امام غایب: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۳۰ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۵۱

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

امام غایب در قرآن | امام غایب در حدیث | امام غایب در کلام اسلامی | امام غایب در فلسفه اسلامی | امام غایب در عرفان اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام غایب (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

جامعه اسلامی نباید خالی از وجود معصوم باشد و آخرین معصوم غایب از نظرهاست. یکی از عواملی که برای غیبت امام زمان(ع) در روایات بیان‌ شده امتحان شدن مردم است. امام کاظم(ع) فرمودند: "... بدانید که برای صاحب این امر چاره‌ای جز غیبت نیست... این چیزی نیست جز ابتلایی از ناحیه خداوند که انسان‌ها را بدان آزمایش می‌کند".
البته راز کامل غیبت امام دوازدهم برای ما کاملاً روشن نیست.
غیبت امام، به معنای بسته شدن راه هدایت نیست بلکه جانشینان امام وظایف ایشان را بر عهده دارند. *فقهای عادل با بهره‌گیری از قرآن و سنت و عقل به اجتهاد در باب معارف دین می‌پردازند و موظف به اجرای قوانین اجتماعی‌اند. البته این رجوع به فقها، منحصر به زمان غیبت امام زمان(ع) نیست. بلکه در زمان حضور پیامبر گرامی و امامان نیز مردمی که به ایشان دسترسی نداشتند از طریق رجوع به فقها راه هدایت را می‌یافتند. و در صورتی که مردم در تشخیص افضل از فقها دقت کنند و فقیه افضل نیز مت مطلوب داشته باشد در انجام تکلیف، اگر خطایی رخ دهد هم مردم معذورند و هم فقها؛ در نتیجه راه سعادت و هدایت مردم بسته نمی‌شود^[۱].

غایب در موعودنامه

از القاب شایعه آن حضرت و به‌معنای پنهان است^[۲]^[۳].

پرسش‌های وابسته

پرسمان القاب امام مهدی (نمایه)

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ الهی راد، صفدر، انسان‌شناسی، ص ۲۲۲ -۲۲۳.
↑ نجم الثاقب، باب دوم.
↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ۵۱۲.

[1] الهی راد، صفدر، انسان‌شناسی، ص ۲۲۲ -۲۲۳.

[2] نجم الثاقب، باب دوم.

[3] تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ۵۱۲.

[۱]

[۲]

[۳]

@@ خط ۱۴: / خط ۱۴: @@
 *غیبت [[امام]]، به معنای بسته شدن راه هدایت نیست بلکه جانشینان [[امام]] وظایف ایشان را بر عهده دارند. *فقهای عادل با بهره‌گیری از قرآن و سنت و عقل به اجتهاد در باب معارف دین می‌پردازند و موظف به اجرای قوانین اجتماعی‌اند. البته این رجوع به فقها، منحصر به زمان غیبت [[امام مهدی|امام زمان]]{{ع}} نیست. بلکه در زمان حضور [[پیامبر]] گرامی و [[امامان]] نیز مردمی که به ایشان دسترسی نداشتند از طریق رجوع به فقها راه هدایت را می‌یافتند. و در صورتی که مردم در تشخیص افضل از فقها دقت کنند و فقیه افضل نیز مت مطلوب داشته باشد در انجام تکلیف، اگر خطایی رخ دهد هم مردم معذورند و هم فقها؛ در نتیجه راه سعادت و هدایت مردم بسته نمی‌شود<ref>[[صفدر الهی راد|الهی راد، صفدر]]، [[انسان‌شناسی (کتاب)| انسان‌شناسی]]، ص ۲۲۲ -۲۲۳.</ref>.
 ==غایب در موعودنامه==
-*از القاب شایعه آن حضرت و به‌معنای پنهان است<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ۵۱۲.</ref>.
+*از القاب شایعه آن حضرت و به‌معنای پنهان است<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ۵۱۲.</ref>.
 == پرسش‌های وابسته ==