انکار امام مهدی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Wasity (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۵ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۱:۱۶ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • روایات فراوانی دلالت می‌کند بر آن‌که قبل از ظهور حضرت، بیشتر مردم مسلمان از دین حق برمی‌گردند و بیشتر قائلین به حضرت و معتقدین به امامت و عصمت آن بزرگوار، اعتقاد خود را از دست داده و وجود آن حضرت را انکار می‌کنند. امام جواد (ع) فرمودند: "... او دارای غیبتی است که روزهای زیاد و مدّتی دراز به طول می‌انجامد. پس مخلصان در انتظار ظهورش به سر می‌برند و اهل تردید انکارش می‌کنند و منکران، یاد او را به استهزاء می‌گیرند"[۱].
  • امام صادق (ع) نیز فرمودند: "و اما در غیبت عیسی (ع)، به درستی که یهودیان و مسیحیان همداستان شدند بر این‌که او کشته شده، ولی خداوند عزّ و جل آنان را تکذیب نمود" و فرمود: "و او را نکشتند و به دار نیاویختند ولی مطلب بر آنان مشتبه شد". غیبت حضرت قائم (ع) نیز همین‌گونه است که سرانجام، این امّت آن را انکار می‌ورزند در اثر طولانی شدن آن، بعضی از هدایت‌نیافتگان قائل می‌شوند که آن حضرت اصلا متولّد نشده و برخی دیگر خواهند گفت که او متولّد شد و از دنیا رفت و گروهی کافر می‌شوند، به خاطر این‌که می‌گویند یازدهمین نفر از ما، بدون فرزند بوده و کسانی دیگر سرکش خواهند شد به خاطر این اعتقاد که امامت را به سیزده نفر و بیشتر سرایت دهند و بعضی هم خداوند عزّ و جل را عصیان و نافرمانی می‌کنند، به این‌که می‌گویند روح امام قائم (ع) در پیکر شخص دیگری وارد شده و سخن می‌گوید[۲].
  • در بخشی از روایات نیز آمده که مردمانی، حضرت را پس از ظهور انکار می‌کنند، زیرا او به صورت جوان بازمی‌گردد، در حالی که آن‌ها او را پیر خیال می‌کردند[۳]. و در روایتی آمده است که مردم می‌گویند: چگونه ممکن است این او باشد، او باید قرن‌ها پیش، استخوان‌هایش پوسیده باشد[۴].
  • در روایات، از کسی که حضرت مهدی (ع) را انکار کند، به کافر تعبیر شده است[۵]. در حدیثی از امام کاظم (ع) آمده است: "هرکس یکی از امامان زنده را انکار کند، امامان قبلی را نیز انکار نموده است"[۶] و نیز آمده است که: "هرکس به همه امامان اعتراف کند، ولی حضرت مهدی (ع) را انکار کند، مانند کسی است که به همه پیامبران اعتراف کند، ولی حضرت محمد (ص) را انکار نماید"[۷]. امام حسن عسکری (ع) نیز فرمود: "اطاعت آخر ما، اطاعت اوّل ما، و انکار آخر ما، چون انکار اوّل ماست"[۸]. باوجود این روایات، انکار حضرت مهدی (ع) انکار همه امامان و تکذیب رسول اکرم (ص) است[۹].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. کمال الدین، ج ۲، ص ۳۷۸.
  2. بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۲۲۰.
  3. ینابیع المودّه، ج ۳، ص ۱۶۷؛ منتخب الأثر، ص ۲۸۵.
  4. بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۱۴۸ و ۲۲۵؛ غیبة طوسی، ص ۲۶؛ منتخب الأثر، ص ۲۷۶.
  5. منتخب الأثر، ص ۱۴۹؛ الزام الناصب، ص ۵۹؛ ینابیع المودّه، ج ۳، ص ۱۰۸ و ۱۶۲.
  6. غیبة نعمانی، ص ۶۳؛ اصول کافی، ج ۱، ص ۳۷۳.
  7. بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۱۴۳؛ کشف الغمه، ج ۳، ص ۳۱۳.
  8. بحار الانوار، ج ۵۱، ص ۱۶۰؛ اعلام الوری، ص ۴۱۲.
  9. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۳۶.