود و نزدیکانت از آن بخورید. سپس دو گوسفند داد و فرمود: این دو گوسفند را از مولای خود عقیقه کن و بخور که خداوند سبحانه و تعالی بر تو گوارا نماید و به برادران دینی خود نیز از آن بده"[۲۶].
  3. خبر حکیمه- عمه امام عسکری(ع)- از ولادت آن حضرت‏: حکیمه دختر امام جواد(ع) و عمه امام حسن عسکری(ع)، از زنان والا مقام نزد امامان(ع) بود. وی به دستور مستقیم امام عسکری(ع)، شب ولادت حضرت مهدی(ع)‏ حضور داشت و بخش فراوانی از روایات ولادت آن حضرت، از سوی این بانوی بزرگوار نقل شده است.
  4. خبر نسیم و ماریه "خادمان بیت امامت": ایشان، دو تن از خدمتگزاران خانه امام عسکری(ع) بودند و از برخی روایات استفاده می‌‏شود که آنان نیز در شب ولادت در خانه امام عسکری(ع) حضور داشته‌‏اند [۲۷].
  5. گزارش عده فراوانی از بزرگان شیعه‏: "ابو الادیان، از خدمتکاران خانه امام حسن عسکری(ع) بود که علاوه بر حضور در بیت آن بزرگوار، سرپرست امور نامه‌‏های آن حضرت و بردن آن‏ها به شهرهای مختلف بود. او، یکی از کسانی است که روایت شهادت امام عسکری(ع) و نماز خواندن حضرت مهدی(ع)‏ بر پیکر آن حضرت را ذکر کرده است[۲۸].
  6. گزارش برخی از دانشمندان اهل سنت‏: بیشتر اهل سنت - آن‏گونه که شیعه باور دارد- اعتقادی به زاده شدن مهدی موعود ندارند؛ اما دانشمندانی چند از ایشان، علاوه بر تصریح یا اشاره به ولادت آن حضرت در سال ۲۵۵ ق، او را همان موعود در کلام پیامبر اکرم(ص) دانسته‌‏اند.
  1. کسانی که ولادت حضرت مهدی(ع)‏ را گزارش کرده‏‌اند؛ ولی در باره موعود بودن او ساکت مانده‌‏اند[۳۰]. ابن اثیر، در الکامل فی التاریخ درباره حوادث سال ۲۶۰ ق چنین می‌‏نویسد: در این سال، ابو محمد علوی عسکری وفات کرد. او یکی از دوازده امام مذهب امامیه و پدر محمّد است که معتقدند او منتظر می‏‌باشد[۳۱]. ابن خلکان در وفیات الاعیان[۳۲] و ذهبی در کتاب العبر[۳۳] چنین گزارشی ارائه کرده‏‌اند.
  2. کسانی که علاوه بر گزارش ولادت آن حضرت، به موعود بودن آن حضرت تصریح کرده‏‌اند "البته این دسته کم شمارند": کمال الدین محمد بن طلحه شافعی در کتاب مطالب السؤول گوید: ابو القاسم محمد بن حسن خالص، پسر علی متوکل، پسر قانع، پسر علی رضا، پسر موسی کاظم، پسر جعفر صادق، پسر محمد باقر، پسر علی زین العابدین، پسر حسین زکی، پسر علی مرتضی امیر المؤمنین، پسر ابو طالب، مهدی، حجت، خلف، صالح، منتظر(ع) و رحمت و برکات خداوند سبحانه و تعالی بر او باد[۳۴].

پرسش مستقیم

  1. چه دلیلی بر متولد شدن امام مهدی هست؟ (پرسش)
  2. آیا کسی بعد از تولد امام مهدی را دیده است؟ (پرسش)
  3. آیا ممکن است گروهی اخباری را در موضوع ولادت امام مهدی جعل کرده باشند؟ (پرسش)
  4. آیا با اجماعی که شیعه قبول ندارد می‌‏توان دلیل ولادت امام مهدی را اجماع قرار داد؟ (پرسش)
  5. آیا ممکن است که ولادت و وجود شخصی را در خارج با دلیل فلسفی اثبات نمود؟ (پرسش)
  6. گزارش حکیمه خاتون از ولادت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
  7. حکیمه خاتون درباره چهل روزگی امام مهدی چه می‌فرماید؟ (پرسش)

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. ↑ «إِنَّ اللَّهَ اخْتَارَ مِنَ النَّاسِ الْأَنْبِيَاءَ وَ اخْتَارَ مِنَ الْأَنْبِيَاءِ الرُّسُلَ وَ اخْتَارَنِي مِنَ الرُّسُلِ وَ اخْتَارَ مِنِّي عَلِيّاً وَ اخْتَارَ مِنْ عَلِيٍّ الْحَسَنَ وَ الْحُسَيْنَ وَ اخْتَارَ مِنَ الْحُسَيْنِ الْأَوْصِيَاءَ تَاسِعُهُمْ قَائِمُهُمْ وَ هُوَ ظَاهِرُهُمْ وَ بَاطِنُهُمْ»؛ بحارالأنوار، ج۳۶، ص۲۶۰؛ اثبات الوصیه، ص۲۶۶؛ دلائل الامامه، ص۲۴۰.
  2. ↑ «التَّاسِعُ مِنْ وُلْدِكَ يَا حُسَيْنُ هُوَ الْقَائِمُ بِالْحَقِّ الْمُظْهِرُ لِلدِّينِ وَ الْبَاسِطُ لِلْعَدْلِ»؛ بحارالأنوار، ج۵۱، ص۱۱۰.
  3. ↑ «مَا مِنَّا أَحَدٌ إِلَّا وَ يَقَعُ فِي عُنُقِهِ بَيْعَةٌ لِطَاغِيَةِ زَمَانِهِ إِلَّا الْقَائِمَ الَّذِي يُصَلِّي خَلْفَهُ رُوحُ اللَّهِ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ فَإِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يُخْفِي وِلَادَتَهُ وَ يُغَيِّبُ شَخْصَهُ لِئَلَّا يَكُونَ لِأَحَدٍ فِي عُنُقِهِ بَيْعَةٌ إِذَا خَرَجَ ذَلِكَ التَّاسِعُ مِنْ وُلْدِ أَخِي الْحُسَيْنِ...»؛ بحارالأنوار، ج۵۲، ص۲۷۹.
  4. ↑ «فِي التَّاسِعِ مِنْ وُلْدِي سُنَّةٌ مِنْ يُوسُفَ وَ سُنَّةٌ مِنْ مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ وَ هُوَ قَائِمُنَا أَهْلَ الْبَيْتِ يُصْلِحُ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى أَمْرَهُ فِي لَيْلَةٍ وَاحِدَةٍ»؛ بحارالأنوار، ج۵، ص۱۳۲.
  5. ↑ «... سَيَرْزُقُنِي اللَّهُ وَلَداً بِكَرَمِهِ وَ لُطْفِهِ»؛ بحارالأنوار، ج۵۰، ص۳۱۳.
  6. ↑ مقامی، مهدی، درسنامه امام‌شناسی، ص:۱۸۴-۱۸۶.
  7. ↑ «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ يُخْرِجْنِي مِنَ الدُّنْيَا حَتَّى أَرَانِي الْخَلَفَ مِنْ بَعْدِي أَشْبَهَ النَّاسِ بِرَسُولِ اللَّهِ(ص) خَلْقاً وَ خُلْقاً...»؛ بحارالأنوار، ج۵۱، ص۱۶۱.
  8. ↑ مقامی، مهدی، درسنامه امام‌شناسی، ص:۱۸۶-۱۸۷.
  9. ↑ الغیبه، ص۲۴۵؛ کمال‌الدین، ج۲، باب ۴۲.
  10. ↑ الغیبه، ص۲۴۵؛ کمال‌الدین، ج۲، باب ۴۲، ح۵.
  11. ↑ مقامی، مهدی، درسنامه امام‌شناسی، ص:۱۸۷.
  12. ↑ شیخ صدوق، کمال‌الدین، ج۲، باب ۴۳، ح۱.
  13. ↑ مقامی، مهدی، درسنامه امام‌شناسی، ص:۱۸۷-۱۸۸.
  14. ↑ الکافی، ج۱، ص۳۳۱، ح۸؛ الارشاد، ج۲، ص۲۵۳؛ الغیبه، ص۲۵۹، ح۲۲۶؛ کمال‌الدین، ج۲، ص۳۸۴، باب ۴۳، ح۱.
  15. ↑ مقامی، مهدی، درسنامه امام‌شناسی، ص:۱۸۸.
  16. ↑ ر.ک: احقاق‌الحق و ازهاق‌الباطل، ج۱۳، ص۸۸.
  17. ↑ وفیات الأعیان، ج۳، ص۳۱۶.
  18. ↑ مروج‌الذهب، ج۴، ص۱۹۹
  19. ↑ الیواقیت و الجواهر، ج۳، ص۱۷۸.
  20. ↑ مطالب السول فی مناقب آل الرسول، ج۲، ص۸۸.
  21. ↑ الصواعق المحرقه، ص۲۰۸.
  22. ↑ مقامی، مهدی، درسنامه امام‌شناسی، ص:۱۸۸-۱۹۰.
  23. ↑ " سيرزقني‏ اللّه‏ ولدا بمنّه‏ و لطفه‏‏"، محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۰، ص ۳۱۳
  24. ↑ " سَتَحْمِلِينَ‏ وَلَداً وَ اسْمُهُ‏ مُحَمَّدٌ وَ هُوَ الْقَائِمُ‏ مِنْ بَعْدِي‏‏"، شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص ۴۰۸، ح ۴
  25. ↑ " الْحَمْدُ لِلَّهِ‏ الَّذِي‏ لَمْ‏ يُخْرِجْنِي‏ مِنَ‏ الدُّنْيَا حَتَّى‏ أَرَانِي‏ الْخَلَفَ‏ مِنْ‏ بَعْدِي‏ أَشْبَهَ‏ النَّاسِ‏ بِرَسُولِ‏ اللَّهِ (ص) خَلْقاً وَ خُلْقاً يَحْفَظُهُ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى فِي غَيْبَتِهِ ثُمَّ يُظْهِرُهُ فَيَمْلَأُ الْأَرْضَ عَدْلًا وَ قِسْطاً كَمَا مُلِئَتْ جَوْراً وَ ظُلْماً‏‏"، شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص ۴۰۸، ح ۴
  26. ↑ محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۲۲؛ ر. ک: شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۲۴۵
  27. ↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص ۴۳۰، ح ۵
  28. ↑ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص ۴۷۵؛ باب ۴۳، ح ۲۵.همچنین ر.ک: نیلی نجفی، منتخب الانوار المضیئة، ص ۱۵۷؛ الخرائج و الجرائح، ج ۳، ص ۱۱۰۱
  29. ↑ اینجا فقط به موارد اندکی اشاره شده است. برای تفصیل بیشتر، ر.ک: سید ثامر هاشم العمیدی، مهدی منتظر در اندیشه اسلامی، ص ۱۸۵- ۲۰۰؛ همو، در انتظار ققنوس، مهدی علیزاده، ص ۱۸۸- ۱۹۸
  30. ↑ برخی اهل سنّت که ولادت حضرت مهدی(ع) را گزارش کرده‏اند، فقط آن را از دیدگاه شیعه بیان کرده‏‌اند، در حالی که عده‏ای گمان کرده‏اند کسانی که ولادت آن حضرت را نقل کرده‏اند بر این باور هستند که آن حضرت به دنیا آمده است
  31. ↑ سید ثامر هاشم العمیدی، مهدی منتظر در اندیشه اسلامی، ص ۱۸۶، به نقل از: ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج ۷، ص ۲۷۴ در پایان حوادث سال ۲۶۰ قمری
  32. ↑ وفیات الاعیان، ج ۴، ص ۱۷۶، ح ۵۶۲
  33. ↑ وفیات الاعیان، ج ۴، ص ۱۷۶، ح ۵۶۲
  34. ↑ طلحه شافعی، مطالب السؤول، ج ۲، ص ۷۹، باب ۱۲
  35. ↑ ابن صباغ مالکی، الفصول المهمة، ص ۲۸۷
  36. ↑ خدامراد سلیمیان، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۴۷۰-۴۷۳.
  37. ↑ خدامراد سلیمیان، درسنامه مهدویت ج۱، ص۱۸۷-۱۹۱.
برگرفته از «https://fa.imamatpedia.com/w/index.php?title=اثبات_ولادت_امام_مهدی&oldid=348525»