منصور: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - 'رده:اتمام لینک داخلی' به '')
جز (جایگزینی متن - 'انقلاب مهدی' به 'انقلاب مهدی')
خط ۳: خط ۳:


==مقدمه==
==مقدمه==
*در [[احادیث]] فراوانی رسیده است که "[[مهدی]]"، "منصور بالرّعب و مؤید بالنّصر" است؛ یعنی [[هنگام ظهور]]، [[رعب]] او در [[دل]] قدرتمندان می‌‏افتد و نیروهای غیبی و نادیدنی به کمک او و [[یاران]] او می‌‏شتابند. البته آنچه درباره [[یاری]] آن حضرت به وسیله نیروهای غیبی گفته شده است، منافاتی با [[لزوم]] حضور [[مردم]] در صحنه ندارد و بایسته است که [[مردم]] آن حضرت را تا رسیدن به اهداف متعالیش [[یاری]] کنند. [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: "[[انقلاب]] [[مهدی]] را سه [[سپاه]] [[یاری]] می‌‏کنند و در [[پیروزی]] آن حضرت شرکت دارند: سپاهی از [[فرشتگان]]، سپاهی از [[مؤمنان]] و سپاهی از [[رعب]] و [[وحشت]]"<ref>  نعمانی، الغیبة، ص ۱۹۸، ح ۹، ص ۲۴۳، ح ۴۳؛ محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۳۹</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص ۴۲۴.</ref>.
*در [[احادیث]] فراوانی رسیده است که "[[مهدی]]"، "منصور بالرّعب و مؤید بالنّصر" است؛ یعنی [[هنگام ظهور]]، [[رعب]] او در [[دل]] قدرتمندان می‌‏افتد و نیروهای غیبی و نادیدنی به کمک او و [[یاران]] او می‌‏شتابند. البته آنچه درباره [[یاری]] آن حضرت به وسیله نیروهای غیبی گفته شده است، منافاتی با [[لزوم]] حضور [[مردم]] در صحنه ندارد و بایسته است که [[مردم]] آن حضرت را تا رسیدن به اهداف متعالیش [[یاری]] کنند. [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: "[[انقلاب مهدی]] را سه [[سپاه]] [[یاری]] می‌‏کنند و در [[پیروزی]] آن حضرت شرکت دارند: سپاهی از [[فرشتگان]]، سپاهی از [[مؤمنان]] و سپاهی از [[رعب]] و [[وحشت]]"<ref>  نعمانی، الغیبة، ص ۱۹۸، ح ۹، ص ۲۴۳، ح ۴۳؛ محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۳۹</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص ۴۲۴.</ref>.


==منصور در موعودنامه==
==منصور در موعودنامه==
خط ۱۰: خط ۱۰:


==منصور در درسنامه==
==منصور در درسنامه==
*در [[احادیث]] فراوانی رسیده است که [[حضرت مهدی]]{{ع}}، {{عربی|"منصور بالرعب"}} و {{عربی|"مؤید بالنصر"}} است؛ یعنی، به [[هنگام ظهور]]، [[رعب]] او در دل‌های قدرت‌مندان می‌افتد و نیروهای‌ غیبی و نامرئی، به [[کمک]] او و [[یاران]] او می‌شتابند. البته آنچه درباره [[یاری]] آن [[حضرت]] به وسیله نیروهای غیبی گفته شده، منافاتی با [[لزوم]] حضور [[مردم]] در صحنه ندارد و بایسته است که [[مردم]]، آن [[حضرت]] را تا رسیدن به اهداف متعالی‌اش [[یاری]] رسانند. [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: "[[انقلاب]] [[مهدی]] را سه [[سپاه]] [[یاری]] می‌کنند و در [[پیروزی]] او شرکت دارند: سپاهی از [[فرشتگان]]، سپاهی از [[مؤمنان]] و سپاهی از [[رعب]] و [[وحشت]]"<ref>الغیبة، ص ۱۹۸، ح ۹، ص ۲۴۳، ح ۴۳؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۳۹.</ref>. [[محمد بن مسلم ثقفی]] از [[امام باقر]]{{ع}} [[نقل]] می‌کند که فرمود: {{متن حدیث|"اَلْقَائِمُ مِنَّا مَنْصُورٌ بِالرُّعْبِ"}}<ref>کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۳۳۰، ح ۱۶.</ref>؛ "[[قائم]] ما به [افتادن‌] [[ترس]] در [[دل]] [[دشمنان]]، [[یاری]] شده است"<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ص۲۳۴، ۲۳۵.</ref>.
*در [[احادیث]] فراوانی رسیده است که [[حضرت مهدی]]{{ع}}، {{عربی|"منصور بالرعب"}} و {{عربی|"مؤید بالنصر"}} است؛ یعنی، به [[هنگام ظهور]]، [[رعب]] او در دل‌های قدرت‌مندان می‌افتد و نیروهای‌ غیبی و نامرئی، به [[کمک]] او و [[یاران]] او می‌شتابند. البته آنچه درباره [[یاری]] آن [[حضرت]] به وسیله نیروهای غیبی گفته شده، منافاتی با [[لزوم]] حضور [[مردم]] در صحنه ندارد و بایسته است که [[مردم]]، آن [[حضرت]] را تا رسیدن به اهداف متعالی‌اش [[یاری]] رسانند. [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: "[[انقلاب مهدی]] را سه [[سپاه]] [[یاری]] می‌کنند و در [[پیروزی]] او شرکت دارند: سپاهی از [[فرشتگان]]، سپاهی از [[مؤمنان]] و سپاهی از [[رعب]] و [[وحشت]]"<ref>الغیبة، ص ۱۹۸، ح ۹، ص ۲۴۳، ح ۴۳؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۳۹.</ref>. [[محمد بن مسلم ثقفی]] از [[امام باقر]]{{ع}} [[نقل]] می‌کند که فرمود: {{متن حدیث|"اَلْقَائِمُ مِنَّا مَنْصُورٌ بِالرُّعْبِ"}}<ref>کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۳۳۰، ح ۱۶.</ref>؛ "[[قائم]] ما به [افتادن‌] [[ترس]] در [[دل]] [[دشمنان]]، [[یاری]] شده است"<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ص۲۳۴، ۲۳۵.</ref>.
==منصور در فرهنگنامه آخر الزمان==
==منصور در فرهنگنامه آخر الزمان==
*منصور به معنی [[یاری]] شده است. در [[کتاب مقدس]] [[برهمائیان]] «دید براهمه» [[نام حضرت مهدی]]{{ع}} [[منصور]] یاد شده است. در [[زیارت عاشورا]] نیز [[حضرت]] را به این [[لقب]] یاد می‌کنیم: {{متن حدیث|فَأَسْالُ اللَّهَ الَّذِي أَكْرَمَ مَقَامَكَ وَ أَكْرَمَنِي أَنْ يَرْزُقَنِي طَلَبَ ثَارِكَ مَعَ إِمَامٍ مَنْصُورٍ مِنْ أَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ}}؛ (من از خدایی که [[مقام]] رفیع تو را ارج نهاده و مرا نیز مورد اکرام قرار داده است می‌خواهم، که [[خونخواهی]] تو را نصیبم گرداند تا با [[امام]] [[منصور]] از [[خاندان محمد]]{{صل}} به [[خونخواهی]] برخیزم<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۹۶.</ref>.
*منصور به معنی [[یاری]] شده است. در [[کتاب مقدس]] [[برهمائیان]] «دید براهمه» [[نام حضرت مهدی]]{{ع}} [[منصور]] یاد شده است. در [[زیارت عاشورا]] نیز [[حضرت]] را به این [[لقب]] یاد می‌کنیم: {{متن حدیث|فَأَسْالُ اللَّهَ الَّذِي أَكْرَمَ مَقَامَكَ وَ أَكْرَمَنِي أَنْ يَرْزُقَنِي طَلَبَ ثَارِكَ مَعَ إِمَامٍ مَنْصُورٍ مِنْ أَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ}}؛ (من از خدایی که [[مقام]] رفیع تو را ارج نهاده و مرا نیز مورد اکرام قرار داده است می‌خواهم، که [[خونخواهی]] تو را نصیبم گرداند تا با [[امام]] [[منصور]] از [[خاندان محمد]]{{صل}} به [[خونخواهی]] برخیزم<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۹۶.</ref>.

نسخهٔ ‏۲۰ ژوئن ۲۰۲۰، ساعت ۱۶:۲۷

متن این جستار آزمایشی است؛ امید می رود در آینده نه چندان دور آماده شود. برای اطلاع از جزئیات بیشتر به بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت مراجعه کنید.


مقدمه

منصور در موعودنامه

  • اسم آن حضرت است، در کتاب "دید" براهمه. در تفسیر آیه شریفه ﴿...وَمَن قُتِلَ مَظْلُومًا فَقَدْ جَعَلْنَا لِوَلِيِّهِ سُلْطَانًا فَلاَ يُسْرِف فِّي الْقَتْلِ إِنَّهُ كَانَ مَنْصُورًا[۳] امام باقر (ع) فرمود: خداوند مهدی را منصور نامیده است، چنان‌چه نامیده شده است احمد، به محمد و محمود و نامیده شده است عیسی، به مسیح"[۴].
  • در یکی از بخش‌های زیارت عاشورا آمده است: "أَنْ يَرْزُقَنِي طَلَبَ ثَارِكَ مَعَ إِمَامٍ مَنْصُورٍ مِنْ أَهْلِ بَيْتِ مُحَمَّدٍ..." مقصود از منصور، امام زمان (ع) است و علت این‌که او را منصور نامیده‌اند، این است که ایشان در طلب خون جدشان یاری می‌شوند. محمد بن مسلم می‌گوید: شنیدم ابا جعفر فرمود: "قائم ما منصور به رعب و مؤید به نصر است"[۵]. در دعای ندبه هم می‌خوانیم: "أَيْنَ الْمَنْصُورُ عَلَى مَنِ اعْتَدَى عَلَيْهِ"[۶][۷].

منصور در درسنامه

منصور در فرهنگنامه آخر الزمان

پرسش مستقیم

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. نعمانی، الغیبة، ص ۱۹۸، ح ۹، ص ۲۴۳، ح ۴۳؛ محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۳۹
  2. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص ۴۲۴.
  3. سوره اسراء، ۳۳.
  4. نجم الثاقب، باب دوم؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۲۸.
  5. بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۹۱.
  6. مفاتیح الجنان، باب سوم.
  7. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۷۰۳.
  8. الغیبة، ص ۱۹۸، ح ۹، ص ۲۴۳، ح ۴۳؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۳۹.
  9. کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۳۳۰، ح ۱۶.
  10. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ص۲۳۴، ۲۳۵.
  11. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۹۶.