حسین بن روح نوبختی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ویرایش Heydari (بحث) به آخرین تغییری که Wasity انجام داده بود واگردانده شد)
برچسب: واگردانی
جز (جایگزینی متن - 'موقعیت' به 'موقعیت')
خط ۲۱: خط ۲۱:
*این تأکید، بدان علّت بود که از طرف [[امامان]]{{عم}}، سخن روشنی که بیانگر [[وثاقت]]، [[امانت]] و [[نیابت]] [[حسین بن روح]] صادر نشده بود. از طرفی میان وکلای [[بغداد]]، کسانی بودند که در ظاهر ارتباط [[محمد بن عثمان]] با آنان بیشتر بود؛ از این‏‌رو عوام و [[خواص]] [[شیعیان]]، تصور نمی‌‏کردند [[حسین بن روح]] به [[جانشینی]] [[انتخاب]] شود؛ بدین سبب، [[نایب دوم]] از هرفرصتی برای [[تبیین]] [[نیابت]] خود از طرف [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}}، برای رفع [[تردید]] از آنان استفاده می‏‌کرد<ref>[[شیخ طوسی]]، کتاب الغیبة، ص ۳۸۹، ح ۳۵۵</ref>
*این تأکید، بدان علّت بود که از طرف [[امامان]]{{عم}}، سخن روشنی که بیانگر [[وثاقت]]، [[امانت]] و [[نیابت]] [[حسین بن روح]] صادر نشده بود. از طرفی میان وکلای [[بغداد]]، کسانی بودند که در ظاهر ارتباط [[محمد بن عثمان]] با آنان بیشتر بود؛ از این‏‌رو عوام و [[خواص]] [[شیعیان]]، تصور نمی‌‏کردند [[حسین بن روح]] به [[جانشینی]] [[انتخاب]] شود؛ بدین سبب، [[نایب دوم]] از هرفرصتی برای [[تبیین]] [[نیابت]] خود از طرف [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}}، برای رفع [[تردید]] از آنان استفاده می‏‌کرد<ref>[[شیخ طوسی]]، کتاب الغیبة، ص ۳۸۹، ح ۳۵۵</ref>
*پس از [[وفات]] [[ابو جعفر عمری]] و [[وصیت]] او درباره [[نصب]] [[حسین بن روح]] به عنوان [[نایب سوم]] [[امام]] [[غایب]]، [[ابو القاسم حسین بن روح]] به "دار النیابة" در [[بغداد]] آمد و بزرگان [[شیعه]] گرد او جمع شدند. [[حسین بن روح]]، با همکاری وکلای [[بغداد]] و سایر مناطق، کار خویش را در [[جایگاه]] [[نیابت]] [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} آغاز کرد و توانست با روش عالمانه و منطقی، بین [[دوست]] و [[دشمن]] از پذیرش بالایی برخوردار شود.
*پس از [[وفات]] [[ابو جعفر عمری]] و [[وصیت]] او درباره [[نصب]] [[حسین بن روح]] به عنوان [[نایب سوم]] [[امام]] [[غایب]]، [[ابو القاسم حسین بن روح]] به "دار النیابة" در [[بغداد]] آمد و بزرگان [[شیعه]] گرد او جمع شدند. [[حسین بن روح]]، با همکاری وکلای [[بغداد]] و سایر مناطق، کار خویش را در [[جایگاه]] [[نیابت]] [[امام مهدی|امام زمان]] {{ع}} آغاز کرد و توانست با روش عالمانه و منطقی، بین [[دوست]] و [[دشمن]] از پذیرش بالایی برخوردار شود.
*روایت‌‏ها، حکایت از آن دارد که بر خلاف سفیر اوّل و دوم، [[موقعیت]] [[حسین بن روح]] در [[جایگاه]] سفیر [[امام مهدی|امام دوازدهم]] بین [[شیعیان]] [[امامیه]] [[آشکار]] بود؛ به همین [[دلیل]] عده‏‌ای از عوام [[امامیه]]، بر آن شدند که وکلای نواحی خود را نادیده گرفته، به طور مستقیم با خود او در تماس باشند؛ ولی رفته ‏رفته با انجام تغییراتی در دستگاه [[حاکم]] و برکناری برخی حامیان او، وضع دگرگون شد؛ به گونه‌‏ای که وی بخشی از پایان [[عمر]] خود را در زندان به سر برد<ref>  ر. ک: شیخ طوسی، کتاب الغیبة،، ص ۳۰۲، ح ۲۵۶</ref>.  
*روایت‌‏ها، حکایت از آن دارد که بر خلاف سفیر اوّل و دوم، موقعیت [[حسین بن روح]] در [[جایگاه]] سفیر [[امام مهدی|امام دوازدهم]] بین [[شیعیان]] [[امامیه]] [[آشکار]] بود؛ به همین [[دلیل]] عده‏‌ای از عوام [[امامیه]]، بر آن شدند که وکلای نواحی خود را نادیده گرفته، به طور مستقیم با خود او در تماس باشند؛ ولی رفته ‏رفته با انجام تغییراتی در دستگاه [[حاکم]] و برکناری برخی حامیان او، وضع دگرگون شد؛ به گونه‌‏ای که وی بخشی از پایان [[عمر]] خود را در زندان به سر برد<ref>  ر. ک: شیخ طوسی، کتاب الغیبة،، ص ۳۰۲، ح ۲۵۶</ref>.  
*از حوادث مهم دوران [[نیابت]] [[حسین بن روح]]، جدا شدن [[ابو جعفر محمد بن علی شلمغانی]] "معروف به ابن ابی عزاقر" از [[آیین]] [[شیعی]] و [[تکفیر]] او به دست [[حسین]] است<ref>  ر. ک: شیخ طوسی، کتاب الغیبة،، ص ۳۰۲، ح ۲۵۶</ref>.  
*از حوادث مهم دوران [[نیابت]] [[حسین بن روح]]، جدا شدن [[ابو جعفر محمد بن علی شلمغانی]] "معروف به ابن ابی عزاقر" از [[آیین]] [[شیعی]] و [[تکفیر]] او به دست [[حسین]] است<ref>  ر. ک: شیخ طوسی، کتاب الغیبة،، ص ۳۰۲، ح ۲۵۶</ref>.  
===مدت نیابت‏===
===مدت نیابت‏===
خط ۳۳: خط ۳۳:
#وی در اصل، قمی بوده و از طرف مادر، [[نوبختی]] نامیده شده است<ref>غیبة طوسی، ص ۳۷۱؛ خاندان نوبختی، ص ۲۱۴.</ref>.
#وی در اصل، قمی بوده و از طرف مادر، [[نوبختی]] نامیده شده است<ref>غیبة طوسی، ص ۳۷۱؛ خاندان نوبختی، ص ۲۱۴.</ref>.
#وی از شاخه "بنو نوبخت" [[قم]] بوده و در زمان نخستین سفیر، به [[بغداد]] مهاجرت کرده است<ref>تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم {{ع}}، ص ۱۹۲.</ref>. "[[محمد بن عثمان]]" از دو یا سه سال قبل از [[وفات]] خود، با ارجاع بعضی از [[شیعیان]] به "[[حسین بن روح]]" که اموالی از [[سهم امام]] و غیر آن پیش او می‌بردند، زمینه را برای [[نیابت]] وی از طرف [[امام زمان]] {{ع}} همواره می‌نمود. نخستین توقیعی که راجع به "[[حسین بن روح]]" از [[ناحیه مقدسه]] صدور یافت، در سال ٣٠٥ ه‍‌.ق بود. در آن [[توقیع]] آمده است: "او کاملاً مورد وثوق و [[اطمینان]] ماست و در نزد ما [[مقام]] و جایگاهی دارد که او را مسرور می‌گرداند."  
#وی از شاخه "بنو نوبخت" [[قم]] بوده و در زمان نخستین سفیر، به [[بغداد]] مهاجرت کرده است<ref>تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم {{ع}}، ص ۱۹۲.</ref>. "[[محمد بن عثمان]]" از دو یا سه سال قبل از [[وفات]] خود، با ارجاع بعضی از [[شیعیان]] به "[[حسین بن روح]]" که اموالی از [[سهم امام]] و غیر آن پیش او می‌بردند، زمینه را برای [[نیابت]] وی از طرف [[امام زمان]] {{ع}} همواره می‌نمود. نخستین توقیعی که راجع به "[[حسین بن روح]]" از [[ناحیه مقدسه]] صدور یافت، در سال ٣٠٥ ه‍‌.ق بود. در آن [[توقیع]] آمده است: "او کاملاً مورد وثوق و [[اطمینان]] ماست و در نزد ما [[مقام]] و جایگاهی دارد که او را مسرور می‌گرداند."  
*با این‌که "[[محمد بن عثمان]]" غیر از "[[حسین بن روح]]" نه وکیل دیگر در [[بغداد]] داشت و همگی زیر نظر وی فعالیت می‌کردند، اما "[[حسین بن روح]]" به [[نیابت]] [[امام زمان]] {{ع}} [[انتخاب]] شد. علّت آن علاوه بر متکلّم و [[فقیه]] بودن، [[بردباری]]، هوشیاری و [[اخلاص]] او در آن [[موقعیت]] خاصّ‌ [[سیاسی]] بود. "[[حسین بن روح]]" با همکاری ده وکیل در [[بغداد]] و با وکلای سایر بلاد اسلامی، کار خویش را در سمت [[نیابت]] [[امام زمان]] {{ع}} شروع کرد و توانست با روش معقولانه و منطقی، در میان [[دوست]] و [[دشمن]]، از [[مقبولیت]] بالایی برخوردار باشد. بنابر [[شهادت]] مورّخین قرون اولیه و [[محدثین]] متقدم، او "اعقل الناس" زمان خود بوده است و از [[داناترین]] افراد به شمار می‌رفت.
*با این‌که "[[محمد بن عثمان]]" غیر از "[[حسین بن روح]]" نه وکیل دیگر در [[بغداد]] داشت و همگی زیر نظر وی فعالیت می‌کردند، اما "[[حسین بن روح]]" به [[نیابت]] [[امام زمان]] {{ع}} [[انتخاب]] شد. علّت آن علاوه بر متکلّم و [[فقیه]] بودن، [[بردباری]]، هوشیاری و [[اخلاص]] او در آن موقعیت خاصّ‌ [[سیاسی]] بود. "[[حسین بن روح]]" با همکاری ده وکیل در [[بغداد]] و با وکلای سایر بلاد اسلامی، کار خویش را در سمت [[نیابت]] [[امام زمان]] {{ع}} شروع کرد و توانست با روش معقولانه و منطقی، در میان [[دوست]] و [[دشمن]]، از [[مقبولیت]] بالایی برخوردار باشد. بنابر [[شهادت]] مورّخین قرون اولیه و [[محدثین]] متقدم، او "اعقل الناس" زمان خود بوده است و از [[داناترین]] افراد به شمار می‌رفت.
*"[[حسین بن روح]]" بیست و یک سال [[نیابت]] حضرت را به عهده داشت و در ماه [[شعبان]] سال ٣٢٦ ه‍‌ ق [[وفات]] یافت<ref>خاندان نوبختی، ص ۲۲۱.</ref>. [[قبر]] او در "نوبختیّه" در جانب غربی [[بغداد]] است<ref>زندگانی نواب خاص [[امام زمان]] {{ع}}، علی غفارزاده، ص ۲۷۸.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۲۷۷.</ref>.
*"[[حسین بن روح]]" بیست و یک سال [[نیابت]] حضرت را به عهده داشت و در ماه [[شعبان]] سال ٣٢٦ ه‍‌ ق [[وفات]] یافت<ref>خاندان نوبختی، ص ۲۲۱.</ref>. [[قبر]] او در "نوبختیّه" در جانب غربی [[بغداد]] است<ref>زندگانی نواب خاص [[امام زمان]] {{ع}}، علی غفارزاده، ص ۲۷۸.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص ۲۷۷.</ref>.
==پرسش مستقیم==
==پرسش مستقیم==

نسخهٔ ‏۳ ژانویهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۵۹

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

مدت نیابت‏

حسین بن روح نوبختی در موعودنامه

  1. وی در اصل، قمی بوده و از طرف مادر، نوبختی نامیده شده است[۱۳].
  2. وی از شاخه "بنو نوبخت" قم بوده و در زمان نخستین سفیر، به بغداد مهاجرت کرده است[۱۴]. "محمد بن عثمان" از دو یا سه سال قبل از وفات خود، با ارجاع بعضی از شیعیان به "حسین بن روح" که اموالی از سهم امام و غیر آن پیش او می‌بردند، زمینه را برای نیابت وی از طرف امام زمان (ع) همواره می‌نمود. نخستین توقیعی که راجع به "حسین بن روح" از ناحیه مقدسه صدور یافت، در سال ٣٠٥ ه‍‌.ق بود. در آن توقیع آمده است: "او کاملاً مورد وثوق و اطمینان ماست و در نزد ما مقام و جایگاهی دارد که او را مسرور می‌گرداند."

پرسش مستقیم

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۳۷۲، ح ۳۴۳، با تصرف
  2. مقامی، مهدی، درسنامه امام‌شناسی، ص:۲۱۷.
  3. شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ح ۳۳۷ و ح ۳۳۵
  4. شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۳۸۹، ح ۳۵۵
  5. ر. ک: شیخ طوسی، کتاب الغیبة،، ص ۳۰۲، ح ۲۵۶
  6. ر. ک: شیخ طوسی، کتاب الغیبة،، ص ۳۰۲، ح ۲۵۶
  7. شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۳۸۹، ح ۳۵۵
  8. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۱۶۹ - ۱۷۱.
  9. خاندان نوبختی، اقبال آشتیانی، ص ۲۱۲.
  10. اختیار معرفة الرجال، ج ۲، ص ۸۳۱.
  11. تاریخ الاسلام ذهبی، ص ۱۹۰-تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم (ع)، ص ۲۱۲.
  12. شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۵۰۳.
  13. غیبة طوسی، ص ۳۷۱؛ خاندان نوبختی، ص ۲۱۴.
  14. تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم (ع)، ص ۱۹۲.
  15. خاندان نوبختی، ص ۲۲۱.
  16. زندگانی نواب خاص امام زمان (ع)، علی غفارزاده، ص ۲۷۸.
  17. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص ۲۷۷.


نواب اربعه امام مهدی