نور الرب

مقدمه

"نور الرب" به حضرت مهدی (ع) اطلاق می‌شود. قرآن می‌گوید: ﴿وَأَشْرَقَتِ الأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهَا﴾. حدیث می‌فرماید: "نور الرّب" حضرت حجت (ع) است و تحقق این آیه، در وقت ظهور حضرت است. نیز در ذیل آیه مبارکه ﴿يَهْدِي اللَّهُ لِنُورِهِ مَن يَشَاء﴾ معصوم می‌فرماید: "نوره" مراد امام زمان (ع) است. بنابراین وقتی هردو آیه درباره حضرت حجت (ع) است، یعنی در عصر ظهور حضرت، ﴿أَشْرَقَتِ الأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهَا﴾ همه باید از این نور استفاده کنند، اما در عصر غیبت این‌گونه نیست، بلکه ﴿يَهْدِي اللَّهُ لِنُورِهِ مَن يَشَاء﴾ بعضی از نور حضرت استفاده می‌کنند و باید کاری کرد که رمز "من یشائی" پیدا شود^[۱]^[۲].

↑ برگرفته از کلام آیت الله وحید خراسانی که در پایان کتاب "پیام امام زمان" آمده است.
↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۷۴۴.