شوق دیدار: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '{{عربی|اندازه=155%|' به '{{عربی|')
خط ۱۰: خط ۱۰:


==مقدمه==
==مقدمه==
*اظهار شوق و میل به دیدار آن حضرت و دعا برای دیدار او، وظیفه هر مؤمن منتظر است. در دعای ندبه می‌خوانیم: "بر من گران است که همه را ببینم و تو را نبینم و از تو ندایی به گوشم نرسد<ref>مفاتیح الجنان، دعای ندبه.</ref>. در [[دعای عهد]] که از [[امام صادق]] {{ع}} روایت شده است، می‌خوانیم: "بارخدایا! آن طلعت رشیده و آن چهره نازنین را به من نشان بده و دیده‌ام را به سرمه یک نگاه به او، روشن ساز"<ref>بحار الانوار، ج ۱۰۲، ص ۱۱۱.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} نیز فرمود: "هرگاه یکی از شما آرزوی دیدار قائم {{ع}} را داشته باشد، باید آرزو کند او را در عافیت دیدار نماید که همانا خداوند، محمد {{صل}} را به‌عنوان رحمت مبعوث کرد و قائم {{ع}} را برای عقوبت مبعوث می‌کند"<ref>کافی، ج ۸، ص ۲۳۳.</ref>. و نیز فرمود: هرکس پس از هرنماز واجب خود، این دعا را بخواند، همانا امام "م ح م د" فرزند حسن عسکری {{ع}} را در بیداری یا خواب خواهد دید<ref>بحار الانوار، ج ۸۶، ص ۶۱.</ref>. مطلع آن دعا این است: {{عربی|اندازه=155%|"اللَّهُمَّ بَلِّغْ مَوْلَانَا صَاحِبَ الزَّمَانِ أَيْنَمَا كَانَ وَ حَيْثُمَا كَانَ..."}}.  
*اظهار شوق و میل به دیدار آن حضرت و دعا برای دیدار او، وظیفه هر مؤمن منتظر است. در دعای ندبه می‌خوانیم: "بر من گران است که همه را ببینم و تو را نبینم و از تو ندایی به گوشم نرسد<ref>مفاتیح الجنان، دعای ندبه.</ref>. در [[دعای عهد]] که از [[امام صادق]] {{ع}} روایت شده است، می‌خوانیم: "بارخدایا! آن طلعت رشیده و آن چهره نازنین را به من نشان بده و دیده‌ام را به سرمه یک نگاه به او، روشن ساز"<ref>بحار الانوار، ج ۱۰۲، ص ۱۱۱.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} نیز فرمود: "هرگاه یکی از شما آرزوی دیدار قائم {{ع}} را داشته باشد، باید آرزو کند او را در عافیت دیدار نماید که همانا خداوند، محمد {{صل}} را به‌عنوان رحمت مبعوث کرد و قائم {{ع}} را برای عقوبت مبعوث می‌کند"<ref>کافی، ج ۸، ص ۲۳۳.</ref>. و نیز فرمود: هرکس پس از هرنماز واجب خود، این دعا را بخواند، همانا امام "م ح م د" فرزند حسن عسکری {{ع}} را در بیداری یا خواب خواهد دید<ref>بحار الانوار، ج ۸۶، ص ۶۱.</ref>. مطلع آن دعا این است: {{عربی|"اللَّهُمَّ بَلِّغْ مَوْلَانَا صَاحِبَ الزَّمَانِ أَيْنَمَا كَانَ وَ حَيْثُمَا كَانَ..."}}.  
*نیز در مکارم الاخلاق در فضیلت خواندن دعای {{عربی|اندازه=155%|"اللَّهُمَّ إِنَّ رَسُولَكَ الصَّادِقَ الْمُصَدَّقَ"}} آمده است: هرکس این دعا را پس از هر نماز واجب بخواند و بر آن مواظبت نماید، به دیدار حضرت صاحب الامر {{ع}} مشرّف خواهد شد<ref>مکارم الاخلاق، ص ۲۸۴.</ref>. از این [[روایات]] استفاده می‌شود که درخواست تشرف به لقای آن حضرت امری پسندیده است، لذا شیوه صالحین از علماء و غیرعلماء بر این بوده و هست که تشرف به دیدار آن حضرت را از قدیم الایام درخواست می‌کرده‌اند، به طوری که بعضی از آنان چهل شب جمعه در [[مسجد کوفه]] و یا چهل چهارشنبه در [[مسجد سهله]] بیتوته کرده و عبادت می‌نمودند تا به این فیض بزرگ نائل شوند.  
*نیز در مکارم الاخلاق در فضیلت خواندن دعای {{عربی|"اللَّهُمَّ إِنَّ رَسُولَكَ الصَّادِقَ الْمُصَدَّقَ"}} آمده است: هرکس این دعا را پس از هر نماز واجب بخواند و بر آن مواظبت نماید، به دیدار حضرت صاحب الامر {{ع}} مشرّف خواهد شد<ref>مکارم الاخلاق، ص ۲۸۴.</ref>. از این [[روایات]] استفاده می‌شود که درخواست تشرف به لقای آن حضرت امری پسندیده است، لذا شیوه صالحین از علماء و غیرعلماء بر این بوده و هست که تشرف به دیدار آن حضرت را از قدیم الایام درخواست می‌کرده‌اند، به طوری که بعضی از آنان چهل شب جمعه در [[مسجد کوفه]] و یا چهل چهارشنبه در [[مسجد سهله]] بیتوته کرده و عبادت می‌نمودند تا به این فیض بزرگ نائل شوند.  
*در نقطه مقابل شوق دیدار، مؤمن باید به جهت فراق و عدم دیدار آن حضرت، محزون باشد. فرازهایی از دعای ندبه، بر حزن و غم مؤمن در فراق آن حضرت گواهی می‌دهند: {{عربی|اندازه=155%|"هَلْ مِنْ مُعِينٍ فَأُطِيلَ مَعَهُ الْعَوِيلَ وَ الْبُكَاءَ؟"}}؛ آیا یاوری هست [با من هم‌ناله شود] تا با او ناله و گریه را طولانی نمایم‌؟ [[دعای ندبه]] در حقیقت، ندبه و زاری از جدایی و فراق [[حضرت مهدی]] {{ع}} است<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۴۳۹.</ref>.
*در نقطه مقابل شوق دیدار، مؤمن باید به جهت فراق و عدم دیدار آن حضرت، محزون باشد. فرازهایی از دعای ندبه، بر حزن و غم مؤمن در فراق آن حضرت گواهی می‌دهند: {{عربی|"هَلْ مِنْ مُعِينٍ فَأُطِيلَ مَعَهُ الْعَوِيلَ وَ الْبُكَاءَ؟"}}؛ آیا یاوری هست [با من هم‌ناله شود] تا با او ناله و گریه را طولانی نمایم‌؟ [[دعای ندبه]] در حقیقت، ندبه و زاری از جدایی و فراق [[حضرت مهدی]] {{ع}} است<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۴۳۹.</ref>.


== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==

نسخهٔ ‏۱۷ مهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۴۴

این مدخل مرتبط با مباحث پیرامون امام مهدی(ع) است. "امام مهدی" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل امام مهدی (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

  • اظهار شوق و میل به دیدار آن حضرت و دعا برای دیدار او، وظیفه هر مؤمن منتظر است. در دعای ندبه می‌خوانیم: "بر من گران است که همه را ببینم و تو را نبینم و از تو ندایی به گوشم نرسد[۱]. در دعای عهد که از امام صادق (ع) روایت شده است، می‌خوانیم: "بارخدایا! آن طلعت رشیده و آن چهره نازنین را به من نشان بده و دیده‌ام را به سرمه یک نگاه به او، روشن ساز"[۲]. امام صادق (ع) نیز فرمود: "هرگاه یکی از شما آرزوی دیدار قائم (ع) را داشته باشد، باید آرزو کند او را در عافیت دیدار نماید که همانا خداوند، محمد (ص) را به‌عنوان رحمت مبعوث کرد و قائم (ع) را برای عقوبت مبعوث می‌کند"[۳]. و نیز فرمود: هرکس پس از هرنماز واجب خود، این دعا را بخواند، همانا امام "م ح م د" فرزند حسن عسکری (ع) را در بیداری یا خواب خواهد دید[۴]. مطلع آن دعا این است: "اللَّهُمَّ بَلِّغْ مَوْلَانَا صَاحِبَ الزَّمَانِ أَيْنَمَا كَانَ وَ حَيْثُمَا كَانَ...".
  • نیز در مکارم الاخلاق در فضیلت خواندن دعای "اللَّهُمَّ إِنَّ رَسُولَكَ الصَّادِقَ الْمُصَدَّقَ" آمده است: هرکس این دعا را پس از هر نماز واجب بخواند و بر آن مواظبت نماید، به دیدار حضرت صاحب الامر (ع) مشرّف خواهد شد[۵]. از این روایات استفاده می‌شود که درخواست تشرف به لقای آن حضرت امری پسندیده است، لذا شیوه صالحین از علماء و غیرعلماء بر این بوده و هست که تشرف به دیدار آن حضرت را از قدیم الایام درخواست می‌کرده‌اند، به طوری که بعضی از آنان چهل شب جمعه در مسجد کوفه و یا چهل چهارشنبه در مسجد سهله بیتوته کرده و عبادت می‌نمودند تا به این فیض بزرگ نائل شوند.
  • در نقطه مقابل شوق دیدار، مؤمن باید به جهت فراق و عدم دیدار آن حضرت، محزون باشد. فرازهایی از دعای ندبه، بر حزن و غم مؤمن در فراق آن حضرت گواهی می‌دهند: "هَلْ مِنْ مُعِينٍ فَأُطِيلَ مَعَهُ الْعَوِيلَ وَ الْبُكَاءَ؟"؛ آیا یاوری هست [با من هم‌ناله شود] تا با او ناله و گریه را طولانی نمایم‌؟ دعای ندبه در حقیقت، ندبه و زاری از جدایی و فراق حضرت مهدی (ع) است[۶].

پرسش‌های وابسته

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

 با کلیک بر فلش ↑ به محل متن مرتبط با این پانویس منتقل می‌شوید:  

  1. مفاتیح الجنان، دعای ندبه.
  2. بحار الانوار، ج ۱۰۲، ص ۱۱۱.
  3. کافی، ج ۸، ص ۲۳۳.
  4. بحار الانوار، ج ۸۶، ص ۶۱.
  5. مکارم الاخلاق، ص ۲۸۴.
  6. مجتبی تونه‌ای، موعودنامه، ص:۴۳۹.