عرب

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

امام مهدی در قرآن | امام مهدی در حدیث | امام مهدی در کلام اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

روایات مربوط‍‌ به شرکت عرب‌ها در قیام حضرت مهدی (ع) بر دو دسته‌اند: برخی بر عدم شرکت آنان در انقلاب حضرت دلالت دارد و تعدادی از روایات، برخی از شهرها و کشورهای عربی را نام می‌برد که از آن‌جا افرادی به پشتیبانی از حضرت قیام می‌کنند. امام صادق (ع) می‌فرماید: "از عرب‌ها بپرهیزید؛ زیرا آینده بد و خطرناکی در پیش دارند؛ مگر نه این است که کسی از آنان همراه حضرت مهدی (ع) قیام نمی‌کند."^[۱]. شیخ حر عاملی می‌گوید: شاید مراد از این سخن امام صادق (ع)، آغاز قیام حضرت است یا کنایه از کمی شرکت آنان دارد.
رسول خدا (ص) می‌فرماید: "بزرگان و انسان‌های شریفی از سرزمین شام (سوریه) به حضرت مهدی (ع) می‌پیوندند و نیز کسانی که از قبایل و سرزمین‌های گوناگون اطراف شام هستند؛ آنان پارسایان شب و شیران روزند"^[۲]. امام باقر (ع) می‌فرماید: سی صد و سیزده نفر، به عدد یاران جنگ بدر، در میان رکن و مقام (در کعبه) با حضرت مهدی (ع) بیعت می‌کنند. در میان آنان بزرگانی از مردم مصر و نیکانی از شام و نیکانی از مردم عراق به چشم می‌خورند. حضرت فرمان‌روایی خواهد کرد، آن مقدار که خدا بخواهد"^[۳]. نیز امام باقر (ع) درباره شهر کوفه می‌فرماید: "هنگامی که حضرت قائم(ع) ظهور کند و به کوفه بیاید، خداوند از پشت کوفه (نجف) هفتاد هزار انسان صدیق را بر می‌انگیزد. آنان از یاران و اصحاب حضرتش خواهند بود"^[۴]^[۵].

پرسش‌های وابسته

آیا در میان اصحاب امام مهدی عرب وجود ندارد؟ (پرسش)

جستارهای وابسته

منابع

مجتبی تونه‌ای، موعودنامه.

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ غیبة طوسی، ص ۲۸۴؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۳؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۱۷.
↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۴؛ ملاحم ابن طاووس، ص ۱۴۲.
↑ غیبة طوسی، ص ۴۷۷؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۴؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۱۸.
↑ ملاحم ابن طاووس، ص ۴۳؛ ینابیع المودة، ج ۲، ص ۴۳۵ (به نقل از چشم‌اندازی به حکومت مهدی (ع)، نجم الدین طبسی، ص ۱۰۱.).
↑ مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۴۸۵.

[1] غیبة طوسی، ص ۲۸۴؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۳؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۱۷.

[2] بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۴؛ ملاحم ابن طاووس، ص ۱۴۲.

[3] غیبة طوسی، ص ۴۷۷؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۴؛ اثبات الهداة، ج ۳، ص ۵۱۸.

[4] ملاحم ابن طاووس، ص ۴۳؛ ینابیع المودة، ج ۲، ص ۴۳۵ (به نقل از چشم‌اندازی به حکومت مهدی (ع)، نجم الدین طبسی، ص ۱۰۱.).

[5] مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۴۸۵.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]