مسخ

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۸ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۰:۱۷ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • مَسخ به‌معنای دگرگونی سیرت و صورت چیزی به شکلی جز آن‌چه هست (مبدل شدن انسان دوپا به حیوان چهارپا). مسخ یکی از نشانه‌های آخر الزمان ذکر شده است[۱]. در حدیثی از پیامبر (ص) آمده است که از این امت نیز، گروهی مسخ می‌شوند و به صورت‌های گوناگون در می‌آیند، یکی از این گروه طبقه دانشمندان درباری است و دیگری اهل لهو و لعب[۲].
  • پیامبر (ص) در حدیثی فرمود: قومی از این امت، شب را در کنار سفره طعام و شراب و لهو و لعب سپری می‌کنند و بامدادان به صورت میمون و خوک در می‌آیند[۳]. پیشوای ششم در تفسیر آیه شریفه ﴿وَلَنُذِيقَنَّهُمْ مِنَ الْعَذَابِ الأَدْنَى دُونَ الْعَذَابِ الأَكْبَرِ[۴]؛ پیش از عذاب بزرگ از عذاب کوچک به آن‌ها می‌چشانیم، فرمود: چه ذلت و خواری بالاتر از این‌که انسان در میان خانه و خانواده‌اش در کنار سفره نشسته باشد و ناگهان اهل خانه گریبان چاک کرده و ناله سر دهند. مردم بپرسند: چه شده! گفته شود: این فلانی است، همین الآن مسخ شد! ابو بصیر از آن حضرت پرسید: این فجایع پیش از قیام قائم (ع) روی می‌دهد یا بعد از قیام او؟ فرمود: پیش از قیام او[۵]. در پاره‌ای روایات، سخن از مسخ شدن بدعت‌گزاران به صورت میمون و خوک آمده است[۶][۷].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۳۱.
  2. الزام الناصب، ص ۱۸۵.
  3. بشارة الاسلام، ص ۱۷۶.
  4. سوره سجده، ۲۱.
  5. غیبة نعمانی، ص ۱۴۳؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۴۱؛ الزام الناصب، ص ۱۷۷.
  6. الزام الناصب، ص ۱۸۵.
  7. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۶۵۷.