نور امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
خط ۷: خط ۷:
}}
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
*امام {{ع}} نور است. [[امام باقر]] {{ع}} در تفسیر آیه {{متن قرآن|فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالنُّورِ الَّذِي أَنزَلْنَا}}<ref>سوره تغابن، ۸.</ref> فرمود: نور، به خدا قسم، نور امامان از آل محمد {{صل}} است تا روز [[قیامت]]، و الله نور الهی که نازل شده همان‌ها هستند؛ و الله نور خدا در آسمان‌ها و زمین آن‌ها هستند<ref>کافی، ج ۱، ص ۱۹۴.</ref>. در زیارت روز [[جمعه]] آن حضرت هم آمده "سلام بر تو ای نور خداوند که هدایت‌جویان به وسیله او هدایت می‌شوند<ref>بحار الانوار، ج ۱۰۲، ص ۲۱۵.</ref>. شب معراج، نور [[حضرت مهدی]] {{ع}} برای خاتم الانبیاء {{صل}} آشکار شد. پیامبر {{صل}} فرمود: "... ای محمد! دوست داری آن‌ها (اوصیای خودت) را ببینی‌؟ گفتم: بله، ای پروردگار. فرمود: به سمت راست عرش توجه کن! چون متوجه شدم، ناگاه علی و فاطمه و حسن و حسین و علی بن الحسین و محمد بن علی و جعفر بن محمد و موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمد بن علی و علی بن محمد و حسن بن علی و مهدی را دیدم که در رودی از نور ایستاده، نماز می‌گذارند و او -مهدی- در وسط‍‌ آن‌ها مانند ستاره‌ای درخشان بود.
* امام {{ع}} نور است. [[امام باقر]] {{ع}} در تفسیر آیه {{متن قرآن|فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالنُّورِ الَّذِي أَنزَلْنَا}}<ref>سوره تغابن، ۸.</ref> فرمود: نور، به خدا قسم، نور امامان از آل محمد {{صل}} است تا روز [[قیامت]]، و الله نور الهی که نازل شده همان‌ها هستند؛ و الله نور خدا در آسمان‌ها و زمین آن‌ها هستند<ref>کافی، ج ۱، ص ۱۹۴.</ref>. در زیارت روز [[جمعه]] آن حضرت هم آمده "سلام بر تو ای نور خداوند که هدایت‌جویان به وسیله او هدایت می‌شوند<ref>بحار الانوار، ج ۱۰۲، ص ۲۱۵.</ref>. شب معراج، نور [[حضرت مهدی]] {{ع}} برای خاتم الانبیاء {{صل}} آشکار شد. پیامبر {{صل}} فرمود: "... ای محمد! دوست داری آن‌ها (اوصیای خودت) را ببینی‌؟ گفتم: بله، ای پروردگار. فرمود: به سمت راست عرش توجه کن! چون متوجه شدم، ناگاه علی و فاطمه و حسن و حسین و علی بن الحسین و محمد بن علی و جعفر بن محمد و موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمد بن علی و علی بن محمد و حسن بن علی و مهدی را دیدم که در رودی از نور ایستاده، نماز می‌گذارند و او -مهدی- در وسط‍‌ آن‌ها مانند ستاره‌ای درخشان بود.
*و اما درخشندگی نور حضرت در دنیا؛ هنگام ولادت، نور آن حضرت به‌طوری بود که تا آسمان رسید. درخشندگی نور آن حضرت در هردو زمان حضور و غیبت وجود دارد. اشراق بدون واسطه، برای جمعی از مؤمنین، تشرف به دیدار آن حاصل گردیده است و دیگر، اشراق نور آن حضرت باواسطه است. یعنی که خورشید و ماه از نور آن حضرت آفریده شده است -چنان‌که روایتی بر این معنی دلالت می‌کند<ref>بحار الانوار، ج ۱۵، ص ۱۰.</ref>. اخباری که دلالت می‌کند بر این‌که بقای عالم و آن‌چه در آن است به سبب وجود [[حضرت قائم]] {{ع}} است، بنابراین درخشندگی نور آفتاب و ماه از آثار نور آن حضرت است در [[غیبت]] و حضور. و اشراق نور حضرت در زمان غیبت بر دو قسم است:
* و اما درخشندگی نور حضرت در دنیا؛ هنگام ولادت، نور آن حضرت به‌طوری بود که تا آسمان رسید. درخشندگی نور آن حضرت در هردو زمان حضور و غیبت وجود دارد. اشراق بدون واسطه، برای جمعی از مؤمنین، تشرف به دیدار آن حاصل گردیده است و دیگر، اشراق نور آن حضرت باواسطه است. یعنی که خورشید و ماه از نور آن حضرت آفریده شده است -چنان‌که روایتی بر این معنی دلالت می‌کند<ref>بحار الانوار، ج ۱۵، ص ۱۰.</ref>. اخباری که دلالت می‌کند بر این‌که بقای عالم و آن‌چه در آن است به سبب وجود [[حضرت قائم]] {{ع}} است، بنابراین درخشندگی نور آفتاب و ماه از آثار نور آن حضرت است در [[غیبت]] و حضور. و اشراق نور حضرت در زمان غیبت بر دو قسم است:
#اشراق باطنی: در دل مؤمنین است که امام خود را با حقایق ایمان مشاهده می‌کنند.  
# اشراق باطنی: در دل مؤمنین است که امام خود را با حقایق ایمان مشاهده می‌کنند.  
#اشراق ظاهری: نور آن حضرت برای بعضی از اخیار اتفاق افتاده که این امر به برخی از خواص و پاکبازان اهل اخلاص اختصاص دارد.
# اشراق ظاهری: نور آن حضرت برای بعضی از اخیار اتفاق افتاده که این امر به برخی از خواص و پاکبازان اهل اخلاص اختصاص دارد.
*قسم دیگر، اشراق نور آن حضرت در زمان ظهور است که دو گونه است: اشراق باطنی که در دل مؤمنین است و اشراق ظاهری، این است که [[امام صادق]] {{ع}} در تفسیر آیه شریفه {{متن قرآن|وَأَشْرَقَتِ الأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهَا}}<ref>سوره زمر، ۶۹.</ref> فرمود: رب‌ الارض یعنی امام ارض، و هرگاه ظهور کند مردم از نور آفتاب و ماه بی‌نیاز می‌شوند و به نور امام اکتفا می‌کنند<ref>تفسیر قمی، ج ۲، ص ۲۵۳.</ref>.  
* قسم دیگر، اشراق نور آن حضرت در زمان ظهور است که دو گونه است: اشراق باطنی که در دل مؤمنین است و اشراق ظاهری، این است که [[امام صادق]] {{ع}} در تفسیر آیه شریفه {{متن قرآن|وَأَشْرَقَتِ الأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهَا}}<ref>سوره زمر، ۶۹.</ref> فرمود: رب‌ الارض یعنی امام ارض، و هرگاه ظهور کند مردم از نور آفتاب و ماه بی‌نیاز می‌شوند و به نور امام اکتفا می‌کنند<ref>تفسیر قمی، ج ۲، ص ۲۵۳.</ref>.  
*و اما نور آن حضرت در آخرت؛ [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: نور [[ائمه]] مؤمنین در روز قیامت، در پیشاپیش و سمت راست مؤمنین پیش می‌رود تا این که آن‌ها را در منازل‌شان در بهشت فرود آورند<ref>تفسیر برهان، ج ۴، ص ۲۸۹.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۷۴۴.</ref>.
* و اما نور آن حضرت در آخرت؛ [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: نور [[ائمه]] مؤمنین در روز قیامت، در پیشاپیش و سمت راست مؤمنین پیش می‌رود تا این که آن‌ها را در منازل‌شان در بهشت فرود آورند<ref>تفسیر برهان، ج ۴، ص ۲۸۹.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۷۴۴.</ref>.


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==
خط ۱۵۱: خط ۱۵۱:
* [[اصحاب طالوت]]
* [[اصحاب طالوت]]
* [[اصحاب کهف]]
* [[اصحاب کهف]]
*اصل
* اصل
* [[اصهب]]
* [[اصهب]]
* [[اعاجم]]
* [[اعاجم]]
خط ۱۹۸: خط ۱۹۸:
* [[انجیل و بشارت موعود]]
* [[انجیل و بشارت موعود]]
* [[اندام حضرت]]
* [[اندام حضرت]]
*انصار حضرت
* انصار حضرت
* [[انطاکیه]]
* [[انطاکیه]]
* [[انکار حضرت]]
* [[انکار حضرت]]
خط ۳۱۲: خط ۳۱۲:
* [[پایان تاریخ]]
* [[پایان تاریخ]]
* [[پایان حکومت امام مهدی]]
* [[پایان حکومت امام مهدی]]
*پدر حضرت
* پدر حضرت
* [[پرچم پیامبر]]
* [[پرچم پیامبر]]
* [[پرچم پیش از قیام]]
* [[پرچم پیش از قیام]]
خط ۳۵۹: خط ۳۵۹:
* [[تکریم نام حضرت]]
* [[تکریم نام حضرت]]
* [[تمارین]]
* [[تمارین]]
*تمام
* تمام
* [[تمنیحا]]
* [[تمنیحا]]
* [[تناثر نجوم]]
* [[تناثر نجوم]]
خط ۵۴۲: خط ۵۴۲:
* [[دندان حضرت]]
* [[دندان حضرت]]
* [[دو خون]]
* [[دو خون]]
*دو [[غیبت]]
* دو [[غیبت]]
* [[دوازده امام]]
* [[دوازده امام]]
* [[دوران حیرت]]
* [[دوران حیرت]]
خط ۸۵۲: خط ۸۵۲:
* [[عیسی]]
* [[عیسی]]
* [[عیسی بن مهدی جواهری]]
* [[عیسی بن مهدی جواهری]]
*عین
* عین
* [[غار انطاکیه]]
* [[غار انطاکیه]]
* [[غار ثور]]
* [[غار ثور]]
خط ۱٬۰۶۰: خط ۱٬۰۶۰:
* [[محمد حنفیه]]
* [[محمد حنفیه]]
* [[محمد]]
* [[محمد]]
* [[محمد،علی و حسن]]
* [[محمد، علی و حسن]]
* [[محمدیه]]
* [[محمدیه]]
*مخالفان حضرت
* مخالفان حضرت
* [[مخبر بما یعلن]]
* [[مخبر بما یعلن]]
* [[مخفی بودن ولادت]]
* [[مخفی بودن ولادت]]

نسخهٔ ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۲۹

مقدمه

  • امام (ع) نور است. امام باقر (ع) در تفسیر آیه ﴿فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَالنُّورِ الَّذِي أَنزَلْنَا[۱] فرمود: نور، به خدا قسم، نور امامان از آل محمد (ص) است تا روز قیامت، و الله نور الهی که نازل شده همان‌ها هستند؛ و الله نور خدا در آسمان‌ها و زمین آن‌ها هستند[۲]. در زیارت روز جمعه آن حضرت هم آمده "سلام بر تو ای نور خداوند که هدایت‌جویان به وسیله او هدایت می‌شوند[۳]. شب معراج، نور حضرت مهدی (ع) برای خاتم الانبیاء (ص) آشکار شد. پیامبر (ص) فرمود: "... ای محمد! دوست داری آن‌ها (اوصیای خودت) را ببینی‌؟ گفتم: بله، ای پروردگار. فرمود: به سمت راست عرش توجه کن! چون متوجه شدم، ناگاه علی و فاطمه و حسن و حسین و علی بن الحسین و محمد بن علی و جعفر بن محمد و موسی بن جعفر و علی بن موسی و محمد بن علی و علی بن محمد و حسن بن علی و مهدی را دیدم که در رودی از نور ایستاده، نماز می‌گذارند و او -مهدی- در وسط‍‌ آن‌ها مانند ستاره‌ای درخشان بود.
  • و اما درخشندگی نور حضرت در دنیا؛ هنگام ولادت، نور آن حضرت به‌طوری بود که تا آسمان رسید. درخشندگی نور آن حضرت در هردو زمان حضور و غیبت وجود دارد. اشراق بدون واسطه، برای جمعی از مؤمنین، تشرف به دیدار آن حاصل گردیده است و دیگر، اشراق نور آن حضرت باواسطه است. یعنی که خورشید و ماه از نور آن حضرت آفریده شده است -چنان‌که روایتی بر این معنی دلالت می‌کند[۴]. اخباری که دلالت می‌کند بر این‌که بقای عالم و آن‌چه در آن است به سبب وجود حضرت قائم (ع) است، بنابراین درخشندگی نور آفتاب و ماه از آثار نور آن حضرت است در غیبت و حضور. و اشراق نور حضرت در زمان غیبت بر دو قسم است:
  1. اشراق باطنی: در دل مؤمنین است که امام خود را با حقایق ایمان مشاهده می‌کنند.
  2. اشراق ظاهری: نور آن حضرت برای بعضی از اخیار اتفاق افتاده که این امر به برخی از خواص و پاکبازان اهل اخلاص اختصاص دارد.
  • قسم دیگر، اشراق نور آن حضرت در زمان ظهور است که دو گونه است: اشراق باطنی که در دل مؤمنین است و اشراق ظاهری، این است که امام صادق (ع) در تفسیر آیه شریفه ﴿وَأَشْرَقَتِ الأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهَا[۵] فرمود: رب‌ الارض یعنی امام ارض، و هرگاه ظهور کند مردم از نور آفتاب و ماه بی‌نیاز می‌شوند و به نور امام اکتفا می‌کنند[۶].
  • و اما نور آن حضرت در آخرت؛ امام صادق (ع) فرمود: نور ائمه مؤمنین در روز قیامت، در پیشاپیش و سمت راست مؤمنین پیش می‌رود تا این که آن‌ها را در منازل‌شان در بهشت فرود آورند[۷][۸].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. سوره تغابن، ۸.
  2. کافی، ج ۱، ص ۱۹۴.
  3. بحار الانوار، ج ۱۰۲، ص ۲۱۵.
  4. بحار الانوار، ج ۱۵، ص ۱۰.
  5. سوره زمر، ۶۹.
  6. تفسیر قمی، ج ۲، ص ۲۵۳.
  7. تفسیر برهان، ج ۴، ص ۲۸۹.
  8. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۷۴۴.