یمانی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '===نتیجه گیری===' به '===نتیجه‌گیری===')
خط ۱۵: خط ۱۵:
*دسته‌ای از [[روایات]] فقط به اصل [[قیام یمانی]] پرداخته‌اند، از جمله: [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند:<ref>طوسی، محمد بن حسن، الغيبة، ص۴۴۶: «خروج سه نفر: خراسانی و سفیانی و یمانی در یک سال و یک ماه و در یک روز و پرچمی هدایت‏‌کننده‌‏تر از پرچم یمانی نیست. او به حق راهنمائی می‏‌کند.»</ref> {{متن حدیث|خُرُوجُ الثَّلَاثَةِ الْخُرَاسَانِيِّ وَ السُّفْيَانِيِّ وَ الْيَمَانِيِّ فِي‏ سَنَةٍ وَاحِدَةٍ فِي شَهْرٍ وَاحِدٍ فِي يَوْمٍ وَاحِدٍ وَ لَيْسَ فِيهَا رَايَةٌ بِأَهْدَى مِنْ رَايَةِ الْيَمَانِيِّ يَهْدِي إِلَى الْحَقِ‏}}<ref>ر.ک. [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ غیبت کبری (کتاب)|تاریخ غیبت کبری]]، ص ۶۵۳ ـ ۶۵۵؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص ۲۱۰ ـ ۲۱۱</ref>
*دسته‌ای از [[روایات]] فقط به اصل [[قیام یمانی]] پرداخته‌اند، از جمله: [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند:<ref>طوسی، محمد بن حسن، الغيبة، ص۴۴۶: «خروج سه نفر: خراسانی و سفیانی و یمانی در یک سال و یک ماه و در یک روز و پرچمی هدایت‏‌کننده‌‏تر از پرچم یمانی نیست. او به حق راهنمائی می‏‌کند.»</ref> {{متن حدیث|خُرُوجُ الثَّلَاثَةِ الْخُرَاسَانِيِّ وَ السُّفْيَانِيِّ وَ الْيَمَانِيِّ فِي‏ سَنَةٍ وَاحِدَةٍ فِي شَهْرٍ وَاحِدٍ فِي يَوْمٍ وَاحِدٍ وَ لَيْسَ فِيهَا رَايَةٌ بِأَهْدَى مِنْ رَايَةِ الْيَمَانِيِّ يَهْدِي إِلَى الْحَقِ‏}}<ref>ر.ک. [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ غیبت کبری (کتاب)|تاریخ غیبت کبری]]، ص ۶۵۳ ـ ۶۵۵؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص ۲۱۰ ـ ۲۱۱</ref>


===روایاتی که [[قیام یمانی]] را از [[نشانه‌های ظهور]] دانسته‌اند===
*'''دسته‌ دوم'''، [[قیام یمانی]] را از [[نشانه‌های ظهور]] دانسته‌اند: از جمله [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند:<ref>طوسی، محمد بن حسن، الغيبة، ص ۴۳۶</ref> {{متن حدیث|خَمْسٌ قَبْلَ قِيَامِ الْقَائِمِ‏ مِنَ الْعَلَامَاتِ الصَّيْحَةُ وَ السُّفْيَانِيُّ وَ الْخَسْفُ بِالْبَيْدَاءِ وَ خُرُوجُ الْيَمَانِيِّ وَ قَتْلُ النَّفْسِ الزَّكِيَّةِ}}<ref>ر.ک. [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ غیبت کبری (کتاب)|تاریخ غیبت کبری]]، ص ۶۵۳ ـ ۶۵۵</ref>
*دسته‌ دوم، [[قیام یمانی]] را از [[نشانه‌های ظهور]] دانسته‌اند: از جمله [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند:<ref>طوسی، محمد بن حسن، الغيبة، ص ۴۳۶</ref> {{متن حدیث|خَمْسٌ قَبْلَ قِيَامِ الْقَائِمِ‏ مِنَ الْعَلَامَاتِ الصَّيْحَةُ وَ السُّفْيَانِيُّ وَ الْخَسْفُ بِالْبَيْدَاءِ وَ خُرُوجُ الْيَمَانِيِّ وَ قَتْلُ النَّفْسِ الزَّكِيَّةِ}}<ref>ر.ک. [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ غیبت کبری (کتاب)|تاریخ غیبت کبری]]، ص ۶۵۳ ـ ۶۵۵</ref>
 
===روایاتی که بیانگر حتمی بودن [[قیام یمانی]] است===
===روایاتی که بیانگر حتمی بودن [[قیام یمانی]] است===
*دسته دیگر [[قیام یمانی]] را از [[نشانه‌های حتمی ظهور]] دانسته‌اند. در دو [[روایت]] به حتمی بودن [[قیام یمانی]] تصریح شده است: [[روایت]] اول از [[امام صادق]] {{ع}}:<ref>ابن ابی زینب، محمد بن ابراهیم، الغیبة للنعمانی، ص ۲۶۲، باب ۱۴، ح ۱۱</ref> {{متن حدیث|النِّدَاءُ مِنَ الْمَحْتُومِ وَ السُّفْيَانِيُّ مِنَ الْمَحْتُومِ وَ الْيَمَانِيُّ مِنَ الْمَحْتُومِ وَ قَتْلُ النَّفْسِ الزَّكِيَّةِ مِنَ الْمَحْتُومِ وَ كَفٌّ يَطْلُعُ مِنَ السَّمَاءِ مِنَ الْمَحْتُومِ}}<ref>ر.ک. [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ غیبت کبری (کتاب)|تاریخ غیبت کبری]]، ص ۶۵۳ ـ ۶۵۵؛ [[نصرت‌الله آیتی|آیتی، نصرت‌الله]]، [[تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور (کتاب)|تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور]]، ص ۶۳ ـ ۶۸</ref> در بررسی این [[روایت]] باید گفت: اولاً [[سند]] این [[روایت]] ضعیف است.<ref>این حدیث ضعیف است به دلیل وجود عبیدالله بن موسی و... نک: مستدرکات علم رجال الحدیث، ج ۵، ص ۱۹۶</ref> ثانیاً این [[روایت]] در کتابهای روایی دیگر از جمله [[بحارالانوار]]<ref>[[علامه مجلسی|مجلسی، محمد باقر]]، بحار الأنوار، ج ۵۲ ، ص ۲۳۳، باب ۲۵، ح ۹۸</ref> و [[اثبات الهداة]]<ref>اثبات الهداة، ج ۳، ص ۷۳۵، باب ۳۴، فصل ۹، ح ۹۹</ref> نیز [[نقل]] شده است، ولی عبارتی که دلالت بر حتمی بودن [[قیام یمانی]] دارد ـ مِنَ الْمَحْتُومِ ـ در [[روایت]] آن دو کتاب ذکر نشده است، بر این اساس برای [[استدلال]] بر حتمی بودن [[قیام یمانی]] نمی‌توان به آن [[استدلال]] کرد<ref>ر.ک. [[نصرت‌الله آیتی|آیتی، نصرت‌الله]]، [[تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور (کتاب)|تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور]]، ص ۶۳ ـ ۶۸</ref>.
*دسته دیگر [[قیام یمانی]] را از [[نشانه‌های حتمی ظهور]] دانسته‌اند. در دو [[روایت]] به حتمی بودن [[قیام یمانی]] تصریح شده است: [[روایت]] اول از [[امام صادق]] {{ع}}:<ref>ابن ابی زینب، محمد بن ابراهیم، الغیبة للنعمانی، ص ۲۶۲، باب ۱۴، ح ۱۱</ref> {{متن حدیث|النِّدَاءُ مِنَ الْمَحْتُومِ وَ السُّفْيَانِيُّ مِنَ الْمَحْتُومِ وَ الْيَمَانِيُّ مِنَ الْمَحْتُومِ وَ قَتْلُ النَّفْسِ الزَّكِيَّةِ مِنَ الْمَحْتُومِ وَ كَفٌّ يَطْلُعُ مِنَ السَّمَاءِ مِنَ الْمَحْتُومِ}}<ref>ر.ک. [[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ غیبت کبری (کتاب)|تاریخ غیبت کبری]]، ص ۶۵۳ ـ ۶۵۵؛ [[نصرت‌الله آیتی|آیتی، نصرت‌الله]]، [[تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور (کتاب)|تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور]]، ص ۶۳ ـ ۶۸</ref> در بررسی این [[روایت]] باید گفت: اولاً [[سند]] این [[روایت]] ضعیف است.<ref>این حدیث ضعیف است به دلیل وجود عبیدالله بن موسی و... نک: مستدرکات علم رجال الحدیث، ج ۵، ص ۱۹۶</ref> ثانیاً این [[روایت]] در کتابهای روایی دیگر از جمله [[بحارالانوار]]<ref>[[علامه مجلسی|مجلسی، محمد باقر]]، بحار الأنوار، ج ۵۲ ، ص ۲۳۳، باب ۲۵، ح ۹۸</ref> و [[اثبات الهداة]]<ref>اثبات الهداة، ج ۳، ص ۷۳۵، باب ۳۴، فصل ۹، ح ۹۹</ref> نیز [[نقل]] شده است، ولی عبارتی که دلالت بر حتمی بودن [[قیام یمانی]] دارد ـ مِنَ الْمَحْتُومِ ـ در [[روایت]] آن دو کتاب ذکر نشده است، بر این اساس برای [[استدلال]] بر حتمی بودن [[قیام یمانی]] نمی‌توان به آن [[استدلال]] کرد<ref>ر.ک. [[نصرت‌الله آیتی|آیتی، نصرت‌الله]]، [[تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور (کتاب)|تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور]]، ص ۶۳ ـ ۶۸</ref>.

نسخهٔ ‏۲۶ ژانویهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۰۴

از علائم و نشانه‌های ظهور، قیام یمانی است. یمانی یعنی کسی که اهل یمن و منسوب به آنجا باشد. در روایات به اسم او اشاره‌ای نشده است اما پرچم او را «رَايَةُ هُدًى» یعنی پرچم هدایت نامیده‌اند.

مقدمه

روایاتی که اصل قیام یمانی را مطرح کرده‌اند

  • دسته‌ دوم، قیام یمانی را از نشانه‌های ظهور دانسته‌اند: از جمله امام صادق (ع) فرمودند:[۱۸] «خَمْسٌ قَبْلَ قِيَامِ الْقَائِمِ‏ مِنَ الْعَلَامَاتِ الصَّيْحَةُ وَ السُّفْيَانِيُّ وَ الْخَسْفُ بِالْبَيْدَاءِ وَ خُرُوجُ الْيَمَانِيِّ وَ قَتْلُ النَّفْسِ الزَّكِيَّةِ»[۱۹]

روایاتی که بیانگر حتمی بودن قیام یمانی است

نتیجه‌گیری

پرسش مستقیم

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ر.ک. باقری‌زاده اشعری، محمد، از امام مهدی بیشتر بدانیم، ص ۸۵ و ۸۶؛ مهدی‌پور، علی اکبر، در آستانه ظهور، ص ؟؟؟
  2. ر.ک. نویسندگان کتاب آفتاب مهر، ج ۱ ص ۲۲۳
  3. ر.ک. نویسندگان کتاب آفتاب مهر، ج ۱ ص ۲۲۳
  4. ر.ک. محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامهٔ امام مهدی، ج ۷، ص ۴۴۴–۴۴۵؛ موسوی‌نسب، سید جعفر، دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ج ۲ ص ۵۴ و ۵۵؛ زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید، ص ۲۶۶؛ درسنامه مهدویت، ج ۳ ص ۱۲۹؛ رمضانیان، علی رضا، شرایط و علائم حتمی ظهور، ص ۴۹- ۵۱؛ نویسندگان کتاب چشم به راه مهدی، ص ۲۸۰ ـ ۲۸۱؛ قزوینی، سید محمد کاظم، امام مهدی از تولد تا بعد از ظهور، ص 337 ـ 338
  5. بحارالانوار، ج۵۲، ص۲۳۲: «"وَ لَیسَ فِی الرَایاتِ أَهْدَی مِنْ رَایةِ الْیمَانِی، هِی رَایةُ هُدًی لِأَنَهُ یدْعُو إِلَی صَاحِبِکمْ"»
  6. ر.ک: فاضل لنکرانی، محمد جواد، گفتارهای مهدوی، ص ۱۹۹.
  7. ر.ک. آیتی، نصرت‌الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص ۷۱ ـ ۷۲
  8. بشارة الإسلام، ص ۱۷۵؛ شبلنجی، نور الأبصار، ص ۱۷۲
  9. ابن ابی زینب، محمد بن ابراهیم، الغیبة نعمانی، ص ۱۶۳، مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، ج ۵۲ ، ص ۷۵؛ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص 784
  10. ر.ک. آیتی، نصرت‌الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص ۷۱ ـ ۷۲
  11. حافظ برسی، رجب بن محمد، مشارق انوار الیقین، ص ۲۰۰
  12. عسقلانی، ابن حجر، فتح الباری، ج ۶، ص ۳۹۷
  13. عسقلانی، ابن حجر، فتح الباری، ج ۱۳، ص ۶۷
  14. مسعودی، علی بن حسین، التنبیه و الأشراف، ص ۲۷۱
  15. ر.ک. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۲۱۰ ـ ۲۱۱
  16. طوسی، محمد بن حسن، الغيبة، ص۴۴۶: «خروج سه نفر: خراسانی و سفیانی و یمانی در یک سال و یک ماه و در یک روز و پرچمی هدایت‏‌کننده‌‏تر از پرچم یمانی نیست. او به حق راهنمائی می‏‌کند.»
  17. ر.ک. صدر، سید محمد، تاریخ غیبت کبری، ص ۶۵۳ ـ ۶۵۵؛ سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص ۲۱۰ ـ ۲۱۱
  18. طوسی، محمد بن حسن، الغيبة، ص ۴۳۶
  19. ر.ک. صدر، سید محمد، تاریخ غیبت کبری، ص ۶۵۳ ـ ۶۵۵
  20. ابن ابی زینب، محمد بن ابراهیم، الغیبة للنعمانی، ص ۲۶۲، باب ۱۴، ح ۱۱
  21. ر.ک. صدر، سید محمد، تاریخ غیبت کبری، ص ۶۵۳ ـ ۶۵۵؛ آیتی، نصرت‌الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص ۶۳ ـ ۶۸
  22. این حدیث ضعیف است به دلیل وجود عبیدالله بن موسی و... نک: مستدرکات علم رجال الحدیث، ج ۵، ص ۱۹۶
  23. مجلسی، محمد باقر، بحار الأنوار، ج ۵۲ ، ص ۲۳۳، باب ۲۵، ح ۹۸
  24. اثبات الهداة، ج ۳، ص ۷۳۵، باب ۳۴، فصل ۹، ح ۹۹
  25. ر.ک. آیتی، نصرت‌الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص ۶۳ ـ ۶۸
  26. ر.ک. ابن بابویه، محمد بن علی، کمال‌الدین، ص۶۵۰، باب۵۷، ح۷
  27. ر.ک. م‍ح‍م‍دی‌ ری‌ش‍ه‍ری‌، محمد، دانشنامه امام مهدی، ج۷، ص۴۴۵؛ آیتی، نصرت‌الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص ۶۳ ـ ۶۸؛ مهدی‌پور، علی اکبر، در آستانه ظهور، ص ۴۹.
  28. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج ۸، ص ۳۱۰، ح ۴۸۳
  29. ابن ابی زینب، محمد بن ابراهیم، الغیبة للنعمانی، ص ۲۶۱، باب ۱۴، ح ۹ (این روایت مرسله است)
  30. ابن داوود، حسن بن علی بن داود، رجال ابن داود، ص۲۷۰
  31. مفید، محمد بن محمد، الإرشاد ج ۲ ص ۳۷۱
  32. ر.ک. آیتی، نصرت‌الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص ۶۳ ـ ۶۸
  33. در کتاب دانشنامه امام مهدی، این روایت معتبر و قیام یمانی از نشانه‌های حتمی ظهور دانسته شده است. ر.ک. م‍ح‍م‍دی‌ ری‌ش‍ه‍ری‌، محمد، دانشنامه امام مهدی، ج۷، ص۴۴۵؛ مؤلف کتاب در آستانه ظهور نیز خروج یمانی را از نشانه‌های حتمی ظهور می‌داند و همین روایت را نقل کرده است. ر.ک. مهدی‌پور، علی اکبر، در آستانه ظهور. در کتاب فرهنگ‌نامه مهدویت نیز خروج سرداری از اهل یمن که مردم را به حق و عدل دعوت می‌کند، از نشانه‌های حتمی ظهور دانسته شده و ادعا شده در مصادر شیعه روایات فراوانی در این باره وجود دارد، البته در ادامه تصریح شده که خروج یمانی به طور اجمال از نشانه‌های ظهور است. ر.ک. سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص ۲۱۰ ـ ۲۱۱
  34. می‌توان گفت روایاتی که به قیام یمانی پرداخته‌اند مستفیض‌اند. ر.ک. صدر، سید محمد، تاریخ غیبت کبری، ص ۶۵۳ ـ ۶۵۵
  35. ر.ک. موسوی‌نسب، سید جعفر، دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ج ۲ ص ۵۴ و ۵۵؛ زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید، ص ۲۶۶؛ سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ج ۳، ص ۱۲۹، حسنی، سید نذیر، مصلح کل، ص ۲۰۶، باقری زاده اشعری، محمد، از امام مهدی بیشتر بدانیم، ص ۸۵ و ۸۶، رمضانیان، علی رضا، شرایط و علائم حتمی ظهور، ص ۴۹ ـ ۵۱، نویسندگان کتاب چشم به راه مهدی، ص ۲۸۰ ـ ۲۸۱؛ مهدی‌پور، علی اکبر، در آستانه ظهور، صفحه۵۲.
  36. ر.ک. آیتی، نصرت‌الله، تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور، ص ۶۳ ـ ۶۸
  37. ر.ک. محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامهٔ امام مهدی، ص۴۴۵؛ صدر، سید محمد، تاریخ غیبت کبری، ص ۶۵۳ ـ ۶۵۵
  38. ر.ک. صدر، سید محمد، تاریخ غیبت کبری، ص ۶۵۳ ـ ۶۵۵

پیوند به بیرون