یمن در دوران ظهور

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

امام مهدی در قرآن | امام مهدی در حدیث | امام مهدی در کلام اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

روایات متعددی از اهل بیت (ع) درباره انقلاب اسلامی و زمینه‌سازی ظهور حضرت مهدی (ع) در یمن وارد شده است که برخی از آن‌ها صحیح السند می‌باشند، که حتمی بودن وقوع این انقلاب را تصریح می‌کند و آن را درفش هدایت و زمینه‌ساز قیام حضرت مهدی و یاری کننده آن حضرت توصیف می‌کند. حتی برخی از روایات انقلاب اسلامی، یمن را در زمان ظهور، هدایت‌بخش‌ترین درفش‌ها به‌طور مطلق به حساب می‌آورد و در وجوب یاری رساندن به آن، همان‌گونه تأکید می‌نماید که در یاری درفش مشرق ایرانی، بلکه بیش از آن تأکید می‌کند و وقت آن را همزمان با خروج سفیانی در ماه رجب یعنی چند ماه قبل از ظهور حضرت مهدی (ع) و پایتخت آن را صنعا معرفی می‌کند. اما نام رهبر آن در روایات، معروف به یمنی می‌باشد و روایتی نام وی را "حسن" و یا "حسین" و از نسل زید بن علی (ع) یاد می‌کند، ولی این روایت از نظر متن و سند قابل بحث است.
از امام صادق (ع) روایت شده که فرمودند: قبل از قیام قائم پنج علامت حتمی است: یمنی، سفیانی، صیحه آسمانی، کشته شدن نفس زکیه و فرو رفتن در بیابان^[۱].
در پاره‌ای از روایات درباره حضرت مهدی (ع) آمده است که: "او از یمن و آبادی به نام کرعه خروج خواهد کرد" بعید نیست که منظور از این شخص همان یمنی باشد که قیام خود را از این منطقه آغاز می‌کند، زیرا آن‌چه در روایات متواتر است، این است که مهدی (ع) از مکه و مسجد الحرام قیام می‌کند.
روایات می‌گوید: یمنی در پی نبرد سفیانی با وی وارد عراق می‌شود و نیروهای یمنی و ایرانی جهت رویاروی با سفیانی وارد عمل می‌شوند و از روایات چنین ظاهر می‌شود که نقش نیروهای یمن در نبرد سفیانی، نقش پشتیبانی از نیروهای ایرانی است؛ زیرا از لحن اخبار چنین فهمیده می‌شود که طرف درگیر با سفیانی، مردم مشرق‌زمین یعنی یاران خراسانی و شعیب هستند و گویا یمنی‌ها پس از یاری رساندن به آنان به یمن باز می‌گردند.
اما در منطقه خلیج، علاوه بر حجاز، یمنی‌ها نقش اساسی خواهند داشت، گرچه روایات آن را خاطرنشان نساخته‌اند، ولی به‌طور طبیعی با توجه به روند حوادث ظهور و جغرافیای منطقه، بایستی فرمانروایی یمن و حجاز و کشورهای حوزه خلیج در دست نیروهای یمن، پیرو حضرت مهدی (ع) قرار گیرد^[۲]^[۳].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

مجتبی تونه‌ای، موعودنامه.

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۴۰.
↑ عصر ظهور، علی کورانی، ص ۱۵۷.
↑ مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۷۸۵.

[1] بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۴۰.

[2] عصر ظهور، علی کورانی، ص ۱۵۷.

[3] مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۷۸۵.

[۱]

[۲]

[۳]