فواید و آثار انتظار چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

==عبارت‌های دیگری از این پرسش==

===مقدمه===

در اصطلاح مهدویت، [[انتظار]] به معنای امید داشتن و چشم به راه بودن برای [[ظهور امام زمان]] (ع) در[[ آخر‌الزمان]] برای اقامه حق و عدل و تشکیل [[حکومت واحد جهانی]] است. کسانی که انتظار قیام یک مصلح بزرگ جهانی را می‌کشند در واقع انتظار یک انقلاب، دگرگونی و تحوّلی را دارند که وسیع ترین و اساسی‌ترین انقلاب‌های انسانی در طول تاریخ بشر است<ref>ر.ک: [[حبیب‌الله طاهری|طاهری، حبیب‌الله]]، [[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]، ص ۲۱۱ ـ ۲۱۸؛ [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[حکومت جهانی مهدی (کتاب)|حکومت جهانی مهدی]]، ص ۹۵ ـ ۱۰۴؛ [[علی رضا رجالی تهرانی|رجالی تهرانی، علی رضا]]، [[یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ص ۲۴۵.</ref>. انقلابی که علاوه بر عمومی‌ و همگانی بودن، تمام شؤون و جوانب زندگی انسان‌ها را شامل می‌شود<ref>ر.ک: [[حبیب‌الله طاهری|طاهری، حبیب‌الله]]، [[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]، ص ۲۱۱ ـ ۲۱۸؛ [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[حکومت جهانی مهدی (کتاب)|حکومت جهانی مهدی]]، ص ۹۵ ـ ۱۰۴؛ [[علی رضا رجالی تهرانی|رجالی تهرانی، علی رضا]]، [[یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ص ۲۴۵.</ref>. انتظار یک مصلح جهانی به‏ معنای آماده‌‏باش کامل فکری، اخلاقی، مادی و معنوی برای اصلاح همۀ جهان است. برای تحقّق بخشیدن به چنین انقلابی، مردانی بزرگ، نیرومند و شکست‏‌ناپذیر، پاک، بلندنظر، کاملا آماده و دارای بینش عمیق لازم است و [[خودسازی]] برای چنین هدفی مستلزم به کار بستن عمیق‏‌ترین برنامه‌‏های اخلاقی، فکری و اجتماعی است، این است [[معنای انتظار]] واقعی<ref>ر.ک: [[علی رضا رجالی تهرانی|رجالی تهرانی، علی رضا]]، [[یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ص ۲۴۵.</ref> و چنین انتظاری دارای آثار و فواید فراوانی خواهد بود، چراکه با [[انتظار فرج]]، انسان می‌تواند خود را‌ آمادۀ [[فرج]] سازد و از [[یأس]] و ناامیدی به دور باشد و در این مسیر است‌ که از [[خدا]] ناامید‌ و مأیوس‌ نمی‌گردد، چراکه محبوب‌ترین اعمال نزد خدا انتظار فرج و کسب آمادگی برای فرج و [[حکومت حضرت مهدی]]{{ع}} است<ref>ر.ک: موسوی اصفهانی، مکیال المکارم، ج ٢، ص ٢٣۵ـ٣٢۶.</ref>.

===آثار و فواید انتظار===

====آثار فکری و اعتقادی انتظار (آثار علمی و معرفتی)====

فکر، زیربنای اعمال و رفتار انسان است و [[باورهای اساسی]] حیات [[آدمی]] را در حصار خود حفظ می‌‌کند. [[رسالت]] [[انبیاء]] و [[اولیاء]] [[تربیت]] [[انسان]] و رها ساختن او از [[جهل]] و عرضۀ حقایق امور است. در جریان [[انتظار]] [[انسان]] با قرار گرفتن تحت [[تربیت]] [[حضرت ولی عصر]] {{ع}}، [[طهارت]] [[فکری]] و [[عقلی]] او رشد می‌کند<ref>ر.ک: [[سیمین صمیمی|صمیمی، سیمین]]، [[عرصه‌های تأثیرگذاری اعتقاد به مهدویت در اصلاح فرد از دیدگاه قرآن و حدیث (مقاله)|عرصه‌های تأثیرگذاری اعتقاد به مهدویت در اصلاح فرد از دیدگاه قرآن و حدیث]].</ref>. آنچه [[قیام]] و [[انقلاب جهانی امام زمان]] را از دیگر [[انقلاب‌ها]] متمایز و ممتاز می‌سازد، دگرگونی‌های [[اعتقادی]] و [[باور]] انسان‌هاست، که در پرتو تلاش‌های او و یارانش پدید خواهد آمد<ref>ر.ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی (کتاب)|نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی]]، ص۶۸.</ref>.  

*برخی از آثار [[فکری]] و [[معرفتی]] [[انتظار]] عبارتند از:  

#[[دین‌شناسی]]: [[شناخت]] مفاهیم [[دینی]] و کسب آگاهی‌های تخصصی به منظور [[دفاع]] از [[دین]] و پاسخگویی منطقی و صحیح به [[شبهات]] در [[عصر غیبت]] اهمیت و حساسیت بیشتری دارد؛ زیرا به تعبیر [[امام]] الموحدین [[علی]] {{ع}}: «این [[پرچم]] را جز افراد هوشمند، پایدار و [[آگاه]] از مواضع [[حق]] به دوش نمی‌کشد»<ref>{{متن حدیث|وَ لَا یَحْمِلُ هَذَا الْعَلَمَ إِلَّا أَهْلُ الْبَصَرِ وَ الصَّبْرِ وَ الْعِلْمِ [بِمَوَاقِعِ‏] بِمَوَاضِعِ الْحَقِّ}}؛ نهج البلاغه، خطبه ۱۷۳.</ref> از این رو [[آمادگی]] در حوزۀ [[معرفت]]، تلاش و کوشش در [[اسلام‌شناسی]] است<ref>ر.ک. [[علی اوسط خانجانی|خانجانی، علی اوسط]]، [[رسالت فردی و شخصی انسان منتظر (مقاله)|رسالت فردی و شخصی انسان منتظر]].</ref>.

#[[شناخت]] و [[اطاعت از امام زمان]]{{ع}}: تبلور [[حقیقی]] [[شناخت خداوند]] و [[امام زمان]] {{ع}} و [[باور]] به آنان، در فرمان‌برداری [[خالص]] و فراگیر از آن، باید در [[رفتار]] دیده شود<ref>ر.ک. [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی (کتاب)|نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی]]، ص۶۸.</ref>. در روایتی [[امام سجاد]] {{ع}} فرمودند: «[[مردم]] [[زمان غیبت]] بر همه زمان‌ها [[برتری]] دارند، زیرا که [[خداوند]] به ایشان به اندازه‌ای [[عقل]] و [[فهم]] و [[شناخت]] داده است که [[غیبت]] آن [[حضرت]] نزد ایشان به منزله مشاهده و عیان است»<ref>{{متن حدیث|یَا أَبَا خَالِدٍ إِنَّ أَهْلَ زَمَانِ غَیْبَتِهِ الْقَائِلُونَ بِإِمَامَتِهِ الْمُنْتَظِرُونَ لِظُهُورِهِ أَفْضَلُ أَهْلِ کُلِّ زَمَانٍ لِأَنَّ اللَّهَ تَعَالَی ذِکْرُهُ أَعْطَاهُمْ مِنَ الْعُقُولِ وَ الْأَفْهَامِ وَ الْمَعْرِفَةِ مَا صَارَتْ بِهِ الْغَیْبَةُ عِنْدَهُمْ بِمَنْزِلَةِ الْمُشَاهَدَةِ}}؛ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۲؛ ابن بابویه، محمدبن ابراهیم، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص ۳۱۹.</ref>.<ref>ر.ک. صمیمی، سیمین، عرصه‌های تأثیرگذاری اعتقاد به مهدویت در اصلاح فرد از دیدگاه قرآن و حدیث؛ [[میرزا عباس مهدوی‌فرد|مهدوی‌فرد، میرزا عباس]]، [[فلسفه انتظار (کتاب)|فلسفه انتظار]]، ص۱۱۰ـ ۱۱۸.</ref>  

#حفظ و نگهبانی از مرزهای [[اعتقادی]]: یکی از [[آثار انتظار]]، [[حفظ دین]] و نگهبانی مرزهای [[عقیدتی]] است، چه بسا حفظ و گسترش [[اعتقاد]] [[دینی]] و [[شناخت]] آن در روزگار متصل به [[ظهور]]، مفیدتر بلکه لازم‌تر است. [[پیامبر اکرم]] {{صل}} فرموده‌اند: «[[برادران]] من مردمی‌آند که در [[آخرالزمان]] می‌آیند... هر یک از آنان [[اعتقاد]] و [[دین]] خویش را به هر [[سختی]] نگاه می‌دارند، چنانکه گویی درخت خار مغیلان را در شب تاریک با دست پوست می‌کنند یا [[آتش]] پردوام چوب داغ را در دست نگاه می‌دارند»<ref>{{متن حدیث|قَالَ رَسُولُ اللَّهِ{{صل}}: إِخْوَانِی قَوْمٌ فِی آخِرِ الزَّمَانِ آمَنُوا وَ لَمْ یَرَوْنِی...لَأَحَدهُمْ أَشَدُّ بَقِیَّةً عَلَی دِینِهِ مِنْ خَرْطِ الْقَتَادِ فِی اللَّیْلَةِ الظَّلْمَاءِ أَوْ کَالْقَابِضِ عَلَی جَمْرِ الْغَضَا أُولَئِکَ مَصَابِیحُ الدُّجَی یُنْجِیهِمُ اللَّهُ مِنْ کُلِّ فِتْنَةٍ غَبْرَاءَ مُظْلِمَةٍ}}؛ مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۲۴.</ref>.<ref>ر.ک. [[میرزا عباس مهدوی‌فرد|مهدوی‌فرد، میرزا عباس]]، [[فلسفه انتظار (کتاب)|فلسفه انتظار]]، ص۱۱۰ـ ۱۱۸.</ref>

#[[رشد عقلانی]] اهل زمان [[غیبت امام عصر]]{{ع}}: [[امام سجاد]]{{ع}} فرمودند: «ای أبوخالد به درستی أهل [[زمان غیبت]] او که امامتش را [[باور]] دارند و [[منتظر ظهور]] اویند از [[مردم]] همۀ زمان‌ها بهترند؛ زیرا [[خداوند]] تبارک و تعالی آن چنان [[عقل‌ها]] و فهم‌ها و شناختی به آنها [[عنایت]] کرده که [[غیبت]] نزد آنان هم چون دیدن باشد..».<ref>{{متن حدیث|یَا أَبَا خَالِدٍ! إِنَّ أَهْلَ زَمَانِ غَیْبَتِهِ، الْقَائِلِینَ بِإِمَامَتِهِ وَ الْمُنْتَظِرِینَ لِظُهُورِهِ، أَفْضَلُ مِنْ أَهْلِ کُلِّ زَمَانٍ، لِأَنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی أَعْطَاهُمْ مِنَ الْعُقُولِ وَ الْأَفْهَامِ وَ الْمَعْرِفَةِ مَا صَارَتْ بِهِ الْغَیْبَةُ عِنْدَهُمْ بِمَنْزِلَةِ الْمُشَاهَدَةِ وَ جَعَلَهُمْ فِی ذَلِکَ الزَّمَانِ بِمَنْزِلَةِ الْمُجَاهِدِینَ بَیْنَ یَدَیْ رَسُولِ اللَّهِ{{صل}} بِالسَّیْفِ، أُولَئِکَ الْمُخْلَصُونَ حَقّاً وَ شِیعَتُنَا صِدْقاً وَ الدُّعَاةُ إِلَی دِینِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ سِرّاً وَ جَهْراً، وَ قَالَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ {{ع}}: انْتِظَارُ الْفَرَجِ مِنْ أَعْظَمِ الْفَرَجِ}}؛ ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدین و تمام النعمة، ج۱، ص۳۲۰.</ref>.<ref>ر.ک: [[مهدی نیلی‌پور|نیلی‌پور، مهدی]]، [[انتظار و وظایف منتظران ۱ (کتاب)|انتظار و وظایف منتظران]]، ص ۷۷ـ ۸۹.</ref>  

#[[عشق]] به اجراکنندۀ [[عدالت]]: اگر [[پیش از ظهور]] و در [[دوران انتظار]]، [[عشق]] به [[عدالت]] و [[مجری عدالت]] در [[مردمان]] و اجتماعات پدید آمد در این صورت خودشان را به آنچه [[دوست]] دارند نزدیک‌تر کرده و [[اندیشه]] و عمل خود را در آن جهت [[هدایت]] خواهند کرد<ref>ر.ک: [[امیر مهدی حکیمی|حکیمی، امیر مهدی]]، [[منتظر چشم به راهی فریادگر (کتاب)|منتظر چشم به راهی فریادگر]]، ص ۳۰.</ref>.

#وسعت [[فکر]] و [[اندیشه]]: [[عقیده]] به [[ظهور]] و [[حکومت جهانی حضرت مهدی]]{{ع}} [[فکر]] و اندیشۀ [[آدمی]] را وسعت می‌بخشد و [[انسان]] را خدامحور و حق‌طلب به بار می‌آورد تا به دورترین نقاط [[جهان]] نگریسته و خیر و [[رفاه مردم]] تمام مناطق [[گیتی]] را خواسته و عالم را مملکت [[خدا]] بداند<ref>ر.ک: [[میرزا عباس مهدوی‌فرد|مهدوی‌فرد، میرزا عباس]]، [[فلسفه انتظار (کتاب)|فلسفه انتظار]]، ص۱۱۸ـ ۱۳۵؛ [[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ص ۳۲۷ـ ۳۲۹.</ref>.

====آثار [[روحی]] و [[روانی]] [[انتظار]] (آثار [[معنوی]] و [[عرفانی]])====

*برای [[درک]] [[زمان ظهور حضرت مهدی]]{{ع}}، اساسی‌ترین ویژگی در بخش [[رفتار]]، ایجاد [[آمادگی روحی]] و [[روانی]] در خود است<ref>ر.ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۱۹۹ـ ۲۱۲.</ref>. [[آمادگی]] در حوزۀ [[محبت]]، پالایش [[روح]] و تصفیۀ [[باطن]] و [[تطهیر]] درون و نیز انس منطقی با [[ادعیه]] و اذکاری است که از ناحیۀ [[معصومان]]{{ع}} رسیده<ref>ر.ک: [[علی اوسط خانجانی|خانجانی، علی اوسط]]، [[رسالت فردی و شخصی انسان منتظر (مقاله)|رسالت فردی و شخصی انسان منتظر]]، ص؟؟؟.</ref> است. کسانی که [[صاحب]] [[آمادگی روحی]] و [[روانی]] بالایی نشوند، هرگز نمی‌توانند [[یار]] و [[یاور]] خوبی برای [[امام مهدی]]{{ع}} باشند؛ چرا که آنان با کمترین فشاری که به آنها وارد ‌شود، عرصه را خالی می‌کنند<ref>ر.ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ج۳، ص۵۴ ـ ۶۱؛ [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۱۹۹ـ ۲۱۲.</ref>.

*برخی از آثار [[روحی]] و [[روانی]] [[انتظار]] عبارتند از:

#[[عشق به خداوند]]: [[آیات]] متعددی در [[قرآن]] و [[روایات]] بسیاری از [[پیامبر اکرم]]{{صل}} در‌ [[شأن]] گروهی از [[شیعیان]] [[علوی]] نازل شده که در [[آخرالزمان]] پدیدار خواهند شد، مانند: {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ}}<ref>«ای مؤمنان! هر کس از دینش برگردد خداوند به زودی گروهی را می‌آورد که دوستشان می‌دارد و دوستش می‌دارند؛ در برابر مؤمنان خاکسار و در برابر کافران دشوارند» سوره مائده، آیه ۵۴.</ref>. این آیۀ [[نورانی]] در بردارندۀ بشارتی شورانگیز به [[پیامبر]]{{صل}} و [[مؤمنان راستین]] است که [[خداوند]] مؤمنانی را بر خواهد انگیخت که نخستین صفت و مدال افتخارشان این است که [[محبوب]] [[خداوند]] و [[محب]] اویند [[خداوند]] [[دوستدار]] ایشان و ایشان نیز [[دوستدار]] [[خداوند]] هستند<ref>ر.ک: [[خدیجه هاشمی|هاشمی، خدیجه]]، [[مفهوم واقعی انتظار در عصر حاضر ۱ (کتاب)|مفهوم واقعی انتظار در عصر حاضر]]، ص ۴۶ـ۴۹.</ref>.

#دین‌محوری و تلاش ارزشی مداوم: یکی از ثمرات [[انتظار]]، استمرار حرکت‌های اصولی و [[ارزشمندی]] است که [[انسان]] براساس دین‌محوری [[انتخاب]] نموده است. [[انسان منتظر]] چون حرکت [[تاریخ]] را به سمت استقرار [[دیانت]] و [[اجرای قوانین]] [[انسانی]] و [[اسلامی]] می‌بیند، از مسیر صحیح خارج نگشته و در انجام [[وظایف]] و مسئولیت‌های [[دینی]] و اصولی کوتاهی نخواهد نمود<ref>ر.ک: [[مهدی نیلی‌پور|نیلی‌پور، مهدی]]، [[انتظار و وظایف منتظران ۱ (کتاب)|انتظار و وظایف منتظران]]، ص ۷۷ـ ۸۹.</ref>.  

#ایجاد [[روحیۀ امید]] در [[دل‌ها]]: ماهیت [[زندگی]] با [[انتظار]] [[پیوستگی]] ناگسستنی دارد<ref>ر.ک: [[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص۸۳ـ۸۵.</ref>. [[انسان]] برای تداوم [[زندگی]] و [[تحمل]] دشواری‌های آن، [[نیازمند]] انگیزه‌ای نیرومند است که در پدیده‌ای با نام "[[امید به آینده]]" تجلی می‌یابد<ref>ر.ک: [[سید علی موسوی|موسوی، سید علی]]، [[فلسفه انتظار فرج با تأکید بر افضل اعمال بودن آن (مقاله)|فلسفه انتظار فرج با تأکید بر افضل اعمال بودن آن]]، ص ۲۳۶؛ [[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[امام مهدی موجود موعود (کتاب)|امام مهدی موجود موعود]]، ص ۱۸۳ـ ۱۸۸.</ref>. یکی از [[آثار انتظار]]، [[امید به آینده‌ای روشن]] است که سهم بزرگی در حرکت‌ها، کوشش‌ها و تلاش‌های فردی و [[اجتماعی]] دارد، آینده‌ای که به مراتب عالی‌تر زیباتر و بهتر از امروز باشد<ref>ر.ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۱۶۹ـ۱۷۲.</ref>.

#ایجاد [[وحدت]] و [[همگرایی]]: [[انتظار]] افزون بر آثار فردی دارای آثار [[اجتماعی]] نیز است که از مهم ترین آنها می‌توان به [[وحدت]] و [[همدلی]] بین [[منتظران]] اشاره کرد<ref>ر.ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۷۶ـ۸۴؛ [[درسنامه مهدویت ج۲ (کتاب)|درسنامه مهدویت ج۲]]، ص۲۱۳ـ ۲۱۵؛ پرسمان مهدویت، ص ۱۶۹ـ۱۷۲.</ref>. در جامعۀ [[شیعی]]، [[انتظار ظهور]] مردی از سلالۀ [[پاک]] [[رسول گرامی اسلام]]{{ع}} باعث شده است همۀ [[پیروان]] این [[آرمان]] [[مقدس]] از [[همدلی]] بسیار خوبی برخوردار باشند<ref>ر.ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص۷۶ـ۸۴؛ [[درسنامه مهدویت ج۲ (کتاب)|درسنامه مهدویت ج۲]]، ص۲۱۳ـ ۲۱۵.</ref>.

#[[مقاومت]] در برابر مستکبرین‌: [[وعده‌های قرآن]] و [[پیامبر]]{{صل}} و [[انتظار]] مشوق [[مردم]]، [[مسلمانان]]، حق‌طلبان، عدالت‌طلبان، [[مصلحان]] و [[مؤمنان]] به [[استقامت]]، [[جهاد]] و [[پیکار]] و [[دفاع]] و [[حمایت]] و [[حفاظت]] از مرزها و سنگرها بوده و در طول [[تاریخ]] حیات [[تشیع]] به [[مردم]] [[دل]] و جرات داد<ref>ر.ک: [[علی باقی نصرآبادی|نصرآبادی، علی باقی]]، [[نقش فرهنگ انتظار در پویایی جامعه مطلوب (مقاله)|نقش فرهنگ انتظار در پویایی جامعه مطلوب]]، ص۱۲۵ـ۱۳۰.</ref> تا در برابر حوادث، سختگیری‌ها، [[فسادها]]، [[بی‌عدالتی‌ها]] و تطمیع‌ها<ref>ر.ک: [[علی قائمی|قائمی، علی]]، [[نگاهی به مسأله انتظار (کتاب)|نگاهی به مسأله انتظار]]، ص۴۱ـ۴۶.</ref>، روحیۀ خود را نباخته و [[مقاومت]] خود را از دست نداده بلکه هر لحظه [[مقاومت]] و [[پایداری]] خود را افزایش دهند.  

#تقویت [[مثبت‌اندیشی]]: یکی از ابتلائات بشری از نظر [[روحی]] [[روانی]]، تاریک‌بینی و [[بدبینی]] نسبت به خود، دیگران و [[تاریخ]] است. بر همین اساس باید به دنبال راه‌حل‌هایی بود که ضمن پرهیز از سراب‌اندیشی و [[آرزوگرایی]] و تخیل‌گرایی به یک [[خوش‌بینی]] واقعی معقول دست پیدا نمود و این حاصل نمی‌شود مگر با [[اندیشه]] و [[اعتقاد به منجی]] و [[مهدویت]] و تقویت [[فرهنگ انتظار]]<ref>ر.ک: [[مهدی نیلی‌پور|نیلی‌پور، مهدی]]، [[انتظار و وظایف منتظران ۱ (کتاب)|انتظار و وظایف منتظران]]، ص ۷۷ـ ۸۹.</ref>.

====آثار [[اخلاقی]] و [[تربیتی]] [[انتظار]]====

*[[جامعۀ منتظر]]، جامعه‌ای [[اسلامی]] است و بزرگترین وجه تمایز [[جامعۀ اسلامی]] از دیگر جامعه‌ها، [[اخلاق]] [[نورانی]] [[اسلام]] است. [[انسان منتظر]] دارای [[اخلاقی]] [[اسلامی]] است و [[جامعۀ منتظر]] [[مظهر]] [[اخلاق اسلامی]] است<ref>ر.ک: [[محبوب شفائی|شفائی، محبوب]]، [[موعود حق (کتاب)|موعود حق]]، ص ۸۴ـ۸۸.</ref>.  

*برخی از آثار [[اخلاقی]] [[انتظار]] عبارتند از:

#فعالیت در [[مسیر خدا]] و [[اجر مضاعف]]: یکی از دستاوردهای [[فضیلت]] [[اخلاقی]] [[انتظار]]، فعال شدن [[روح]] در [[مسیر خدا]] و غنی‌سازی [[معنوی]] لحظه‌های شب و روز و [[اجر مضاعف]] و چندین [[برابری]] شدن است. [[امام باقر]]{{ع}} فرمودند: «بدانید که منتظرِ این امر ([[ظهور قائم]]) پاداشی همانند شخص [[روزه‌دار]] شب زنده‌دار دارد»<ref>{{متن حدیث|...وَ اعْلَمُوا أَنَّ الْمُنْتَظِرَ لِهَذَا الْأَمْرِ لَهُ مِثْلُ أَجْرِ الصَّائِمِ الْقَائِمِ..}}؛ أمالی الطوسی، ص ۲۳۲، ح۴۱۰.</ref>.

#[[پاداش شهادت]] به [[منتظران]]: [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: «کسی که [[منتظر]] أمر ما ([[فرج]] و [[ظهور]]) باشد مانند کسی است که در [[راه خدا]] به [[خون]] خویش بغلطد»<ref>{{متن حدیث|قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ{{ع}}: الْمُنْتَظِرُ لِأَمْرِنَا کَالْمُتَشَحِّطِ بِدَمِهِ فِی سَبِیلِ اللَّهِ}}؛ تحف العقول، ص ۱۱۵.</ref>. [[امام علی]]{{ع}} فرمودند: «آنکه [[منتظر فرج]] ما است، هم چون کسی‏ است‏ که در راه ‏خدا در [[خون]] خود تپیده‏ باشد»<ref>{{متن حدیث|الْمُنْتَظِرُ لِأَمْرِنَا کَالْمُتَشَحِّطِ بِدَمِهِ فِی سَبِیلِ اللَّهِ}}؛ ابن بابویه، محمد بن علی، کمال الدّین، ص ۶۴۵.</ref>.<ref>ر.ک: [[سید علی موسوی|موسوی، سید علی]]، [[فلسفه انتظار فرج با تأکید بر افضل اعمال بودن آن (مقاله)|فلسفه انتظار فرج با تأکید بر افضل اعمال بودن آن]]، ص ۲۳۶.</ref>  

#[[صبر]]: یکی از ثمرات مهم [[انتظار]]، تقویت ضریب [[بردباری]] و تحمل‌پذیری [[انسان]] نسبت به ناگواری‌ها و [[مشکلات]] در مسیر عبور از طریق [[حق]] و حقیقت است. [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: «از [[دین]] [[امامان]] است [[پرهیزکاری]]... و [[انتظار فرج]] با [[صبر]] و [[شکیبایی]]»<ref>{{متن حدیث|مِنْ دِینِ الْأَئِمَّةِ الْوَرَعُ... وَ انْتِظَارُ الْفَرَجِ بِالصَّبْرِ}}؛ مجلسی، محمد باقر، بحارالأنوار، ج ۵۱، ص ۱۲۲.</ref>.<ref>ر.ک: [[میرزا عباس مهدوی‌فرد|مهدوی‌فرد، میرزا عباس]]، [[فلسفه انتظار (کتاب)|فلسفه انتظار]]، ص۱۱۸ـ ۱۳۵؛ [[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ص۳۲۷ـ ۳۲۹.</ref>

#ذکر: [[دوران انتظار]]، دوران [[هجوم]] [[فتنه‌ها]] و [[مشکلات]] و گرفتاری‌هاست؛ لذا همان‌طور که [[مشکلات]] و مصایب و حوادث در میان هست، همان‌طور [[فتنه‌ها]] و جلوه‌ها و وسوسه‌ها و زینت‌ها هم در میان هست و ناچار هرکدام از این [[فتنه‌ها]] و جلوه‌ها و وسوسه‌ها و زینت‌ها [[دل]] را می‌لرزاند و [[غفلت]] را می‌پروراند. آنچه باعث امن و [[رضایت]] و [[آرامش]] [[قلبی]] و [[قدرت روحی]] شیعۀ [[منتظر]] می‌شود و آنچه که از غفلت‌ها و [[فتنه‌ها]] و جلوه‌ها و زینت‌ها و وسوسه‌ها [[نجات]] می‌‌دهد، همین ذکر است<ref>ر.ک: [[علی صفایی حائری|حائری، علی صفایی]]، [[تو می‌آیی (کتاب)|تو می‌آیی]]، ص ۲۶ ـ ۳۲؛ [[صادق سهرابی|سهرابی، صادق]]، [[با انتظار در خیمه‌اش درآییم (کتاب)|با انتظار در خیمه‌اش درآییم]]، ص؟؟؟؛ [[مجید حیدری‌نیک|حیدری‌نیک، مجید]]، [[نگاهی دوباره به انتظار (کتاب)|نگاهی دوباره به انتظار]]، ص ۸۷ـ۹۷.</ref>.

#[[خودسازی]]: یکی از آثاری که در هر شیعۀ [[منتظر]] پدیدار می‌گردد، [[اصلاح]] و پیراستن خود از خصائص [[ناپسند]] و آراستن خود به [[اخلاق]] نیکوست؛ این، نتیجۀ طبیعی [[انتظار واقعی]] است<ref>ر.ک: [[مجید حیدری‌نیک|حیدری‌نیک، مجید]]، [[نگاهی دوباره به انتظار (کتاب)|نگاهی دوباره به انتظار]]، ص ۸۷ـ۹۷؛ [[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[وظایف ما در عصر غیبت (کتاب)|وظایف ما در عصر غیبت]]، ص ۶۵ ـ۶۹.</ref>. [[امام صادق]]{{ع}} به [[ابوبصیر]] می‌فرماید: «هرکس [[دوست]] دارد از [[یاران حضرت قائم]]{{ع}} باشد باید که [[منتظر]] باشد و در این حال به [[پرهیزکاری]] و [[اخلاق نیکو]] [[رفتار]] کند»<ref>{{متن حدیث|...مَنْ سُرَّ أَنْ یَکُونَ مِنْ أَصْحَابِ الْقَائِمِ فَلْیَنْتَظِرْ وَ لْیَعْمَلْ بِالْوَرَعِ وَ مَحَاسِنِ الْأَخْلَاقِ وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ..}}؛ مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۴۰، ح ۵۰؛ نعمانی، محمد بن ابراهیم، غیبت نعمانی، ص ۲۰۰.</ref>.<ref>ر.ک: [[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[وظایف ما در عصر غیبت (کتاب)|وظایف ما در عصر غیبت]]، ص ۶۵ ـ۶۹؛ [[میرزا عباس مهدوی‌فرد|مهدوی‌فرد، میرزا عباس]]، [[فلسفه انتظار (کتاب)|فلسفه انتظار]]، ص۱۱۸ـ ۱۳۵؛ [[سید جعفر موسوی‌نسب|موسوی‌نسب، سید جعفر]]، [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ص۳۲۷ـ ۳۲۹.</ref>

#[[غرق]] نشدن در [[فساد محیط]]: وقتی در [[جوامع]]، [[فساد]] شیوع یافت، [[انسان منتظر]] خود را [[پاک]] نگه می‌دارد؛ زیرا به [[اصلاح]] [[جهان]] [[امید]] دارد. تنها در این صورت است که [[منتظر]]، دست از تلاش و کوشش برای حفظ [[پاکی]] خویش و حتی برای [[اصلاح دیگران]] برنخواهد داشت<ref>ر.ک. نویسندگان [[آفتاب مهر ج۲ (کتاب)|آفتاب مهر]]، ص ۱۰۹ ـ ۱۱۰.</ref>.

#خود یاری‌های [[اجتماعی]]: [[منتظران راستین]] [[وظیفه]] دارند تنها به خویش نپردازند، بلکه مراقب حال یکدیگر باشند و علاوه بر [[اصلاح]] خویش در [[اصلاح دیگران]] نیز بکوشند<ref>ر.ک: نویسندگان [[آفتاب مهر ج۲ (کتاب)|آفتاب مهر]]، ص ۱۰۹ ـ ۱۱۰.</ref>. در میدان [[مبارزه]]، هیچ فردی نمی‌تواند از حال دیگران غافل بماند، بلکه موظف است هرنقطۀ ضعفی را در هرکجا می‌بیند، [[اصلاح]] کند؛ زیرا برنامۀ [[عظیم]] و سنگینی که انتظارش را می‌کشند یک برنامه فردی نیست<ref>ر.ک: [[خدیجه هاشمی|هاشمی، خدیجه]]، [[مفهوم واقعی انتظار در عصر حاضر ۱ (کتاب)|مفهوم واقعی انتظار در عصر حاضر]]، ص ۴۶ـ۴۹؛ [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، [[حکومت جهانی مهدی (کتاب)|حکومت جهانی مهدی]]، ص ۹۵ ـ۱۰۴؛ [[حبیب‌الله طاهری|طاهری، حبیب‌الله]]، [[سیمای آفتاب (کتاب)|سیمای آفتاب]]، ص ۲۱۱ ـ ۲۱۸؛ [[علی رضا رجالی تهرانی|رجالی تهرانی، علی رضا]]، [[یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|یکصد پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ص ۲۴۵.</ref>.

====آثار [[سیاسی]] [[انتظار]]====

*[[انسان‌ها]] خواستار [[حکومتی]] [[صالح]]، دور از منکر و [[ریا]] فریبند و حاکمی را می‌طلبند که بتواند ارزش‌های [[انسانی]] را در [[جهان]] [[حاکم]] سازد، [[ظلم]]، [[اختناق]]، [[استکبار]] و استبعاد را نفی کند<ref>ر.ک: [[علی قائمی|قائمی، علی]]، [[نگاهی به مسأله انتظار (کتاب)|نگاهی به مسأله انتظار]]، ص۸۱ـ۸۶.</ref>. بدون [[شک]] با توجه به جهانی ‌بودن [[حکومت حضرت مهدی]]{{ع}}، [[نیازمند]] بازشناسی و بازنمایی آثار و ابعاد [[سیاسی]] [[حکومت جهانی]] آن [[حضرت]] به جهانیان هستیم و [[مشتاقان]] [[برپایی حکومت عدل]] جهانی ‌باید در دو محور زمینه‌های [[سیاسی]] این اتفاق بزرگ را فراهم نمایند: آشنا شدن با روش‌های [[سیاسی]] [[حضرت مهدی]]{{ع}} و آشنا کردن دیگران با این اندیشۀ بلند [[سیاسی]]<ref>ر.ک: مکارم شیرازی، ناصر، حکومت جهانی حضرت مهدی{{ع}}، ص۸۴ ـ۷۹.</ref>.  

====آثار [[اقتصادی]] [[انتظار]]====

*از جملۀ [[وظایف منتظران]] حراست از [[فرهنگ دینی]] و [[اسلامی]] و [[مرزبانی]] اندیشۀ [[اسلامی]] و زنده نگه داشتن آن است. بدون تردید، [[تبلیغ]] این [[فرهنگ]] پویا بدون پشتوانۀ [[مالی]] و [[اقتصادی]] امکان‌پذیر نیست و به همین جهت [[منتظران]] باید با سعی و تلاش در عرصه‌های مختلف [[صنعت]]، [[کشاورزی]] و غیره این [[آرزو]] و خواست را تحقق بخشند<ref>ر.ک: [[صفر فلاحی|فلاحی، صفر]]، [[امام مهدی ذخیره امامت (کتاب)|امام مهدی ذخیره امامت]]، ص ۱۷ ـ ۱۹.</ref>.

===آثار نظامی و انتظامی [[انتظار]]===

*از مهم‌ترین [[وظایف]] [[دوران غیبت]] به عنوان [[زمینه‌سازی]]، [[آمادگی]] پیوسته و [[راستین]] از جهت [[توانمندی]] نظامی و جسمانی است. در این‌باره [[روایات]] فراوانی وجود دارد مانند اینکه [[امام باقر]]{{ع}} ذیل آیۀ شریفۀ {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اصْبِرُوا وَصَابِرُوا وَرَابِطُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ}}<ref>«ای مؤمنان! شکیبایی ورزید و یکدیگر را به شکیب فرا خوانید و از مرزها نگهبانی کنید و از خداوند پروا بدارید باشد که رستگار شوید» سوره آل عمران، آیه ۲۰۰.</ref> فرمودند: «بر انجام [[واجبات]] [[شکیبایی]] کنید و برابر [[دشمنان]]، یک دیگر را [[یاری]] نمایید و برای [[یاری]] پیشوای [[منتظَر]]، همواره [[آمادگی]] خود را حفظ کنید»<ref>{{متن حدیث|اصْبِرُوا عَلَی أَدَاءِ الْفَرَائِضِ وَ صابِرُوا عَدُوَّکُمْ وَ رابِطُوا إِمَامَکُمُ الْمُنْتَظَرَ}}؛ نعمانی، محمد بن ابراهیم، غیبت نعمانی، ص۱۹۹.</ref>.<ref>ر.ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۱۹۹ـ ۲۱۲.</ref>

| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[ محسن مهاجرنیا]]'''، در مقاله ''«[[گفتمان‌های انتظار (مقاله)|گفتمان‌های انتظار]]»'' در این‌باره گفته است:

#'''تقویت انگیزه [[ظلم‌ستیزی]]:''' معتقدان به اصل [[انتظار]] در برابر [[بی‌عدالتی‌ها]] [[ایستادگی]] نموده و هرگز [[تسلیم]] زورگویی‌های [[مستکبران]] نمی‌شوند و همواره از طریق بر طرف ساختن نارسایی‌ها زمینه تشکیل [[حکومت عدل جهانی]] را فراهم می‌کنند و در این راستا اگر در برهه‌هایی از زمان به جهت تسلط بیش از [[حد ]] [[زور]] مداران و [[طاغوت‌ها]] دچار انواع شکنجه‌ها و فشارها شوند، نه تنها [[روحیه]] خود را نمی‌بازند، بلکه ضمن یادآوری [[وعده]] [[صدق]] [[پیامبر اکرم]]{{صل}} که فرمودند: "اگر از [[عمر]] [[دنیا]] فقط یک روز باقی باشد [[خداوند متعال]] آن یک روز را به اندازه‌ای طولانی خواهد ساخت تا مردی از [[فرزندان]] من که نامش، نام من و کنیه‌اش [[کنیه]] من است [[ظهور]] نماید و [[زمین]] را پس از پر شدن از [[ظلم و ستم]] با عدل‌ و داد پر سازد"<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۷۴.</ref>. هر لحظه بیش از پیش به [[مقاومت]] و [[پایداری]] خود می‌افزایند تا سهم بیشتری را در [[زمینه‌سازی]] [[پیروزی حق بر باطل]] به خود اختصاص دهند.  

| پاسخ = آقای دکتر '''[[حسن عبدی‌پور]]'''، در کتاب ''«[[ نقش اجتماعی انتظار (کتاب)|نقش اجتماعی انتظار]]»'' در این‌باره گفته است:

#ایجاد انقلاب‌هاس سیاسی در جوامع»<ref>[[حسن عبدی‌پور|عبدی‌پور، حسن]]، [[ نقش اجتماعی انتظار (کتاب)|نقش اجتماعی انتظار]]، ص 6-8.</ref>.

| پاسخ = خانم '''[[محترم شکریان]]'''، در مقاله ''«[[ مهدویت از دیدگاه استاد شهید مرتضی مطهری (مقاله)|مهدویت از دیدگاه استاد شهید مرتضی مطهری]]»'' در این‌باره گفته است:

[[رده:پرسش‌]]