استغاثه به امام مهدی

نسخه‌ای که می‌بینید نسخه‌ای قدیمی از صفحه‌است که توسط Jaafari (بحث | مشارکت‌ها) در تاریخ ‏۲۸ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۲۵ ویرایش شده است. این نسخه ممکن است تفاوت‌های عمده‌ای با نسخهٔ فعلی بدارد.

(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • استغاثه به‌معنای فریادخواهی و فریادرسی خواستن است. استغاثه به حضرت صاحب الزمان (ع) این است که انسان، دو رکعت نماز با حمد و هر سوره که می‌خواهد بگذارد، پس از آن رو به قبله زیر آسمان بایستد و بگوید: "سَلَامُ الله الْكَامِلُ التَّامُّ الشَّامِلُ الْعَامُّ وَ صَلَوَاتُهُ الدَّائِمَةُ وَ بَرَكَاتُهُ... " سپس بخواهد، هرچه را که می‌خواهد برآورده شود. بهتر آن است که در رکعت اوّل نماز استغاثه، بعد از حمد سوره ﴿﴿إِنَّا فَتَحْنَا بخواند و در رکعت دوم ﴿﴿إِذَا جَاءَ نَصْرُ الله[۱].
  • در استغاثه، استغاثه‌کننده، ولی‌ خدا را به درگاه خداوند وسیله قرار می‌دهد و می‌گوید: خدایا به جاه و منزلت ولیت، گره از کار من بگشا. این نوع استغاثه در حقیقت استغاثه به خداوند است نه به شخص دیگری. صورت دیگری از استغاثه آن است که استغاثه به خداوند است و به همراه آن، استغاثه به ولی‌ خدا است که او را در برآمدن حاجت موردنظر، دعا کند. هر دو نوع استغاثه، بدون اشکال و مورد تأیید همگان است[۲][۳].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. مفاتیح الجنان، باب اول، فصل هفتم
  2. معارف و معاریف، ج ۲، ص ۱۵۱
  3. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص:۹۷.