ابن متیل: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۴ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۲۰:۳۳

این یک مقالهٔ خرد است. می‌توانید با گسترش آن به امامت‌پدیا کمک کنید.

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

امام مهدی در قرآن | امام مهدی در حدیث | امام مهدی در کلام اسلامی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

یکی از وکلای محمد بن عثمان (نائب دوم) در بغداد بود. مرحوم صدوق گزارشی را از دیدار سرّی محمد بن عثمان با ابن متیل نقل می‌کند. طبق این گزارش محمد بن عثمان با ابن متیل در یکی از خرابه‌های عبّاسیه بغداد دیدار کرد^[۱]. در آن‌جا نامه‌ای که امام دوازدهم به او نوشته بود، خواند و سپس آن را از بین برد^[۲].
این مطلب بیانگر این است که روابط‍‌ نائب دوم با وکلای خود بسیار دقیق بود تا هیچ ردّپایی را به مقامات دولتی نشان ندهد و جان خود و امام و وکلای خود را از خطر محفوظ‍‌ بدارد. چون "جعفر بن احمد بن متیل" از دوستان نزدیک "محمد بن عثمان" بود، برخی گمان می‌کردند که "محمد بن عثمان" امر وکالت و سفارت حضرت را پس از خود به او خواهد سپرد.
چون هنگام وفات "محمد بن عثمان" فرارسید، ابن متیل در بالای سر او و حسین بن روح در پایین پایش نشسته بودند. "محمد بن عثمان" در آن حال به ابن متیل رو کرد و گفت: من مأمور شدم که حسین بن روح را وصی‌ گردانم و امور را به او واگذارم. وقتی ابن متیل این سخنان را شنید از جای خود بلند شد و دست "حسین بن روح" را گرفت و او را در بالای سر "محمد بن عثمان" نشانید و خود در پایین پای او نشست^[۳]^[۴].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

مجتبی تونه‌ای، موعودنامه.

پانویس

با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:

↑ غیبة طوسى، ص ۲۰۱ (به نقل از آخرین امید، ص ۹۱).
↑ همان
↑ خورشید مغرب، حکیمى، ص ۴۶
↑ مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص۶۱.

[1] غیبة طوسى، ص ۲۰۱ (به نقل از آخرین امید، ص ۹۱).

[2] همان

[3] خورشید مغرب، حکیمى، ص ۴۶

[4] مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص۶۱.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

@@ خط ۱۲: / خط ۱۲: @@
 *یکی از وکلای [[محمد بن عثمان]] (نائب دوم) در بغداد بود. مرحوم [[صدوق]] گزارشی را از دیدار سرّی [[محمد بن عثمان]] با ابن متیل نقل می‌کند. طبق این گزارش [[محمد بن عثمان]] با ابن متیل در یکی از خرابه‌های عبّاسیه بغداد دیدار کرد<ref>غیبة طوسى، ص ۲۰۱ (به نقل از آخرین امید، ص ۹۱). </ref>. در آن‌جا نامه‌ای که امام دوازدهم به او نوشته بود، خواند و سپس آن را از بین برد<ref>همان</ref>.
 * این مطلب بیانگر این است که روابط‍‌ نائب دوم با وکلای خود بسیار دقیق بود تا هیچ ردّپایی را به مقامات دولتی نشان ندهد و جان خود و امام و وکلای خود را از خطر محفوظ‍‌ بدارد. چون "[[جعفر بن احمد بن متیل]]" از دوستان نزدیک "[[محمد بن عثمان]]" بود، برخی گمان می‌کردند که "[[محمد بن عثمان]]" امر وکالت و سفارت حضرت را پس از خود به او خواهد سپرد.
-*چون هنگام وفات "[[محمد بن عثمان]]" فرارسید، ابن متیل در بالای سر او و [[حسین بن روح]] در پایین پایش نشسته بودند. "[[محمد بن عثمان]]" در آن حال به ابن متیل رو کرد و گفت: من مأمور شدم که [[حسین بن روح]] را [[وصی‌]] گردانم و امور را به او واگذارم. وقتی ابن متیل این سخنان را شنید از جای خود بلند شد و دست "[[حسین بن روح]]" را گرفت و او را در بالای سر "[[محمد بن عثمان]]" نشانید و خود در پایین پای او نشست<ref>خورشید مغرب، حکیمى، ص ۴۶</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۶۱.</ref>.
+*چون هنگام وفات "[[محمد بن عثمان]]" فرارسید، ابن متیل در بالای سر او و [[حسین بن روح]] در پایین پایش نشسته بودند. "[[محمد بن عثمان]]" در آن حال به ابن متیل رو کرد و گفت: من مأمور شدم که [[حسین بن روح]] را [[وصی‌]] گردانم و امور را به او واگذارم. وقتی ابن متیل این سخنان را شنید از جای خود بلند شد و دست "[[حسین بن روح]]" را گرفت و او را در بالای سر "[[محمد بن عثمان]]" نشانید و خود در پایین پای او نشست<ref>خورشید مغرب، حکیمى، ص ۴۶</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۶۱.</ref>.
 == پرسش‌های وابسته ==